(Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας) «Κοιμήσου Αστρί» Παρουσίαση (Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας) «Κοιμήσου Αστρί» Αντουάν Δ. Καλογιάννη Ε.

«Κοιμήσου αστρί, κοιμήσου αυγή,κοιμήσου νιο φεγγάρι κοιμήσου,που να σε χαρεί ο νιος που θα σε πάρει.» «Κοιμήσου αστρί, κοιμήσου αυγή, κοιμήσου νιο φεγγάρι κοιμήσου, να σε χαρεί ο νιος που θα σε πάρει.» Σε αυτούς τους στίχους αντιλαμβανόμαστε την ευχή της μητέρας να καλοπαντρευτεί η κόρη της.

«Κοιμήσου, που παράγγειλα στη Πόλη τα χρυσά σου, στη Βενετιά τα ρούχα σου και τα διαμαντικά σου.» Η μητέρα από τώρα ετοιμάζει τα προικιά (διαμάντια, χρυσά κοσμήματα, ρούχα και παπλώματα)της κόρης της. Θέλει το καλύτερο γι’ αυτήν και γι’ αυτό τα παραγγέλνει από την Κων/πολη και τη Βενετία καθώς είχαν τη μεγαλύτερη εμπορική ανάπτυξη εκείνης της εποχής.

«Κοιμήσου που σου ράβουνε το πάπλωμα στην Πόλη και σου το τελειώνουνε σαρανταδυό μαστόροι ֗ στη μέση βάνουν τον αετό, στην άκρη το παγόνι.» «Κοιμήσου, που σου ράβουνε το πάπλωμα στην Πόλη και σου το τελειώνουνε σαρανταδυό μαστόροι˙ στη μέση βάνουν τον αετό, στη άκρη το παγόνι.» Το πάπλωμα είναι ένα ιδιαίτερο κομμάτι της προίκας και γι’ αυτό η μητέρα χρησιμοποιεί την υπερβολή «σαρανταδυό μαστόροι» Επίσης, η διακόσμηση είναι συμβολική…ο αετός συμβολίζει την ανδρεία ενώ το παγόνι την ομορφιά.

«Νάνι του ρήγα το παιδί, του βασιλιά τ’ αγγόνι.» Για την κάθε μάνα το παιδί της είναι ένα πριγκιπόπουλο και γι’ αυτό το λόγο λέει: «του ρήγα το παιδί»

«Κοιμήσου και παράγγειλα παπούτσια στον τσαγκάρη֗ να σου τα κάνει κόκκινα με το μαργαριτάρι» Για το γονέα τα πρώτα παπούτσια που θα πάρει στο παιδί του είναι κάτι ιδιαίτερο γι’ αυτόν και αυτή είναι η αιτία για την οποία διακρίνουμε την υπερβολή (παπούτσια κόκκινα με το μαργαριτάρι) στους συγκεκριμένους στίχους.

«Κοιμήσου, μες την κούνια σου και στα παχιά πανιά σου, η Παναγιά η δέσποινα να είναι συντροφιά σου.» Σε αυτό το σημείο η μητέρα θέλει το παιδί της να έχει την απόλυτη φροντίδα και ζεστασιά που χρειάζεται έτσι επικαλείται την Παναγία να φυλάει το μωρό της σαν ΄΄φύλακας άγγελός του.΄΄

Ήταν ένα νανούρισμα που μας ταξίδεψε χρόνια πριν Ήταν ένα νανούρισμα που μας ταξίδεψε χρόνια πριν. Εκεί όπου οι μνήμες χάνονται με τις αγκαλιές γονέων και παππούδων και η τρυφερότητα ξεχειλίζει μέσα από γάλα και ζεστά ρούχα. Με πλοίο αυτό το νανούρισμα μεταφερθήκαμε βαθύτερα στα μητρικά συναισθήματα, καταλαβαίνοντας περισσότερα από τη στοργή, την αγάπη και τη φροντίδα.

Τ Ε Λ Ο Σ