Η παρουσίαση φορτώνεται. Παρακαλείστε να περιμένετε

Η παρουσίαση φορτώνεται. Παρακαλείστε να περιμένετε

Ρώμη Η Ρώμη (ιταλικά: Roma) είναι η πρωτεύουσα της Ιταλίας, πρωτεύουσα της περιφέρειας του Λάτιου, της ομώνυμης επαρχίας και μία από τις ιστορικότερες.

Παρόμοιες παρουσιάσεις


Παρουσίαση με θέμα: "Ρώμη Η Ρώμη (ιταλικά: Roma) είναι η πρωτεύουσα της Ιταλίας, πρωτεύουσα της περιφέρειας του Λάτιου, της ομώνυμης επαρχίας και μία από τις ιστορικότερες."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Ρώμη Η Ρώμη (ιταλικά: Roma) είναι η πρωτεύουσα της Ιταλίας, πρωτεύουσα της περιφέρειας του Λάτιου, της ομώνυμης επαρχίας και μία από τις ιστορικότερες πόλεις της Ευρώπης. Είναι ο πολυπληθέστερος δήμος της Ιταλίας με κατοίκους (2006). Η ευρύτερη μητροπολιτική περιοχή έχει πληθυσμό περίπου [1] κατοίκους καθιστώντας την τον μεγαλύτερο δήμο της Ιταλίας. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο κατατάσσεται έκτη σε πληθυσμό μετά το Παρίσι, το Λονδίνο, το Βερολίνο, τη Μαδρίτη και την Αθήνα. Μέσα στα όρια της βρίσκεται το Βατικανό, ένα ξεχωριστό κρατίδιο που είναι η έδρα της Καθολικής Εκκλησίας και του Πάπα. Η Ρώμη είναι μια πόλη με σπουδαία ιστορία και αξιοσημείωτη προσφορά στην επιστήμη, τον πολιτισμό και τις τέχνες. Γι' αυτό το λόγο, καθώς και για τα πολυάριθμα και εξαιρετικής ομορφιάς μνημεία της, της έχει αποδοθεί η προσωνυμία «η αιώνια πόλη». Το ιστορικό της κέντρο έχει καταχωρηθεί στη λίστα των Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO από το 1980.

2 Γεωγραφική Θέση Η Ρώμη βρίσκεται στην κεντρική Ιταλία, στην περιφέρεια Λάτσιο, και διατρέχεται από τον ποταμό Τίβερη. Η ιστορική πόλη είναι κτισμένη ανατολικά του ποταμού πάνω σε επτά λόφους. Οι λόφοι αυτοί είναι: ο Παλατίνος, ο Κυρηνάλιος, ο Καπιτωλίνος, ο Βιμινάλιος, ο Εσκυλίνος, ο Κέλιος και ο Αβεντίνος. Το κέντρο απέχει περίπου 24 χιλιόμετρα από τη θάλασσα, αλλά η αστική περιοχή φτάνει μέχρι τις ακτές στο Τυρρηνικό πέλαγος.

3 Ιστορία Σύμφωνα με τη μυθολογία ο Ρωμύλος θεμελίωσε τη Ρώμη στον Παλατίνο Λόφο στις 21 Απριλίου 753 π.Χ.. Στη συνέχεια σκότωσε τον δίδυμο αδελφό του Ρέμο και έγινε ο πρώτος βασιλιάς της. Άλλος μύθος θέλει τον ευγενή Αινεία από τη Τροία, ο οποίος έφυγε όταν καταστράφηκε η Τροία στον Τρωικό πόλεμο, να είναι ιδρυτής της Ρώμης αλλά αυτός ο μύθος επινοήθηκε από τους Ρωμαίους συγκλητικούς όταν η Ρώμη έγινε αυτοκρατορία και ήθελαν να είναι μια πολιτική συνέχεια μιας άλλης μεγάλης πόλης. Αρχαιολογικά ευρήματα επιβεβαιώνουν την ύπαρξη οικισμών στην περιοχή ήδη από τον 8ο αιώνα π.Χ. Η Ρώμη ήταν η πρωτεύουσα διαδοχικά στο Ρωμαϊκό Βασίλειο, τη Ρωμαϊκή Δημοκρατία και τελικά τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Στην ακμή της η επιρροή της επεκτεινόταν σχεδόν σε όλη την Ευρώπη και τις ακτές της Μεσογείου, ενώ ο πληθυσμός της υπολογίζεται ότι ξεπέρασε το ένα εκατομμύριο. Με την μετάβαση στον Χριστιανισμό απέκτησε και θρησκευτική σημασία και καθιερώθηκε ως η έδρα της Καθολικής Εκκλησίας. Μετά την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας η πόλη παρήκμασε και ο πληθυσμός μειώθηκε αισθητά. Στην περίοδο της Αναγέννησης δεν είχε πια την πολιτική ισχύ του παρελθόντος, γνώρισε όμως πολιτιστική και καλλιτεχνική ανάπτυξη λόγω της παρουσίας του Πάπα. Το 1871 έγινε η πρωτεύουσα της ενοποιημένης Ιταλίας. Τον 20ό αιώνα και ιδιαίτερα μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ο πληθυσμός αυξήθηκε σημαντικά και σήμερα η ευρύτερη μητροπολιτική περιοχή έχει πάνω από 5 εκατομμύρια κατοίκους.

4 Η Ρώμη και οι αρχαίες θεότητες
Τα πρώτα ιερά στη Ρώμη κτίστηκαν από τους Λατίνους κατοίκους της για τους λατινικούς Θεούς τους, οι οποίοι χρόνο με το χρόνο άλλαζαν ονόματα και εξελληνιζόταν λόγω της επαφής των Λατίνων με τους Έλληνες της Νότιας Ιταλίας και της Σικελίας. Οι Θεοί που λατρευόντουσαν πιο πολύ ήταν: Ο Ιανός (Janus), διπρόσωπος θεός που λατρευόταν στο Ιανίκυλο λόφο αλλά και τη ρωμαϊκή Αγορά. Ο Κρόνος (Saturnus), που και αυτόν τον τιμούσαν στην Αγορά. Ο Ήφαιστος (Vulcanus), που αν και θεός της μεταλλουργίας ήταν συνδεδεμένος με μυστηριώδεις τελετουργίες του Κάτω Κόσμου και λατρευόταν στην Αγορά. Ο Άρης (Mars), θεός του πολέμου που λατρευόταν σε ένα βωμό με το όνομα Άρειος Πάγος και δεν έχει βρεθεί ακόμα. Ο Δίας (Jupiter), κεντρική θεότητα στο πάνθεον των Ρωμαίων, με το ναό του να δεσπόζει στη κορυφή του λόφου του Καπιτωλίου. Οι τρεις μυθικοί ιδρυτές-βασιλίαδες της Ρώμης, ο Πίκο (Picus), ο Φαύνο (Faunus) και ο Λατίνος (Latinus) λατρευόντουσαν σε ένα μικρότερο ιερό δίπλα από τον Δία. Ο Πορτούμνος (Potunus), γιος της Ινώς και προστάτης των λιμανιών λατρευόταν στο λιμάνι του Τίβερη. Δίπλα στο ναό του Πορτούμνου βρισκόταν το ιερό της Ανδρικής Τύχης (Fortuna Virilis). Η Εστία (Vesta) μαζί με τον Ηρακλή Νικητή (Hercules Victor) λατρεύονταν δίπλα στην αρχαιότερη γέφυρα του Τίβερη και την Αγορά βοοειδών. Στον ναό San Omobono οι Ρωμαίοι λάτρευαν τη Θεά Τύχη και τη Μητέρα Ματούτα (Ινώ). Τη θεά Δήμητρα (Ceres) την λάτρευαν στον Αβεντίνο λόφο, μαζί με τον Βάκχο (ελληνικά Διόνυσο, λατινικά Vachus ). Αναζητείται ακόμα το ιερό της θεάς Άρτεμης (Diana). Τον Κυρίνο, προσωποποίηση του Ρωμύλου, τον λάτρευαν στο Κυρινάλιο λόφο. Ακόμα μέσα στη Ρώμη υπήρχε το μαντείο του Aius Locutius,που ήταν μαντική θεότητα με θηλυκή εκδοχή τη Tacita Muta, τη θεά της σιωπής.

5 Δημογραφική εξέλιξη Κατά την πρώτη περίοδο της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας (1ος - 2ος αιώνας μ.Χ.), η Ρώμη ήταν η πολυπληθέστερη πόλη του τότε γνωστού κόσμου, με πληθυσμό που ξεπερνούσε σύμφωνα με εκτιμήσεις το 1,5 εκατομμύριο κατοίκους. Με την πτώση της αυτοκρατορίας, ο πληθυσμός της άρχισε να μειώνεται δραματικά, ως και κατοίκους, ενώ παρέμεινε στάσιμος καθ'όλη τη διάρκεια του Μεσαίωνα και μόνο κατά την περίοδο της Αναγέννησης αυξήθηκε σε μικρό ποσοστό. Όταν η πόλη ενώθηκε με το Βασίλειο της Ιταλίας το 1870, αριθμούσε κατοίκους που αυξήθηκαν σε στα τέλη του 19ου αιώνα κατά την περίοδο του φασισμού ο πληθυσμός της άγγιξε το Κατά την περιόδο μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ρώμη συνέχισε να αναπτύσσεται πληθυσμιακά, απόρροια και του οικονομικού μπουμ των δεκαετιών του 1950 και 1960 που συντελέστηκε στην Ιταλία. Σύμφωνα με την ιταλική στατιστική υπηρεσία, [2] κάτοικοι είναι ξένοι υπήκοοι, που αντιπροσωπεύουν το 7,4% του συνολικού πληθυσμού της πόλης. Εξ αυτών, οι πολυπληθέστερες κοινότητες είναι των μεταναστών από τη Ρουμανία (31.362), τις Φιλιππίνες (24.009) και την Πολωνία (10.614).

6 EUR Το ΕUR (αρχική ονομασία Ε42) είναι περιοχή κατοικίας και επιχειρήσεων νότια του κέντρου της πόλης. Η περιοχή επελέγη αρχικά τη δεκαετία του 1930 ως χώρος της Παγκόσμιας Έκθεσης του 1942, που ο Μπενίτο Μουσολίνι σχεδίαζε να ανοίξει για να γιορτάσει τα 20 χρόνια του Φασισμού. Τα γράμματα EUR σημαίνουν Esposizione Universale Roma. To ΕUR σχεδιάστηκε επίσης για να κατευθύνει την επέκταση της πόλης προς τα νοτιοδυτικά και τη θάλασσα και να αποτελέσει ένα νέο αστικό κέντρο της Ρώμης. Το τελικό σχέδιο παρουσιάστηκε το 1939 αλλά λόγω του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου η έκθεση δεν έγινε ποτέ και τα έργα σταμάτησαν το 1942.[6] Μετά τον πόλεμο οι ημιτελείς εγκαταστάσεις του ΕUR είχαν υποστεί μεγάλες ζημιές. Εντούτοις, οι αρχές της Ρώμης διαπίστωσαν ότι το EUR θα μπορούσε να αποτελέσει την αρχή ενός υπεραστικού επιχειρηματικού κέντρου, που άλλες πρωτεύουσες άρχισαν να σχεδιάζουν δεκαετίες αργότερα (τα Ντόκλαντς στο Λονδίνο και η Ντεφάνς στο Παρίσι). Έτσι τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 τα ημιτελή κτίρια της Φασιστικής εποχής αποπερατώθηκαν και χτίστηκαν άλλα νέα κτίρια σε σύγχρονους ρυθμούς για χρήση γραφείων και κυβερνητικών υπηρεσιών, εν μέσω μεγάλων κήπων και πάρκων. Το EUR είχε σχεδόν πλήρως ολοκληρωθεί για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1960.[7]

7 Συγκοινωνίες Το διεθνές αεροδρόμιο Λεονάρντο ντα Βίντσι ή Φιουμιτσίνο είναι το μεγαλύτερο σε επιβατική κίνηση αεροδρόμιο της Ιταλίας. Χρησιμοποιείται από περίπου 30 εκατομμύρια επιβάτες ετησίως. Υπάρχει ένα ακόμα μικρότερο αεροδρόμιο, το μικτό, στρατιωτικό και πολιτικό, Τσιαμπίνο. Εξυπηρετεί πτήσεις τσάρτερ και αεροπορικές εταιρίες χαμηλού κόστους. Η Ρώμη είναι σημαντικός κόμβος των ιταλικών σιδηρόδρομων. Μέσα στην πόλη υπάρχουν σταθμοί του υπεραστικού και προαστιακού δικτύου. Μέσα μαζικής μεταφοράς που λειτουργούν στην πόλη είναι μετρό, τραμ και λεωφορεία. Το μετρό έχει τρείς γραμμές και συνδέεται με το υπόλοιπο σιδηροδρομικό δίκτυο. Έχει επίσης γραμμή εξπρές για το αεροδρόμιο Λεονάρντο ντα Βίντσι.

8 Αθλητισμός Η Ρώμη διοργάνωσε τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Το κεντρικό στάδιο των αγώνων ήταν το Ολίμπικο. Σ' αυτό το στάδιο έγινε και ο τελικός του Παγκόσμιου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου Σήμερα είναι η έδρα των δύο δημοφιλέστερων ποδοσφαιρικών ομάδων της Ρώμης, Ρόμα και Λάτσιο.

9 Κολοσσαίο ο Amphitheatrum Flavium ή περισσότερο γνωστό με την ονομασία Colosseum (Κολοσσαίο, το Γιγαντιαίο) ήταν ένα αμφιθέατρο στην Ρώμη. Βρίσκεται στη ΝΑ. πλευρά της Ρωμαϊκής Αγοράς (Forum Romanum). Το Κολοσσαίο άρχισε να κατασκευάζεται στην εποχή του Βεσπασιανού το 72 μ.Χ., συνεχίστηκε την εποχή του Τιτου και ολοκληρώθηκε όταν ήταν αυτοκράτορας ο Δομιτιανός 80 μ.Χ. Ονομαζόταν αμφιθέατρο των Φλαβίων, από το όνομα της δυναστείας των αυτοκρατόρων που το έκτισαν. Για να κατασκευαστεί, εργάστηκαν χιλιάδες Ιουδαίοι αιχμάλωτοι που είχαν συλληφθεί από τον Τίτο μετά την καταστροφή των Ιεροσολύμων. Πήρε το όνομά του από το κολοσσαίο άγαλμα του Νέρωνα (Ο Κολοσσός), που βρισκόταν στην τοποθεσία που χτίστηκε.

10 Το Πανθέων Το Πάνθεον της Ρώμης είναι αρχαία θρησκευτική κατασκευή η οποία βρίσκεται στην Piazza della Rotonda (Ρώμη). Κατασκευάστηκε ύστερα από εντολή του Αγρίππα κατά τον 1ο αιώνα π.Χ. και υπέστη αρκετές καταστροφές από πυρκαγιές, με αποτέλεσμα να ανακατασκευαστεί πλήρως από τον Αδριανό στις αρχές του 2ου αιώνα μ.Χ. Αρχικά, το Πάνθεον ήταν ναός αφιερωμένος σε όλες της θεότητες της Αρχαίας Ρώμης. Μετατράπηκε σε χριστιανική εκκλησία κατά τον 7ο αιώνα. Αποτελεί το μεγαλύτερο σε μέγεθος ρωμαϊκό μνημείο που να έχει διασωθεί έως σήμερα, σχεδόν άφθαρτο, λόγω της ασταμάτητης χρήσης του έως και σήμερα. Έχει δώσει την ονομασία του σε συνοικία της Ρώμης.

11 Καπελα Σιξτινα Η Καπέλα Σιξτίνα ή Καπέλα Σιστίνα (ιτ.: Cappella Sistina) είναι παρεκκλήσι του Αποστολικού Παλατιού, της επίσημης κατοικίας του Πάπα, στην πόλη του Βατικανού. Αναγέρθηκε από τον Πάπα Σίξτο Δ' (ή Σίστο Δ') εκ του οποίου οφείλεται και το όνομα αυτού. Η φήμη του όμως βασίζεται στην αρχιτεκτονική του, η οποία ακολουθεί το Ναό της Παλαιάς Διαθήκης, και ιδιαίτερα για το διάκοσμό του. Είναι ζωγραφισμένο εξ ολοκλήρου με τοιχογραφίες μεγάλων καλλιτεχνών της Αναγέννησης, μεταξύ των οποίων ο Μιχαήλ Άγγελος, ο οποίος φιλοτέχνησε την θρυλική οροφή του ( ).

12 Η Βασιλική του Α.Πετρου Η Βασιλική του Αγίου Πέτρου (ιταλ. Basilica di San Pietro in Vaticano) βρίσκεται στο Βατικανό και είναι χτισμένη πάνω από το σημείο ταφής του Αποστόλου Πέτρου. Μπορεί να χωρέσει άτομα ενώ με την συνολική έκταση ολόκληρου του αρχιτεκτονικού συγκροτήματος αποτελεί και μία από τις μεγαλύτερες εκκλησίες του κόσμου. Τον 1ο αιώνα μετά Χριστόν ο λόφος πάνω στον οποίον είναι χτισμένο σήμερα το Βατικανό βρισκόταν έξω από την αρχαία Ρώμη, στην αντίπερα όχθη του Τίβερη ποταμού. Ο αυτοκράτορας Καλιγούλας έστησε εκεί ένα ιπποδρόμιο. Αργότερα στα χρόνια του αυτοκράτορα Νέρωνα χτίστηκε και μία γέφυρα που συνέδεε τον λόφο του Βατικανού με την απέναντι όχθη του Τίβερη. Σύμφωνα με μαρτυρίες το 64 μ.Χ ο Απόστολος Πέτρος σταυρώθηκε με το κεφάλι προς τα κάτω στην κορυφή του λόφου του Βατικανού.

13 Η Σκαλινατα Η Σκαλινάτα (ιταλικά: Scalinata di Trinità dei Monti) αποτελεί ένα από τα διασημότερα αξιοθέατα της Ρώμης και εδώ και αιώνες αποτελεί κλασικό τόπο συναντήσεων τόσο για τους κατοίκους όσο και για τους πολυάριθμους τουρίστες. Πρόκειται για μια μεγαλοπρεπή σκάλα που συνδέει την Πιάτσα ντι Σπάνια με ένα πλάτωμα μπροστά στην πρόσοψη της γαλλικής εκκλησίας Τρινιτά ντέι Μόντι. Η θέα της πόλης από το πλάτωμα αυτό είναι πανοραμική και πολύ όμορφη. Τους ανοιξιάτικους μήνες, η Σκαλινάτα στολίζεται με γλάστρες από ανθισμένες αζαλέες.

14 Φοντάνα ντι Τρεβι Η Φοντάνα ντι Τρέβι (ιταλ. Fontana di Trevi) ή Κρήνη ντι Τρέβι, είναι συντριβάνι στην περιοχή Τρέβι στη Ρώμη, στην Ιταλία. Είναι το μεγαλύτερο μπαρόκ συντριβάνι της πόλης ύψους 25,9 μέτρων και πλάτους 19,8 μέτρων Το Ρωμαϊκό έθιμο της κατασκευής ενός όμορφου σιντριβανιού στο τέλος ενός υδραγωγείου που έφερνε νερό στη Ρώμη επανήλθε το δέκατο πέμπτο αιώνα στην εποχή της αναγέννησης. Το 1453 ο πάπας Νίκολας Ε΄ τελείωσε τις επισκευές του Άκουα Βέρτζινε, έχτισε μια απλή λεκάνη σχεδιασμένη από τον ανθρωπιστή αρχιτέκτονα Λέον Μπαττίστα Αλμπέρτι για να σηματοδοτεί την άφιξη του νερού[

15 Η κρήνη του σαπιοκάραβου
Η Κρήνη του Σαπιοκάραβου (ιταλικά: Fontana della Barcaccia) βρίσκεται στην πόλη της Ρώμης και συγκεκριμένα στην Πιάτσα ντι Σπάνια, στη βάση της διάσημης Σκαλινάτα. Ανήκει στην τεχνοτροπία του μπαρόκ και κατασκευάστηκε το Οφείλει το όνομά της στο πρωτότυπο σχήμα της, αυτό μιας μισοβυθισμένης βάρκας από τα πλαϊνά της οποίας κυλά νερό σε μία λεκάνη. Την κρήνη παρήγγειλε στον Πιέτρο Μπερνίνι ο Πάπας Ουρβανός Η', σε ανάμνηση μιας φοβερής πλημμύρας του ποταμού Τίβερη το Αξιοσημείωτα, όταν αποσύρθηκαν τα νερά, παρά τη μεγάλη απόσταση από την κοίτη του ποταμού, βρέθηκε στο σημείο εκείνο μια βάρκα. Ο Πιέτρο Μπερνίνι εργάστηκε με φροντίδα για την ολοκλήρωση του έργου του, υποβοηθούμενος από τον γιο του, Τζιαν Λορέντσο.

16 Η κρήνη του Τρίτωνα Στο κέντρο της πολύβουης Πιάτσα Μπαρμπερίνι στη Ρώμη βρίσκεται η Κρήνη του Τρίτωνα (ιταλικά: Fontana del Tritone) του Τζiαν Λορέντσο Μπερνίνι. Δημιουργήθηκε για τον Πάπα Ουρβανό Η΄ το 1642, λίγο μετά την ολοκλήρωση του ανακτόρου του, του Παλάτσο Μπαρμπερίνι, που σήμερα στεγάζει την Έκθεση Αρχαίας Τέχνης. Δελφίνια ισορροπούν πάνω στα κεφάλια τους, στρίβοντας τις ενωμένες ουρές τους για να στηρίξουν ένα τεράστιο όστρακο. Πάνω σε αυτό παρουσιάζεται γονατιστός και σε υπερφυσικό μέγεθος, ο Τρίτων, μια θεότητα της θάλασσας κατά την ελληνορωμαϊκή μυθολογία. Ρίχνει πίσω το κεφάλι φυσώντας ένα πίδακα νερού ψηλά μέσα από ένα κοχύλι. Ανάμεσα στις ουρές των δελφινιών φαίνονται τα κλειδιά του Αγίου Πέτρου, η Τιάρα του Πάπα και το οικόσημο των Μπαρμπερίνι, με τις χαρακτηριστικές μέλισσες. Το σιντριβάνι αυτό από ασβεστόλιθο ήταν από τα πρώτα του διάσημου καλλιτέχνη και φτιάχτηκε για να παρέχει νερό από τo υδραγωγείο της Acqua Felice, το οποίο και ο Ουρβανός αναπαλαίωσε με μια μεγάλη γιορτή. Ήταν η τελευταία παραγγελία που ο Μπερνίνι έλαβε από το μεγάλο του προστάτη. Στην ίδια πλατεία βρίσκεται και η Κρήνη των Μελισσών του ίδιου καλλιτέχνη.

17 Το καφέ Γκρέκο Το Καφέ Γκρέκο (Caffe Greco) είναι το πιο ιστορικό "καφέ" της ιταλικής πρωτεύουσας και βρίσκεται σ' έναν από τους πιο πολυσύχναστους δρόμους της Ρώμης, στη Βία Κοντόττι (Via Condotti) αριθ. 86, κοντά στην Πιάτσα ντι Σπάνια. Ιδρύθηκε το 1760 από τον Έλληνα Νικόλα ντέλλα Μανταλένα (Nicola della Maddalena), από τον οποίο πήρε και το όνομά του. Πρώτη φορά γίνεται αναφορά στο "Καφέ Γκρέκο" κατά το δέκατο όγδοο αιώνα σ' ένα έγγραφο απογραφής του 1760, που φυλάγεται στην εκκλησία του Σαν Λορέντσο (San Lorenzo) στην πόλη της Λούτσινα (Lucina), όπου αναφέρεται και το όνομα του Έλληνα ιδιοκτήτη του.

18 Εικόνες από Ρώμη


Κατέβασμα ppt "Ρώμη Η Ρώμη (ιταλικά: Roma) είναι η πρωτεύουσα της Ιταλίας, πρωτεύουσα της περιφέρειας του Λάτιου, της ομώνυμης επαρχίας και μία από τις ιστορικότερες."

Παρόμοιες παρουσιάσεις


Διαφημίσεις Google