Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ Ο Ιησούς Χριστός δεν συνέγραψε τίποτε που ν’ αφορά σε αυτόν και τη διδασκαλία του, ούτε όρισε κάποιον μαθητή του να κάνει αυτό. Αντίθετα άλλοι ιδρυτές θρησκειών συνέγραψαν ή υπαγόρευαν σε μαθητές τους τη διδασκαλία τους. 2. Σημαντικό στοιχείο είναι η δυνατότητα απομνημόνευσης που έχουν οι ανατολικοί λαοί. Η εκπαίδευση των νέων είχε ήδη το στοιχείο της απομνημόνευσης των ραβινικών αποφθεγμάτων. Οι ακροατές του Χριστού αισθάνονταν ως καθήκον τη διατήρηση της διδασκαλίας του. 3. Ο λόγος διδασκαλίας του ήταν περιεκτικός και σαφής π.χ. Πνεύμα ο Θεός και τους προσκυνούντας Αυτόν εν πνεύματι και αληθεία δει προσκυνείν. Ο πλέον αγράμματος μπορεί να κατανοήσει και ν’ απομνημονεύσει την αλήθεια για τον Θεό σε αυτήν την φράση.

Για το τι πρέπει να κάνει ο άνθρωπος: Όσα αν θέλητε ίνα ποιώσι υμίν οι άνθρωποι, ποιείτε και υμείς αυτοίς ομοίως. Δεν χρειάζεται πλατειασμός ή θεωρίες για την κατανόηση ενός τέτοιου θέματος. 4. Μέρος επίσης της διδασκαλίας υπάρχει περίπτωση να λησμονήθηκε και να μην καταγράφηκε στα Ευαγγέλια. 5. Τα Ευαγγέλια αν και γράφτηκαν με χρονική διαφορά, έχουν λεκτικές διαφοροποιήσεις ή διαφοροποιήσεις περιεχομένου, δεν παρουσιάζουν όμως αντιφάσεις στη διδασκαλία του Χριστού. 6. Ο Χριστός δίδαξε στα Αραμαϊκά, τα Ευαγγέλια γράφτηκαν στα Ελληνικά. Υπάρχουν αρκετοί «εβραϊσμοί» σ΄αυτά. Ένα τέτοιο στοιχείο είναι ο «παραλληλισμός των μελών» της εβραϊκής ποίησης: Οι έσχατοι έσονται πρώτοι και οι πρώτοι έσχατοι. Δεύτερο στοιχείο της διδασκαλίας του είναι η απλότητα του λόγου του. Δεν είναι ρήτορας. Είναι η αυτο - αλήθεια και δεν προχωράει σε συλλογισμούς για να δείξει την αλήθεια. Τρίτο στοιχείο είναι ότι χρησιμοποιεί όλα τα είδη του κηρύγματος. Η γλώσσα προσαρμόζεται ανάλογα με την περίσταση (ακροατήριο)

Η χρήση της Σωκρατικής μεθόδου όταν θέτει ερωτήσεις για να προετοιμάσει κάποιο θαύμα, για να διηγηθεί μια Παραβολή, για να ελέγξει ή για να οδηγήσει τους ακροατές σε κάποιο συμπέρασμα. Χρησιμοποιεί ακόμη εικόνες, παρομοιώσεις και συγκρίσεις. 7. Οι Παραβολές. Παραβολή: η σύγκριση και αντιπαραβολή δυο πραγμάτων. Στα Εβραϊκά η λ. μασάλ (παραβολή) σημαίνει το απόφθεγμα, την απλή παροιμία, την αλληγορική διήγηση ή μεταφορά. Έχει ομοιότητες με τον μύθο. Διαφέρει στο ότι παρουσιάζει υψηλά θρησκευτικά νοήματα και δεν χρησιμοποιεί ως πρωταγωνιστές τα ζώα. Διαφέρει επίσης από την αλληγορία που χρησιμοποιεί μεταφορικές εικόνες. Το είδος αυτό ήταν γνωστό και στους Εβραίους. Το συναντάμε στην Π.Δ. (έλεγχος Νάθαν στον Δαβίδ κ.α.) και στους Ραβίνους. 7. Περιεχόμενο διδασκαλίας