Αναπνοή

Οι αναπνευστικές δυσκολίες για πολύ καιρό θεωρούνταν από κάποιους πολύ σημαντικές για τον τραυλισμό. Η έρευνα επισημαίνει ακαμψία των αναπνευστικών μυών, τρόμο, και έλλειψη συντονισμού μεταξύ των θωρακικών και κοιλιακών συσπάσεων. Παρά τις πολυάριθμες μελέτες είναι ακόμα αβέβαιο το αν οι δυσκολίες στην αναπνοή είναι το αποτέλεσμα του τραυλισμού ή η αιτία του.

Αναπνοή Μαζί με τη λογοθεραπεία, στόχοι της αναπνευστικής θεραπείας είναι οι ακόλουθοι: Να μάθει στον πελάτη σωστό τρόπο αναπνοής Να αυξήσει τη ζωτική χωρητικότητα των πνευμόνων Να αναπτύξει έλεγχο της εισπνοής και εκπνοής. Να βελτιώσει τη δύναμη και συντονισμό των μυών που αναμιγνύονται την αναπνοή.

Αναπνοή Οι Martin & Darnley (1992) επίσης περιλαμβάνουν τα ακόλουθα: Ακριβείς εξηγήσεις της φυσιολογίας της αναπνοής και του τρόπου με τον οποίο η αναπνοή υποστηρίζει τη φώνηση.

Συντονισμός εκπνοής και εισπνοής 1.Προσοχή δίνεται στην έναρξη της φώνησης αμέσως μετά την εισπνοή. Έτσι ο ασθενής δε σπαταλά πολύ αέρα πριν τη φώνηση και δε ξεμένει μετά από αέρα πρόωρα. 2.Ο πελάτης μιμείται τον κλινικό εισπνέοντας γρήγορα και εκπνέοντας αργά. Αυτό επαναλαμβάνεται με τον πελάτη να μετράει αργά, στην αρχή μέχρι το έξι και μετά σταδιακά αυξάνοντας ως το 20, όλα αυτά μετά τη γρήγορη εισπνοή. 3.Ο πελάτης ενθαρρύνεται να αυξάνει σταδιακά το μήκος των εκφορών του που παράγονται σε μία εκπνοή, ξεκινώντας με ένα απαλό αναστεναγμό σε φράσεις των πέντε λέξεων.

Συντονισμός εκπνοής και εισπνοής 1.Εισπνεύστε και βγάλετε έναν αναστεναγμό καθώς εκπνέετε 2.Εισπνεύστε και μετά εκπνεύστε λέγοντας: he, how, har, hoe, hoo 3.Μετά με λέξεις: hat, him, hit, hill, house, home, hum, hymn, hutch, his, horn 4.Much, more, many, men, mean, male, mink, mint 5.Much more, many men, mike meant, my mill 6.Μεγαλύτερες εκφράσεις.

Ασκήσεις Αναπνοής Η άσκηση της χήνας Η άσκηση αυτή εφαρμόζεται συνήθως στα παιδιά μετά τις ασκήσεις χαλάρωσης. Σε αυτή το παιδί βρίσκεται ξαπλωμένο. Πάνω στην κοιλιά και γύρω από τον ομφαλό του τοποθετούμε μία πλαστική χήνα, την οποία το παιδί συγκρατεί με τα δάχτυλά του. Του διηγούμαστε μια ιστοριούλα για μια χήνα που κάνει τη βόλτα της στη λίμνη και κάθε τόσο φυσάει αέρας. Επειδή η χήνα είναι έξυπνη και δε θέλει να βρέξει τα φτερά της, προσπαθεί να προφυλαχθεί κινούμενη από το ένα κύμα στο άλλο. Στην πράξη αυτό σημαίνει: 1.Εκνπνοή-φυσάει αέρας-κοίλανση του κοιλιακού τοιχώματος. Η χήνα κατεβαίνει από το ένα κύμα στο άλλο. 2.Άμεση εισπνοή – κύρτωση του κοιλιακού τοιχώματος. Η χήνα ανεβαίνει στην κορυφή του κύματος. 3.Κράτημα αναπνοής στην εισπνοή – το κοιλιακό τοίχωμα παραμένει κυρτό. Η χήνα κάνει τη βόλτα της. Το παιδί μπορεί να στριφογυρίσει τη χήνα δύο με τρεις φορές, μέχρι να ξαναρχίσει ο κύκλος.

Ασκήσεις Αναπνοής Η άσκηση του τοξότη κενταύρου Σύμφωνα με τη μυθολογία, ο κένταυρος ήταν ένα φανταστικό πλάσμα, είχε σώμα και στήθος ταύρου, χέρια και κεφάλι ανθρώπου, και έριχνε βέλη. Σε αυτή την άσκηση ο ασθενής στέκεται όρθιος, σαν να βγάζει λόγο, και εκτοξεύει αβίαστα πολλά συνεχή φυσήματα μικρής διάρκειας, τα οποία θα μπορούσαν να παρομοιαστούν με βέλη. Αυτά τα μηνύματα τα κατευθύνει με τα μάτια του προς ένα φανταστικό στόχο. Έχει μεγάλη σημασία ο ασθενής να ζει την άσκηση, να την εκτελεί σαν να πρόκειται πράγματι να μεταδώσει ένα μήνυμα σε κάποιον. Δεν αρκεί να λειτουργεί την κοιλιά. Η λειτουργία αυτή πρέπει να έχει μια λογική, τη λογική του μηνύματος.

Ασκήσεις Αναπνοής Η άσκηση εκτελείται σε όρθια θέση, με το ένα χέρι να ακουμπά στο θώρακα και το άλλο στην κοιλιά. Ο ασθενής κάνει τρεις πνοές, φυσήματα, εκπνοές, κοιλιακές, μεταξύ των οποίων μεσολαβούν 1 έως 2 δευτερόλεπτα. Αυτά τα φυσήματα υλοποιούνται με έναν θόρυβο σαν «σσσ», που βγαίνει από το στόμα. Ανά τρία φυσήματα ο ασθενής επανεξετάζει τη θέση του, που πρέπει να είναι κάθετη και χαλαρή.

Ασκήσεις Αναπνοής Αναπνοή του σκαντζόχοιρου Η άσκηση αυτή ονομάστηκε έτσι επειδή μοιάζει με τη στάση που παίρνει ο σκαντζόχοιρος όταν θέλει να αμυνθεί. Ενώ στην άσκηση του τοξότη κενταύρου η κίνηση που γίνεται είναι εκπνοή, στην αναπνοή του σκαντζόχοιρου η αντίστοιχη κίνηση είναι εισπνοή. Σε αυτή την άσκηση ο ασθενής καλείται να στρέψει το βλέμμα στο σώμα του, την κοιλιά και στο θώρακα είτε κατευθείαν είτε μέσα από καθρέφτη. Το ένα χέρι είναι τοποθετημένο στην κοιλιά, αλλά ακουμπούν μόνο τα δάχτυλα σα καμπάνα, και το άλλο στο θώρακα. Παρόλο που ο ασθενής κοιτάζει την κοιλιά και το χέρι του κάμπτοντας μπροστά το κεφάλι και το λαιμό, ο θώρακάς του πρέπει να παραμένει κάθετος.

Ασκήσεις Αναπνοής Η άσκηση περιλαμβάνει τρεις διαδοχικές εισπνοές μικρής διάρκειας από το στόμα, την καθεμία από τις οποίες ακολουθεί μια παθητική εκπνοή. Ο ασθενής δηλαδή λειτουργεί σαν να «παίρνει αέρα με την κοιλιά, και μετά να τον αφήνει να φύγει μόνος του». Κάθε εισπνοή ακολουθείται από ένα θόρυβο που μοιάζει με ανάποδο «φ» και κάθε εκπνοή από ένα θόρυβο που ακούγεται σαν «σσσ». Η περίοδος ηρεμίας μεταξύ των τριών φυσημάτων είναι περίπου 1-2 δευτερόλεπτα.

Ασκήσεις Αναπνοής Αναπνοή του δράκου Στην πράξη πρόκειται για ένα συνδυασμό της άσκησης του τοξότη κενταύρου και της αναπνοής του σκαντζόχοιρου. Μετά από μια βαθιά αναπνοή, ο ασθενής εισπνέει από το στόμα κάνοντας θόρυβο που μοιάζει με ανάποδο φ και αμέσως εκπνέει με θόρυβο που ακούγεται σα «σσσ». Μετά την εκπνοή ακολουθεί μία περίοδος ηρεμία διάρκειας 1-2 δευτερολέπτων. Όπως οι δύο προηγούμενες ασκήσεις, έτσι και η αναπνοή του δράκου εκτελείται τρεις φορές, με τον ασθενή να ελέγχει τη θέση του μεταξύ της κάθε σειράς.

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΚΑΘΕΤΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΦΩΝΗΣΗΣ Παρόλο που έχουν εκφραστεί διαφωνίες για τη σχέση μεταξύ της φωνητικής και της συνολικής συμπεριφοράς του ατόμου, σε καμία περίπτωση δεν αμφισβητείται η σχέση της φωνητικής συμπεριφοράς με τη θέση του σώματος. Ως γνωστόν, όταν οι άνθρωποι θέλουν να φωνάξουν από μακριά αρχίζουν να ισιώνουν το σώμα, ενώ σε περίπτωση φωνητικής βλάβης δείχνουν να ζορίζονται.

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΚΑΘΕΤΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΦΩΝΗΣΗΣ Οι ασκήσεις καθετότητας αποσκοπούν να βοηθήσουν το άτομο να αποφύγει αυτή την κάμψη του σώματος κατά τη φώνηση. Εν ολίγοις, επιδιώκουν να του διδάξουν πώς να διατηρεί τον ευθειασμό ή την καθετότητά του. Η έκφραση σωστός ευθειασμός σημαίνει ότι η λεκάνη βρίσκεται στη σωστή θέση, η σπονδυλική στήλη παίζει τον προκαθορισμένο στηρικτικό της ρόλο, επιτρέποντας πλήρη ελευθερία στην κίνηση των άκρων, ιδιαίτερα της κεφαλής, του λαιμού και του θώρακα, και οι ώμοι είναι χαλαροί

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΚΑΘΕΤΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΤΆ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΦΩΝΗΣΗ Σε αυτή τη στάση μπορούμε να πούμε ότι το άτομο είναι ευθειασμένο. Ο ευθειασμός προσφέρει αίσθηση σταθερότητας.

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΚΑΘΕΤΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΤΆ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΦΩΝΗΣΗ Άσκηση της σφίγγας Η άσκηση πήρε το όνομά της από το τη Σφίγγα, ένα πλάσμα που στη μυθολογία περιγράφεται ως ακίνητο, ψυχρό και αινιγματικό. Η συγκεκριμένη άσκηση μπορεί να εκτελείται σε όρθια ή καθιστή θέση. Ο ασθενής βρίσκεται μπροστά από έναν καθρέφτη. Στέκεται ευθειασμένος και χωρίς ακαμψία. Σε αυτή τη στάση ελέγχει εάν ο άξονας του σώματος και του κεφαλιού του βρίσκεται στην ίδια ευθεία. Έπειτα κοιτάζοντας μέσα από τον καθρέφτη κατευθείαν στα μάτια του, γυρνά ελαφρά το κεφάλι δεξιά, ξαναγυρίζει μπροστά, έπειτα στρέφει το κεφάλι αριστερά και ξανά μπροστά, για δύο ή τρεις φορές.

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΚΑΘΕΤΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΦΩΝΗΣΗΣ Κατά την εκτέλεση πρέπει να προσέχει ώστε: Το βλέμμα να είναι στραμμένο πάντα μπροστά, να μην ακολουθεί δηλαδή το πρόσωπο Οι ώμοι να μη γυρνούν μαζί με το κεφάλι Ο άξονας του σώματος και το κεφάλι να βρίσκονται στην ίδια ευθεία, δηλαδή το κεφάλι να στρέφεται γύρω από τον άξονά του.

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΚΑΘΕΤΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΦΩΝΗΣΗΣ Η άσκηση του Σαμουράι Η άσκηση έχει πάρει το όνομά της από τις μάχες των πολεμιστών Σαμουράι. Εάν παρατηρήσει κανείς του Σαμουράι, θα διαπιστώσει ότι υπάρχει μια στιγμή όπου οι δύο μονομάχοι σταματούν με τα σπαθιά στον αέρα και παίρνουν μια ανάσα πριν το τελειωτικό χτύπημα. Στην προκειμένη περίπτωση ο μονομάχος πρέπει να πάρει ανάσα ακίνητος, χωρίς να πάψει να προσέχει τον αντίπαλο. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να πάρει μια ανώτερη θωρακική ανάσα.

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΚΑΘΕΤΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΦΩΝΗΣΗΣ Σε αυτή την άσκηση ο ασθενής πρέπει να εκτελέσει μια ενεργητική ρινική εισπνοή αποκλειστικά θωρακική, την οποία θα ακολουθήσει μια παθητική εκπνοή. Στέκεται μπροστά στο καθρέφτη και παίρνει μια βαθιά εισπνοή παρακολουθώντας: Τα μεσοπλεύρια διαστήματα που δεν αυξάνονται Την πλάτη και το κεφάλι, που πρέπει να είναι ευθειασμένα Τους ώμους, που πρέπει να είναι ακίνητοι Τη στιγμή της εκπνοής, κατά την οποία δεν πρέπει να προκληθεί απώλεια ισορροπίας ή κίνηση του κεφαλιού.

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΚΑΘΕΤΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΦΩΝΗΣΗΣ Άσκηση των πέντε θέσεων Σε αυτή την άσκηση το σώμα λαμβάνει πέντε θέσεις, από την ευθεία μέχρι τη μέγιστη κάμψη. Το πέρασμα από τη μία θέση στην άλλη δεν αφορά μόνο τη φυσική αλλά και τη ψυχική κατάσταση. Αυτές οι πέντε θέσεις είναι οι ακόλουθες: 1.Άρθρωση της κεφαλής με το λαιμό 2.Λαιμός με θώρακα 3.Κέντρο της πλάτης 4.Στη μέση 5.Στην άρθρωση της λεκάνης

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΚΑΘΕΤΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΦΩΝΗΣΗΣ Πρώτη θέση ή θέση στοχασμού. Το άτομο αρχικά ευθειάζεται και κατόπιν προχωρεί μόνο σε κάμψη της κεφαλής, χωρίς να αλλάξει τη θέση του αυχένα Δεύτερη θέση ή θέση του έντονου στοχασμού. Μαζί με το κεφάλι, το άτομο κάμπτει και τον αυχένα. Το στήθος και η πλάτη είναι ευθειασμένα. Το βλέμμα στρέφεται στα πόδια. Τρίτη θέση ή θέση αποθάρρυνσης. Μαζί με το κεφάλι και τον αυχένα, το άτομο κάμπτει και την πλάτη, η μέση όμως παραμένει ευθειασμένη. Τέταρτη θέση ή θέση ατονίας. Κάμψη της κεφαλής, του αυχένα, της πλάτης και της μέσης. Τα χέρια κρέμονται μπροστά, ενώ η λεκάνη παραμένει ευθειασμένη. Πέμπτη θέση ή θέση της κατάρρευσης. Το άτομο κάμπτει και τη λεκάνη. Τα γόνατα είναι τεντωμένα και τα χέρια κρέμονται στο έδαφος. Επιστροφή. Στη συνέχεια το άτομο θα πρέπει να πάρει όλες τις θέσεις αντίστροφα, καταλήγοντας στην αρχική θέση του ευθειασμού.