Εισαγωγή στην οξεοβασική ισορροπία και στον κυψελιδικό αερισμό

Slides:



Advertisements
Παρόμοιες παρουσιάσεις
Αναπνευστικές διαταραχές οξεοβασικής ισορροπίας
Advertisements

«Αναλυτική Χημεία – Ενόργανη Ανάλυση» Ισορροπίες Οξέων - Βάσεων
ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ
Τα ρυθμιστικά διαλύματα ως Δίδυμοι Πύργοι (Twins)
ΠΟΤΕΝΣΙΟΜΕΤΡΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ pH ΚΑΙ ΠΕΧΑΜΕΤΡΙΚΕΣ ΤΙΤΛΟΔΟΤΗΣΕΙΣ
& Οξεοβασικής Ισορροπίας
Γεώργιος Φιλντίσης Επίκουρος Καθηγητής Πανεπιστήμιο Αθηνών
Γιώργος Χ. Κουτρούμπας Επιμελητής Β Νεφρολογικό Τμήμα Γ.Ν. Βόλου
ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΑΛΚΑΛΩΣΗ Αίτια - Αντιρρόπηση
Μεταβολική Αλκάλωση Διάγνωση – Διαφορική Διάγνωση
Χλωριοευαίσθητη Μεταβολική Αλκάλωση
Κομοτηνή, η οδός Βενιζέλου το Μαργαρίτης Σίμος.
Δρ Δ. Λαγονίδης ΜΕΘ Νοσοκομείου Γιαννιτσών
ΑΝΤΙΡΡΟΠΗΣΗ ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΗΣ ΑΛΚΑΛΩΣΗΣ
ΣΧΕΣΗ ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΩΝ ΚΑΙ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ
Αναπνευστική αλκάλωση – Κλινική εικόνα & εργαστηριακά ευρήματα
Μηχανισμοί διατήρησης της μεταβολικής αλκάλωσης
Αφεντάκης Νίκος Νεφρολόγος ΓΝΑ «Γ. Γεννηματάς»
Φυσιολογία της οξεοβασικής ισορροπίας
Επίδραση κοινού ιόντος
ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗΣ ΑΛΚΑΛΩΣΗΣ
ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΑΝΤΑΛΛΑΓΗΣ ΑΕΡΙΩΝ ΣΤΟΝ ΠΝΕΥΜΟΝΑ- ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΙ
Το αναπνευστικό σύστημα Αναπνευστικές χωρητικότητες
Σπύρος Κατσούδας Νεφρολόγος Π.Γ.Ν. «ΑΤΤΙΚΟΝ»
ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ &ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΩΝ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΩΝ ΑΕΡΙΩΝ
Περί ρυθμιστικών διαλυμάτων
Οξεοβασικές Διαταραχές στον Νεφροπαθή Αιμοκάθαρση - Αιμοδιήθηση
Χημείας Θετικής Κατεύθυνσης
ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΕ ΥΔΑΤΙΚΑ ΔΙΑΛΥΜΑΤΑ ΓΙΝΟΜΕΝΟ ΙΟΝΤΩΝ ΝΕΡΟΥ Kw
ΥΠΟΝΑΤΡΙΑΙΜΙΑ ΣΤΟ ΝΕΦΡΩΣΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ
ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΣΤΗ ΧΡΟΝΙΑ ΝΕΦΡΙΚΗ ΝΟΣΟ ΠΡΙΝ ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ
Γιώργος Χ. Κουτρούμπας Επιμελητής A Νεφρολογικό Τμήμα Γ.Ν. Βόλου.
Μεταβολική οξέωση Κ. Μαυροματίδης
ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΩΝ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ
ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ ΒΑΣΙΚΕΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ
Η σημασία της οξεοβασικής ισορροπίας στη ζωή
ΒΙΤΑΜΙΝΗ Κ.
ΕΞΕΤΑΣΗΣ ΑΕΡΙΩΝ ΑΙΜΑΤΟΣ
ΝΑΤΡΙΟ (Να). ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ Η κυριότερη πηγή Να είναι το επιτραπέζιο αλάτι Προσοχή χρειάζεται η χρησιμοποίηση των επεξεργασμένων τροφίμων και κονσερβών.
ΥΠΟΣΙΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΣΤΗ ΛΟΙΜΩΞΗ. Λοίμωξη Αντιδράσεις : Βιοχημικές Μεταβολικές Ορμονολογικές Κυτταρική και συστηματική αντίδραση εναντίον του οργανισμού-
ΦΩΣΦΟΡΟΣ (Ρ).
ΟΥΡΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ.
ΟΜΟΙΟΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΑΛΙΟΥ - ΥΠΕΡΚΑΛΙΑΙΜΙΑ
ΒΙΟΧΗΜΙΚΗ ΤΟΞΙΚΟΛΟΓΙΑ Εξετάζει τις διάφορες παραμέτρους της αλληλεπίδρασης ουσιών του περιβάλλοντος με τον οργανισμό.
Απορρόφηση, κατανομή και απέκκριση των φαρμάκων
Χειρουργική Νοσηλευτική Ι (Θ) Ενότητα 3: Οξεοβασική Ισορροπία – Οξεοβασικές Διαταραχές Αντωνία Καλογιάννη, Καθηγήτρια Εφαρμογών Τμήμα Νοσηλευτικής Ανοικτά.
Αντιρροπήσεις μηχανισμοί, όρια, ολοκλήρωση Μηνασίδης Ηλίας Νεφρολόγος 424 ΓΣΝΕ ΜΧΑ «ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ»
ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ - ΜΕΘ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΑΝΤΩΝΗΣ ΖΕΣΤΑΣ, MSc - ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ.
ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΚΑΙ ΝΕΦΡΟΙ
Bronsted – Lowry Οξεοβασική ισορροπία Οξέα(H 2 CO 2 )Ανθρακικό οξύ Αποδεσμεύει Η + Βάσεις(NαHCO3)Διττανθρακικό νάτριο Δεσμεύει Η + Sorensen Η πυκνότητα.
ΤΟ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
Εισαγωγή στην οξεοβασική ισορροπία και στον κυψελιδικό αερισμό Κ. Μαυροματίδης Νεφρολόγος.
Περιλαμβάνει κάθε μέθοδο χρησιμοποίησης μηχανικής συσκευής για την υποστήριξη (μερική ή πλήρη) του αερισμού του ασθενή – σήμερα, επιτυγχάνεται με την εφαρμογή.
Οξεοβασική ισορροπία και εκτίμηση αερίων αίματος
ΒΙΟΧΗΜΙΚΗ ΤΟΞΙΚΟΛΟΓΙΑ
ΟΥΡΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ Π. Ξαπλαντέρη, M.D., Ph.D..
Αερισμός των πνευμόνων
Διοξείδιο του άνθρακα Το CO2 εισέρχεται στα φυσικά νερά από τις εξής οδούς: Από την ατμόσφαιρα Με το νερό της βροχής (ελαφρώς όξινο) Ως προϊόν αποσύνθεσης.
Ρυθμιστικά Συστήματα της Οξεοβασικής Ισορροπίας Οξέωση - Αλκάλωση
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΩΝ ΔΙΑΛΥΜΑΤΩΝ ΣΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ
Εισαγωγή στην οξεοβασική ισορροπία
Κυψελιδικός αερισμός και μεταφορά αερίων
Δημήτρης Α. Λαγονίδης MD, PhD, FCCP Πνευμονολόγος-Εντατικολογος
ΑΕΡΙΑ ΑΙΜΑΤΟΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ Βρετζάκης Γιώργος
Ομοιοσταση Βιολογία Γ’ Λυκείου.
Φυσιολογία της οξεοβασικής ισορροπίας - Ερμηνεία αερίων αίματος
Ορμονικά συστήματα Ενδοκρινική ρύθμιση του ασβεστίου
ΕιΣαγωγη ΣτιΣ ΒιοϊατρικεΣ ΕπιΣτημεΣ- ΑΣφαλεια Βιοϊατρικων ΕργαΣτηριων
Μηχανισμοί υποξυγοναιμίας
Μεταγράφημα παρουσίασης:

Εισαγωγή στην οξεοβασική ισορροπία και στον κυψελιδικό αερισμό Κ. Μαυροματίδης Νεφρολόγος

Τυπικά παραδείγματα οξέων και βάσεων H2CO3 H+ + HCO3- HCI H+ + CI- NH4+ H+ + NH3 H2PO4- H+ + HPO42- Οξέα Βάσεις Οξέα είναι οι ουσίες, οι οποίες σε υδατικό διάλυμα παρέχουν πρωτόνια και βάσεις αυτές που προσλαμβάνουν πρωτόνια

Πηγές υδρογονοϊόντων Ο κυτταρικός μεταβολισμός προκαλεί τη συνεχή παραγωγή οξέων (Η+) Ο οργανισμός παρά το ότι συνεχώς παράγει και προσπαθεί να απαλλαγεί από τα οξέα, τελικά λειτουργεί σε αλκαλικό περιβάλλον (pH=7,37-7,43) Είμαστε δηλαδή αλκαλικά όντα στο σχεδιασμό μας, όμως στη λειτουργία είμαστε παραγωγοί οξέων

Ποσότητες παραγόμενων οξέων Μεταβολισμός Πτητικά (CO2) 22,2 Eq (22.200 mEq/24ωρο) Μη πτητικά οξέα 1-1,5 mEq H+/kgΒΣ/24ωρο

Ενδογενής παραγωγή οξέων από μία συνήθη δίαιτα Αμερικανού

Πηγές υδροξυλίων

2/3 αποβαλλόμενων βάσεων Τα αλκάλεα αποβάλλονται από τον οργανισμό ως άλατα οργανικών οξέων (κιτρικό ή κετογλουταρικό) του Na+ και Κ+

Έννοια και σημασία του pH

Σχέση [Η+], [OH-] σε mEq/L και pH 1 0,00000000000001 0,1 0,0000000000001 0,01 2 0,000000000001 0,001 3 0,00000000001 0,0001 4 0,0000000001 0,00001 5 0,000000001 0,0000001 7 9 11

Έννοια του pH Το pH είναι ο αρνητικός δεκαδικός λογάριθμος της συγκέντρωσης των Η+ σε mEq/L ή mmol/L

pH και συγκέντρωση Η+ διαφόρων χώρων οργανισμού (mEq/L) pH Εξωκυττάριος χώρος Αρτηριακό αίμα 40 x 10-6 7,40 Φλεβικό αίμα 45 x 10-6 7,35 Διάμεσο υγρό Ενδοκυττάριος χώρος 1 x 10-3 - 4 x 10-5 6,0 - 7,4 Ούρα 3 x 10-2 -1 x 10-5 4,5 - 8,0 Γαστρικό υγρό 160 0,8

Σημασία του pH

Σημασία των [Η+] (κυτταρικός θάνατος-Ι) Αν το pH παρεκκλίνει πολύ προς την όξινη ή την αλκαλική πλευρά, τα κύτταρα δηλητηριάζονται από τις δικές τους τοξίνες και τελικά πεθαίνουν

Σημασία των [Η+] (κυτταρικός θάνατος-ΙΙ) Κάθε κύτταρο έχει τη δική του αντλία Na+-K+, η οποία ρυθμίζει την ποσότητα Νa+ και K+ που θα περιέχει Λειτουργίες που είναι βασικές για την επιβίωση, όπως η αντλία Na+-K+ των ερυθρών αδρανοποιούνται σε οξέωση Για τη λειτουργία της αντλίας Na+-K+ καταναλώνεται το 25% της ημερήσιας ενέργειας

Η λειτουργία της Νa+-K+-ATPάσης Na+ Na+ Na+ Na+ Na+ Na+ H+ K+

Σημασία των [Η+] (ενέργεια κυττάρων-ATP) H+ ADP + iP  ATP

Σημασία των [Η+] (λευκώματα) Τα λευκώματα περιέχουν στη δομή τους πολλές αρνητικά φορτισμένες ρίζες, οπότε η μεταβολή του pH μπορεί να μεταβάλλει το βαθμό ιονισμού τους, γεγονός που σχετίζεται με την τρισδιάστατη μορφή τους και φυσικά με τον τρόπο αυτό μπορεί να αλλάξει η λειτουργία τους Τονίζεται ότι πολλές λευκωματούχες ουσίες είναι μεταφορείς ουσιών διαμέσου των μεμβρανών

Καμπύλη σχέσης pH και ενζυμικής δραστηριότητας Σημασία των [Η+] (ένζυμα) Τα ένζυμα ασκούν μεγάλο αριθμό λειτουργιών στον οργανισμό, με αποτέλεσμα μεταβολές του pH να έχουν σημαντικές επιπτώσεις στη δράση τους Καμπύλη σχέσης pH και ενζυμικής δραστηριότητας Η μέγιστη απόδοση των ενζύμων διαπιστώνεται μέσα σ’ ένα πολύ στενό εύρος pH ([Η+]), οπότε κάθε μεταβολή του μεταβάλλει και την απόδοσή τους Ενζυμική δραστηριότητα 7,4 pH

Πως το pH επηρεάζει τα ένζυμα; Υπόστρωμα Ενεργή θέση

Σημασία των [Η+] (μεταφορά μηνυμάτων) Πολλά συστήματα μεταφοράς μηνυμάτων μεταξύ των κυττάρων και μεταξύ ενδοκυττάριων τμημάτων εξαρτώνται από το pH

Και ποια είναι η απάντηση του οργανισμού σε κάθε μεταβολή του pH;

….μία προσπάθεια να το επαναφέρει στα φυσιολογικά επίπεδα με……. Απάντηση ….μία προσπάθεια να το επαναφέρει στα φυσιολογικά επίπεδα με…….

….τρεις διαφορετικούς προστατευτικούς μηχανισμούς Τα ρυθμιστικά συστήματα-διαλύματα Τους πνεύμονες (αναπνευστικό) Τους νεφρούς (μεταβολικό)

Εξουδετέρωση ποσότητας οξέος ή βάσης που προστίθεται στον οργανισμό Ρυθμιστικά συστήματα: Έναρξη δράσης: Κλάσματα του δευτερολέπτου

Ρυθμιστικά συστήματα Είναι η πρώτη γραμμή προστασίας του οργανισμού στις διακυμάνσεις του pH

Ρύθμιση οξεοβασικής ισορροπίας Ρυθμιστικά συστήματα Προστατεύουν από τις αιφνίδιες μεταβολές της οξύτητας Λειτουργούν με στόχο την ελαχιστοποίηση της μεταβολής του pH H+ OH- H+ Ρυθμιστικό σύστημα OH- OH- H+

Ρυθμιστικά συστήματα Φωσφορικών Λευκωμάτων (Hb, λευκώματα ορού, αμινοξέα) Διττανθρακικών Οστών

Ρυθμιστικά συστήματα Εντόπιση Ενδοκυττάρια Εξωκυττάρια Διττανθρακικών Οργανικού φωσφόρου Πρωτεϊνών Διττανθρακικών Αμινοξέων (πρωτεϊνών) Πρωτεϊνών πλάσματος Hb (ερυθρά) Κυτταρόπλασμα Φωσφόρος ούρων

Ρυθμιστικό σύστημα φωσφορικών (η ποσότητα στο αίμα είναι ασήμαντη) Σημαντικό για τον ενδοκυττάριο χώρο και τα ούρα (η ποσότητα στο αίμα είναι ασήμαντη)

Έκκριση τιτλοποιήσιμης οξύτητας Na+-H+-αντιμεταφορέας Na+-K+-ATPάση Na+-HCO3--συμμεταφορέας H+-ATPάση CI--HCO3--αντιμεταφορέας Εγγύς σωληνάριο Αθροιστικό σωληνάριο HPO4- 2K+ 2K+ 2 3Na+ CI- CI- 3Na+ Na+ Na+ 5 4 1 H+ HCO3- HCO3- 3HCO3- HCO3- H+ H+ 3 Na+ Na+ H2CO3 H2CO3 NaH2PO4 CO2 + H2O H2O + CO2 Περισωληναριακός χώρος Σωληναριακός αυλός Περισωληναριακός χώρος

Ρυθμιστικό σύστημα λευκωμάτων Σημαντικό για τον εξωκυττάριο και τον ενδοκυττάριο χώρο

Ρυθμιστικό σύστημα πρωτεϊνών Η αιμοσφαιρίνη είναι με διαφορά η σημαντικότερη πρωτεϊνική ρυθμιστική ουσία

Ρυθμιστικό σύστημα πρωτεϊνών H+ Η Hb εξουδετερώνει τα H+ που προέρχονται από το μεταβολισμό (CO2) μόνο στο πλάσμα Όταν η Hb απελευθερώνει O2 δημιουργείται μεγάλη συγγένεια για τα H+ Η σύνδεση του H+ με την Hb δεν επιτρέπει τη μεταβολή του pH του αίματος O2 O2 Hb O2 O2

Ρυθμιστικό σύστημα πρωτεϊνών (Hb) Όταν το μόριο της H+Hb βρίσκεται στους πνεύμονες προσλαμβάνει O2, διότι η Hb έχει μεγαλύτερη συγγένεια με αυτό (απελευθερώνει δηλαδή H+ και παίρνει O2) Το H+ που απελευθερώνεται από το H2O συνδέεται με HCO3- H+ + HCO3- H2CO3 CO2 (εκπνεόμενο) Είναι 6 φορές αποτελεσματικότερη από τα λευκώματα (λόγω 2πλάσιας ποσότητας και 3πλάσιου αριθμού ιστιδίνης/μόριό της) O2 O2 H+ Hb O2 O2

Ρυθμιστικό σύστημα πρωτεϊνών Οι πρωτεΐνες είναι πολύ μεγάλα, σύμπλοκα μόρια σε σύγκριση με το μέγεθος και τη δομή των οξέων και των βάσεων Περιβάλλονται από μεγάλο αριθμό αρνητικά φορτισμένων σημείων στην εξωτερική τους επιφάνεια και από πολυάριθμα θετικά φορτισμένα σημεία σε εσοχές του μορίου τους - - - - - - - - - + + + + - + + + - - + - + - - + + + - + + - + - - + - - + + + - + + - + - + - + + - - - - - - - -

- Ρυθμιστικό σύστημα πρωτεϊνών H+ H+ H+ H+ H+ H+ H+ H+ H+ H+ H+ H+ H+

Ρυθμιστικό σύστημα πρωτεϊνών Τα OH- που αποτελούν τη βάση της αλκάλωσης έλκονται από τα θετικά φορτισμένα σημεία των πρωτεϊνών OH- OH- OH- OH- - + OH- OH- OH- OH- OH- OH- OH- OH-

Ρυθμιστικό σύστημα πρωτεϊνών H+ H+ H+ H+ H+ OH- H+ OH- OH- OH- H+ H+ - + H+ OH- OH- H+ OH- H+ H+ OH- H+ H+ OH- OH- OH- OH- H+ H+ H+ H+ H+ H+ H+

Ρυθμιστικό σύστημα πρωτεϊνών Τελικά οι πρωτεΐνες: Μπορούν και αντιδρούν, τόσο με οξέα, όσο και με βάσεις Αντιδρούν ακαριαία, καθιστάμενες το ισχυρότερο ρυθμιστικό σύστημα του οργανισμού Αποτελούν το 75% της ρυθμιστικής ικανότητας του οργανισμού

Ρυθμιστικό σύστημα διττανθρακικών HCO3-/H2CO3 Το σύστημα αυτό είναι το σημαντικότερο όλων διότι: Βρίσκεται σε αφθονία (24 mEq/L) και Μπορεί να τροποποιηθεί/μεταβληθεί (από πνεύμονες και νεφρούς)

Ρυθμιστικό σύστημα διττανθρακικών Βρίσκεται κυρίως στον εξωκυττάριο χώρο HCO3- + Προσθήκη H+ H2CO3 H2CO3 H+ HCO3-

Ρυθμιστικό σύστημα διττανθρακικών Είναι πολύ σημαντικό σύστημα επειδή μπορεί και ρυθμίζεται η συγκέντρωση και των δύο συστατικών του: Το ανθρακικό οξύ-CO2 (από τους πνεύμονες) (ανοικτό σύστημα) Τα διττανθρακικά (από τους νεφρούς)

Ρυθμιστικό σύστημα οστών Τα οστά «καταβολίζονται» και παρέχουν ρυθμιστικά διαλύματα, ικανά να εξουδετερώσουν οξέα στον εξωκυττάριο χώρο

Ρυθμιστικό σύστημα οστών To CO2 στα οστά βρίσκεται σε δύο μορφές: Ως HCO3- (υπάρχει διαλυμένο στο ύδωρ των οστών και απελευθερώνεται άμεσα) Ως CO32- (υπάρχει στους κρυστάλλους του υδροξυαπατίτη και απελευθερώνεται με σχετική καθυστέρηση) Τα οστά περιέχουν το 80% του CO2 του οργανισμού

Πως λειτουργούν τα συστήματα των οστών; Ιοντική ανταλλαγή (ανταλλάσσουν Η+ με Ca2+, Na+, K+ απελευθερώνοντας HCO3-) ΟΞΕΙΑ ΜΟ 2. Διάλυση των κρυστάλλων Φυσικοχημικά Οστεοκλαστική απορρόφηση ΧΡΟΝΙΑ ΜΟ

Πνεύμονες

Εξουδετέρωση ποσότητας οξέος ή βάσης που προστίθεται στον οργανισμό Αναπνευστικό σύστημα -Έναρξη δράσης: 1-3 λεπτά

Ρύθμιση οξεοβασικής ισορροπίας Αναπνευστική ρύθμιση Το CO2 είναι σημαντικό μεταβολικό προϊόν που παράγεται σταθερά από τα κύτταρα Το αίμα μεταφέρει το CO2 στους πνεύμονες, οι οποίοι το αποβάλλουν CO2 CO2 Κυτταρικός μεταβολισμός CO2 CO2 CO2 CO2

Σχέση πνευμόνων και pH Φαίνεται από δύο ισότητες: Οι πνεύμονες ως αντιρροπιστικά όργανα φτάνουν στο μέγιστο της απόδοσης μετά από 12-24 ώρες VCO2 x 0,863 PaCO2 = VA HCO3- pH=6,1 + log 0,03 x PaCO2 Vco2: Παραγόμενο CO2 οργανισμού (ml/min) VA : Κυψελιδικός αερισμός (L/min)

Αύξηση της συγκέντρωσης των H+ διεγείρει τον κυψελιδικό αερισμό Κυψελιδικός αερισμός (φυσιολογικά =1) pH αρτηριακού αίματος

Νεφροί

Εξουδετέρωση ποσότητας οξέος ή βάσης που προστίθεται στον οργανισμό Οι νεφροί Έναρξη δράσης: Ώρες Πλήρης δράση: 3-5 ημέρες Ο ισχυρότερος ρυθμιστής της οξεοβασικής ισορροπίας

Ο ρόλος των νεφρών στη ρύθμιση της οξεοβασικής ισορροπίας Επαναρρόφηση διηθούμενων HCO3- Έκκριση τιτλοποιήσιμης οξύτητας Έκκριση ΝΗ3

Επαναρρόφηση διττανθρακικών (εγγύς) Το 98% των εκκρινόμενων Η+ χρησιμεύει για την επαναρρόφηση των διηθούμενων HCO3-

Έκκριση τιτλοποιήσιμης οξύτητας

Παραγωγή γλουταμίνης στο ήπαρ NADPH+H+

Μεταβολισμός γλουταμίνης και παραγωγή ΝΗ3

Σημασία νεφρών στη ρύθμιση του pH Σε περίπτωση οξέωσης Αποβάλλουν ελεύθερα Η+ γι’ αυτό και τα ούρα είναι όξινα Αποβάλλουν Η+ συνδεμένα με ρυθμιστικά διαλύματα (PO43-) Αποβάλλουν Η+ συνδεμένα με την ΝΗ3 των ούρων ……….και με τον τρόπο αυτό εξοικονομούν HCO3- Σε περίπτωση αλκάλωσης Αναστέλλουν την έκκριση Η+ (μείωση δραστηριότητας της ΚΑ) Αναστέλλουν τη σύνθεση ΝΗ3 Αποβάλλουν αλκαλικά ούρα με υψηλή συγκέντρωση HCO3- (σε ανταλλαγή με CI-) ……….και με τον τρόπο αυτό εξοικονομούν H+

mEq/24ωρο 500 Η ρυθμιστική ικανότητα των νεφρών ολοκληρώνεται μετά από 3-5 ημέρες (τότε φθάνει στο μέγιστο η παραγωγή NH4+) 400 300 200 ΝΗ4+ 100 ΝΗ4+ 50 ΝΗ4+ Τ.Ο. Τ.Ο. Τ.Ο. Φυσιολογικά Ανώτερο φυσιολογικό όριο Μέγιστη διέγερση

% απόσταση κατά μήκος του νεφρώνα Οξινοποίηση των ούρων [Η+]=0,000040 mEq/L Αθροιστικά σωληνάρια [Η+]=0,000158 mEq/L Εγγύς σωληνάρια pH ούρων Αγκύλη Henle [Η+]=0,09995=0,1 mEq/L % απόσταση κατά μήκος του νεφρώνα

Επισημάνσεις Ενώ στα εγγύς σωληνάρια επαναρροφάται σχεδόν το σύνολο του διηθούμενων HCO3-, στα άπω τα ούρα οξινοποιούνται (εδώ αποβάλλονται 50-70 mEq Η+/24ωρο), με αποτέλεσμα να διατηρείται η οξεοβασική ισορροπία

Ήπαρ

Ήπαρ και οξεοβασική ισορροπία-Ι Ως μεταβολικά ενεργό όργανο συμμετέχει στην οξεοβασική ισορροπία, αφού μπορεί να παράγει ή να καταναλώνει Η+ Αυτό φαίνεται από τα παρακάτω: Παράγει CO2 από την πλήρη οξείδωση υδατανθράκων και λιπών Μεταβολίζει οργανικά οξέα (γαλακτικό, κετοξέα, αμινοξέα) καταναλώνοντας Η+ Μεταβολίζει το ΝΗ4+ Παράγει πρωτεΐνες (λευκωματίνη) και ουρικό (που είναι εξωκυττάρια ρυθμιστικά διαλύματα)

Ήπαρ και οξεοβασική ισορροπία-ΙΙ 1. Καθημερινά από το μεταβολισμό των ουδέτερων αμινοξέων παράγονται στο ήπαρ περίπου 1000 mEq HCO3- και 1000 mEq NH4+ 2. Τα περισσότερα αδρανοποιούνται κατά την παραγωγή ουρίας με την αντίδραση: 2NH4+ + 2HCO3-  H2N-CO-NH2 + CO2 + 3H2O

Περί αερίων αίματος και κυψελιδικού αερισμού

Προσοχή: Τα HCO3- είναι υπολογιζόμενα και όχι μετρούμενα Τα αέρια αίματος λαμβάνονται για δύο λόγους: Για να προσδιοριστεί αν ο ασθενής οξυγονώνεται καλά Για να προσδιοριστεί η οξεοβασική του κατάσταση Προσοχή: Τα HCO3- είναι υπολογιζόμενα και όχι μετρούμενα Οξυγόνωση pH / PaCO2 / PaO2 / HCO3- / SaO2 Οξεοβασική κατάσταση

Λάθη πριν την εξέταση του δείγματος Παράγοντες που προκαλούν μεταβολή στο εργαστήριο των αποτελεσμάτων δειγμάτων αερίων αίματος: Φυσαλίδες αέρα στο δείγμα Καθυστέρηση εξέτασης του δείγματος (σε πάγο όχι >60 min, χωρίς πάγο όχι >10 min) Μικρό δείγμα σε σχέση με το αντιπηκτικό

Περί αερίων αίματος Για τη σωστή ερμηνεία των αερίων αίματος χρειάζονται εκτός από τα αποτελέσματα του δείγματος των αερίων και: 1. Πληροφορίες σχετικές με το περιβάλλον του ασθενούς Εισπνεόμενο Ο2 (FiO2) Βαρομετρική πίεση 2. Άλλα εργαστηριακά Προηγούμενα αέρια αίματος Ακτινογραφία θώρακα Λειτουργικά test πνεύμονα Αιμοσφαιρίνη 3. Αριθμός αναπνοών/λεπτό και άλλα ζωτικά σημεία Βαθμός αναπνευστικής προσπάθειας 4. Νοητική κατάσταση ασθενούς 5. Κατάσταση ιστικής αιμάτωσης

Αερισμός PaCO2 P(A-a)O2 FiO2 PaO2/FiO2 PaO2/PAO2 Οξυγόνωση (υποξία-υποξαιμία) PaO2 SaO2 CaO2 Ιστική οξυγόνωση Καμπύλη αποδέσμευσης Hb Μεταφορά CO2 και Ο2 Haldane effect Φαινόμενο Bohr Σχέση αερισμού/αιμάτωσης V/Q

Αερισμός PaCO2 P(A-a)O2 FiO2 PaO2/FiO2 PaO2/PAO2 O «αερισμός» προσδιορίζεται από την αποβολή του CO2 από τον οργανισμό (εξαρτάται από τον ρυθμό και το βάθος των αναπνοών)

Περί PaCO2

PaCO2 Κάθε συζήτηση για την ανταλλαγή των αερίων και τα αέρια του αρτηριακού αίματος, πρέπει να αρχίζει από την PaCO2

Η PaCO2 είναι η μόνη που παρέχει πληροφορίες για: Τον αερισμό Την οξυγόνωση και Την οξεοβασική ισορροπία Wall, 2001; 31: 1355-1367

Ισότητες PaCO2 VCO2 x 0,863 Αερισμός PaCO2 = VA PAO2=PiO2-PaCO2/0,8 HCO3- PAO2=PiO2-PaCO2/0,8 pH=6,1 + log 0,03 x PaCO2 Οξυγόνωση Οξεοβασική ισορροπία Όπου 0,863 σταθερά που μετατρέπει τα ml/min της VCO2 και τα L/min της VA σε mmHg 75

Η εξίσωση του κυψελιδικού αερισμού προβλέπει ότι η αύξηση της PaCO2 συνεπάγεται υποχρεωτικά υποξαιμία σε ασθενείς που αναπνέουν αέρα δωματίου Υψηλή PaCO2 μπορεί να οδηγήσει σε PaO2 ασύμβατη με τη ζωή Κυψελίδα Τριχοειδές κυψελίδων VCO2 x 0,863 PaCO2= VA PAO2=PiO2-PaCO2/0,8 100+40=140 mmHg

Κυψελιδικός αερισμός Τελικά αν η PaCO2 μειωθεί κατά 1 mmHg, η PaO2 αυξάνει περίπου κατά 1,0-1,2 mmHg 77

Περί P(A-a)O2 Προσδιορίζει αν υπάρχει διαταραχή στη σχέση αερισμού-αιμάτωσης στους πνεύμονες 78

Αποτελεί μία ευαίσθητη παράμετρο της ανταλλαγής των αερίων Περί P(A-a)O2 Αποτελεί μία ευαίσθητη παράμετρο της ανταλλαγής των αερίων Διαχωρίζει τον υποαερισμό από πνευμονικές νόσους έναντι νόσων του ΚΝΣ ή προβλήματα των αναπνευστικών μυών

Δηλαδή η εκτίμηση της ανταλλαγής αερίων στον πνεύμονα Παρέχετε από τη διαφορά: P(A-a)O2 P(A-a)O2 = (150 - PaCO2/0,9) - PaO2 PAO2: 150 - 40/0,9 = 106 P(A-a)O2=[(PΒ-PΗ2Ο) x FiΟ2 - PaCO2/R] - PaO2 R=Αναπνευστικό πηλίκο (Αποβαλλόμενο CO2/Προσλαμβανόμενο Ο2 [=0,8-1 σε ηρεμία]) FiΟ2=Ποσοστό Ο2 στον εισπνεόμενο αέρα (~21%) PΗ2Ο=Μερική πίεση του εξατμισμένου Η2Ο στις αεροφόρες οδούς (~47 mmHg) PΒ=Βαρομετρική πίεση (~760 mmHg στην επιφάνεια της θάλασσας)

Αέρια αίματος Κλίση A-a: Σε αέρα δωματίου: 140 - (PaCO2 + PaO2)

Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα κλίσης P(A-a) - Προσδιορίζεται στο κρεβάτι του αρρώστου - Βοηθά στη διάγνωση της αιτίας της υποξαιμίας (υποαερισμού και V/Q αναντιστοιχίας) Μειονεκτήματα - Εξαρτάται από την ηλικία - Εξαρτάται από τον FiO2 και τη βαρομετρική πίεση - Είναι περίπλοκος ο προσδιορισμός της

Περί FiO2 PaO2/FiO2 PaO2/PAO2

FiO2 (οξυγόνο εισπνεόμενου αέρα) Είναι ίδιος σε οποιοδήποτε υψόμετρο (21%) Ωστόσο η PaΟ2 μειώνεται αυξανομένου του υψομέτρου, εξαιτίας μείωσης της βαρομετρικής πίεσης

Περί FiO2 Πολλαπλασιάζοντας τον FiO2 x 5 λαμβάνεται η αναμενόμενη PaO2 για τον δεδομένο FiO2 (θεωρώντας ότι οι πνεύμονες είναι φυσιολογικοί) λ.χ.: Αν FiO2=21% (αναπνοή σε αέρα δωματίου) η αναμενόμενη PaO2 = 5 x 21 = 105 mmHg Όταν εισπνέεται αέρας με 50% Ο2 (FiO2=50%), τότε η αναμενόμενη PaΟ2 = 5 x 50 = 250 mmHg Αν η μετρούμενη PaO2 είναι σημαντικά κατώτερη από την αναμενόμενη, υπάρχει πρόβλημα στην ανταλλαγή των αερίων 85

Σχέση εισπνεόμενου O2 (FiO2) και PaO2 Ελάχιστη αναμενόμενη PaO2 (mmHg) 0,2 100 0,3 150 0,4 200 0,5 250 0,8 400 1 500

Περί λόγου PaO2/PAO2

Λόγος PaO2/PAO2 Για την εκτίμηση της PaO2 το πρώτο βήμα είναι ο υπολογισμός της PAO2 (τάση Ο2 στις κυψελίδες) και το επόμενο ο λόγος PaO2/PAO2 Έχοντας το λόγο αυτό δεν υπάρχει κανένας λόγος προσδιορισμού της κλίσης P(A-a) 88

Φ.τ.>0,85 (για οποιονδήποτε FiO2) PaO2/PAO2 Προσδιορίζει τη διαφορά μεταξύ της πίεσης του Ο2 στις κυψελίδες και αυτής στο αρτηριακό αίμα Φ.τ.>0,85 (για οποιονδήποτε FiO2) 89

Λόγος PaO2/PAO2 Υπολογίζει καλύτερα την οξυγόνωση του αίματος από το λόγο PaO2/FiO2 Η PaO2 λαμβάνεται από τα αέρια αίματος Η PAO2 υπολογίζεται από την εξίσωση: PAO2=(BΠ-PH2O) x FiO2 - PaCO2/0,9 Ο λόγος PaO2/PAO2 προσφέρει μεγαλύτερη ακρίβεια σ’ ένα μεγάλο εύρος FiO2 90

Οξυγόνωση (υποξία-υποξαιμία) PaO2 SaO2 CaO2 Ιστική οξυγόνωση Καμπύλη αποδέσμευσης Hb

Περί PaO2 Είναι μη ειδικός δείκτης της δυνατότητας των πνευμόνων να ανταλλάσουν αέρια (Ο2, CO2) με τον ατμοσφαιρικό αέρα

Ολική περιεκτικότητα Ο2 Διαλυμένο O2 (PaO2) 3% O2 συνδεμένο με Ηb 97% (SaO2)

Περί PaO2 Η PaO2 πρέπει πάντοτε να ερμηνεύεται σε σχέση με την περιεκτικότητα του αέρα σε Ο2 (FiO2), τη βαρομετρική πίεση (υψόμετρο) και την ηλικία Άλλη σημασία έχει μία χαμηλή PaO2 αν ο ασθενής εισπνέει συμπληρωματικά Ο2 και άλλη αν εισπνέει αέρα δωματίου PAO2=(ΒΠ-PH2O) x FiO2 - 1,2 x PaCO2

PaO2 Η PaO2 δεν εξαρτάται από την ποσότητα της Hb. Ωστόσο, όσο υψηλότερη είναι η PaO2, τόσο περισσότερο Ο2 συνδέεται με τη διαθέσιμη Hb (SaO2)

PaO2 Έτσι η φυσιολογική της τιμή μειώνεται με την ηλικία Αυτό οφείλεται στη φυσική απώλεια της ευενδοτότητας των πνευμόνων

Ωστόσο PaO2<40 mmHg υποδηλώνει πάντοτε σοβαρή υποξαιμία 100 PaO2 Ωστόσο PaO2<40 mmHg υποδηλώνει πάντοτε σοβαρή υποξαιμία Shapiro et al, 1974 50 PaO2 (mmHg) Ηλικία 50 80

Εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη συγκέντρωση του διαλυμένου Ο2 (PaO2) Περί SaO2 Εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη συγκέντρωση του διαλυμένου Ο2 (PaO2)

% κορεσμός Hb (SaO2) Μερική πίεση Ο2 (PaO2)

SaO2 Σημασία: Παράμετρος που εκτιμά την υποξαιμία, αλλά δεν είναι ευαίσθητη 100

Περί SaO2 Ο κορεσμός της Hb με Ο2 (SaO2) είναι καλύτερος δείκτης από την PaO2, αφού περίπου το 97% του Ο2 μεταφέρεται με το αίμα συνδεμένο με την Hb Barthwal, JAPI 2004; 52: 573-577 Shapiro et al, 1994

Σύμφωνα με την καμπύλη αποδέσμευσης του Ο2 από την Hb, ο SaO2 μπορεί να μειωθεί μέχρι το 90% και η PaO2 να είναι ακόμη σε ανεκτά επίπεδα (60 mmHg), όμως σε χαμηλότερο κορεσμό (λ.χ. έως 75%) η μείωση της PaO2 είναι σημαντική (από 60-40) και χτυπά καμπανάκι

Υποξαιμία (σχέση PaO2 και SaO2) Υποξαιμία (ορισμός) <80 <95 Ήπια 60-79 90-94 Μέτρια 40-59 75-89 Σοβαρή <40 <75

Περί CaO2

Ολική περιεκτικότητα σε Ο2 (CaO2) Για να εκτιμηθεί η ολική ποσότητα του Ο2 που περιέχεται στο αίμα του ασθενούς πρέπει να γνωρίζουμε: Την PaO2 (Ο2 διαλυμένο στο πλάσμα) Τον SaO2 (Ο2 συνδεμένο με Hb) Την Hb (επίπεδα Hb στο αίμα)

Περιεκτικότητα του αρτηριακού αίματος σε Ο2 (CaO2) Εξίσωση περιεκτικότητας Ο2: Εκτιμά την προσφερόμενη ποσότητα Ο2 στο επίπεδο των ιστών CaO2 = (Hb x 1,34 x SaO2) + (0,003 x PaO2) Φυσιολογική τιμή: 19-21 ml O2/dl Σημασία: Αποτελεί παράμετρο της συνολικής εκτίμησης του αρτηριακού Ο2 106

Ιστική οξυγόνωση Καμπύλη αποδέσμευσης Ο2 από Hb

Οξυγόνωση Είναι η διάχυση του Ο2 από τις κυψελίδες στο αίμα, για προσφορά του στη συνέχεια στους ιστούς

Περί υποξαιμίας και υποξίας Ως υποξαιμία (χαμηλή PaO2, SaO2 ή CaO2) ορίζεται η παρουσία PaO2<80 mmHg στην επιφάνεια της θάλασσας, σε ενήλικα που αναπνέει αέρα δωματίου (ή SaO2<95%) Εξαρτάται από την PAO2 Ως υποξία (ανεπαρκής οξυγόνωση των ιστών) ορίζεται η ένδεια Ο2 στους ιστούς και τα κύτταρα Η υποξία σχεδόν πάντοτε σχετίζεται με σοβαρή υποξαιμία (PaO2<45 mmHg) Malley, 1990

Υποξία (αίτια) Υποξαιμία Μειωμένη PaO2 Μειωμένος SaO2 Μειωμένη CaO2 Μειωμένη παροχή Ο2 στους ιστούς Μειωμένη καρδιακή παροχή, shock, συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια Shunt από δεξιά προς τ’ αριστερά Μειωμένη πρόσληψη Ο2 από τους ιστούς Δηλητηρίαση μιτοχονδρίων (κυάνιο) Αριστερά μετακίνηση της καμπύλης απόδοσης του Ο2 από την Hb

Υποξία Έλλειψη Ο2 στους ιστούς που διακρίνεται σε: Υποξική (υποξαιμική) Αναιμική Καρδιακή Ιστοτοξική Ισχαιμική 111

Αριστερά κλίση (αύξηση συγγένειας) θερμοκρασίας 2,3-DPG pH  PaCO2 Σηπτικό shock Υποφωσφαταιμία  2,3 DPG Υποξαιμία Αναιμία ΧΑΠ ΣΚΑ Δεξιά κλίση (μείωση συγγένειας)  θερμοκρασίας  2,3-DPG pH  PaCO2 112

Καμπύλη αποδέσμευσης οξυγόνου από την Hb P 50 Δείχνει την ικανότητα των μορίων Hb να αποδίδουν μόρια Ο2 Η Hb είναι 50% κορεσμένη σε PO2=27 mmHg αν όλοι οι άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν τη δέσμευση ή την αποδέσμευση είναι φυσιολογικοί Η P 50 χρησιμοποιείται για να δηλώσει το βαθμό μετατόπισης της καμπύλης αποδέσμευσης του Ο2 από την Hb

 PO2=27

Μεταφορά CO2 και Ο2 Φαινόμενο Haldane Φαινόμενο Bohr

Φαινόμενο Haldane (σχέση Hb-CO2) Υποστηρίζει ότι η αποξυγονωμένη Hb είναι καλύτερος δέκτης πρωτονίων (CO2) και αντίστροφα (η οξυγονωμένη Hb έχει μειωμένη ικανότητα μεταφοράς του CO2)

Φαινόμενο Haldane Σύμφωνα με το φαινόμενο Haldane, η Hb μεταφέρει ταυτόχρονα O2 και CO2, αλλά η παρουσία του ενός αερίου μειώνει τη δύναμη σύνδεσης με το άλλο 117

Φαινόμενο Bohr (pH-σχέση Ο2 ιστών) Κατά την επίδραση Bohr, η μείωση του ρΗ οδηγεί σε μικρότερη συγγένεια της Ηb με το Ο2 Δηλαδή η μείωση του pΗ των ιστών (ή η αύξηση του CO2) αυξάνει την αποδέσμευση του Ο2 από την Hb, επιτρέποντας τον ιστό να λάβει περισσότερο Ο2 118

Καμπύλη αποδέσμευσης του Ο2 από την Hb % κορεσμός Επίδραση του pH

Περί σχέσης αερισμού/αιμάτωσης [V/Q]

V/Q αναντιστοιχία Υποδηλώνει την παρουσία περιοχών των πνευμόνων με μειωμένο αερισμό σε σχέση με την αιμάτωση (οι περιοχές αυτές χαρακτηρίζονται από κυψελίδες με χαμηλή περιεκτικότητα σε Ο2 και υψηλή σε CO2) ή Περιοχές του πνεύμονα με αυξημένο αερισμό σε σύγκριση με την αιμάτωση (χαρακτηρίζονται από χαμηλή περιεκτικότητα σε CO2 και υψηλή σε Ο2)

V/Q αναντιστοιχία Οι περισσότερες πνευμονικές νόσοι μεταβάλλουν τη σχέση V/Q των τριχοειδών, που οδηγεί σε μείωση της οξυγόνωσης του αίματος και αντίστοιχη μείωση της PaO2 Η διαταραχή της V/Q οδηγεί σε αύξηση της Α-a κλίσης

V/Q αναντιστοιχία Διαταραχές στη V/Q συνήθως διορθώνονται με χορήγηση Ο2, ενώ τα shunts διορθώνονται μόνο μερικά ή καθόλου με χορήγηση Ο2

Νόσοι που επηρεάζουν την V/Q Αποφρακτικές πνευμονοπάθειες Αγγειακές των πνευμόνων Παρεγχυματικές πνευμονικές

Συμπεράσματα 1 Οξέα είναι οι ουσίες, οι οποίες σε υδατικό διάλυμα παρέχουν πρωτόνια και βάσεις αυτές που προσλαμβάνουν πρωτόνια Τα οξέα διακρίνονται σε πτητικά και μη Η κυτταρική λειτουργία (μεταβολισμός) προκαλεί τη συνεχή παραγωγή οξέων (Η+) Η σημαντικότερη λειτουργία των Η+ είναι η γένεση στα κύτταρα ATP, που τα επιτρέπει να εκτελούν τις λειτουργίες τους

Συμπεράσματα 2 Το pH είναι ένας τρόπος έκφρασης ιδιαίτερα μικρών συγκεντρώσεων ενός οξέος σ’ ένα διάλυμα, που έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα Η οξεοβασική ισορροπία στηρίζεται στη λειτουργία των ρυθμιστικών συστημάτων, των νεφρών και των πνευμόνων Τα ρυθμιστικά συστήματα ολοκληρώνουν τη δράση τους σε λεπτά, οι πνεύμονες σε ώρες και οι νεφροί σε ημέρες

Συμπεράσματα 3 Η PaO2 εξαρτάται από το εισπνεόμενο Ο2, την ηλικία και τη βαρομετρική πίεση Για τη σωστή ερμηνεία των αερίων αίματος χρειάζονται και άλλες παράμετροι, όπως ο FiO2, η βαρομετρική πίεση και η ηλικία Για την εκτίμηση της ανταλλαγής των αερίων στον πνεύμονα καλύτερος δείκτης μεταξύ των P(A-a)O2, PaO2/FiO2 και PaO2/PAO2 είναι ο PaO2/PAO2 Η PaCO2 επηρεάζει την PaO2, αφού από αυτήν εξαρτάται η PAO2 Η PaCO2 έχει μεγάλη σημασία αφού σχετίζεται με τον αερισμό, την οξυγόνωση και την οξεοβασική ισορροπία

Συμπεράσματα 4 Ο SaO2, η CaO2, η P 50 και η σχέση SaO2 και PaO2 είναι χρήσιμα εργαλεία στην εκτίμηση της οξυγόνωσης των ιστών Τα φαινόμενα Haldane και Bohr εξετάζουν τη μεταφορά των αερίων (O2 και CO2) σε σχέση με τη μερική πίεση του CO2 και το pH

Σας ευχαριστώ πολύ