ΟΓΚΟΙ ΠΕΠΤΙΚΟΥ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΑΓΓΕΛΟΣ Κ.ΚΟΥΤΡΑΣ ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ - ΟΓΚΟΛΟΓΙΑΣ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΠΓΝΠ.

Slides:



Advertisements
Παρόμοιες παρουσιάσεις
Α΄ Χειρουργικό Τμήμα Γ.Ν. ΡΟΔΟΥ «ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ».
Advertisements

Ειδικευόμενος Β Ορθοπαιδικής κλινικής Γ.Π.Ν.Παπαγεωργίου Θεσσαλονίκης
Τι είναι ο καρκίνος Ο καρκίνος (όγκος) είναι η ανώμαλη ανάπτυξη κύτταρων με αποτέλεσμα τη δημιουργία όγκων σε διάφορα σημεία του σώματος. Προέλευση της.
Α΄ Χειρουργική Κλινική Γ.Ν. ΡΟΔΟΥ «ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ»
Καρκίνος μαστού Ο πιο συχνά εμφανιζόμενος καρκίνος στις γυναίκες διεθνώς. Οι πρόσφατες διαγνωστικές και θεραπευτικές προσεγγίσεις επιτρέπουν την περισσότερο.
ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
Η ΕΞΑΕΤΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΧΟΥ ΠΡΟΧΩΡΗΜΕΝΟΥ ΣΤΑΔΙΟΥ. (1) Γιωργάκης Ε., (1) Οικονομάκης Ι., (1) Πετρωνιάτης Τ., (1)
Α΄ Χειρουργική Κλινική Γ.Ν. ΡΟΔΟΥ «ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ»
Καρκίνος ουροδόχου κύστης Χημειοθεραπεία
(2) Κώτης Α., (3) Παπαντωνίου Ν., (4) Πολίτου Μ., (1) Κινούς Β..
ΟΡΜΟΝΟΑΝΤΟΧΟΣ ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΠΡΟΣΤΑΤΗ
Μαζική Αιμόπτυση Φιδάνης θεόδωρος Επεμβατικός Ακτινολόγος
Καρκίνος του Στομάχου Κωνσταντίνος Μυλωνάς.
ΑΝΤΙΚΑΡΚΙΝΙΚΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ
Αντιμετώπιση Τ1GIII Κ.Τζάκας Αναπληρωτής Καθηγητής Α' Ουρολογική Κλινική Α.Π.Θ. Γ.Ν.Θ. Γ. Γεννηματάς.
ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΠΑΧΕΟΣ ΕΝΤΕΡΟΥ
Σε ορμονοάντοχο καρκίνο προστάτη, από ποια παράμετρο θα εξαρτηθεί η επιλογή του σχήματος χημειοθεραπείας 1ης γραμμής: Από την ηλικία; Από την αύξηση του.
ΟΡΜΟΝΟΑΝΤΟΧΟΣ ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΠΡΟΣΤΑΤΗ
Γεώργιος Δ. Ηλιάδης Ακτινοθεραπευτής Ογκολόγος
Μ ΔΕΜΙΡΗ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΟΓΚΟΛΟΓΟΣ ΠΑΘΟΛΟΓΟΣ Α.Ο.Ν.Α «ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ»
Μετάπλαση Η αντιστρέψιμη εκείνη κατάσταση κατά την οποία ένας τύπος ώριμου κυττάρου (επιθηλιακού ή μεσεγχυματικού) αντικαθίσταται από άλλο ώριμο κυτταρικό.
Expanding the biomarker toolbox: BRAF in mCRC September 2015.
Μάριος Μπακογεώργος Παθολόγος-Ογκολόγος Ογκολογική Κλινική 251 ΓΝΑ Αθήνα 28/2/2015 Μεταστατικός Καρκίνος Ουροδόχου Κύστης.
ΑΡΧΕΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΣΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΜΑΣΤΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΛΟΦΩΝΟΣ.
ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΩΝ – ΠΡΟΒΛΕΠΤΙΚΩΝ ΔΕΙΚΤΩΝ
ΚΑΡΚΙΝΩΜΑ ΜΑΣΤΟΥ Σπάνιο σε ηλικία < 25 ετών Η επίπτωσή του προοδευτικά αυξάνεται με την ηλικία (Μέση ηλικία=64 έτη) Β. Αμερική-Ευρώπη: 1 Ca / 8 γυναίκες.
Όγκοι Πεπτικού Χειρουργική προσέγγιση
Αρχές Ακτινοθεραπείας Όγκων Ουροποιο-γεννητικού Συστήματος και Οστικών Μεταστάσεων Δέσποινα Σπυροπούλου Λέκτορας Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας Ιατρικό.
Καρκίνος εξωηπατικών χοληφόρων (χολαγγειοκαρκίνωμα) Δ. Καραβίας Καθηγητής Χειρουργικής Πανεπιστημίου Πατρών.
Θεραπεία όγκων πνεύμονα
Ακτινοθεραπεία ασθενών με καρκίνου μαστού Δ. Μ. Καρδαμάκης Καθηγητής Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας.
Χειρουργική αντιμετώπιση ηπατικών μεταστάσεων από κολοορθικό καρκίνο Διονύσιος Δ. Καραβίας Καθηγητής Χειρουργικής Πανεπιστήμιο Πατρών.
ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΟΥΡΟΔΟΧΟΥ ΚΥΣΤΕΩΣ ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΟΥΡΟΔΟΧΟΥ ΚΥΣΤΕΩΣ Δρ. Αναστάσιος Παππάς Διευθυντής Ε.Σ.Υ. του Ουρολογικού Τμήματος του Νοσοκομείου >. του Ουρολογικού.
Bladder cancer and local invasion 30% 70% T2-T4 Tis, Ta, T1. Muscularis propria.
ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΟΥΡΟΔΟΧΟΥ ΚΥΣΤΗΣ ΣΕ ΟΥΡΟΘΗΛΙΑΚΟ ΚΑΡΚΙΝΟ Κοριτσιαδης Γ. Επ. Νοσκομείο Μεταξά.
Καρκίνος στομάχου – καρκίνος παχέος εντέρου : ένα παγκόσμιο πρόβλημα.
Καρκινογένεση Μάρτιος 2016 Μιχάλης Β. Καραμούζης MD, PhD Παθολόγος Ογκολόγος Επίκουρος Καθηγητής Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών Devlin – Κεφάλαιο 13.
Νεοεπικουρική ΧΜΘ στο μυοδιηθητικό καρκίνο της ουροδόχου κύστεως Ε. Ι. Λιανός Επιμελητής Β’ Ογκολογικού - Παθολογικού Τμήματος ΕΑΝΠ «ΜΕΤΑΞΑ»
Παθογένεια και προγνωστικοί δείκτες καρκίνου του μαστού.
ΔΙΗΘΗΣΗ-ΜΕΤΑΣΤΑΣΗ-ΑΓΓΕΙΟΓΕΝΕΣΗ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ
ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΜΕΘΟΔΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ
Θεραπεία όγκων πνεύμονα
ΣΥΛΛΟΓΟΣ «Κ.Ε.Φ.Ι» ΑΘΗΝΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΙΜΑΤΟΛΟΓΙΚΟ ΚΑΡΚΙΝΟ ΑΘΗΝΑ 20/09/2017 ΝΕΩΤΕΡΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ.
Καρκίνος Παχέος Εντέρου
ΛΑΡΥΓΓΑΣ Χόνδρινος σωλήνας μήκους 4-5 εκ. Η κοιλότητα του λάρυγγα καλύπτεται από το βλεννογόνο, ο οποίος αποτελείται από επιθήλιο, χόριο και αδένες. Επιθήλιο:
Ο ρόλος της ορμονοθεραπείας στον καρκίνο του προστάτη
Καρκινογένεση Μιχάλης Β. Καραμούζης MD, PhD Παθολόγος Ογκολόγος
Ακτινοθεραπεία ασθενών με καρκίνου μαστού
Θεραπεία όγκων πνεύμονα
Epigenetics in T-cell ALL
Οξεία κοιλία Νοσηλευτική ΤΕΙ Λάρισας Δ. Παπαγόρας 08.ΧΙ.ΙΙ.
9.4. ΣΑΡΚΩΜΑΤΑ ΣΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΕΓΧΥΣΕΩΝ ΣΤΗ Γ
ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΑ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΙΚΟΥ
ΟΓΚΟΙ ΠΕΠΤΙΚΟΥ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΑΓΓΕΛΟΣ Κ
Αμυλοείδωση: Τί πρέπει να γνωρίζει ο Καρδιολόγος;
ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΟΓΚΟΛΟΓΙΑΣ - ΣΤΑΔΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΝΕΟΠΛΑΣΙΩΝ
ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ
ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΠΡΩΙΜΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ
ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΔΟΜΗΣ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ Βλαστικά Κύτταρα
Αναπλ. Καθηγήτρια Παθολογικής Ανατομίας
ΟΓΚΟΙ ΠΕΠΤΙΚΟΥ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΑΓΓΕΛΟΣ Κ
ΚΑΡΚΙΝΟΣ Ξεκινάει με την εξαλλαγή (μετατροπή σε καρκινικό) ενός κυττάρου και τη συνεπακόλουθη αρρύθμιστη κυτταρική διαίρεσή του, με αποτέλεσμα τη δημιουργία.
Γαστρεκτομή D1 ή D2 Κωνσταντίνος Πετρόπουλος
Ασθενείς σε αντιοστεολυτική αγωγή
ΑΡΧΕΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΣΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΜΑΣΤΟΥ
ΟΓΚΟΙ ΠΕΠΤΙΚΟΥ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΑΓΓΕΛΟΣ Κ
Μιχαλησ λιοντοσ Παθολογοσ ογκολογοσ
ΜΟΡΙΑΚΗ ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΟΝΑ
ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΣΤΕΝΩΣΗ ΚΑΡΩΤΙΔΩΝ – ΣΠΟΝΔΥΛΙΚΩΝ ΑΡΤΗΡΙΩΝ
Μεταγράφημα παρουσίασης:

ΟΓΚΟΙ ΠΕΠΤΙΚΟΥ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΑΓΓΕΛΟΣ Κ.ΚΟΥΤΡΑΣ ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ - ΟΓΚΟΛΟΓΙΑΣ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΠΓΝΠ

Ca ΠΑΧΕΟΣ ΕΝΤΕΡΟΥ – ΟΡΘΟΥ 2η σε συχνότητα αιτία θανάτου από καρκίνο Ca ορθού: 20-35% του συνόλου Ca ορθού: 3 φορές πιθανότερο να υποτροπιάσει τοπικά σε σχέση με Ca παχέος

Ca ΠΑΧΕΟΣ ΕΝΤΕΡΟΥ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΗ ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ Στάδιο ΙΙΙ (Διηθημένοι επιχώριοι λεμφαδένες) 5-FU/Leucovorin –Ελάττωση πιθανότητας υποτροπής: 41% –Ελάττωση πιθανότητας θανάτου από καρκίνο: 33% –Βελτίωση 5ετούς επιβίωσης: 50% → 62% Στάδιο ΙΙ ? –Όγκοι χαμηλής διαφοροποίησης, T4 –Αγγειακή ή λεμφαγγειακή διήθηση –Εξαίρεση <13 λεμφαδένων –Διάτρηση, απόφραξη –Gene expression profiles?

Ca ΠΑΧΕΟΣ ΕΝΤΕΡΟΥ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΗ ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ Infusional 5-FU / Leucovorin / Oxaliplatin

Ca ΟΡΘΟΥ Total mesorectal excision (TME) –Πιθανότητα τοπικής υποτροπής <10% Πρόσθια εκτομή του ορθού (6-15 cm) Kοιλιοπερινεϊκή εξαίρεση (0-5 cm)

Ca ΟΡΘΟΥ Στάδιο ΙΙ, ΙΙΙ –Συμπληρωματική χημειοθεραπεία – ακτινοθεραπεία: Ελάττωση πιθανότητας τοπικής υποτροπής, απομακρυσμένων μεταστάσεων, θνητότητας από την νόσο –Προεγχειρητική ακτινοθεραπεία: Ελάττωση πιθανότητας τοπικής υποτροπής, δυνατότητα αποφυγής κολοστομίας, ευνοϊκό προφίλ τοξικότητας, πιθανή βελτίωση της συνολικής επιβίωσης

Ca ΠΑΧΕΟΣ ΕΝΤΕΡΟΥ – ΟΡΘΟΥ Μεταστατική νόσος Χειρουργική αντιμετώπιση –Εξαίρεση μονήρων ή εντοπισμένων ηπατικών ή πνευμονικών μεταστάσεων (5-ετής επιβίωση: 30-40%)

Ca ΠΑΧΕΟΣ ΕΝΤΕΡΟΥ – ΟΡΘΟΥ Μεταστατική νόσος Xημειοθεραπεία 1 ης γραμμής –5-FU/Leucovorin –Σχήματα συνεχούς έγχυσης 5-FU είναι λιγότερο τοξικά σε σχέση με σχήματα bolus χορήγησης –Capecitabine: Εναλλακτική επιλογή 5-FU/Leucovorin –5-FU/Leucovorin / Oxaliplatin ή 5-FU/Leucovorin / Ιrinotecan → Πλεονέκτημα επιβίωσης έναντι 5-FU/Leucovorin → Ισοδυναμία των δύο σχημάτων Xημειοθεραπεία 2 ης γραμμής

Ca ΠΑΧΕΟΣ ΕΝΤΕΡΟΥ – ΟΡΘΟΥ Μεταστατική νόσος Μονοκλωνικά αντισώματα –Cetuximab, Panitumumab –Bevacizumab

Οικογένεια HER/ErbB υποδοχέων και προσδέτες HER1/EGFR erbB1 HER2 erbB2 neu EGF TGF-  Amphiregulin Betacellulin HB-EGF Epiregulin Neuregulins 1,2 Neuregulins 1-4 HB EGF Betacellulin Epiregulin HER3 erbB3 HER4 erbB4 Ligands:

Σύνδεση προσδέτη και δημιουργία διμερούς

Cetuximab Cetuximab is a chimeric (34% mouse protein) IgG1 MAb that binds the extracellular domain of EGFR Specifically targets EGFR with 10-fold higher affinity than its natural ligands

Cetuximab: mechanisms of action Cetuximab is an IgG1 monoclonal antibody that: –Inhibits endogenous ligand binding thereby blocking dimerization, TK phosphorylation, and receptor-dependent downstream signaling –Leads to receptor dimerisation, endocytosis and intracellular degradation of the antibody-receptor complex –Induces antibody-dependent cell-mediated cytotoxicity (ADCC)

Angiogenesis: Essential for tumour development and progression 1. Jain. Nat Med 2001; 2. Jain. Science 2005; 3. Gerber & Ferrara. Cancer Res Folkman, In: “Cancer: Principles & Practice of Oncology. Vol 2. 7th ed” Tumours >2 mm require an independent blood supply Continued VEGF expression 4 VEGF bFGF TGFβ-1 VEGF bFGF TGFβ-1 PLGF VEGF bFGF TGFβ-1 PLGF PD-ECGF VEGF bFGF TGFβ-1 PLGF PD-ECGF Pleiotrophin Vascular, large tumour with metastatic potential. Tumour vasculature is abnormal and inherently unfavourable to effective antitumour therapy 1–3 Angiogenic switch Leads to overexpression of pro-angiogenic signals and activation of secondary pathways

Activation may occur at various stages of tumour development 1–4 Angiogenesis is mediated primarily via the interaction of VEGF-A with VEGFR-2 1–3 – VEGF binding to capillary endothelial cell receptors generates a downstream signal cascade, promoting angiogenesis Critical role of VEGF throughout angiogenesis 1. Ferrara. Endocr Rev 2004; 2. Hicklin & Ellis. JCO Ferrara Nat Rev Drug Discov 2004; 4. Bergers & Benjamin. Nat Rev Cancer 2003 VEGF VEGF receptor Angiogenesis correlates with disease progression in many tumours 1–4 Increases vessel permeability Contributes to vascular abnormalities 1,2,6,7,9 Facilitates survival of existing endothelial cells Stimulates new vessel growth

Bevacizumab precisely targets VEGF to inhibit angiogenesis Bevacizumab VEGF receptor VEGF Bevacizumab prevents binding of VEGF to receptors Bevacizumab has a long elimination half life (approximately 20 days) which may contribute to continuous tumour control

...resulting in a substantial increase in OS for patients with mCRC 1. Cunningham, et al. Lancet 1998; 2. Van Cutsem, et al. BJC de Gramont, et al. JCO 2000; 4. Hurwitz, et al. NEJM Cunningham, et al. NEJM 2004; 6. Van Cutsem, et al. NEJM Van Cutsem, et al. JCO 2007; 8. Van Cutsem, et al. JCO Grothey, et al. Lancet 2012; 10. Stintzing, et al. ECC 2013; 11. Venook, et al. ASCO 2014 Bevacizumab 4,10,11 BSC 5-FU Irinotecan 1 Capecitabine 2 Oxaliplatin 3 Cetuximab 5,6,10,11 Panitumumab 7 Aflibercept 8 Regorafenib 9 Median OS Time (months) 's1990's2000's

Ca ΟΙΣΟΦΑΓΟΥ Εντοπισμένη νόσος (Τis-Τ2 Ν0-1 Μ0) Χειρουργική αντιμετώπιση

Ca ΟΙΣΟΦΑΓΟΥ Τοπικά προχωρημένη νόσος (Τ3-Τ4 Ν0-1 Μ0) Χειρουργική αντιμετώπιση –Πλήρης εξαίρεση της νόσου δεν είναι εφικτή στο 30% σε Τ3 και στο 50% σε Τ4 όγκους –Το ποσοστό μακροχρόνιας επιβίωσης σπάνια ξεπερνά το 20%, ακόμα και μετά από πλήρη εξαίρεση

Ca ΟΙΣΟΦΑΓΟΥ Μεταστατική νόσος Ανακουφιστική αντιμετώπιση Αντιμετώπιση δυσφαγίας –Stent –Ακτινοθεραπεία

Ca ΟΙΣΟΦΑΓΟΥ Μεταστατική νόσος Ανακουφιστική χημειοθεραπεία σε επιλεγμένους ασθενείς –Cisplatin / infusional 5-FU –Taxanes, Irinotecan, Oxaliplatin

Ca ΣΤΟΜΑΧΟΥ Εντοπισμένη νόσος Χειρουργική αντιμετώπιση –Συμπληρωματική χημειοθεραπεία (5-FU/LV) + RT → Πλεονέκτημα επιβίωσης 15% έναντι της χειρουργικής αντιμετώπισης μόνο –Περι-εγχειρητική χημειοθεραπεία → Πλεονέκτημα επιβίωσης

Ca ΣΤΟΜΑΧΟΥ Μεταστατική νόσος Ανακουφιστική χημειοθεραπεία –Cisplatin, 5-Fluorouracil, Anthracyclines –Irinotecan, Oxaliplatin, Docetaxel, Paclitaxel, Capecitabine –Προσθήκη Trastuzumab σε HER2 (+) νόσο

Ca ΠΑΓΚΡΕΑΤΟΣ Εντοπισμένη νόσος Χειρουργική αντιμετώπιση (<20%) –Παγκρεατοδωδεκαδακτυλεκτομή (Whipple) –Xειρουργική θνησιμότητα 18% 5-ετης επιβίωση 10-20% Συμπληρωματική χημειοθεραπεία (± RT) ?

Ca ΠΑΓΚΡΕΑΤΟΣ Τοπικά προχωρημένη ή μεταστατική νόσος Συμπτωματική αντιμετώπιση Αντιμετώπιση αποφρακτικού ικτέρου –Xειρουργικές επεμβάσεις παράκαμψης –Tοποθέτηση stent διαδερμικά ή ενδοσκοπικά Ανακουφιστική χημειοθεραπεία –Gemcitabine –Nab-paclitaxel

Ca ΗΠΑΤΟΣ Εντοπισμένο και χειρουργήσιμο Χειρουργική αντιμετώπιση (10%)

Ca ΗΠΑΤΟΣ Εντοπισμένο αλλά ανεγχείρητο Εμβολισμός (Gelfoam powder, Lipiodol κ.α. ± ΧΜΘ) Διαδερμική έγχυση αιθανόλης Κρυοχειρουργική Radiofrequency ablation Τοπικός έλεγχος ΟΧΙ πλεονέκτημα επιβίωσης

Ca ΗΠΑΤΟΣ Προχωρημένη νόσος Sorafenib → Πλεονέκτημα επιβίωσης Ταμοξιφένη, Προγεστερινοειδή, Οκτρεοτίδιο, IFΝα, Χημειοθεραπεία ΟΧΙ πλεονέκτημα επιβίωσης

Ca ΠΡΩΚΤΟΥ Χημειοθεραπεία (Mitomycin C / infusional 5-FU) – Ακτινοθεραπεία –Πλεονέκτημα στον τοπικό έλεγχο της νόσου και στην επιβίωση των ασθενών έναντι της χειρουργικής αντιμετώπισης (5-ετής επιβίωση 82% έναντι 55%) Kοιλιοπερινεϊκή εξαίρεση σε περιπτώσεις μη ανταπόκρισης ή υποτροπής της νόσου