Η ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ

Παρουσίαση με θέμα: "Η ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Η ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ
ΘΕΜΑ: “Οι σύγχρονες κοινωνίες και τα στάδια ανάπτυξής τους στην Ευρώπη” ΓΕΛ ΑΛΜΥΡΟΥ Β΄ ΛΥΚΕΙΟΥ/Β΄ ΤΕΤΡΑΜΗΝΟ Τμήμα: Β1 Όνομα ομάδας: Bueno Project Σχολικό έτος Η ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ

2 Μέλη της ομάδας: Βασιλάκου Φωτεινή Βελιάδη Ελένη Γοδινοπούλου Άννα Καράτερζη Ευσταθία Καραγεωργόπουλος Αλέξανδρος Καραγεωργόπουλος Απόστολος Υπεύθυνη καθηγήτρια: Καραπτσιά Αθανασία

3 Σύγχρονες κοινωνίες Σύγχρονη κοινωνία = αναπτυγμένη κοινωνία
Εξελιγμένη τεχνολογία στον τομέα της οικονομίας, ύπαρξη κράτους και γραφειοκρατίας στον πολιτικό τομέα και υψηλός καταμερισμός εργασίας στον κοινωνικό τομέα. Λιγότερο αναπτυγμένες = φτώχεια, παιδική θνησιμότητα, ανύπαρκτες συνθήκες υγειονομικής περίθαλψης, πολύ χαμηλό κατά κεφαλήν εισόδημα, εκτεταμένος αναλφαβητισμός. Σύγχρονες κοινωνίες

4 Μετάβαση από την αγροτική στην κοινωνία της πληροφορίας
Οι αγροτικές κοινωνίες συναντώνται κάτω από διαφορετικά κοινωνικά συστήματα. Έτσι έχουμε: 1. Δουλοκτητικές αγροτικές κοινωνίες (όπως στην Αρχαία Ελλάδα, στη Ρώμη κλπ.), οι οποίες στήριξαν την παραγωγή τους σε ένα ευρύ στρώμα καλλιεργητών που δεν αμείβονταν για την εργασία τους, θεωρούνταν «εργαλεία» και «εξαρτήματα» της γης και ονομάζονταν δούλοι. 2. Φεουδαρχικές αγροτικές κοινωνίες. Η υποτέλεια αυτή του αγρότη αποτέλεσε τη βάση των φεουδαρχικών κοινωνιών της Δυτικής Ευρώπης. Οι υποχρεώσεις, οι επαχθείς δεσμεύσεις και οι φορολογίες οδήγησαν στην αγανάκτηση του λαού και στην μετάβαση σε μια νέα κοινωνία, την κοινωνία της πληροφόρησης. Μετάβαση από την αγροτική στην κοινωνία της πληροφορίας

5 Μεταβιομηχανική κοινωνία
Αυτό που δείχνει τη μετάβαση από τη βιομηχανική στη μεταβιομηχανική κοινωνία είναι η παραγωγή και η αξιοποίηση της πληροφορίας και της γνώσης. Οι νέες τεχνολογίες (εξελιγμένοι υπολογιστές, ρομποτική, τηλεπικοινωνιακοί δορυφόροι) είναι τα επιτεύγματα της μεταβιομηχανικής κοινωνίας. Μελετητές ισχυρίζονται ότι η μεταβιομηχανική κοινωνία σηματοδοτεί μια φάση στην ιστορία κατά την οποία γίνεται εφικτή η αξιοποίηση της ανθρώπινης ευφυΐας και λογικής κατά τρόπο επιστημονικό και συστηματικό, γεγονός που οδήγησε στην παραγωγή των τεχνολογιών της πληροφορικής και της επικοινωνίας. Μεταβιομηχανική κοινωνία

6 Χαρακτηριστικά της μεταβιομηχανικής κοινωνίας
Στην μεταβιομηχανική κοινωνία ο κύριος παραγωγικός και αναπτυξιακός παράγοντας δεν είναι η γη, όπως στις αγροτικές κοινωνίες, ούτε η βαριά βιομηχανία, όπως στις βιομηχανικές, αλλά η επιστημονική γνώση. Στην κοινωνία αυτή παρατηρείται παραγωγή και κατανάλωση υπηρεσιών και κυριαρχία του τομέα των υπηρεσιών. Χαρακτηριστικά της μεταβιομηχανικής κοινωνίας

7 Ένας από τους πρώτους θεωρητικούς που θέτουν την οπτική της μεταβιομηχανικής κοινωνίας είναι ο Bell(1973), ο οποίος θεωρεί ότι υπάρχουν 3 φάσεις ανάπτυξης: Η προβιομηχανική , όπου έχουμε κυρίως την παραγωγή αγροτικών προϊόντων και την κυριαρχία του αγροτικού τομέα. Η βιομηχανική, με παραγωγή βιομηχανικών προϊόντων και κυριαρχία της βιομηχανίας. Η μεταβιομηχανική, όπου έχουμε παραγωγή υπηρεσιών και κυριαρχία του τομέα υπηρεσιών.

8 Στην μεταβιομηχανική κοινωνία παρατηρείται:
Αλλαγή στις δουλειές Λιγοστεύουν οι χειρονακτικές βιομηχανικές εργασίες Αλλαγή της επαγγελματικής δομής Εμφανίζεται μια ελίτ των γνώσεων Μειώνεται ο ρόλος και ο αριθμός των επιχειρηματιών της κλασικής περιόδου Εμφανίζονται τεχνικές ελίτ στα πανεπιστήμια, τα κυβερνητικά ινστιτούτα και τις επιχειρήσεις

9 Οι συνέπειες της μεταβιομηχανικής κοινωνίας στις σύγχρονες κοινωνίες
Ήδη από τη δεκαετία του 1960 οι βιομηχανοποιημένες κοινωνίες άρχισαν να αλλάζουν. Οι κοινωνιολόγοι αποκαλούν αυτά τα τεχνολογικά αναπτυγμένα κράτη, μεταβιομηχανικές κοινωνίες. Απόψεις θεωρητικών: Bell: Διαφοροποιήσεις στις εργασίες ,οι οποίες στηρίζονται στη γνώση του εργαζόμενου. Gorz: Αλλαγή στην επαγγελματική δομή, δηλαδή αυξάνεται η εξειδίκευση. Touraine: Μετάβαση στην «κοινωνία της γνώσης». Οι συνέπειες της μεταβιομηχανικής κοινωνίας στις σύγχρονες κοινωνίες

10 Η μεταβιομηχανική κοινωνία ως μετάβαση σε μία νέα κοινωνία
Σε μια μεταβιομηχανική κοινωνία κινητήριες δυνάμεις είναι αυτές της γνώσης και της πληροφορίας, καθώς η παραγωγή της γνώσης και η επεξεργασία της πληροφορίας συμβάλλουν στο να αναπτυχθεί η οικονομία της κοινωνίας. Η κοινωνία της γνώσης είναι αυτή που συνδέει την επιστήμη με την ανάπτυξη της ανθρώπινης κοινωνίας. Η μεταβιομηχανική κοινωνία ως μετάβαση σε μία νέα κοινωνία

11 Κοινωνική οργάνωση των κρατών της Δυτικής Ευρώπης
Οι αλλαγές που άρχισαν στα κράτη και στις κοινωνίες στη δυτική Ευρώπη το 17ο αιώνα συνεχίστηκαν το 18ο και το 19ο αιώνα. Το εμπόριο ακμάζει και εξαπλώνεται πέρα από την ευρωπαϊκή ήπειρο. Ανακαλύπτονται νέες περιοχές και ιδρύονται εκεί αποικίες. Επίσης, με την Αναγέννηση και την τυπογραφία, με τα πιο πολλά ταξίδια, με τη στροφή προς την παρατήρηση και την επιστημονική μέθοδο, η επικοινωνία ανάμεσα στους ανθρώπους γίνεται ευκολότερη και αλλάζει ο τρόπος που σκέφτονται οι πιο μορφωμένοι. Κοινωνική οργάνωση των κρατών της Δυτικής Ευρώπης

12 Σε αυτή τη χώρα, η κοινωνία χωριζόταν σε τρεις τάξεις: την αριστοκρατία, τον κλήρο και την Τρίτη τάξη. Αυτός ο διαχωρισμός αντιστοιχούσε ακόμη σε αυτόν του Μεσαίωνα. Η αριστοκρατία και ο κλήρος κατείχαν σημαντικά προνόμια και δικαιώματα, χωρίς ουσιαστικά να κάνουν τίποτε. Από την άλλη πλευρά μια νέα τάξη αναδυόταν στο προσκήνιο με την ανάπτυξη του εμπορίου: η αστική τάξη, που επιθυμούσε ελευθερία στον οικονομικό τομέα και μεγαλύτερο μερίδιο στην εξουσία. Το δικαστικό σύστημα ήταν επίσης απαρχαιωμένο. Αν και το εμπορικό δίκαιο είχε κωδικοποιηθεί τον 17ο αιώνα, το αστικό δίκαιο δεν είχε καταγραφεί τότε. Αγγλία

13 Καφενείο στην Αγγλία, 18ος αιώνας

14 Οι κάτοικοι της Γαλλίας διακρίνονταν στους προνομιούχους και στον κοινό λαό. Οι προνομιούχοι αποτελούσαν μικρή μειοψηφία, περίπου το 2% του πληθυσμού. Αλλά αυτοί κατείχαν την περισσότερη γη, είχαν όλα τα αγαθά, ζούσαν μια τρομερά σπάταλη και πλούσια ζωή και κυβερνούσαν τον τόπο. Δύο τάξεις, ο κλήρος και οι ευγενείς, αποτελούσαν τους προνομιούχους. Ο μεγάλος όγκος του λαού βρισκόταν απέναντι από την μειοψηφία αυτή των προνομιούχων. Όλοι οι λαϊκοί άνθρωποι ονομάζονταν συνεκδοχικά με μια μεσαιωνική ονομασία: Tiers Etat, Τρίτη τάξη. Καλλιεργητές της γης και αστοί (έμποροι και επαγγελματίες των πόλεων) αποτελούσαν την τάξη αυτή. Τέλος το κέντρο υποστηριζόταν από τους μετριοπαθείς, οι οποίοι απέβλεπαν στην εγκαθίδρυση βασιλικού πολιτεύματος με 2 βουλές, σύμφωνα με το αγγλικό παράδειγμα. Γαλλία

15 Η κοινωνική δομή της πρώην Σοβιετικής Ένωσης
Από το 1917 η Σοβιετική Ένωση έχει μεταμορφωθεί από: αγροτική και αναπτυσσόμενη καπιταλιστική κοινωνία  βιομηχανική, αστική και σοσιαλιστική κοινωνία των πολιτών Η σοβιετική κοινωνία κατηγοριοποιείται στις εξής κοινωνικο-επαγγελματικές ομάδες: στην πολιτική-κυβερνητική ελίτ στην πολιτιστική και επιστημονική διανόηση στους εργαζόμενους σε υπαλληλικές θέσεις και στους εργάτες, καθώς και στους αγρότες και εργάτες του αγροτικού τομέα Η κοινωνική δομή της πρώην Σοβιετικής Ένωσης

16 Πρώτη ιστορική φάση: περίοδος μεσοπολέμου – πρώτη μεταπολεμική περίοδος (1930 και ), χαρακτηρίζεται από : εξαιρετικά ψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και ταχύτατη αναδιάρθρωση της σοβιετικής οικονομίας Κατά την περίοδο η συνολική βιομηχανική παραγωγή αυξάνεται κατά 6,5 φορές, ενώ η παραγωγή μέσων παραγωγής κατά 10 φορές και η παραγωγή μηχανών περισσότερο από 12 φορές. Η σοβιετική βιομηχανική παραγωγή αποτελούσε το 1927 το 5% της παγκόσμιας, ποσοστό που το 1937 είχε ανέβει στο 10%. Έτσι, σε διάστημα περίπου μιας δεκαετίας η ΕΣΣΔ μετασχηματίζεται από «αγροτοβιομηχανική χώρα» σε κορυφαία βιομηχανική δύναμη της παγκόσμιας οικονομίας. Η οικονομική ανάπτυξη στην ΕΣΣΔ μπορεί να διαιρεθεί σε δύο ιστορικές φάσεις

17 το ψηλό ποσοστό ελαττωματικών και ακατάλληλων για χρήση προϊόντων
Η δεύτερη ιστορική φάση, η οποία προκύπτει μετά την ολοκλήρωση των βασικών διαρθρωτικών αλλαγών της οικονομίας της ΕΣΣΔ, χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση μιας σειράς οικονομικών προβλημάτων με μόνιμο χαρακτήρα, που μπορούν να θεωρηθούν ότι ανάγονται σε ορισμένες βασικές «δυσλειτουργίες» της οικονομίας. Μία από αυτές είναι το χαμηλό επίπεδο και οι χαμηλοί ρυθμοί αύξησης της παραγωγικότητας της εργασίας, με εκφάνσεις: την τεχνολογική υστέρηση της σοβιετικής οικονομίας και την κακή ποιότητα των παραγόμενων προϊόντων το ψηλό ποσοστό ελαττωματικών και ακατάλληλων για χρήση προϊόντων τη χαμηλή διεθνή τους ανταγωνιστικότητα τη συστηματική αθέτηση από μεγάλο ποσοστό επιχειρήσεων του χρονοδιαγράμματος παράδοσης των προϊόντων τους τη σπατάλη των άφθονων στη σοβιετική οικονομία πρώτων υλών και το χαμηλό βιοτικό επίπεδο του λαού

18 Η αγροτική θέση των σοσιαλιστικών κρατών
Το θεμελιώδες γνώρισμα της Οκτωβριανής Επανάστασης είναι ότι εγκαινιάζει νέα ιστορική εποχή, την εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό που πραγματοποιείται με την κατάληψη της πολιτικής εξουσίας από την πιο επαναστατική τάξη, την εργατική τάξη. Η αγροτική θέση των σοσιαλιστικών κρατών

19 Τα κολχόζ συνέβαλαν αποφασιστικά στη συνεχή άνοδο του πολιτιστικού επιπέδου του αγροτικού πληθυσμού. Το 1940 το πραγματικό εισόδημα των κολχόζνικων (συμπεριλαμβανομένων της δωρεάν παιδείας και της ιατρικής περίθαλψης, των συντάξεων, των κοινωνικών ασφαλίσεων και άλλων επιδομάτων και παροχών) ήταν 2,3 φορές μεγαλύτερο από το εισόδημα των αγροτών της προεπαναστατικής Ρωσίας (στοιχεία 1913). Στην προεπαναστατική Ρωσία, η πλειονότητα των παιδιών των χωρικών δεν είχε τη δυνατότητα να φοιτήσει ούτε στο δημοτικό σχολείο. Όλα τα παιδιά των κολχόζνικων φοιτούν υποχρεωτικά για 8 χρόνια και εισάγεται έτσι η υποχρεωτική μέση εκπαίδευση. Τα κολχόζ

20 Παιδικός σταθμός σε κολχόζ στο Ουζμπεκιστάν

21 ΤΕΛΟΣ