ΕΝΔΟΚΡΙΝΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Η επικοινωνία και η συνεργασία των διαφόρων οργάνων ή ιστών επιτυγχάνονται μεταξύ τους με το νευρικό και το ενδοκρινικό σύστημα. Οι ενδοκρινείς αδένες δεν έχουν εκφορητικό πόρο. Παράγουν ουσίες που λέγονται ορμόνες και εκκρίνονται απευθείας στο αίμα. Οι αδένες που παράγουν τα διάφορα υγρά του σώματος λέγονται εξωκρινείς αδένες και διαθέτουν συνήθως εκφορητικούς πόρους μέσω των οποίων το παραγόμενο από τον αδένα υγρό προωθείται, είτε στην επιφάνεια του σώματος είτε σε κοιλότητες του σώματος είτε σε κοιλότητες οργάνων.

ΚΑΤΑΤΑΞΗ ΤΩΝ ΟΡΜΟΝΩΝ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗ ΧΗΜΙΚΗ ΤΟΥΣ ΔΟΜΗ Από χημικής άποψης οι ορμόνες ταξινομούνται σε 3 κυρίως ομάδες: Αμίνες (με πρόδρομη ουσία το αμινοξύ τυροσίνη). - Οι αμίνες περιλαμβάνουν τις εξής κατηγορίες: Κατεχολαμίνες. Ιωδιοθυρονίνες. Πεπτίδια και πρωτεΐνες. Στεροειδή (με κοινή πρόδρομη ουσία τη χοληστερόλη).

Η ΧΗΜΙΚΗ ΔΟΜΗ ΜΙΑΣ ΟΡΜΟΝΗΣ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ

ΚΑΤΑΤΑΞΗ ΤΩΝ ΟΡΜΟΝΩΝ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗ ΧΗΜΙΚΗ ΤΟΥΣ ΔΟΜΗ Οι ορμόνες που ανήκουν στις κατεχολαμίνες και τα πεπτίδια: Υδατοδιαλυτές. Μεταφέρονται στο αίμα ελεύθερες. Αποθηκεύονται σε εκκριτικά κοκκία και εκκρίνονται με το μηχανισμό της εξωκυττάρωσης. Συνδέονται με υποδοχείς που βρίσκονται στην επιφάνεια της κυτταρικής μεμβράνης. Οι ορμόνες που ανήκουν στα στεροειδή και οι ιωδιοθυρονίνες είναι: Λιποδιαλυτές. Μεταφέρονται στο αίμα δεσμευμένες με πρωτεΐνες. Διέρχονται την κυτταρική μεμβράνη με απλή διάχυση. Συνδέονται με ενδοκυτταρικούς υποδοχείς.

ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΟΡΜΟΝΩΝ Επηρεάζουν τη λειτουργία άλλων ενδοκρινών αδένων ή άλλων ιστών. Ρυθμίζουν (αυξάνουν ή μειώνουν) την ταχύτητα διαφόρων διεργασιών στον οργανισμό. Δεν προμηθεύουν όμως ενέργεια σε αυτές. Ρυθμίζουν την ανάπτυξη του σώματος, την ήβη, την αναπαραγωγή, τη συμπεριφορά, την διατήρηση της ομοιόστασης του οργανισμού. Δρουν σε μικρές συγκεντρώσεις. Οι ορμόνες ασκούν τη δράση τους σε συγκεκριμένα κύτταρα που ονομάζονται κύτταρα-στόχοι και τα οποία έχουν ειδικούς υποδοχείς για τις ορμόνες.

ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΟΡΜΟΝΩΝ Η κυτταρική αντίδραση σε μια ορμόνη εξαρτάται από: τη συγκέντρωση της ορμόνης, τον αριθμό των υποδοχέων, τις ενδοκυτταρικές συνθήκες, τη συνεπίδραση με άλλες ορμόνες. Η οριστική απομάκρυνση μιας ορμόνης από τον οργανισμό γίνεται με την αποικοδόμησή της στα κύτταρα στόχους (ή σε όργανα όπως το ήπαρ) και με την απέκκρισή της με τα ούρα ή τη χολή. Ο χρόνος που απαιτείται για να μειωθεί στο μισό η συγκέντρωση μιας ορμόνης στο αίμα μετά την αρχική έκκρισή της ονομάζεται ημιπερίοδος ζωής της ορμόνης.

ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΟΡΜΟΝΩΝ Ένας ενδοκρινής αδένας μπορεί να εκκρίνει πολλές ορμόνες. Μια ορμόνη μπορεί να παράγεται από περισσότερους από έναν αδένες (π.χ. σωματοστατίνη).

ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΔΡΑΣΗΣ ΤΩΝ ΟΡΜΟΝΩΝ

ΑΡΣΕΝΙΚΟ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

ΔΟΜΗ ΤΩΝ ΣΠΕΡΜΑΤΙΚΩΝ ΣΩΛΗΝΑΡΙΩΝ

ΣΠΕΡΜΑΤΟΓΕΝΕΣΗ

ΤΩΝ ΑΡΣΕΝΙΚΩΝ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ ΟΡΜΟΝΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΩΝ ΑΡΣΕΝΙΚΩΝ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ

ΘΗΛΥΚΟ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

ΩΟΓΕΝΕΣΗ

ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΩΟΚΥΤΤΑΡΟΥ ΚΑΙ ΩΟΘΥΛΑΚΙΟΥ ΦΑΣΕΙΣ ΕΜΜΗΝΟΥ ΚΥΚΛΟΥ

ΜΗΤΡΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΤΟΥ ΕΜΜΗΝΟΥ ΚΥΚΛΟΥ