ΑΕΙΦΟΡΙΑ Γ’ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
Χωριστήκαμε στις εξής ομάδες και αναλάβαμε από ένα θέμα: Στον πρώτο τρίμηνο του σχολικού έτους 2015-2016 το πρώτο τμήμα της Γ’ γυμνάσιου ασχολήθηκε με το υπόθεμα κλιματικές αλλαγές του γενικού θέματος αειφορίας. Χωριστήκαμε στις εξής ομάδες και αναλάβαμε από ένα θέμα:
ΟΜΑΔΑ 1η ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΘΑΝΟΣ ΖΕΦΙΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΗΛΙΑΣ ΘΑΝΟΣ ΤΡΥΠΑ ΤΟΥ ΟΖΟΝΤΟΣ
Τρύπα του όζοντος ονομάζεται το φαινόμενο κατά το οποίο το στρώμα του όζοντος που βρίσκεται στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας (στρατόσφαιρα) της γης μειώνεται σε πάχος πάνω από την Ανταρκτική. Επειδή το λεπτότερο σημείο του είναι πάνω από το Νότιο Πόλο, η μείωση του πάχους του στρώματος έχει ως αποτέλεσμα την ονομαζόμενη "τρύπα" στο στρώμα του όζοντος. Λόγω του ότι το όζον (αλλοτροπική μορφή του οξυγόνου, τριατομικό οξυγόνο, Ο3) προστατεύει από την ηλιακή ακτινοβολία, απορροφώντας σημαντικό τμήμα της υπεριώδους, η δημιουργία της τρύπας του όζοντος έχει αρνητικά αποτελέσματα στην ανθρώπινη υγεία
Επίσης αυξάνει την θερμοκρασία στον πλανήτη και συμβάλει αρνητικά στο λιώσιμο των πάγων. Το φαινόμενο αυτό θεωρείται πως δημιουργήθηκε από υπερβολική χρήση χλωροφθορανθράκων (CFC) που χρησιμοποιούνταν ευρέως ως προωθητικά αέρια και σε ψυκτικές συσκευές όπως τα κλιματιστικά. Στην επέκτασή του επίσης συμβάλλουν τόσο τα καυσαέρια (από την κυκλοφορία των οχημάτων) όσο και τα αέρια απόβλητα των εργοστασίων.
ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ ΟΜΑΔΑ 2η ΚΑΡΑΤΖΩΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΖΙΑΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΛΛΙΟΥ ΑΝΤΙ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ
Το φαινόμενο του θερμοκηπίου είναι η διαδικασία κατά την οποία η ατμόσφαιρα ενός πλανήτη συγκρατεί θερμότητα και συμβάλλει στην αύξηση της θερμοκρασίας της επιφάνειάς του. Ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά από τον Γάλλο μαθηματικό, αστρονόμο και φυσικό Ζοζέφ Φουριέ, το 1824, ενώ διερευνήθηκε συστηματικά από το Σουηδό χημικό Σβάντε Αρρένιους.
Σε αυτόν οφείλεται και η ονομασία του φαινομένου, όταν το 1896, την εποχή του προετοίμαζε τη διδακτορική του διατριβή, ανέπτυξε τη θεωρία ότι οι ραγδαία αυξανόμενες βιομηχανίες που στέλνουν άνθρακα και άλλους ρύπους στον αέρα ίσως να μη διαφέρουν, όσον αφορά τις επιπτώσεις στις κλιματικές αλλαγές, από τα στοιχεία που εκλύθηκαν στην ατμόσφαιρα με την έκρηξη του ηφαιστείου Κρακατόα στην Ινδονησία το 1883.
Τα τελευταία χρόνια, ο όρος συνδέεται με την αύξηση της μέσης θερμοκρασίας της επιφάνειας της Γης (παγκόσμια θέρμανση), ενώ θεωρείται πως το φαινόμενο έχει ενισχυθεί σημαντικά από ανθρωπογενείς δραστηριότητες. Παρατηρείται σε όλους τους πλανήτες που διαθέτουν ατμόσφαιρα. Ο πλανήτης με το πιο εντυπωσιακό φαινόμενο θερμοκηπίου είναι η Αφροδίτη, όμως για λόγους απλότητας θα αναφερόμαστε αποκλειστικά στην περίπτωση της Γης, δηλαδή του πλανήτη στον οποίο κατοικούμε.
ΟΞΙΝΗ ΒΡΟΧΗ ΟΜΑΔΑ 3η ΖΗΓΟΥΡΟΥ ΔΑΝΑΗ ΑΥΓΕΡΙΝΑΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΚΙΩΝΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΟΞΙΝΗ ΒΡΟΧΗ
Όξινη βροχή ονομάζεται το φαινόμενο των ασυνήθιστα όξινων μετεωρολογικών κατακρημνισμάτων, όπως π.χ. βροχή, χαλάζι, χιόνι, ομίχλη, πάχνη, ως και ξηρή σκόνη. Το επίθετο «ασυνήθιστα» χρησιμοποιείται γιατί είναι συνηθισμένο η βροχή στη Γη να έχει (κάποιο) όξινο χαρακτήρα, λόγω της διάλυσης σε αυτήν αερίων συστατικών της με όξινη συμπεριφορά, όπως π.χ. το διοξείδιο του άνθρακα (CO2).
Ο όρος όξινη βροχή αναφέρεται στην παρουσία σε αυτήν όξινων διαλυμένων ρύπων, δηλαδή ουσιών (αερίων ή μη) που δεν αποτελούν φυσιολογικά χαρακτηριστικά της καθαρής ατμόσφαιρας, αλλά είναι προϊόντα ανθρώπινης δραστηριότητας ή άλλων ρυπογόνων αιτιών (π.χ. ηφαιστειακής δραστηριότητας). Επειδή τα διάφορα καυσαέρια ορυκτών καυσίμων, όπως το πετρέλαιο και οι γαιάνθρακες, περιέχουν συχνά (όξινα) οξείδια του θείου και του αζώτου, μεταξύ άλλων, παράγεται όξινη βροχή που περιέχει σε διάλυση τα αντίστοιχα οξέα.
H όξινη βροχή επιφέρει καταστροφικά αποτελέσματα σε οικοσύστηματα, καλλιέργειες, πολιτιστικά μνημεία και περιουσιακά στοιχεία των πολιτών (π.χ. αυτοκίνητα). Οι βαριές επιπτώσεις του φαινομένου ανάγκασαν, τα τελευταία χρόνια, πολλές κυβερνήσεις να επιβάλλουν νόμους και άλλα μέτρα με σκοπό τη μείωση, τουλάχιστον, του φαινομένου και άρα των επιπτώσεών του.
ΥΠΕΡΘΕΡΜΑΝΣΗ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΟΜΑΔΑ 4η ΓΟΥΛΑΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ ΑΡΕΤΗ ΚΕΦΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΟΒΑΤΣΗ ΚΩΣΤΑΝΤΖΑ ΥΠΕΡΘΕΡΜΑΝΣΗ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ
Ο όρος παγκόσμια θέρμανση δηλώνει μία ειδική περίπτωση κλιματικής μεταβολής και αναφέρεται στην αύξηση της μέσης θερμοκρασίας της ατμόσφαιρας της Γης και των ωκεανών. Ο όρος εν γένει ουδέτερος ως προς τα αίτια πρόκλησης της θέρμανσης του πλανήτη, ωστόσο έχει επικρατήσει να υπονοεί την ανθρώπινη παρέμβαση. Αποδίδεται συχνά με διαφορετικό τρόπο, ως πλανητική (υπερ)θέρμανση η παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας, ενώ άλλες φορές ταυτίζεται με το φαινόμενο του θερμοκηπίου που αποτελεί έναν μηχανισμό παγκόσμιας θέρμανσης.
Η επίσημη επιστημονική θέση πάνω στις κλιματικές μεταβολές, όπως αυτή εκφράζεται από την Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος του Ο.Η.Ε, είναι πως η μέση θερμοκρασία του πλανήτη έχει αυξηθεί 0,6 ± 0,2 βαθμούς Κελσίου από τα τέλη του 19ου αιώνα και πως η αύξηση αυτή οφείλεται σημαντικά στην ανθρώπινη δραστηριότητα των τελευταίων 50 ετών. Μία μειοψηφία επιστημόνων, διαφοροποιείται σε σχέση με την άποψη αυτή, αμφισβητώντας την καταλυτική επίδραση που ενδέχεται να έχει η ανθρώπινη δραστηριότητα σε σχέση με την παγκόσμια θέρμανση.
Η ΛΥΣΗ ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΜΕ ΕΝΑ ΒΙΝΤΕΟ https://www.youtube.com/watch?v=3zLfMblEAL w
ΤΟ Γ1 ΑΛΛΙΟΥ ΑΝΤΙ ΘΑΝΟΣ ΗΛΙΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ ΑΡΕΤΗ ΚΑΤΣΑΡΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΥΓΕΡΙΝΑΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΕΦΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΓΟΥΛΑΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΒΑΤΣΗ ΚΩΣΤΑΝΤΖΑ ΓΚΙΩΝΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΤΣΩΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΖΕΦΙΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΖΗΓΟΥΡΟΥ ΔΑΝΑΗ ΖΙΑΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΘΑΝΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ