Λοίμωξη Φλεγμονώδης αντίδραση στην παρουσία μικρο-οργανισμών ή παρουσία μικρο-οργανισμών σε φυσιολογικά στείρους ιστούς Η διάγνωση στηρίζεται στο ιστορικό,

Slides:



Advertisements
Παρόμοιες παρουσιάσεις
ΓΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ “ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ”
Advertisements

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ
ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΝΕΦΡΟΠΑΘΩΝ
ΑΛΛΕΣ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΠΕΡΙΤΟΝΑΪΚΗΣ ΕΚΤΟΣ ΠΕΡΙΤΟΝΙΤΙΔΑΣ
KINΔΥΝΟΙ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟΥ & Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ Φ/Θ ΣΤΗ ΠΡΟΛΗΨΗ - ΘΕΡΑΠΕΙΑ
ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ
ΟΞΕΙΕΣ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ HD (I)
Μεταβολική Αλκάλωση Διάγνωση – Διαφορική Διάγνωση
Αναπνευστική Αλκάλωση Διάγνωση – Διαφορική Διάγνωση - Πρόληψη
Αναπνευστική αλκάλωση – Κλινική εικόνα & εργαστηριακά ευρήματα
Monitoring Πολυτραυματία στη Μ.Ε.Θ. Στεργίου Πέτρος Νοσηλευής ΜΕΘ ΠΓΝΙ
ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΠΑΙΔΙΩΝ.
Επίπτωση Δεύτερες σε συχνότητα μετά από τις λοιμώξεις του αναπνευστικού Συχνότερες στις γυναίκες (μικρή ουρήθρα) 50% των γυναικών παθαίνουν ουρολοίμωξη.
ΜΕΤΡΗΣΗ ΖΩΤΙΚΩΝ ΣΗΜΕΙΩΝ
ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟΥ ΑΡΡΩΣΤΟΥ
Nοσοκομειακή Πνευμονία
Μετεγχειρητική αγωγή και κύριες μετεγχειρητικές επιπλοκές
ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΟ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟ ΑΣΘΕΝΗ
Διάγνωση και αντιμετώπιση της υπονατριαιμίας Ειδικευόμενος Νεφρολογίας
Η υποφωσφαταταιμία ως δείκτης σοβαρών παθολογικών καταστάσεων Dr. Χρήστος Μπαντής Νεφρολόγος, Επιμελητής Β΄ Γ. Ν. Θεσσαλονίκης Γ. Παπανικολάου.
Θρεπτική υποστήριξη σε οξεία παγκρεατίτιδα.
Νεφρική ανεπάρκεια και θρέψη
Αναγνώριση ασθενών σε διατροφικό κίνδυνο Αναγνώριση αιτιών και συνεπειών του υποσιτισμού Αναγνώριση διαφορετικών μορφών υποσιτισμού Κατανόηση των αλλαγών.
ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΣΙΤΙΣΜΟΥ - ΑΝΙΧΝΕΥΣΗ ΚΑΙ ΕΚΤΙΜΗΣΗ
ΕΝΤΕΡΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΡΕΝΤΕΡΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΩΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Μικροαγγειοπαθητικές αιμολυτικές αναιμίες
Επείγοντα Αγγειοχειρουργικά προβλήματα
ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΙΩΝ.
Γεώργιος Φιλντίσης Καθηγητής
Τραύμα Λύση συνέχειας του δέρματος ή και των υποκείμενων ιστών. Επούλωση : Βιολογικό φαινόμενο, με τοπικές και γενικές διεργασίες, που συμβάλλουν στη σύνθεση.
ΑΝΑΙΜΙΕΣ ΧΡΟΝΙΩΝ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ
Χειρουργική Λοίμωξη Είναι η λοίμωξη, που η βασική θεραπεία της, είναι η χειρουργική. Περιλαμβάνει ακόμη τις λοιμώξεις του χειρουργικού τραύματος, καθώς.
Σπύρος Κατσούδας Νεφρολόγος, Διευθυντής Ε. Σ. Υ..
Ίκτερος - Χολόσταση Ίκτερος = αύξηση της χολερυθρίνης Κίτρινη χροιά των ιστών.
Προβλήματα λοιμωδών νόσων Πνευμονία της κοινότητας Σήψη.
ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ - ΜΕΘ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΑΝΤΩΝΗΣ ΖΕΣΤΑΣ, MSc - ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ.
Κων/νος Γ. Τούτουζας Επ. Καθηγητής Χειρουργικής Α’ Προπαιδευτική Χειρουργική Κλινική.
ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΣΕ ΑΣΘΕΝΗ ΠΟΥ ΥΠΟΒΑΛΛΕΤΑΙ ΣΕ ΕΓΧΕΙΡΗΣΗ ΑΟΡΤΟΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑΣ ΠΑΡΑΚΑΜΨΗΣ(BYPASS)
ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ (ΜΑ0241) 4η παράδοση
Νοσοκομειακές Ουρολοιμώξεις. Παρουσία-πολλαπλασιασμός μικροβίων στο ουροποιητικό: ουρ. Κύστη, προστάτης, νεφροί, αποχετευτική μοίρα 40% συνόλου ΕΝΛ Επιπλεγμένη.
Bronsted – Lowry Οξεοβασική ισορροπία Οξέα(H 2 CO 2 )Ανθρακικό οξύ Αποδεσμεύει Η + Βάσεις(NαHCO3)Διττανθρακικό νάτριο Δεσμεύει Η + Sorensen Η πυκνότητα.
ΕΙΔΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΑΣΘΕΝΩΝ. ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ  Βαρείς καπνιστές, παχύσαρκοι, άσθμα, Χ.Α.Π., περιοριστικές νόσοι (κύφωση, πνευμονική.
ΕΠΙΛΟΓΗ ΑΙΜΟΔΟΤΩΝ.
Διευθυντής Παιδιατρικής Κλινικής «Μποδοσάκειο» Νοσοκομείου Πτολεμαΐδας
Ο τέτανος είναι μια οξεία νόσος που προκαλείται από μια τοξίνη (δηλητήριο) η οποία παράγεται από το βακτήριο κλωστηρίδιο του τετάνου (Clostridium tetani)
Λοιμώξεις χοληφόρων Ε.Κωστής.
ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΚΑΡΔΙΟΠΑΘΕΙΕΣ
ΝΕΟΓΝΙΚΗ ΜΗΝΙΓΓΙΤΙΔΑ Κυφωνίδης Δημήτριος Διευθυντής Παιδιατρικής Κλινικής.
ΔΙΑΛΕΞΗ 9 Νευρολογικά προβλήματα Υπαραχνοειδής αιμορραγία
ΝΕΟΓΝΙΚΗ ΣΗΨΑΙΜΙΑ Κυφωνίδης Δημήτριος Διευθυντής Παιδιατρικής Κλινικής
Σ.Δ.ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΚΥΗΣΗ Η ΣΥΧΝΟΤΕΡΗ ΕΠΙΠΛΟΚΗ,2-3% ΚΥΗΣΕΩΝ
ΔΙΑΛΕΞΗ 13 Προβλήματα επείγουσας ιατρικής
ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΑ ΣΥΜΒΑΜΑΤΑ ΜΕΤΑΓΓΙΣΕΩΝ
Ορισμοί Οξεία βλάβη πνεύμονα-Acute lung injury (ALI)
Χρονιες λεμφικές λευχαιμιες
Ηλεκτρολυτικές διαταραχές των αλκοολικών
Οξεοβασικη Ισορροπια ασκησεισ
Οξεία κοιλία Νοσηλευτική ΤΕΙ Λάρισας Δ. Παπαγόρας 08.ΧΙ.ΙΙ.
Τέτανος.
ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΑ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΙΚΟΥ
Οξεία κοιλία V εξάμηνο Νοσηλευτικής ΤΕΙ Λάρισας Δ. Παπαγόρας 01.V.2010.
ΑΝΑΙΜΙΕΣ.
ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΜΕΤΑΓΓΙΣΗΣ ΑΙΜΑΤΟΣ
Σύνδρομο Συστηματικής Φλεγμονώδους απάντησης (SIRS)
ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΚΑΛΙΟΥ ΣΕ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ
ΜΕΤΑ ΕΣΤΙΕΣ ΣΤΑ ΟΣΤΑ. Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ : ΕΝΑ ΠΑΖΛ
Σπλήνας Θέση: Αριστερό άνω μέρος της κοιλιάς, μεταξύ 9ης και 12ης πλευράς. Αποτελεί το μεγαλύτερο όργανο του λεμφικού ιστού οργανισμού. Παραμένει σταθερό.
Αναπνευστική δυσχέρεια
ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΜΕΤΑΓΓΙΣΗΣ ΑΙΜΑΤΟΣ
ΑΝΑΣΤΟΛΕΙΣ ΤΩΝ α-1 αδρενεργικων υποδοχεων
Μεταγράφημα παρουσίασης:

Λοίμωξη Φλεγμονώδης αντίδραση στην παρουσία μικρο-οργανισμών ή παρουσία μικρο-οργανισμών σε φυσιολογικά στείρους ιστούς Η διάγνωση στηρίζεται στο ιστορικό, τα κλινικά συμπτώματα, τη φυσική εξέταση και τα εργαστηριακά ευρήματα που δηλώνουν ύπαρξη λοίμωξης (π.χ. θετική καλλιέργεια από φυσιολογικά στείρο σημείο) Διακρίνεται σε : - Μικροβιολογικά αποδεδειγμένη - Κλινικά αποδεδειγμένη - Εξωνοσοκομειακή - Ενδονοσοκομειακή - Εντός-ΜΕΘ CDC, 1988

ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΣΤΗ ΜΕΘ Εξωνοσοκομειακές Λοιμώξεις Αναπτύσσονται εκτός Νοσοκομείου ή μέχρι 48 ώρες από την εισαγωγή Ενδονοσοκομειακές Λοιμώξεις Αναπτύσσονται εντός Νοσοκομείου ή μετά από 48 ώρες από την εισαγωγή

ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΣΤΗ ΜΕΘ Ευρύ κλινικό φάσμα (πυρετός, υποθερμία, ταχυκαρδία, ταχύπνοια – Shock, MODS) Μπορεί να εμφανισθούν μόνο με: - διαταραχή συνείδησης - υπεραερισμό - ταχυκαρδία

ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΣΤΗ ΜΕΘ Συνήθεις προδιαθεσικοί παράγοντες - Δυσλειτουργία οργάνων - Κατάκλιση - Παρεμβατικές πράξεις - Χρήση αντιβιοτικών - Ανοσοκαταστολή

Φλεγμονώδης Αντίδραση και Λοίμωξη SIRS 2 ή περισσότερα από τα εξής: 36,0 > Θερμοκρασία > 38,3 Καρδ. Συχν. > 90/λεπτό Αναπνοές > 20/λεπτό ή PaCO2 < 32 mmHg Λευκοκύτταρα >12.000 ή <4.000 ή >10% άωρες μορφές Σήψη SIRS + Εστία Λοίμωξης Βαριά Σήψη + Δυσλειτουργία Οργάνου Σηπτικό Shock Σήψη + Υπόταση + Διαταραχές Υποάρδευσης ACCP/SCCM, 1992

ΦΥΣΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ SIRS 16% Θνητότητα 20% Θνητότητα 46% Θνητότητα

Semin Respir Crit Care Med, 2003 Παράγοντες που επηρεάζουν την καταγραφομένη συχνότητα των λοιμώξεων σε ΜΕΘ Η καταγραφομένη συχνότητα των λοιμώξεων στη ΜΕΘ εξαρτάται : - Από τον τύπο της ΜΕΘ (χειρουργική, παθολογική, μικτή, τραύματος, εγκαυμάτων, κλπ) - Από τη βαρύτητα των εισαγομένων ασθενών (διασωληνωμένοι ή όχι κλπ) - Από τη στρατηγική χρήσης αντιβιοτικών - Από τη στρατηγική παρεμβατικών πράξεων - Από την Ακαδημαϊκή θέση της ΜΕΘ Semin Respir Crit Care Med, 2003

Επιδημιολογία των Λοιμώξεων στη ΜΕΘ Νοσοκομειακές Λοιμώξεις Επιδημιολογία των Λοιμώξεων στη ΜΕΘ 45% ΜΕΘ Νοσοκομειακές Λοιμώξεις 55% Πτέρυγες 8% ΜΕΘ Νοσοκομειακές Κλίνες 92% Πτέρυγες Richards M, Semin Respir Crit Care Med, 2003

Επιδημιολογία των Λοιμώξεων στη ΜΕΘ Επιδημιολογία των Λοιμώξεων στη ΜΕΘ Ο κίνδυνος ανάπτυξης λοίμωξης σε νοσηλευόμενους σε ΜΕΘ είναι 5-10 φορές μεγαλύτερος από ότι στις πτέρυγες Weber DJ, et al. Chest, 1999

Επιδημιολογία της Βαριάς Σήψης στις ΗΠΑ Παιδιά 0,2/1000 (θνητότητα 10%) > 85 ετών 26,2/1000 (θνητότητα 38,4%) Θνητότητα ανδρών/γυναικών : 29,3%/27,9% Κόστος $22.100/ασθενή και $16,7x109 για τον προϋπολογισμό των ΗΠΑ Ετήσια αύξηση 1,5% Angus et al, Crit Care Med, 2001

Θνητότητα από Βαριά Σήψη Angus et al, Crit Care Med, 2001 28,6 % 8 % Θάνατοι/Έτος AIDS Καρκίνος Μαστού Έμφραγμα Μυοκαρδίου Βαριά Σήψη Angus et al, Crit Care Med, 2001

Ενεργοποίηση Πήξης Καταστολή Ινωδολυσης ΠΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΣΗΨΗΣ Φ Λ Ε Γ Μ Ο Ν Η Λύση Βακτηριδίου π.χ. Gram (-) LPS Παραγωγή βλαπτικών μορίων Ενεργοποίηση Συμπληρώματος Πρωτεΐνη που δεσμεύει την LPS Πρωτεΐνη + LPS CD14 TLR Παραγωγή Κυτταροκινών TNF-α, IL-1, IL-6, IL-8, PAF NF-κΒ Ενεργοποίηση Πήξης Καταστολή Ινωδολυσης Μακροφάγο

Λευκά Αιμοσφαίρια και Κυτταρική Βλάβη στη Σήψη Ι Σ τ Κ Η Β Λ Α Ρίζες Ο2 Πρωτεάσες Λευκοτριένες Κινίνες C5a – C3a Ενδοθήλιο IL-8 Ιντεγκρίνες Ενεργοποίηση πήξης ICAM VCAM Σελεκτίνες Λευκό Αιμοσφαίριο

Προϊόντα Αποδομής Ινώδους Ενδοθήλιο TNF-α IL-1 IL-6 Μονοκύτταρα TF + VIIa Καταστολή Σύστημα πρωτεϊνών S/C TFPI Καταστολή AT III Καταστολή Προ-Θρομβίνη Θρομβίνη Πλασμινογόνο PAI-1 Καταστολή Ινωδογόνο Ινώδες Πλασμίνη Προϊόντα Αποδομής Ινώδους

Αναζήτηση Εστίας Λοίμωξης Ιστορικό Κλινική εξέταση Εργαστηριακά ευρήματα - Καλλιέργειες - Γενική αίματος – Πήξη - Βιοχημικοί Δείκτες (CRP, PCT κλπ) Απεικονιστικές εξετάσεις - A/A, US, CT, MRI

Διαφορική Διάγνωση Λοίμωξης Τραύμα Οξεία παγκρεατίτιδα Έμφραγμα του μυοκαρδίου Πνευμονική εμβολή

Αντιμετώπιση Λοιμώξεων Υποστηρικτική αγωγή Αντιβιοτικά Χειρουργική αντιμετώπιση Συμπληρωματική θεραπεία

Υποστηρικτική αγωγή λοιμώξεων Υποστήριξη αναπνευστικού - Χορήγηση οξυγόνου - Μηχανικός αερισμός Υποστήριξη κυκλοφορικού - Αγγειοσυσπαστικά, ινότροπα, μηχανική υποστήριξη Υποστήριξη νεφρών - Συνεχής αιμοδιήθηση

Συμπληρωματική αγωγή λοιμώξεων Ανοσοσφαιρίνες Ενεργοποιημένη πρωτεΐνη C Αυξητικοί παράγοντες ΑΤ ΙΙΙ Ειδικά αντισώματα

Εξωνοσοκομειακή Πνευμονία 5η ή 6η αιτία θανάτου στις αναπτυγμένες χώρες Θνητότητα 5-36% (η μέγιστη σε ΜΕΘ) Χειρότερη έκβαση: - Άνδρες, διαβητικοί, καρκινοπαθείς, νευρολογικοί ασθενείς, υποθερμικοί, πλευρωδυνία, υπόταση, λευκοπενία, βακτηριαιμικοί, πολλαπλά διηθήματα, ηλικιωμένοι, Psudomonas, S. aureus, εντεροβακτηριοειδή

Αίτια ΕΞΩ-ΝΠ S. pneumoniae (66%) Haemophilus influenzae (9%) Moraxella catarrhalis (πνευμονοπαθείς) Άτυπα βακτηρίδια ……….

Κλινικο-εργαστηριακά ευρήματα ΕΞΩ-ΝΠ Συμπτώματα φλεγμονής Πνευμονικά συμπτώματα Συνοδά ευρήματα πιθανού αιτιολογικού παράγοντα Αιματολογικά – Βιοχημικά – Απεικονιστικά ευρήματα φλεγμονής και πνευμονικής νόσου Καλλιέργειες, χρώση κατά Gram (<10 επιθήλια, >25 πολυμορφοπύρηνα/κοπ)

Νοσοκομειακή Πνευμονία 5% των Νοσοκομειακών ασθενών θα αναπτύξουν λοίμωξη 15% από τις λοιμώξεις αφορούν τη Νοσοκομειακή πνευμονία (μετά τις ουρολοιμώξεις) Κύρια αιτία θανάτου από αυτή την κατηγορία λοιμώξεων Θνητότητα 5-20% Gram(-), 30-50% εντεροβακτηριοειδή, 70% ps. Aeruginosa.

Νοσοκομειακή Πνευμονία Τρόποι ανάπτυξης ΝΠ Εισπνοή μολυσμένης αεροσόλης (σωματίδια <3-5 μm φθάνουν στα τελικά βρογχιόλια και τις κυψελίδες, φυματίωση, legionella, μύκητες, ιοί γρίπης είναι τα συνηθέστερα) Αιματογενής διασπορά (σπάνια, καθετήρες, ενδοκαρδίτιδα, σηπτική θρομβοφλεβίτιδα) Εισρόφηση (το συνηθέστερο αίτιο. Προδιαθεσικοί παράγοντες πολλαπλοί – εκκρίσεις, συνείδηση, Η2)

Κλινικο-εργαστηριακά ευρήματα ΝΠ Ιστορικό – προϋπάρχουσα εικόνα Κλινική εικόνα πνευμονίας με διάφορου βαθμού συστηματική φλεγμονώδη αντίδραση Απεικονιστικά, βιοχημικά και αιματολιγικά ευρήματα πνευμονίας και λοίμωξης Διαφορική διάγνωση Αιτιολογική αντιμετώπιση Υποστηρικτική αγωγή

ΟΥΡΟΛΟΙΜΩΞΕΙΣ 40% των Νοσοκομειακών Λοιμώξεων 5% των ασθενών με βακτηριουρία θα αναπτύξουν βακτηριαιμία (15% των βακτηριαιμιών) Θνητότητα 25-60% Οι ουροκαθετήρες αποτελούν την κύρια αιτία 5-10% βακτηριουρία ανά ημέρα καθετηριασμού (10η ημέρα 100%)

ΟΥΡΟΛΟΙΜΩΞΕΙΣ Συνήθη μικρόβια: E. coli, K. pneumoniae, Proteus mirabilis, P. auruginosa, εντεροβακτηριοειδή, εντερόκοκκοι, S. epidermidis, S. aureus. 15% πολυμικροβιακές. Αναερόβιες εξαιρετικά σπάνιες. Αντιβιοτικά, διαβήτης, κορτικοστεροειδή >> μυκητουρία Candida ή S. aureus >> πιθανότητα αιματογενούς διασποράς.

ΟΥΡΟΛΟΙΜΩΞΕΙΣ Παράγοντες πρόληψης Παρουσία κλειστού κυκλώματος παροχέτευσης ούρων. Πρώιμη αφαίρεση του ουροκαθετήρα.

ΟΥΡΟΛΟΙΜΩΞΕΙΣ Κλινικο-εργαστηριακά χαρακτηριστικά Ασυμπτωματική, πυρετός (30%). Λευκοκυττάρωση, πυουρία, λευκοκυττάρωση στα ούρα, βακτηριουρία 1-2 λευκοκύτταρα σε 400χ ή βακτηρίδια σε 1000χ μη φυγοκεντρημένων ούρων > 95% >100.000 CFU/mL. Καθετηριασμένοι με > 1000 CFU/mL χωρίς θεραπεία = 100.000 CFU/mL σε 24-48 ώρες.

ΟΥΡΟΛΟΙΜΩΞΕΙΣ Κλινικο-εργαστηριακά χαρακτηριστικά A/A NOK u/s, CT scan. Επιπλοκές Οξεία πυελονεφρίτιδα Χρονία πυελονεφρίτιδα Νεφρικό απόστημα Σήψη

ΟΥΡΟΛΟΙΜΩΞΕΙΣ Αντιμετώπιση Απλή ασυμπτωματική βακτηριουρία χωρίς θεραπεία Σε βακτηριουρία με σημαντικά ευρήματα - Αφαίρεση ή αλλαγή ουροκαθετήρα - Αντιβιοτικά για 7 ή περισσότερες ημέρες Μυκητουρία σε μη ανοσοκατεσταλμένους και ασυμπτωματικούς = αλλαγή καθετήρα και πλύσεις. Σε ανοσοκατεσταλμένο και σε συμπτωματικό = αγωγή

Λοιμώξεις από Αγγειακούς Καθετήρες Διάφοροι τύποι αγγειακών καθετήρων εισάγονται σε ασθενείς ΜΕΘ Μόλυνση από δέρμα, χειρισμούς εισαγωγής, χειρισμούς νοσηλείας, εγχυόμενα υγρά (σπάνια) Όλα τα είδη μικροβίων εμπλέκονται Καλλιέργεια άκρου καθετήρα (ημιποσοτική μέθοδος > 15 αποικίες ή ποσοτική >1.000)

Λοιμώξεις από Αγγειακούς Καθετήρες Τοπικά σημεία φλεγμονής-λοίμωξης; Σε ανοσοκατεσταλμένους έλλειψη σημείων Σηπτική φρομβοφλεβίτιδα, ενδοκαρδίτιδα και σηπτικό σύνδρομο Προδιαθεσικοί παράγοντες: ηλικία, δερματικά νοσήματα, ανοσοκαταστολή, υποκείμενη νόσος, υποκείμενη λοίμωξη, χρόνος παραμονής, ΟΠΣ (TPN), θέση καθετήρα

Αλλαντίαση Οφείλεται στο Clostridium botulinum Μόλυνση τροφική, τραυματική, νεογνική Χρήστες, χειρουργημένοι, ασήμαντο τραύμα Ναυτία, έμετος, δυσφαγία, διπλωπία, διεσταλμένες και καθηλωμένες κόρες, μη ανακουφιζόμενη με νερό ξηροστομία (90% 2 από τα παραπάνω) Τα συμπτώματα εμφανίζονται σε 18-36 ώρες (2 ώρες- 8 ημέρες)

Αλλαντίαση Σταδιακή παράλυση Διαταραχές ΑΝΣ (δυσκοιλιότητα, παραλυτικός ειλεός, γαστρική διάταση, ορθοστατική υπόταση) Δεν εμφανίζονται αισθητικές διαταραχές, πυρετός και βλάβη των συζυγιών Ι και ΙΙ Τα τενόντια διατηρούνται ή όχι χωρίς εμφάνιση παθολογικών αντανακλαστικών Η καρδιακή λειτουργία δεν επηρεάζεται πρωτοπαθώς

Αλλαντίαση Διάγνωση: Απομόνωση της τοξίνης από ορό, κόπρανα, γαστρικές εκκρίσεις και ύποπτα τρόφιμα Καλλιέργεια κλωστηριδίου από κόπρανα και τροφές ΕΝΥ φυσιολογικό Πιθανές αλλοιώσεις σε ηλεκτρομυογράφημα πρέπει να αξιολογούνται από νευρολόγο

Αλλαντίαση ΔΔ από άλλες αιτίες παράλυσης Υποστηρικτική αγωγή Καθαρισμός τραύματος Χορήγηση αντιτοξίνης σε όλους (20% υπερευαισθησία, αναφυλαξία) ΕΜ και ΕΦ Δεν χορηγείται σε ασυμπτωματικούς Σε γνωστή λήψη γαστρική πλύση

Τέτανος Σπάνιος σε προηγμένες χώρες λόγω εμβολιασμού (50 στις ΗΠΑ, 1.000.000 στον κόσμο) Γυναίκες συχνότερα από άνδρες; Οφείλεται στην τετανοσπασμίνη που εκλύεται από το C tetani Τετανοσπασμίνη > ΚΝΣ > σύνδεση με προσυναπτικούς ανασταλτικούς νευρώνες > εμποδίζει την απελευθέρωση ακετυλχολίνης από τους τελικούς νευρώνες προς τους μυς > αύξηση του μυϊκού τόνου > ακαμψία και σπασμός συναγωνιστών και ανταγωνιστών Τετανοσπασμίνη στα εγκεφαλικά γάγγλια > σπασμούς Διαταραχές του ΑΝΣ (ιδρώτας μεταβολές ΑΠ, ταχυκαρδία, αρρυθμίες) και υπερέκκριση κατεχολαμινών

Τέτανος Επώαση σε 1-54 ημέρες (συνήθως 14) Αδυναμία, τρισμός οδόντων, γενικευμένοι σπασμοί εκλυόμενοι με ελάχιστα ερεθίσματα, οπισθότονος, σανιδώδης σύσπαση κοιλίας, σαρδώνειος γέλωτας Διαταραχές της αναπνοής και του ΑΝΣ Ανοσοσφαιρίνη, πενικιλλίνη, καθαρισμός τραύματος Υποστηρικτική αγωγή Θνητότητα 21-31% (52%> 60 ετών)

Χειρουργικές Λοιμώξεις Λοιμώξεις της χειρουργικής τομής - Επιπολής (δέρμα, υποδόριο) - Εν τω βάθει Λοιμώξεις υποκείμενες της χειρουργικής τομής 15% των Νοσοκομειακών Λοιμώξεων 38% των λοιμώξεων των χειρουργικών ασθενών

Χειρουργικές Λοιμώξεις Πύλες εισόδου : Δέρμα, βλεννογόνοι, κοίλα όργανα Κατηγορίες τραυμάτων βάσει λοίμωξης - Καθαρό - Καθαρό επιμολυνθέν - Μολυσμένο - Λοιμώδες

Χειρουργικές Λοιμώξεις Παράγοντες κινδύνου Ηλικία Κατάσταση θρέψης Διαβήτης Κάπνισμα Παχυσαρκία Λοίμωξη σε άλλη θέση Αποικισμός Ανοσοκαταστολή Διάρκεια προεγχειρητικής νοσηλείας

Χειρουργικές Λοιμώξεις Σημεία φλεγμονής Πυρετός (>38,8), λευκοκυττάρωση Διάνοιξη, καθαρισμός, καλλιέργειες (ποσοτικές, κριτήριο 100.000 ή >), χορήγηση αντιβιοτικών Επούλωση κατά δεύτερο σκοπό (ή τρίτο σκοπό) Διερεύνηση έκτασης λοίμωξης

Χειρουργικές Λοιμώξεις Νεκρωτική λοίμωξη μαλακών μορίων Αερόβια και αναερόβια βακτηρίδια Συνηθέστερα στα άκρα, κοιλία, περίνεο, όσχεο Κυτταρίτιδα, περιτονιϊτιδα, μυονέκρωση Ατελώς καθαρισθείσα λοίμωξη, αναερόβιες συνθήκες, προδιαθεσικοί παράγοντες Η διάγνωση είναι συνήθως κλινική Θεραπεία χειρουργική και συμπληρωματικά συντηρητική αγωγή (αντιβιοτικά, ΥΒΟ κλπ)

Χειρουργικές Λοιμώξεις Περιτονίτιδα και ενδοκοιλιακά αποστήματα Η περιτονίτιδα μπορεί να προέλθει από διάφορα αίτια Πόνος, σύσπαση, ελάττωση ΕΗ, κοιλιακή διάταση, υπο-ογκαιμία Λευκοκυττάρωση ή λευκοπενία U/s, CT scan Χειρουργική αντιμετώπιση, αντιβιοτικά, υποστηρικτική αγωγή

Πνευμονία σε ασθενείς στον αναπνευστήρα Προδιαθεσικοί παράγοντες : Θέση κατάκλισης, γαστροπροστασία, θωρακοκοιλιακές επεμβάσεις, ρινογαστρικός σωλήνας, ανοσοκαταστολή Πυρετός, λευκοκυττάρωση, πυώδεις εκκρίσεις, νέα διηθήματα σε Α/α θώρακα Διαγνωστική δυσχέρεια

Ο καρκινοπαθής στη ΜΕΘ Διαταραχές ΚΝΣ - Συμπίεση ΝΜ - Ενδοκράνια υπέρταση Μεταβολικές διαταραχές - Υπερ – Υπό- ασβεστιαιμία - Σύνδρομο λύσης του όγκου - Υπονατριαιμία - Υπερ- Υπό- γλυκαιμάι - Υποκαλιαιμία με έκτοπη παραγωγή ACTH

Ο καρκινοπαθής στη ΜΕΘ Παθολογικά κατάγματα Ουρολογικές διαταραχές - Αιματουρία - Αιμορραγική κυστίτιδα - Οξεία αποφρακτική ουροπάθεια Χειρουργικά αίτια - Αιμορραγία ΓΕΣ - Διάτρηση κοίλου σπλάχνου - Ειλεός - Απόφραξη χοληφόρων - Ενδοκοιλιακά αποστήματα

Ο καρκινοπαθής στη ΜΕΘ Κακοήθεις συλλογές - Πλευρίτιδα - Ασκίτης - Περικαρδιακή συλλογή Σύνδρομο άνω κοίλης φλέβας

Ο καρκινοπαθής στη ΜΕΘ Συμπίεση ΝΜ Πόνος και νευρολογικές διαταραχές Εξέταση ΕΝΥ σε πλήρη αποκλεισμό (ελάχιστες σταγόνες) Λεμφοκυτταρικός τύπος, αυξημένη πρωτεΐνη, φυσιολογική ή ελαττωμένη γλυκόζη Α/α, σπινθηρογράφημα, μυελογραφία, CT scan, MRI (εκλογής) Κορτικοστεροειδή, ακτινοθεραπεία, χειρουργική επέμβαση

Ο καρκινοπαθής στη ΜΕΘ Ενδοκράνια Υπέρταση Πρωτοπαθής ή μεταστατικός όγκος Μπορεί να προκληθεί εγκολεασμός Κεφαλαλγία, ναυτία, έμετος, υπνηλία, διαταραχές συνείδησης, σύγχυση, λήθαργος Μυδρίαση, εστιακά νευρολογικά συμπτώματα, παθολογικά αντανακλαστικά Δεν συνιστάται εξέταση ΕΝΥ CT scan, MRI

Ο καρκινοπαθής στη ΜΕΘ Ενδοκράνια Υπέρταση Διασωλήνωση, υπεραερισμός (PaO2 = 25-30 mm Hg) Mannitol 1-1,5 g/Kg iv/6h Κορτικοστεροειδή (Dexamethasone 16 mg/d) Ακτινοθεραπεία Χειρουργική αντιμετώπιση

Ο καρκινοπαθής στη ΜΕΘ Υπερασβεστιαιμία Προέρχεται από κινητοποίηση ασβεστίου από τα οστά προς την κυκλοφορία με τη δράση των οστικών μεταστάσεων, ορμονικών επιδράσεων (παραθορμόνη) και κυτταροκινών Διαγνωσμένος καρκίνος Σε βαριά μορφή (>14 mg/dL) συνήθως υπάρχουν συμπτώματα (ναυτία, αδυναμία, σύγχυση, λήθαργος)

Ο καρκινοπαθής στη ΜΕΘ Υπερασβεστιαιμία Απώλεια της συμπυκνωτικής ικανότητας των νεφρών, πολυουρία, πολυδιψία, μεταβολική αλκάλωση, νεφρική ανεπάρκεια, μεταβολική οξέωση Παράταση PR, QRS, βράχυνση QT, βραδυαρρυθμίες, κολποκοιλιακός αποκλεισμός, καρδιακή ανακοπή (σε μεγάλες τιμές) Πόνος, κατάγματα, παραμορφώσεις σκελετού Μετρώνται ασβέστιο, φωσφόρος (υποφωσφαταιμία = πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός), αλβουμίνη Νεφρολιθίαση,νεφρασβέστωση

Ο καρκινοπαθής στη ΜΕΘ Υπερασβεστιαιμία NaCl 0,9% 2-3 L/d + 10-20 mEq/L Furosemide 40-80 mg iv Calcitonin 3 units/Kg iv/24h ή 100-400 units sc/8-12h Κορτικοστεροειδή Διφωσφονικά (αναστολείς οστεοκλαστών) Περιτοναϊκές πλύσεις ή αιμοδιάλυση

Ο καρκινοπαθής στη ΜΕΘ Υπασβεστιαιμία Σπάνια (καρκίνος προστάτη) Τετανία, παραισθησίες προσώπου, χειρών και ποδών, κράμπες, ξηροδερμία Παράταση QT Γλυκονικό ή χλωριούχο ασβέστιο 1 g/15-20 min μέχρι υποχώρησης της τετανίας και στη συνέχεια θειϊκό μαγνήσιο

Ο καρκινοπαθής στη ΜΕΘ Σύνδρομο Λύσης του Όγκου Απότοκο χημειοθεραπείας και καταστροφής νεοπλασματικών κυττάρων Υπερκαλιαιμία (50% γλυκόζη 50-100 mL+10 iu ινσουλίνης, αιμοδιάλυση) Υπερφωσφαταιμία (20% γλυκόζη+ ινσουλίνη, υδροξείδιο του αργιλίου και υγρά από του στόματος) Υπερουριχαιμία (Αλοπουρινόλη, ενυδάτωση)

Ο καρκινοπαθής στη ΜΕΘ Υπονατριαιμία SIADH. Βραδεία διόρθωση Υπερ- Υπο- γλυκαιμία Ινσουλίνη + υγρά – Γλυκόζη 20%

Ο καρκινοπαθής στη ΜΕΘ Σύνδρομο Άνω Κοίλης Φλέβας Διάταση φλεβών τραχήλου, ταχύπνοια, οίδημα προσώπου, κυάνωση, οίδημα άνω άκρων Χορήγηση οξυγόνου ή μηχανικός αερισμός Κορτικοστεροειδή Τραχειοστομία Ακτινοθεραπεία, χημειοθεραπεία Αποφυγή καθετηριασμού άνω φλεβών

Οξεία Κοιλία Ποικίλα αίτια Συμπτώματα και σημεία Εργαστηριακά ευρήματα Απεικονιστικές εξετάσεις Περιτοναϊκή πλύση (>50-100.000 ερυθρά ή >500 λευκά) Ενδοσκόπηση Ψευδοαπόφραξη του εντέρου Σύνδρομο κοιλιακού διαμερίσματος Μικροβιακή διαμετάθεση

Νοσήματα Ήπατος-Χοληφόρων Οξεία ηπατική ανεπάρκεια Ιογενείς και ηπατοτοξικά φάρμακα Κακουχία, κόπωση, ανορεξία, σύγχυση κώμα (ηπατική εγκεφαλοπάθεια) Ολιγουρία, γενικευμένο οίδημα Διαταραχές πήξης, αιμορραγία ΓΕΣ Αντιμετώπιση ενδοκράνιας υπέρτασης, καρδιοαναπνευστικής ανεπάρκειας, διατήρηση επαρκούς ενδαγγειακού όγκου, αιμορραγίας (σωματοστατίνη, βαζοπρεσίνη, ενδοσκόπηση, χειρουργική επέμβαση) Μεταμόσχευση ήπατος

Νοσήματα Ήπατος-Χοληφόρων Ηπατονεφρικό Σύνδρομο Παρουσιάζεται σε ασθενείς με χρόνια ηπατική νόσο, προχωρημένη ηπατική ανεπάρκεια και πυλαία υπέρταση Χαρακτηρίζεται από νεφρική δυσλειτουργία, διαταραχές στην αρτηριακή κυκλοφορία και στο ενδογενές αγγειοδραστικό σύστημα Υπάρχει έντονη νεφρική αγγειοσύσπαση, μείωση της σπειραματικής αιμάτωσης και αγγειοδιαστολή στις αρτηρίες εκτός νεφρών

Νοσήματα Ήπατος-Χοληφόρων Ηπατονεφρικό Σύνδρομο Συνυπάρχει ασκίτης, ολιγουρία ή ανουρία, αύξηση ουρίας και κρεατινίνης, διαταραχές πήξης, υπερχολερυθριναιμία, εγκεφαλοπάθεια Αποκατάσταση του ενδαγγειακού όγκου Χορήγηση αναλόγων της βαζοπρεσίνης (τερλιπρεσίνη) Περιορισμένη η δράση της ντοπαμίνης Μεταμόσχευση ήπατος (ταχεία επάνοδος της νεφρικής λειτουργίας)

Κύηση Μεταβολές Καρδιαγγειακό σύστημα Αναπνευστικό σύστημα Αίμα Ανοσολογικό σύστημα

Γενικά Μέτρα Φροντίδας της Εγκύου στη ΜΕΘ Τοποθέτηση Παρακολούθηση Επιτρεπόμενα φάρμακα Απεικονιστικός έλεγχος Ολική παρεντερική διατροφή ΚΑΡΠΑ Τοκετός στη ΜΕΘ

Κύηση και ΜΕΘ Προεκλαμψία – Εκλαμψία Προεκλαμψία 14-20% των πρωτοτόκων, 6% των πολυτόκων Βλάβη ενδοθηλιακών κυττάρων και αγγειόσπασμος λόγω υπερευαισθησίας των ΛΜΙ των αγγείων σε αγγειοδραστικές ουσίες Συμβαίνει μετά την 20η εβδομάδα αλλά δεν αποκλείεται η εμφάνισή της νωρίτερα Οι υπερτασικές έχουν βαρύτερη διαδρομή της νόσου

Κύηση και ΜΕΘ Προεκλαμψία – Εκλαμψία Υπέρταση-Πρωτεϊνουρία-Οίδημα Κριτήρια: - ΣΑΠ >140 ή ΔΑΠ >90 σε νορμοτασικές, μετά την 20η εβδομάδα - 300 mg πρωτεϊνης/24ωρο Απαραίτητος κατά την αντιμετώπιση ο προσδιορισμός : Αιμοπεταλίων, ινωδογόνου και προϊόντων αποδόμησης ινώδους, αιμοσφαιρίνης, ηπατικής λειτουργίας, κρεατινίνης

Κύηση και ΜΕΘ Προεκλαμψία – Εκλαμψία: Αντιμετώπιση Διενέργεια τοκετού Προφύλαξη από σπασμούς (θειϊκό μαγνήσιο 4-6 g bolus και 2g/h Αντιμετώπιση υπέρτασης (υδραλαζίνη) Αιμοδυναμική παρακολούθηση Αντιμετώπιση πνευμονικού οιδήματος (οξυγόνο, διουρητικά, μηχανική υποστήριξη)

Κύηση και ΜΕΘ Προεκλαμψία – Εκλαμψία: Αντιμετώπιση Αντιμετώπιση συνδρόμου HELLP (αιμόλυση, αυξημένα ηπατικά ένζυμα, μειωμένα αιμοπετάλια) - Υποστηρικτική αγωγή - Έλεγχος και αντιμετώπιση υποκάψιου αιματώματος - Δεξαμεθαζόνη Προσθήκη grand mal = Εκλαμψία

Κύηση και ΜΕΘ Εμβολή αμνιακού υγρού Σπάνιο Προέρχεται από είσοδο εμβρυϊκών κυττάρων στην πνευμονική κυκλοφορία της εγκύου Υπόταση, υποξυγοναιμία, διαταραχές πήξης Μεγαλύτερος κίνδυνος κατά τον τοκετό Οι μισές ασθενείς πεθαίνουν την 1η ώρα 75% πνευμονικό οίδημα, 33% σπασμοί, 40-50% ΔΕΠ με αιμορραγία Υποστηρικτική αγωγή