Ανατομία Παγκρέατος Το Πάγκρεας: Είναι ο δεύτερος σε μέγεθος μεικτός αδένας του γαστρεντερικού συστήματος μετά το ήπαρ Έχει γκριζοκόκκινη απόχρωση. Το μήκος του είναι 12-20 cm. και το βάρος του περίπου 65-100 gr.

Ανατομία Παγκρέατος Το πάγκρεας,είναι όργανο οπισθοπεριτοναϊκό και εκτείνεται από την αγκύλη του δωδεκαδακτύλου έως την πύλη του σπληνός.

Ανατομία Παγκρέατος

Ανατομία Παγκρέατος Το πάγκρεας στηρίζεται από: τα όργανα που βρίσκονται πίσω του (συνάπτεται με χαλαρό συνδετικό ιστό με αυτά) το περιτόναιο την αγκύλη του δωδεκαδάκτυλου τους εκφορητικούς πόρους του και τα αγγεία του.

Ανατομία Παγκρέατος Σχηματική απεικόνιση ανατομικού παρασκευάσματος του παγκρέατος και του δωδεκαδακτύλου.

Ανατομία Παγκρέατος Διακρίνουμε σ’ αυτό: Την κεφαλή Το σώμα και την ουρά.

Ανατομία Παγκρέατος Το παγκρεατικό υγρό συγκεντρώνεται και αποχετεύεται από: Τον μείζον εκφορητικό πόρο(Wirsung) Και τον ελάσσων εκφορητικό πόρο(Santorini). Εκβάλλουν στο 12/λο(φύμα Vater)

Ανατομία Παγκρέατος Αρτηρίες του παγκρέατος: άνω παγκρεατοδωδεκαδακτυλική αρτηρία κάτω παγκρεατοδωδεκαδακτυλική αρτηρία και σπληνική αρτηρία. Οι φλέβες του παγκρέατος εκβάλλουν: Στην σπληνική φλέβα πυλαίο και στην άνω μεσεντέρια φλέβα. Σύστημα Νεύρωση: Πνευμονογαστρικό κ΄Συμπαθητικό

Φυσιολογία Παγκρέατος Η σύσταση του παγκρέατος ορίζεται από: την ενδοκρινή μοίρα (νησίδια Langerhans) την εξωκρινή μοίρα (παγκρεατικό υγρό):1000-1500 ml. pΗ+:7-8,5 α) ύδωρ. β) ηλεκτρολύτες(Να+,Κ+,Cl-,HCO3-) γ) ένζυμα…..

Φυσιολογία Παγκρέατος Τα ένζυμα που περιέχονται στο παγκρεατικό υγρό είναι: Αμυλολυτικά ένζυμα,όπως: Παγκρεατική αμυλάση. Διασπά τους πολύ- σακχαρίτες σε ολιγοσακχαρίτες και δισακχαρίτες. Λιπολυτικά ένζυμα.όπως: Παγκρεατική λιπάση. Υδρολύει τα τριγλυκερίδια Αι-φωσφολιπάση. Υδρολύει τα φωσφολιπίδια. Καρβοξυεστεράση. Η δράση της είναι ασαφής. Πρωτεολυτικά ένζυμα: Θρυψίνες, Χυμοθρυψίνες, Ελαστάσες, κ.ά.

Η παγκρεατική έκκριση εξαρτάται από ορμόνες, όπως: Εκκριματίνη, παγκρεοενζυμίνη Ενδοκρινής μοίρα. Κύτταρα: α-γλυκαγόνη β-ινσουλίνη δ-σωματοστατίνη F-πολυπεπτίδιο

Παγκρεατίτιδες To 1963 σε συμπόσιο στη Μασσαλία καθορίστηκε η έννοια των όρων ως εξής: Οξεία υποτροπιάζουσα παγκρεατίτιδα Οξεία παγκρεατίτιδα Χρόνια παγκρεατίτιδα Χρόνια υποτροπιάζουσα παγκρεατίτιδα

Οξεία Παγκρεατίτιδα: Αίτια. Τρείς (3) θεωρίες παθογένειας ΄Αγνωστη; Χολολιθίαση Χρόνιος αλκοολισμός Ιδιοπαθής Άλλα αίτια Κλινική εικόνα: Αιφνίδιος και έντονος κοιλιακός πόνος Ναυτία Έμετος Ευαισθησία στην κοιλιακή χώρα

Οξεία Παγκρεατίτιδα Όψη βαρέως πάσχοντος Πυρετός. Σημεία: Turner καί Gullen Εκχυμώσεις στα πλάγια της κοιλίας Ελαφρός ίκτερος . Μετεωρισμός- άπουσία εντερικών ήχων Παρλυτικός ειλεός Οξεία νεφρική ανεπάρκεια Ατελεκτασία Οξεία αναπνευστική ανεπάρκεια Πλευριτικό υγρό Θρόμβωση της πυλαίας φλέβας, κ.α.

Οξεία Παγκρεατίτιδα Εργαστηριακή διερεύνηση: Αμυλάση ορού αίματος και ούρων Λιπάση ορού αίματος Ασβέστιο ορού αίματος Χολερυθρίνη Αλκαλική φωσφατάση Θρυψίνη Σάκχαρο αίματος Γενική εξέταση αίματος SGOT και SGPT

ERCP: Ενδοσκοπική ανάστροφη χολαγγειοπαγκρεατογραφία CTP: Διηπατική χολαγγειογραφία Σπινθηρογράφημα Ακτινολογικός έλεγχος Υπολογιστική τομογραφία

Οξεία Παγκρεατίτιδα Υπέρ της οξείας παγκρεατίτιδας συνηγορούν: Παρόμοια προσβολή στο παρελθόν. Κοιλιακό άλγος. Ναυτία, εμετός. Εφίδρωση, αδυναμία. Πτώση της αρτηριακής πίεσης. Διάταση της κοιλίας. Πυρετός, λευκοκυττάρωση. Αύξηση της αμυλάσης του ορού και των ούρων. Αύξηση της λιπάσης του ορού. Μείωση του ασβεστίου του ορού

Οξεία Παγκρεατίτιδα Η συντηρητική θεραπεία αποσκοπεί: Στην απαλλαγή του αρρώστου από τον πόνο. Στην καταστολή της παγκρεατικής λειτουργίας, και έτσι στην μείωση της παραγωγής και έκκρισης των ενζύμων του οργάνου. Στην υποστήριξη της κυκλοφορίας. Στην πρόληψη ή την έγκαιρη αντιμετώπιση των επιπλοκών. Στην πρόληψη των υποτροπών της νόσου.

Οξεία Παγκρεατίτιδα Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει: Γαστρική αναρρόφηση Ρύθμιση ισοζυγίου υγρών - ηλεκτρολυτών Αναλγησία: όχι οποιούχα(Μορφίνη) αλλά Πεθιδίνη και Ατροπίνη Αντιβιοτικά Κάλιο ,Ασβέστιο και Μαγνήσιο Άλλα φάρμακα Σωματοστατίνη Περιτοναϊκές πλύσεις Υποστήριξη της αναπνοής -οξυγόνο

Οξεία Παγκρεατίτιδα Ειδική θεραπεία: Καταπολέμηση του πόνου με πεθιδίνη. Καταπολέμηση του σοκ με ενδοφλέβια χορήγηση κτυστολλειδούς διαλύματος ,πλάσματος, αίματος. Σε περίπτωση Shock έχουν θέση τα κορτικοστεροειδή. Ο ασθενής δεν λαμβάνει τίποτα από το στόμα. Εφαρμόζεται συνεχής αναρρόφηση με ρινογαστρικό καθετήρα (Levine).

Οξεία Παγκρεατίτιδα Αναστολή της παγκρεατικής έκκρισης με θειϊκή ατροπίνη, αντιχολινεργικά. Επιμελής μέτρηση των ούρων του 24ωρου Διόρθωση υποκαλλιαιμίας και υπασβεστιαιμίας. Έλεγχος –εκτίμηση αερίων αίματος Χορήγηση αντιβιοτικού. Παρεντερική θρέψη

Οξεία Παγκρεατίτιδα Κυκλοφορική ανεπάρκεια, καταπληξία-shock Οι συνηθέστερες επιπλοκές της οξείας παγκρεατίτιδας διακρίνονται σε: Α. Πρώιμες επιπλοκές Κυκλοφορική ανεπάρκεια, καταπληξία-shock Αναπνευστική ανεπάρκεια Ατελεκτασία, πλευριτική συλλογή Σύνδρομο αναπνευστικής δυσχέρειας του ενήλικα Οξεία Νεφρική ανεπάρκεια Μεταβολικές διαταραχές (υπεργλυκαιμία, υπασβαιστιαιμία-τετανία) Παγκρεατική αιμορραγία Διάχυτη ενδαγγειακή πήξη. Παραλυτικός ειλεός,κ.ά

Οξεία Παγκρεατίτιδα Β. Όψιμες επιπλοκές Συλλογή υγρού στον περιπαγκρεατικό χώρο Ψευδοκύστες Παγκρεατικό απόστημα Επιμόλυνση της νέκρωσης Σακχαρώδης διαβήτης

Επιπλοκές

Οξεία Παγκρεατίτιδα Οι κυριότερες επιπλοκές της χειρουργικής θεραπείας είναι: Αναπνευστική ανεπάρκεια Αιμορραγία Διάταση του στομάχου Πνευμονία, ατελεκτασία Ρήξη τραύματος Shock ή καταπληξία Μετεγχειρητική ψύχωση

Χρόνια Παγκρεατίτιδα To 1988 το συμπόσιο Μασσαλίας – Ρώμης καθόρισε τρεις μεγάλες κατηγορίες: Χρόνια λιθιασική παγκρεατίτιδα Χρόνια φλεγμονώδης παγκρεατίτιδα Χρόνια αποφρακτική παγκρεατίτιδα

Χρόνια Παγκρεατίτιδα Υπέρ της νόσου συνηγορούν τα εξής: Λιθίαση του παγκρέατος. Χολολιθίαση. Ανίχνευση ψευδοκύστεων του παγκρέατος. Παθολογική απεικόνιση του δωδεκαδάκτυλου με βαριούχο γεύμα.

Χρόνια Παγκρεατίτιδα Οι παράγοντες που είναι υπεύθυνοι για την νόσο είναι οι εξής: Αλκοολισμός. Νοσήματα των χοληφόρων οδών. Μετά από χειρουργική επέμβαση στην κοιλιά. Τραυματισμός της κοιλίας Ιατρικές παρεμβάσεις στην κοιλία. Φάρμακα. Μεταβολικές διαταραχές.

Χρόνια Παγκρεατίτιδα Εργαστηριακή διερεύνηση: Αμυλάση ορού αίματος Λιπάση ορού αίματος Δοκιμασία ανοχής της γλυκόζης Παλίνδρομη χολαγγειοπαγκρεατογραφία Ακτινολογικός έλεγχος Υπερηχοτομογραφία παγκρέατος Υπολογιστική τομογραφία Λίπος κοπράνων

Χρόνια Παγκρεατίτιδα Πόνος απώλεια βάρους περιοδικός ίκτερος Κλινική εικόνα: Πόνος απώλεια βάρους περιοδικός ίκτερος Το σύνδρομο της δυσαπορρόφησης Φθορά παγκρεατικού πόρου (μπορεί να ραγεί) σακχαρώδης διαβήτης παγκρεατικός ασκίτης αιμορραγία λιπώδης νέκρωση αλκοολική κίρρωση αποφρακτική παγκρεατίτιδα

Χρόνια Παγκρεατίτιδα-Θεραπεία Συντηρητική αγωγή: Δίαιτα Ανακούφιση του πόνου Διακοπή της χρήσεως οινοπνεύματος Ρύθμιση του σακχαρώδη διαβήτη

Χρόνια Παγκρεατίτιδα Επιπλοκές χρόνιας παγκρεατίτιδας: Ψευδοκύστεις Αποφρακτικός ίκτερος Ανάπτυξη ασκίτη Πλευριτικό υγρό Περικαρδιακός επιπωματισμός Αιμορραγίες Ψευδοανευρήσματα

Χρόνια Παγκρεατίτιδα- θεραπεία Οι συνηθέστεροι τύποι μεταμοσχεύσεως είναι: το σπληνικό παρέγχυμα ή το ήπαρ με έγχυση στην πυλαία φλέβα.

Χρόνια Παγκρεατίτιδα Μεταμόσχευση Παγκρέατος: Η κύρια ένδειξη μεταμοσχεύσεως του παγκρέατος είναι η πρόληψη των επιπλοκών από το νεανικό διαβήτη. Στους διαβητικούς ασθενείς με εκδηλωμένη διαβητική νευροπάθεια, η μεταμόσχευση του παγκρέατος γίνεται συνήθως, στον ίδιο χρόνο με τη νεφρική μεταμόσχευση.

Χρόνια Παγκρεατίτιδα Άμεσες επιπλοκές της χειρουργικής θεραπείας: Αιμορραγία Καθυστερημένη γαστρική κένωση Σήψη Εν τω βάθει θρόμβωση / πνευμονική εμβολή Παγκρεατικό συρίγγιο Θνησιμότητα

Χρόνια Παγκρεατίτιδα Όψιμες επιπλοκές της χειρουργικής θεραπείας: Σακχαρώδης διαβήτης Δυσαπορρόφηση Επανεμφάνιση παγκρεατίτιδας Όψιμη θνησιμότητα

Χρόνια Παγκρεατίτιδα Στις εκτομές του παγκρεατικού παρεγχύματος έχουμε: την επέμβαση Warren την επέμβαση Frey την επέμβαση Bager

Χρόνια Παγκρεατίτιδα Στις παροχετευτικές των παγκρεατικών πόρων έχουμε: Οι παροχετευτικές επεμβάσεις Η επέμβαση Puestow Η περιφερική παγκρεατεκτομή Η παγκρεατοδωδεκαδακτυλεκτομή Η ολική παγκρεατεκτομή

Χρόνια Παγκρεατίτιδα Οι χειρουργικές επεμβάσεις κατατάσσονται σε δυο κατηγορίες: στις παροχετευτικές των παγκρεατικών πόρων και στις εκτομές του παγκρεατικού παρεγχύματος.

Καρκίνος Παγκρέατος Κλινική εικόνα: Ίκτερος(συνήθως ανώδυνος, επίμονος κνησμός) Αιμορραγία Ανορεξία, Δυσπεψία Εμετοί Απώλεια βάρους και Ψυχιατρικά προβλήματα Αϋπνία Σακχαρώδης διαβήτης. Πρόγνωση χειρίστη

Η Νοσηλευτική Παρέμβαση στις Παγκρεατίτιδες Υποδοχή του ασθενούς στο τμήμα: Λήψη νοσηλευτικού ιστορικού Νοσηλευτική Διεργασία Οι σκοποί της νοσηλευτικής παρέμβασης είναι: Η ανακούφιση-απαλλαγή από τα συμπτώματα. η πρόληψη επιπλοκών της νόσου η προαγωγή της ανάρρωσης η αποκατάσταση της ευεξίας και της μέγιστης λειτουργικότητας του ατόμου.

Η Νοσηλευτική Παρέμβαση στις Παγκρεατίτιδες Νοσηλευτική φροντίδα κατά τη συντηρητική θεραπεία: Διατήρηση φυσιολογικού όγκου αίματος Συχνή και ακριβή μέτρηση της αρτηριακής πιέσεως Αν υπάρχουν αιμορραγίες χορηγείται πλήρες αίμα Σύνδεση με monitor Χορήγηση αναλγητικών Βαθιές αναπνοές, βήχας και συχνή αλλαγή θέσης Παρακολούθηση του επιπέδου της γλυκόζης

Η Νοσηλευτική Παρέμβαση στις Παγκρεατίτιδες Ανακούφιση από τα συμπτώματα της νόσου: Κοιλιακό άλγος Ναυτία, εμετοί Μετεωρισμός κοιλίας Οξεία κυκλοφορική ανεπάρκεια Shock Πυρετός Δύσπνοια-οξυγόνο

Η Νοσηλευτική Παρέμβαση στις Παγκρεατίτιδες Ιδιοπαθής στεατόρια Ανορεξία Απώλεια βάρους Αίσθημα κοπώσεως Καταβολή δυνάμεων Παγκρεατικός ασκίτης Σακχαρώδης διαβήτης Αποφρακτικός ίκτερος Μεταβολικές διαταραχές (οξέωση –αλκάλωση)

Η Νοσηλευτική Παρέμβαση στις Παγκρεατίτιδες Η προεγχειρητική ετοιμασία του ασθενούς χωρίζεται σε: Γενική προεγχειρητική ετοιμασία. Τοπική προεγχειρητική ετοιμασία. Τελική προεγχειρητική ετοιμασία.

Η Νοσηλευτική Παρέμβαση στις Παγκρεατίτιδες Αξιολόγηση και διόρθωση καταστάσεων του κυκλοφορικού συστήματος για πρόληψη επιπλοκών: Παρακολούθηση του ασθενούς και των αντιδράσεων του στις διάφορες καθημερινές δραστηριότητες. Χορήγηση καρδιοτονωτικών.

Η Νοσηλευτική Παρέμβαση στις Παγκρεατίτιδες Διόρθωση αναιμίας, αφυδάτωσης και υποπρωτεϊναιμίας, ενδοφλέβιες εγχύσεις, τεχνητή σίτιση (παρεντερική, ή και μέσω ρινογαστρικού καθετήρα), μεταγγίσεις αν χρειάζονται ανάλογα με τις οδηγίες. Χορήγηση αντιπηκτικών για πρόληψη θρόμβωσης - εμβολές

Η Νοσηλευτική Παρέμβαση στις Παγκρεατίτιδες Προετοιμασία ασθενούς για τη χειρουργική εμπειρία παρέχοντας του εξηγήσεις και επιδέξια φροντίδα: Ρύθμιση ηλεκτρολυτικού ισοζυγίου. Εκτίμηση νεφρικής λειτουργίας του ασθενούς. Εξασφάλιση απαραίτητων μέτρων που θα χρησιμοποιηθούν για μείωση της δυσχέρειας μετά την επέμβαση.

Η Νοσηλευτική Παρέμβαση στις Παγκρεατίτιδες Προσανατολισμός ασθενούς όσον αφορά τη μετεγχειρητική περίοδο. Εξασφάλιση γραπτής συγκατάθεσης του ασθενούς προεγχειρητικά

Η Νοσηλευτική Παρέμβαση στις Παγκρεατίτιδες Αντιμετώπιση μετεγχειρητικών επιπλοκών: Σε περίπτωση αποφρακτικού ειλεού συνιστάται η διασωλήνωση του εντέρου. Η θρόμβωση των αγγείων του μοσχεύματος αντιμετωπίζεται με έναρξη αντιπηκτικής αγωγής.

Η Νοσηλευτική Παρέμβαση στις Παγκρεατίτιδες Στην μετεγχειρητική φροντίδα το νοσηλευτικό προσωπικό θα συντελέσει: Στην προστασία του ασθενούς από τις διάφορες φάσεις της ανανήψεως. Στην παρακολούθηση της μετεγχειρητικής εξελίξεως της ασθένειας του. Στην ανακούφιση του από ενοχλήματα. Στην πρόληψη επιπλοκών Στην βοήθεια του ασθενούς, για να επανέλθει το ταχύτερο στη φυσιολογική του κατάσταση.

Η Νοσηλευτική Παρέμβαση στις Παγκρεατίτιδες Η νοσηλευτική επίβλεψη του ασθενούς περιλαμβάνει: Λήψη αρτηριακής πιέσεως, σφυγμών και αναπνοών Αξιολόγηση χαρακτήρα αναπνοών και χρώματος του ασθενούς Παρακολούθηση της συχνότητας και του ρυθμού του καρδιακού παλμού. Διατήρηση μιας φλεβικής γραμμής Παρακολούθηση κεντρικής φλεβικής πιέσεως. Ανύψωση της κεφαλής του ασθενούς

Η Νοσηλευτική Παρέμβαση στις Παγκρεατίτιδες Προφύλαξη και θεραπεία από τις μετεγχειρητικές επιπλοκές: Αναπνευστική ανεπάρκεια Αιμορραγία από την τομή Καρδιακές αρρυθμίες, έμφραγμα μυοκαρδίου, πνευμονικό οίδημα Πνευμονική εμβολή Νεφρική ανεπάρκεια Γαστροπληγία Ρήξη τραύματος Shock ή καταπληξία. Μετεγχειρητική ψύχωση

Η Νοσηλευτική Παρέμβαση στις Παγκρεατίτιδες Σχέδιο εξόδου και διδασκαλία ασθενούς: Κοιλιακό άλγος Αδυναμία και αίσθημα κοπώσεως Περιποίηση του τραύματος Αδυναμία κοιλιακών μυών Πρόγραμμα ανάπαυσης, δραστηριότητας και βάδισης Μείωση στο ελάχιστο των δραστηριοτήτων του Συχνή μετανοσοκομειακή παρακολούθηση