ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΣΤΗ ΛΙΒΑΔΕΙΑ ΕΣΠΕΡΙΝΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΙ Λ.Τ. ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ

ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ 1.Γεωγραφικοί παράγοντες που συντελούν στην οικονομική ανάπτυξη της πόλης Η ΛΙΒΑΔΕΙΑ, χτισμένη στους πρόποδες του Ελικώνα, στο άκρο της Κωπαΐδας, διαρρέεται από το μικρό ποταμό Έρκυνα. Τα στοιχεία αυτά ήταν καθοριστικά για την οικονομική της ανάπτυξη.

ΕΡΚΥΝΑ ΚΡΥΑ Άφθονα νερά Φυσική ομορφιά Τουριστικό αξιοθέατο σήμερα Πλουτοπαραγωγική πηγή κατά το 19ο αι. από την εκμετάλλευση των νερών για την κίνηση των μεγάλων τροχών των μύλων

ΚΩΠΑΪΔΑ Αποξήρανση της ομώνυμης λίμνης κατά το διάστημα 1880-1930. Στα 1886 εγκαινιάζονται με ελπίδα και χαρά τα έργα της αποξήρανσης. Το 1953 μοιράστηκε σε 12.500 οικογένειες από τα γύρω χωριά.

2. 19ος αι. περίοδος οικονομικής ευρωστίας Στην πεδιάδα της Κωπαΐδας παράγονται μεγάλες ποσότητες βαμβακιού. Τα υφαντουργεία βρίσκονται κοντά στον τόπο παραγωγής. Στη περιοχή ευδοκιμεί το πρινοκόκκι (πολύτιμη ουσία για της βαφές). Η Λιβαδειά βρίσκεται σε κομβικό σημείο μεταξύ βορρά και νότου. Διαθέτει το ποτάμι της Έρκυνας (το οποίο διασχίζει την πόλη), τα νερά του οποίου αποτελούν κινητήρια δύναμη για της μηχανές των εργοστασίων.

Η Καλλιέργεια Του Βαμβακιού Και Τα Εργοστάσια της Έρκυνας Η Καλλιέργεια Του Βαμβακιού Και Τα Εργοστάσια της Έρκυνας  Στη Λιβαδειά το 1797 παράγονταν 6.000 οκάδες βαμβάκι το χρόνο. Από την ποσότητα αυτή 2.000 καταναλώνονταν στην Ελληνική υφαντουργία και 4.000 εξάγονταν στη Γαλλία και την Ιταλία. Το 1862 παράγει τους 1400 από τους 1500 τόνους της εγχώριας παραγωγής εκκοκκισμένου βαμβακιού. Το 1874 η Λιβαδειά διαθέτει τέσσερα κλωστήρια και εννέα εκκοκκιστήρια.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ ΤΑ ΓΕΦΥΡΙΑ τρόπος επικοινωνίας μέσα και έξω από τη Λιβαδειά

ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ Στο φαράγγι της Έρκυνας έχουμε οχυρώσεις από την πρωτοελλαδική εποχή Το μεγαλύτερο μέρος των οχυρώσεων είναι έργο της καταλανικής περιόδου τον 14ο αι. Μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους το 1830 , το κάστρο έχασε τη στρατιωτική του σημασία.

ΤΟ ΤΖΑΜΙ Βρίσκεται στη διασταύρωση των οδών Στρατηγού Ιωάννου και Τσόγκα. Ήταν σημαντικό μουσουλμανικό τέμενος στη νότια Ελλάδα, και πιθανότατα έγινε η ανέγερση του το 1460 με 1500. Το τύμπανο του τρούλου είναι ορατό ως τις μέρες μας.

ΤΟ ΡΟΛΟΪ Το 1803 ο λόρδος του Έλγιν το χάρισε στην πόλη προκειμένου οι προύχοντες της πόλης να του επιτρέψουν να κάνει ανασκαφές για το μαντείο του Τροφωνίου. Το τοποθέτησαν σ’ έναν μεσαιωνικό πύργο που χρησιμοποιούσαν ως πυρσό.

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ Στη θέση του μητροπολιτικού ναού υπήρχε, ως το 1855, το μικρό τζαμί του Σταροπάζαρου, το οποίο μετά το 1828 έγινε εκκλησία. Οι εργασίες για την ανέγερση του ναού ξεκίνησαν στις 21 Νοεμβρίου του 1856. Αφιερώθηκε στην Θεοτόκο Ελεούσα, λόγω του ότι δίπλα από το παλιό τζαμί, υπήρχε ο μικρός ναός, της Υπεραγίας Θεοτόκου, της Ελεούσας. Το1918 ο Θεόδωρος Λαζαρής θα αναλάβει τα σχέδια και την εκτέλεση αγιογραφών του ναού.

ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΑ ΚΤΙΡΙΑ ΤΗΣ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ

ΤΟΠΩΝΥΜΙΑ-ΟΔΩΝΥΜΙΑ ΛΙΒΑΔΕΙΑ< Λεβέαδος : Ο Λεβέαδος μετά από μια ασεβή πράξη των γιων του, πήγε στη Βοιωτία και ίδρυσε την πόλη της Λιβαδειάς και των Ελευθερών. Κατά άλλη εκδοχή ο Λέβαδος ήταν βασιλιάς της Αθήνας, παραλίμνιας πόλης της Κωπαΐδας, και ίδρυσε της πόλη της Λιβαδειάς. Το Λεβάδεια προήλθε από παραφθορά του πελασγικού αλ-βαδή, δηλαδή από τα τρεχούμενα νερά που αναβλύζουν αιώνες τώρα στο ίδιο αυτό χώρο.

΄Ερκυνα, νύμφη των πηγών και κόρη του μάντη Τροφωνίου. Τροφώνιος, μυθικός αρχιτέκτονας που έγινε χθόνιος θεός και απέκτησε μαντική ικανότητα. Κρύα: Οι πηγές της Λήθης και της Μνημοσύνης στην περιοχή της Έρκυνας στα νεώτερα χρόνια ονομάστηκαν «Χλιά» (χλιαρά νερά) η μια, και η άλλη «Κρύα» (κρύα νερά)

Πλατείες ΛΑΜΠΡΟΥ ΚΑΤΣΩΝΗ. Ο Λάμπρος Κατσώνης ήταν Έλληνας συνταγματάρχης του Ρωσικού Αυτοκρατορικού Στρατού και ήρωας του απελευθερωτικού κινήματος του 1787. ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ: προς τιμή των ηρώων της εθνικής αντίστασης. Στις 11 Σεπτεμβρίου 1943 οι Γερμανοί για αντίποινα ενός νεκρού Γερμανού στρατιώτη τους στο Ζαγαρά κρέμασαν στην Κεντρική Πλατεία της Λιβαδειάς 10 νεαρά παλικάρια από το Ζαγαρά. ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓΙΟΥ ΜΕΛΕΤΙΟΥ: πλατεία στον προσφυγικό συνοικισμό προς τιμή της εκκλησίας του Αγίου Μελετίου

ΟΔΩΝΥΜΙΑ ΦΙΛΩΝΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ: αγωνιστής του 1821 ΦΙΛΩΝΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ: αγωνιστής του 1821 ΓΕΩΡΓΑΝΤΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ: Αγωνιστής του 1821 ,βουλευτής Α΄ Εθνοσυνέλευσης 1843 ΜΠΟΥΦΙΔΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ : πρόεδρος της Βουλής πέντε φορές, το 1899 κατάφερε να γίνει ανεξάρτητος νομός η Βοιωτία και η Λιβαδειά πρωτεύουσά του. ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΟΥΤΣΟΣ : φιλόλογος- γυμνασιάρχης ΝΙΚΑΙΝΑΣ ΛΟΥΚΑΣ: δήμαρχος Λεβαδέων ΑΝΔΡΕΑΔΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ: δήμαρχος Λεβαδέων ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ (1902-1987):βουλευτής, υπουργός και πρόεδρος της Βουλής. ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ: δήμαρχος Λεβαδέων (1994-2002)

ΠΗΓΕΣ http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%B9%CE%B2%CE%B1%CE%B4%CE%B5%CE%B9%CE%AC http://www.livadia.gr/portal/page/portal/dimosLevadeon/history/viomixanikiIstoria http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD%CE%B1%CF%82 Γιάννης Λ. Λάμπρου: «ΛΙΒΑΔΕΙΑ-ορμητήριο Θεών, Νυμφών και Ηρώων» ΛΙΒΑΔΕΙΑ 19Ος- 20Ος αιώνας Ν. Μέλιος 1997 Αιμιλία Λ. Γιαννακούρου-Χατζημανόλη: «Η Λιβαδειά μετά το Μεσαίωνα» Κωνστ.Στεφάνου: «Λιβαδειά-ταξίδι μνήμης»  Γιάννη Λ. Λάμπρου «Η νεράιδα του Ελικώνα» Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού «Βοιωτία- ιστορία και πολιτισμός»

ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ Α΄ ομάδα: Αράπογλου Αθανασία, Αλαφογιάννη Βασιλική, Θωμαϊδου Όλγα, Ιμέρι Μανιόλα, Μπασκίμ Σούλα, Τσώνη Καλλιόπη Β΄ομάδα: Τσιάκου Γαρυφαλλιά, Κουκιάσα Γαρυφαλλιά, Φούφουλα Μαρία, Μπελίτσα Μαρία Γ΄ομάδα: Νικολιούλια Χριστίνα, Σλατινοπούλου Μαριλένα, Ιγγλέζου Έφη, Αλμπάνης Κων/νος

ΕΠΙΛΟΓΟΣ Ευχαριστούμε θερμά τους μαθητές και τις μαθήτριες που εργάστηκαν για την εκπόνηση αυτής της εργασίας. ΥΠΕΥΘ. ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ: ΚΑΡΑΝΑΣΟΥ ΜΑΡΙΝΑ ΣΤΑΜΟΥ ΕΥΣΤΑΘΙΑ