Σχολικό έτος ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΘΕΣΠΙΩΝ ΤΑΞΗ Β2΄

Παρουσίαση με θέμα: "Σχολικό έτος ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΘΕΣΠΙΩΝ ΤΑΞΗ Β2΄"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Σχολικό έτος 2014-2015 ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΘΕΣΠΙΩΝ ΤΑΞΗ Β2΄
Σχολικό έτος ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΘΕΣΠΙΩΝ ΤΑΞΗ Β2΄ Ερευνητική εργασία Η ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ: Από το θέατρο του Διονύσου στα σημερινά θέατρα Μέρος Α

2 Υπεύθυνη καθηγήτρια:Μπαλαντέ Στέλλα
ΜΑΘΗΤΕΣ Ομάδα Α Οι τραγικοί Ομάδα Β Τα Ανθεστήρια Ομάδα Γ Οι μουσικοί Λάμπρου Χρήστος Μασούρας Διογένης Μελισσάρη Σωτηρία Μπαμπούλα Ξανθή Μήτσαινα Ελένη Ξυδώνα Νίκη Μπέλλιος Θωμάς Νέρη Γεωργία Πελώνης Λουκάς Νικολάου Κων/νος Σιαμανδούρας Χαράλαμπος Φροσυνός Ηλίας Πανούσης Μιχάλης Ραχούτης Κων/νος Υπεύθυνη καθηγήτρια:Μπαλαντέ Στέλλα

3 Η ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ
Από το θέατρο του Διονύσου στα σημερινά θέατρα 12/5/2015

4 Το αρχαίο Θέατρο Διονύσου στην Αθήνα
Το αρχαίο Θέατρο Διονύσου στην Αθήνα Παράσταση αρχαίου δράματος στο Θέατρο Επιδαύρου 12/5/2015

5 12/5/2015

6 Το αρχαίο ελληνικό θέατρο άσκησε τεράστια επίδραση στην ανάπτυξη του παγκόσμιου θεάτρου με επιδράσεις στο Ρωμαϊκό θέατρο, αλλά και αργότερα στην αναγέννηση και στην εποχή του διαφωτισμού. Οι δημοκρατικές παραδόσεις του αρχαίου ελληνικού θεάτρου, αλλά και η θεματολογία του με τις πανανθρώπινες αλήθειες που αγγίζουν θεατές με διαφορετική κουλτούρα και σε διαφορετικές εποχές ,έχουν κάνει το αρχαίο ελληνικό δράμα να είναι όπως ακριβώς και η αρχαία ελληνική φιλοσοφία, προίκα όλης της ανθρωπότητας. 12/5/2015

7 Ο Τάσος Λιγνάδης για το αρχαίο δράμα…
ΑΙΣΧΥΛΟΣ ΣΟΦΟΚΛΗΣ ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ «Η αναβίωση του αρχαίου ελληνικού δράματος ήταν ένας συνειδητοποιημένος στόχος που είχε τόσο τους ένθερμους θιασώτες του όσο και τους άσπονδους εχθρούς του. Η αναβίωση, ως κορυφαία εκδήλωση ευσεβών πόθων για μία αναγέννηση του ελληνικού θεάτρου ήταν ένα όνειρο-βρέφος στο λίκνο του. Οι ειδήσεις που έφταναν από την Εσπερία ότι αρχαία ελληνικά έργα σποραδικώς παίζονταν μεταφρασμένα σε διάφορα ευρωπαϊκά κέντρα και το οξυμμένο σύνδρομο κατωτερότητας θεωρούνται ευεργετικά καθώς ενδυνάμωναν την ισχύ των τεκμηρίων για την αναβίωση του αρχαίου δράματος. Στον αιώνα μας αποτελεί την περισσότερο σημαίνουσα κατάκτηση στην ιστορία του νεοελληνικού θεάτρου. 12/5/2015

8 Η Επάνοδος του τραγικού λόγου στο ελληνικό θέατρο τον 20ο αιώνα
Η Επάνοδος του τραγικού λόγου στο ελληνικό θέατρο τον 20ο αιώνα 12/5/2015

9 Η περίοδος 1903 Ανεβαίνει η Ορέστεια του Αισχύλου, σε πεζή μετάφραση Γ. Σωτηριάδη. Αυτή η παράσταση υπήρξε και η αφορμή να ξεσπάσει μια μακρόχρονη γλωσσική αντιπαράθεση. Φοιτητές της Φιλοσοφικής σχολής, υποκινούμενοι από τον αρχαιολάτρη καθηγητή τους Γ. Μιστριώτη κατέβηκαν στην Αγίου Κωνσταντίνου και προσπάθησαν να ματαιώσουν την παράσταση. Τα επεισόδια που προκλήθηκαν, γνωστά ως Ορεστειακά , είχαν αποτέλεσμα ένα νεκρό και δέκα τραυματίες.  12/5/2015

10 1927 και 1930 το αρχαίο δράμα αναβιώνει στις Δελφικές γιορτές
1927 και το αρχαίο δράμα αναβιώνει στις Δελφικές γιορτές Οι Δελφικές Γιορτές οργανώθηκαν το 1927 και το 1930 στους Δελφούς, με πρωτοβουλία του ποιητή Άγγελου Σικελιανού και της αμερικανίδας συζύγου του Εύας Πάλμερ - Σικελιανού. Αποσκοπούσαν στην πραγμάτωση του μεγαλόπνοου οραματισμού του ποιητή περί Δελφικής Ιδέας (συγκερασμός της αρχαίας τραγωδίας, της βυζαντινής μουσικής και της λαϊκής τέχνης), με την ίδρυση μιας νέας αμφικτιονίας, στην οποία θα καλούνταν εκπρόσωποι της διεθνούς πνευματικής ζωής και θα συνεργάζονταν για την προαγωγή της φιλίας, της ειρήνης και της συναδέλφωσης των λαών. 12/5/2015

11 Οι πρώτες Δελφικές Εορτές άρχισαν στις 9 Μαΐου 1927 και διήρκεσαν τρεις μέρες. Περιλάμβαναν παραστάσεις αρχαίου δράματος με ερασιτέχνες ηθοποιούς (Προμηθεύς Δεσμώτης του Αισχύλου), γυμνικούς αγώνες, συναυλίες βυζαντινής μουσικής, διαλέξεις και εκθέσεις λαϊκής χειροτεχνίας. Επαναλήφθηκαν την 1η Μαΐου του 1930, όπου παρουσιάσθηκαν οι Ικέτιδες του Αισχύλου. Η ερμηνεία της τραγωδίας απέβλεπε στην αναβίωση του αρχαίου τρόπου διδασκαλίας, αλλά η μουσική που συνόδευε τα χορικά βασιζόταν στο βυζαντινό μέλος. Τις ενδυμασίες των ηθοποιών είχε υφάνει η ίδια η Εύα Σικελιανού πάνω σε πρότυπα της λαϊκής τέχνης. 12/5/2015

12 1930 Η ίδρυση του Εθνικού Θεάτρου
1930 Η ίδρυση του Εθνικού Θεάτρου To πρώτο κρατικό μας θέατρο εγκαινιάστηκε το έτος Πρωτολειτούργησε ως Βασιλικό Θέατρο και το 1908 έκλεισε «επ΄αόριστον». Ιδρύθηκε με την επωνυμία Εθνικό Θεατρο το 1930 από τον Υπουργό Παιδείας Γεώργιο Παπανδρέου. Σκοπός του είναι η μέσω της θεατρικής τέχνης προαγωγή της πνευματικής καλλιέργειας του λαού και η διαφύλαξη της εθνικής πολιτιστικής ταυτότητας.  Συγκεκριμένα στους σκοπούς του περιλαμβάνονται κυρίως: Η μελέτη, η έρευνα, η σκηνική διδασκαλία και η διάδοση στην Ελλάδα και στο εξωτερικό του αρχαίου δράματος Η σκηνική παρουσίαση και η ερμηνεία κλασσικών έργων 12/5/2015

13 19 Μαρτίου 1932. Εγκαινιάζεται το Εθνικό Θέατρο
19 Μαρτίου Εγκαινιάζεται το Εθνικό Θέατρο. Πρώτη παράσταση: Αισχύλου Αγαμέμνων σε σκηνοθεσία Φώτου Πολίτη και μετάφραση Ιωάννη Γρυπάρη Κέντρο, ακουμπισμένη στον τοίχο του ανακτόρου: Κατίνα Παξινού (Κλυταιμνήστρα). Μπροστά της, πλάτη: Αιμίλιος Βεάκης (Αγαμέμνων). Κάτω δεξιά, στο άρμα: Μαίρη Σαγιάνου-Κατσέλη (Κασσάνδρα). Χορός. Θίασος. To πρόγραμμα της παράστασης 12/5/2015

14 11 Σεπτεμβρίου Η πρώτη μετά την αρχαιότητα παράσταση Αρχαίου Δράματος στην Επίδαυρο: Η Ηλέκτρα του Σοφοκλή. Σκηνοθεσία:Δημήτρης Ροντήρης ), Κατίνα Παξινού (Ηλέκτρα), Ελένη Παπαδάκη (Κλυταιμνήστρα). Δεξιά από τις ανθοδέσμες: Κωστής Μπαστιάς (Γενικός Διευθυντής Εθνικού Θεάτρου), Βάσω Μανωλίδου (Χρυσόθεμη), Δημήτρης Ροντήρης (Συντελεστής-Σκηνοθέτης), Κατίνα Παξινού (Ηλέκτρα) και Χορός. 12/5/2015

15 Εξώφυλλο του προγράμματος
1949. Το Εθνικό Θέατρο παρουσιάζει την Ορέστεια του Αισχύλου σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Ροντήρη.  Εξώφυλλο του προγράμματος Άρθρο της χορογράφου Ραλλούς Μάνου στο περιοδικό Ελληνική Δημιουργία( ) 12/5/2015

16 Μαρίκα Κοτοπούλη (Κλυταιμνήστρα).
Η Μαρίκα Κοτοπούλη συνεργάζεται για πρώτη φορά με το Εθνικό Θέατρο ως Κλυταιμνήστρα στην Ορέστεια του Αισχύλου. Μαρίκα Κοτοπούλη (Κλυταιμνήστρα). Στέλιος Βόκοβιτς (Κήρυκας), Γκίκας Μπινιάρης (Χορός). Χορός ανδρών 12/5/2015

17 Η περίοδος Ο Δημήτρης Ροντήρης, επιστρέφει στον ανοιχτό χώρο του αρχαίου θεάτρου με τον Ιππόλυτο του Ευριπίδη. Θησέας ο Θάνος Κωτσόπουλος, Ιππόλυτος ο Αλέκος Αλεξανδράκης.  12/5/2015

18 1955 Τη θέση του Δημήτρη Ροντήρη στην διεύθυνση του θεάτρου αναλαμβάνει ο Αιμίλιος Χουρμούζιος. Το Εθνικό Θέατρο καθιερώνει το θεσμό των Επιδαυρίων Κορυφαία ερμηνεία της Κατίνας Παξινού ως Εκάβη στο έργο του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Αλέξη Μινωτή Ο Αλέξης Μινωτής σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί στο έργο του Σοφοκλή Οιδίπους Τύραννος.  12/5/2015

19 1956 Η πρώτη παράσταση Αρχαίας Κωμωδίας στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού με το έργο του Αριστοφάνη Εκκλησιάζουσες σε σκηνοθεσία Αλέξη Σολομού. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους η Μαίρη Αρώνη και ο Χριστόφορος Νέζερ. 12/5/2015

20 1957. Η Λυσιστράτη του Αριστοφάνη στην Επίδαυρο, σε σκηνοθεσία Αλέξη Σολομού. Στη μεγάλη επιτυχία συμβάλλει η μουσική του Μάνου Χατζιδάκι.  Μαίρη Αρώνη ( Λυσιστράτη) Τζένη Καρέζη (Μυρρίνη), Χριστόφορος Νέζερ (Κινησίας). 12/5/2015

21 1958 Πρώτη εμφάνιση του Μινωτή στο έργο Οιδίπους επί Κολωνώ
1958 Πρώτη εμφάνιση του Μινωτή στο έργο Οιδίπους επί Κολωνώ. Η μεγάλη επιτυχία της παράστασης οδήγησε σε μεγάλες διεθνείς περιοδείες και πολλές επαναλήψεις στα επόμενα χρόνια.  Αλέξης Μινωτής (Οιδίπους), Παντελής Ζερβός (Άγγελος). 12/5/2015

22 1958 Εθνικό Θέατρο Ιφιγένεια η εν Ταύροις
Εθνικό Θέατρο Ιφιγένεια η εν Ταύροις Θάνος Κωτσόπουλος (Ορέστης), Άννα Συνοδινού (Ιφιγένεια). 12/5/2015

23 Οι παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου, εκτός από την Επίδαυρο, παρουσιάζονται και στο Ηρώδειο και στο αρχαίο θέατρο της Δωδώνης 12/5/2015

24 Δημοσιεύματα και κριτικές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό για τις παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου
12/5/2015

25 1960 Παγκόσμια πρεμιέρα του έργου Δύσκολος του Μενάνδρου στην Επίδαυρο
1960 Παγκόσμια πρεμιέρα του έργου Δύσκολος του Μενάνδρου στην Επίδαυρο. Πρώτη συνεργασία του Μίκη Θεοδωράκη με το Εθνικό Θέατρο στο έργο του Ευριπίδη Φοίνισσες.  Θάνος Λειβαδίτης (Μενοικεύς) Αλέξης Μινωτής (Οιδίπους), Άννα Συνοδινού (Αντιγόνη). 12/5/2015

26 Η παράσταση αποθεώνεται εντός και εκτός Ελλάδας από κοινό και κριτικούς
12/5/2015

27 1960 Ευριπίδη Ηρακλής μαινόμενος 1961 Σοφοκλή Αίας
Το Εθνικό Θέατρο συμβάλλει στη μελέτη, την έρευνα, τη σκηνική διδασκαλία και τη διάδοση στην Ελλάδα και στο εξωτερικό του αρχαίου δράματος ,εντάσσοντας στο ρεπερτόριό του την παρουσίαση πολλών άπαιχτων έργων αλλά και επαναλήψεις επιτυχημένων παραστάσεων. 1960 Ευριπίδη Ηρακλής μαινόμενος 1961 Σοφοκλή  Αίας 1961 Αριστοφάνη Αχαρνής 1962 Ευριπίδη Βάκχες 1963 Ευριπίδη Ανδρομάχη 1964 Αισχύλου Ικέτιδες 1964 Ευριπίδη Άλκηστις 1964 Ευριπίδη Ίων 1964 Αριστοφάνη Ειρήνη 1965 Αριστοφάνη Πλούτος 1965 Ευριπίδη Τρωάδες 1965 Ευριπίδη Φοίνισσες 12/5/2015

28 1969 Η παράσταση της Ηλέκτρας του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Τάκη Μουζενίδη και σκηνικά-κουστούμια Παύλου Μαντούδη, προκαλεί σκάνδαλο λόγω των "βαλκανικών" της αναφορών.  12/5/2015

29 H περίοδος από το 1974 ως σήμερα
1974 Διευθυντής του Θεάτρου διορίζεται για δεύτερη φορά ο Αλέξης Μινωτής. Η τελευταία σκηνοθεσία του Δημήτρη Ροντήρη στην Επίδαυρο, με το έργο του Σοφοκλή Ηλέκτρα.  1981 Θάνατος του Δημήτρη Ροντήρη. Στο Εθνικό θέατρο σκηνοθέτησε πάνω από σαράντα παραστάσεις. Τα Επιδαύρια αφιερώνονται στους καταξιωμένους στυλοβάτες της αρχαίας παράδοσης.  1992 Τελευταία εμφάνιση του Νίκου Τζόγια στην Επίδαυρο, ως Κρέοντα στην Αντιγόνη του Σοφοκλή . Συμμετοχή των έργων Φιλοκτήτης του Σοφοκλή και Τρωάδες του Ευριπίδη στο Φεστιβάλ Συρακουσών 1996 Καλλιτεχνική και εμπορική αναγνώριση του Εθνικού στην περιοδεία στις Η.Π.Α με το έργο Ηλέκτρα του Σοφοκλή. 1997 Δημιουργείται ο Θίασος Περιοδειών Αρχαίου Δράματος και παρουσιάζονται τα έργα Μήδεια του Ευριπίδη και Ηλέκτρα του Σοφοκλή σε πολλές πόλεις του εξωτερικού.  2006 Υπογράφεται η σύμβαση για την αποκατάσταση (είχε υποστεί ζημιές στο σεισμό του 1999)και τον εξοπλισμό του κτιρίου του Εθνικού Θεάτρου  2009 Η Κεντρική Σκηνή ανοίγει τις πόρτες της στο κοινό στις 14 Οκτωβρίου με την παράσταση Πουθενά του Δημήτρη Παπαϊωάννου. 12/5/2015

30 1996 Καλλιτεχνική και εμπορική αναγνώριση του Εθνικού στην περιοδεία στις Η.Π.Α με το έργο Ηλέκτρα του Σοφοκλή Λυδία Κονιόρδου(Ηλέκτρα) Αλέξανδρος Μυλωνάς (Παιδαγωγός), Μίλτος Δημουλής (Ορέστης), Γιώργος Καραμίχος (Πυλάδης) και Χορός

31 Καρυοφυλλιά Καραμπέτη Μήδεια (σκηνοθεσία: Νικαίτη Κοντούρη)
Καρυοφυλλιά Καραμπέτη Μήδεια (σκηνοθεσία: Νικαίτη Κοντούρη) Δημιουργείται ο Θίασος Περιοδειών Αρχαίου Δράματος και παρουσιάζονται τα έργα Μήδεια του Ευριπίδη και Ηλέκτρα του Σοφοκλή σε πολλές πόλεις του εξωτερικού

32 2005 Βάκχες (σκηνοθεσία Σωτήρης Χατζάκης)
2005 Βάκχες (σκηνοθεσία Σωτήρης Χατζάκης) Λάζαρος Γεωργακόπουλο ς (Διόνυσος), Ιερώνυμος Καλετσάνος (Πενθέας

33 Πρόσωπα του Θεάτρου που σφράγισαν την αναβίωση του αρχαίου δράματος
Πρόσωπα του Θεάτρου που σφράγισαν την αναβίωση του αρχαίου δράματος 12/5/2015

34 Φώτος Πολίτης ( ) Σε 32 μήνες, από την εναρκτήρια παράσταση του Αγαμέμνονα έως τον πρόωρο θάνατό του τα ξημερώματα της 4ης Δεκεμβρίου 1934, ο Φώτος Πολίτης ανέβασε τριάντα πέντε έργα των σημαντι-κότερων δημιουργών όπως οι Αισχύλος, Σοφοκλής, Ευριπίδης, εκπληρώνοντας τους παιδευτικούς σκοπούς του να φέρει το θεατή σε επαφή με τα αριστουργήματα της παγκόσμιας θεατρικής τέχνης, από τους αρχαίους τραγικούς έως τους σύγχρονους συγγραφείς, και να τον βοηθήσουν, μέσω της σκηνοθεσίας, να πλησιάσει την ουσία του κάθε έργου. Η διδασκαλία της εκφοράς του λόγου, του ρυθμού της παράστασης, της κίνησης του Χορού, όπου κάθε στάση και κάθε κίνηση είναι σχολαστικά καταγραμμένη με σχέδια και σχεδιαγράμματα από τον Πολίτη Ο Φώτος Πολίτης έβαλε τα θεμέλια δημιουργώντας μια νέα θεατρική παράδοση και προσθέτοντας στο ελληνικό θέατρο τον τρίτο παράγο-ντα μετά το συγγραφέα και τον ηθοποιό, το σκηνοθέτη 12/5/2015

35 Ο Δημήτρης Ροντήρης συνέδεσε το όνομά του με τη λαμπρή εναρκτήρια περίοδο του Εθνικού Θεάτρου, αρχικά ως βοηθός σκηνοθέτη κοντά στον Φώτο Πολίτη (1933) και στη συνέχεια ως πρώτος σκηνοθέτης (Δεκέμβριος ). Επανήλθε στο Εθνικό Θέατρο ως γενικός διευθυντής και σκηνοθέτης κατά τις περιόδους και Ενδιαμέσως ίδρυσε τη βραχύβια Ελληνική Σκηνή ( ). Από το 1957 ως το 1968 αφοσιώθηκε στο δικό του Πειραϊκό Θέατρο. Ως καθηγητής Δραματικών Σχολών (Εθνικού Ωδείου, Εθνικού Θεάτρου, Ωδείου Αθηνών) αλλά και ως σκηνοθέτης-δάσκαλος εμφύσησε σε γενιές ηθοποιών τον σεβασμό στο πνεύμα και στο γράμμα του κειμένου και εξόπλισε τους μαθητές του με τεχνικά εφόδια. Ο Ροντήρης σκηνοθέτησε περισσότερα από ογδόντα έργα του κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου, ελληνικά και ξένα, ιδιαίτερη εκτίμηση ωστόσο έτρεφε στο ποιητικό θέατρο. Πολύτιμη υπήρξε η προσφορά του στο πεδίο της σκηνικής ερμηνείας του αρχαίου δράματος. Πιστεύοντας ότι ο φυσικός χώρος της τραγωδίας είναι το ανοιχτό αρχαίο θέατρο, ανέβασε την Ηλέκτρα του Σοφοκλή το 1936 στο Ηρώδειο και το 1938 στην Επίδαυρο, εγκαινιάζοντας, μετά την αρχαιότητα, το θέατρο του Πολυκλείτου. Με τον Ιππόλυτο έγινε το 1954 η ανεπίσημη έναρξη των Επιδαυρίων. Από το 1959 ο Ροντήρης δόθηκε ψυχή τε και σώματι στην υπόθεση του αρχαίου δράματος και με τις περιοδείες του Πειραϊκού Θεάτρου ανά την υφήλιο απέσπασε τη διεθνή αναγνώριση. Τιμήθηκε με ελληνικά και ξένα παράσημα, καθώς και με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών. Δημήτρης Ροντήρης ( ) 12/5/2015

36 Αιμίλιος Χουρμούζιος (1904-1973)
Αιμίλιος Χουρμούζιος ( )  κριτικός της λογοτεχνίας και του θεάτρου, δημοσιογράφος, μεταφραστής Η θητεία του ως διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου ( ),σε μια από τις λαμπρότερες εποχές του, συνδέθηκε με τη θεσμοθέτηση των Επιδαυρίων ως ετήσιου φεστιβάλ, με την αναβίωση της αριστοφανικής κωμωδίας και το άνοιγμα του Εθνικού προς νέους σκηνοθέτες, μουσικούς και ηθοποιούς. Επί της θητείας του στο Εθνικό Θέατρο θεσμοθετήθηκαν το Φεστιβάλ Αθηνών και τα Δωδώνια 12/5/2015

37 Αιμίλιος Βεάκης  ( ) Υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες ηθοποιούς. Διέπρεψε στις κλασικές τραγωδίες και  στα δράματα. Σταθμός στην καριέρα του θεωρήθηκε η ερμηνεία του Οιδίποδα στην ομώνυμη τραγωδία (Οιδίπους τύραννος) σε σκηνοθεσία του Φώτου Πολίτη με την «Εταιρεία Ελληνικού Θεάτρου». Το σύγχρονο θερινό θέατρο - τύπου αρχαίου θεάτρου- στη Καστέλα, στον Πειραιά, μετονομάσθηκε το 1976 σε "Βεάκειο". 12/5/2015

38 Αλέξης Μινωτής( ) Κορυφαίος ηθοποιός και σκηνοθέτης, με τεράστια συμβολή στην προαγωγή του νεοελληνικού θεάτρου Από το 1932 έως το 1942 χρημάτισε βασικό πρωταγωνιστικό στέλεχος του Εθνικού Θεάτρου. Διέγραψε μία εξαιρετική καριέρα, διεθνούς ακτινοβολίας, αφήνοντας πραγματικά εποχή στο του Οιδίποδα, και γενικά στο αρχαίο δράμα. Σκηνοθέτησε τις τραγωδίες "Εκάβη" και "Μήδεια" του Ευριπίδη στις οποίες και πρωταγωνίστησε η Κατίνα Παξινού καθώς και τις τραγωδίες "Αντιγόνη« και Οιδίπους Τύραννος και ‘Οιδίπους επί Κολονώ" που πρωταγωνιστούσε ο ίδιος. Ο Αλέξης Μινωτής διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής ( ) και γενικός διευθυντής ( ) του Εθνικού Θεάτρου 12/5/2015

39 Κατίνα Παξινού ( ) Από το 1932 έως το 1940, εμφανίζεται στο Εθνικό Θέατρο, όπου ερμηνεύει ρόλους που την καταξιώνουν ως κορυφαία ηθοποιό της ελληνικής σκηνής. Με τη Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου θα εμφανιστεί στο Λονδίνο, τη Φρανκφούρτη και το Βερολίνο, ερμηνεύοντας το ρόλο της Ηλέκτρας στο ομώνυμο έργο του Σοφοκλή. Το 1950 εμφανίζεται μαζί με τον Αλέξη Μινωτή στη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, με το οποίο περιοδεύει στις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Μετά το 1957, εμφανίζεται μόνιμα στη Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, ερμηνεύοντας έργα του αρχαίου Θεάτρου και του σύγχρονου διεθνούς ρεπερτορίου. Ανάμεσα σ' αυτά, η «Εκάβη», η «Μήδεια», οι «Φοίνισσες» και οι «Βάκχες» του Ευριπίδη. Η Κατίνα Παξινού έγραψε τη μουσική για την παράσταση «Οιδίπους Τύραννος» του Σοφοκλή, που ανέβασε το Εθνικό Θέατρο, σε σκηνοθεσία Φώτου Πολίτη το 1933 και σε σκηνοθεσία Αλέξη Μινωτή το 1952. Η Κατίνα Παξινού υπήρξε η πρώτη ελληνίδα ηθοποιός που κατάφερε να σταθεί στο Χόλιγουντ και μάλιστα με δικούς της όρους, να διαπρέψει θεατρικά και κινηματογραφικά στην Ευρώπη και να ξεχωρίσει ως τραγωδός παγκοσμίου βεληνεκούς. 12/5/2015

40 «Είναι τόσο σπάνιο στον καιρό μας» - είχε πει ο Ευγένιος Ο' Νιλ για την Κατίνα Παξινού - «ν' ανταμώσει κανείς στο θέατρο μια τόσο εκλεκτή και απλή γυναίκα και συνάμα μια τόσο σπουδαία καλλιτέχνιδα».  Την έχουν αποκαλέσει «ιερό καλλιτεχνικό τέρας». Όσοι είχαν την τύχη να τη δουν στη σκηνή, μιλούν για «τη δύναμη της μιμητικής πράξεως, που στην περίπτωση της Παξινού γινόταν πιο δυνατή από την ίδια την πράξη». Υπήρξε από τις ηθοποιούς, χάρη της οποίας ο θεατής αγάπησε το θέατρο, όπως συνέβη με όλους τους μεγάλους ηθοποιούς. 12/5/2015

41 Αλέξης Σολωμός ( ) Σκηνοθέτης, συγγραφέας, μεταφραστής και θεωρητικός του θεάτρου. Υπήρξε μία από τις σπουδαιότερες προσωπικότητες του ελληνικού θεάτρου . Εργάστηκε στο Μίσιγκαν των Η.Π.Α. ( ) ως καλλιτεχνικός διευθυντής του φεστιβάλ αρχαίου ελληνικού θεάτρου. Θεωρείται από τους σκηνοθέτες που συνέβαλαν στην αναβίωση των έργων του Αριστοφάνη, ανεβάζοντας στην Επίδαυρο δέκα από τις ένδεκα κωμωδίες του, με τη χρήση στοιχείων από την ελληνική λαογραφική παράδοση. Μελέτησε και τις αρχαίες τραγωδίες και σκηνοθέτησε έργα και των τριών μεγάλων Ελλήνων Τραγικών. 12/5/2015

42 Κάρολος Κουν ( ) «...Δεν κάνουμε θέατρο για το θέατρο. Δεν κάνουμε θέατρο για να ζήσουμε. Κάνουμε θέατρο για να πλουτίσουμε τους εαυτούς μας, το κοινό που μας παρακολουθεί κι όλοι μαζί να βοηθήσουμε να δημιουργηθεί ένας πλατύς, ψυχικά πλούσιος και ακέραιος πολιτισμός στον τόπο μας…»   Κάρολος Κουν  1943 12/5/2015

43 Ο Κάρολος Κουν για το αρχαίο δράμα
Ο Κάρολος Κουν για το αρχαίο δράμα …. εμείς οι νεώτεροι Έλληνες, έχουμε το μεγάλο προνόμιο να μπορούμε να ζούμε και να ξεχωρίζουμε, μέρα με τη μέρα, τις μορφές, τα σχήματα, τους ρυθμούς, τους ήχους, λίγο πολύ όπως τα ζούσε και τα ξεχώριζε ο απλός Αρχαίος Έλληνας, όπως τα ζούσε και τα ξεχώριζε ο Όμηρος, ο Αισχύλος, ο Σοφοκλής, ο Ευριπίδης, ο Αριστοφάνης, καθώς οι μέρες κυλούσαν, άλλοτε πλούσιες σε γεγονότα κι άλλοτε λιτές, άλλοτε στενάχωρες κι άλλοτε ειρηνεμένες, ενώ ο νους και η ψυχή τους έπλαθαν το έργο τους. Γι αυτό, αν θέλουμε να ερμηνεύσουμε το θέατρό τους δημιουργικά, ας πλησιάσουμε κι ας ξεχωρίσουμε όλα αυτά που εισχώρησαν συνειδητά ή υποσυνείδητα στην ψυχή τους, ας γνωρίσουμε τα μεγάλα μυστικά που τους απεκάλυψε η φύση, ο ουρανός, η θάλασσα, η πέτρα, ο ήλιος, κι άνθρωπος σε αυτόν τον βράχο κάτω από αυτόν τον ήλιο.

44 Το αρχαίο δράμα στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν
Το αρχαίο δράμα στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν Το 1942, ο Κάρολος Κουν ιδρύει το Θέατρο Τέχνης. Τα 1949 το Θέατρο Τέχνης κλείνει και επαναλειτουργεί το 1954. Από το 1957 ανεβάζει αρχαίο δράμα. Στο θέατρό του παρουσίασε τον Πλούτο και το 1959 τους Όρνιθες του Αριστοφάνη. (Πρωτοποριακή μορφή) Το το Θέατρο Τέχνης παρουσιάζει τους Όρνιθες στο Παρίσι και αποσπά το βραβείο των "Εθνών" . Συνεχίζεται η πορεία της διεθνούς αναγνώρισης με συμμετοχή σε πολλά διεθνή φεστιβάλ με τα έργα "Όρνιθες", "Πέρσες", "Επτά επί Θήβας", "Αχαρνής", "Οιδίπους Τύραννος", "Λυσιστράτη", "Βάκχες" και "Ειρήνη". Μετά τη διεθνή αναγνώριση ,το 1975 το Θέατρο Τέχνης παρουσιάζει στην Επίδαυρο την ιστορική παράσταση των «Ορνίθων» κι έτσι γίνεται το πρώτο θέατρο μετά το Εθνικό που συμμετέχει στο Φεστιβάλ Επιδαύρου.

45 Το Θέατρο τέχνης στην Επίδαυρο
Το 1975, ένα καλοκαίρι μετά τη μεταπολίτευση, το Φεστιβάλ Επιδαύρου θα ανοίξει τις πύλες του στο Θέατρο Τέχνης, το θίασο που από την ίδρυσή του (1942) ταυτίστηκε με τη νεωτερικότητα και υπήρξε το αντίπαλον δέος του Εθνικού Θεάτρου. Θα παρουσιάσει τους θρυλικούς Όρνιθες, ένα αριστοφανικό «διονυσιακό μεθύσι», που εξισορροπεί το λυρισμό και το χιούμορ, το λαικό και το μοντέρνο, τον αρχαίο λόγο και τους αναχρονισμούς (σκηνοθεσία Κουν, μετάφραση Ρώτα, σκηνικά – κοστούμια Τσαρούχη, μουσική Χατζιδάκι, χορογραφία Ζ. Νικολούδη). Θα ακολουθήσουν οι περίφημοι Πέρσες (1976) σε σκηνοθεσία Κουν και μουσική Χρήστου.(

46 ΄Ορνιθες Mακέτα του Γιάννη Tσαρούχη για τα κοστούμια του χορού των Oρνίθων. Θέατρο Tέχνης, 1959

47 Πέρσες

48 Η πρόταση του Θεσσαλικού Θεάτρου
Το καλοκαίρι του ο Κώστας Τσιάνος ανεβάζει την «Ηλέκτρα» του Ευριπίδη δίνοντας πρωταγωνιστικό ρόλο στη λαϊκή παράδοση . Πολλοί τον περιμένουν στη γωνία για την «Ηλέκτρα- καραγκούνα», μα η παράστασή του συγκλονίζει με τη συνταρακτική Λυδία Κονιόρδου. Οι κριτικές είναι διθυραμβικές, η «Ηλέκτρα» πηγαίνει έναν χρόνο μετά στην Επίδαυρο -το ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας είναι το πρώτο ΔΗΠΕΘΕ που μπαίνει στο αργολικό θέατρο-και το κοινό χειροκροτεί όρθιο.

49 Μετά την Ηλέκτρα ακολουθούν οι τραγωδίες "Ιφιγένεια εν Ταύροις" του Ευρυπίδη και "Χοηφόρες" του Αισχύλου που χαρακτηρίστηκαν σταθμοί στην έρευνα του Αρχαίου Ελληνικού δράματος. Αντιπροσώπευσε τη χώρα μας σε πολιτιστική Πρωτεύουσα (Αμβέρσα με την "Ηλέκτρα" του Ευρυπίδη) και είχε συμμετοχές σε πολλά φεστιβάλ του εξωτερικού.

50 Μετά την Ηλέκτρα ακολουθούν οι τραγωδίες "Ιφιγένεια εν Ταύροις" του Ευρυπίδη και "Χοηφόρες" του Αισχύλου που χαρακτηρίστηκαν σταθμοί στην έρευνα του Αρχαίου Ελληνικού δράματος. Αντιπροσώπευσε τη χώρα μας σε πολιτιστική Πρωτεύουσα (Αμβέρσα με την "Ηλέκτρα" του Ευρυπίδη) και είχε συμμετοχές σε πολλά φεστιβάλ του εξωτερικού

51 Μοντερνισμός στο θέατρο
Μοντερνισμός στο θέατρο Στο μεγαλύτερο διάστημα της ύπαρξής του, και σε αντίθεση με τις τελετουργικές- έντονα σωματικές καταβολές του, το θέατρο ήταν ένα θέατρο λόγου. Αυτό σημαίνει ότι η «υπόθεση», σε συνδυασμό με την τέχνη του λόγου έκρινε την ποιότητα ενός θεατρικού έργου. Τις τελευταίες δεκαετίες, όμως, αυτά όχι μόνο δεν κρίνονται πια ικανά να καταστήσουν ένα έργο «καλό», αλλά και τα παλαιότερα έργα, που έχουν γραφτεί με γνώμονα τον λόγο, έχουν αρχίσει να διαβάζονται απ’ τους νέους σκηνοθέτες με νέα ματιά. Η στροφή του γενικότερου ενδιαφέροντος προς το σώμα (επιστήμη, κοινωνία, πολιτική), δεν θα μπορούσε να μην επηρεάσει το θέατρο, οδηγώντας σε νέες προσεγγίσεις για την θεατρική πρακτική.

52 Η οπτική του θεάτρου ΑΤΤΙΣ
O Θεόδωρος Τερζόπουλος το 1985 ιδρύει την ομάδα ΑΤΤΙΣ με βασικό στόχο την έρευνα της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας και σημαντικών κειμένων της παγκόσμιας δραματουργίας. Θ. Τερζόπουλος Αναγνωρισμένος διεθνώς για την υποκριτική του μέθοδο η οποία διδάσκεται σε σχολές της Ιαπωνίας και της Ρωσίας, χρησιμοποιεί τη σωματική  μέθοδο έχοντας ξεπεράσει τα εθνικά σύνορα μιλάει για ένα θέατρο σωματικό, ανθρωπολογικό το οποίο υιοθετεί τεχνικές από το ιαπωνικό θέατρο Νο.

53 Πέρσες Ο Θόδωρος Τερζόπουλος σκηνοθετεί την τραγωδία του Αισχύλου σαν μια ακραία τελετουργία πένθους. 12/5/2015

54 Ο Θεόδωρος Τερζόπουλος σκηνοθέτησε την Αντιγόνη στην Κεντρική Ακαδημία Θεάτρου του Πεκίνου το 2011 και τιμήθηκε με τα τέσσερα σημαντικότερα εθνικά θεατρικά βραβεία.