«Ο ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΤΑΞΙΜΙΟΥ» ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΘΕΟΤΟΚΑΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΘΕΟΤΟΚΑΣ (1905-1966) Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ

«ΛΕΩΝΗΣ» ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ ΤΟ 1940 ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ. Οι νεανικές αναμνήσεις του συγγραφέα στην Κωνσταντινούπολη

Τόπος: πολυεθνική Κωνσταντινούπολη, δημοτικός κήπος στην ελληνική συνοικία Ταξίμ. Χρόνος: αρχές του 20ου αιώνα, τότε που η Πόλη έσφυζε από την ελληνική παρουσία.

ΔΟΜΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ 1η Ενότητα: «Ο Δημοτικός Κήπος … ο κόπος» -είσοδος με εισιτήριο(1 γρόσι οι μεγάλοι, ½ τα παιδιά) -φύλακες με στολή και βίτσες -αριστερά: «χαβούζα» με κόκκινα ψάρια -δεξιά: παράγκα-περίπτερο

2η Ενότητα: «Δεξιά και αριστερά … και πετροπόλεμος». Αριστερά και δεξιά βρίσκονταν οι επίσημοι περίπατοι που οδηγούσαν κυκλικά στο κέντρο , τη μεγάλη πλατεία. Εκεί συναντούσες νταντάδες, γκουβερνάντες, παιδιά από διάφορες χώρες. Η Πόλη ήταν ένα κοσμοπολίτικο μέρος, όπου συνυπήρχαν αρμονικά άνθρωποι διαφόρων εθνοτήτων, νοοτροπιών, θρησκειών κ.λ.π.

της Σχολής Γλωσσών και Εμπορίου, «αδέσποτα» αγόρια, η «μορταρία» Ανάμεσα στους 2 περιπάτους υπήρχε πυκνή πρασινάδα. Εκεί δραστηριοποιούνταν οι «συμμορίες» των παιδιών: Αγόρια: του Λυκείου, του Ζωγράφειου, της Σχολής Γλωσσών και Εμπορίου, «αδέσποτα» αγόρια, η «μορταρία»

3η Ενότητα: «Τα κυριότερα παιχνίδια …. όλοι σε κατη- γορούσαν» Οι συνηθισμένες δραστηριότητες των παιδιών: Τα παιχνίδια: -βαρελάκια -σκλαβάκια -μπίκος -κλέφτικο Ο συγγραφέας περιγράφει αναλυτικά τους κανόνες κάθε παιχνιδιού

4η Ενότητα: «Στην κεντρική πλατεία ….. τη σκηνή». Στην κεντρική πλατεία υπήρχαν 2 βασικά κτήρια: -το καφενείο με τα πολλά τραπεζάκια κάτω από τα δέντρα. Εκεί συναντούσες κομψούς νέους και ωραίες κυρίες. Ήταν ο κόσμος των «μεγάλων». Συχνές οι πολιτικές συζητήσεις. -πέτρινη εξέδρα της μεγάλης ορχήστρας, σκεπασμένη με τρούλο, σαν εκκλησία. Αποτελούσε μοναδικό θέαμα και άκουσμα για τις Κυριακές.

Στην άκρη του κήπου ήταν σα να βρίσκεσαι σε μπαλκόνι που έβλεπε από κάτω το Βόσπορο , απέναντι την Ασία, δεξιά την Προποντίδα με τα Πριγκηπόνησα. Εκεί βρισκόταν και ο υπαίθριος κινηματογράφος τα καλοκαίρια.

Αφηγηματικοί τρόποι: Κυριαρχεί η περιγραφή (ο συγγραφέας κινείται μέσα στο χώρο και παράλληλα περιγράφει). Περιγραφή υποκειμενική, λόγω της συναισθηματικής φόρτισης του συγγραφέα.

Ύφος: παραστατικό, με πολλές λεπτομέρειες, νοσταλγική Ύφος: παραστατικό, με πολλές λεπτομέρειες, νοσταλγική διάθεση, απλότητα και σαφήνεια. Γλώσσα: απλή, καθημερινή δημοτική, διανθισμένη με κάποιες λαϊκές και ιδιωματικές φράσεις αλλά και κάποιες τούρκικες λέξεις. Εκφραστικά σχήματα λόγου: πολλές εικόνες, μεταφορές, παρομοιώσεις, ασύνδετα.

Τι καταφέρνει ο Γ. Θεοτοκάς; -να μας μεταφέρει σε μια άλλη εποχή κι έναν άλλο τόπο -να αποδώσει πολύ παραστατικά την ειρηνική ατμόσφαιρα μιας πολυπολιτισμικής κοινωνίας - να προβάλλει την παιδική αθωότητα -να μας κάνει να φανταστούμε ολοζώντανο μπροστά μας τον κήπο του Ταξιμιού και το «πανόραμα» που ανοιγόταν μπροστά του -να μας μεταδώσει τη νοσταλγία του για τα παιδικά του χρόνια