ΕΙΣΑΓΩΓΉ ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΉ ΨΥΧΟΛΟΓΊΑ ΒΡΕΦΟΝΗΠΙΟΚΟΜΙΆ - ΕΡΓΟΘΕΡΑΠΕΊΑ - ΣΚΈΨΗ Δήμητρα Παπαστεργίου MSc, Λάρισα 2014
Νόηση είναι η διαδικασία της σκέψης ( επεξεργασία πληροφοριών ) που οδηγεί το άτομο στην απόκτηση γνώσης, αλλά και στην ανάπτυξη εννοιών. Η διαδικασία αυτή, περιλαμβάνει την αντίληψη, τη μάθηση, τη συσχέτιση / σύνδεση και την αιτιολόγηση.
Η σκέψη έχει απασχολήσει επιστήμονες και μη Οι μη ειδικοί θεωρούν ότι η σκέψη περιλαμβάνει πολλές νοητικές διεργασίες οι οποίες έχουν κοινά χαρακτηριστικά. Εδρεύουν στον ανθρώπινο εγκέφαλο, αφορούν γνώσεις για πράγματα που είναι αναμνήσεις ή μη παρόντα, αφορούν συμπερασμούς, επιτρέπουν την επίλυση προβλημάτων, έχει αιτιακό χαρακτήρα.
Σχέση ανάμεσα στην σκέψη και την δράση Η σκέψη μεσολαβεί και καθορίζει την δράση. Από την στιγμή που η σκέψη έχει ως στόχο να κατανοήσει τα πράγματα και να λύσει προβλήματα, είναι φυσικό η σκέψη να θεωρείται ως ο κύριος διαμορφωτής της πράξης, καθώς μια δράση είναι πάντα ακολουθία ενεργειών που κατευθύνεται προς ορισμένο στόχο.
Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε ότι η σκέψη είναι η γνώση και διαδικασίες αλλά και εμπειρία ιδεών και νοερών διεργασιών. Είναι λύση προβλημάτων αλλά και μεσολαβητικές έννοιες και διεργασίες. Είναι ρυθμιστής της δράσης.
Σκέψη και νοημοσύνη Συχνά οι έννοιες αυτές θεωρούνται ταυτόσημες. Σκέψη είναι το ισχυρότερο εργαλείο για την αντιμετώπιση των αναγκών που προκύπτουν κατά την προσαρμογή στο περιβάλλον. Νοημοσύνη είναι η ικανότητα προσαρμογής. Η σκέψη παρόλο που δεν ταυτίζεται με την νοημοσύνη αποτελεί ουσιαστικά κομμάτι της.
Στο πλαίσιο της γνωστικής ψυχολογίας ο νους θεωρείται ότι είναι ένα γενικό σύστημα επεξεργασίας συμβόλων με κάποιους δομικούς περιορισμούς που οφείλονται στο νευρολογικό υπόστρωμα.
Ανάμεσα στις γνωστικές διεργασίες που παρακολουθήσαμε μέχρι τώρα, σημαντική αξία έχει η ίδια η γνωστική διεργασία, δηλαδή ο τρόπος με τον οποίο αναπαριστούμε τις πληροφορίες και πως σκεφτόμαστε. ν έρευνες που καλύπτουν πολλές εκφάνσ Υπάρχουν έρευνες που καλύπτουν πολλές εκφάνσεις της σκέψης και της αναπαράστασης. τους. Επίσης, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι όλες οι γνωστικές διεργασίες είναι αλληλένδετες μεταξύ τους.
Αυτό το σύστημα επεξεργασίας πληροφοριών λαμβάνει πληροφορίες αναπαριστά τις πληροφορίες με σύμβολα επεξεργάζεται αυτές τις αναπαραστάσεις.
Για να περιγραφούν καλύτερα οι γνωστικές διεργασίες που λαμβάνουν χώρα κατά την διάρκεια της γνωστικής δραστηριότητας, εξετάζεται ο τρόπος οργάνωσης και αναπαράστασης στην ΜΜ.
Οι ψυχολόγοι υποθέτουν ότι τα στοιχεία που αποτελούν την σκέψη είναι οι έννοιες Οι έννοιες είναι οργανωμένες σε εννοιολογικές δομές και μπορούν να πάρουν μορφές αναπαράστασης.
Μελέτη της σκέψης Αρχαίοι Έλληνες Κανονιστικά μοντέλα της σκέψης - ανάλυση των προϊόντων που καταλήγουν οι διεργασίες της σκέψης Στο πλαίσιο της ψυχολογίας – λύση προβλημάτων Υπολογιστική μέθοδος - στηρίζονται σε διαδικασίες Η / Υ.
Λύση προβλημάτων Αποτελεί το κύριο χαρακτηριστικό της σκέψης. Πρόβλημα υπάρχει όταν η τρέχουσα κατάσταση πραγμάτων είναι διαφορετική από την επιθυμητή κατάσταση ή τον στόχο, οπότε χρειάζεται να ενεργήσει για να πετύχει τον στόχο.
Θεωρητικές προσεγγίσεις Μορφολογική σχολή : Το πρόβλημα υπάρχει επειδή οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται τις περιστάσεις λαθεμένα. Συνειρμική άποψη : Προσέγγισαν την λύση προβλημάτων από την σκοπιά της μάθησης, θέλοντας να δείξουν την επίδραση της προγενέστερης γνώσης. Επεξεργασία πληροφοριών : Η λύση προβλημάτων είναι μια ακολουθία λήψης αποφάσεων.
Κλασική άποψη Οι έννοιες είναι ένα σύνολο αναγκαίων και επαρκών καθοριστικών γνωρισμάτων, που ορίζουν σαφώς ποιες περιπτώσεις ανήκουν σε μια δεδομένη εννοιολογική κατηγορία και ποιες όχι. Π. χ. η έννοια πτηνό ορίζεται από τα εξής αναγκαία χαρακτηριστικά : είναι ζώο, έχει φτερά, έχει πούπουλα και μπορεί να πετάξει.
Κριτική της κλασικής θεωρίας Ορισμένες έννοιες δεν μπορούν να καθοριστούν με βάση αναγκαία και επαρκή γνωρίσματα. Wittgenstein: Έννοια παιχνίδι χαρακτηρίζεται από ένα διαφορετικό σύνολο γνωρισμάτων ανάλογα με το κάθε παιχνίδι για το οποίο μιλάμε. Ακόμη, προϋπόθεση είναι όλα τα μέλη μιας κατηγορίας πρέπει να την αντιπροσωπεύουν εξίσου καλά. Π. χ. τυπικά πτηνά.
Θεωρία προτύπων. Οι έννοιες αποτελούνται όχι από ορισμένα καθοριστικά γνωρίσματα αλλά οργανώνονται γύρω από συγκεκριμένα πρότυπα ή υποδείγματα. Η κατηγοριοποίηση ενός νέου αντικειμένου γίνεται με βάση την ομοιότητά του με τα πρωτοτυπικά μέλη της κατηγορίας.
Κριτική στην θεωρία προτύπων Έρευνες έχουν δείξει ότι δεν είναι δυνατόν να οργανωθούν όλες οι έννοιες γύρω από κάποια πρωτοτυπικά μέλη. Διαφορές από άτομο σε άτομο στο τι θεωρεί πρότυπο. Βασικό στοιχείο κατηγοριοποίησης αποτελεί η ομοιότητα. Είναι πιθανό να αλλάξουν οι κρίσεις για ομοιότητα χωρίς να επηρεαστούν οι κρίσεις για κατηγοριοποίηση.
Οι Myrphy& Medin, προτείνουν ότι αυτό που καθορίζει τα μέλη μιας κατηγορίας είναι ένα σύνθετο επεξηγηματικό πλαίσιο ή θεωρία που επεξηγεί τις πληροφορίες που έρχονται από το περιβάλλον.
Οργάνωση των εννοιών Ήδη έχουμε αναφερθεί σε συγκεκριμένους τρόπους οργάνωσης εννοιών στην μνήμη. Σημασιολογικά δίκτυα Σχήματα Παράλληλα κατανεμημένα δίκτυα ( έχουν διαφορετικό τρόπο αναπαράστασης των γνώσεων ).
Σημασιολογικά δίκτυα Αποτελεί την αρχαιότερη πρόταση για οργάνωση των γνώσεων σε εννοιολογικές δομές. Βασίζονται στην ιεραρχία. Σε ένα σημασιολογικό δίκτυο οι έννοιες οργανώνονται σε ιεραρχικές δομές που άλλες είναι υπερκείμενες και άλλες υποκείμενες. Επίσης, κάθε έννοια έχει έναν αριθμό καθοριστικών γνωρισμάτων που κληροδοτούνται από τις υπερκείμενες.
Σχήματα Οι έννοιες οργανώνονται σε δομές που είναι γνωστές ως σχήματα. Με αυτόν τον τρόπο οι άνθρωποι μπορούν να καταλάβουν σύνθετες αλληλουχίες γεγονότων. Είναι εννοιολογικές δομές που περιγράφουν την δομή καθημερινών δραστηριοτήτων.
Μπορεί να υπάρχουν υπό - σχήματα που διασαφηνίζουν πως σχετίζονται συγγενικές ενέργειες. Έτσι, διαμορφώνουμε υποστρωματικές γνώσεις για στερεοτυπικές καταστάσεις. Περιγράφουν καλύτερα διαδικασίες από πάνω προς τα κάτω, όπου η προηγούμενη εμπειρία παίζει ρόλο. Είναι, ωστόσο, άκαμπτα, ενώ δεν ξέρουμε πως αποκτώνται τα αρχικά σχήματα.
Θεωρίες Συχνά χρησιμοποιείται όχι με την έννοια της επιστημονικής θεωρίας, αλλά ως ένα επεξηγηματικό πλαίσιο για την ερμηνεία ενός ή περισσότερων φαινομένων. Συχνά αποκαλούνται αφελείς θεωρίες ή θεωρίες του κοινού νου. Περιέχουν αφηρημένες έννοιες, που παρέχουν επεξηγήσεις σε φαινόμενα.
Νοημοσύνη Ο όρος ευφυΐα και νοημοσύνη χρησιμοποιούνται για να δηλώσουν διαφορετικά πράγματα. Αποτελεί σημαντικό ζήτημα με πολιτικές επιπτώσεις καθώς δεν είναι ζήτημα μόνο ακαδημαϊκό. Η βαρύτητα αυτή έχει να κάνει με το αν η μάθηση επηρεάζει τη νοημοσύνη ή αν καθορίζεται από την κληρονομικότητα. Κοινωνική διαστρωμάτωση, εκπαιδευτικά προγράμματα και ευγονική είναι οι 3 τομείς πολιτικής επίπτωσης.
Νοητικό πηλίκο Ανάπτυξη τεστ νοημοσύνης από Binet & Simon. Επινόησαν την παρακάτω τεχνική, για να εκφράσουν το κατά πόσο ένα παιδί ταιριάζει με τους συνομηλίκους του, χρησιμοποιώντας ένα νούμερα. Αυτό έγινε γνωστό ως Νοητικό Πηλίκο ή Δείκτης Νοημοσύνης.
ΝΠ = νοητική ηλικία : χρονολογική ηλικία x 100 Έτσι, εάν έχουμε νοητική με χρονολογική ηλικία ίδιες τότε το ΝΠ θα είναι 100. Ο Binet θεωρούσε αυτές τις ενδείξεις μόνο στο που βρισκόταν το κάθε παιδί στην δεδομένη στιγμή και σε καμία περίπτωση αμετάβλητες.
Νοητικά μοντέλα Έχουν χρησιμοποιηθεί με 2 διαφορετικούς τρόπους. Αφενός, θεωρούνται ως μορφές γνωστικής δομής, οργάνωσης και αποθήκευσης των γνώσεων στην μνήμη. Αφετέρου, μεταβατικές αναπαραστάσεις που σχηματίζονται στην στιγμή για αντιμετώπιση καταστάσεων.
Τα νοητικά μοντέλα, είναι αναλογικές αναπαραστάσεις που διατηρούν την δομή αυτού που αναπαριστούν. Μπορεί να είναι χωρικά και να συλλαμβάνουν απόψεις του φυσικού κόσμου. Μπορεί να είναι αναλογική αναπαράσταση της δομής της αλληλουχίας γεγονότων. Είναι υψηλά νοητικά κατασκευάσματα και για δομές που δεν έχουμε δει.
Μοντέλα παράλληλης κατανεμημένης επεξεργασίας. Περιγράφουν τις νοητικές διαδικασίες ως ενεργοποιημένους σχηματισμούς που ορίζονται πάνω στους κόμβους ενός πυκνού δικτύου αλληλεξαρτήσεων. Οι κόμβοι δεν συνδέονται με συγκεκριμένες έννοιες.
Γνώση παράλληλη και κατανεμημένη σε πολλές μονάδες. Ο ρόλος μιας μονάδας στις νοητικές διεργασίες ορίζεται από τη δύναμη των συνδέσεων με άλλες ενότητες. Γνώση βρίσκεται στις συνδέσεις. Άρα και η μάθηση είναι η αναθεώρηση της δύναμης των συνδέσεων μεταξύ των ενοτήτων.
Μηχανισμοί σκέψης Συλλογιστική σκέψη είναι η διαδικασία εξαγωγής συμπερασμάτων από κάποια δεδομένα στην διάρκεια μιας διαλογικής διαδικασίας. Ο συλλογισμός διέπει την ανθρώπινη σκέψη και βάζει τις βάσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας π. χ. δήλωση μαθήματος.
Παραγωγικός συλλογισμός Εδώ ξεκινάμε από μια γενική πρόταση που θεωρείται αληθής και με την βοήθεια ενός ακόμη δεδομένου τερματίζουμε σε μια άλλη πρόταση που επιβάλλεται με την λογική αναγκαιότητα ως ακολουθία ( λογικό προϊόν ) των προηγούμενων προτάσεων. Παράδειγμα παραγωγικού συλλογισμού αποτελεί ο κατηγορικός.
Ο κατηγορικός συλλογισμός αποτελείται από 2 κατηγορικές προτάσεις που χρησιμοποιούνται ως προϋποθέσεις και μια άλλη ως συμπέρασμα. Οι κατηγορικές προτάσεις ανήκουν σε 4 είδη : Όλα τα Α είναι Β : Γενική Καταφατική Κανένα Α δεν είναι Β : Γενική Αποφατική Μερικά Α είναι Β : Μερική Καταφατική Μερικά Α δεν είναι Β : Μερική Αποφατική
Παράδειγμα : Όλοι οι άνθρωποι είναι θνητοί Όλοι οι ψυχολόγοι είναι άνθρωποι Όλοι οι ψυχολόγοι είναι θνητοί
Η συνεπαγωγή του συμπεράσματος που προκύπτει ως μια λογική αναγκαιότητα είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα του παραγωγικού συλλογισμού. Εξαγωγή λογικών συμπερασμάτων είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της ανθρώπινης σκέψης.
Υπάρχει περίπτωση να έχουμε λάθος κατηγορικό συλλογισμό όταν έχουμε ένα αληθές συμπέρασμα και μπερδεύουμε την εμπειρική αλήθεια. Διαφοροποίηση της τυπικής λογικής από την ψυχολογία της σκέψης. Η εμπειρική αλήθεια των συμπερασμάτων είναι σημαντική για την σκέψη.
Προκατάληψη των πεποιθήσεων Η τάση των ανθρώπων να κρίνουν την ορθότητα ενός συλλογισμού όχι με βάση τη λογική συνέπεια, αλλά με βάση τις πεποιθήσεις τους σχετικά με την αλήθεια ή όχι του συμπεράσματος. Ρόλος των προηγούμενων γνώσεων στην συναγωγή συμπερασμάτων.
Επαγωγικός Συλλογισμός Εκκινεί από το ειδικό και το συγκεκριμένο και καταλήγει στο γενικό και το αφηρημένο. Θεωρείται ατελής συλλογισμός γιατί το συμπέρασμα δεν προκύπτει ως λογική αναγκαιότητα. Επιτρέπει τη γενίκευση των πληροφοριών και των γνώσεων.
Στην περίπτωση του επαγωγικού συλλογισμού δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι οι γενικεύσεις μας είναι απόλυτα σωστές. Τα επαγωγικά συμπεράσματα αντανακλούν βαθμούς πιθανότητας και πρέπει να συνοδεύονται με όρους όπως ίσως, πιθανώς για μεγαλύτερη ακρίβεια.
Συνοπτικά σημειώνουμε, ότι ο επαγωγικός συλλογισμός επιτρέπει την γενίκευση. Βοηθάει στην ανακάλυψη της νέας γνώσης, και στην διαμόρφωση επιστημονικού τρόπου σκέψης. Η εγκυρότητα ενός συμπεράσματος μπορεί να είναι περισσότερο ή λιγότερο πιθανή, αλλά οι αληθείς προϋποθέσεις ενός επαγωγικού δεν εγγυούνται την ορθότητα των συμπερασμάτων.
Προκατάληψη της επιβεβαίωσης Η τάση των ανθρώπων να ψάχνουν για αποτελέσματα που επιβεβαιώνουν τις υποθέσεις τους. Είναι πιο εύκολο και πιθανό να ψάχνουμε ενδείξεις που να επιβεβαιώνουν τις πεποιθήσεις μας παρά να ψάξουμε για ενδείξεις που τις διαψεύδουν.
Αναλογική Σκέψη Χρησιμοποιείται όταν κάποιος μεταφέρει πληροφορίες από έναν τομέα ( τομέας - βάσης ) με σκοπό να τον βοηθήσουν να σκεφτεί για έναν άλλον τομέα ( τομέας - στόχος ). Παράδειγμα : άτομο / ηλιακό σύστημα. Χρησιμοποιείται από επιστήμονες για την διαδικασία επιστημονικής ανακάλυψης.
Η αναλογία θεωρείται πλευρά της δημιουργικότητας. Η αναλογική σκέψη εμπλέκει τις εξής πλευρές : Αναγνώριση αναλογίας χαρτογράφηση ομοιοτήτων και διαφορών μεταβίβαση λύσης αξιολόγηση
Οι περισσότεροι άνθρωποι αποτυγχάνουν να αναγνωρίσουν κατάλληλες αναλογίες για ένα πρόβλημα. Ακόμη, αδυνατούν να εξάγουν την υποκείμενη δομή ενός προβλήματος και να μεταβιβάσουν την λύση στον τομέα - στόχο.
Σκέψη μέσω παραδειγμάτων Χρήση παραδειγμάτων σε προβλήματα φυσικής και μαθηματικών για την καλύτερη κατανόηση. Μπορούν καλύτερα να μεταβιβάσουν τις λύσεις μόνο σε πανομοιότυπα εξωτερικά προβλήματα. Οι μαθητές που χρησιμοποιούν την αυτο - εξήγηση δηλαδή, την η παραγωγή επεξηγήσεων στη λύση είναι καλύτεροι λύτες.
Σχέση σκέψης - γλώσσας Από τον Πλάτωνα ακόμη προσδιορίστηκε η σκέψη ως συνομιλία της ψυχής με τον εαυτό της. Γενικά, πρέπει να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι η πραγματικότητα μπορεί να υπάρχει ανεξάρτητα από τον τρόπο που προσδιορίζεται γλωσσικά. Η γλώσσα χρησιμοποιείται για την ερμηνεία των καταστάσεων.
Διαμόρφωση 3 προσεγγίσεων στην ερμηνεία της αλληλομετάφρασης των 2 διεργασιών. Η γλώσσα αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την ύπαρξη και τη διαμόρφωση της σκέψης την οποία καθορίζει εξ ολοκλήρου ( μπιχεβιορισμός ) Η σκέψη αφενός προηγείται της γλώσσας και αφετέρου είναι απαραίτητη για την γλωσσική ανάπτυξη ( γλωσσική σχετικότητα ) Η γλωσσική και η νοητική - γνωστική ανάπτυξη παρουσιάζονται παράλληλη, ωστόσο με ανεξάρτητη και αυτεξούσια πορεία ( εξάρτηση της γλώσσας από τη σκέψη )
Συνοπτικά πρέπει να πούμε ότι οι Whorf &Shapir υποστηρίζουν ότι η γλωσσική πραγματικότητα καθορίζει τον τρόπο σκέψης, δηλαδή, η εξωτερική λειτουργία της γλώσσας επηρεάζει την σκέψη. Ο Piaget αναφέρεται στην εσωτερική λειτουργία της γλώσσας, ο ρόλος της οποίας καθορίζεται από την σκέψη. Η άποψη του Vygotsky για τον εσωτερικεύμενο λόγο του παιδιού, υποστηρίζει ότι μάλλον η σκέψη επηρεάζεται από την γλώσσα και συμβάλλει στην κοινωνικοποίηση του παιδιού. Μόνο η γλώσσα δεν αρκεί για μια ολοκληρωμένη γνωστική ανάπτυξη.
Ευχαριστώ για την προσοχή σας !!!