1.Φυλετικός Ρατσισμός Κωνσταντόπουλος Μάριος Τσαλουμά Κωνσταντίνα Τσάμη Μαρία Χριστοφοράτος Γιώργος

Ορισμός του Ρατσισμού Ρατσισμός ονομάζεται το σύνολο των διακρίσεων σε βάρος μιας κοινωνικής ομάδας με κριτήρια τα φυλετικά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά της (χρώμα δέρματος, θρησκευτικές πρακτικές). Είναι η αντίληψη με βάση την οποία μια κοινωνική ομάδα ή ένας λαός θεωρεί τον εαυτό του βιολογικά και πνευματικά ανώτερο και αντιμετωπίζει τους άλλους ως κατώτερους. Οι ρατσιστικές συμπεριφορές εκδηλώνονται με διάφορες μορφές βίας, περιφρόνησης, αδιαλλαξίας, ευτελισμού και εκμετάλλευσης. 

Μορφές ρατσισμού ΄Β Φυλετικός ρατσισμός (ανωτερότητα της λευκής φυλής και ταυτόχρονα υποτίμηση του «άλλου», του «διαφορετικού»)  ΄Β Θρησκευτικός ρατσισμός (αντιπαλότητα μεταξύ διαφορετικών δογμάτων)  ΄Β Κοινωνικός ρατσισμός (απέναντι σε άτομα με ειδικές ανάγκες, χρήστες ναρκωτικών, πρώην κατάδικους, φορείς του AIDS κ.λ.π)

Οι Τσιγγάνοι της Ελλάδας Η Ελλάδα είναι η πατρίδα περίπου τριακοσίων χιλιάδων Ρομά καθώς ήταν μια από τις πρώτες χώρες από τις οποίες πέρασαν οι Τσιγγάνοι στο μεταναστευτικό δρόμο τους προς την Ευρώπη. Η παρουσία των Τσιγγάνων στο χώρο της σημερινής Ελλάδας μνημονεύεται τουλάχιστον από τις αρχές του 14ου μ.Χ. αιώνα. Οι πρώτοι Τσιγγάνοι που εγκαταστάθηκαν στον ελλαδικό χώρο ήταν Χριστιανοί στο θρήσκευμα ενώ σταδιακά με την επέκταση των Οθωμανών Τούρκων στα Βαλκάνια άρχισαν να εξισλαμίζονται. Γενικά οι περιπλανώμενοι και μονίμως κατατρεγμένοι Τσιγγάνοι έτειναν να υιοθετούν τη θρησκεία των κυρίαρχών τους. Οι Τσιγγάνοι της Ελλάδας ζουν διεσπαρμένοι σε όλη τη χώρα, ηπειρωτική και νησιωτική. Οι μισοί τσιγγάνοι της Ελλάδας είναι σκηνίτες και ζουν διασκορπισμένοι σε 70 περίπου καταυλισμούς. Αν και κοινωνικά αποκλεισμένοι και περιθωριοποιημένοι από το Κράτος και τους υπόλοιπους Έλληνες –δεν είναι σπάνια τα ρατσιστικά επεισόδια σε βάρος τους καθώς και οι προσπάθειες των Δημοτικών αρχών να διαλύσουν με τη βία τσιγγάνικους καταυλισμούς– οι Τσιγγάνοι της Ελλάδας, που είναι Έλληνες πολίτες, έχουν συνεισφέρει πολύ στον σύγχρονο ελληνικό λαϊκό πολιτισμό, κυρίως μέσω της λαϊκής και παραδοσιακής μουσικής αλλά και μέσω ορισμένων γραφικών και παραδοσιακών επαγγελμάτων (γανωτές, καλαθοπλέκτες, ανακυκλωτές κ.α.).

Η ιστορία των Ρομά της Ελλάδας και των Βαλκανίων Καταρχάς οι πιο «κοντινοί ξένοι» μας είναι γνωστοί με διάφορα ονόματα: Τσιγγάνοι ή Γύφτοι ή Ρομά (όπως και αυτοαποκαλούνται). Η καταγωγή τους καλύπτονταν ως πρόσφατα από ένα πέπλο μυστηρίου.Προέρχονται από τη βόρειο Ινδία και συγκεκριμένα από την περιοχή του Ρατζαστάν και είναι απόγονοι της κατώτερης ινδικής κάστας των Ανέγγιχτων (εξού και η λέξη Αθίγγανος), που εκδιώχθηκε από τον Ινδία και μετανάστευσαν Δυτικά κατά κύματα από τον 7ο ως τον 10ο μ.Χ,αι. Στη Μικρά Ασία οι Τσιγγάνοι εμφανίστηκαν τον 11ο με 12ο αιώνα μ.Χ., ενώ στα Βαλκάνια είναι καταγεγραμμένη η παρουσία τους από τον 13ο και τις αρχές του 14ου αιώνα.

Η Ιστορία των Νέγρων Η ιστορία των μαύρων της Αμερικής ή «νέγρων» όπως αποκαλούνταν παλιότερα μάλλον περιφρονητικά, ή «αφροαμερικανών», ονομασία που οι ίδιοι προτιμούν σήμερα είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες και τις πιο τραγικές στην ανθρώπινη επίγεια περιπέτεια. Ανάμεσα στ’ άλλα το ενδιαφέρον της έγκειται στο ότι βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη, και οι αφροαμερικάνοι σα λαός είναι πάντα στην επικαιρότητα. Και με το δυναμισμό τους, και με την κουλτούρα τους, και με τους αγώνες τους, και με την πολλαπλή συνεισφορά τους σε πολλούς τομείς της ζωής του δυτικού κόσμου. Κι έχει και να μας διδάξει πολλά η ιστορία τους, εμάς τους σημερινούς ανθρώπους. Πολλές πτυχές της ιστορίας αυτής είναι άγνωστες στον τόπο μας. Μια μικρή συμβολή στην ενημέρωση όσων από μας θα ενδιαφέρονταν να μάθουν περισσότερα γι’ αυτήν και θα έπρεπε όλοι μας να έχουμε αυτό το ενδιαφέρον.

Τη χρονιά εκείνη το 1619, μοιραία για την ιστορία μας, το πλήρωμα ενός ολλανδικού πλοίου διαπράττει μια αποτρόπαιη εμπορική συναλλαγή: αποβιβάζει στην πόλη Jamestown της Βιρτζίνια είκοσι μαύρους αφρικανούς σαν αντάλλαγμα για την προμήθεια κάποιων αγαθών. Η όλη ιστορία βολεύει κατά πολλούς τρόπους και τις δυο συναλλασσόμενες πλευρές. Και καθώς η σχετική νομοθεσία είναι αρκετά ακαθόριστη και ελαστική, σύντομα οι είκοσι αυτοί αφρικανοί κηρύσσονται  -δια νόμου-  δούλοι για ολόκληρη τη ζωή τους, με δικαιώματα πολύ λιγότερα από όσα έχουν τα ζώα της δικής μας εποχής.

Νέλσον Μαντέλα Ο Νέλσον Μαντέλα  γεννήθηκε στις 18 Ιουλίου του 1918 και η καταγωγή του ήταν από την Νότια Αφρική και απεβίωσε στις 5 Δεκεμβρίου 2013. Ήταν αγωνιστής της Νότιας Αφρικής και στη συνέχεια "πολιτικός" και ο πρώτος έγχρωμος πρόεδρος της Νότιας Αφρικής (1994-1999). Για 20 χρόνια τέθηκε επικεφαλής στη μεγάλη εκστρατεία κατά της ρατσιστικής πολιτικής της κυβέρνησης της Νότιας Αφρικής. Ήταν ο πρώτος έγχρωμος, δημοκρατικά εκλεγμένος πρόεδρος της Νότιας Αφρικής. Φυλακίστηκε για 27 χρόνια από το καθεστώς των λευκών. Ο Νέλσον Μαντέλα αποφυλακίστηκε το Φεβρουάριο του 1990, αφού ο πρόεδρος Φρεντερίκ ντε Κλερκ αναγνώρισε το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο και ανέστειλε τις εκτελέσεις. Ο Νέλσον Μαντέλα αμέσως παρότρυνε τις ξένες δυνάμεις να μην ελαττώσουν την πίεση που ασκούσαν στη νοτιοαφρικανική κυβέρνηση για συνταγματική μεταρρύθμιση. Η απελευθέρωσή του το 1990 σημάδεψε την απαρχή θεμελιακών αλλαγών στο Νοτιοαφρικανικό κράτος, που οδήγησαν στην πτώση του ρατσιστικού του καθεστώτος. Το 1993 του απονεμήθηκε το Νόμπελ Ειρήνης που το μοιράστηκε με τον τότε πρόεδρο Φρεντερίκ Ντε Κλερκ. Το 1994 έγινε ο πρώτος πρόεδρος της Νότιας Αφρικής σε εκλογές που επιτράπηκε να ψηφίσουν λευκοί και μαύροι.

Προκειμένου να καλοπεράσουμε και να διατηρήσουμε ένα βολικό κοινωνικό «στάτους», ξεχνάμε αρκετοί από μας τις χριστιανικές αρχές μας.  Ή  -ακόμη χειρότερα-  ντύνουμε την ανομία και την αμαρτία με βιβλικό μανδύα. Κι έτσι είναι όλοι ευχαριστημένοι. Μας λέει π.χ. η Βίβλος πως ο άνθρωπος πλάστηκε κατ’ εικόνα και ομοίωση του Θεού. Κι εμείς για να έχουμε  «και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο», πείθουμε τον εαυτό μας και τους άλλους πως ναι μεν είναι έτσι, αλλά ειδικά οι μαύροι είναι κατά τα 3/5 μονάχα άνθρωποι, μ’ άλλα λόγια κατά τα 3/5 αποτελούν εικόνα του Θεού, κι επομένως και η δουλεία των μαύρων δεν έρχεται σε αντίθεση με την Αγία Γραφή. Άλλωστε και στην Καινή Διαθήκη υπάρχει η εντολή «οι δούλοι υπακούετε κατά πάντα εις τους κατά σάρκα κυρίους σας».

ΤΕΛΟΣ

2. Ημέρα Μνήμης Της ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ Των Ελλήνων του Πόντου Σκεπετάρη Αντιγόνη Ποταμίτη Ελένη Παντζαβέλη Βίκυ

Η ημέρα αυτή έχει ψηφιστεί ομόφωνα από το ελληνικό κοινοβούλιο ως ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Ποντίων. Περίπου 353.000 Πόντιοι σκοτώθηκαν από το κεμαλικό καθεστώς κατά την περίοδο 1916-1923.

Θεωρείται μια από τις πρώτες σύγχρονες γενοκτονίες Θεωρείται μια από τις πρώτες σύγχρονες γενοκτονίες. Η γενοκτονία ήταν ένα προμελετημένο έγκλημα, το οποίο η κυβέρνηση των Νεότουρκων έφερε σε πέρας με συστηματικότητα. Οι μέθοδοι που χρησιμοποίησε ήταν ο ξεριζωμός, η εξάντληση στις κακουχίες, τα βασανιστήρια, η πείνα και η δίψα, και τα στρατόπεδα θανάτου στην έρημο.

Η διεθνής βιβλιογραφία και τα κρατικά αρχεία πολλών χωρών βρίθουν μαρτυριών για το ειδεχθές έγκλημα, που διαπράχθηκε εναντίον του Ελληνικού λαού. Η Γενοκτονία των Ελλήνων πραγματοποιήθηκε παράλληλα με γενοκτονίες σε βάρος και άλλων χριστιανικών πληθυσμών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, δηλ. των Αρμενίων και των Ασσυρίων.

Θύματα Για το ελληνικό πληθυσμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στη Μικρά Ασία και Ανατολική Θράκη από την Άνοιξη του 1914 μέχρι το 1923, ο Αριστοκλής Ι. Αιγίδης στο σημαντικότατο βιβλίο που έγραψε για το προσφυγικό ζήτημα "Η Ελλάς χωρίς τους πρόσφυγας" (Αθήνα 1934) τονίζει ότι «1.200.000 ψυχές αποτελούν τον τραγικόν εις ανθρώπινας απώλειας απολογισμόν του αγώνος».

Ο Θεοφάνης Μαλκίδης, διδάκτωρ Κοινωνικών Επιστημών και διδάσκει στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, τονίζει ότι «μιλάμε για πάνω από 800.000 Έλληνες». Στις 20 Μαρτίου 1922, ο Άγγλος διπλωμάτης Ρέντελ συνέταξε ένα μνημόνιο για τις τουρκικές ωμότητες σε βάρος των χριστιανών από το 1919 κι έπειτα. Στο προοίμιο αυτού του μνημονίου διαβάζουμε

«Η επίτευξη της ανακωχής με την Τουρκία, στις 30 Οκτωβρίου 1918, φάνηκε να επέφερε μια προσωρινή παύση των διωγμών των μειονοτήτων εκ μέρους των Τούρκων, που διαπράχθηκαν καθ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου. Στην επιδίωξη αυτών των διωγμών, είναι γενικώς αποδεκτό ... ότι πάνω από 500.000 ‘Έλληνες εξορίστηκαν, εκ των οποίων συγκριτικώς ελάχιστοι επέζησαν...»[5].

Oι κεμαλικοί φωτογραφίζονται με τα κεφάλια των θυμάτων τους.

Διεθνής αναγνώριση Πριν από τον όρο "Γενοκτονία" υπήρχε ο όρος "Εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας". Πρόβλημα στη δίκη των γενοκτόνων μπορεί να υπάρξει με το νομικό όρο "nullum crimen nulla poena sine lege", δηλαδή δίχως προϊσχύοντα νόμο δεν υπάρχει έγκλημα ούτε ποινή. Ο όρος της Γενοκτονίας δεν υπήρχε την εποχή εκείνη, έτσι η τιμωρία και καταδίκη εκείνων τίθεται υπό ερωτηματικό. Το ποινικό Δίκαιο, για να εξασφαλίσει τη δίκαιη μεταχείριση των κατηγορουμένων δεν μπορεί να δράσει αναδρομικά. Από την άλλη άποψη όμως σε όλα τα νομικά πλαίσια υπήρχε η τιμωρία της δολοφονίας.

Στις 24 Φεβρουαρίου 1994 η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη της 19ης Μαϊου ως «Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο Μικρασιατικό Πόντο», ημέρα που ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάστηκε στη Σαμψούντα. Επίσης, στο 1998 η Βουλή ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη «της 14ης Σεπτεμβρίου ως ημέρας εθνικής μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το Τουρκικό Κράτος».

Οι τουρκικές κυβερνήσεις αρνούνται πως υπήρξε γενοκτονία και τοποθετούν επισήμως το θάνατο των Ελλήνων στα πλαίσια των ευρύτερων απωλειών του πολέμου, του λιμού ή άλλων κοινωνικών αναταράξεων.[1].

Και μετά η Προσφυγιά και οι εκτοπίσεις:

Σκοτώσανε τον άνδρα μου Έκαψαν την καρδιά μου Δείτε πώς περιγράφει τον πόνο της μια μάνα, που μέσ’ στο σπίτι της, σκότωσαν τον άντρα της και τα παιδιά της, σ’ αυτό το ποίημα: Τα πόδια μου τσακίσανε Σκοτώσαν τα παιδιά μου Σκοτώσανε τον άνδρα μου Έκαψαν την καρδιά μου Δυό μέρες, τρεις και τέσσερις Βρωμούσανε κοντά μου Κανένα δεν είχα βοηθό Ούτε παρηγοριά μου Και ποιόν να πρωτοθυμηθώ Να μην αναστενάξω Τον άνδρα μου, για τα παιδιά, Για να μην ξανακλάψω

Δεν έφτανε, που πεθάνανε Και τα έκλαιγα μπροστά μου Δεν έρχονται να τα πάρουν Να πάγουν να τα θάψουν Καθόμουν τα καθάριζα Κι έβγαζα τα σκουλήκια Και το μυαλό μου γύριζε Σαν ψάρι μες τα δίχτυα Νικόλα μου, Χριστόφορε, Παρασκευά μ’ , Μιχάλη Δια σας δεν θα συμμαζευτεί Ο νους μου στο κεφάλι

Παιδιά μου, όπου με θρέβατε Με τους κελαηδισμούς σας Τώρα πως εγώ τον βαστώ Τον αποχωρισμό σας; (Χαρίκλεια Μπισμπίκα) Από βιβλίο του Γ. Ανδρεάδη Υπό την ένοχον ανοχήν των χριστιανικών δυνάμεων της Δύσεως, κατεστράφη ακμαιότατος χριστιανικός πολιτισμός της καθ’ ημάς Ανατολής, εσβέσθη η εκκλησία Τραπεζούντος και η κληρονομία ημών, μετεστράφη αλλοτρίοις. (τελευταίος Μητροπολίτης Τραπεζούντος Χρύσανθος Φιλιππίδης).

ΤΕΛΟΣ

3. Ρατσισμός: Ομοφυλόφιλοι Ομάδα: Ηλιάνα Μακρή Μαρία Καμπούρη

Ρατσισμός : είναι η διάκριση σε βάρος ατόμων, κοινωνικών ομάδων ή κατηγορία ατόμων που προσδιορίζονται με βάση τα φυλετικά ή και τα πολιτιστικά τους χαρακτηριστικά με συνέπεια την ανάπτυξη αισθήματος ανωτερότητας προς άλλους. Ο ρατσισμός μπορεί να είναι επίσης θρησκευτικός, κοινωνικός και εθνικός. Ακόμα υπάρχει ρατσισμός σύμφωνα με τις σεξουαλικές προτιμήσεις των ατόμων.

Ομοφυλοφιλία στο εξωτερικό Νιγηρία: Η ομοφυλοφιλία είναι παράνομη στην Νιγηρία και τιμωρείται με φυλάκιση έως 14 χρόνια.  Σύμφωνα με τον νόμο της Σαρία(Κοράνι), που εφαρμόζεται εδώ, η πρωκτική σεξουαλική επαφή που εφαρμόζεται εδώ τιμωρείται με 100 χτυπήματα με μαστίγιο για τους ανύπαντρους άντρες και ένας χρόνος φυλάκισης με θάνατο από λιθοβολισμό για τους παντρεμένους άντρες.

Αιθιοπία: Η ομοφυλοφιλία (ανδρική και γυναικεία) είναι παράνομη στην Αιθιοπία. Η γενική τάση στην Αιθιοπία επηρεάζεται έντονα από την τοπική Ορθόδοξη εκκλησία και από τον μουσουλμανικό τρόπο ζωής. Το άρθρο 629 απαγορεύει τις ομοφυλοφιλικές πράξεις. Το άρθρο 630 τιμωρεί αυτές τις πράξεις με μέγιστη ποινή 10 χρόνων φυλάκισης. Σουδάν: Ισχύουν οι ίδιοι νόμοι με της Αιθιοπίας. Η ποινή που εφαρμόζεται είναι 100 μαστιγώματα στις ανύπαντρες γυναίκες που μετέχουν σε ομοφυλοφιλικές πράξεις.Στους άνδρες εφαρμόζεται η θανατική ποινή αμέσως μετά την πρώτη συμμετοχή. Η ποινή ισχύει όταν η πράξη έχει διαπραχθεί για πρώτη φορά στους άνδρες και για τέταρτη στις γυναίκες.

Μαρόκο: Ισχύουν οι ίδιοι νόμοι με το Σουδάν και την Αιθιοπία Μαρόκο: Ισχύουν οι ίδιοι νόμοι με το Σουδάν και την Αιθιοπία. Η ποινή που εφαρμόζεται είναι 3 χρόνια φυλάκιση και πρόστιμο. Επίσης δεν υπάρχει καμία νομική αναγνώριση των ομοφυλόφιλων. Ν. Αφρική: Το σύνταγμα της Νότιας Αφρικής ήταν το πρώτο που έκανε παράνομη την άνιση μεταχείριση με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό. Έγινε η πρώτη χώρα στην Αφρική και η πέμπτη χώρα στον κόσμο που νομιμοποίησε τον γάμο μεταξύ ατόμων το ίδιου φύλλου.

2004: Νομιμοποιούνται οι πολιτικές ενώσεις ομοφυλόφιλων ζευγαριών Βραζιλία: Τα δικαιώματα ΛΟΑΤ στην Βραζιλία έχουν αναπτυχθεί από το τέλος της δικτατορίας το 1985. Παρά το γεγονός ότι μερικές ομάδες όπως η Grupo Gay da Bahia υπολογίζουν πολλούς ομοφοβικούς φόνους, η Βραζιλία μπορεί να θεωρηθεί ως μια από τις πιο ομοφυλοφιλικά φιλικές χώρες της Νότιας Αμερικής. Χρονοδιάγραμμα: 1830: Ο Ντόμ Πέντρο Ι υπόγραψε έναν νόμο στον Αυτοκρατορικό Ποινικό Κώδικα. Αποκλείει όλες της αναφορές περί σοδομίας. 1980: Η Grupo Gay da Bahia, η παλαιότερη οργάνωση υπέρ τον ΛΟΑΤ δικαιωμάτων δημιουργείται. 1989: Τα συντάγματα ορισμένων πολιτειών απαγορεύουν την άνιση μεταχείριση με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό 1995: Η βουλευτής Marta Suplicy πρότεινε έναν νόμο που αφορά στον ομοφυλοφιλικό γάμο. Ο νόμος αναμένει έγκριση στην βουλή από το 1995. 1997: Δημοσιεύτηκε το πρώτο ομοφυλόφιλο περιοδικό πορνογραφικού περιεχομένου. 2004: Νομιμοποιούνται οι πολιτικές ενώσεις ομοφυλόφιλων ζευγαριών 2006: Ένα ομοφυλόφιλο ζευγάρι από το Σάο Πάολο επισήμως υιοθετούν ένα κοριτσάκι. 10 Ιουνίου 2007: Στην ενδέκατη έκδοση του το Sao Paolo Gay Pride Parade σπάει τα ρεκόρ και γίνεται η μεγαλύτερη παρέλαση στον κόσμο με 3.5 εκατομμύρια ανθρώπους. 25 Ιουνίου 2007: Ένα δικαστής παραπέμπετε στο Συμβούλιο Δικαιοσύνης για την δήλωση του στο δικαστήριο ότι ‘’το ποδόσφαιρο είναι αντρικό άθλημα και όχι ομοφυλόφιλο’’.

Μεξικό: Η ομοφυλοφιλία είναι νόμιμη στο Μεξικό Μεξικό: Η ομοφυλοφιλία είναι νόμιμη στο Μεξικό.Το 2009 η νομιμοποίηση επεκτάθηκε και στους γάμους ομοφυλοφίλων, με το Μεξικό να είναι η πρώτη χώρα στη Λατινική Αμερική που προχώρησε σε τέτοια κίνηση. Σε μία δημοσκόπηση που έγινε έδειξε ότι το 28% είναι υπέρ των πολιτικών ενώσεων, το 41% είναι κατά και το 28% δεν είχαν άποψη. Αργεντινή: Η ομοφυλοφιλία στην Αργεντινή δεν θεωρείται εγκληματική πράξη. Ο νόμος που επιτρέπει πολιτικές ενώσεις στο Μπουένος Άιρες υπογράφτηκε το 2003 και στις 15 Ιουλίου 2010 εγκρίθηκε το νομοσχέδιο που νομιμοποιεί τους γάμους μεταξύ ΛΟΑΤ. Αυτές οι ενώσεις παρέχουν πολλά από τα δικαιώματα που έχουν και τα παντρεμένα ζευγάρια, εκτός από το δικαίωμα της υιοθέτησης. H πόλη του Μπουένος Άιρες έχει νόμους που προστατεύουν τους ομοφυλόφιλους από μερικές διακρίσεις.

ΗΠΑ: Το κίνημα ΛΟΑΤ στις ΗΠΑ προσπαθεί να πετύχει ισότητα για όλους τους Αμερικανούς πολίτες ανεξαρτήτως του σεξουαλικού τους προσανατολισμού. Αυτοί που έχουν έντονη αντίθεση με τα ΛΟΑΤ δικαιώματα στις ΗΠΑ είναι γενικώς οι συντηρητικοί. Η θρησκεία είναι η περισσότερο επικαλούμενη δικαιολογία για να εναντιωθεί κάποιος στα ΛΟΑΤ δικαιώματα. Μερικές Πολιτείες της Αμερικής έχουν νομιμοποιήσει το γάμο για τα ζευγάρια ΛΟΑΤ. Παρόλα αυτά πολλές Πολιτείες ακόμα απαγορεύουν την ένωση ομοφυλόφιλων ατόμων. Ένα ομοφυλόφιλο άτομο ή ένα ομοφυλόφιλο ζευγάρι μπορούν να υιοθετήσουν παιδιά σε μερικές περιοχές, παρόλο που υπάρχουν μερικές περιοχές που μπορούν να υιοθετήσουν μόνον όταν είναι ζευγάρι. Αυστραλία: H ισότητα μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου είναι αναγνωρισμένη. Η αναγνώριση και τα δικαιώματα των ζευγαριών του ιδίου φύλου στην Αυστραλία σταδιακά έχουν αυξηθει. Το 1992, η “Australian Defence Force" (ADF) σταμάτησε την απαγόρευση ανοιχτά ομοφυλοφίλων και λεσβιών μελών που υπηρετούν στον στρατό. Το ADF αναγνωρίζει επίσης "αλληλοεξαρτώμενες σχέσεις", το οποίο περιλαμβάνει τις σχέσεις μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου, αυτό σημαίνει ίσες παροχές σε στέγαση, μετακίνηση υποτροφίες, εκπαίδευση και βοηθητικό δικαίωμα άδειας. Το ADF θα αναγνωρίσει τα ομοφυλόφιλα άτομα του προσωπικού ως "αλληλοεξαρτώμενες σχέσεις". Τα οφέλη αυτά ισχύουν μόνο για τα μέλη ADF, οι οποίοι έχουν σχέσεις με ένα ομοφυλόφιλο άτομο. Για να αναγνωρισθούν ως αλληλεξαρτώμενα άτομα του ιδίου φύλου θα πρέπει να αποδείξουν ότι έχουν "στενή προσωπική σχέση" που περιλαμβάνει οικιακή και οικονομική στήριξη.

Ινδία: Η ομοφυλοφιλία είναι παράνομη, λόγω της διάταξης κατά του ‘αφύσικου σεξ’. Μερικές αντιλήψεις του Ινδουισμού και του Ισλαμισμού, που είναι οι δύο μεγαλύτερες θρησκείες της Ινδίας, καταδικάζουν έντονα την ομοφυλοφιλία. Οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις είναι παράνομες στην Ινδία κάτω από έναν νόμο στον Ινδικό Ποινικό Κώδικα που καταδικάζει την ‘σαρκική επαφή ενάντια στην προσταγή της φύσης’. Αφού αυτό είναι πολύ αόριστο έχει χρησιμοποιηθεί για πρωκτική επαφή κτλ. Η τιμωρία ξεκινάει από δέκα χρόνια φυλάκισης και φτάνει έως και ισόβια κάθειρξη. Ινδονησία: Σε αντίθεση με άλλες μουσουλμανικές χώρες, η Ινδονησία είναι σχετικά ανεκτική με την ομοφυλοφιλία. Όσο και με άλλες χώρες στην νοτιοανατολική Ασία είναι μέρος της καθημερινότητας. Ακόμα και στα ΜΜΕ υπάρχουν άτομα ομοφυλόφιλα ή τρανσεξουαλικά. Παρόλα αυτά η συζήτηση περί ομοφυλοφιλίας δεν συζητείται ανοικτά. Φανατικές μουσουλμανικές ομάδες επιτίθενται στους ομοφυλόφιλους άντρες. Η ομοφυλοφιλία δεν θεωρείται έγκλημα αρκεί συμβαίνει σε ιδιωτικό χώρο και μεταξύ ενηλίκων. Η εθνική κυβέρνηση έχει επιτρέψει σε τοπικές κυβερνήσεις να υιοθετήσουν τον Ισλαμισμό και συνεπώς σε αυτές τις περιοχές η ομοφυλοφιλία και ο τρανσεξουαλισμός απαγορεύονται. Μέχρι το 2007 δεν υπάρχει κανένας νόμος που να προστατεύει τους πολίτες από την άνιση μεταχείριση λόγω του σεξουαλικού τους προσανατολισμού. Κανένας νόμος δεν αναγνωρίζει τον γάμο ή τις πολιτικές ενώσεις μεταξύ ομοφυλόφιλων ζευγαριών

Ρωσία : Eυρώπη, 2013. Στο διαδίκτυο κυκλοφορούν βιντεάκια ρωσικής προέλευσης στα οποία έφηβοι και νεαροί ομοφυλόφιλοι άνδρες είτε ψεκάζονται με ούρα είτε αναγκάζονται να πιούν νερό από τη λεκάνη της τουαλέτας, είτε τραμπουκίζονται έξω από το Κρεμλίνο. Με αυτόν τον τρόπο, η ομάδα Occupy-Pedofilyay τους «θεραπεύει» με τις ευλογίες της ρωσικής κυβέρνησης και της ορθόδοξης εκκλησίας, η οποία, παρά τους καταγεγραμμένους θανάτους από τέτοιες αιτίες, μέχρι στιγμής δεν έχει πάρει θέση. Σύμφωνα με τη νομοθέτη, Γιελένα Μιζούλινα, "παραδοσιακές σεξουαλικές σχέσεις είναι οι σχέσεις ανάμεσα σε έναν άντρα και μία γυναίκα οι οποίες (...) αποτελούν προϋπόθεση για τη διατήρηση και την ανάπτυξη του ρωσικού έθνους". Στην ίδια γραμμή και αντίληψη, κάποιοι βουλευτές πρότειναν οι ΛΟΑΤ (λεσβιακά, ομοφυλόφιλα, αμφισεξουαλικά, τρανσεξουαλικά άτομα) να μην προσλαμβάνονται στο Δημόσιο, να παρακολουθούνται από ψυχίατρο, ακόμη και να εξορίζονται. Όταν ο νόμος περνούσε από την κάτω Βουλή, "πιστοί στην Εκκλησία και στο Κρεμλίνο" επιτέθηκαν με αυγά και νερό σε ΛΟΑΤ διαδηλωτές με την αστυνομία να συλλαμβάνει τους δεύτερους. Η ομοφυλοφιλία αποποινικοποιήθηκε στη Ρωσία το 1993, ο πρόεδρος Πούτιν όμως κατηγορεί τους ομοφυλόφιλους πως ευθύνονται για την υπογεννητικότητα. Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σχολίασε: "Η Ρωσία προσπαθεί σκληρά να νομιμοποιήσει την προκατάληψη βαφτίζοντας την 'παράδοση', αλλά όποιος και αν είναι ο όρος που χρησιμοποιεί ο νόμος παραμένει προκατάληψη και καταπάτηση των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων των ΛΟΑΤ". Ακόμη, οι ΗΠΑ, η Γερμανία, η Γαλλία και άλλες χώρες εκφράζουν "ανησυχίες"

Στη Γεωργία, ακτιβιστές λιντσαρίστηκαν στη διάρκεια της παρέλασης των ΛΟΑΤ ατόμων, από ορθόδοξους πιστούς. Το πρόβλημα στη Ρωσία είναι πιο βαθύ καθώς το 88% των Ρώσων τάσσεται υπέρ του νόμου, το 35% των Ρώσων πιστεύει ότι η ομοφυλοφιλία είναι αρρώστια, το 43% ότι είναι αποτέλεσμα κακής ανατροφής και έλλειψης πειθαρχίας. (Οι εικόνες είναι από διάφορες πορείες και εκδηλώσεις των ΛΟΑΤ στη Ρωσία, οι οποίες κατέληξαν σε αιματηρά επεισόδια)

Ιαπωνία: Η Ιαπωνία δεν έχει νόμους ενάντια στην ομοφυλοφιλία Ιαπωνία: Η Ιαπωνία δεν έχει νόμους ενάντια στην ομοφυλοφιλία. Όσον αφορά τα τρανσεξουαλικά άτομα, το Υπουργείο Υγείας στην Ιαπωνία τροποποίησε την πολιτική του το 1998 επιτρέποντας σε γιατρούς να κάνουν εγχειρήσεις αλλαγής φύλου ακόμα και σε ανηλίκους εάν συναινέσουν οι γονείς τους. Απορρίπτει τις αιτήσεις των ομοφυλοφίλων. Γάμοι ή πολιτικές ενώσεις που γίνονται σε άλλες χώρες δεν ισχύουν στην Ιαπωνία.

Κροατία: Η Κροατία θεωρείται συντηρητική χώρα, ειδικά συντηρητικός είναι ο λαός με ότι έχει να κάνει με τα ομοφυλοφιλικά δικαιώματα. Τα τελευταία χρόνια ωστόσο δεν υπάρχουν πολλά ομοφοβικά εγκλήματα. Το ομοφυλοφιλικό σεξ νομιμοποιήθηκε το 1977.Οι ομοφυλόφιλοι επιτρέπεται να καταταγούν στο στρατό. Το Κροατικό Ινστιτούτο Μεταγγίσεων απαγορεύει στους άνδρες που είχαν ομοφυλοφιλικές πράξεις να δωρίσουν αίμα. Υπάρχει νόμος που απαγορεύει την άνιση μεταχείριση βάσει του σεξουαλικού προσανατολισμού. Υπάρχει νομική αναγνώριση των ομοφυλόφιλων ζευγαριών στην Κροατία. Ο νόμος των ομοφυλόφιλων πολιτικών ενώσεων δίνει τα ίδια δικαιώματα στους ομοφυλόφιλους, τα οποία έχουν και οι ετεροφυλόφιλοι που συμβιώνουν. Το 2005 η βουλή απέρριψε αίτημα για πολιτικές ενώσεις. Τουρκία:η ομοφυλοφιλία δεν είναι παράνομη. ο Τουρκικός στρατιωτικός νόμος απαγορεύει την στράτευση σε ομοφυλόφιλα άτομα γιατί θεωρεί την ομοφυλοφιλία ως ψυχική ασθένεια και αν βρεθούν ομοφυλόφιλα άτομα να υπηρετούν θα απολύονται κατευθείαν .Δεν υπάρχει νόμος στην Τουρκία που να προστατεύει τα ΛΟΑΤ άτομα από την άνιση μεταχείριση. Η Τουρκία δεν αναγνωρίζει τους ομοφυλόφιλους γάμους ή τις ομοφυλόφιλες πολιτικές ενώσεις. Στην Τουρκία απαγορεύεται σε ομοφυλόφιλα άτομα να έχουν την κηδεμονία παιδιών.

Γαλλία: Η Γαλλία υπήρξε πάντα αρκετά ανεκτική σε θέματα προσωπικής ηθικής και ομοφυλοφιλίας. Οποιαδήποτε διάκριση με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό απαγορεύεται από το 1985. Οι ομοφυλόφιλοι και οι λεσβίες επιτρέπεται να υπηρετούν στον στρατό. Τον Δεκέμβριο του 2004 εγκρίθηκε ένας νόμος που έκανε παράνομα τα σεξιστικά ή ομοφοβικά σχόλια. Η ποινή είναι €45,000 και/ή 12 μήνες φυλάκισης. Από το 1999 τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια μπορούν να κάνουν πολιτικές ενώσεις οι οποίες έχουν όλες της νομικές προστασίες και ευθύνες του γάμου. Στο Παρίσι εκατομμύρια διαδήλωναν ενάντια στους γάμους των ομοφυλοφίλων. Ιταλία: Οι Ιταλικές απόψεις έχουν αλλάξει στο παρελθόν και οι άνθρωποι είναι πιο ανεκτικοί με τα ομοφυλοφιλικά δικαιώματα. Συντηρητικοί Ιταλικοί πολιτικοί, όπως ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, έχουν συχνά εναντιωθεί στα αυξανόμενα ομοφυλοφιλικά δικαιώματα. Στην Ιταλία ομοφυλόφιλοι έφηβοι αυτοκτονούν μετά από cyber bulling. Μία έρευνα έδειξε ότι το 31% των Ιταλών υποστηρίζουν τον ομοφυλοφιλικό γάμο και το 24% αναγνωρίζουν το δικαίωμα των ομοφυλοφίλων στο να υιοθετούν παιδιά. Οι ομοφυλόφιλοι δεν απαγορεύεται (τουλάχιστον επίσημα) να υπηρετήσουν στον στρατό. Το 2004 η Τοσκάνη έγινε η πρώτη περιοχή που απαγόρευσε τις διακρίσεις ενάντια στους ομοφυλόφιλους. Η κυβέρνηση του Μπερλουσκόνι εναντιώθηκε σε αυτή την απόφαση ισχυριζόμενη ότι μόνο η κυβέρνηση έχει την δυνατότητα να περνάει τέτοιους νόμους . Στην Ιταλία ακόμα δεν αναγνωρίζονται οι ομοφυλοφιλικοί γάμοι ή οι ομοφυλοφιλικές ενώσεις.

Η ομοφυλοφιλία στην Ελλάδα Η Ελλάδα είναι σχετικά ανεκτική με τους ομοφυλόφιλους, αμφισεξουαλικούς και τρανσέξουαλ, ωστόσο λείπουν νόμοι, διατάξεις και βασικά δικαιώματα που οι ομοφυλόφιλοι απολαμβάνουν στις υπόλοιπες χώρες της δυτικής Ευρώπης και βόρειας Αμερικής και τα θέματα ΛΟΑΤ δεν γίνονται συχνά θέμα ανοικτής συζήτησης. Παρόλα ταύτα, τα τελευταία χρόνια, χάρη στην αυξανόμενη ορατότητα ΛΟΑΤ ατόμων στα ΜΜΕ αλλά και σε άλλους τομείς της καθημερινής ζωής, παρατηρείται σημαντική πρόοδος και απελευθέρωση των ηθών, με αποτέλεσμα η ομοφυλοφιλία να γίνεται σταδιακά λιγότερο ταμπού και οι ομοφυλόφιλοι, αμφισεξουαλικοί και διαφυλετικοί να αποκτούν περισσότερα δικαιώματα. Βέβαια, στην Ελλάδα, το 40% θεωρεί πως η ομοφυλοφιλία δεν πρέπει να γίνεται αποδεκτή από την κοινωνία.

Αντιρατσιστικός Νόμος 2011 22 Φεβρουαρίου 2011 το Υπουργείο Δικαιοσύνης έφερε προς δημόσια διαβούλευση νέο αντιρατσιστικό νόμο, αντικαθιστώντας τον ήδη ισχύοντα 927 του 1979, ο οποίος πλέον επεκτείνει την προστασία του νόμου και σε ομάδες ή πρόσωπα που δεν προσδιορίζονται μόνο με βάση την φυλή, το χρώμα, την θρησκεία και την εθνική καταγωγή τους, αλλά και τον γενετήσιο - σεξουαλικό τους προσανατολισμό. Η ομοφυλοφιλία έγινε νόμιμη το 1951 από τον νέο Ποινικό κώδικα, αλλά ορισμένες διακρίσεις σε νόμους σε βάρος των ομοφυλοφίλων ισχύουν μέχρι και σήμερα.

Η θέση της Εκκλησίας για ΛΟΑΤ Το Νοέμβριο του 2013 και κατά τη διάρκεια διαβουλεύσεων για το ζήτημα της συμπερίληψης και των ομόφυλων ζευγαριών στο νομοθετικό πλαίσιο των συμφώνων συμβίωσης, ο Μητροπολίτης Πειραιά Σεραφείμ εξαπέλυσε πυρά εναντίον των βουλευτών που επρόκειτο να υπερψήφιζαν το νόμο, απειλώντας τους με αφορισμό. Ταυτόχρονα, ο ίδιος σχολίασε ότι η τροπολογία «θέτει πλέον κατά τρόπο φρικιαστικό στη χώρα μας την θεσμοθέτηση της ανατροπής της ανθρώπινης οντολογίας και φυσιολογίας και την κατοχύρωση της ψυχοπαθολογικής εκτροπής της ομοφυλοφιλίας» ενώ ανέφερε επίσης ότι τέτοιου είδους κινήσεις αποτελούν προσβολή της δημόσιας αιδούς καθώς στέλνουν στους νέους μηνύματα "ανώμαλης σεξουαλικής συμπεριφοράς" που αποτελεί "τορπίλη στα θεμέλια της οικογένειας και της κοινωνίας". Οι δηλώσεις του αυτές αποτελούν απόδειξη της οπισθοδρομικότητας της εκκλησίας αλλά και της επιθετικότητάς προς τα ΛΟΑΤ άτομα. Τα ελληνικά ομοφυλόφιλα ζευγάρια είναι επίσης πλήρως αποκομμένα από κάθε αναπαραγωγικό δικαίωμα όπως την από κοινού υιοθεσία, την υιοθεσία του τέκνου του/της συντρόφου, την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή και την παρένθετη εγκυμοσύνη. Απαγορεύεται επίσης στους άνδρες που έχουν συνευρεθεί έστω και μία φορά με άλλον άνδρα η αιμοδοσία.

Αναγνώριση ομοφυλόφιλων ζευγαριών Στην Ελλάδα δεν υπάρχει επίσημη αναγνώριση των ομοφυλόφιλων ζευγαριών. Αν και οι διατάξεις του Αστικού Κώδικα περί πολιτικού γάμου δεν αναφέρουν ότι οι μελλόνυμφοι πρέπει να είναι αποκλειστικά διαφορετικού φύλου, επιτρέποντας έτσι θεωρητικά το γάμο μεταξύ ομοφυλοφίλων, εντούτοις οι ερμηνείες του νόμου αφορούν στην πράξη την ένωση ενός άνδρα με μια γυναίκα.Τον Απρίλιο του 2006, το ΠΑΣΟΚ με τον Γεώργιο Παπανδρέου έκανε μια πρόταση στην Βουλή για την αναγνώριση των ανύπαντρων ζευγαριών, ομοφυλόφιλων και ετεροφυλόφιλων. Ωστόσο, με βάση ορισμένες οργανώσεις ΛΟΑΤ αυτό δεν είχε κανένα όφελος στα δικαιώματα των ΛΟΑΤ, αφού απαγόρευε την υιοθέτηση παιδιού από ομοφυλόφιλους. Στις 3 Ιουνίου του 2008, ο δήμαρχος Τήλου κ. Αλιφέρης προχώρησε στην σύναψη πολιτικού γάμου μεταξύ δύο ομοφυλόφιλων ζευγαριών, πράγμα που χαρακτηρίστηκε ως "ανυπόστατο" από τον τότε Υπουργό Δικαιοσύνης Σωτήρη Χατζηγάκη. Επίσης, ως αντίδραση, ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κ. Σανιδάς απαγόρευσε τους γάμους ατόμων του ίδιου φύλου και διέταξε δίωξη κάθε δημάρχου που θα τελούσε γάμο ομοφυλόφιλων, με εγκύκλιό του στις 30 Μαΐου 2008. Έκτοτε δεν έχουν επιχειρηθεί παρόμοιες προσπάθειες. Οι ομοφυλοφιλικές οργανώσεις ανακοίνωσαν πως θα εξαντλήσουν όλα τα νομικά μέσα για την αναγνώριση του δικαιώματος γάμου, αλλά δεν ανακοινώθηκε ακόμα καμιά σχετική ενέργειά τους.

ΛΟΑΤ ζωή στη χώρα Γενικότερα, η ομοφυλοφιλία γίνεται σταδιακά ολοένα και πιο αποδεκτή από τον ελληνικό πληθυσμό, ιδιαίτερα στα μεγάλα αστικά κέντρα. Ωστόσο, στην πρόσφατη άνοδο του νεοναζιστικού ακροδεξιού κόμματος της Χρυσής Αυγής έχει αποδοθεί μια μεγάλη άνοδος σε ομοφοβικά και τρανσφοβικά περιστατικά. Πιο συγκεκριμένα, το κόμμα, εκτός από δηλώσεις του όπως η θεωρία ότι οι ομοφυλόφιλοι άνδρες υστερούν ανδρισμού αλλά και ποικίλα άλλα προσβλητικά σχόλια προς πρόσωπα όχι μόνο της ελληνικής καθημερινότητας όπως τον Γερμανό πολιτικό Γκουΐντο Βεστερβέλλε (Guido Westerwelle), τον οποίο ο κυβερνητικός εκπρόσωπος του κόμματος Ηλίας Κασιδιάρης αποκάλεσε "κυρία" λόγω της έκδηλης ομοφυλοφιλίας του, η Χρυσή Αυγή ενθαρρύνει τη ρητορική και τις πράξεις μίσους απέναντι σε ΛΟΑΤ άτομα. Μια πολύ γνωστή ανακοίνωση του κόμματος αποτελεί το "Μετά τους μετανάστες, είστε οι επόμενοι", απευθυνόμενο προς τους ομοφυλόφιλους. Η ραγδαία αύξηση της βίας απέναντι σε άτομα της ΛΟΑΤ κοινότητας μπορεί επίσης να εξηγηθεί και από τις υποψίες αλλά και μερικά επιβεβαιωμένα περιστατικά[20] συνεργασίας μελών της Ελληνικής Αστυνομίας με τη Χρυσή Αυγή, γεγονός που θα μπορούσε να εξηγήσει τις βίαιες επιθέσεις εναντίον και τις φυλακίσεις τρανς γυναικών κατά την περίοδο του φεστιβάλ υπερηφάνειας της Θεσσαλονίκης το 2013, με το πρόσχημα ότι οι αρχές κρατούσαν έτσι την πόλη καθαρή.

ΛΟΑΤ οργανώσεις στην Ελλάδα Η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη αλλά και η Πάτρα διαθέτουν αρκετές ΛΟΑΤ οργανώσεις. Η Αθήνα διαθέτει ένα αναπτυσσόμενο γκέι χωριό στην περιοχή Γκάζι καθώς και μια ετήσια εκδήλωση ομοφυλόφιλης υπερηφάνειας (gay pride), το Athens Gay Pride. Η ομοφυλόφιλη σκηνή στην Μύκονο και η λεσβιακή στην Ερεσό της Λέσβου είναι επίσης γνωστές παγκοσμίως.

Athens Gay Pride Η πρώτη απόπειρα διοργάνωσης Pride στην Ελλάδα επιχειρήθηκε από το ΑΚΟΕ (Απελευθερωτικό Κίνημα Ομοφυλόφιλων Ελλάδας) στις 28 Ιουνίου 1980 στην Αθήνα, οριοθετώντας την κυρίως ως πολιτική εκδήλωση και επαναλήφθηκε δειλά 2 χρόνια αργότερα στο χώρο του Ζάππειου. Έπρεπε να περάσουν 10 χρόνια για να διοργανωθούν αντίστοιχες εκδηλώσεις (Λόφος Στρέφη 1992, 1994, 1995, Πεδίον του Άρεως 1993, 1996 και σε κλειστούς χώρους 1998 και 1999). Την ίδια εποχή στην παραλία της Θεσσαλονίκης γίνονται οι αντίστοιχες διοργανώσεις από την ΟΠΟΘ (Ομάδα Πρωτοβουλίας Ομοφυλόφιλων Θεσσαλονίκης). Η αρχή του Athens Pride, σηματοδοτείται το 2005 με τη δημιουργία του "Φεστιβάλ Περηφάνειας Αθήνας - Athens Pride" που με τη συνεργασία και συμμετοχή πολλών ελληνικών ΛΟΑΤ οργανώσεων και συλλόγων διοργανώνει ένα αντίστοιχο των ξένων χωρών Pride, το οποίο χρόνο με το χρόνο δέχεται και μαζικότερη συμμετοχή. Γίνεται πάντα τον μήνα Ιούνιο στο κέντρο της Αθήνας, στη πλατεία Κλαυθμώνος.

Πηγές : Wikipedia Athens Pride (facebook page) http://www.avgi.gr (Η Αυγή Online)

ΤΕΛΟΣ

4. Ινδιάνοι Και Ιθαγενείς «Ο Πόλεμος των Χρωμάτων.»

Λίγα λόγια και καλά για τους Ινδιάνους…. Με την ονομασία Ινδιάνοι συνηθίζεται να αποκαλούνται γενικά οι ιθαγενείς πληθυσμοί της Αμερικής πριν την ανακάλυψή της από τους Ευρωπαίους στα τέλη του 15ου αιώνα. Με την ίδια ονομασία αποκαλούνται μέχρι και σήμερα ορισμένες εθνικές μειονότητες, των οποίων οι ρίζες προέρχονται από τους ιστορικούς αυτούς λαούς. Ορισμένοι από αυτούς τους ιθαγενείς διατηρούν μέχρι σήμερα ένα νομαδικό τρόπο ζωής, ενώ κάποιοι άλλοι αναζήτησαν μόνιμη διαμονή δημιουργώντας μικρές κοινότητες και χωριά, ενώ σε κάποιες περιοχές κατάφεραν να οργανωθούν σε μεγαλύτερες κοινότητες, ακόμα και πόλεις, με πολιτική οργάνωση. Η ονομασία προέρχεται από την πεποίθηση του Κολόμβου ότι έφτασε στην Ινδία, ενώ στην πραγματικότητα είχε φτάσει στην Αμερική και ότι οι κάτοικοι που συνάντησε είναι Ινδοί.

Η Προέλευση Των Ινδιάνων.

Η Προέλευση Των Ινδιάνων. Με βάση ανθρωπολογικές, γενετικές και γλωσσικές μελέτες, οι ειδικοί συμφωνούν ότι οι περισσότεροι ιθαγενείς της Αμερικής προέρχονται από πληθυσμούς που πιθανότατα μετανάστευσαν από τη Σιβηρία και πέρασαν από το Βερίγγειο πορθμό περίπου 9.000-15.000 χρόνια πριν.

Iστορία και κοινωνική θέση ανά χώρα. Καναδάς Ο όρος που προτιμάται περισσότερο για τους ιθαγενείς του σημερινού Καναδά είναι «Αυτόχθονες λαοί τού Καναδά». Σ' αυτούς περιλαμβάνονται τρεις κατηγορίες πληθυσμών: οι Ινουίτ ή Ινουί (κατοικούν στον Αρκτικό Κύκλο και παλαιότερα αποκαλούνταν Εσκιμώοι. Ηνωμένες Πολιτείες Οι ιθαγενείς πληθυσμοί των σημερινών Ηνωμένων Πολιτειών αποκαλούνται συνήθως Αμερικανοί Ινδιάνοι, αλλά πιο πρόσφατα αναφέρονται και ως Ιθαγενείς Αμερικανοί των Ηνωμένων Πολιτειών. Αποτελούν το 2% του πληθυσμού, αριθμώντας περίπου τα έξι εκατομμύρια.

Iστορία και κοινωνική θέση ανά χώρα. Μεξικό Τα εδάφη του σημερινού Μεξικού αποτελούσαν πατρίδα για πολλούς ιθαγενείς πολιτισμούς πριν την άφιξη των Ευρωπαίων "κονκισταδόρες": τους Ολμέκους στις ακτές του Κόλπου του Μεξικού, τους Ζαποτέκους και τους Μιξτέκους, τους Μάγια στη Γιουκατάν και, φυσικά, τους Αζτέκους, οι οποίοι κυριαρχούσαν στα κεντρικά και τα νότια της χώρας με επίκεντρο την πρωτεύουσά τους, Τενοτστιτλάν.

Μπελίζ Περίπου το 45% του πληθυσμού του Μπελίζ προέρχεται από επιμειξίες ιθαγενών και Ευρωπαίων. Το 10% του πληθυσμού έχει αμιγώς ινδιάνικες ρίζες από το λαό των Μάγια. Γουατεμάλα Οι ιθαγενείς της Γουατεμάλα προέρχονται από τους Μάγια και αποτελούν το 45% του πληθυσμού. Γύρω στο 40% του πληθυσμού μιλάει μια ινδιάνικη γλώσσα, αλλά οι ιθαγενείς αυτές γλώσσες, που αριθμούν πάνω από 20, δεν έχουν αναγνωριστεί επισήμως. Κολομβία Οι ιθαγενείς στην Κολομβία αποτελούν μια μικρή μειονότητα 700.000 κατοίκων , οι οποίοι όμως προέρχονται από 85 διαφορετικές φυλές. Στους ιθαγενείς αναγνωρίστηκαν κάποια συλλογικά δικαιώματα με το Σύνταγμα του 1991.

Ο Αιώνιος Ρατσισμός.. Σαν είδος υπό εξαφάνιση μπορούν να χαρακτηριστούν οι Ινδιάνοι, μια και 300 περίπου χρόνια βρίσκονται σκλαβωμένοι και κυνηγημένοι από τους λευκούς κατακτητές τους. Η πρώτη επαφή με τους Ινδιάνους έγινε στις 12 Οκτωβρίου 1492 από το Χριστόφορο Κολόμβο. Μετά από αυτή την επαφή, o αριθμός των πιονιέρων που έφταναν στη νέα ήπειρο αυξάνεται ραγδαία. Το μεγαλύτερο ίσως αίτιο της εξολόθρευσης των Ινδιάνων ήταν η ανάγκη που είχαν οι λευκοί κατακτητές για χρήμα και για νέο έδαφος γόνιμο για να καταπατηθεί και να κατακτηθεί. Ο,τι δεν καταλαβαίνουν οι Ευρωπαίοι το καταστρέφουν και ο,τι ποθούν το παίρνουν με τη βία. Έτσι έγινε και με τη γη των Ινδιάνων και τους ίδιους τους Ινδιάνους. 

Ο Αιώνιος Ρατσισμός.. Οι Ινδιάνοι φαίνονταν στους λευκούς εργατικά χέρια και όσοι υπέγραφαν αναγκάζονταν να πάρουν τα όπλα, να αφήσουν τον ειρηνικό χαρακτήρα τους και να γίνουν πολεμιστές. Θέλοντας οι Ευρωπαίοι την Αμερική δική τους άρχισαν ένα μανιακό κυνηγητό των Ινδιάνων που οδήγησε στην καταστροφή 180 και περισσότερων φυλών. Η καταστροφή δεν ήταν μόνο υλική αλλά και πολιτιστική. Καταστράφηκαν πολιτισμοί χιλιάδων χρόνων χωρίς να έχει μείνει τίποτα από την κληρονομιά τους. Η αντίσταση ήταν μικρή από μεριάς των Ινδιάνων, καθώς οι φυλές τους ήταν ως επί το πλείστον ειρηνικές και οι φυλές που ασπάστηκαν την τύχη του πολέμου ήταν μικρές και λίγες. Έτσι οι Ευρωπαίοι παρέλαυναν στη νέα ήπειρο αφήνοντας πίσω τους πτώματα απ’ όπου περνούσαν. Οι λευκοί ποτέ δεν έμαθαν ότι το χρώμα και η γλώσσα δεν κάνουν τη διαφορά και για τους ίδιους λόγους σκότωναν και τους Αφρικανούς, που σε αντίθεση με τους Ινδιάνους δεν είχαν δυνατότητα αντίστασης. Φτάνοντας στο δικό μας αιώνα, από τις 180 φυλές επιβιώνουν σήμερα μόνο 100.000 Ινδιάνοι στη Β. Αμερική, σε συνθήκες απάνθρωπες, σε καταυλισμούς που τους παραχώρησε η αμερικάνικη κυβέρνηση. Υπάρχουν βέβαια και οι Εσκιμώοι στον Καναδά και στη Γροιλανδία, αλλά αυτοί είναι ελάχιστοι.

Ο Αιώνιος Ρατσισμός.. Πολύ συγκινητικό δοκίμιο που εξυμνεί τον πόνο ,τον διωγμο και των ξεριζωμό των ινδιάνων από την γη τους από τους λευκούς τους κατακτητές και διώκτες αποτελεί η επιστολή που έστειλε ο αρχηγός των Ινδιάνων Σηάτλ στον τότε πρόεδρο των Η.Π.Α.

Ο Αιώνιος Ρατσισμός.. «Ὁ μεγάλος ἀρχηγός στήν Οὐάσιγκτον μηνάει* πώς θέλει νά ἀγοράσει τή γῆ μας. Ὁ μεγάλος ἀρχηγός μηνάει ἀκόμα λόγια φιλικά καί καλοθέλητα. Καλοσύνη του, γιατί ξέρομε πώς αὐτός λίγο τή χρειάζεται ἀντίστοιχα τή φιλία μας. Τήν προσφορά του θά τή μελετήσαμε, γιατί ξέρομε πώς, ἄν δέν τό πράξουμε, μπορεῖ ὁ λευκός νά προφτάσει μέ τά ὅπλα καί νά πάρει τή γῆ μας. Πῶς μπορεῖτε νά ἀγοράζετε ἤ νά πουλᾶτε τόν οὐρανό - τή ζέστα τῆς γῆς; Γιά μᾶς μοιάζει παράξενο. Ἡ δροσιά τοῦ ἀγέρα ἤ τό ἄφρισμα τοῦ νεροῦ ὡστόσο δέ μᾶς ἀνήκουν. Πῶς μπορεῖτε νά τά ἀγοράσετε ἀπό μᾶς; Κάθε μέρος τῆς γῆς αὐτῆς εἶναι ἱερό γιά τό λαό μου. Κάθε ἀστραφτερή πευκοβελόνα, κάθε ἀμμούδα στίς ἀκρογιαλιές, κάθε θολούρα στό σκοτεινό δάσος, κάθε ξέφωτο καί κάθε ζουζούνι πού ζουζουνίζει εἶναι στή μνήμη καί στήν πεῖρα τοῦ λαοῦ μου, ἱερό. .

Ο Αιώνιος Ρατσισμός.. Ξέρομε πώς ὁ λευκός δέν καταλαβαίνει τούς τρόπους μας. Τά μέρη τῆς γῆς, τό ἕνα μέ τό ἄλλο, δέν κάνουν γι' αὐτόν διαφορά, γιατί εἶναι ἕνας ξένος πού φτάνει τή νύχτα καί παίρνει ἀπό τή γῆ ὅλα ὅσα τοῦ χρειάζονται. Ἡ γῆ δέν εἶναι ἀδερφός του, ἀλλά ἐχθρός πού πρέπει νά τόν καταχτήσει, καί ἀφοῦ τόν καταχτήσει, πηγαίνει παρακάτω. Μέ τό ταμάχι* πού ἔχει θά καταπιεῖ τή γῆ καί θά ἀφήσει πίσω του μιὰ ἔρημο. Ἡ ὄψη πού παρουσιάζουν οἱ πολιτεῖες σας, κάνει κακό στά μάτια τοῦ ἐρυθρόδερμου. Ὅμως αὐτό μπορεῖ καί νά συμβαίνει ἐπειδή ὁ ἐρυθρόδερμος εἶναι ἄγριος καί δέν καταλαβαίνει

Ο Αιώνιος Ρατσισμός.. Ἄν ἀποφασίσω καί δεχτῶ, θά βάλω ἕναν ὅρο. Τά ζῶα τῆς γῆς αὐτῆς ὁ λευκός θά πρέπει νά τά μεταχειριστεῖ σάν ἀδέρφια του. Τί εἶναι ὁ ἄνθρωπος δίχως τά ζῶα; Ἄν ὅλα τά ζῶα φύγουν ἀπό τή μέση, ὁ ἄνθρωπος θά πεθάνει ἀπό μεγάλη ἐσωτερική μοναξιά, γιατί ὅσα συμβαίνουν στά ζῶα, τά ἴδια συμβαίνουν στόν ἄνθρωπο. Ἕνα ξέρομε, πού μπορεῖ μιὰ μέρα ὁ λευκός νά τό ἀνακαλύψει: ὁ Θεός μας εἶναι ὁ ἴδιος Θεός. Μπορεῖ νά θαρρεῖτε πώς Ἐκεῖνος εἶναι δικός σας, ὅπως ζητᾶτε νά γίνει δική σας ἡ γῆ μας. Ἀλλά δέν τό δυνόσαστε.*

Ο Αιώνιος Ρατσισμός..  Ἐκεῖνος εἶναι Θεός τῶν ἀνθρώπων. Καί τό ἔλεός Του μοιρασμένο ἀπαράλλαχτα σέ ἐρυθρόδερμους καί λευκούς. Αὐτή ἡ γῆ Του εἶναι ἀκριβή. Ὅποιος τή βλάφτει, καταφρονάει τό Δημιουργό της. Θά περάσουν οἱ λευκοί - καί μπορεῖ μάλιστα γρηγορότερα ἀπό ἄλλες φυλές. Ὅταν μαγαρίζεις* συνέχεια τό στρῶμα σου, κάποια νύχτα θά πλαντάξεις ἀπό τίς μαγαρισιές σου.

Πηγές Πηγή: http://www.pame.gr/istoria/politismoi/indianoi.html#.UpMvu9Lwkvk Wikipedia http://www.agiazoni.gr/article.php?id=84646223763729687703

Γενικές Πληροφορίες Μαθήτριες: Βασιλική Γεωργουλοπούλου Αστερία- Ιωάννα Ξενάκη Έτος: 2013-2014 (Α’ Τετράμηνο) Σχολείο: 5ο ΓΕΛ Περιστερίου

ΤΕΛΟΣ

5. «ΙΝΔΙΑΝΟΙ» ΟΡΙΣΜΟΣ: Ηλιας Καρβουνης Με την ονομασία Ινδιάνοι συνηθίζεται να αποκαλούνται γενικά οι ιθαγενείς πληθυσμοί της Αμερικής πριν την ανακάλυψή της από τους Ευρωπαίους στα τέλη του 15ου αιώνα. Με την ίδια ονομασία αποκαλούνται μέχρι και σήμερα ορισμένες εθνικές μειονότητες, των οποίων οι ρίζες προέρχονται από τους ιστορικούς αυτούς λαούς. Ορισμένοι από αυτούς τους ιθαγενείς διατηρούν μέχρι σήμερα ένα νομαδικό τρόπο ζωής, ενώ κάποιοι άλλοι αναζήτησαν μόνιμη διαμονή δημιουργώντας μικρές κοινότητες και χωριά, ενώ σε κάποιες περιοχές κατάφεραν να οργανωθούν σε μεγαλύτερες κοινότητες, ακόμα και πόλεις, με πολιτική οργάνωση. Η ονομασία προέρχεται από την πεποίθηση του Κολόμβου ότι έφτασε στην Ινδία, ενώ στην πραγματικότητα είχε φτάσει στην Αμερική και ότι οι κάτοικοι που συνάντησε είναι Ινδοί .Με την εισβολή από την Ευρώπη εξαπλώθηκαν επιδημίες, όπως η ευλογιά, ο τύφος, η ιλαρά κι η διφθερίτιδα, οι οποίες αφάνισαν έως και 110 εκατομμύρια ιθαγενών της Αμερικής

ΤΕΛΟΣ

6. Ρατσισμός ενάντια στα άτομα με ειδικές ανάγκες.

Άτομα με ειδικές ανάγκες είναι συνάνθρωποί μας που έχουν κάποια σωματική ή πνευματική μειονεξία η οποία τους δυσκολεύει στην σωματική και πνευματική τους πρόοδο και εξέλιξη.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΑΜΕΑ Τα άτομα αυτά μπορούμε να τα κατατάξουμε στις παρακάτω κατηγορίες : Άτομα με : Διαταραχές της ομιλίας Δυσκολίες μάθησης Ελαφρά ή μέση νοητική υστέρηση Βαριά νοητική υστέρηση Σοβαρές συναισθηματικές διαταραχές Διάφορα οργανικά νοσήματα Σοβαρή απώλεια ακοής Πολλαπλές μειονεξίες Ορθοπεδικές βλάβες Κώφωση Ελλιπής όραση Κώφωση – Τύφλωση

Ρατσισμός σε ΑΜΕΑ Πέφτουν θύματα προκαταλήψεων λόγω κάποιας σωματικής αναπηρίας για την οποία δεν φέρουν καμία ευθύνη, αφού είτε την έχουν κληρονομήσει είτε είχαν κάποιο ατύχημα. Πρόβλημα προσβασιμότητας σε δημόσια κτίρια, νοσοκομεία, σχολεία, συγκοινωνίες… Παραγκωνισμός-απομόνωση από τους υπόλοιπους <<φυσιολογικούς>> ανθρώπους. Μεροληπτικές συμπεριφορές στον επαγγελματικό τομέα. Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι να κλείνονται σε ιδρύματα και να στερούνται θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.

ΑΙΤΙΑ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ ‘Έλλειψη παιδείας και πνευματική φτώχεια Η κρίση των αξιών όπως η ανηθικότητα και ο ανταγωνισμός Ο καταναλωτισμός και η εκτίμηση των ανθρώπων βάσει του «έχειν» και όχι του «είναι» Τα συμπλέγματα ανωτερότητας ή κατωτερότητας και η χαμηλή αυτοεκτίμηση

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ -Ποιά είναι η ηλικία σου; -22 ετών. -Πάσχεις από εκ γενετής αναπηρία ή προκλήθηκε από κάποιο ατύχημα κατά τη διάρκεια της ζωής σου ; -Εκ γενετής. -Ασχολείσαι με κάποιο άθλημα ή έχεις κάποιο χόμπι; -Χορός , μουσική , υπολογιστές . -Συναναστρέφεσαι με άτομα που αντιμετωπίζουν τις ίδιες ή παρόμοιες δυσκολίες με σένα ; Αν ναι τι σας αρέσει να κάνετε ; -Πριν μπω στο ΙΕΚ όχι . Δεν μπορώ να σας απαντήσω αλλά πιο πολύ για καφέ . -Μπορείς να επισημάνεις κάποια από τα σημαντικότερα προβλήματα- εμπόδια που αντιμετωπίζεις στην καθημερινότητα σου ; -Δεν έχω και τόσες δυσκολίες , μπορώ να μετακινηθώ μόνος μου , βλέπω αρκετά καλά -Η ελληνική κοινωνία κατά τη γνώμη σου έχει δημιουργήσει υποδομές κατάλληλες ώστε να διευκολύνονται τα άτομα με ειδικές ανάγκες ; -Παλιά ναι . Τώρα δυστυχώς όχι λόγω της οικονομικής κρίσης . Άλλες χώρες είναι περισσότερο οργανωμένες . -Τι δυσκολίες αντιμετωπίζεις ή αντιμετώπιζες στην εκπαίδευση σου ; -Μόνο τα αγγλικά και το πρωινό ξύπνημα. Τίποτα άλλο. -Φοίτησες σε σχολείο γενικής ή ειδικής αγωγής; -Γενικής αγωγής. -Σε έχουν βοηθήσει οι νέες τεχνολογίες ; -Ε ναι μου αρέσει η τεχνολογία

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ

Με την παιδεία έχοντας ως κέντρο τον άνθρωπο. Mε τη μελέτη της ιστορίας και της κοινωνιολογίας. Με την κατάλληλη επιχειρηματολογία ενάντια στις ρατσιστικές αντιλήψεις.

Με αντικειμενική ενημέρωση που παρέχει στο άτομο την ικανότητα να σχηματίσει προσωπική άποψη ώστε να μην επηρεάζεται από προπαγανδιστικές ιδέες. Με αλλαγή νοοτροπίας από το ατομικό συμφέρον στο συλλογικό. Οι άνθρωποι οφείλουν να παραμερίσουν τον εγωισμό και να κατανοήσουν πως κάθε άνθρωπος, κάθε φυλή, κάθε έθνος είναι κάτι ξεχωριστό και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να παραβιάζει την ιδιαιτερότητα αυτή. Με την κινητοποίηση των φορέων κοινωνικοποίησης (οικογένεια, σχολείο, Μ.Μ.Ε.), τα οποία είναι απαραίτητο να αντιμετωπίζουν όλα τα άτομα ισότιμα.

Γιωτα Νικολοπουλου Ευδοκια Νισσαν Παπαγιαννακη

ΤΕΛΟΣ

7. Εργασία από μαθήτριες της Β’ Λυκείου: Μαρία Τούμπουλα Άννα Καψάσκη 7. Εργασία από μαθήτριες της Β’ Λυκείου: Μαρία Τούμπουλα Άννα Καψάσκη

Ανισότητα Των Δύο Φύλων

Η αληθινή ισότητα των δύο φύλων δεν επιβάλλεται με νομοθεσίες, κι ούτε μπορεί να επιτευχθεί μόνο με δημοκρατικές διαδικασίες. Η ουσιαστική ισότητα μπορεί να προέλθει κυρίως μέσα από την κατάλληλη διαπαιδαγώγηση και την πνευματική καλλιέργεια και των δύο φύλων. Ο σεβασμός του άλλου φύλου μπορεί να προκύψει μόνο μέσα από την πλήρη κατανόηση και τον απόλυτο σεβασμό της φυσικής και συναισθηματικής ιδιαιτερότητάς του. Δυστυχώς, όμως, σε αυτόν τον τομέα η ανθρωπότητα έχει κάνει ελάχιστα βήματα. Η πεποίθηση στην κατωτερότητα του γυναικείου φύλου διαιωνίζεται.

Χώρες Τρίτου Κόσμου Οι γυναίκες συνεχίζουν να καταπιέζονται από τους συζύγους τους και απ' την κοινωνία ευρύτερα και να ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες, καθώς στις συγκεκριμένες χώρες η ισότητα των δύο φύλων δεν υπάρχει ούτε τυπικά. Ειδικότερα οι περισσότερες γυναίκες μένουν αναλφάβητες. Το σχολείο κοστίζει στην Αφρική και οι γονείς θεωρούν ότι τα λεφτά για τη μόρφωση ενός κοριτσιού είναι πεταμένα λεφτά. Συνήθως οι γονείς βιάζονται να παντρέψουν την κόρη τους. Μια κοπέλα μπορεί να παντρευτεί ήδη από τα 14 της χρόνια. Και ο γάμος δεν έχει σχέση με τον έρωτα. Αντιθέτως, έχει την μορφή εμπορικής συναλλαγής. Ένας άντρας που έρχεται στον πατέρα μιας κοπέλας για να τη ζητήσει σε γάμο, θα συζητήσει πρώτα απ' όλα μαζί του την τιμή της. Πόσα δηλαδή πρέπει να δώσει για να την παντρευτεί. Και αυτό δεν είναι κάτι τυπικό. Συχνά γαμπρός γίνεται εκείνος που θα προσφέρει στον πατέρα τα περισσότερα χρήματα.

Η κοπέλα που παρευρίσκεται σ' αυτή τη διαδικασία έχει καλυμμένο το πρόσωπό της με ένα μακρύ μαντήλι και δεν δικαιούται να μιλήσει. Μετά το γάμο η γυναίκα γίνεται στη ουσία σκλάβα του άντρα της. Ο μόνος της ρόλος είναι να τον υπηρετεί στο σπίτι. Δεν έχει λόγο για τα του σπιτιού και γενικά δεν επιτρέπεται ποτέ να έχει κάποια ξεχωριστή γνώμη. Ούτε καν για τη σεξουαλική της ζωή. Ποτέ δεν έχει το δικαίωμα να αρνηθεί σεξ στον άντρα της. Αυτό το πρόβλημα γίνεται ακόμα μεγαλύτερο όταν ο άντρας αδιαφορεί για την αντισύλληψη, καθώς ούτε και στο θέμα της εγκυμοσύνης έχει λόγο η γυναίκα. Το αν θα κρατήσει ένα παιδί ή αν θα διακόψει την εγκυμοσύνη της, είναι απόφαση του άντρα. Ακόμα και η βία είναι στοιχείο της καθημερινής ζωής των γυναικών των υποανάπτυκτων χωρών. Μέσα στην οικογένεια ο άντρας έχει το δικαίωμα να χτυπά τη γυναίκα του. Και αυτό θεωρείται φυσιολογικό, αρκεί να μην τη σκοτώσει.

Οι γυναίκες στην Ευρώπη Στην Ευρώπη οι γυναίκες ως προς τον επαγγελματικό τομέα αντιμετωπίζονται με μειονεκτικότητα. Το ποσοστό ανεργίας τους είναι σημαντικά υψηλότερο σε σχέση με τους άντρες. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι στις ανώτερες θέσεις οι γυναίκες είναι πραγματικά λιγοστές, καθώς δεν τις εμπιστεύονται σε θέσεις ιεραρχία και τις θεωρούν λιγότερο ικανές. Επιπρόσθετα ανισότητα παρατηρείται μεταξύ άλλων και στην αμοιβή. Έχει διαπιστωθεί δηλαδή ότι παρέχεται διαφορετική και μάλιστα χαμηλότερη αμοιβή κατά 16,2% στις γυναίκες για εργασία ίδιου περιεχομένου, ίσης αξίας, υπό τις ίδιες συνθήκες.

Γυναίκα και εκπαίδευση Ως προς την εκπαίδευση από τα 100 εκατομμύρια παιδιά στο κόσμο που δεν πηγαίνουν σχολείο η πλειοψηφία τους είναι κορίτσια, ενώ κάτι ανάλογο συμβαίνει και στον τομέα της ανάγνωσης: από τα 800 εκατομμύρια ενήλικες που δεν γνωρίζουν ανάγνωση, στην πλειοψηφία τους είναι γυναίκες. Ακόμη, σε ό,τι αφορά την εκπαίδευση τα ποσοστά στην Ευρωπαϊκή Ένωση των «27» είναι 23,8% για τις γυναίκες και 23,1% για τους άνδρες. Στην Ελλάδα το 22,3% των γυναικών είναι απόφοιτες τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, έναντι 22,8% των ανδρών.

Γυναίκα και πολιτική Ως προς την πολιτική αν και έχουν συντελεστεί σημαντικές αλλαγές, τόσο στο πεδίο της εκπροσώπησης των γυναικών στα κέντρα λήψης αποφάσεων κυρίως με ποσοτικούς όρους όσο και σε αυτό της προώθησης και εφαρμογής πολιτικών για την αντιμετώπιση της πολιτικής περιθωριοποίησης των γυναικών, η εικόνα της πολιτικής εξουσίας παραμένει κυριαρχικά ανδρική. Η συμμετοχή των γυναικών στην πολιτική και ιδιαίτερα στα Κέντρα Λήψης Πολιτικών Αποφάσεων συναντά εμπόδια, τα οποία αφορούν τόσο στην κυρίαρχη κοινωνική και οικονομική κατάσταση, όσο και στις ίδιες τις δομές της πολιτικής. Αν και το ποσοστό της αντιπροσώπευσης των γυναικών έχει αυξηθεί, ουσιστικά είναι ελάχιστη σε σχέση με το γεγονός ότι χρειάζεται να επιτευχθεί η ισότητα και η ισοτιμία των δύο φύλων σε όλους τους τομείς.

Γυναίκα και οικογένεια Από τα αρχαία χρόνια, αν όχι σε όλη την χώρα, στα περισσότερα μέρη αυτής, η θέση της γυναίκας δεν ήταν εφάμιλλη με εκείνη του άνδρα. Από κάθε άποψη ο άνδρας υπερτερούσε και θεωρούνταν ο αρχηγός της οικογένειας και η γυναίκα ουσιαστικά ήταν υπόδουλή του. Η ανισότητα των φύλων κρατάει χρόνια. Οι παλιοί άντρες συνήθιζαν να λένε «έχω δυο παιδιά κι ένα κορίτσι», ξεχωρίζοντας έτσι τα κορίτσια από τα υπόλοιπα παιδιά τους. Άλλοι πάλι βλαστημούσαν γιατί η γυναίκα τους έκανε κορίτσι. Πίστευαν πως ένας γιος δείχνει τον ανδρισμό τους ενώ ένα κορίτσι τους θίγει. Ακόμη όμως κι αν ανέχονταν τα κορίτσια δεν τα άφηναν ούτε να μορφώνονται, ούτε να αθλούνται, ούτε να βγαίνουν. Αυτό γιατί ήθελαν να έχουν την πλήρη εξουσία πάνω τους. Ήθελαν να φαντάζουν ισχυροί, επιτυχημένοι  και σπουδαίοι στα μάτια των γυναικών τους. Έτσι θα μπορούσαν να τις ελέγχουν και να τις κάνουν ό,τι θέλουν γιατί θα ήταν οι δυνατοί.

Ο ρόλος της γυναίκας στη σημερινή κοινωνία είναι πολύπλοκος και πολυδιάστατος, διότι κατέχει το ρόλο της  μάνας, της συζύγου, της  εργαζόμενης και της νοικοκυράς. Δίνει πολλούς αγώνες στο οικογενειακό περιβάλλον, στον εργασιακό χώρο, στην κοινωνία και δείχνει να τα καταφέρνει επάξια. Η θέση της γυναίκας αναμφισβήτητα έχει βελτιωθεί καθώς απέκτησε το δικαίωμα μόρφωσης, εργασίας και διεκδίκησης των δικαιωμάτων της. Αναλαμβάνει ενεργό ρόλο στη λήψη αποφάσεων και στη διεκπεραίωση των οικογενειακών υποχρεώσεων.

Οι γυναίκες σήμερα δεν είναι άφωνες, αλλά φορείς συγκεκριμένων απόψεων που παραπέμπουν στις αρχές μιας εναλλακτικής προσέγγισης είναι η νέα αντίληψη της πολιτικής και της ζωής. Πρωταρχικό στοιχείο μιας τέτοιας προσέγγισης είναι η νέα αντίληψη για τη δημοκρατία και την εξουσία όπου ο σεβασμός και η ανοχή στη διαφορετικότητα του άλλου, ο διάλογος ως μέσο επίλυση των διαφορών και η αποφυγή της βίας, η αλληλεγγύη ως πολιτική ανακατανομής πόρων και εξουσιών είναι τα βασικά στοιχεία της.

Παράδειγμα Ανεξάρτητης Γυναίκας Η γυναίκα στη σημερινή εποχή έχει τη δύναμη να αναθρέψει και να γαλουχήσει μόνη τα παιδία της, όπως χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Βρετανίδας Joanne Watson που σε ηλικία 40 ετών μεγαλώνει μόνη της 14 παιδιά.

‘’ Στη Βρετανία η  οικογένεια της είναι η πιο διάσημη και τι και αν έχει γίνει αντικείμενο επικρίσεων, το να φέρει κανείς στον κόσμο παιδιά είναι ευλογία. Μπορεί να την αντιμετωπίζουν ως μία «γυναίκα μίσους», όπως δήλωσε η ίδια σε πρόσφατη συνέντευξη της  και να θεωρούν πως είναι ανεύθυνη να φέρνει στον κόσμο παιδιά χωρίς τις απαραίτητες οικονομικές και οικογενειακές προϋποθέσεις,  το χαμόγελο όμως των μικρών αυτών αγγελουδιών και η δύναμη της μάνας αυτής, είναι οι απόλυτες έννοιες της λέξης ΑΓΑΠΗΣ.΄΄

Φεμινισμός Ο Φεμινισμός είναι μια συλλογή κοινωνικών θεωριών, πολιτικών κινήσεων και ηθικών φιλοσοφιών, σε μεγάλο βαθμό παρακινούμενη από ή αναφερόμενη σε εμπειρίες γυναικών, ιδιαίτερα σε σχέση με την κοινωνική, πολιτική και οικονομική τους κατάσταση. Ως κοινωνικό κίνημα, ο φεμινισμός εστιάζεται κατά πολύ στον περιορισμό ή εξάλειψη της φυλετικής ανισότητας και στην προώθηση των δικαιωμάτων, των συμφερόντων και των ζητημάτων των γυναικών στην κοινωνία.

Εντός ακαδημαϊκών χώρων, κάποιες φεμινίστριες εστιάζονται στην τεκμηρίωση της ανισότητας φύλου και των αλλαγών στην κοινωνική θέση και εκπροσώπηση των γυναικών. Άλλες ισχυρίζονται πως το κοινωνικό φύλο και το βιολογικό φύλο (gender & sex), είναι κοινωνικές κατασκευές, ερευνούν την κατασκευή του φύλου και της σεξουαλικότητας, και αναπτύσσουν εναλλακτικά μοντέλα μελέτης των κοινωνικών σχέσεων.

Ο Φεμινιστικός πολιτικός ακτιβισμός συνήθως κάνει εκστρατείες σε θέματα όπως το δικαίωμα αυτοδιάθεσης του σώματος της γυναίκας και της αναπαραγωγικής της ικανότητας, η ενδο-οικογενειακή βία, οι άδειες και τα επιδόματα μητρότητας, διεκδίκηση ίσων μισθών για την ίδια εργασία , η σεξουαλική παρενόχληση, οι διακρίσεις και η σεξουαλική βία. Τα θέματα που εξερευνώνται στον φεμινισμό περιλαμβάνουν την πατριαρχία, τα στερεότυπα (διακρίσεων λόγω φύλου και παραδοσιακών ρόλων των φύλων), την αντικειμενοποίηση, την προβολή της γυναίκας ως σεξουαλικό αντικείμενο και την καταπίεση.

Ποσοστά Ανισοτήτων Ανά χώρες

ΤΕΛΟΣ

Ρατσισμός Κατά Των Εβραίων Μαθητές που εργάστηκαν Παμπαλιάρης Δημήτρης Ποντίκης Γιώργος

Τι είναι ρατσισμός Ρατσισμός είναι η αντίληψη ότι οι άνθρωποι δεν είναι όλοι ίσοι μεταξύ τους, αλλά διαχωρίζονται σε ανώτερους και κατώτερους, διακρινόμενοι είτε από το χρώμα του δέρματος, είτε από την εθνικότητα, είτε από τη θρησκεία κλπ.Το πιο συνηθισμένο είδος ρατσισμού, και αυτό που έχει δώσει την αρχική ονομασία στην λέξη,ιταλ. ("ράτσα") razza = φυλή), είναι ο φυλετικός ρατσισμός.

Σήμερα οι Εβραίοι Σήμερα αρκετά εκατομμύρια Εβραίοι κατοικούν στο Ισραήλ (που σημαίνει "Ο Θεός Μάχεται· Μαχητής (Εκείνος που Εγκαρτερεί) με τον Θεό") στη Μέση Ανατολή. Το κράτος του Ισραήλ ιδρύθηκε το 1948, έπειτα από απόφαση του ΟΗΕ, γεγονός που οδήγησε σε πόλεμο των Εβραίων με τους Άραβες. Η ίδρυση του κράτους του Ισραήλ έγινε χωρίς την ταυτόχρονη ίδρυση παλαιστινιακού κράτους στη γη της Παλαιστίνης και αυτό αποτελεί έως σήμερα πηγή διενέξεων, αντιπαραθέσεων διπλωματικών και στρατιωτικών. Σήμερα οι μεγαλύτερες πόλεις του Ισραήλ, η Ιερουσαλήμ και το Τελ Αβίβ, γνωρίζουν ανάπτυξη, αλλά το Παλαιστινιακό πρόβλημα εξακολουθεί να μένει άλυτο και αποτελεί ουσιαστικό πρόβλημα για την ειρήνη στην περιοχή για παραπάνω από μισό αιώνα πλέον. Η Δυτική Όχθη του Ιορδάνη και η Λωρίδα της Γάζας αποτελούν περιοχές καθημερινής σύγκρουσης μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλινών.

Το Ολοκαύτωμα Σήμερα αρκετά εκατομμύρια Εβραίοι κατοικούν στο Ισραήλ (που σημαίνει "Ο Θεός Μάχεται· Μαχητής (Εκείνος που Εγκαρτερεί) με τον Θεό") στη Μέση Ανατολή. Το κράτος του Ισραήλ ιδρύθηκε το 1948, έπειτα από απόφαση του ΟΗΕ, γεγονός που οδήγησε σε πόλεμο των Εβραίων με τους Άραβες. Η ίδρυση του κράτους του Ισραήλ έγινε χωρίς την ταυτόχρονη ίδρυση παλαιστινιακού κράτους στη γη της Παλαιστίνης και αυτό αποτελεί έως σήμερα πηγή διενέξεων, αντιπαραθέσεων διπλωματικών και στρατιωτικών. Σήμερα οι μεγαλύτερες πόλεις του Ισραήλ, η Ιερουσαλήμ και το Τελ Αβίβ, γνωρίζουν ανάπτυξη, αλλά το Παλαιστινιακό πρόβλημα εξακολουθεί να μένει άλυτο και αποτελεί ουσιαστικό πρόβλημα για την ειρήνη στην περιοχή για παραπάνω από μισό αιώνα πλέον. Η Δυτική Όχθη του Ιορδάνη και η Λωρίδα της Γάζας αποτελούν περιοχές καθημερινής σύγκρουσης μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλινών πλέον. Η Δυτική Όχθη του Ιορδάνη και η Λωρίδα της Γάζας αποτελούν περιοχές καθημερινής σύγκρουσης μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλινών.

«Τελική Λύση του Εβραϊκού Ζητήματος». Οι Εβραίοι της Ευρώπης ήταν τα κυρίως θύματα του Ολοκαυτώματος, μέσω αυτού που οι Ναζί ονόμαζαν «Τελική Λύση του Εβραϊκού Ζητήματος». Το νούμερο που χρησιμοποιείται πιο συχνά για τον αριθμό των θυμάτων του εβραϊκού πληθυσμού είναι έξι εκατομμύρια, αν και οι τυπικές εκτιμήσεις από τους ιστορικούς για το εύρος των θυμάτων κυμαίνονται από πέντε εκατομμύρια ως και πάνω από έξι εκατομμύρια. Εκτός από τους Εβραίους, περίπου 220.000 Ρομά και Σίντι θανατώθηκαν στο Ολοκαύτωμα (μερικές εκτιμήσεις φτάνουν ως και τις 800.000), δηλαδή το 25-50% του ευρωπαϊκού τους πληθυσμού. Άλλες ομάδες που κρίθηκαν «φυλετικά κατώτερες» ή «ανεπιθύμητες» ήταν οι εξής: Σοβιετικοί στρατιώτες και πολίτες αιχμάλωτοι σε κατεχόμενες περιοχές (περιλαμβανομένων των Ρώσων και άλλων Σλάβων), Πολωνοί μη Εβραίοι (3 εκατομμύρια Πολωνοί Εβραίοι και 2 εκατομμύρια Πολωνοί μη Εβραίοι), διανοητικά ασθενείς ή σωματικά ανάπηροι, ομοφυλόφιλοι, Μάρτυρες του Ιεχωβά, Ελευθεροτέκτονες, Κομμουνιστές και άλλοι πολιτικοί αντιφρονούντες, συνδικαλιστές και κάποιοι Καθολικοί και Προτεστάντες κληρικοί που διώχτηκαν ή θανατώθηκαν. Αν συνυπολογιστούν και όλες αυτές οι πληθυσμιακές ομάδες, ο αριθμός των θυμάτων ανεβαίνει σημαντικά. Κάποιες εκτιμήσεις τοποθετούν το συνολικό αριθμό θυμάτων του Ολοκαυτώματος στα 26 εκατομμύρια ανθρώπους, όμως τα 9 έως 11 εκατομμύρια θύματα συνήθως θεωρείται η πιο αξιόπιστη εκτίμηση.

ΤΕΛΟΣ