ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΡΙΑ ΜΑΡΘΑ ΦΛΩΡΑΤΟΥ ΔΑΣΚΑΛΑ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ

Aς ανακεφαλαιώσουμε α)πέρασαν δύο χρόνια προτού ζητηθεί βοήθεια β)πέρασε ακόμα ένας χρόνος, προτού δοθεί πρακτική βοήθεια γ)μέσα στα τρία αυτά χρόνια ,ο Κώστας ήταν έκθετος σε καθημερινή σχολική αποτυχία δ)το προσωπικό του σχολείου έχασε ένα χρόνο, επικεντρωμένο στην αναζήτηση της αιτίας της σχολικής καθυστέρησης του Κώστα, ε) το είδος της εξέτασης, δεν πληροφόρησαν την δασκάλα για τις ανάγκες του μαθητή

ΑΝΤΙ να χάνουμε τον χρόνο μας, ως σχολείο, προσπαθώντας να εξακριβώσουμε την αιτία που ο Κώστας δεν μαθαίνει , ΑΣ επικεντρωθούμε σε παραγοντες που βρίσκονται κάτω απο τον έλεγχό μας.

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟΧΕΥΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΠΟΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ α) Αξιολόγηση των παιδιών μέσα από συγκεκριμένους και εξελικτικά αναλυμένους στόχους. β) Αξιολόγηση των παιδιών μέσα από παρατήρηση στην τάξη. γ) Εγκαιρη παρέμβαση του δασκάλου αμέσως μόλις φανεί ότι το παιδί παρουσιάζει δυσκολία. Κοκοκοκ

δ) Η οργάνωση και λειτουργία της τάξης όπου φοιτούν παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες. ε) Η κατάλληλη διδακτική μέθοδος και σχολική εργασία, προσαρμοσμένη στις δυνατότητες του παιδιού. στ) Εκτίμηση του απαιτούμενου χρόνου για εμπέδωση ορισμένων εννοιών ή τομέων μάθησης ζ) Χρήση λεξιλογίου κατανοητού σ’ όλους τους μαθητές.

ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ α) Προσφέρει λεπτομερείς πληροφορίες για την επίδοση του μαθητή στον τομέα που δυσκολεύεται. β) Συνδέεται με την χρησιμοποίηση εξελικτικά αναλυμένων εκπαιδευτικών στόχων. γ) Σχεδιάζεται από τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς , δεν περιέχει ξένη προς αυτούς ορολογία.

δ) βοηθάει να εκτιμήσουμε σωστά τις δυνατότητες του μαθητή ε) εγγυάται τη μάθηση μέσα σε μια δημιουργική χαρούμενη ατμόσφαιρα

ΜΟΝΤΕΛΟ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΧΩΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΣΤΟΧΩΝ ΔΙΔΑΧΤΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΕΠΙΔΟΣΗΣ

ΕΠΙΛΟΓΗ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΥ ΣΤΟΧΟΥ ΕΠΙΛΟΓΗ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΥ ΣΤΟΧΟΥ Μελετάμε την αξιολόγηση και: α) επιλέγουμε τους διδακτικούς στόχους που χρειάζεται να διδαχτούν. β) αναλύουμε κάθε στόχο στα αντίστοιχα της δυσκολίας του μαθητή βήματα. γ) συζητάμε με το παιδί για τους διδαχτικούς στόχους που, κατά την γνώμη μας, έχει ανάγκη να μάθει.

ΕΠΙΛΟΓΗ ΔΙΔΑΧΤΙΚΗΣ ΜΕΘΟΔΟΥ ΕΠΙΛΟΓΗ ΔΙΔΑΧΤΙΚΗΣ ΜΕΘΟΔΟΥ Αφού καταλήξουμε στο τι θα διδάξουμε, αποφασίζουμε στο πως θα το διδάξουμε.

Όλες οι μέθοδοι και τα παιδαγωγικά υλικά θα είναι πιο αποτελεσματικά, όταν χρησιμοποιούνται σε συνδιασμό με το διδασκόμενο στόχο. Μικρές εργασίες, θέατρο, μουσική, χορός, ζωγραφική, επισκέψεις μπορούν και πρέπει να διαρθρωθούν έτσι ώστε να βοηθούν τους μαθητές να φτάσουν στο στόχο πιο ευχάριστα και πιο γρήγορα. Η συμπεριφορά που αμέσως ακολουθείται από ευχάριστο αποτέλεσμα, τείνει να ξανασυμβεί (SKINNER 1953 ) Ο έπαινος και η προσοχή του δασκάλου, θα πρέπει να δίνονται αμέσως μετά την επιθυμητή συμπεριφορά και να ταιριάζουν στο παιδί. β) όλες οι μέθοδοι και τα β) όλες οι μέθοδοι και τα

Εάν κάποια μέθοδος φανεί αναποτελεσματική, τότε άλλες θα πρέπει να δοκιμαστούν. Είναι σημαντικό, να δίνουμε αρκετό χρόνο στο μαθητή για εμπέδωση προτού προχωρήσουμε σε καινούριο στόχο Η συνεχής επανάληψη έχει αποδειχθεί πολύ αποτελεσματική στο ξεπέρασμα της δυσκολίας που έχουν τα παιδιά αυτά να συγκρατούν έννοιες και δεξιότητες που έχουν διδαχτεί.

Το σχολείο μπορεί να: ΕΠΕΜΒΑΙΝΕΙ ΑΜΕΣΩΣ μόλις φανούν οι πρώτες δυσκολίες, για να αποτρέψει το μαθητή να βιώσει σχολική αποτυχία. ΑΞΙΟΛΟΓΕΙ τους μαθητές στα μαθήματα που δυσκολεύονται, χρησιμοποιώντας αντι για σταθμισμένα τεστ, μαθησιακές εξετάσεις που συγκρίνουν τη μαθησιακή απόδοση του παιδιού με το γνωστικό επίπεδο της αντίστοιχης σχολικής ηλικίας. ΣΧΕΔΙΑΖΕΙ κατάλληλα διδαχτικά προγράμματα προσαρμοσμένα στις ανάγκες των μαθητών. ΠΡΟΣΑΡΜΟΖΕΙ τη λειτουργία και τις δραστηριότητες της τάξηςστις ανάγκες και αυτών των μαθητών.

ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ λεξιλόγιο κατανοητό σ΄όλους τους μαθητές. ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ συνεχή εφαρμογή του προγράμματος και τη συνεπή τήρησή του από τη μια τάξη στην άλλη. ΣΥΝΕΡΓΑΖΕΤΑΙ με τους γονείς των μαθητών για κοινή αντιμετώπιση στο σχολείο και στο σπίτι. ΟΡΓΑΝΩΝΕΙ συχνές συζητήσεις με όλους όσους εμπλέκονται στην εκπαίδευση των παιδιών με δυσκολίες. ΕΚΤΙΜΑ, ανάλογα με το μαθητή, τον απαιτούμενο χρόνο για εμπέδωση εννοιών.

To Εθνικό Συμβούλιο για την Εκπαίδευση της Αγγλίας προτείνει ως βάση για συζήτηση (1993) τα παρακάτω δέκα σημεία σχετικά με την αποτελεσματικότητα του σχολείου: Δυναμική και θετική ηγεσία Καλή ατμόσφαιρα, συμφωνημένοι στόχοι και αρχές και καλό φυσικό περιβάλλον Υψηλές και σταθερές απαιτήσεις για όλους τους μαθητές Ξεκάθαρη και συνεχή έμφαση σε διδασκαλία και μάθηση Καλά σχεδιασμένες διαδικασίες για την αξιολόγηση της προόδου των μαθητών Η μάθηση των μαθητών ευθύνη όλου του προσωπικού Συμμετοχή των μαθητών στη ζωή του σχολείου Κίνητρα και επιβράβευση Συμμετοχή των γονιών Εκτός σχολικής ύλης δραστηριότητες, που εμπλουτίζουν τα ενδιαφέροντα και τις εμπειρίες των μαθητών, αυξάνοντας έτσι τις πιθανότητες να επιτευχθεί μια καλή σχέση με το σχολείο

ΧΑΡΟΥΜΕΝΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΚΑΙ ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ