A B % A % B % C % M A % C % A % B C C % Διαλυτοποίηση μίγματος αλάτων B και C A (H2O) Σημείο Χ Ποσότητα C / Ποσότητα B 3’ 2  A % B % 4 Ποσότητα.

Slides:



Advertisements
Παρόμοιες παρουσιάσεις
Χημεία Διαλυμάτων.
Advertisements

Διαλυτοτητα στερεων σε υγρα
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΓΕΝΙΚΗΣ ΧΗΜΕΙΑΣ
Παράγοντες που επιδρούν στην ταχύτητα μιας αντίδρασης
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ
ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΜΙΓΜΑΤΩΝ.
Μεταφορά αντιδραστηρίου στην επιφάνεια εργασίας Tο παράθυρο της εφαρμογής έχει την παρακάτω μορφή στο εικονικό εργαστήριο Vlab Εισαγωγή υαλικών στην επιφάνεια.
Διαλύματα ασθενών μονοπρωτικών οξέων ή βάσεων
ΘΕΡΜΟΧΗΜΕΙΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ. Click board to change its colour.
Ο-Π-Κ ΘΕΜΑΤΑ ΡΕΥΣΤΑ ΣΤΟ ΦΛΟΙΟ ΤΗΣ ΓΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ Κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΕΠΙΒΛΕΠΩΝ:ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ Θ. ΣΑΡΑΝΤΗΣ, ΑΝΑΠΛ.ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ Α.Π.Θ.
ΧΗΜΕΙΑ Γ΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΔΙΑΦΑΝΕΙΕΣ 1ης ΕΝΟΤΗΤΑΣ « Οξέα , Βάσεις & Άλατα»
Μεταβολές καταστάσεων της ύλης
ΜΕΙΓΜΑΤΑ.
1 ) Δυνάμεις Έλξης (διασποράς) και απώσεις (αποκλειόμενους όγκου)
Δ Η Μ Η Τ Ρ Η Σ Ε Υ Σ Τ Α Θ Ι Α Δ Η Σ Τ Α Ξ Η : ΑΤ’1
ΕΚΦΕ ΣΕΡΡΩΝ Εργαστηριακές Ασκήσεις Εργαστηριακές ΑσκήσειςΧημείας B΄Λυκείου Γενικής Παιδείας Επιμέλεια: Θανασούλιας Αλέξης Χημικός Σχολ.Έτος:
2ο Λύκειο Αγίας Βαρβάρας
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ
ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΕ ΥΔΑΤΙΚΑ ΔΙΑΛΥΜΑΤΑ ΓΙΝΟΜΕΝΟ ΙΟΝΤΩΝ ΝΕΡΟΥ Kw
Συμβολή κυμάτων.
Αλλαγές στη φάση των σωμάτων
pH εκφράζει πόσο όξινο είναι ένα διάλυμα
Π Ρ Ο Γ Ρ Α Μ Μ Α ΤΑ Μ Ε Τ Α Π Τ Υ Χ Ι Α Κ Ω Ν Σ Π Ο Υ Δ Ω Ν.
Παράγοντες που επιδρούν στην ταχύτητα μίας αντίδρασης
Απομόνωση νουκλεϊκών οξέων
Στόχος ενότητας Στόχος της ενότητας είναι η κατανόηση της θεωρίας γύρω από την φύση των χημικών δεσμών, της έννοιας της πολικότητας των μορίων, της.
2° Εργαστηριακό Μάθημα Θέμα: Διδακτικές Στρατηγικές για τη διαλυτότητα στερεών στο νερό.
ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΔΙΑΛΥΜΑΤΩΝ-ΠΡΟΣΘΕΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
Μετασχηματισμοί καθαρών ουσιών
Πανεπιστήμιο Βόλου Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης «Αρχαία Ελληνική και Βυζαντινή Ιστορία και Πολιτισμός» Μάθημα 3 ο (Μυκηναϊκός Πολιτισμός – Γεωμετρική.
Ενότητα: Ταπείνωση του Σημείου Πήξης Διδάσκοντες: Σογομών Μπογοσιάν Καθηγητής Αλέξανδρος Κατσαούνης, Επίκουρος Καθηγητής Δ. Σωτηροπούλου, Εργαστηριακό.
ΕΚΦΕ Αγίων Αναργύρων Υπεύθυνος: Ι. Θεοχαρόπουλος Ταχύτητα Αντίδρασης - Παράγοντες που την επηρεάζουν Εισηγητής:Στέφανος Κ. Ντούλας Χημικός MSc-Med Συνεργάτης.
Ενότητα: Διάχυση Υγρών και Αερίων Διδάσκοντες: Χριστάκης Παρασκευά, Αναπληρωτής Καθηγητής Δημήτρης Σπαρτινός, Λέκτορας Δ. Σωτηροπούλου, Εργαστηριακό Διδακτικό.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΔΙΑΛΥΜΑΤΩΝ Οι χημικές ενώσεις προκύπτουν μέσα από μια χημική αντίδραση με την ανάμειξη συνήθως δύο ή περισσοτέρων διαφορετικών ουσιών και αποτέλεσμα.
Διαχώρισε Βιβλιογραφία Θερμιδόμετρο ανάμιξης DSC (διαφορική θερμιδομετρία σάρωσης) Υπολογισμοί Ποσοτικοποίησε Macro-DTA (μακρο - διαφορική θερμική ανάλυση)
ΘΕΩΡΙΑ Καταστατική εξίσωση των τέλειων αερίων Καταστατική εξίσωση των τέλειων αερίων P V = n R T.
Μικροοικονομία Διάλεξη 2.

Extraction Εκχύλιση Διαχωρισμός και απομόνωση μιας ουσίας από διάλυμα ή στερεό μίγμα με τη βοήθεια ενός διαλύτη (εκχυλιστής). Τεχνικές εκχύλισης Εκχύλιση.
Διοξείδιο του άνθρακα Το CO2 εισέρχεται στα φυσικά νερά από τις εξής οδούς: Από την ατμόσφαιρα Με το νερό της βροχής (ελαφρώς όξινο) Ως προϊόν αποσύνθεσης.
Θερμοδυναμική Ατμοσφαιρικού Αέρα
ΕΚΦΕ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ Χημεία Α΄, Β΄, Γ΄ Λυκείου
Ελληνική Δημοκρατία Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Ηπείρου
Υγρασία του αέρα.
Καταστάσεις του νερού – μορφές
ΕΚΧΥΛΙΣΗ Μέθοδος απομόνωσης και παραλαβής μιας ή περισσότερων ενώσεων από ένα μίγμα με βάση τις διαφορές στη διαλυτότητα.
Θερμότητα.
Προσδιορισμοσ σημειου τηξεωσ
ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Πανεπιστήμιο Βόλου Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης
Συγκριτική Φυσιολογία Ζώων
2.2.2 Διαλύματα Το θαλασσινό νερό, το νερό της βρύσης
ΝΕΡΟ ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΕΣ ΔΙΑΛΥΜΑΤΑ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 11 ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑ ΓΕΩΤΡΗΣΕΩΝ – ΒΕΛΤΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΥΠΕΔΑΦΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ Σύστημα Παραγωγής Η βασική μονάδα κάθε συστήματος παραγωγής HC είναι.
ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΥΛΙΚΩΝ
Οι φυσικές καταστάσεις.
ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΜΙΓΜΑΤΩΝ.
για να σχηματίσω τη λέξη
النسبة الذهبية العدد الإلهي
Πειράματα Χημείας για το Λύκειο Σχολ. έτος
ΧΗΜΕΙΑ Γ’ ΛΥΚΕΙΟΥ (Κ)ΚΕΦ.3: 3.3 ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ Σε 500 mL διαλύματος HCl 1M θερμοκρασίας 25.
Ισόθερμο διάγραμμα Janecke. Απλό τετραεδρικό σύστημα
Διαλύματα ασθενών μονοπρωτικών οξέων ή βάσεων
Άσκηση 8. Η παρασκευή φωσφορικού καταβύθισης λαμβάνει χώρα σε δυο στάδια. Στο πρώτο στάδιο διάλυμα φωσφορικού οξέος 48% κ.β. σε Ρ2Ο5, εξουδετερώνεται με.
Άσκηση 6. NaHCO3 παράγεται με τη μέθοδο Solvay από αρχικό διάλυμα NaCl, CO2 και NH3 στους 30 οC. Να υπολογισθούν οι βέλτιστες αναλογίες των ανωτέρω πρώτων.
Οι σημαντικότερες εναλλακτικές ιδέες
Атырау облысы, Индер ауданы, Өрлік селосы
Διαλύματα ασθενών μονοπρωτικών οξέων ή βάσεων
Διαλύματα ασθενών μονοπρωτικών οξέων ή βάσεων
ΧΗΜΕΙΑ Β’ ΛΥΚΕΙΟΥ (Κ) ΚΕΦ.1: 1.1 (α) ΔΙΑΜΟΡΙΑΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗ ΧΗΜΙΚΟΙ ΔΕΣΜΟΙ 1) ΕΝΔΟΜΟΡΙΑΚΟΙ 2) ΔΙΑΜΟΡΙΑΚΟΙ ΠΟΛΙΚΑ ΜΟΡΙΑ: Εμφανίζουν.
Μεταγράφημα παρουσίασης:

A B % A % B % C % M A % C % A % B C C %

Διαλυτοποίηση μίγματος αλάτων B και C A (H2O) Σημείο Χ Ποσότητα C / Ποσότητα B 3’ 2  A % B % 4 Ποσότητα C / Ποσότητα B 1 Y 5’ 5 Σημείο Υ B C Ποσότητα C / Ποσότητα B 3 X 4’ C % Ποσότητα C / Ποσότητα B Η γραμμή ΧΑ είναι ο γεωμετρικός τόπος της διαλυτοποίησης ή της αφυδάτωσης ενός συστήματος

Ανάμιξη δυο διαλυμάτων Μ και Ν A A % B % N O • M B C C % (ποσότητα Μ)/(ποσότητα Ν) = ΟΝ/ΟΜ

A A % B % B C C %

Ισόθερμη τομή Τ C % B C A % B % A

C / L’ (C+B) / O’ B / C Ακόρεστα διαλύματα C B x A x x Επιφάνειες S’2 B M’3 S’3 x A S’4 M’4 x S4 ’ x Επιφάνειες κορεσμού Ε1’-O’ - Γραμμή κορεσμού σε C, A Ε2’-O’ - Γραμμή κορεσμού σε B, A C / L’ Ε3’-O’ - Γραμμή κορεσμού σε C, B (C+B) / O’ B / C

S’2 M’3 S’3 x x M’4 S’4 S’4 S4 x

Διαλυτότητα του C Καμπύλη Διαλυτότητας του C 0  100 %C Ευτονικό σημείο Καμπύλη Διαλυτότητας του Β 0  100 %B Διαλυτότητα του Β A = H2O, %B, %C w/w, T, P = const

C+ κορεσμένο διάλυμα 0  100 %C B+C+Ε Ακόρεστο διάλυμα 0  100 %B Β+ κορεσμένο διάλυμα A = H2O, %B, %C w/w, T, P = const

m2 (κορεσμένο διάλυμα σε Β και στερεό Β): C = c2% B = b2% H2O = [100 - (b2 + c2)] % m (ακόρεστο διάλυμα): C = c’% B = b’% H2O = [100 - (b’ + c’)] % (m2 L2)/(m2B) = (Bs)/(L2) m1 (κορεσμένο διάλυμα σε Β): C = c1% B = b1% H2O=[100-(b1+c1)] % m3 (κορεσμένο διάλυμα Ε και στερεό Β): (m3 Ε)/(m3B) = (Bs)/(Ε) 0 100 %C m4 S4 x L2 x m3 c1% m1 x c1% x m2 m m4 (κορεσμένο διάλυμα Ε και στερεά Β, C): (m4 Ε)/(m4S4)= (Bs+CS)/(Ε) c’% x b’% b1% b2% 0  100 %B A = H2O, %B, %C w/w, T, P = const

σε θερμοκρασίες t0<t1<t2<t3.

A = H2O, B, C g/100g H2O, T, P = const

m1 : (20g B + 8,5g C)/100g H2O m2 : (40g B + 17g C)/100g H2O C+ κορεσμένο διάλυμα m3 : (60g B + 25,5g C)/100g H2O L3 : (37g B + 25,5g C)/100g H2O 20 40 60 80 Στερεό B = 60-37 = 23g B+C+Ε Ε x gC/100g H2O m5 x m4 Ακόρεστο διάλυμα m3 L3 x x m4 : (89g B + 38g C)/100g H2O x Υγρό E: (34gB+38gC)/100gH2O m2 Β+ κορεσμένο διάλυμα m1 x Στερεό B = 89-34 = 55g/100gH2O 20 40 60 80 100 gB/100g H2O m5: (100g B + 40g C)/100g H2O Υγρό E: (34gB+38gC)/100gH2O Στερεό B = 100-34 = 66g/100gH2O Στερεό C = 40-38 = 2g/100gH2O

A = H2O, B, C g/100g H2O, T, P = const