ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗ UNICEF ΜΕ ΘΕΜΑ: “Να σας γνωρίσω τους φίλους μου, τα παιδιά του κόσμου” ΚΑΙ ΤΙΤΛΟ: “ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ”
Μια φορά κι ένα καιρό υπήρχε ένα παιδί, που το έλεγαν Βαγγέλη. Ζούσε με τους πλούσιους γονείς του σ' ένα μεγάλο σπίτι σε μια καλή γειτονιά της Αθήνας. Επειδή όμως ο Βαγγέλης ήταν ανάπηρος, Βαγγέλης ήταν ανάπηρος, οι γονείς του ντρεπόντουσαν να τον παίρνουν μαζί τους να τον παίρνουν μαζί τους και του φέρονταν άσχημα. και του φέρονταν άσχημα. Πολλές φορές τον χτυπούσαν και τον έβαζαν να πουλάει και τον έβαζαν να πουλάει μαντηλάκια στους δρόμους. Ο Βαγγέλης ένιωθε πολύ Ο Βαγγέλης ένιωθε πολύ άσχημα, γιατί καταλάβαινε, ότι οι γονείς του δεν τον ότι οι γονείς του δεν τον ήθελαν.Έτσι πολλές φορές κλεινόταν στο δωμάτιό του, κλεινόταν στο δωμάτιό του, έκλαιγε και ντρεπόταν για έκλαιγε και ντρεπόταν για την οικογένειά του.
Μια μέρα, εκεί που ο Βαγγέλης πουλούσε τα μαντήλια στο δρόμο, πέρασε ένα παιδί, που ήταν έντεκα χρονών και τον έλεγαν Σπύρο. Ο Σπύρος πλησίασε τον Βαγγέλη και του είπε: “ Γεια σου! Μήπως θέλεις κάποια βοήθεια;”. Ο Βαγγέλης στην αρχή ντρεπόταν...Μετά όμως χάρηκε, γιατί θα είχε βοήθεια κι έναν φίλο.Έτσι απάντησε στον Σπύρο: “Με λένε Βαγγέλη κι έχω ένα σοβαρό πρόβλημα...Οι γονείς μου δε με θέλουν, γιατί είμαι ανάπηρος και με βάζουν να δουλεύω. Μήπως θα μπορούσες να με πάρεις στο σπίτι σου για λίγες μέρες;”. “Βεβαίως! Έλα μαζί μου!”, αποκρίθηκε ο Σπύρος. Ο Βαγγέλης στην αρχή ντρεπόταν...Μετά όμως χάρηκε, γιατί θα είχε βοήθεια κι έναν φίλο.Έτσι απάντησε στον Σπύρο: “Με λένε Βαγγέλη κι έχω ένα σοβαρό πρόβλημα...Οι γονείς μου δε με θέλουν, γιατί είμαι ανάπηρος και με βάζουν να δουλεύω. Μήπως θα μπορούσες να με πάρεις στο σπίτι σου για λίγες μέρες;”. “Βεβαίως! Έλα μαζί μου!”, αποκρίθηκε ο Σπύρος.
Όταν έφτασαν στο σπίτι του Σπύρου, εκείνος είπε στον μπαμπά του: Όταν έφτασαν στο σπίτι του Σπύρου, εκείνος είπε στον μπαμπά του: “Μπαμπά, καθώς γύριζα απ' το σχολείο μου, βρήκα αυτό το ανάπηρο παιδί, το λένε Βαγγέλη. Σκέφτηκα να τον φέρω στο σπίτι, για να τον βοηθήσουμε, αφού οι γονείς του δεν τον θέλουν, τον χτυπούν και τον βάζουν να πουλάει μαντηλάκια”. “Βαγγέλη, μπορείς να μείνεις μαζί μας για λίγες μέρες, αλλά νομίζω, ότι πρέπει να ειδοποιήσουμε την αστυνομία, γιατί αυτό, που σου κάνουν οι γονείς σου, είναι απαράδεκτο και πρέπει να τιμωρηθούν!”. “Βαγγέλη, μπορείς να μείνεις μαζί μας για λίγες μέρες, αλλά νομίζω, ότι πρέπει να ειδοποιήσουμε την αστυνομία, γιατί αυτό, που σου κάνουν οι γονείς σου, είναι απαράδεκτο και πρέπει να τιμωρηθούν!”.
Η αστυνομία κάλεσε τους γονείς του Η αστυνομία κάλεσε τους γονείς του Βαγγέλη, για να δικαστούν. Το δικαστήριο αποφάσισε, ότι οι γονείς του θα έμπαιναν στη φυλακή και ο Βαγγέλης θα πήγαινε σε ένα ορφανοτροφείο, μέχρι να βρεθεί μια καινούρια οικογένεια γι' αυτόν.
Μόλις ο Σπύρος έμαθε, ότι ο Βαγγέλης είναι στο ορφανοτροφείο, ζήτησε από τον μπαμπά του να τον υιοθετήσουν. Ο μπαμπάς του συμφώνησε και την επόμενη μέρα πήγαν στο ορφανοτροφείο. Έψαξαν τον Βαγγέλη, τον βρήκαν και ζήτησαν από την υπεύθυνη του ορφανοτροφείου να τον πάρουν, για να μεγαλώσει μαζί τους. “Το ορφανοτροφείο συμφωνεί”, απάντησε εκείνη, “αλλά με κάποιους όρους...ότι δε θα τον χτυπάτε, δε θα τον εκβιάζετε, δε θα τον κλειδώνετε στο δωμάτιό του, δε θα τον εκμεταλλεύεστε, θα τον έχετε πάντα μαζί σας και θα τον βοηθάτε στην αναπηρία του!”. Έψαξαν τον Βαγγέλη, τον βρήκαν και ζήτησαν από την υπεύθυνη του ορφανοτροφείου να τον πάρουν, για να μεγαλώσει μαζί τους. “Το ορφανοτροφείο συμφωνεί”, απάντησε εκείνη, “αλλά με κάποιους όρους...ότι δε θα τον χτυπάτε, δε θα τον εκβιάζετε, δε θα τον κλειδώνετε στο δωμάτιό του, δε θα τον εκμεταλλεύεστε, θα τον έχετε πάντα μαζί σας και θα τον βοηθάτε στην αναπηρία του!”.
Έτσι κι έγινε... Έτσι κι έγινε... Τώρα πια ο Βαγγέλης νιώθει χαρούμενος, ευτυχισμένος, επειδή τον προσέχουν και έχει μια καινούρια οικογένεια, που θα τον αγαπάει και θα τον φροντίζει για όλη του τη ζωή!!!