ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗ UNICEF ΜΕ ΘΕΜΑ: “Να σας γνωρίσω τους φίλους μου, τα παιδιά του κόσμου” ΚΑΙ ΤΙΤΛΟ: “ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ”

Slides:



Advertisements
Παρόμοιες παρουσιάσεις
Ο ΟΛΟΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΦΑΡΟΣ Του Φρανσίσκο Κούνα Εάν έρθεις στο σπίτι μου, από το παράθυρο της κρεβατοκάμαράς μου θα δεις τη θάλασσα, την παραλία και πολλές.
Advertisements

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΥΟ ΔΟΝΤΙΟΥ ΠΙΚΙ - ΠΙΚΙ.
Ένας πατέρας με οικονομική άνεση, θέλοντας να διδάξει στο γιο του τι σημαίνει φτώχεια, τον πήρε μαζί του για να περάσουν λίγες μέρες στο χωριό, σε κάτι.
Το συμμάζεμα της σοφίτας του σπιτιού έφερε στο μυαλό μου πολλές αναμνήσεις όταν ήρθε στα χέρια μου …. Το συμμάζεμα της σοφίτας του σπιτιού μου έφερε στο.
ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΚΕΡΙΑ.
Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΑΧΝΕΣ ΤΗΣ
Για να βάλω λίγο νόημα παραπάνω στη ζωή
Ο ΝΑΒΙΝΤ ΔΕΝ ΕΙΡΘΕ ΓΙΑ ΔΙΑΚΟΠΕΣ
H Αιμιλία πήγε στο σχολείο ενώ δεν αισθανόταν πολύ καλά
ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ…ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΟΥ ΦΙΛΟ
Τα τρία γουρουνάκια Ονόματα μελών ομάδας:.
‘Aπιστος Σύντροφος ?.
ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΣΤΑΧΤΟΠΟΥΤΑ
Ο ΡΟΖ ΚΑΡΧΑΡΙΑΣ ΚΕΙΜΕΝΑ – ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ
Χριστούγεννα όπως πραγματικά έγιναν
ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΜΟΥ ΦΕΤΟΣ..
Όλα τα παιδιά του κόσμου χρειάζονται δασκάλους
Άρης το σαλιγκάρι Άντον Κρινγκς.
Ο Μάνος Χατζιδάκις για το νησί των συναισθημάτων
Οι μαθητές της Β΄ τάξης μας συστήνουν βιβλία που διάβασαν…
Το θαύμα της γέννησης Η ιστορία ενός παιδιού.
RESPECT DIVERSITY ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΤΟ ΑΙΝΙΓΜΑ ΝΩΝΤΑΣ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ
Lord Robert Baden Powell of Gilwell. TΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΜΗΝΥΜΑ Αγαπητοί μου πρόσκοποι, είμαι 80 ετών (πώς σας φαίνεται;) αλλά δεν μπορώ να πω ότι αισθάνομαι.
ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΜΟΥ ΦΕΤΟΣ..
«Πως συμπεριφέρομαι στην κυρία μου»
Music: Smoke gets in your eyes Pictures By: Unknown source Edited by AMRA.
Διαφορετικότητα 4ο Δημοτικό Σχολείο Ελληνικού Ομάδα: Δανάη Φαλέκα
O ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΚΑΙ Η ΡΕΝΕΣΜΗ
Ένα παραμύθι κατά του σχολικού εκφοβισμού
Το θαύμα της γέννησης Η ιστορία ενός παιδιού
ΟΠΩΣ ΝΙΩΘΩ ΜΗ ΝΙΩΣΕΙΣ Ομάδα εργασίας: Ζησιμόπουλος Άγγελος
ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟ!!!
Κελεσίδης Βαγγέλης.
Οι μαθήτριες Ε΄ Δημοτικού Σταυρίνα Άννα. Μια φορά και έναν καιρό στο σχολείο των κοντοπόδαρων καθώς παίζανε μπάλα εμφανίστηκε ένας μακροπόδαρος που τον.
Ο ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ ΚΑΙ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΣΟΦΟΣ
Ο φτωχοσ και τα γροσια . ..
Σεμπάστιαν Πίλαρτζικ Θάνος Κανέλλος Τζαβέλας Νέστορας
Η παρέα και το άγνωστο παιδάκι Ένα μικρό παραμυθάκι που έφτιαξαν τα πρωτάκια με αφορμή την 21 η Μαρτίου: ημέρα αφιερωμένη στην εξάλειψη των φυλετικών.
Μερικές φορές νιώθω πολύ θυμωμένη!!
Από την Παρασκευή Σιδερά
ΤΑ ΝΤΟΛΜΑΔΑΚΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΑ - ΜΑΡΙΑΣ Όταν τρως σπιτικό φαγητό το καταλαβαίνεις…… μυρίζει και έχει Μμμμμ… άλλη γεύση!!!!!!!!!!!!
ΠΡΩΤΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ … Μπορείς να σκεφτείς αν υπάρχει τίποτα άλλο που να μας δίνει χαρτί, φρούτα, καρπούς, ξυλεία, φωλιές για τα πουλιά και τα άλλα ζώα,
Μια βόλτα στο θέατρο Σπύρος Ρουμελιώτης Α’3.
Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε ένα νησί στο οποίο ζούσαν όλα τα συναισθήματα. Εκεί ζούσαν η Ευτυχία, η Λύπη, η Γνώση, η Αγάπη και όλα τα άλλα συναισθήματα.
1ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΡΙΛΟΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Δ’ ΤΑΞΗ
ΤΑΚΤΙΚΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ ΣΤΟΝ ΕΞΩ ΚΟΣΜΟ 17 Ασίκη Ζωή / 1 ο Δημοτικό Σχολείο Ελευθερούπολης.
ΒΟΛΤA στις ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ του ΚΟΣΜΟΥ
ΕΠΙΜΕΛΙΑ: Κατερίνα Μαράντη Ηλέκτρα Γιαντζίκη Δημήτρης Βασιλείου Νικόλας Έρτσος.
O ΓΑΪΔΑΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΧΩΡΙΚΟΣ
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2015 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ ΟΛΓΑ Είναι Κυριακή πρωί και η Όλγα έχει ξυπνήσει. Πηγαίνει στη μαμά της και την ρωτάει αν μπορεί να πάει στον φούρνο.
« ένα άλλο πιθανό … τέλος ». Την κρίσιμη μέρα τύλιξε τα παπούτσια, τα πήρε στο σπίτι και τα έκρυψε. Προς το απόγευμα έβαλε τα καλά του, ετοιμάστηκε και.
«Η ιστορία μιας μαύρης γάτας» 2 ο Δημοτικό Σχολείο Αλμυρού Συνεργάστηκαν οι μαθητές της ΣΤ΄ τάξης: Ξένια-Βερονίκη Μπέσα Κλεβίσα Κέρτσι Γεωργία.
Λέμε όχι στον σχολικό εκφοβισμό Κείμενο. 1 Τι είναι σχολικός εκφοβισμός; Σχολικός εκφοβισμός είναι όταν ένα παιδί, ανεξαρτήτως ηλικίας, εκβιάζει ένα άλλο.
ΤΟ ΑΣΧΗΜΟΠΑΠΟ σε νέες περιπέτειες
Ένα παραμύθι για το διαδικτυακό εκφοβισμό
6ο Δημοτικό σχολείο Αρτέμιδος Ομάδα CBoys
The cool girls Παναγιώτα Ζαχαρία Χριστίνα Σοβαρά
Από την Παρασκευή Σιδερά
ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ –ΖΩ-ΥΠΑΡΧΩ
Η δύναμη της εικόνας Σήμερα γιορτάζουμε την Ημέρα Ασφαλούς Διαδικτύου με θέμα «Γίνε η αλλαγή: Όλοι μαζί για ένα καλύτερο διαδίκτυο»
Για να βάλω λίγο νόημα παραπάνω στη ζωή
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2015 ΣΤ΄1 ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ.
Για να βάλω λίγο νόημα παραπάνω στη ζωή
Για να βάλω λίγο νόημα παραπάνω στη ζωή
Η Κοκκινοσκουφίτσα.
Δ2 Δανάη Διαμαντοπούλου.
Αν έχεις χάσει, φίλε, τη γαλήνη, αν έχεις χάσει, φίλε, τη χαρά,
«Πως συμπεριφέρομαι στην κυρία μου»
Η αναπηρία δεν είναι κολλητική η αγάπη όμως είναι!
Οι σκοτεινές πλευρές του διαδικτύου!
Μεταγράφημα παρουσίασης:

ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗ UNICEF ΜΕ ΘΕΜΑ: “Να σας γνωρίσω τους φίλους μου, τα παιδιά του κόσμου” ΚΑΙ ΤΙΤΛΟ: “ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ”

Μια φορά κι ένα καιρό υπήρχε ένα παιδί, που το έλεγαν Βαγγέλη. Ζούσε με τους πλούσιους γονείς του σ' ένα μεγάλο σπίτι σε μια καλή γειτονιά της Αθήνας. Επειδή όμως ο Βαγγέλης ήταν ανάπηρος, Βαγγέλης ήταν ανάπηρος, οι γονείς του ντρεπόντουσαν να τον παίρνουν μαζί τους να τον παίρνουν μαζί τους και του φέρονταν άσχημα. και του φέρονταν άσχημα. Πολλές φορές τον χτυπούσαν και τον έβαζαν να πουλάει και τον έβαζαν να πουλάει μαντηλάκια στους δρόμους. Ο Βαγγέλης ένιωθε πολύ Ο Βαγγέλης ένιωθε πολύ άσχημα, γιατί καταλάβαινε, ότι οι γονείς του δεν τον ότι οι γονείς του δεν τον ήθελαν.Έτσι πολλές φορές κλεινόταν στο δωμάτιό του, κλεινόταν στο δωμάτιό του, έκλαιγε και ντρεπόταν για έκλαιγε και ντρεπόταν για την οικογένειά του.

Μια μέρα, εκεί που ο Βαγγέλης πουλούσε τα μαντήλια στο δρόμο, πέρασε ένα παιδί, που ήταν έντεκα χρονών και τον έλεγαν Σπύρο. Ο Σπύρος πλησίασε τον Βαγγέλη και του είπε: “ Γεια σου! Μήπως θέλεις κάποια βοήθεια;”. Ο Βαγγέλης στην αρχή ντρεπόταν...Μετά όμως χάρηκε, γιατί θα είχε βοήθεια κι έναν φίλο.Έτσι απάντησε στον Σπύρο: “Με λένε Βαγγέλη κι έχω ένα σοβαρό πρόβλημα...Οι γονείς μου δε με θέλουν, γιατί είμαι ανάπηρος και με βάζουν να δουλεύω. Μήπως θα μπορούσες να με πάρεις στο σπίτι σου για λίγες μέρες;”. “Βεβαίως! Έλα μαζί μου!”, αποκρίθηκε ο Σπύρος. Ο Βαγγέλης στην αρχή ντρεπόταν...Μετά όμως χάρηκε, γιατί θα είχε βοήθεια κι έναν φίλο.Έτσι απάντησε στον Σπύρο: “Με λένε Βαγγέλη κι έχω ένα σοβαρό πρόβλημα...Οι γονείς μου δε με θέλουν, γιατί είμαι ανάπηρος και με βάζουν να δουλεύω. Μήπως θα μπορούσες να με πάρεις στο σπίτι σου για λίγες μέρες;”. “Βεβαίως! Έλα μαζί μου!”, αποκρίθηκε ο Σπύρος.

Όταν έφτασαν στο σπίτι του Σπύρου, εκείνος είπε στον μπαμπά του: Όταν έφτασαν στο σπίτι του Σπύρου, εκείνος είπε στον μπαμπά του: “Μπαμπά, καθώς γύριζα απ' το σχολείο μου, βρήκα αυτό το ανάπηρο παιδί, το λένε Βαγγέλη. Σκέφτηκα να τον φέρω στο σπίτι, για να τον βοηθήσουμε, αφού οι γονείς του δεν τον θέλουν, τον χτυπούν και τον βάζουν να πουλάει μαντηλάκια”. “Βαγγέλη, μπορείς να μείνεις μαζί μας για λίγες μέρες, αλλά νομίζω, ότι πρέπει να ειδοποιήσουμε την αστυνομία, γιατί αυτό, που σου κάνουν οι γονείς σου, είναι απαράδεκτο και πρέπει να τιμωρηθούν!”. “Βαγγέλη, μπορείς να μείνεις μαζί μας για λίγες μέρες, αλλά νομίζω, ότι πρέπει να ειδοποιήσουμε την αστυνομία, γιατί αυτό, που σου κάνουν οι γονείς σου, είναι απαράδεκτο και πρέπει να τιμωρηθούν!”.

Η αστυνομία κάλεσε τους γονείς του Η αστυνομία κάλεσε τους γονείς του Βαγγέλη, για να δικαστούν. Το δικαστήριο αποφάσισε, ότι οι γονείς του θα έμπαιναν στη φυλακή και ο Βαγγέλης θα πήγαινε σε ένα ορφανοτροφείο, μέχρι να βρεθεί μια καινούρια οικογένεια γι' αυτόν.

Μόλις ο Σπύρος έμαθε, ότι ο Βαγγέλης είναι στο ορφανοτροφείο, ζήτησε από τον μπαμπά του να τον υιοθετήσουν. Ο μπαμπάς του συμφώνησε και την επόμενη μέρα πήγαν στο ορφανοτροφείο. Έψαξαν τον Βαγγέλη, τον βρήκαν και ζήτησαν από την υπεύθυνη του ορφανοτροφείου να τον πάρουν, για να μεγαλώσει μαζί τους. “Το ορφανοτροφείο συμφωνεί”, απάντησε εκείνη, “αλλά με κάποιους όρους...ότι δε θα τον χτυπάτε, δε θα τον εκβιάζετε, δε θα τον κλειδώνετε στο δωμάτιό του, δε θα τον εκμεταλλεύεστε, θα τον έχετε πάντα μαζί σας και θα τον βοηθάτε στην αναπηρία του!”. Έψαξαν τον Βαγγέλη, τον βρήκαν και ζήτησαν από την υπεύθυνη του ορφανοτροφείου να τον πάρουν, για να μεγαλώσει μαζί τους. “Το ορφανοτροφείο συμφωνεί”, απάντησε εκείνη, “αλλά με κάποιους όρους...ότι δε θα τον χτυπάτε, δε θα τον εκβιάζετε, δε θα τον κλειδώνετε στο δωμάτιό του, δε θα τον εκμεταλλεύεστε, θα τον έχετε πάντα μαζί σας και θα τον βοηθάτε στην αναπηρία του!”.

Έτσι κι έγινε... Έτσι κι έγινε... Τώρα πια ο Βαγγέλης νιώθει χαρούμενος, ευτυχισμένος, επειδή τον προσέχουν και έχει μια καινούρια οικογένεια, που θα τον αγαπάει και θα τον φροντίζει για όλη του τη ζωή!!!