2o γυμνασιο Ελευσινας Κουρβας Επαμεινωνδας, μαθητης γ΄γυμνασιου Η 7η ημέρα της δημιουργίας από τον Θεό, η πιο σημαντική ημέρα για τον άνθρωπο: ¨πάντα εν σοφία εποίησε ο Κύριος¨ ψέλνει ο ιερός κήρυκας μπροστά απο την Αγία Πύλη του Ναού ευχαριστώντας τον Πατέρα για την αγάπη του. ΄Ολοι είμαστε πλάσματά του και έχουμε ίσο μερίδιο στην ευλογία του. Κι΄όμως κάποιοι ανάμεσά μας προσπαθούν να εξηγήσουν το βασανιστικό ερώτημα: « γιατί σε μένα » ; Γιατί σε κάποια στιγμή της ζωής τους δεν υπήρξε τόσο ισχυρή η ευλογία Του, ώστε να βοηθήσει να μην είναι άτομα με ειδικές δυνατότητες;
Απο θεολογικής πλευράς το ερώτημα χρειάζεται την εμηνεία επιστημόνων. 2o γυμνασιο Ελευσινας Κουρβας Επαμεινωνδας, μαθητης γ΄γυμνασιου Απο θεολογικής πλευράς το ερώτημα χρειάζεται την εμηνεία επιστημόνων. Από κοινωνικής πλευράς θα προσπαθήσω να παρουσιάσω την πραγματικότητα για τη χρησιμότητα αυτών των ατόμων τα οποία δικαίως διεκδικούν μια ισάξια θέση ανάμεσά μας. Ας δούμε πρώτα απο όλα τους Ολυμπιακούς αγώνες και τους αγώνες Special Olympics όπου άνθρωποι με ειδικές ανάγκες θριαμβεύουν δείχνοντας το αστείρευτο θάρρος τους και το πείσμα για την επιτυχία αποσπώντας τον παγκόσμιο θαυμασμό.
της ζωής όπως οι υπόλοιποι άνθρωποι είναι αξιοθαύμαστες. 2o γυμνασιο Ελευσινας Κουρβας Επαμεινωνδας, μαθητης γ΄γυμνασιου Η επιστημονική κατάρτηση πολλών παρόμοιων ατόμων και η πορεία τους στην επιστήμη που επιλέγουν, οι καλλιτεχνικές ενασχολήσεις άλλων, οι προσπάθειές τους να σταθούν μπροστά στην καθημερινότητα της ζωής όπως οι υπόλοιποι άνθρωποι είναι αξιοθαύμαστες. Η κοινωνικότητα στις συναναστροφές των ατόμων με ειδικές ανάγκες, καθώς και η συνεργασία μαζί τους είναι πραγματικά εκπληκτική. Βέβαια το πιο σημαντικό απ΄ολα είναι η ανθρώπινη ζεστασιά και το χαμόγελό τους τα οποία όλο και χάνονται στις μέρες που ζούμε.
2o γυμνασιο Ελευσινας Κουρβας Επαμεινωνδας, μαθητης γ΄γυμνασιου Κλείνοντας θέλω να πω για τα άτομα με ειδικές δυνατότητες πως είναι ανάμεσά μας, δίπλα μας, διεκδικούν ίσα δικαιώματα με μας και μια καλή ανθρώπινη κουβέντα. Η κοινωνία δεν πρέπει να τα αντιμετωπίζει ως μη ενεργό πληθυσμό αλλά πρέπει να τους δώσει κίνητρα για να δουλέψουν και ουσιαστικά να ζήσουν, να νιώσουν ζωντανοί και ανεξάρτητοι. Ας τους δείξουμε λοιπόν την αγάπη μας και ας δώσουμε το χέρι μας για να μην τους αναγκάσουμε να φωνάξουνε βοήθεια, συλλογιζόμενοι πάντα τον αγώνα που κάνουν για να ανέβουν το Γολγοθά τους.
2o γυμνασιο Ελευσινας κοντογιαννη βασω, μαθητρια γ΄γυμνασιου Όλοι είμαστε ίδιοι αλλά και διαφορετικοί ταυτόχρονα. Zούμε κάτω από τον ίδιο ουρανό, αλλά δεν έχουμε όλοι τον ίδιο ορίζοντα. Δεν πρέπει να κρίνουμε τους άλλους από το χρώμα ή τον τρόπο σκέψης τους. Πόσες φορές έχουμε δει κάποιον άνθρωπο στο δρόμο ο οποίος χρειαζόταν βοήθεια αλλά εμείς δεν του την δώσαμε; Η απάντηση; Πολλές. Ο καθένας για τους δικούς του λόγους. Οι άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν ζήσει ποτέ στη ζωή τους μια δύσκολη στιγμή και που νομίζουν πως όλα ρέουν ομαλά, χωρίς προβλήματα, πνιγμένοι από τη καθημερινή ρουτίνα δεν μπορούν να καταλάβουν πώς είναι να είσαι ανάπηρος ή να έχεις κάποια νοητική στέρηση. Έχετε σκεφτεί να μπείτε ποτέ στην θέση τους; Να ζήσετε την καθημερινότητα τους;
Δίχως φίλους. Δίχως κάποιον να τον στηρίζει. Φανταστείτε πώς είναι να ζει κανείς στο περιθώριο. Δίχως φίλους. Δίχως κάποιον να τον στηρίζει. Χωρίς να έχει κάποιον να του λέει τα προβλήματά του, τους φόβους του. Από παλιά υπήρχε η πεποίθηση πώς ο μεγαλύτερος είναι και ο πιό ισχυρός. Εγώ δεν το πιστεύω αυτό. Όχι πια τουλάχιστον. Κάποτε και εγώ απέρριπτα τους ανθρώπους που είναι διαφορετικοί από μας. Αυτό όμως πλέον δεν ισχύει. Πιστεύω πώς οι άνθρωποι με ειδικές ανάγκες είναι πιο δυνατοί από κάποιον ο οποίος είναι απόλυτα υγιής. Και αυτό γιατί είμαι της άποψης πώς η εμπειρία και οι δυσκολίες της ζωής σε κάνουν πιο σοφό. Γιατί ό,τι δεν σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό.
ΤΟΣΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ... ...ΜΑ ΤΟΣΟ ΙΔΙΟΙ 2ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ ΜΑΘΗΤΕΣ Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ - ΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΙΔΙΟΙ Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ - ΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΙΔΙΟΙ Γιατί άραγε ο λαβύρινθος έχει χαραχτεί στη συνείδηση των ανθρώπων; Η λέξη λαβύρινθος σημαίνει κάτι το δύσβατο, ταυτίζεται με την έννοια του αδιέξοδου.. Ο λαβύρινθος μπορεί να είναι ένα μονοπάτι, ένας δρόμος. Μπορεί επίσης να είναι μια σπηλιά, το μυαλό μας. Ως φυλακή του φοβερού Μινώταυρου είναι το ταξίδι στο κέντρο του εαυτού μας, μια δύσκολη πορεία αυτογνωσίας που δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι ίσες δυνατότητες να διανύσουν. Εκείνος που θέλει να γνωρίσει τον εαυτό του, θα πρέπει να δώσει τη μάχη με το δράκο που κρίβεται μέσα του – με τις ειδικές του ανάγκες. Ο κάθε ήρωας, εμείς και οι άλλοι, πρέπει να κάνει την υπέρβαση γιατί οι διακρίσεις δεν εξαφανίζονται απο μόνες τους. Δύσκολο να σέβεσαι τη διαφορετικότητα. Tο να προσφέρεις το χέρι σου, προϋποθέτει πνευματική δύναμη, αμοιβαιότητα και αποδοχή του άλλου. Το δικαίωμα να έχουμε όλοι ίσες ευκαιρίες, μας κάνει όλους πλουσιότερους Τότε, Εγώ και Εσύ γινόμαστε ...Εμείς. 2ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ ΜΑΘΗΤΕΣ Γ΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ: ΚΟΝΔΥΛΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗ ΒΑΣΩ ΚΟΥΡΒΑΣ ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ: ΓΕΛΑΔΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΤΟΣΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ... ...ΜΑ ΤΟΣΟ ΙΔΙΟΙ