ΠΟΙΗΤΕΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 100 ΧΡΟΝΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΦΙΛΙΠΠΙΑΔΟΥ ΕΛΕΝΗ ΤΖΕΜΠΕΛΟΥ

Μυρτώ Αναγνωστοπούλου Γεννήθηκε το 1944 στη Θεσσαλονίκη όπου και ζει.. Σπούδασε ξένες γλώσσες. Τα ποιήματά της δημοσιεύτηκαν για πρώτη φορά στο περιοδικό <<Νέα Εστία>> το 1973.  Ποιητικές συλλογές: «Βαθμίδες», Θεσσαλονίκη, 1973 «Τώρα που...», Θεσσαλονίκη, 1975 «Πειρατικός σταθμός», εκδ. Εγνατία, Θεσσαλονίκη, 1979 «Κυκλικά», εκδ . Μπαρμπουνάκης, Θεσσαλονίκη, 1982 «Το ζώο που κρύβω», Θεσσαλονίκη, 1988 «Το χρονικό των υποδόριων γεγονότων», Εκδ. Νέας Πορείας, Θεσσαλονίκη, 1995 «Τόσα χρόνια στη θάλασσα», εκδ. Καπάνι, Θεσσαλονίκη, 2009 ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ: χαϊδεύω το άγραφο χαρτί και περιμένω ποιος απ' τους δυο μας θα ριγήσει πρώτος

Ντίνος Χριστιανόπουλος Ντίνος Χριστιανόπουλος  Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος Θεσσαλονίκη 20 Μαρτίου 1931 είναι σύγχρονος βραβευμένος Έλληνας ποιητής, διηγηματογράφος, δοκιμιογράφος, μεταφραστής, ερευνητής, λαογράφος, εκδότης και βιβλιοκριτικός.   Ο Χριστιανόπουλος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, γιος προσφύγων από την Ανατολική Θράκη και φοίτησε στο τμήμα Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Κατόπιν, εργάστηκε ως βιβλιοθηκάριος στη Δημοτική Βιβλιοθήκη της πόλης από το 1958 ως το 1965. Η πρώτη ποιητική συλλογή του Εποχή των ισχνών αγελάδων (1950) διακρίνεται για το καβαφικό ύφος της, ενώ στις επόμενες εμφανίσεις του εκφράζεται καθαρά το κυρίαρχο θέμα της ποίησής του, η εφήμερη ομοφυλοφιλική σχέση και το ερωτικό πάθος που οδηγεί στην ταπείνωση και στη μοναξιά. Το 2011 τιμήθηκε με το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων για το σύνολο του έργου του. Αρνήθηκε όμως να το παραλάβει παραπέμποντας στο κείμενό του "Εναντίον" από το 1979 όπου αναφέρει χαρακτηριστικά: «Είμαι εναντίον της κάθε τιμητικής διάκρισης απ' όπου και αν προέρχεται. Δεν υπάρχει πιο χυδαία φιλοδοξία από το να θέλουμε να ξεχωρίζουμε. Αυτό το απαίσιο "υπείροχον έμμεναι άλλων", που μας άφησαν οι αρχαίοι.» Ποιητικές συλλογές: Εποχή ισχνών αγελάδων, 1950 Ποιήματα 1950 – 1955, 1957 Ανυπεράσπιστος καημός, 1960 Ποιήματα 1949 – 1960, 1962 Το κορμί και το σαράκι, 1964 Ποιήματα 1949 – 1964, 1967 Προάστια, 1969 Ποιήματα, 1949 – 1970, 1974 Μικρά ποιήματα, 1975 Μικρά ποιήματα, 1960 – 1978, 1979 Ιστορίες του γλυκού νερού, 1980 Το αιώνιο παράπονο, 1981 Νέα ποιήματα, 1977 – 1981 Νεκρή πιάτσα, 1984 Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Κατόπιν, εργάστηκε ως βιβλιοθηκάριος στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Απόσπασμα: τὸ φιλὶ ἑνώνει πιὸ πολὺ ἀπ᾿ τὸ κορμὶ γι᾿ αὐτὸ τὸ ἀποφεύγουν οἱ πιὸ πολλοὶ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΓΓΕΛΑΚΑΣ Γεννήθηκε το 1959 στη Θεσσαλονίκη. Έγινε γνωστός ως ο τραγουδιστής του ροκ συγκροτήματος «Τρύπες», από το 1984 ως το 2000. Μετά τη διάλυση του συγκροτήματος, ασχολήθηκε με την ηθοποιία και το ραδιόφωνο, ενώ παράλληλα συνέχισε τη μουσική του καριέρα. Οι ποιητικές του συλλογές συνοδεύονται από δικά του σκίτσα.  Ποιητικές συλλογές : «Σάλια, μισόλογα και τρύπιοι στίχοι», εκδ. Λιβάνη, Αθήνα (1995) «Πώς τολμάς και νοσταλγείς, τσόγλανε;», εκδ. Λιβάνη, Αθήνα (1999) Απόσπασμα: «Ποιος καίγεται απόψε και μύρισε η πόλη αγάπη;»

Ρούλα Αλαβέρα Γεννήθηκε το 1942 στη Θεσσαλονίκη, όπου σπούδασε, εργάζεται και ζει. Ποιήματά της δημοσιεύονται από το 1963 σε λογοτεχνικά περιοδικά. Έχει οργανώσει σημαντικές δημόσιες εκδηλώσεις γύρω από λογοτεχνικά θέματα. Διετέλεσε μέλος και αντιπρόεδρος του Δ.Σ. του Κ.Θ.Β.Ε. Έχει ασχοληθεί τόσο με το κρατικό όσο και με το ιδιωτικό ραδιόφωνο. Ήταν από τους βασικούς συνεργάτες του λογοτεχνικού περιοδικού «Νέα Πορεία» και σύζυγος του Τηλέμαχου Αλαβέρα. Ποιητικές συλλογές: «Πέρασμα», 1964 «Περί της δεσποτείας των αντιαζομένων», 1970 «Το κρανιοτρύπανο», 1973 «Μια ημερομηνία παλιά», 1974 «Δρ. Τζέκυλ. Έι Μίστερ Χάυντ», 1978 «Οδοιπορικό», 1982 «Ακηδία», 1983 «Υποθέσεις ενός ξοάνου της παρακμής και της Καίτε Κόλλβιτς», 1986 «Πιθανή Αποκάλυψη-τώρα ενός Δαβίδ απροσδιόριστου», 1988 «"Μπλουζ" - το σώου δεν πήρε τέλος», 1990 «Εννέα λυγμοί για τον καλό άνθρωπο από λάσπη», 1997 «Έξη ελληνικά κεντήματα για την Αμαλία Μεγαπάνου», 1998 «Περί της δεσποτείας των πόλεων και των ονειρικών», 1999 «Φιλάρχαιες ξεναγήσεις», 2001 Απόσπασμα: Ήσουν το μελάνι που εξερευνά τη νοητή χώρα Είχα λίγη πανουργία, με τη γεύση της διασποράς στα καλντερίμια Σε συναντώ συνένοχο δραπέτη της παλιάς πόλης

Μανόλης Αναγνωστάκης  Απόσπασμα: Πέθανες – κι έγινες κι εσύ: ο καλός, ο λαμπρός άνθρωπος, ο οικογενειάρχης, ο πατριώτης. Τριάντα έξι στέφανα σε συνοδέψανε, τρεις λόγοι αντιπροέδρων, εφτά ψηφίσματα για τις υπέροχες υπηρεσίες που προσέφερες. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1925. Σπούδασε Ιατρική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και μετεκπαιδεύτηκε στην Ακτινολογία στη Βιέννη. Εργάστηκε ως γιατρός στη Θεσσαλονίκη και από τα τέλη του 1978 έζησε και εργάστηκε στην Αθήνα. Πολιτικά στρατευμένος από νεαρή ηλικία στο χώρο της ανανεωτικής αριστεράς, υπήρξε αρχισυντάκτης του φοιτητικού περιοδικού «Ξεκίνημα» (1944), πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου καταδικάστηκε από το στρατοδικείο σε θάνατο για την παράνομη πολιτική του δράση (1949).Το 1945 πραγματοποίησε την πρώτη επίσημη εμφάνισή του στο χώρο των γραμμάτων με την ποιητική συλλογή «Εποχές». Μετά το 1962, ο Αναγνωστάκης σιώπησε ποιητικά ως το 1970, οπότε δημοσίευσε ποιήματά του με τον γενικό τίτλο «Ο στόχος». Αυτή ήταν και η τελευταία συλλογή που δημοσίευσε. Από το 1959 ως το 1961 υπήρξε διευθυντής του περιοδικού «Κριτική», μέσα από τις στήλες του οποίου πρόβαλε τα σύγχρονά του ευρωπαϊκά λογοτεχνικά ρεύματα. Συνεργάστηκε με την εφημερίδα «Αυγή» και τα περιοδικά «Ελεύθερα Γράμματα», «Φιλολογικά Χρονικά», «Νέα Ελληνικά», «Διάλογος», «Επιθεώρηση Τέχνης», «Εποχές», «Ο Αιώνας μας», «Θούριος», όπου έγραψε δοκίμια, μελέτες και κριτικές βιβλίων. Έργα του Μανόλη Αναγνωστάκη μελοποιήθηκαν από τον Μίκη Θεοδωράκη και άλλους έλληνες συνθέτες και μεταφράστηκαν σε ξένες γλώσσες. Πέθανε στην Αθήνα στις 23 Ιουνίου του 2005.  Ποιητικές συλλογές: «Εποχές» (με δύο σχέδια του Τάκη Αλεξανδρίδη), Θεσσαλονίκη, 1945 «Εποχές 2», 1948 «Εποχές 3», 1951 «Η συνέχεια», 1954 «Η συνέχεια 2», 1956 «Τα ποιήματα (1941-1956)» (συγκεντρωτική έκδοση), Αθήνα, 1956 «Η συνέχεια 3», 1962 «Ο στόχος», 1970 «Ποιήματα 1941-1971», Θεσσαλονίκη, 1971

Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου  Ο Νίκος Ασλάνογλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1931. Στα εφηβικά του χρόνια διάλεξε το ψευδώνυμο «Αλέξης», λόγω του ομώνυμου ήρωα του Ντοστογιέφσκι στο έργο «Ταπεινοί και καταφρονεμένοι». Σπούδασε γαλλική φιλολογία στο Α.Π.Θ. Μετά ανέλαβε με το γαμπρό του την εριουργία Μάκερ (επιχείρηση του πατέρα του) αλλά χρεοκόπησε. Συνέχισε τις σπουδές του στα πανεπιστήμια Καΐρου και Αιξ-αν Προβάνς. Δούλεψε ως βιβλιοθηκάριος στο Α.Π.Θ., καθηγητής σε φροντιστήριο ξένων γλωσσών και επιστημονικός συνεργάτης στην Αρχιτεκτονική του Α.Π.Θ. Μετά το 1980 έζησε στην Αθήνα και ήταν επιμελητής και λογοτεχνικός σύμβουλος σε εκδοτικό οίκο. Στα γράμματα εμφανίζεται το 1951, όταν στο ένα και μοναδικό τεύχος του περιοδικού «Σκέψη» (όπου ήταν συνιδρυτής) δημοσίευσε το πρώτο του δοκίμιο με τίτλο «Θάνατος και γέννηση στην ποίηση του Γιώργου Θέμελη». Πέθανε στην Αθήνα το 1996. Ποιητικές συλλογές: «Δύσκολος θάνατος», 1954 «Ο θάνατος του Μύρωνα», 1960 «Ποιήματα για ένα καλοκαίρι», 1963 «44 ποιήματα, Επιλογή 1946-1966», 1970 «Νοσοκομείο εκστρατείας», 1972 «Αργό πετρέλαιο», 1974 «Δύσκολος θάνατος» (συγκεντρωτική έκδοση), 1978 «Ωδές στον Πρίγκιπα», 1981 «Τρία ποιήματα», 1987 Απόσπασμα: Καμιά αφίσα ή τοίχος δε θα μαρτυρεί το ελαφρό σου πέρασμα στη φλέβα Πέφτεις σα σιγανή βροχή ανύποπτη ανάμεσα στα ξεραμένα φύλλα Καμιά σκαπάνη μουσικού δε θα σε βρει τόσο βαθιά στο αίμα.

Γιώργος Ιωάννου  Απόσπασμα: Φωτιά απόψε πάλι στο βουνό∙ πάνε τα Χίλια Δέντρα – θα τα κάψουν. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1927. Πήρε πτυχίο φιλολογίας από το Α.Π.Θ. Το 1960 διορίστηκε φιλόλογος και δούλεψε σε διάφορα μέρη (Κυνουρία, Βεγγάζη, Καλαμαριά). Το 1971 μετατέθηκε στην Αθήνα, αρχικά σε γυμνάσιο και μετά στο υπουργείο Παιδείας, όπου πέρασε την υπόλοιπη ζωή του. Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1954 με μια μικρή ποιητική συλλογή («Ηλιοτρόπια»). Κυρίως ασχολήθηκε με την πεζογραφία. Παράλληλα, έκανε μεταφράσεις αρχαίων κειμένων, εξέδωσε επιλογές δημοτικών τραγουδιών, παραμυθιών, Καραγκιόζη και έγραψε θεατρικά έργα, χρονογραφήματα και μελέτες. Πέθανε στην Αθήνα το 1985. Ποιητικές συλλογές: «Ηλιοτρόπια», ιδιωτική έκδοση, Θεσσαλονίκη, 1954 «Τα Χίλια Δέντρα», εκδ. Διαγωνίου, Θεσσαλονίκη, 1963 «Τα Χίλια Δέντρα & άλλα ποιήματα (1954-1963)», εκδ. Ερμής, Αθήνα, 1973

Αλέξης Τραϊανός  Απόσπασμα: Καλοκαίρι στεγνό κίτρινο Φωλιασμένο στις ρυτίδες των πεύκων Φωλιασμένο πάλι και πάλι φορώντας το χρόνο Απουσία και νύχτα Προσωπείο χλωμό σαν κερί μες στη σκυμμένη αγάπη Προσωπείο κλεισμένο σε μελανές κάμαρες Βλέποντας τα δέντρα του λωτού να ψηλώνουν Σε μελανές κάμαρες τους λωτούς να πληθαίνουν Ανάστημα από σιωπή Δάπεδο φυτεμένο την απομόνωση Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1944. Σπούδασε οικονομικές και πολιτικές επιστήμες. Εργάστηκε στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας. Αυτοκτόνησε το 1980 στο Καπανδρίτι Αττικής.  Ποιητικές συλλογές: «Οι μικρές μέρες», εκδ. Τραμ, Θεσσαλονίκη, 1973 «Η κλεψύδρα με τις στάχτες», εκδ. Εγνατία, Θεσσαλονίκη 1975 «Το δεύτερο μάτι του Κύκλωπα / Cancerpoems», εκδ. Τραμ, Θεσσαλονίκη, 1977 «Το σύνδρομο του Ελπήνορα», εκδ. Ύψιλον, Αθήνα, 1984 «Φύλακας Ερειπίων – Τα ποιήματα» (συγκεντρωτική έκδοση με επιμέλεια του Στέφανου Μπεκατώρου και του Αλέξη Ζήρα), εκδ. Πλέθρον, Αθήνα, 1991

ΚΩΣΤΑΣ ΠΛΑΣΤΗΡΑΣ Απόσπασμα: Τα παιδιά κρέμονται από την αντίδρασή μας αναγνωρίζουν και δεν αναγνωρίζουν ρημάζουν οτιδήποτε μπροστά τους ταιριάζουν τα αταίριαστα προκαλούν Γεννήθηκε το 1946. Σπούδασε οικονομία, βιβλιοθηκονομία και φιλολογία στην Ελλάδα και τη Γαλλία. Είναι διδάκτωρ Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. και διευθυντής της βιβλιοθήκης της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών. Πρωτοπαρουσιάστηκε με δημοσιεύσεις ποιημάτων στο περιοδικό «Νέα Πορεία», το 1970. Ποιητικές συλλογές: «Παγκλήρως», εκδ. Νέα Πορεία, Θεσσαλονίκη, 1976 «Alarme», εκδ. Νέα Πορεία, Θεσσαλονίκη, 1979 «Mark Alexander Loys συζητάς τα περασμένα», εκδ. Εντευκτηρίου, Θεσσαλονίκη, 1995 «44 Ποιήματα 1976-1995: Επιλογή», εκδ. Μπιλιέτο, Παιανία, 2003 «Αυτοανθολόγηση 2005», Εταιρία Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης, Θεσσαλονίκη, 2005 «Ανώνυμοι [αν και] πορτολάνοι», Οκτασέλιδο του Μπιλιέτου, Παιανία, τεύχ. 51, 2006 «Τα ποιήματα του Quebracho, Ποίηση (1993-2007)», εκδ. Μπιλιέτο, Παιανία, 2007

ΝΙΚΟΣ ΒΡΕΤΤΟΣ Γεννήθηκε στην Καβάλα το 1938 και σπούδασε Θέατρο στη Σχολή Θεάτρου Αθηνών του Κωστή Μιχαηλίδη και της Μαίρης Αρώνη. Ηθοποιός από το 1964. Συνεργάστηκε για πολλά χρόνια με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Σκηνοθέτησε έργα των Αριστοφάνη, Μπέκετ, Κορομηλά, Ψαθά, Μουρσελά, Ποντίκα. Έχει γράψει θεατρικά έργα, ποίηση, δοκίμιο και έχει διασκευάσει για το θέατρο, τον κινηματογράφο και το ραδιόφωνο διηγήματα των Παπαδιαμάντη και Τσέχωφ.  Ποιητικές συλλογές: «Έξοδος», 1966 «Ο ύπνος της ημέρας», 1973 «Σκλάβοι της δύσης», 1975 Απόσπασμα: Τι φιλήδονες εικόνες, Θεέ μου! Πήρε το ρυθμό της το σώμα μου τα φιλιά, οι βόγκοι, τα λόγια της σκιρτάνε μέσα μου το κτήνος

ΝΙΝΑ ΚΟΚΚΑΛΙΔΟΥ-ΝΑΧΜΙΑ Απόσπασμα: Τώρα που μονάχα το δικό μου όνομα δεν είναι στο στόμα σου πρόσεξε τη νύχτα να μην ξεσκεπάζεσαι, η κουρτίνα ανεμίζει σ' όλους τους καιρούς μα και η νύχτα είναι κρυφή να θυμάσαι το χέρι μου όταν μάζευε τις κουβέρτες από χάμω μα πιο πολύ να θυμάσαι το όνομα μου για να μην ξεσκεπάζεσαι τη νύχτα. Γεννήθηκε στον Πύργο της Ηλείας το 1920. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση και δημοσίευσε τα πρώτα της κείμενα το 1945. Δέκα χρόνια αργότερα εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου έμεινε μέχρι τα τέλη της ζωής της. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος στον ηλεκτρονικό και έντυπο Τύπο και ασχολήθηκε με το διήγημα,το μυθιστόρημα και το παιδικό βιβλίο. Έφυγε από τη ζωή στις 12 Ιουνίου του 2002. Ποιητικές συλλογές: «Οι αποσταμένοι», Θεσσαλονίκη, 1964

ΜΑΡΙΟΣ ΜΑΡΙΝΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ ΜΑΡΙΟΣ ΜΑΡΙΝΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ  Γεννήθηκε το 1937 στη Θεσσαλονίκη, όπου και μεγάλωσε. Σπούδασε ιατρική και οδοντιατρική και πήρε ειδικότητα στο πανεπιστήμιο του Michigan στις Η.Π.Α., στο οποίο εργάστηκε επί 5 χρόνια ως επιμελητής έδρας. Πρωτοπαρουσιάστηκε ως ποιητής το 1969 από τη «Διαγώνιο», αν και αρθογραφούσε από το 1958. Ασχολήθηκε και με την κριτική και το δοκίμιο, ενώ παράλληλα υπήρξε ερευνητής τής ιστορίας του Βυζαντίου και πρόεδρος της Μακεδονικής Εταιρείας Προστασίας Περιβάλλοντος. Πέθανε στη Θεσσαλονίκη το 2007. Ποιητικές συλλογές: «Οι φωνές των δρόμων», 1971 «Ερημιά», 1988 «Σαμπάλα», 1989 «Αλεξανδρινά ποιήματα», 1991 «Οδός Ανθέων», 1992 Απόσπασμα: Έχω το δικαίωμα να πεθάνω να διαθέσω τη ζωή μου όπως θέλω έγραψε την τελευταία στιγμή κι ευθύς το ωραίο του κεφάλι έγειρε ήσυχα στον αιώνιο ύπνο

ΚΩΣΤΗΣ ΜΟΣΚΩΦ  Απόσπασμα: «Ο έρωτας», είπες, «αυτός μόνο καρφώνει έξω απ' τον Καιρό την Μνήμη» – φτάνει στην Πάργα των τσιγγάνων, φτάνει στην Παραμυθιά των ατίθασων Τσάμηδων, – φτάνει στους τσόγλανους του Σαββατόβραδου στα Γιάννενα, στην λίμνη... «Τα μάτια σου είναι δυο σύννεφα» – δύο σύννεφα που δεν ξέρουν πώς να γίνουνε βροχή... Γεννήθηκε το 1939 στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε νομικά στο Α.Π.Θ. και ήταν διδάκτορας στο πανεπιστήμιο των Παρισίων. Υπήρξε δημοτικός σύμβουλος και δήμαρχος Θεσσαλονίκης, σύμβουλος του Υπουργείου Πολιτισμού, διευθυντής του Κέντρου Μαρξιστικών Ερευνών, μορφωτικός σύμβουλος της πρεσβείας μας στην Αίγυπτο και εκπρόσωπος του Ιδρύματος Ελληνικού Πολιτισμού στη Μέση Ανατολή. Δημοσίευσε πολλές εργασίες του ως ιστορικός, δοκιμιογράφος, ποιητής και δημοσιογράφος. Πέθανε στις 29 Ιουνίου του 1998.  Ποιητικές συλλογές: «Ποιήματα», εκδ. Καστανιώτη, 1985 & 1987 (Β' έκδοση με 24 πρόσθετα ποιήματα) «Για τον έρωτα και την επανάσταση», εκδ. Καστανιώτη, 1989