Η γλώσσα του κειμένου είναι ποιητική, με αποτέλεσμα τη συναισθηματική φόρτιση του αναγνώστη. Π.χ. «Κρατώ αυτά τα τσαλακωμένα από τους κρυψώνες χαρτιά μου και τα διαβάζω. Έτσι που γραφτήκανε και κρατηθήκανε κρυφά από τους δεσμοφύλακές μου, εκφράζουν μια κάποια διάσωση της ανεξαρτησίας μου και γι' αυτό μου είναι αγαπητά, ακόμη μάλιστα και σαν αντικείμενο, σα χαρτί.»
Το κειμενικό είδος είναι επιστολή: το ύφος της είναι ανεπίσημο (χρήση α’ ενικού- β’ενικού), έχει προσφώνηση, αποφώνηση, γίνεται εκτενής χρήση του μεταφορικού λόγου.
Ο τρόπος πειθούς του κειμένου είναι επίκληση στο συναίσθημα του δέκτη. Επίκληση στο συναίσθημα Έχουμε φορτισμένο συναισθηματικά λόγο, δηλαδή έχουμε εκφραστικά μέσα στο κείμενο (παρομοιώσεις, μεταφορές) τα οποία προκαλούν συναισθήματα στον δέκτη(π.χ. ώρες σαν ασφυξία, απειλεί να σου σχίσει τα φρένα κ.τ.λ)
Τα μέσα πειθούς του κειμένου είναι: η αφήγηση χρήση μεταφορικής λειτουργίας της γλώσσας εικονοπαθητικές λέξεις (π.χ. διάσπαση μέσα σου, αλληλοσπαραγμός)
Α.Κ Δ.Τ Ε.Κ Ν.Κ Χ.Β