ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ Με τον όρο «ναρκωτικά» νοούνται ουσίες με διαφορετική χημική δομή και διαφορετική δράση στο κεντρικό νευρικό σύστημα, αλλά με κοινά χαρακτηριστικά γνωρίσματα την μεταβολή της θυμικής κατάστασης του χρήστη και την πρόκληση εξάρτησης διαφορετικής φύσης (ψυχικής ή και σωματικής) και ποικίλου βαθμού.

Αρκετοί από αυτούς που ασχολούνται με το πρόβλημα των ναρκωτικών στην Ελλάδα, μιλώντας για «κινδύνους» και για «μάστιγες» της κοινωνίας. Άλλοι πάλι πλησιάζουν το πρόβλημα και από την πλευρά των εξαρτημένων, αλλά τους βλέπουν μάλλον με περιέργεια, αποστασιοποίηση και ίσως κάποια συμπόνια για το κακό που τους έτυχε. Γίνεται όμως φανερό, ότι εκείνο που κυρίως χρειάζεται είναι πρώτον να διαπιστωθούν οι πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος και δεύτερον, να συνειδητοποιηθεί το γεγονός ότι και οι εξαρτημένοι είναι ένα κομμάτι της κοινωνίας μας, που έχει ανάγκη από τη βοήθεια και την αλληλεγγύη όλων μας. Σήμερα στη χώρα μας η στροφή προς τα «σκληρά» ναρκωτικά και η συνακόλουθη θανάτωση από αυτά ανθρώπων καθημερινά , αποτελεί πλέον πραγματικό γεγονός. Εάν μάλιστα σκεφθεί κανείς ότι πέρα από τα επίσημα στοιχεία για θανάτους από ναρκωτικά, πολλοί άλλοι θάνατοι οφείλονται επίσης έμμεσα στην εξάρτηση από ναρκωτικά. Η διακίνηση ναρκωτικών είναι η μεγαλύτερη πηγή εσόδων στην αλυσίδα του εμπορίου ναρκωτικών, καθώς η ζήτηση στην αγορά αυξάνεται ολοένα και περισσότερο και εδραιώνει ακόμα περισσότερες εγκληματικές ομάδες. Οι διαφορές στον τρόπο παραγωγής των ναρκωτικών ουσιών οδηγούν σε διαφορετικό τρόπο που διάφορες ουσίες εισβάλλουν στην αγορά αλλά και σε εναλλακτική προσφορά στην αγορά.   Η λιανική τιμή των ναρκωτικών καθορίζεται κυρίως μετά το στάδιο παραγωγής τους. Η μεγαλύτερη αύξηση πραγματοποιείται κατά τη διέλευση των προϊόντων από σύνορα χωρών, ενώ η μεγαλύτερη αύξηση πραγματοποιείται μέσα στις χώρες εισαγωγής.

δηλαδή η λιανική τιμή στις Η. Π. Α. είναι περίπου κατά 8 δηλαδή η λιανική τιμή στις Η.Π.Α. είναι περίπου κατά 8.000 φορές αυξημένη σε σχέση με την τιμή παραγωγής στο Πακιστάν. Εντούτοις, η μεγαλύτερη αύξηση της τιμής πραγματοποιείται στο εσωτερικό των Η.Π.Α [4].   Η γενική εκτίμηση του παγκόσμιου τζίρου του εμπορίου ναρκωτικών στα 400 δισεκατομμύρια δολάρια σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη θα πρέπει να αναλυθεί με βάση την ηρωίνη, το πλέον χρησιμοποιούμενο από τα «ακριβά» ναρκωτικά. Το ποσό αυτό προκύπτει από τον πολλαπλασιασμό της παγκοσμίως καταναλισκόμενης ποσότητας ηρωίνης με τη λιανική τιμή της στην αμερικανική αγορά, η οποία κυμαίνεται από 70 έως 900 δολάρια ανά γραμμάριο. Επομένως, ο παγκόσμιος τζίρος της ηρωίνης, λαμβάνοντας υπόψη τις εκτιμήσεις για τη συνολική παραγωγή μείον τις συλλήψεις, προκύπτει από 50 έως 641 δισεκατομμύρια δολάρια. Οι αναλυτές των Η.Ε., θεωρώντας τη μέση τιμή αυτού του εύρους (346 δισεκατομμύρια δολάρια), επιλέγουν έπειτα μια χαμηλότερη τιμή 150 δολάρια ανά γραμμάριο, που αντιστοιχεί στη δυτική Ευρώπη και την Ωκεανία (πιθανώς συνήθως Αυστραλία), με αποτέλεσμα να προκύπτει τελικά ένα πιο ρεαλιστικό ποσό για τον ετήσιο παγκόσμιο τζίρο της ηρωίνης, περίπου 107  δισεκατομμύρια δολάρια.

Το πρόβλημα των ναρκωτικών θεωρείται και ίσως είναι το σοβαρότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η νεολαία της χώρας και έχει σημαντικότατες και αρνητικές προεκτάσεις για τη δημόσια ζωή. Όπως έχει λεχθεί, το πρόβλημα είναι τόσο σοβαρό και δύσκολο, και η ως σήμερα αντιμετώπισή του είναι τόσο αναποτελεσματική που το εμπόριο των ναρκωτικών οργιάζει και θερίζει. Η άποψη ότι απαιτούνται ριζικά μέτρα δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Ο βαθμός επέκτασης και διείσδυσης των ναρκωτικών σε κάθε περιοχή της χώρας, δείχνει ολοφάνερα την ανάγκη για αντιμετώπιση του προβλήματος με δραστικά μέτρα. Ένα τέτοιο μέτρο θα ήταν η εξουδετέρωση του ισχυρότατου οικονομικού κινήτρου που βρίσκεται πίσω από την εξάπλωση των ναρκωτικών που αποτελεί έναν από τους παράγοντες αυτούς.

της εξάπλωσης. Ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος εξουδετέρωσης του οικονομικού κινήτρου είναι η απομάκρυνση των ναρκωτικών ουσιών από τον κόσμο του εγκλήματος και η πώλησή τους από ειδικά φαρμακεία σε τιμές νόμιμης αγοράς. Το εξαρτημένο από ναρκωτικά άτομο δεν είναι εγκληματίας, αλλά μάλλον άρρωστος και ως άρρωστος πρέπει να αντιμετωπισθεί. Αυτό σημαίνει ότι με ιατρική συνταγή θα πρέπει να παίρνει ότι χρειάζεται ενώ παράλληλα θα μπαίνει σε διαδικασία θεραπείας. Εχει λεχθεί από άτομα που έχουν ασχοληθεί με το θέμα ότι η χρήση ναρκωτικών δεν είναι καινούργιο πρόβλημα. Από πολλούς αιώνες οι κοινωνίες των ανθρώπων αντιμετωπίζουν το πρόβλημα των ναρκωτικών και είναι μάλλον απίθανο να επιτύχουμε την πλήρη εξαφάνισή τους. Υπάρχουν πολλοί λόγοι, υποστηρίζεται, για τους οποίους οι άνθρωποι και κυρίως οι νέοι καταφεύγουν στα ναρκωτικά, και στον βαθμό που οι λόγοι αυτοί συνεχίζουν να υπάρχουν τα ναρκωτικά θα προσφέρονται με διάφορους τρόπους.

Αυτά μπορεί να είναι σωστά, αλλά εκείνο που δεν φαίνεται να γίνεται κατανοητό από τους υποστηρικτές αυτής της άποψης είναι ότι στη σημερινή αγορά ναρκωτικών υπάρχουν τεράστια οικονομικά συμφέροντα που τα προωθούν σε χώρους και σε άτομα που ποτέ δεν εκδήλωσαν επιθυμία χρήσης ναρκωτικών. Για να εξηγιόμαστε την λέξη «ναρκωτικό» την αναφέρει η επίσημη είδηση. Βεβαίως καμία επίσημη είδηση δεν μας μιλάει για τα εγκεκριμένα ναρκωτικά που πουλάνε οι μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες στα φαρμακεία. Ένα τεράστιο ποσοστό ανθρώπων χαπακώνεται καθημερινά με αντί-αγχολυτικά, αντικαταθλιπτικά, ηρεμιστικά, υπνωτικά και άλλα νόμιμα ναρκωτικά. Καμία επίσημη είδηση δεν αναφέρει ότι ο καφές, το αλκοόλ ή η νικοτίνη είναι πιο εθιστικά από την κάνναβη. Γιατί από αρχαιοτάτων χρόνων ξέρουμε ότι ο κόσμος θεραπευόταν με τα βότανα που φύτρωναν στην γη, και όχι με εργαστηριακά κατασκευάσματα. Δεν έχει λοιπόν κανείς το δικαίωμα να λέει την φούντα ή την κάνναβη ναρκωτικό. Είναι βότανο.