Ο ρόλος της γυναίκας στην αρχαιότητα,στο Βυζάντιο,στη νεότερους χρόνους έως τη σύγχρονη εποχή Η θέση και ο ρόλος της γυναίκας στο κοινωνικό σύνολο πέρασε από διάφορα επίπεδα και είναι πρόσφατοι οι αγώνες που έδωσε το γυναικείο φύλο για της εξίσωση του με τους άνδρες.

Ο ρόλος της γυναίκας στην αρχαιότητα Η πρώτη και κύρια δυσκολία που αντιμετώπιζε ένα κορίτσι ήταν να του επιτραπεί να ζήσει αυτό εξαρτιόταν από την απόφαση του πατέρα, καθώς η γέννηση ενός θηλυκού μέλους θεωρείτο ανώφελο και επιπρόσθετο έξοδο για το σπίτι. Οι γυναίκες στην Αρχαία Αθήνα δεν είχαν πολιτικά δικαιώματα. Ο κύριος ρόλος των γυναικών ήταν η φύλαξη του σπιτιού και η επιτέλεση των καθηκόντων στην καλή λειτουργία του. Οι κοπέλες παντρεύονταν σε πολύ νεαρή ηλικία άνδρες που είχαν επιλέξει οι πατέρες τους. Οι γυναίκες περνούσαν το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας τους στο γυναικωνίτη, συνήθως στον πάνω όροφο του σπιτιού, γνέθοντας, πλέκοντας ή υφαίνοντας στον αργαλειό.

Αυτές, άλλωστε, ήταν και οι μόνες εργασίες που θεωρούνταν ότι άρμοζαν σε γυναίκες αριστοκρατικής καταγωγής. Οι μόνες έξοδοί τους σε δημόσια θέα ήταν σε μεγάλες θρησκευτικές γιορτές, σε γαμήλιες τελετές, γιορτές συγγενών και κηδείες. Δεν υπήρχε θεσμοθετημένη εκπαίδευση για τις γυναίκες και οι όποιες γνώσεις προερχόταν από συγγενείς, φίλες και άλλες γυναίκες του περιβάλλοντός τους.

Αντίθετα, η γυναίκα απολάμβανε μεγάλα προνόμια στην Αρχαία Σπάρτη Αντίθετα, η γυναίκα απολάμβανε μεγάλα προνόμια στην Αρχαία Σπάρτη. Επειδή ο άνδρας έλειπε για πολύ καιρό από το σπίτι, η γυναίκα στη Σπάρτη ήταν χειραφετημένη σε βαθμό αδιανόητο για την εποχή εκείνη. Είχε αυξημένα προνόμια και αρμοδιότητες στη σπαρτιατική κοινωνία για παράδειγμα γυμναζόταν όπως τα αγόρια και οι άνδρες και ήταν γνωστή για τις αθλητικές της ικανότητες και συμμετείχε στην πάλη, γυμνή, όπως και οι άνδρες, ενώ εκπαιδευόταν στο δίσκο και στο ακόντιο. Μεγάλη σημασία έδινε και στους χορούς.

Εικόνες από τις γυναίκες στην αρχαιότητα

Η γυναίκα σύμφωνα με την Βίβλο (Αγία Γραφή) Η γυναίκα σύμφωνα με την Βίβλο (Αγία Γραφή) Η γυναίκα, εφόσον δημιουργήθηκε από ένα μέρος του άντρα, όφειλε την ύπαρξή της στο ότι υπήρχε ο άντρας. Επειδή ήταν μέρος του άντρα, «μία σάρκα» με αυτόν, καθώς επίσης συμπλήρωμα και βοηθός του, υπάκουε σε αυτόν ως κεφαλή της. Το πρώτιστο καθήκον όλων των γυναικών στον Ισραήλ ήταν να υπηρετούν τον Θεό αποδίδοντάς του αληθινή λατρεία π.χ. (παράδειγμα Αβιγαίας και Νάβαλ) Κατά δεύτερον, η γυναίκα έπρεπε να υπακούει στο σύζυγό της. Είχε την ευθύνη να εργάζεται σκληρά για το καλό του σπιτικού και να φέρνει τιμή στη συζυγική κεφαλή της. Αυτό θα της απέφερε τη μεγαλύτερη δόξα. Το εδάφιο Παροιμίες 14:1 λέει: «Η γυναίκα που είναι αληθινά σοφή έχει οικοδομήσει το σπίτι της, αλλά η ανόητη το κατεδαφίζει με τα ίδια της τα χέρια».

Ο άντρας θα έπρεπε να μπορεί να είναι περήφανος για αυτήν Ο άντρας θα έπρεπε να μπορεί να είναι περήφανος για αυτήν. «Η άξια σύζυγος είναι στεφάνι για τον ιδιοκτήτη της , λέει στο Παρ 12:4. Επίσης, οι γυναίκες ήταν ελεύθερες να εκφράζουν τη γνώμη τους προς τους συζύγους τους και μερικές φορές τους βοηθούσαν να καταλήξουν σε ορθές αποφάσεις (παράδειγμα με Άβραμ και Σάρα Γε 21:9-13) Η γυναίκα περιγράφεται στις Γραφές ως «πιο αδύναμο σκεύος, το γυναικείο». Ο σύζυγός της πρέπει να τη μεταχειρίζεται ανάλογα. (1Πε 3:7) Η γυναίκα είχε πολλά προνόμια, όπως το να συμμετέχει στη διδασκαλία των παιδιών και γενικά να διαχειρίζεται τις εσωτερικές υποθέσεις του σπιτικού, υπό την έγκριση και την κατεύθυνση του συζύγου της.

Ο ρόλος της γυναίκας στο Βυζάντιο Ο ρόλος της γυναίκας στο Βυζάντιο ήταν κατώτερος από τον ρόλο του άνδρα, σύμφωνα με τη βυζαντινή νομοθεσία. Τα κορίτσια υποχρεώνονταν από πολύ μικρά να παντρευτούν όποιον διάλεγε ο πατέρας τους ή να πάνε σε μοναστήρι. Η ηλικία γάμου για τους Βυζαντινούς ήταν 13 έως 16 για τα κορίτσια. Οι γονείς είχαν υποχρέωση να δίνουν προίκα στις κόρες τους κι αυτό ήταν ένας λόγος για τον οποίο οι φτωχοί εύχονταν να γεννούν αγόρια. Η κυριότερη απασχόληση των γυναικών ήταν η εργασία στο σπίτι.

Ιδιαίτερα το γνέσιμο και η ύφανση ήταν βασικές ασχολίες για όλες σχεδόν τις γυναίκες, από το πιο φτωχό σπίτι ως τα πλούσια μοναστήρια και το ίδιο το παλάτι. Τα κορίτσια των περισσότερων οικογενειών μάθαιναν συνήθως ανάγνωση, γραφή, αριθμητική και ιερή ιστορία.

Οι γυναίκες στο Βυζάντιο έπρεπε να ντύνονται σεμνά, να μην κυκλοφορούν μόνες στους δρόμους και να αποφεύγουν να συναναστρέφονται με άνδρες. Παρ ’όλους όμως αυτούς τους παιριορισμούς, οι γυναίκες έπαιζαν ένα πολύ σημαντικό ρόλο όχι μόνο στην οικογενειακή αλλά και στην κοινωνική και την οικονομική ζωή του κράτους. Πολλές γυναίκες ασκούσαν διάφορα επαγγέλματα: γιατρίνες, καλλιγράφησες κ.α.

Η Κασσιανή Η Κασσιανής έλαβε μέρος στην τελετή επιλογή νύφης για τον αυτοκράτορα Θεόφιλο, την οποία είχε οργανώσει η μητριά του Ευφροσύνη. Σε αυτή, που τοποθετείται χρονικά ή στο 821 ή στο 830, ο αυτοκράτορας επέλεγε τη σύζυγο της αρεσκείας του δίνοντας της ένα χρυσό μήλο. Θαμπωμένος από την ομορφιά της Κασσίας, ο νεαρός αυτοκράτορας την πλησίασε και της είπε: «Ὡς ἂρα διά γυναικός ἐρρύη τα φαῦλα» «Από μία γυναίκα ήρθαν στον κόσμο τα κακά [πράγματα]», αναφερόμενος στην αμαρτία και τις συμφορές που προέκυψαν από την Εύα. Η Κασσία, ετοιμόλογη, του απάντησε: «Ἀλλά καὶ διά γυναικός πηγάζει τά κρείττω» «Και από μία γυναίκα [ήρθαν στον κόσμο] τα καλά [πράγματα]», αναφερόμενη στην ελπίδα της σωτηρίας από την ενσάρκωση του Χριστού μέσω της Παναγίας. Οι επόμενες πληροφορίες που σώζονται για την Κασσιανή είναι ότι το 843 ίδρυσε ένα κοινόβιο στα δυτικά της Κωνσταντινούπολης, κοντά στα τείχη της πόλης, του οποίου έγινε και η πρώτη ηγουμένη

Ο ρόλος της γυναίκας στους νεότερους χρόνους Στους νεότερους χρόνους και συγκεκριμένα στο τέλος του 18ου αιώνα, λίγες μορφωμένες και μαχητικές γυναίκες κινητοποιούνται για ζητήματα ισότητας. Το κίνημα αυτό μαζικοποιείται οριστικά τον 20ο αιώνα με τη γενικότερη ανάπτυξη όλων των προοδευτικών κινημάτων. Η συνειδητοποίηση και η προβολή του αιτήματος για ουσιαστική ισότητα, ατομική, οικογενειακή, επαγγελματική και δημόσια ζωή, η ηθική και κοινωνική απελευθέρωση της γυναίκας, μόλις τις τελευταίες δεκαετίες άρχισε να πραγματοποιείται

Έτσι στη διάρκεια του 19ου αιώνα πολλές γυναίκες άρχισαν να εργάζονται σε εργοστάσια και άλλες επιχειρήσεις.Το 1903 η Αγγλίδα Έμελιν Πάνκχορστ ίδρυσε την Κοινωνική και Πολιτική Ένωση Γυναικών που μαχόταν για την παραχώρηση πολιτικών δικαιωμάτων στις γυναίκες, πράμα που επιτέυχθηκε στη διάρκεια του 20ου αιώνα.

Ο ρόλος της γυναίκας στη σύγχρονη εποχή Ο ρόλος της γυναίκας στη σύγχρονη εποχή στην οικογένεια, αλλά και στην κοινωνία έχει αλλάξει ριζικά χάρη στις επιστημονικές και τεχνολογικές καταστάσεις, στην ολοένα εκτεινόμενη εκβιομηχάνιση, στις συνακόλουθες αλλαγές στην οικονομική και κοινωνική δομή, αλλά και στη διάδοση νέων ιδεολογιών. Η κοινωνική της θέση είναι καλύτερη από πριν. Αυτό το κατόρθωσαν οι γυναίκες με πολλούς αγώνες και με υπομονή. Έτσι, οι γυναίκες διοργάνωσαν το φεμινιστικό κίνημα και ο ρόλος της γυναίκας τείνει να εξισωθεί με το ρόλο του άντρα στη σημερινή εποχή και προβλέπεται το μέλλον καλύτερο.

Το έργο της γυναίκας σήμερα είναι δυσκολότερο, αφού εκτός από εργαζόμενη είναι και νοικοκυρά και σύζυγος και μητέρα. Αυτό είναι πολύ κοπιαστικό και εξαντλεί τις δυνάμεις. Η θέση της γυναίκας αναμφισβήτητα έχει βελτιωθεί, καθώς απέκτησε το δικαίωμα μόρφωσης, εργασίας και διεκδίκησης των δικαιωμάτων της. Παρόλα αυτά εξακολουθεί να υπάρχει διαχωρισμός ανάμεσα στα δύο φύλα.

Εργασία των μαθητών Εμμανουήλ Κοτζιά Ραφαήλ Κονταξάκη

Βιβλιογραφία