ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΙΣ / ΑΝΑΨΥΧΗ ΕΝΝΟΙΕΣ / ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ

Παρουσίαση με θέμα: "ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΙΣ / ΑΝΑΨΥΧΗ ΕΝΝΟΙΕΣ / ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΙΣ / ΑΝΑΨΥΧΗ ΕΝΝΟΙΕΣ / ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ
ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΙΣ / ΑΝΑΨΥΧΗ ΕΝΝΟΙΕΣ / ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ Εύα Ιωαννίδου

2 Κατασκήνωση (camping) / ορισμοί
«Κατασκήνωση είναι, μια διαρκής εμπειρία, η οποία εξασφαλίζει μια δημιουργική, ψυχαγωγική και εκπαιδευτική ευκαιρία, μέσω της ομαδικής διαβίωσης στην ύπαιθρο. Χρησιμοποιεί εκπαιδευμένα ηγετικά στελέχη και τις πηγές του φυσικού περιβάλλοντος προκειμένου να συμβάλλει στην ψυχοσυναισθηματική, σωματική, κοινωνική και πνευματική ανάπτυξη του κάθε κατασκηνωτή » (American Camp Association, 2007).

3 Παιδική κατασκήνωση / ορισμοί
«Η παιδική κατασκήνωση είναι ένα φυσικό περιβάλλον γεμάτο από θετικά πρότυπα, προκλήσεις και ευκαιρίες για ενίσχυση της φιλίας, της κοινωνικότητας και της συνεργασίας. Είναι το ιδανικό μέρος πέρα από τα όρια του σπιτιού και της οικογένειας, μια μικρογραφία της κοινωνίας που μπορεί να μετατρέψει την κατασκηνωτική εμπειρία σε ορόσημο της παιδικής ηλικίας, μια εξάσκηση απόκτησης γνώσης των δυνατοτήτων της ζωής». (Hallowell, 2009). «Οι παιδικές κατασκηνώσεις είναι δώρο στον κόσμο, είναι οι χώροι που δεν φτιάχτηκαν μόνο για να δώσουν στα παιδιά έναν καλό κόσμο, αλλά για να δώσουν στον κόσμο καλά παιδιά, κάτι που αποτελεί αναγκαιότητα σε όλο τον κόσμο» (Thurber, 2002).

4 θεμελιώδη στοιχεία της σύγχρονης οργανωμένης κατασκήνωσης
Η ζωή στην ύπαιθρο Η ομαδική συμβίωση Η βιωματική εμπειρία Οι δραστηριότητες Η κατασκηνωτική κοινότητα Η ηγεσία και διαχείριση Η φιλοσοφία / αξίες Οι στόχοι Τα εκπαιδευμένα στελέχη Οι κατασκηνωτές Γενικά, ο κατασκηνωτικός θεσμός είναι πολυσύνθετος και καλύπτει ένα ευρύ φάσμα προσδοκιών και αντικειμενικών ή υποκειμενικών στόχων, προσφέροντας ευκαιρίες για ικανοποίηση των αναγκών και πολύπλευρη προσωπική αγωγή, ανάπτυξη και αναψυχή των κατασκηνωτών, με περαιτέρω σημαντικά οφέλη για το κοινωνικό σύνολο.

5 Βασικές έννοιες Τουρισμός (tour):ταξίδι, διαμονή, πρόθεση επίσκεψης ενός προορισμού. Τουρίστας: το άτομο που περιηγείται, ταξιδεύει, επισκέπτεται έναν τόπο ή μια χώρα και διαμένει εκεί περισσότερο από 24 ώρες, με σκοπό να ικανοποιήσει ανάγκες και επιθυμίες του και όχι για βιοποριστικούς λόγους. Αθλητικός τουρισμός: ένα ταξίδι αναψυχής, το οποίο ωθεί τα άτομα να συμμετάσχουν ή να παρακολουθήσουν αθλητικές δραστηριότητες ή ακόμα να επισκεφθούν αθλητικά μνημεία/ατραξιόν και θέλγητρα.

6 Ψυχαγωγία & Διασκέδαση
Ψυχαγωγία (ψυχήν άγω: καθοδηγώ τη ψυχή / αγωγή της ψυχής): αναφέρεται στις πνευματικές κυρίως εκδηλώσεις που προκαλούν ψυχική ανάταση, ευεξία και πνευματική εξέλιξη. Προϋποθέτει συνειδητή επιλογή συμμετοχής σε δραστηριότητες δημιουργικής ενασχόλησης στον ελεύθερο χρόνο. Ψυχαγωγικές δραστηριότητες: θεατρικά παιχνίδια, θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες, πνευματικά παιχνίδια, τέχνες, ποίηση, λογοτεχνία, διαγωνισμοί γνώσεων και διάφορες αθλητικές δραστηριότητες π.χ. χορός, παιχνίδια, υπαίθριες κινητικές δράσεις.. Διασκέδαση: αναφέρεται στις δραστηριότητες που έχουν στόχο τη χαλάρωση, το ξεφάντωμα, την απόλαυση και την ευχαρίστηση, όπως το γλέντι, ο χορός σε clubs, τα χαρούμενα ξαφνιάσματα, οι κοινωνικές εκδηλώσεις, τα τυχερά παιχνίδια… Η διασκέδαση προϋποθέτει την ξεκούραστη ευκαιριακή συμμετοχή σε δραστηριότητες του ελεύθερου χρόνου με ξένοιαστη, καλή διάθεση.

7 Αναψυχή Αναψυχή: έχει πολυσύνθετη φύση και ευρεία έννοια. Στη βιβλιογραφία αναφέρονται πολλοί ορισμοί. Ο καθένας αντιλαμβάνεται και αισθάνεται την αναψυχή σύμφωνα με τα ατομικά του χαρακτηριστικά. Αναψυχή (leisure): αναφέρεται στις δραστηριότητες στις οποίες ένα άτομο εμπλέκεται με τη θέληση του, στον ελεύθερο χρόνο του, όταν είναι απαλλαγμένο από την υποχρεωτική εργασία. στο αποτέλεσμα: θετικές αντιλήψεις/ικανοποίηση από την εμπειρία σωματικά (υγείας), πνευματικά, συναισθηματικά, ψυχολογικά, κοινωνικά , παράγοντες προστασίας, ικανοποίηση από τη ζωή/υποκειμενική ευημερία διέγερση αμυντικών μηχανισμών, προκλήσεις, ποιότητα ζωής Αναψυχή (recreation): αναφέρεται στα μέσα/διαδικασίες που προσφέρουν αναζωογόνηση, ανάταξη, ευεξία, δρόσισμα, ανακούφιση, ξεκούραση, ευχαρίστηση, χαλάρωση, ικανοποίηση, στον ελεύθερο χρόνο. Αναψυχή= ψυχαγωγία + άθληση + διασκέδαση Η Αναψυχή διακρίνεται σε Ενεργητική (συμμετοχή) και Παθητική (θέαση)

8 Αναψυχή Η αναψυχή Torkildsen (1999)ορίζεται ως:
είναι μια τάση του ατόμου να ικανοποιήσει κάποια εσωτερική του επιθυμία, γίνεται μέσα στα πλαίσια του ελεύθερου χρόνου, έχει σημασία για το άτομο προσωπικά αλλά και για την κοινωνία, αποτελεί ένα είδος σωματικής και πνευματικής ανάτασης, αποτελεί γενικότερα μια ευχάριστη εμπειρία Η αναψυχή (Sylvester, 1999; Mannel & Reid, 1999) ορίζεται βάση 3 διαστάσεων: Η αναψυχή ως ελεύθερος χρόνος Η αναψυχή ως εμπειρία Η αναψυχή ως δραστηριότητα

9 Αθλητική αναψυχή Αθλητικός τουρισμός
Αθλητική αναψυχή Αθλητικός τουρισμός Ο συνδυασμός των τουριστικών με τις αθλητικές δραστηριότητες και η ταύτιση του χρόνου των διακοπών με το χρόνο του αθλητισμού αποτέλεσαν γενεσιουργό αιτία του αθλητικού τουρισμού. Αθλητισμός αναψυχής σε τουριστικά καταλύματα Προπονητικός τουρισμός/αθλητικές ομάδες Παρακολούθηση αθλητικών γεγονότων Συμμετοχή σε αθλητικά γεγονότα Υπαίθριες κινητικές δραστηριότητες αναψυχής Επίσκεψη σε αθλητικούς χώρους

10 Τουριστική Αναψυχή/Animation
Αnimation) (anima: ψυχή): οργανώνω, προτείνω, παρακινώ, εμψυχώνω. Σκοπός της animation: είναι ο ενεργητικός εμπλουτισμός του ελεύθερου χρόνου των τουριστών κάθε ηλικίας και η ικανοποίηση των αναγκών, επιθυμιών και προσδοκιών τους. Animation: «μια αποτελεσματική μέθοδος για την αντιμετώπιση της μοναξιάς, του λήθαργου και της παθητικότητας των ταξιδιωτών» (Finger & Gayler, 1993) Animation: «ένας αξιαγάπητος τρόπος παρακίνησης των ανθρώπων να συμμετέχουν σε δραστηριότητες κοινωνικού, αθλητικού και πολιτιστικού χαρακτήρα» (Hermans, 1993) Ανιματέρ (animateur): εμψυχώνει, παρακινεί, ενδυναμώνει, τους τουρίστες και οργανώνει, εφαρμόζει τις δραστηριότητες /προγράμματα της animation. Μπορεί να εφαρμοσθεί σε όλους τους χώρους που υποδέχονται και φιλοξενούν τουρίστες.

11 Δραστηριότητες της αναψυχής/animation
Αθλητικές Ψυχαγωγικές Διασκεδαστικές Δημιουργικές Κοινωνικές Δραστηριότητες στην ύπαιθρο Συμμετοχή στην περιπέτεια, ανακάλυψη, εξερεύνηση Πολιτιστικές Χαλάρωσης Εκπαίδευσης Περιβαλλοντικές Θεραπευτικές

12 Χωριό Χωριό (club): τουριστικές μονάδες που διαθέτουν ποικίλες εγκαταστάσεις και οικίσκους σε υπαίθριους χώρους. Η φιλοσοφία του βασίζεται στην αποδοχή της ισότητας όλων των πελατών και στην παροχή υπηρεσιών υψηλής ποιότητας. Στο χωριό δεν διακινούνται χρήματα και οι πελάτες αντί αυτών, χρησιμοποιούν κολιέ ή βραχιόλια που αποτελούνται συνήθως από χάντρες ή κοχύλια. Τα πιο γνωστά χωριά είναι τα Club Med και Robinson Club, που διαθέτουν και χωριά για ειδικές ομάδες τουριστών.

13 Είδη κατασκηνώσεων Κατασκηνώσεις οικογενειακές / τουριστικά καταλύματα
Παιδικές κατασκηνώσεις Κατασκηνώσεις επιβίωσης, με σκοπό την εξάσκηση σε αντίξοες συνθήκες. Κατασκηνώσεις εργασίας π.χ. εκπαιδευτική, αρχαιολογική, οικολογική κ.α. Κατασκηνώσεις προσκόπων Κατασκηνώσεις σχολών π.χ. ιστιοπλοΐας, ιππασίας κ.α. Αθλητικές κατασκηνώσεις/κέντρα, στα οποία δεν παρέχονται ξενοδοχειακές υπηρεσίες. Κατασκηνώσεις θεραπείας, για τη βελτίωση συγκεκριμένων σωματικών ή ψυχικών νόσων ή εξαρτημένων ή κακοποιημένων ατόμων. Πανεπιστημιακές κατασκηνώσεις.

14 Ιστορική εξέλιξη Το 1840, καταγράφηκε εκκλησιαστική κατασκήνωση βόρεια του Τορόντο στον Καναδά. Το 1861, πραγματοποιήθηκε η πρώτη οργανωμένη κατασκήνωση στις ΗΠΑ, από τον F.W.Gunn, στο Welch’s Point. Η κατασκήνωση αυτή με δραστηριότητες που ήταν απομίμηση της στρατιωτικής ζωής, συνεχίστηκε μέχρι το 1879. To 1876, οργανώθηκε η πρώτη ανεξάρτητη, ιδιωτική κατασκήνωση από τον γιατρό J.Rorhrock, στις ΗΠΑ, με σκοπό τη βελτίωση της υγείας των παιδιών, δίνοντας έμφαση στην προαγωγή της φυσικής κατάστασης. Το 1876, δημιουργήθηκε η πρώτη παιδική κατασκήνωση στην Ευρώπη, στη Ζυρίχη, με πρωτοβουλία και επίβλεψη του εφημέριου V.Brion, με τη συμμετοχή 68 φτωχών παιδιών και σκοπό την υγιεινή υπαίθρια διαβίωση και ψυχαγωγία των παιδιών. Το 1885, η ΧΑΝ ήταν ο πρώτος φορέας που λειτούργησε κατασκήνωση στην Αμερική, στο Newburgh, New York. To 1899, λειτούργησε η πρώτη κατασκήνωση για παιδιά με αναπηρίες στο Chicago.

15 Ιστορική εξέλιξη Στα τέλη του 19ου και αρχές του 20ου αιώνα υπήρξε σημαντική εξέλιξη του κατασκηνωτικού θεσμού στις ΗΠΑ, με τα Fresh Air Camps, που σχεδιάστηκαν για την εξυπηρέτηση των παιδιών των μεγαλουπόλεων. Διάφορες κατασκηνώσεις οργανώθηκαν από το κράτος, από φορείς, οργανώσεις και ιδιώτες. Την ίδια εποχή στη Γαλλία, Ρωσία, Ιταλία, Δανία, Γερμανία και Σκανδιναβία λειτουργούν κυρίως κρατικές κατασκηνώσεις για παιδιά. Στις αρχές του 20ου αιώνα ιδρύθηκαν κατασκηνώσεις στην Ιαπωνία και το 1940, στην Αυστραλία και τη Βενεζουέλα. Το 1907, ιδρύθηκε η πρώτη προσκοπική κατασκήνωση στο νησί Brown sea της Αγγλίας από τον ιδρυτή του προσκοπισμού B. Pawel. Το 1908, ο Τ. Χόλντινγκ έγραψε τον πρώτο «Οδηγό Κατασκηνωτών» Το 1920, ιδρύθηκε στη Γενεύη το «Διεθνές σωματείο προστασίας του παιδιού» και στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε η «Διακήρυξη των δικαιωμάτων του παιδιού» που συνέβαλλαν στην αναγνώριση της αξίας του κατασκηνωτικού θεσμού. Το 1932, ιδρύθηκε η «Διεθνής Ομοσπονδία Παραθεριστών Κάμπινγκ», η οποία έχει ως βασικό σκοπό την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των κατασκηνωτών σε οργανωμένες κατασκηνώσεις διακοπών.

16 Ιστορική εξέλιξη στην Ελλάδα
Από τη μυθολογία ξεκινά η ιστορία των κατασκηνώσεων με τον Κένταυρο Χείρων να ζει σε δάσος του Πηλίου και να μαθητεύουν μαζί του παιδιά βασιλιάδων και θεών, όπως ο Αχιλλέας, ο Ηρακλής, ο Ασκληπιός κ.α. Αμιγώς κατασκηνωτικός με στρατιωτική όμως χροιά, ήταν ο θεσμός που εμφανίστηκε στην αρχαία Ελλάδα και κυρίως στη Σπάρτη, όπου η ζωή στη φύση αποσκοπούσε στη βελτίωση των σωματικών και ψυχικών ικανοτήτων των νέων. Ανάλογη εμφάνιση του κατασκηνωτικού θεσμού παρατηρείται και στην Αθήνα στο θεσμό του Εφηβείου, σύμφωνα με τον οποίο οι νέοι συχνά στρατοπέδευαν στην ύπαιθρο. Το 1907, διοργανώθηκε η πρώτη κατασκηνωτική μονάδα από το σύλλογο Προστασίας των παιδιών με την οικονομική υποστήριξη της Σλήμαν, στο δάσος της Βουλιαγμένης. Το 1911, λειτούργησε η πρώτη οργανωμένη κατασκήνωση από τον ιδρυτή του ελληνικού προσκοπισμού, γυμναστή Α. Λευκαδίτη, στο δάσος της Μαγκουφάνας στην Αττική. Το 1921, λειτούργησε παιδική κατασκήνωση στο Δέλτα του Π. Φαλήρου, από το ΠΙΚΠΑ.

17 Ιστορική εξέλιξη στην Ελλάδα
Το 1922, η ΧΑΝ υπό την αμερικανική κηδεμονία, οργάνωσε κατασκήνωση στην Αγία Τριάδα Θεσσαλονίκης. Είναι ο πρώτος φορέας που εισήγαγε επίσημα το θεσμό των παιδικών κατασκηνώσεων στην Ελλάδα και φρόντισε για τη διάδοση συγκεκριμένων αθλοπαιδιών. Το 1924, το ΠΙΚΠΑ ίδρυσε κατασκηνώσεις σε διάφορα μέρη όπως στη Θεσσαλονίκη, Βούλα, Πεντέλη, Βόλο, Κρήτη κ.α. Στην κατοχή, λειτουργούν κατασκηνώσεις κυρίως στην Αττική με πρωτοβουλία τοπικών φορέων και διεθνών οργανώσεων, με σκοπό τη σίτιση άπορων παιδιών. Μετά το 2ο παγκόσμιο πόλεμο παρατηρείται μεγάλη ανάπτυξη του κατασκηνωτικού θεσμού που έχει κυρίως φιλανθρωπικό ρόλο. Η πολιτεία, με το ν.749/1948, «Περί Παιδικών Εξοχών και Ειδικών εστιών σιτίσεως παίδων», αναγνώρισε τη σημασία του θεσμού στον τομέα της Κοινωνικής Πρόνοιας και Πολιτικής και ανέλαβε την οργάνωση ειδικού κατασκηνωτικού προγράμματος μέσω του αρμόδιου Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας. Το 1955 ιδρύεται στην Αθήνα και Θεσσαλονίκη η πρώτη σχολή εκπαίδευσης στελεχών παιδικών εξοχών. Η συγκεκριμένη σχολή λειτούργησε μέχρι το 1995, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας. Το 1960 εμφανίζεται η πρώτη ιδιωτική παιδική κατασκήνωση.

18 Ιστορική εξέλιξη του κατασκηνωτικού θεσμού
Από τις αρχές του 20ου αιώνα, φαίνεται μια ραγδαία ανάπτυξη του κατασκηνωτικού θεσμού κυρίως στην Αμερική και Ευρώπη. Αναγνωρίζεται η σημαντικότητα και προσφορά των κατασκηνώσεων στα παιδιά και στην κοινωνία και παράλληλα διαφοροποιούνται η φιλοσοφία, οι αξίες και οι στόχοι. Διαμορφώνεται η άποψη ότι όλα τα παιδιά και όχι μόνο τα ασθενικά και άπορα έχουν σημαντικά οφέλη από την κατασκηνωτική εμπειρία. Οι δραστηριότητες προοδευτικά επικεντρώνονται στη δημιουργική απασχόληση, τον αθλητισμό, την ψυχαγωγία, την εκπαίδευση, την υγεία, την κοινωνικοποίηση και γενικά την υιοθέτηση θετικών προτύπων και συνηθειών ζωής. Ιστορικά αποδεικνύεται ότι ο κατασκηνωτικός θεσμός διατηρείται αλώβητος, η αξία του παραμένει σημαντική και μπορεί να προσαρμόζεται στις μεγάλες αλλαγές, στις ανάγκες, στις ιδιαιτερότητες και στην κουλτούρα κάθε εποχής.

19 Ιστορική εξέλιξη του κατασκηνωτικού θεσμού
Ιδιαίτερα μετά το 2ο παγκόσμιο πόλεμο, οι περισσότερες εμπλεκόμενες χώρες λειτουργούν κατασκηνώσεις προκειμένου να: Φιλοξενήσουν ορφανά ή εγκαταλελειμμένα παιδιά. Σιτίσουν καλύτερα τα παιδιά λόγω οικονομικής ανέχειας των οικογενειών. Δημιουργήσουν ένα θετικό εκπαιδευτικό και ασφαλές περιβάλλον μακριά από τις κατεστραμμένες πόλεις. Προσφέρουν υπαίθριο παραθερισμό, θαλπωρή και φροντίδα για τη βελτίωση της σωματικής και ψυχικής υγείας των παιδιών.

20 Ιστορική εξέλιξη του κατασκηνωτικού θεσμού
Ιδιαίτερη συμβολή στην εξάπλωση του κατασκηνωτικού θεσμού σε διεθνές επίπεδο έχουν οι θρησκευτικές οργανώσεις, οι οικολογικές, διάφοροι σύνδεσμοι μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, καθώς και το κίνημα του προσκοπισμού. Στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, οι θερινές κατασκηνώσεις αποτελούν μέρος του κρατικού εκπαιδευτικού τους συστήματος και από τη δεκαετία του 1980 η Ρωσία συμμετέχει ενεργά στο παγκόσμιο κατασκηνωτικό κίνημα. Το 1987, ιδρύθηκε η Διεθνής Ένωση Κατασκηνώσεων (ICF), η οποία συνέταξε διακήρυξη με περιεχόμενο τους βασικούς στόχους και κανόνες της κατασκηνωτικής ζωής. Έκτοτε δραστηριοποιείται στη μελέτη, έρευνα, υποστήριξη και προώθηση της κατασκηνωτικής ιδέας. Τα τελευταία 20 χρόνια στα πλαίσια της παγκόσμιας τουριστικής ανάπτυξης, παρατηρείται σημαντική αύξηση των ιδιωτικών κατασκηνώσεων/επιχειρήσεων διακοπών, παιδικών και οικογενειακών.

21 Κατασκηνώσεις / Ελλάδα
Οι κατασκηνώσεις δημιουργούνται και λειτουργούν βάσει τεχνικών και λειτουργικών προδιαγραφών και διαθέτουν Ειδικό Σήμα Λειτουργίας Τουριστικού Καταλύματος, καθώς και τιμητική διάκριση αστέρων, ανάλογα με τη συγκρότηση τους, τις προσφερόμενες ανέσεις και γενικά τη λειτουργική στάθμη τους. Σύμφωνα με την Πανελλήνια Ένωση Ιδιοκτητών Επιχειρηματιών Κάμπινγκ (Π.Ε.Ι.Ε.Κ.), στην Ελλάδα δραστηριοποιούνται στο χώρο του τουρισμού από τα τέλη της δεκαετίας του 1950 και αριθμούν σήμερα 314 νόμιμα λειτουργούσες μονάδες, η δυναμικότητα των οποίων ανέρχεται σε θέσεις σκηνών και τροχόσπιτων, 948 οικίσκους και κλίνες. Την πρωτιά ως προς τη γεωγραφική κατανομή, έχει η Μακεδονία με 92 μονάδες, με δεύτερη την Πελοπόννησο με 85 μονάδες, ενώ ακολουθούν οι Κυκλάδες, τα νησιά του Ιονίου και η Κεντρική Ελλάδα. Το 80% των κατασκηνώσεων είναι εποχικής λειτουργίας και μόνο το 20% λειτουργεί σε ετήσια βάση.

22 Κατασκηνώσεις / Ελλάδα
Το 13% περίπου των διανυκτερεύσεων πραγματοποιούνται από Έλληνες και το 87% από αλλοδαπούς, κυρίως Ευρωπαίους. Πρώτοι σε επισκεψιμότητα ξένοι τουρίστες από το 2008 έως το 2011 ήταν οι Γερμανοί που καταλάμβαναν το 27% του συνόλου της εγχώριας αγοράς και ακολουθούν με 15% οι Ιταλοί, με 12% οι Γάλλοι και στη συνέχεια Ολλανδοί, Άγγλοι, Πολωνοί, Τσέχοι, Ούγγροι και Ισπανοί. Οι Έλληνες επιλέγουν την κατασκήνωση θεωρώντας το κυρίως οικονομική λύση. Τα έξοδα για μια τετραμελή οικογένεια με τροχόσπιτο κυμαίνονται από έως ευρώ τη σαιζόν, ανάλογα με τις υπηρεσίες που παρέχει η κατασκήνωση και τη θέση, ενώ η διανυκτέρευση στοιχίζει από 10 έως 30 €. Αντίθετα οι Ευρωπαίοι ξοδεύουν μεγάλα ποσά και επενδύουν στον εξοπλισμό για να απολαύσουν τις διακοπές τους στη φύση. Για τους ξένους επισκέπτες αυτή η συνειδητή προτίμηση συνδυάζεται και με την επιλογή μακρινών προορισμών και μεγάλης διάρκειας ταξιδιών που προϋποθέτουν αυξημένο οικονομικό προϋπολογισμό (μεταφορικά, διατροφή, αναψυχή, ταξιδιωτικές ασφαλιστικές καλύψεις κ.α.)

23 Προβλήματα των κατασκηνώσεων στην Ελλάδα
Σύμφωνα με εκτιμήσεις μελών της Πανελλήνιας Ένωσης Ιδιοκτητών Επιχειρηματιών Κάμπινγκ (Π.Ε.Ι.Ε.Κ.), ο κλάδος τους αντιμετωπίζει ποικίλα και σημαντικά προβλήματα όπως: Ανυπαρξία ελέγχων από τον ΕΟΤ και την τουριστική αστυνομία, με αποτέλεσμα να λειτουργούν περισσότερες από 90 παράνομες κατασκηνώσεις ανά την Ελλάδα. Αδυναμία διαχείρισης του μεγαλύτερου προβλήματος της αγοράς που είναι το «ελεύθερο κάμπινγκ», λόγω της ανοχής και απληστίας των αρχών των Δήμων και των ντόπιων κοινωνιών που αποδέχονται το φαινόμενο. Αδιαφορία από την πολιτεία για τον εκσυγχρονισμό του κλάδου σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα, αφού εκκρεμεί από το 2007, η υπογραφή του συγκεκριμένου Προεδρικού Διατάγματος. Οι σύγχρονες κατασκηνώσεις είναι πλέον κύρια υπαίθρια ξενοδοχειακά καταλύματα που διαθέτουν ποικίλες ελκυστικές εγκαταστάσεις, προκειμένου να αντιμετωπίσουν το μείζον θέμα της οικονομικής βιωσιμότητας, της επιμήκυνσης της τουριστικής περιόδου, αλλά και να ανταποκριθούν με τον καλύτερο τρόπο στις σύγχρονες τάσεις και προκλήσεις της τουριστικής αγοράς.

24 Γκλαμ + Κάμπινγκ = Glamping
Ένα camping αλλιώτικο από τα άλλα… Με μια πρώτη ματιά, ίσως να μην παρατηρήσετε κάτι ιδιαίτερο. Τεράστιες σκηνές camping, βρίσκονται διασκορπισμένες μέσα σε μεγάλες, οργανωμένες εκτάσεις. Μόλις όμως διαβείτε το «κατώφλι» της σκηνής, τα πράγματα αλλάζουν. Πολυτελή σαλόνια, ευμεγέθη δωμάτια, σάουνα και τζακούζι, προσωπικός μπάτλερ και LCD τηλεοράσεις που προβάλουν ταινίες της αρεσκείας σας, είναι μερικά μόνο από τα «καλούδια», που θα βρείτε μέσα στις «σκηνές». Και αν αναρωτιέστε, γιατί το glamping, αποτελεί μια ανερχόμενη τάση παγκοσμίως στον τομέα του ταξιδιού και γιατί κάποιος επιλέγει τη διαμονή σε μια «πολυτελή σκηνή» αντί για ένα αντίστοιχα πολυτελές ξενοδοχείο, η απάντηση ακούει στο όνομα: περιπέτεια. Η αίσθηση της περιπέτειας, που δίνει η διαμονή σε μια σκηνή-έστω και «πεντάστερη»- είναι μοναδική και δεν συγκρίνεται με το τυποποιημένο hoteling, που έχουμε συνηθίσει μέχρι σήμερα. Ο συνδυασμός της διαμονής σε μια «σκηνή» που συνήθως πωλείται «πακέτο» με δραστηριότητες στη φύση (όπως π.χ. ψάρεμα στις γύρω λίμνες, jeep safari, αναρρίχηση στα βουνά, ιππασία, καγιάκ στα ποτάμια της περιοχής κ.α.) δημιουργούν μια αξέχαστη ταξιδιωτική εμπειρία, που δύσκολα θα ξεχάσει κανείς. Και αργά το βράδυ, όταν κατάκοποι-αλλά γεμάτοι εμπειρίες-θα γυρίζετε στη «σκηνή» σας δεν θα χρειαστεί να μαγειρέψετε στη φωτιά. Απλά, πατήστε το κουμπί και καλέστε τον προσωπικό σας μπάτλερ…

25 Τάσεις…

26 Τάσεις…

27 Τάσεις…

28 Τάσεις…

29 Τάσεις…

30 Τάσεις…

31 Ευχαριστώ για την προσοχή σας