Γεωμετρική Περίοδος Οικισμοί Οχυρώσεις Πολεοδομικός σχεδιασμός

Παρουσίαση με θέμα: "Γεωμετρική Περίοδος Οικισμοί Οχυρώσεις Πολεοδομικός σχεδιασμός"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Γεωμετρική Περίοδος Οικισμοί Οχυρώσεις Πολεοδομικός σχεδιασμός
Τύποι κτιρίων Υλικά δομής Ιερά και ναοί

2 Οικισμοί της Γεωμετρικής Περιόδου
Οι σημαντικότεροι οικισμοί είναι γνωστοί κυρίως από τα νεκροταφεία τους (Αθήνα, Άργος, Ιωλκός, Ιάλυσος, Κνωσός) Ως τα μέσα του 8ου αιώνα, ο μεγάλος αριθμός και η διασπορά των νεκροταφείων μαρτυρά ότι οι οικισμοί είχαν χαλαρή οργάνωση, ΄κατά κώμας΄, δηλαδή ως σύνολα χωριών Ύπαρξη διοικητικών και θρησκευτικών κέντρων στον 8ο αιώνα. Συνοικισμός και οχυρώσεις Ανασκαφικά δεδομένα: Ζαγορά Άνδρου, Κουκουναριά Πάρου, Εμποριό Χίου, Ωρωπός, Παλαιά Σμύρνη

3 Τύποι κτιρίων Α. Ορθογώνιος Β. Αψιδωτός Γ. Ελλειψοειδής ή ωοειδής
Δ. Κυκλικός

4 Ορθογώνια κτίρια Είναι δύο τύπων:
κτίρια πρόστυλα, δηλαδή με ανοικτή πρόσοψη και δύο παραστάδες Κτίρια στον τύπο του οίκου: πρόσοψη με θυραίο τοίχο Μέγαρον: κτίριο του οποίου ο εσωτερικός χώρος διαιρείται σε προστώο και σε ένα ή περισσότερα δωμάτια που διατάσσονται το ένα πίσω από το άλλο. Η κύρια είσοδος ανοίγει σε μια από τις στενές πλευρές. Τα μέγαρα είναι επιβίωση των μυκηναϊκών ανακτορικών κτιρίων. Συνηθισμένος τύπος σε πρώιμα ιερά Σπανιότερα είναι τα ευρυμέτωπα κτίρια, όταν η θύρα ανοίγεται σε μια από τις μακρές πλευρές.

5 Μέγαρον: μυκηναϊκή (1-3) και γεωμετρική περίοδος (4: Εμπορειόν, 5: Τσικαλαριό)

6 Ορθογώνια κτίρια Απαντούν συνήθως σε πυκνοδομημένους οικισμούς (π.χ. στην Κρήτη και τις Κυκλάδες) Στον ύστερο 8ο αιώνα, οι οικισμοί στον ελλαδικό χώρο αποκτούν πυκνότερη διάταξη και η χρήση της ορθογώνια κατασκευής γενικεύεται

7 Αψιδωτά κτίσματα: κτίριο Δ1 στα Νιχώρια

8 Οβάλ οικία της Σμύρνης: πρώιμος 9ος αι.

9 Κυκλικά κτίρια Γνωστά από ομοιώματα, και από ορισμένα παραδείγματα που έχουν ανασκαφεί στο Λευκαντί και στον Ωρωπό. Ερμηνεύονται ως σιταποθήκες

10 Πήλινο ομοίωμα σιταποθηκών από τάφο της Αθήνας. 850 π.Χ.

11 Ομοιώματα ναών και οικιών
Μεγάλος αριθμός πήλινων ή λίθινων ομοιωμάτων ναών και οικιών προέρχεται από τάφους και από ιερά (π.χ. Σάμος, Περαχώρα). Συνήθως είναι ορθογώνια, ελλειψοειδή και αψιδωτά. Ορισμένα κυκλικά απαντούν σε ταφές και θεωρούνται σιταποθήκες. Ορισμένα αναπαριστούν ναούς, αλλά συνήθως απεικονίζονται οικίες. Τα συναντάμε συχνά σε ιερά της Ήρας, προστάτιδας του οίκου

12 Άργος, Ηραίον

13 Περαχώρα, ναός Ήρας Ακραίας

14 Χαρακτηριστικά οικιών
Μικρά τριγωνικά παράθυρα Στα αψιδωτά και ελλειψοειδή, η στέγη είναι αμφικλινής, από άχυρα ή καλάμια Στα ορθογώνια η στέγη είναι δίρριχτη ή επίπεδη. Η επίπεδη οροφή στεγανοποιείται με πατημένο χώμα, λίθινες πλάκες και διάφορα αδιάβροχα υλικά. Η ύπαρξη καπνοδόχου είναι σπάνια. Πιο συχνά εμφανίζεται ένα τριγωνικό άνοιγμα στη θέση του εμπρόσθιου τριγωνικού αετώματος Στο εσωτερικό: κεντρική εστία και λίθινα θρανία κατά μήκος των τοίχων, που χρησίμευαν ως καθίσματα, κλίνες, στηρίγματα αποθηκευτικών αγγείων και σκευών. Στους ναούς, το θρανίο χρησιμεύει ως βάση αγαλμάτων, αλλά και για να κάθονται οι πιστοί.

15 Υλικά δομής – τρόποι κατασκευής
Τοίχοι: κατασκευάζονται από ωμές πλίνθους, είτε, σπανιότερα (Κρήτη) από λίθους. Η κατεργασία των λίθων είναι ανύπαρκτη, ως τα τέλη του 8ου αιώνα (π.χ. Νάξος και Αμοργός) Σπάνια οι τοίχοι από πλίνθους εδράζονται κατευθείαν στο έδαφος (οβάλ οικία Σμύρνης, ιερά της Ακαδημίας του Πλάτωνος). Συνήθως μεσολαβεί λίθινη βάση. Οι στέγες είναι από κορμούς, κλαδιά, άχυρα και αδιάβροχο στεροποιητικό υλικό ή λίθινες πλάκες

16 Πολεοδομικός σχεδιασμός
Οι οικισμοί τοποθετούνται σε περιοχές όπου υπάρχει πρόσβαση σε πόσιμο νερό, ή (στα νησιά), υπάρχει εύκολη πρόσβαση στη θάλασσα. Όχυρές ακροπόλεις: θρησκευτικά και διοικητικά κέντρα Στον ελλαδικό χώρο, η διάταξη των οικιών είναι άτακτη και ακολουθεί τη διαμόρφωση του εδάφους: οικίες σε συστάδες γύρω από την ακρόπολη και κατά μήκος των κυριότερων οδικών αξόνων. Σπάνια οι οικισμοί είναι πυκνοί (μετά τα μέσα του 8ου αι.) Μεγάλο ρόλο στην ανάπτυξη της πολεοδομίας παίζουν οι αποικίες στην Ιταλία: οι άποικοι καλούνται να σχεδιάσουν εκ του μηδένός μια νέα πόλη. Από τις φιλολογικές πηγές γνωρίζουμε ότι κάθε κλήρος ήταν ίσου μεγέθους. Στα Μέγαρα Υβλαία, οι πρώτες κατοικίες είναι μονόχωρες, αλλά σε οικόπεδα που προέβλεπαν την ανάπτυξη της οικογένειας και περαιτέρω οικοδομική ανάπτυξη

17 Παλαιά Σμύρνη Ο οικισμός έχει διάφορες φάσεις. Η πρωϊμότερη χρονολογείται περί το 900 π.Χ. Περί το 850 κτίζεται τείχος Τα πρώτα σπίτια είναι οβάλ, ενώ αργότερα υιοθετείται ο ορθογώνιος τύπος. Στον 8ο αιώνα επιστρέφουν στον τύπο της απλής, προχειροφτιαγμένης ελλειψοειδούς ή αψιδωτής καλύβας, χωρίς να εγκαταλείπονται τα ορθογώνια κτίρια

18 Αρχαία Σμύρνη

19 Εμπορειό Χίου Βρίσκεται στις πλαγιές ενός λόφου, κοντά στη θάλασσα.
Ιδρύεται στα τέλη της γεωμετρικής και εγκαταλείπεται το 600 π.Χ. Οχυρωμένη ακρόπολη με ένα μόνο κτίριο, ένα μακρόστενο μέγαρο με κεντρική κιονοστοιχία και προθάλαμο με δύο κίονες ανάμεσα στις παραστάδες: οικία άρχοντα. Επίσης υπήρχε και υπαίθριο ιερό στον ίδιο χώρο Ορθογώνια κτίρια δύο τύπων: μέγαρα με αίθουσα και προστώο (πλούσιες οικίες) και μονόχωρα κτίρια με εσωτερικό θρανίο (φτωχές οικίες)

20 Εμπορειό Χίου: οικισμός, οικία και μέγαρον

21 Κουκουναριές Πάρου Στην κορυφή και τις πλαγιές ενός λόφου. Ο οικισμός εγκαταλείπεται γύρω στα μέσα του 7ου αι. Στην ακρόπολη εντοπίζεται μια διαδοχή τριών κτιρίων (ενός αψιδωτού και δύο ορθογωνίων) που ταυτίζονται με την κατοικία του ηγεμόνα Στις πλαγιές του λόφου υπαίθριο ιερό αφιερωμένο στην Αθηνά (8ος αι.). Το 700 η ακρόπολη ερημώνει, ενώ δημιουργείται ένας ορθογώνιος ναός με εσωτερικό έδρανο.

22 Ζαγορά Άνδρου Οικισμός κτισμένος στο πλάτωμα ενός ακρωτηρίου. Η πλευρά που διατρέχει το λαιμό του ακρωτηρίου είναι οχυρή. Ο υπόλοιπος οικισμός ανοχύρωτος και προστατευμένος από απόκρημνα βράχια στην πλευρά της θάλασσας. Σπίτια από σχιστόλιθο, κτισμένα σε ομάδες. Κάθε σπίτι έχει ορθογώνια δωμάτια που διατάσσονται γύρω από αυλή Επίπεδες οροφές, ορθογώνιες εστίες στο μέσον του δωματίου και έδρανα κατά μήκος των τοίχων, με κοιλότητες για τη στερέωση αποθηκευτικών αγγείων Μία οικία ξεχωρίζει για το μέγεθός της και θεωρείται οικία του ηγεμόνα. Βρίσκεται σε περιοχή αδόμητη, όπου υπήρχε υπαίθριο ιερό. Ενδεχόμενη λειτουργία της πλατείας ως αγοράς Ο οικισμός εγκαταλείπεται γύρω στο 700, αλλά το υπαίθριο ιερό της Αθηνάς παραμένει. Τον 6ο αι. π.Χ. οικοδομείται ναός.

23 Ζαγορά Άνδρου

24 Υποθετική αναπαράσταση οικίας

25 Ερέτρια Ίδρυση στα μέσα του 9ου αι. Η ακμή τοποθετείται στον 8ο αι.
Ελλειψοειδή και αψιδωτά οικοδομήματα. Ορθογώνια οικήματα ανάλογα με αυτά της Ζαγοράς εμφανίζονται γύρω στο 700 π.Χ. Οχυρωματικός περίβολος του 8ου αιώνα έχει εντοπιστεί στα βόρια του οικισμού. Ο ναός του Απόλλωνα, των μέσων του 8ου αι., βρίσκεται στο κέντρο του οικισμού

26 Ερέτρια

27 Ερέτρια, ο οικισμός

28 Σκάλα Ωρωπού Εκτεταμένο κέντρο μεταλλοτεχνίας
17 αψιδωτά, ελλειψοειδή και κυκλικά οικοδομήματα Πολλοί περίβολοι, εκ των οποίων ένας μνημειακός ορθογώνιος διαστάσεων 17.5 Χ 14.5 μ. που περικλείει αρκετά οικοδομήματα

29 Ωρωπός: μνημειακός περίβολος με κυκλικά, ελλειψοειδή και αψιδωτά οικοδομήματα

30 Οχυρώσεις Παλαιά Σμύρνη. Το τείχος κτίζεται γύρωο στο 850 π.Χ. Η εξωτερική παρειά του περιβόλου είχε λίθινη βάση, ενώ η εσωτερική πλίνθινη. Η ανωδομή ήταν από πλίνθους. Το πάχος των τοίχων φτάνει τα 4.75 μ., ενώ στα μέσα του 8ου ανακατασκευάζεται με πάχος 9,5 μ. Η εσωτερική παρειά ενισχύθηκε με κατεργασμένες λιθοπλίνθους τεραστίων διαστάσεων

31

32 Δεύτερη φάση

33 Ζαγορά Άνδρου Οχυρωματικό τείχος που διατρέχει το λαιμό του ακρωτηρίου. Πλάτος: 4 μ. κατά μέσο όρο. Υπάρχει μία κεντρική πύλη με προμαχώνα.

34 Ζαγορά Άνδρου

35 Ναοί Ναός του Απόλλωνος Δαφνηφόρου: 8ος αι.
Ναός Α και Β στο Θέρμον της Αιτωλίας Ναός του Απόλλωνα, Δρήρος Άλλα παραδείγματα: Περαχώρα, ναός Ήρας Ακραίας, Κωμμός, αγροτικό ιερό, Ηραίον, πρώτος εκατόμπεδος, Αρτεμίσιον Εφέσου, Ηραίον Άργους, Ρακίτα Αχαϊας

36 Ναός και ιερό Απόλλωνος Δαφνηφόρου
Αρχικά κτίζεται ένα αψιδωτό κτίριο, πιθανόν ο πρώτος ναός του Απόλλωνος Γύρω στο 730 κτίζεται ένα επιβλητικό αψιδωτό κτίσμα, διαστάσεων 35 Χ 8 μ. Εκατόμπεδος. Πρόκειται για τον πρωιμότερο αστικό ναό στον ελλαδικό χώρο Ένα ελλειψοειδές κτίριο που κτίζεται βορειότερα την ίδια περίοδο είναι πιθανόν εργαστήριο

37 Ερέτρια

38 Ερέτρια, ιερόν Απόλλωνος Δαφνηφόρου: 1. Α΄μισό 8ου. 2. Β΄μισό 8ου

39 Θέρμον Ναός ή μέγαρον Β: διαιρείται σε τρεις ανισομερείς χώρους. Στο τέλος της γεωμετρικής περιόδου περιβάλλεται με εξωτερική κιονοστοιχία από πασσάλους 10ος ή 8ος αι. το αψιδωτό κτίσμα Α ανήκει στον 9ο αιώνα

40 Θέρμον

41 Ναός του Απόλλωνα στον Δρήρο
Ορθογώνιο κτίσμα διαστάσεων 10,9 Χ 7.2μ. 8ος αι. Στα δυτικά πλαισιώνεται από βοηθητικούς χώρους Η είσοδος στην Β στενή πλευρά. Οι τοίχοι είναι εξ’ ολοκλήρου λίθινοι Εσωτερικά, υπάρχει κεντρική εστία, και δύο ξύλινοι κίονες που στήριζαν οπαίο Κτιστό θρανίο για αναθήματα και προσφορές. Δίπλα στο θρανίο ορθογώνια κατασκευή που περιείχε πληθώρα κεράτων από κατσίκες και τράγους. Στον πρώιμο 7ο τοποθετήθηκαν τρία σφυρήλατα λατρευτικά αγάλματα

42 Δρηρός, ναός του Απόλλωνα. Ύστερος 8ος αι

43 Μεταλλοτεχνία Τρίποδες και άλλα αγγεία Ειδώλια Όπλα Πόρπες

44 Οι τρίποδες Εργαστήρια στην Ολυμπία, το Άργος, την Αττική και αλλού
Παραγωγή που επηρεάζεται αρχικά από την Κύπρο και την Κρήτη, όπου ο λέβης δεν είναι συμφυής Εμφανίζονται στα μεγάλα ιερά: Ολυμπία, Ακρόπολη, Δελφοί, ήδη από τον 9ο αι. Στον 8ο αι. φτάνουν τα 2 μ. ύψος και βάρος τα 100 κιλά. Οι πόδες παράγονται με μήτρα και απολήγουν. Ο λέβης, που συνήθως είναι χυτός, φέρει διακόσμηση άπό ειδώλια και κυκλική λαβή στο χείλος

45 Κρητικοί τρίποδες: Θήρα και Καλλιθέα Αττικής

46 Τρίποδας από την Ολυμπία. 760-725 π.Χ. Πελοποννησιακού εργαστηρίου

47 Τρίποδας από την Ολυμπία. Α. Βερολίνο. Β. Ολυμπία (αποκατεστημένος)

48 Τμήμα λέβητα από τους Δελφούς
Τμήμα λέβητα από τους Δελφούς. Πόδι λέβητα από την Ολυμπία με ανάγλυφη διακόσμηση. Ο τύπος της διακόσμησης ανάγεται στην ΥΓ περίοδο.

49 Ομοίωμα τρίποδα από την Ολυμπία. Αποκατεστημένος λέβητας από την Ιθάκη
Ομοίωμα τρίποδα από την Ολυμπία. Αποκατεστημένος λέβητας από την Ιθάκη. 700 π.Χ.

50 Ειδώλια Παράγονται με τη μέθοδο της χύτευσης (άμεση τεχνική του χαμένου κεριού) Ελεύθερα ειδώλια (με διάτρητη βάση ορθογώνια ή οβάλ ή σπανιότερα σε σχήμα κουδουνίστρας), ή προσαρτήματα σε σκεύη (τρίποδες, λέβητες κ.α.) Ειδώλια ζώων (κυρίως ίππων, ταύρων, ελαφιών και πτηνών), θεών και θεαινών, πολεμιστών, αθλητών, μυθολογικών μορφών και τεχνιτών Η πλειοψηφία των ευρημάτων προέρχεται από ιερά (κυρίως Ολυμπία, Ακρόπολη)΄και σπανιότερα από τάφους Εργαστήρια σε Άργος, Κόρινθο, Αττική, Λακωνία και αλλού

51 Ειδώλιο γυναικών σε μαγικό κύκλο. Ολυμπία. 9ος αι. π.Χ.

52 Ιππάρια. Νέα Υόρκη και Συρακούσες (ένα από τα ελάχιστα που έχουν βρεθεί στην Ιταλία: προέρχεται από τάφο). 3ο τέταρτο 8ου αι. Κορινθιακό εργαστήριο

53 Σύμπλεγμα φοράδας-πώλου από την Ολυμπία. Αρκαδικού εργαστηρίου
Σύμπλεγμα φοράδας-πώλου από την Ολυμπία. Αρκαδικού εργαστηρίου. Μέσα 8ου αι.

54 Ελάφι από το Καβείριο της Θήβας. 750-700 π. Χ
Ελάφι από το Καβείριο της Θήβας π.Χ. Η βάση είναι συμπαγής και η απόδοση των κεράτων και της κεφαλής των ζώων είναι πολύ σχηματοποιημένη. Τοπικού εργαστηρίου. Βοστώνη.

55 Λονδίνο. Ιππάρια του ύστερου 8ου αι. π.Χ. Αττικού εργαστηρίου.

56 Λακωνικό ειδώλιο δύο αλόγων από τους Λουσούς της Αρκαδίας
Λακωνικό ειδώλιο δύο αλόγων από τους Λουσούς της Αρκαδίας. Ειδώλιο κόκκορα από το αργολικό εργαστήριο. Νέα Υόρκη. Δεύτερο μισό 8ου αι. π.Χ.

57 Ιππάριο και πτηνό. Αθήνα. Μουσείο Κανελλόπουλου. Ύστερος 8ος αι.

58 Ειδώλια αλόγων και κριού. Νέα Υόρκη
Ειδώλια αλόγων και κριού. Νέα Υόρκη. Το ειδώλιο σε τετράγωνη βάση ανήκει στην κορινθιακή παραγωγή, το ειδώλιο με οβάλ βάση από την περιοχή των Λοκρών στην Κεντρική Ελλάδα. Το τρίτο ειδώλιο προέρχεται από τρίποδα, πιθανόν από την Κεντρική Ελλάδα.

59 Ειδώλια πολεμιστών Συχνά φορούν μεταλλικό τριμερή ζωστήρα (μίτρα) που καλύπτει την κοιλιά και κράνος. Κατά τα άλλα είναι γυμνοί. Ο πιο διαδεδομένος τύπος είναι αυτός του πολεμιστή που κραδαίνει συρμάτινο δόρυ (που ήταν χωριστό και συνήθως δε σώζεται). 200 περίπου παραδείγματα από την Ολυμπία, ορισμένα εκ των οποίων είναι πολύ μεγάλων διαστάσεων Σπανιότερα εμφανίζονται άλλοι τύποι πολεμιστών

60 Πολεμιστής από την Ακρόπολη: 740 π. Χ
Πολεμιστής από την Ακρόπολη: 740 π.Χ. Πολεμιστής από την Ολυμπία: Λούβρο

61 Πολεμιστής από την Ολυμπία π.Χ. Πατούσε πάνω σε χείλος λέβητα. Έργο από το Άργος: μία από τις πρωϊμότερες προσπάθειες απόδοσης των χαρακτηριστικών του προσώπου. Πολεμιστής με κορινθιακό κράνος. 700 π.Χ. Αθήνα

62 1. Πολεμιστής από την Ακρόπολη. Αττικό εργαστήριο. Τέλη 8ου αι. 2
1. Πολεμιστής από την Ακρόπολη. Αττικό εργαστήριο. Τέλη 8ου αι. 2. Πολεμιστής από την Ολυμπία. Ύστερος 8ος αι. Φορά διμερή μίτρα. 3. Ειδώλιο Αχιλλέα από τα Φάρσαλα. 700 π.Χ. Φορά κωνική περικεφαλαία, μίτρα και ασπίδα Διπύλου, ενώ κρατούσε δόρυ. Στέκει σε τετράπλευρη συμπαγή βάση. Τα μάτια ίσως ήταν ένθετα.

63 Ανδρικά και γυναικεία ειδώλια
Γυμνά, με αδρά τονισμένα τα χαρακτηριστικά του φύλου ειδώλια Απεικονίζουν θεότητες ή λατρευτές Τα πόδια είναι ενωμένα και τα χέρια ακουμπούν στους μηρούς ή διπλώνουν μπροστά στο στήθος

64 Γυναικεία ειδώλια από την Ακρόπολη και τους Δελφούς
Γυναικεία ειδώλια από την Ακρόπολη και τους Δελφούς. Η χειρονομία της γυναίκας να φέρει τα χέρια μπροστά στην κοιλιά είναι ανατολική και συμβολίζει τη γονιμότητα. 8ος αι. π.Χ.

65 Ανδρικά ειδώλια από τους Δελφούς και την Ιθάκη

66 Άλλοι τύποι Δρομείς και ηνίοχοι από την Ολυμπία
Ειδώλια μουσικών και τεχνιτών Μυθολογικές μορφές

67 Ηνίοχοι από την Ολυμπία. 1. Τοπικού εργαστηρίου. 2
Ηνίοχοι από την Ολυμπία. 1. Τοπικού εργαστηρίου. 2. Λακωνικού εργαστηρίου

68 Αοιδός και συνοδός από την Κρήτη: Πρίνστον
Αοιδός και συνοδός από την Κρήτη: Πρίνστον. Μορφή καθήμενου αυλητή από το ιερό της Ορθίας, Σπάρτη

69 Ειδώλιο κρανοποιού από την Ολυμπία. Νέα Υόρκη. Τέλη 8ου ή αρχές 7ου αι
Ειδώλιο κρανοποιού από την Ολυμπία. Νέα Υόρκη. Τέλη 8ου ή αρχές 7ου αι. Πελοποννησιακό εργαστήριο. Η απουσία βάσης είναι πολύ σπάνιο στοιχείο

70 Ηρακλής και κένταυρος ή Δίας και Τιτάνας από την Ολυμπία. Νέα Υόρκη
Ηρακλής και κένταυρος ή Δίας και Τιτάνας από την Ολυμπία. Νέα Υόρκη. Μέσα 8ου αι. π.Χ. Ο κένταυρος είναι πληγωμένος από το δόρυ που κρατούσε ο ήρωας στο δεξί χέρι (διακρίνεται η απόληξη στο σώμα του τέρατος)

71 Η πίσω και η κάτω όψη του ειδωλίου

72 Δύο ειδώλια από τρίποδα: Θησέας και Μινώταυρος. Ακρόπολη
Δύο ειδώλια από τρίποδα: Θησέας και Μινώταυρος. Ακρόπολη. Ύστερος 8ος αι. Αθήνα και Λούβρο

73 Πόρπες Διακοσμείται το τετράπλευρο στέλεχος όπου απολήγει ο δίσκος.
Συνηθισμένος ο τύπος στη Βοιωτία, όπου εμφανίζεται εγχάρακτη διακόσμηση γεωμετρικού τύπου. Δεύτερο μισό του 8ου και πρώιμος 7ος αι. π.Χ. Παραστάσεις που αντιπαραβάλλονται σε σκηνές από την αγγειογραφία (μάχες, Μολίονες, πτηνά και άλογα, πλοία, γεωμετρικά κοσμήματα κλπ.)

74 Λούβρο. Βοιωτική πόρπη από τη Θήβα

75 Βοιωτικές πόρπες: Λούβρο και Misouri

76 Εύβοια. Βοιωτικές πόρπες

77 Βοιωτική πόρπη. Λακωνική πόρπη

78 Πανοπλία από το Άργος. 750-700 π. Χ
Πανοπλία από το Άργος π.Χ. Χυτό το κάθετο στέλεχος που φέρει τη στεφάνη του λοφίου. Τα υπόλοιπα τμήματα είναι σφυρήλατα. Θώρακας από δύο τεμάχια.

79 Ευρήματα από τον τάφο του Πολεμιστή από το Άργος: πανοπλία, πελέκεις, περόνες, οβελοί, δακτυλίδια και γεωμετρικά αγγεία

80 Μουσείο του Άργους: οβελοί

81 Χρυσά ταινωτά διαδήματα
Η παραγωγή εντοπίζεται ιδιαίτερα στην Αττική στο δεύτερο μισό του 8ου αιώνα. Φέρουν διακόσμηση σε ζωφόρο σε έκτυπο ανάγλυφο. Συνήθως κοσμούνται με παραστάσεις ζώων Κοσμούσαν το μέτωπο των νεκρών.

82 Χρυσά διαδήματα από την Αθήνα. Λούβρο και Λονδίνο

83 Έλασμα από την Αθήνα. Κοπεγχάγη

84 Έλασμα από την Εύβοια. Ιδ. Συλλ.

85 Πήλινα ειδώλια Γενικά κατώτερης ποιότητας από τα ειδώλια
Σημαντικά ευρήματα από το ιερό του Απόλλωνα στο Αμύκλαιον στη Σπάρτη Μορφές θρηνωδών και ιππέων σε Αττική και Βοιωτία.

86 Ειδώλιo από το Αμύκλαιον της Σπάρτης: Απόλλων

87 Αμύκλαιον: Άρτεμις

88 Ειδώλια από την Αγορά της Αθήνας
Ειδώλια από την Αγορά της Αθήνας. Η διακόσμηση είναι αντίστοιχη των αγγείων. ΥΓ περίοδος

89 Ελεφαντοστέινο ειδώλιο κόρης από τον Κεραμεικό: 720 π. Χ
Ελεφαντοστέινο ειδώλιο κόρης από τον Κεραμεικό: 720 π.Χ. Ανατολικής τεχνοτροπίας (στάση, φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά, γυμνότητα), αλλά με πόλο διακοσμημένο με ελληνικό μαίανδρο.