ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΦΑΡΜΑΚΟΥ-ΤΡΟΦΗΣ

Παρουσίαση με θέμα: "ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΦΑΡΜΑΚΟΥ-ΤΡΟΦΗΣ"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΦΑΡΜΑΚΟΥ-ΤΡΟΦΗΣ

2 Νοείται κάθε φαινόμενο κατά το οποίο:
Α) Η συμπεριφορά του φαρμάκου στον οργανισμό μεταβάλλεται και απέχει της αναμενόμενης, εξαιτίας της άμεσης ή και έμμεσης επίδρασης της τροφής. Β) Η λήψη του φαρμάκου μεταβάλλει την κινητική και τις ιδιότητες κάποιας συγκεκριμένης τροφής ή συστατικού της, ή έχει γενικότερες επιπτώσεις στην διαιτητική κατάσταση του οργανισμού του ασθενή.

3 ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΦΗΣ ΣΤΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ
ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΣΤΗΝ ΚΙΝΗΤΙΚΗ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΟΥ

4 Απορρόφηση του φαρμάκου
Η απορρόφησή της γρισεοφουλβίνης αυξάνεται κατά % κατά την συγχορήγησή της με τροφή πλούσια σε λιπαρά. Το φαινόμενο αποδίδεται σε αυξημένη διαλυτοποίηση του φαρμάκου και είναι ευεργετικό για ασθενείς που χρειάζονται υψηλές συγκεντρώσεις γρισεοφουλβίνης. Το αντίθετο συμβαίνει στην περίπτωση της δινατριούχου ετιδρονάτης, όπου η τροφή ελαττώνει την απορρόφηση, ιδίως αν περιέχει ασβέστιο ή άλλα πολυσθενή κατιόντα με τα οποία το φάρμακο σχηματίζει δυσδιάλυτα σύμπλοκα. Η παρουσία τροφής στον γαστρεντερικό σωλήνα δεν επηρεάζει το συνολικό ποσό φαμκικλοβίρης που απορροφάται, όμως επιβραδύνει την διαδικασία και καθυστερεί την επίτευξη μέγιστων επιπέδων στο αίμα.

5 Μεταβολισμός του φαρμάκου
Η κατανάλωση χυμού γκραίηπ φρουτ ενόσω ο ασθενής ακολουθεί θεραπευτική αγωγή με αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου αγγειοτενσίνης (Αναστολείς ΜΕΑ ή ACE) οδηγεί σε αύξηση των επιπέδων των φαρμάκων στον οργανισμό. Το φαινόμενο οφείλεται στην αναστολή από κάποια φλαβονοειδή που περιέχονται στο γκραίηπ φρουτ, μίας από τις οδούς μεταβολισμού των ΑΜΕΑ, του κυτοχρωμικού συστήματος Ρ450 3Α4. Η κλινική σημασία του φαινομένου ποικίλλει από μικρή (νιμιδιπίνη), έως μεγάλη (νισολδιπίνη). Μία από τις πολλές δράσεις του οινοπνεύματος αποτελεί και η επαγωγή των μικροσωμικών ενζύμων (διαδικασία κατά την οποία αυξάνεται ο αριθμός τους), που συμμετέχουν στον μεταβολισμό ενός μεγάλου αριθμού φαρμάκων, όπως λχ. της θεοφυλλίνης. Γι’ αυτόν τον λόγο, οι αλκοολικοί ασθενείς συχνά χρειάζονται μεγαλύτερες δόσεις από τις συνηθισμένες για να εμφανιστεί η θεραπευτική δράση του φαρμάκου.

6 Απέκκριση του φαρμάκου
Τα αντιμικροβιακά σουλφοναμίδια είναι δυσδιάλυτα στο pH των ούρων, με αποτέλεσμα όταν η πρόσληψη υγρών κατά την χρήση αυτών των φαρμάκων είναι περιορισμένη, οι ενώσεις αυτές καθιζάνουν στις ουροφόρες οδούς και προκαλούν κρυσταλλουρία.

7 ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΦΗΣ ΣΤΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ
ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΣΤΙΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΟΥ

8 Θεραπευτική δράση του φαρμάκου
Το σκόρδο, εξαιτίας των αντιαιμοπεταλιακών ιδιοτήτων του, συνεργεί με την βαρφαρίνη και μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο αιμορραγιών σε ασθενείς που λαμβάνουν αυτό το φάρμακο. Η κατανάλωση καφέ ενόσω ο ασθενής λαμβάνει βενζοδιαζεπίνες, μπορεί να μειώσει την αποτελεσματικότητα της θεραπείας, λόγω αλληλοεξουδετέρωσης των δράσεων καφφεϊνης και φαρμάκου στο κεντρικό νευρικό σύστημα.

9 Ανεπιθύμητες ενέργειες του φαρμάκου
Το αλκοόλ ενισχύει την καταστολή που μπορεί να προκληθεί από διάφορα φάρμακα, όπως λχ. τα αντιισταμινικά. Η συγχορήγηση με τροφή ή γάλα μπορεί να ανακουφίσει τα ευαίσθητα άτομα από τον γαστρικό ερεθισμό που τους προκαλούν πολλά φάρμακα, όπως λχ. η τικλοπιδίνη.

10 ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΣΤΗΝ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

11 Η επίδραση στην απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών
Μπορεί να είναι πρωτογενής η δευτερογενής. Η πρωτογενής οφείλεται στις άμεσες επιδράσεις του φαρμάκου στον εντερικό βλεννογόνο η σε εντεροκινητικές διαδικασίες. Η δευτερογενής οφείλεται σε προγενέστερη κακή φυσιολογική κατάσταση του οργανισμού. Η παρατεταμένη χρήση καθαρτικών που διεγείρουν την εντερική κινητικότητα όπως η βισακοδύλη  το ρυθμό μεταφοράς και  το ρυθμό απορρόφησης ουσιών όπως η γλυκόζη, οι πρωτεΐνες, το νάτριο, το κάλιο και ορισμένες βιταμίνες. Η εκτεταμένη χρήση καθαρτικών που περιέχουν φαινολοφθαλεϊνη ελαττώνει την απορρόφηση του ασβεστίου και της βιταμίνης D. Το παραφινέλαιο, λειτουργώντας ως φυσικός φραγμός και ως διαλύτης για τις λιποδιαλυτές βιταμίνες, οδηγεί σε δυσαπορρόφηση του καροτένιου, των βιταμινών Α, D, Ε, Κ, του ασβεστίου και του φωσφόρου.

12 Η επίδραση στην απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών
Το περιεχόμενο αργίλιο στη γέλη του υδροξειδίου του αργιλίου έχει την ιδιότητα να συνδυάζεται με τον φώσφορο σχηματίζοντας ένα αδιάλυτο σύμπλεγμα που αποβάλλεται στα κοπρανα. Τα περιέχοντα αργίλιο αντιόξινα σκευάσματα μπορούν και προσροφούν τα χολικά οξέα προκαλώντας μειωμένη απορρόφηση της βιταμίνης Α. Τα δεσμευτικά των χολικών οξέων αντιυπερλιπιδαιμικά φάρμακα όπως η χολεστυραμίνη και η κολεστιπόλη μπορούν να προκαλέσουν παράλληλα ανεπάρκεια σιδήρου, φυλλικού οξέος και λιποδιαλυτών βιταμινών όπως η βιταμίνη Α.

13 Η επίδραση στην απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών
Η σουλφασαλαζίνη, η οποία χρησιμοποιείται στην αντιμετώπιση της ελκώδους κολίτιδας, αναστέλλει την μεταφορά του φυλλικού οξέος διαμέσου του εντερικού βλεννογόνου. Τα αντιμικροβιακά ευρέως φάσματος καταστρέφουν την εντερική χλωρίδα που συνθέτει βιταμίνη Κ, η ανεπάρκεια της οποίας μπορεί να προκαλέσει έντονη αιμορραγική διάθεση σε ασθενείς με υποπροθρομβιναιμία. Η παραπάνω δυσάρεστη κατάσταση μπορεί να αναστραφεί με την από του στόματος ή παρεντερική χορήγηση βιταμίνης Κ.

14 Η επίδραση στο μεταβολισμό των θρεπτικών συστατικών
Δύο είναι οι βασικοί μηχανισμοί : α) εκτεταμένος μεταβολισμός και απομάκρυνση της βιταμίνης D, προκαλώντας ελάττωση στην απορρόφηση του ασβεστίου & β) παρεμβολή στο μεταβολισμό του φυλλικού οξέος αναπτύσσοντας δυναμικό για την πρόκληση μεγαλοβλαστικής αναιμίας. Αντιεπιληπτικά φάρμακα όπως η φαινυτοϊνη, η φαινοβαρβιτάλη και η πριμιδονη επάγουν το ενζυμικό σύστημα του κυτοχρώματος Ρ-450 του ήπατος, προκαλώντας επιτάχυνση του μεταβολισμού της βιταμίνης D. Η ελάττωση της βιταμίνης D μπορεί να οδηγήσει αλυσιδωτά σε ελαττωμένη απορρόφηση του ασβεστίου με τελικό αποτέλεσμα την αυξημένη πιθανότητα εκδήλωσης οστεομαλακίας και ραχίτιδας στους επιληπτικούς ασθενείς που βρίσκονται υπό φαρμακευτική αγωγή με τα παραπάνω αντιεπιληπτικά φάρμακα.

15 Η επίδραση στο μεταβολισμό των θρεπτικών συστατικών
Τα αντιεπιληπτικά φάρμακα κατά τη φάση της ενζυμικής επαγωγής χρησιμοποιώντας το φυλλικό οξύ, μπορούν να οδηγήσουν επίσης σε καταστάσεις ένδειας φυλλικού οξέος. από την άλλη πλευρά συμπληρώματα φυλλικού οξέος μπορούν να προκαλέσουν μειωμένα επίπεδα αντιεπιληπτικών στο αίμα και κατά συνέπεια μειωμένη αντιεπιληπτική δράση. Φάρμακα - ανταγωνιστές του φυλλικού οξέος (αναφέρονται και ως αντιβιταμίνες η αντιμεταβολίτες) όπως η μεθοτρεξάτη, πυριμεθαμίνη, νιτροφουραντοϊνη και τριμεθοπρίμη προσδένονται στη διϋδροφυλλική αναγωγάση (DHFR) εμποδίζοντας την μετατροπή του φυλλικού και διϋδροφυλλικού (FH2) στη δραστική του μορφή, το τετραϋδροφυλλικο οξύ (FH4), μόριο απαιτούμενο για τη σύνθεση πουρινών.

16 Η επίδραση στο μεταβολισμό των θρεπτικών συστατικών
Η ισονιαζίδη και η υδραλαζίνη εμπλέκονται με ανταγωνιστικό μηχανισμό σε πολλά σημεία του μεταβολισμού της πυριδοξίνης (βιταμίνης Β6) με αποτέλεσμα την αδρανοποίηση της, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε ένδεια πυριδοξίνης και περιφερική. Στην ίδια κατηγορία των ανταγωνιστών της βιταμίνης B6 ανήκουν η L-ντόπα και η κυκλοσερίνη. Τα κουμαρινικά αντιπηκτικά ανήκουν στην κατηγορία των ανταγωνιστών της βιταμίνης Κ και χρησιμοποιούνται ευρέως στην καθημερινή κλινική πράξη στη ρύθμιση της πήξης του αίματος. Οι ασθενείς με προβλήματα πηκτικότητας πρέπει να αποφεύγουν την προσθήκη στο διαιτολόγιο τους αρκετών λαχανικών και γενικά πηγών πλούσιων σε βιταμίνη Κ καθότι στην αντίθετη περίπτωση δημιουργούνται πολλά προβλήματα στην ορθή ρύθμιση της δοσολογίας των αντιπηκτικών.

17 Επίδραση των φαρμάκων στην απομάκρυνση των θρεπτικών συστατικών.
Η απομάκρυνση νατρίου, καλίου και μαγνησίου με τα ούρα αυξάνεται με τη χρήση διουρητικών φαρμάκων όπως είναι τα διουρητικά της αγκύλης και τα Θειαζιδικά διουρητικά. Τα διουρητικά της αγκύλης αυξάνουν επίσης την απέκκριση του ασβεστίου στα ούρα ενώ τα θειαζιδικά διουρητικά την μειώνουν. Τα καλιοσυντηρητικά διουρητικά από τη μία πλευρά επιτείνουν την απώλεια νατρίου στα ούρα προκαλούμενης από τα διουρητικά της αγκύλης και τα Θειαζιδικά διουρητικά, ενώ από την άλλη πλευρά εμποδίζουν την απώλεια καλίου και μαγνησίου στα ούρα.

18 Επίδραση των φαρμάκων στην απομάκρυνση των θρεπτικών συστατικών.
Η χρόνια λήψη υψηλών δόσεων ασπιρίνης (~4-5g ημερησίως) μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη αποβολή ασκορβικού οξέος και ελάττωση του καλίου. Το αλκοόλ πρέπει να αποφεύγεται καθότι επιτείνει την ελκωτική δράση της ασπιρίνης. Επί γαστρεντερικών διαβρώσεων με μικροαπώλειες αίματος είναι δυνατδν να εγκατασταθεί σιδηροπενική αναιμία. Για το λόγο αυτό ασθενείς που λαμβάνουν μεγάλες δόσεις ασπιρίνης σε χρόνια βάση για την αντιμετώπιση της ρευματοειδούς αρθρίτιδας θα πρέπει να καταναλώνουν τροφές πλούσιες σε σίδηρο και βιταμίνη C.

19 Επίδραση των φαρμάκων στην απομάκρυνση των θρεπτικών συστατικών.
Σημαντικό είναι το γεγονός ότι ακόμη και ιχνοστοιχεία του οργανισμού μπορούν να επηρεαστούν από ορισμένα φάρμακα. Η D-πενικιλλαμίνη, που χρησιμοποιείται στην αντιμετώπιση δηλητηριάσεων με βαρέα μέταλλα, στη θεραπεία της νόσου του Wilson, στην κυστεϊνουρία και στη ρευματοειδή αρθρίτιδα, έχει την ικανότητα χηλικής δέσμευσης εκτός του επιθυμητού μετάλλου και άλλων μεταλλοστοιχείων όπως o ψευδάργυρος αυξάνοντας έτσι την αποβολή του στα ούρα. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με έναν άλλο χηλικό παράγοντα που χρησιμοποιείται στην αντιμετώπιση της μολυβδίασης, το αιθυλενοδιαμινοτετραοξικό οξύ (EDTA), το οποίο εκτός από τον μόλυβδο έχει επίσης την ικανότητα να δεσμεύει τον ψευδάργυρο.

20 Επίδραση των φαρμάκων στη διατήρηση του ισοζυγίου υγρών και ηλεκτρολυτών
Η κατακράτηση νατρίου και ύδατος αποτελούν συνήθεις ανεπιθύμητες ενέργειες φαρμάκων όπως των στεροειδών, των μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών και ορισμένων αντιυπερτασικών π.χ. γουαναδρέλη, νιφεδιπίνη, τεραζοσίνη). Η διάρκεια της φαρμακευτικής αγωγής, η δοσολογία, η ηλικία του ασθενούς και η υποκείμενη νόσος είναι οι βασικοί παράγοντες που πρέπει να λαμβάνονται υπ΄όψιν κατά την παρακολούθηση των ηλεκτρολυτών. Η παρατηρούμενη αύξηση του βάρους οφείλεται συνήθως στην κατακράτηση υγρών. Τα στεροειδή έχουν την τάση να αυξάνουν την όρεξη προκαλώντας περαιτέρω αύξηση του βάρους. Μακροχρόνιες υψηλές δόσεις μπορούν να προκαλέσουν οστεοπόρωση μειώνοντας τα επίπεδα της 1,25- διυδροξυχοληκαλσιφερόλης οδηγώντας σε μειωμένη απορρόφηση ασβεστίου.

21 Επίδραση των φαρμάκων στη διατήρηση του ισοζυγίου υγρών και ηλεκτρολυτών
Η σισπλατίνη ως χημειοθεραπευτικός παράγοντας έχει συσχετισθεί με την εμφάνιση οξείας υπομαγνησιαιμίας κυρίως μετά τον τρίτο χημειοθεραπευτικό κύκλο. Το μαγνήσιο ευρισκόμενο κυρίως ενδοκυττάρια δεν αντιπροσωπεύεται αξιόπιστα από τα επίπεδα μαγνησίου του πλάσματος και γι' αυτό στις μετρήσεις πρέπει να χρησιμοποιείται το ενδοκυττάρια αποθηκευμένο μαγνήσιο των ερυθροκυττάρων. Εκτός από την απώλεια μαγνησίου μέσω της νεφρικής οδού, ο μεταβολισμός του μαγνησίου επηρεάζεται λόγω της σισπλατίνης και σε ενδοκυττάριο επίπεδο. Προς αποφυγή εμφάνισης υπομαγνησιαιμίας μεταξύ των κύκλων χημειοθεραπείας με σισπλατίνη έχει προταθεί η από του στόματος χορήγηση συμπληρωμάτων μαγνησίου.

22 ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΣΤΗΝ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

23 ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΣΤΗΝ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Επίδραση των φαρμάκων στην πρόσληψη τροφής

24 Μείωση της όρεξης Αμφεταμίνες. Επιδρούν στο γαστρεντερικό σύστημα προκαλώντας ανορεξία, ναυτία, έμμετο και διάρροια. Γι’ αυτό χρησιμοποιήθηκαν στο παρελθόν ως φάρμακα κατά της παχυσαρκίας. Σήμερα χρησιμοποιούνται σαν διεγερτικά του ΚΝΣ για να αμβλύνουν τα προβλήματα λόγω της υπερκινητικότητας των παιδιών και για τη θεραπεία της ανεξέλεγκτης επιθυμίας για ύπνο (ναρκοληψία). Διγουνίδια (υπογλυκαιμικές ουσίες). Η ινσουλίνη, η μετφορμίνη και η φαινφορμίνη δρουν μειώνοντας την παραγωγή γλυκόζης στο ήπαρ. Φλουοξετίνη (αντικαταθλιπτικά). Χρησιμοποιείται και για τη θεραπεία της νευρικής βουλιμίας. Δακτυλίτιδα (ινότροπα). Η διγοξίνη και η διγιτοξίνη χρησιμοποιούνται ευρύτατα στη θεραπεία της καρδιακής ανεπάρκειας και μπορεί να προκαλέσουν ανορεξία. Κυκλοφωσφαμίδη (αντικαρκινικά). Χρησιμοποιείται στη χημειοθεραπεία καρκίνου του μαστού και στη ρευματοειδή αρθρίτιδα.

25 Αύξηση του εντερικού όγκου της τροφής.
Πολλές αιτίες που αυξάνουν τον εντερικό όγκο της τροφής (κυτταρίνη ή άλλα προϊόντα διαίτης) μειώνουν την απορρόφηση θρεπτικών συστατικών και κατά συνέπεια οδηγούν σε δυσθρεψία. Αυτές οι αιτίες μπορούν επίσης να προκαλέσουν ένα αίσθημα κορεσμού και μείωση της επιθυμίας για πρόσληψη τροφής. Για το λόγο αυτό χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο του σωματικού βάρους.

26 Ναυτία και εμετός. Αμφεταμίνες, θεοφυλλίνη.
Δακτυλίτιδα, διγοξίνη (ινότροπα). Σουλφοναμίδες (ανταγωνιστές του φυλλικού οξέος- βακτηριοστατικά). Ντοπαμίνη (αδρενεργικοί ανταγωνιστές). Η ντοπαμίνη είναι το φάρμακο εκλογής για την καταπληξία (σοκ) και χορηγείται με συνεχή ενδοφλέβια έγχυση. Ανεβάζει την αρτηριακή πίεση, διεγείροντας την καρδιά. Χολεστηραμίνη και χολεστηπόλη. Χρησιμοποιείται για τη θεραπεία των υπερχοληστεριναιμιών τύπου ΙΙ.

27 Μεταβολές στη γεύση. Ατροπίνη. Μπορεί να προκαλέσει ξηροστομία. Χρησιμοποιείται για τη μέτρηση των διαθλαστικών ανωμαλιών στον οφθαλμό, ως αντισπασμωδικό για το γαστρεντερικό σύστημα, για την αντιμετώπιση δηλητηριάσεων από εντομοκτόνα και μανιτάρια, για την αναστολή εκκρίσεων των ανώτερων και κατώτερων αναπνευστικών οδών προεγχειρητικά και για την αντιμετώπιση της βραδυκαρδίας. Άλατα λιθίου. Χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση της μανιοκατάθλιψης. Λεβοντόπα. Χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της νόσου του Parkinson. Προκαλεί διέγερση του κέντρου του εμετού με αποτέλεσμα ανορεξία, ναυτία και εμετός. Ενυδρη χλωράλη (αγχολυτικό και υπνωτικό φάρμακο). Το φάρμακο αυτό είναι δραστικό ηρεμιστικό και υπνωτικό που προκαλεί ύπνο περίπου σε 30 λεπτά και διαρκεί έως 6 ώρες. Μπορεί να ερεθίσει το γαστρεντερικό και να προκαλέσει επιγαστρική ενόχληση και μια ασυνήθιστη και δυσάρεστη γεύση.

28 ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΗ ΦΑΡΜΑΚΟΥ-ΤΡΟΦΗΣ

29 ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΟΥ
Χημική δομή Θεραπευτικός δείκτης Λιποφιλικότητα Σταθερότητα σε όξινο περιβάλλον Όξινες/βασικές ιδιότητες φαινόμενος όγκος κατανομής Συγγένεια με τα ενζυμικά συστήματα βιομετατροπής Ικανότητα σύνδεσης με πρωτεϊνες του πλάσματος Μηχανισμός εκδήλωσης δράσης

30 ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ
Τα πολιτισμικά στοιχεία, οι οικονομικές συνθήκες και η γεωγραφία μιας χώρας καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό τις διατροφικές συνήθειες, τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται συνηθέστερα από ένα πληθυσμό, κατά συνέπεια δε και τον χαρακτήρα των πιθανών αλληλεπιδράσεων με την τροφή. Εξίσου σημαντικός είναι και ο γενετικός πολυμορφισμός που παρατηρείται μεταξύ των φυλών.

31 ΑΤΟΜΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ Βάρος Ηλικία Φύλο Μέση γαστρική οξύτητα
Λιπώδης ιστός μυϊκή μάζα Κατάσταση ηπατικής λειτουργίας Ιδιοσυγκρασιακά στοιχεία Κατάσταση νεφρικής λειτουργίας Υποσιτισμός Ανορεξία Νηστεία Δίαιτες Βουλιμία Παχυσαρκία Προτιμήσεις σε φαγητά Η λήψη πολλών φαρμάκων Τρόπος μαγειρέματος Αλκοολισμός Κάπνισμα

32 ΟΜΑΔΕΣ ΥΨΗΛΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ
α) Αλκοολικοί β) Ασθενείς με στομαχικά προβλήματα (όπως έλκη του γαστρεντερικού σωλήνα, γαστρο-οισοφαγική παλινδρόμηση, πεπτικά προβλήματα κ.α.) γ) Ηλικιωμένοι ασθενείς δ) Διαβητικοί και ακόμη: ε) Ασθενείς με σοβαρές παθήσεις (όπως νεοπλάσματα, παθήσεις του ήπατος, των νεφρών, σύνδρομο ανοσοποιητικής ανεπάρκειας κ.α.) στ) Ασθενείς που λαμβάνουν φάρμακα με μικρό θεραπευτικό δείκτη ζ) Ασθενείς που λαμβάνουν πολλά φάρμακα η) Έγκυοι θ) Βρέφη και παιδιά ι) Νηστεύοντες, παχύσαρκοι κ.α.

33 ΑΡΧΕΣ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΩΝ ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΕΩΝ ΦΑΡΜΑΚΟΥ/ΤΡΟΦΗΣ
Να υπολογίζονται οι πιθανότητες μιας αλληλεπίδρασης φαρμάκου/τροφής, κάθε φορά που ο ασθενής αρχίζει, ή διακόπτει την φαρμακευτική του αγωγή Να σχεδιάζονται οι ώρες των γευμάτων ώστε να μεγιστοποιηθεί η βιοδιαθεσιμότητα του φαρμάκου (Αποσαφήνιση στις συνταγές των ωρών λήψης του φαρμάκου σε σχέση με τα γεύματα, και το τι θα πρέπει να κάνει ο ασθενής εάν ξεχάσει μια δόση) Να παρακολουθείται η διατροφική κατάσταση του ασθενούς (ηλεκτρολύτες, αλβουμίνη, βάρος) Εάν υπάρχει πιθανότητα αλληλεπίδρασης φαρμάκου/τροφής, να τροποποιείται η δίαιτα του ασθενούς, να αλλάζει το σχήμα χορήγησης του φαρμάκου,ή να αλλάζει το φάρμακο