Πώς διηγούμαστε ιστορίες από την Αγία Γραφή για να προκαλέσουν εντύπωση στα παιδιά; Πρώτα απ’ όλα πρέπει να τις διηγηθούμε σε μια γλώσσα τόσο απλή και τόσο οικεία, με ένα τέτοιο τρόπο που θα είναι εντελώς προσιτός στα παιδιά. Για να είναι μια ιστορία της Αγίας Γραφής όσο το δυνατό πιο εντυπωσιακή και ενδιαφέρουσα υπάρχουν πέντε διαφορετικά σημεία που πρέπει να τηρήσουμε στην συνολική προετοιμασία και παρουσίαση της: Η προετοιμασία Η διήγηση Οι κινήσεις των χεριών και η σκηνοθεσία Η εικονογράφηση του θέματος Η επανάληψη της ιστορίας από τα ίδια τα παιδιά

Διαβάστε και ξαναδιαβάστε την ιστορία μόνοι σας πολλές φορές, πριν τη διηγηθείτε από το αρχικό κείμενο ή από διηγήσεις της Αγίας Γραφής που θα βρείτε στις Βιβλιοθήκες. Διαβάστε στη συνέχεια με δυνατή φωνή το κείμενο, ώστε να «συλλάβετε» τις ατέλειες και τις «ασχήμιες» της έκφρασης ή των εικόνων που παρουσιάζονται στο μυαλό του παιδιού και να τις διορθώσετε. Το πρώτο είναι ανιαρό το δεύτερο ενδιαφέρον. Είναι επίσης και δυο διαφορετικά πράγματα. Προετοιμαστείτε λοιπόν να διηγηθείτε και όχι να διαβάσετε την ιστορία. Αν και αυτό αφορά στο τέταρτο σημείο, εντούτοις κατά την προετοιμασία πρέπει να γίνει προσεκτική επιλογή εικόνων.

2. Η διήγηση. Χρησιμοποιείστε λέξεις με χρώμα, με δύναμη και μη φοβάστε να τις επαναλάβετε. Τα παιδιά δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον να μαθαίνουν νέες λέξεις. Αν πολλές φορές ζητάνε να τους διηγηθείτε πάλι και πάλι την ίδια ιστορία αυτό συμβαίνει γιατί τους έκαναν εντύπωση οι λέξεις που χρησιμοποιήσατε. Χρησιμοποιείστε ακόμη λέξεις που συναντάτε στην Αγία Γραφή και είναι σχετικές με το καθημερινό λεξιλόγιο ή την γλώσσα της Εκκλησίας. Οι Παραβολές του Χριστού έχουν τέτοιες λέξεις: Ο κλαυθμός και ο τριγμός των οδόντων, Ο έχων ώτα ακούει, ακουέτω κ.α. Η παραβολή των ταλάντων, η παραβολή των μωρών και των έξυπνων παρθένων. Αν τα παιδιά αρχίζουν να κάνουν φασαρία τότε λάβετε υπόψη ότι είτε δεν διασκευάσατε σωστά την ιστορία, είτε ότι είναι μακροσκελής και κουραστική ή μονότονη ως προς τη διήγηση. Μη διακόψετε τη διήγησή σας αν ένα ή δυο παιδιά ενοχλούν. Διακόψτε μόνο αν θα πρέπει να εξηγήσετε κάτι που ρωτούν ή που θέλουν να μάθουν.

3. Οι κινήσεις των χεριών και η σκηνοθεσία 3. Οι κινήσεις των χεριών και η σκηνοθεσία. Μπορείτε να δραματοποιήσετε τη διήγηση. Μπορείτε αφενός μεν με χειρονομίες και κινήσεις του προσώπου να είστε εσείς ο αποκλειστικός πρωταγωνιστής ή να βάλετε τα παιδιά να παρουσιάσουν αυτό που άκουσαν στη διήγηση. Μπορείτε επίσης να διηγείστε και τα παιδιά να αναπαριστάνουν τη διήγηση. 4. Η εικονογράφηση. Ουσιαστικά εδώ πρόκειται για την πλήρη απεικόνιση της διήγησής μας. Αυτή μπορεί να γίνει είτε με ζωγραφιές στον πίνακα, είτε με αντικείμενα που περιγράφονται στη διήγηση, τα οποία θα τα παρουσιάσουμε στα παιδιά, είτε εικόνες της διήγησης ή τέλος χάρτες με το μέρος που έγινε το περιστατικό ή η πορεία των προσώπων της διήγησης. Μάλλον θα λέγαμε ότι πρόκειται για εποπτικό υλικό, παρά για μια απλή εικονογραφημένη εικόνα.

5. Η επανάληψη της ιστορίας από τα ίδια τα παιδιά 5. Η επανάληψη της ιστορίας από τα ίδια τα παιδιά. Φροντίστε με κάποιον τρόπο ώστε τα παιδιά να μπορέσουν με τη σειρά τους να διηγηθούν την ιστορία που άκουσαν. Αυτό, τους αρέσει πολύ να το κάνουν. Πρώτα τα μεγαλύτερα παιδιά και μετά τα μικρότερα. Η δραματοποίηση εφόσον γίνει από αυτά τα ίδια είναι κάτι επίσης που θα τους αρέσει. Μπορούν ακόμη να κάνουν ζωγραφιές παρουσιάζοντας σ’ αυτές το θέμα της διήγησης ή κουκλοθέατρο ή χρησιμοποιώντας διάφορα υλικά (κομμάτια από ύφασμα, ξύλο, χαρτόνι).