Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΣΤΗΝ ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ Παράδοση είναι: α) καθετί που παραδίδεται στις επόμενες γενιές. β) Η μετάδοση των διηγήσεων και των διδασκαλιών. γ) η διδασκαλία μαθήματος και η μετάδοση γνώσης. δ) η λαϊκή παράδοση και η λόγια παράδοση. ε) Ιερά Παράδοση Παράδοση και Αγία Γραφή είναι οι όψεις του ίδιου νομίσματος. Το αποστολικό κήρυγμα μεταδόθηκε προφορικά και στην συνέχεια ή παράλληλα μέρος απ’ αυτό καταγράφηκε. Η ιουδαϊκή Παράδοση δημιουργείται από τον Νόμο και τις φαρισαϊκές διατάξεις, η χριστιανική παράδοση από τον ίδιο τον Χριστό. Τη διαφύλαξη της φροντίζει η Εκκλησία μέσω των επισκόπων και του συνοδικού συστήματος. Οι Πατέρες της Εκκλησίας βλέπουν την Παράδοση δυναμικά και όχι στατικά. Αυτό εξηγείται αν λάβουμε υπόψη ότι διατηρείται ο πυρήνας της που είναι η Αποκάλυψη του Θεού στον κόσμο και με βάση αυτή την σταθερά μπορεί ν’ αναπτυχθεί οποιαδήποτε μορφή Παράδοσης.

Οι Προτεστάντες απορρίπτουν την Παράδοση (sola scriptura) και οι Ρωμαιοκαθολικοί έχουν παρεξηγήσει την ανάπτυξη της Παράδοσης ενεργώντας αυθαίρετα και έξω από το πνεύμα της σταθεράς, δηλ. της Αποκάλυψης του Θεού. Εισήγαγαν έτσι καινοτομίες έξω από το πνεύμα της Αγίας Γραφής και της διδασκαλίας του Χριστού (αλάθητο Πάπα, άσπιλη σύλληψη της Θεοτόκου, το filioque κ.α). Υπάρχει προτροπή από τους Πατέρες της Εκκλησίας ώστε οι Χριστιανοί να διατηρούν τις παραδόσεις των αγίων Αποστόλων και Πατέρων. Η αναγκαιότητα της Παράδοσης προκύπτει από τον 2ο αι., όταν οι αιρετικοί χρησιμοποιούσαν αυθαίρετα χωρία της Αγίας Γραφής για να στηρίξουν τις απόψεις τους. Απομόνωναν φράσεις ή λέξεις και τις ερμήνευαν, όπως τους συνέφερε. Σε τι διαφέρει ο Μέγας Βασίλειος από τον Ευνόμιο που και οι δυο χρησιμοποιούν λέξεις από την ελληνική φιλοσοφία για να υπερασπιστούν τις θέσεις τους; Γιατί δεν θεωρούμε ως αλήθεια μόνο όσα γράφονται στην Αγία Γραφή;

Είδη της Παράδοσης: η θεολογική ή δογματική, β) λειτουργική και γ) αρχαιοελληνική. Ειρηναίος Λυώνος και «κανόνας πίστεως», δηλ. ο βασικός παράγοντας ερμηνείας της Αγίας Γραφής. Είναι ο «κανόνας αληθείας» δηλ. το Αποστολικό κήρυγμα, το οποίο κατατέθηκε στην Εκκλησία και θα μεταδιδόταν από γενιά σε γενιά. Ο Μ.Βασίλειος και η «άγραφη Παράδοση». Κήρυγμα: όλες οι αυθεντικές διδασκαλίες και αποφάσεις σε θέματα πίστης. Δόγματα: όλες οι άγραφες συνήθειες ή όλη η λειτουργική και μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας. Το δόγμα σιωπάται, το κήρυγμα δημοσιεύεται. Παραμένουν άγραφες οι Παραδόσεις για να μην πέσουν σε χέρια απίστων και βεβηλωθούν. Τον 4ο αι. Το Σύμβολο της Πίστεως και η Κυριακή Προσευχή μεταδίδονταν προφορικά στους Κατηχούμενους από τον Επίσκοπο.