Βιογραφία Β. Κορνάρου Σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες, ο ποιητής του Ερωτόκριτου ταυτίζεται με έναν βενετοκρητικό Βιτσέντζο Κορνάρο, που γεννήθηκε στις.

Παρουσίαση με θέμα: "Βιογραφία Β. Κορνάρου Σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες, ο ποιητής του Ερωτόκριτου ταυτίζεται με έναν βενετοκρητικό Βιτσέντζο Κορνάρο, που γεννήθηκε στις."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Βιογραφία Β. Κορνάρου Σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες, ο ποιητής του Ερωτόκριτου ταυτίζεται με έναν βενετοκρητικό Βιτσέντζο Κορνάρο, που γεννήθηκε στις 26 Μαρτίου του 1553 στην Τραπεζόντα της Σητείας, γιος του Ιάκωβου Κορνάρου καί της Ζαμπέτας Ντεμέτζο. Ήταν γόνος εξελληνισμένης και αρχοντικής βενετσιάνικης οικογένειας, πιθανότατα με μεγάλη περιουσία. Ο αδερφός του, Ανδρέας Κορνάρος, είχε γράψει μια Ιστορία της Κρήτης που δεν εκδόθηκε ποτέ. Έζησε στη Σητεία περίπου μέχρι το 1580, ενώ αργότερα εγκαταστάθηκε στον Χάνδακα (σημερινό Ηράκλειο). Εκεί έλαβε χώρα ο γάμος του με την Μαριέτα Ζένο, με την οποία απέκτησε και δύο κόρες, την Ελένη και την Κατερίνα. Από το 1591 ανέλαβε διοικητικά αξιώματα, ενώ κατά την διάρκεια της πανούκλας ( ) ανέλαβε καθήκοντα υγειονομικού επόπτη. Υπήρξε επίσης μέλος ενός λογοτεχνικού συλλόγου, της Ακαδημίας των Παράξενων, που είχε ιδρύσει ο αδελφός του Ανδρέας, επίσης συγγραφέας. Πέθανε στον Χάνδακα το 1613 ή το 1614 από άγνωστη αιτία και θάφτηκε στο μοναστήρι του Αγίου Φραγκίσκου. Αυτή η άποψη έχει γίνει αποδεκτή από τους περισσότερους μελετητές. Έργογραφία Ερωτόκριτος, έμμετρη μυθιστορία Η Θυσία του Αβραάμ, θρησκευτικό αφηγηματικό δράμα (παραδίδεται ανώνυμο αλλά θεωρείται πιθανόν έργο του Κορνάρου) Το Γιλεκάκι Έπεσε, αντιπολεμική νουβέλα Σκέτο Κουτί Δεν Είδα, μυθιστόρημα σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση Βόλτες Με Αμάξια, συλλογή βιωμάτων

2 ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ Το έργο διαδραματίζεται στην αρχαία Αθήνα, ο κόσμος όμως που απεικονίζει είναι ένα σύνθετο κατασκεύασμα που δεν ανταποκρίνεται σε κάποια συγκεκριμένη ιστορική πραγματικότητα: παράλληλα με τις αρχαιοελληνικές αναφορές, εμφανίζονται αναχρονισμοί και πολλά στοιχεία του δυτικού κόσμου, όπως η κονταρομαχία. Η υπόθεση χωρίζεται σε πέντε τμήματα και είναι συνοπτικά η εξής: Α. Ο βασιλιάς της Αθήνας Ηράκλης και η σύζυγός του αποκτούν μετά από πολλά χρόνια γάμου μια κόρη, την Αρετούσα. Τη βασιλοπούλα ερωτεύεται ο γιος του πιστού συμβούλου του βασιλιά, Ερωτόκριτος. Επειδή δεν μπορεί να φανερώσει τον έρωτά του, πηγαίνει κάτω από το παράθυρό της τα βράδια και της τραγουδά. Η κοπέλα σταδιακά ερωτεύεται τον άγνωστο τραγουδιστή. Ο Ηράκλης, όταν μαθαίνει για τον τραγουδιστή, του στήνει ενέδρα για να τον συλλάβει, ο Ερωτόκριτος όμως μαζί με τον αγαπημένο του φίλο σκοτώνει τους στρατιώτες του βασιλιά. Ο Ερωτόκριτος, καταλαβαίνοντας ότι ο έρωτάς του δεν μπορεί να έχει αίσια έκβαση, ταξιδεύει στη Χαλκίδα  για να ξεχάσει. Στο διάστημα αυτό ο πατέρας του αρρωσταίνει και όταν η Αρετούσα τον επισκέπτεται, βρίσκει στο δωμάτιο του Ερωτόκριτου μια ζωγραφιά που την απεικονίζει και τους στίχους που της τραγουδούσε. Όταν εκείνος επιστρέφει, ανακαλύπτει την απουσία της ζωγραφιάς και των τραγουδιών και μαθαίνει ότι μόνο η Αρετούσα τους είχε επισκεφτεί. Επειδή καταλαβαίνει ότι αποκαλύφθηκε η ταυτότητά του και ότι μπορεί να κινδυνεύει, μένει στο σπίτι προσποιούμενος ασθένεια και η Αρετούσα του στέλνει για περαστικά ένα καλάθι με μήλα, ως ένδειξη ότι ανταποκρίνεται στα συναισθήματά του. Β. Ο βασιλιάς οργανώνει κονταροχτύπημα για να διασκεδάσει την κόρη του. Παίρνουν μέρος πολλά αρχοντόπουλα από όλον τον γνωστό κόσμο και ο Ερωτόκριτος είναι ο νικητής. Γ. Το ζευγάρι αρχίζει να συναντιέται κρυφά στο παράθυρο της Αρετούσας. Η κοπέλα παρακινεί τον Ερωτόκριτο να τη ζητήσει από τον πατέρα της. Όπως είναι φυσικό, ο βασιλιάς εξοργίζεται με το «θράσος» του νέου και τον εξορίζει. Ταυτόχρονα φτάνουν προξενιά για την Αρετούσα από το βασιλιά του Βυζαντίου. Η κοπέλα αμέσως αρραβωνιάζεται κρυφά με τον Ερωτόκριτο, πριν αυτός εγκαταλείψει την πόλη. Δ. Η Αρετούσα αρνείται να δεχθεί το προξενιό και ο βασιλιάς τη φυλακίζει μαζί με την πιστή παραμάνα της. Έπειτα από τρία χρόνια, όταν οι Βλάχοι πολιορκούν την Αθήνα, εμφανίζεται ο Ερωτόκριτος μεταμφιεσμένος από μαγεία. Σε μια μάχη σώζει τη ζωή του βασιλιά και τραυματίζεται. Ε. Ο βασιλιάς για να ευχαριστήσει τον τραυματισμένο ξένο του προσφέρει σύζυγο την κόρη του. Η Αρετούσα αρνείται και αυτόν τον γάμο και στη συζήτηση με τον μεταμφιεσμένο Ερωτόκριτο επιμένει στην άρνησή της. Ο Ερωτόκριτος την υποβάλλει σε δοκιμασίες για να επιβεβαιώσει την πίστη της και τελικά της αποκαλύπτεται αφού λύνει τα μαγικά που τον είχαν μεταμορφώσει. Ο βασιλιάς αποδέχεται το γάμο και συμφιλιώνεται με τον Ερωτόκριτο και τον πατέρα του και ο Ερωτόκριτος ανεβαίνει στο θρόνο της Αθήνας.

3 Οι συμβουλές και τα κίνητρα της νένας
Οι συμβουλές και τα κίνητρα  της νένας Η νένα ενεργεί  από γνήσια αγάπη και ενδιαφέρον για την Αρετούσα. Είναι θύμα, η ίδια,των προλήψεων και προκαταλήψεων της εποχής της που θέλουν τη γυναίκα να έχει ως μοναδικό σκοπό της ζωής της το γάμο και να υποτάσσεται στη θέληση του πατέρα της, ο οποίος αποφασίζει για τη ζωή και την τύχη της αποτελώντας έτσι άβουλο ον.   Συμβιβασμένη απόλυτα,αναγνωρίζει και αποδέχεται τα κοινωνικά όρια του φύλου της και αισθάνεται ενδεχομένως φόβο για τον αφέντη της, πατέρα της Αρετούσας. Θέλει λοιπόν, εφόσον δεν υπάρχουν περιθώρια προσωπικής ελευθερίας και αυτοδιάθεσης, να προστατεύσει την Αρετούσα, ώστε να μη χαραμίσει τα νιάτα και την ομορφιά της στη φυλακή. Κινείται μόνο από τη λογική και όχι από το συναίσθημα, καθώς η ίδια δεν εκπλήρωσε το σκοπό της ως γυναίκα και δε βίωσε τα τρυφερά συναισθήματα του έρωτα από τα οποία κυριαρχείται η νεαρή προστατευόμενή της. Ως εκ τούτου δεν μπορεί να κατανοήσει την πεισματική άρνηση της Αρετούσας να παντρευτεί έναν ξένο και άγνωστο  και όχι εκείνον που αγαπά. Εκπροσωπεί τον προσγειωμένο, ρεαλιστή, λογικό άνθρωπο που θεωρεί σύνεση να μη συγκρούεται με τους δυνατούς, εφόσον η ίδια δεν έχει τη δύναμη να αναμετρηθεί μαζί τους, και την τακτική αυτή προτείνει και στους άλλους. Η νένα δεν μπορεί να ορθώσει το ανάστημά της, γιατί έχει μάθει να ζει στο περιθώριο της ζωής των άλλων. Δεν κάνει άλματα, δεν ανατρέπει παρωχημένες αντιλήψεις και συμπεριφορές, αλλά σκύβει το κεφάλι πειθήνια και υπάκουα. Ο συντηρητισμός που εκφράζει συνάδει και με την εποχή και με την κοινωνική της θέση και με την ηλικία της.  Βρίσκεται στους αντίποδες της Αντιγόνης, της νεαρής κόρης του Οιδίποδα, που συγκρούεται με τον άρχοντα που καταπατά κάθε ιερό και όσιο. Ακολουθώντας τους νόμους των πιθανοτήτων κρίνει ότι είναι ηττημένη εκ των προτέρων, γι”  αυτό δεν επιχειρεί καν να δώσει τον αγώνα της. Η πνευματική πορεία της ανθρωπότητας θα έμενε στάσιμη αν η κοινωνία απαρτιζόταν από τέτοια άτομα. Η γνήσια  αγάπη από την οποία κινείται η νένα δεν είναι αρκετή για να προστατεύσει και να βοηθήσει την Αρετούσα. Είναι βέβαια η αρχή, αλλά δεν είναι το παν, αφού δεν έχει το σωστό τρόπο να ρυθμίσει τη ζωή της. Η υποταγή επιτρέπει στα νερά να παραμείνουν γαλήνια, όμως πνίγεται μέσα στην ανία και το τέλμα της στασιμότητας.

4 ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΑΡΕΤΟΥΣΑΣ
Η Αρετούσα είναι ένα κορίτσι το οποίο νιώθει ένα τεράστιο κενό πλημμυρισμένο από χιλιάδες σκέψεις και  συναισθήματα . Ζει μέσα σε τέσσερις σκοτεινούς τοίχους. Είναι εγκαταλελειμμένη από την οικογένεια της, εφόσον ο πατέρας της, της απαγορεύει να κάνει αυτό που επιθυμεί, δηλαδή να είναι μαζί με τον Ερωτόκριτο. Δεν την κατανοεί και δεν επιθυμεί ούτε καν να την ακούσει, παραμένοντας ανένδοτος στα λόγια του, μέχρι η Αρετούσα να συμβαδίσει με τις απόψεις του. Όσο εκείνη δεν το κάνει θα παραμένει κλεισμένη στην φυλακή. Αναπολεί ασταμάτητα τις όμορφες στιγμές της μαζί με τον Ερωτόκριτο. Περνάει το χρόνο της ατενίζοντας τον σκοτεινό τοίχο, νοσταλγώντας την ελευθερία και τις στιγμές που είχε με τον μοναδικό της έρωτα. Όσο περνάει ο καιρός τόσο μεγαλώνει η απέχθεια προς τον πατέρα της, καθώς μεγαλώνει ο έρωτας της για την μοναδική της αγάπη. Δεν παύει όμως να φοβάται μήπως ο Ερωτόκριτος φοβήθηκε και τα παράτησε και την ξέχασε. Αλλά ο μεγαλύτερος φόβος της είναι μήπως ο πατέρας της τον σκότωσε, αφού δεν γνωρίζει τίποτα για εκείνον πλέον, όλα την τρομάζουν. Παραδομένη σ’ εκείνον, το μόνο που κάνει είναι να τον περιμένει, να περιμένει με ανυπομονησία την στιγμή που θα ξαναδεί τα καστανά του μάτια, που της προκαλούν τόση γαλήνη, τόση ευτυχία. Κάθε βράδυ, ακούγοντας το θρόισμα των φύλλων από το μικρό παραθυράκι ,ονειρεύεται ότι είναι τα βήματά του και ότι έρχεται να την πάρει από αυτήν την σκοτεινή φυλακή. Νιώθοντας το αεράκι να την αγγίζει, θεωρεί πως είναι αυτός, που την τυλίγει μες στην αγκαλιά του, κάνοντάς την να νιώθει ασφάλεια. Της ψιθυρίζει στο αυτί ήρεμα και γλυκά πως τη αγαπάει και να μην φοβάται τίποτα , πως θα την πάρει από εκεί και όλα θα τελειώσουν. Και μετά όταν ξυπνάει κατανοεί πως όλα αυτά ήταν ένα όνειρο , μια ψευδαίσθηση, μια επιθυμία που δε θα γίνει ποτέ πραγματικότητα . Κλαίει , κλαίει ασταμάτητα και παρακαλεί να γυρίσει , θεωρώντας πως μια τέτοια αγάπη είναι αμαρτία να πάει χαμένη . Τα δάκρυά της αλμύρα στα μαγουλά της. Τα όνειρά της πεθαίνουν το ένα μετά το άλλο .. Δε σταματά να τον αισθάνεται στις αναμνήσεις, σε κάθε γωνιά της ψυχής της…

5 ΘΕΣΗ ΠΑΤΕΡΑ-ΒΑΣΙΛΙΑ   Ο πατέρας της Αρετούσας αναλογιζόμενος τις ευθύνες που έχει ως βασιλιάς σκέφτεται με βάση τη λογική και όχι και το συναίσθημα. Δηλαδή ,παραμερίζει τον πατρικό του ρόλο για να ενισχύσει την πολιτική του θέση . Όσον αφορά στην Αρετούσα, η σχέση τους θυμίζει περισσότερο σχέση βασιλιά με υπήκοο παρά σχέση πατέρα με κόρη. Πιο συγκεκριμένα, επιθυμεί να  επεκτείνει το βασίλειο και γι ΄ αυτό προορίζει στην κόρη του έναν ευκατάστατο και οικονομικά εύρωστο γαμπρό, ο οποίος θα εξυπηρετήσει το συγκεκριμένο σκοπό του. Παρόλο που γνωρίζει τα συναισθήματα της Αρετούσας δεν τα λαμβάνει υπόψη του και μένει ανένδοτος στα λόγια του. Ως πατέρας θέλει την ευτυχία της κόρης του αν και την αντιλαμβάνεται τελείως διαφορετικά από εκείνη. Η άποψή του είναι ότι τα πλούτη και η εξουσία αρκούν για να ευτυχήσει η ίδια , ενώ εκείνη θεωρεί πως μονάχα ο έρωτας αξίζει πραγματικά. Έτσι, όταν μαθαίνει για τον Ερωτόκριτο κλείνει την Αρετούσα στη φυλακή , μέχρι να συμβαδίσει με τα λόγια του. Τέλος, σύμφωνα με τις πράξεις του, θα μπορούσαμε να τον χαρακτηρίσουμε άκαρδο, αυταρχικό  και εγωιστή παρά έναν στοργικό πατέρα.

6 Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ Αν και στο απόσπασμα αυτό η παρουσία της Αρετούσας δεν είναι άμεση, μας δίνεται η δυνατότητα να τη χαρακτηρίσουμε από τα λόγια της παραμάνας της, της Φροσύνης. Αντίθετα με τις γυναίκες της εποχής εκείνης , της ανδροκρατούμενης κοινωνίας και της πατριαρχικής οικογένειας, η Αρετούσα παρουσιάζεται δυναμική , τολμηρή, θαρραλέα, αποφασιστική, με ξεχωριστή δύναμη και σθένος. Είναι μια νέα κοπέλα που πιστεύει στην προσωπική ελευθερία και βούληση. Αρνείται την υποταγή στη θέληση του πατέρα, διεκδικεί την εσωτερική της ελευθερία, το δικαίωμά της στις προσωπικές επιλογές, αποφασισμένη να αγωνιστεί για τις απόψεις της αυτές με οποιοδήποτε τίμημα. Εκπροσωπεί ένα νέο τύπο ανθρώπου, που απορρίπτει τις αντιλήψεις της ανδροκρατούμενης κοινωνίας, που προβάλλει νέες αξίες ανθρώπων και κοινωνίας. Στην κτηνώδη δύναμη του πατέρα-αφέντη, εκείνη προβάλλει τη γενναιότητα, την αποφασιστικότητα, την εσωτερική δύναμη και το σεβασμό.

7 Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ Ως προς τη σχέση με τον πατέρα της αρνείται να αποδεχθεί τη θέση του για το γάμο. Ουσιαστικά , θέλει να αντιταχθεί στη θέλησή του. Συγχρόνως, η διεκδίκηση του δικαιώματός της να επιλέξει τον άντρα της ,την οδήγησε στη σύγκρουση με εκείνον. Η γονεϊκή σχέση κλονίζεται και ο πατέρας-αφέντης της πατριαρχικής οικογένειας προσπαθεί και με τη βία να επιβάλει τη δική του άποψη (Η Αρετούσα οδηγείται στη φυλακή μέχρι να αποδεχθεί τη βούληση του πατέρα). Δεν πρόκειται δηλαδή για μια σχέση τρυφερότητας, φροντίδας και στοργής αλλά για μια σχέση αφέντη-υπηκόου στην οποία ο πατέρας-αφέντης έχει δικαίωμα ζωής και θανάτου. Μια σχέση που διακρίνεται από την επιβολή θέσεων και απόψεων του ενός μέρους και την απόλυτη υποταγή του άλλου. Τη σχέση αυτή η Αρετούσα την αρνείται και την απορρίπτει . Στην πατριαρχικά δομημένη οικογένεια η θέση της γυναίκας είναι υποβαθμισμένη. Ο πατέρας θεωρείται αρχηγός αυτής και είναι εκείνος που λαμβάνει όλες τις αποφάσεις με δικαίωμα ζωής-θανάτου για όλα τα μέλη της. Η γυναίκα είτε ως κόρη είτε ως σύντροφος δεν μπορεί να εκφράσει θέση-άποψη ή αυτή δε λαμβάνεται υπόψη αν δεν ταυτίζεται με αυτή του πατέρα.

8 Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ Οι επιθυμίες των κοριτσιών, ο έρωτας και η αγάπη τους για κάποιο πρόσωπο δε θεωρούνται σημαντικά. Η επιλογή του συντρόφου γίνεται από τον πατέρα, αφού βάση του γάμου είναι τα κοινωνικό - οικονομικά συμφέροντα των οικογενειών. Έτσι η γυναίκα από κάθε θέση μέσα στην οικογένεια όφειλε αφοσίωση και υποταγή στον άνδρα-αφέντη ή πατέρα-αφέντη. Στο πλαίσιο αυτής της νοοτροπίας όλα θεωρούνται θεμιτά: ο αυστηρός έλεγχος, ο περιορισμός των κινήσεων, η αυταρχικότητα ακόμα και η βία και η ταπείνωση, όταν διαπιστώνεται ανυπακοή από μια κοπέλα.

9 ΔΥΝΑΜΗ   ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ  Μια φορά συναντάς τον έρωτα ή αυτός συναντά εσένα και όταν τον συναντήσεις σε σαρώνει , σε στροβιλίζει στον αέρα . Και το μόνο που σε ενδιαφέρει είναι η αγάπη . Αγάπη διαφορετική χωρίς λόγους ,χωρίς κερδοσκοπίες. Αγάπη και μόνο αγάπη .. Γιατί μόνο αυτή είναι πραγματική κι αληθινή... Η αγάπη που υπομένει τα πάντα, που συνεχίζει να ελπίζει όταν κάθε φλόγα ελπίδας κινδυνεύει να σβήσει. Όταν ένας άνθρωπος παραδίνεται στον έρωτα, το μόνο που σκέφτεται είναι το άτομο που καθώς το κοιτάζει στα μάτια μαθαίνει το νόημα της ζωής. Όταν είσαι ερωτευμένος ,νιώθεις απέραντα συναισθήματα να σε κατακλύζουν χωρίς σταματημό ..  Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ιστορία του Ερωτόκριτου και της Αρετούσας. Ένας απαγορευμένος έρωτας, το τίμημα του οποίου είναι η φυλάκιση της Αρετούσας και η εξορία του αγαπημένου της . Ύστερα από έναν απέραντο πόνο και πολλά χρόνια νοσταλγίας , η αγάπη ξεπέρασε κάθε εμπόδιο , οδηγώντας τελικά  στη μόνιμη επανασύνδεσή τους. Θαύματα γίνονται κάθε μέρα αν έχουμε την δύναμη να τα  ονειρευτούμε. Αν προσπαθούμε και ξαναπροσπαθούμε, εμφανίζονται και φέρνουν αυτό που επιθυμούμε. Με τη δύναμη της αγάπης είμαστε ελεύθεροι ακόμα κι αν το σώμα είναι φυλακισμένο . Ο άνεμος του έρωτα έρχεται και παίρνει όλες τις καταιγίδες .. Η ελπίδα είναι ένας δρόμος καθημερινός, κυματίζει στην καρδιά σαν σημαία..

10 ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ Ερωτόκριτος στο Ακροπόλ σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού 

11 ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ Γελοιογραφία της Αρετούσας

12 ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ Χειρόγραφο του Ερωτόκριτου το 1710

13 ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ Ερωτόκριτος και Αρετούσα. Πλατεία Κορνάρου ( Βαλιδέ Τζαμί)

14 ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ Εξώφυλλο βιβλίου.

15 ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ

16 Μοναξιά δεν είναι να είσαι μόνος.
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ Μοναξιά δεν είναι να είσαι μόνος. Μοναξιά είναι να μην έχει την έννοια σου κανείς, ούτε ξένος, ούτε φίλος, ούτε συγγενής. Μοναξιά είναι ως άνεργος να μην έχεις κάπου να δουλέψεις και ως άθεος σε κάποιο ψέμα να πιστέψεις. Μοναξιά είναι ο χρόνος της ζωής σου που δε μοιράζεται ,ο χρόνος της απουσίας σου που κανείς δε νοιάζεται. Μοναξιά είναι χρόνος ξεκούρασης, περισυλλογής και απολογισμού, χώρος κενός, χρόνος νεκρός και αποχωρισμού. Μοναξιά δεν είναι να είσαι μόνος. Μοναξιά είναι ανάμεσα σε χίλιους εσύ να είσαι ο ξένος, ανάμεσα σε χίλια όνειρα εσύ να είσαι μόνος. Μοναξιά είναι σε χίλια και ένα συναισθήματα εσύ να είσαι ο πόνος, για όσα στην ψυχή σου ροβολούν εσύ να είσαι ο φθόνος. Μοναξιά είναι σπίτι κενό κι άδεια αγκαλιά για να κρυφτείς, καρδιά μισή κι άδειο μυαλό για να σκεφτείς. Μοναξιά είναι η σχέση δυο ξένων που ο ένας είσαι σύ κι άλλος ο κανείς, που ο ένας βρίσκεται εδώ κι ο άλλος στα πέρατα της γης..

17 ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ

18 ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ Πάντα εσύ του πόθου μου είσαι το νησί, πάντα η χαμένη μου πατρίδα είσαι εσύ, στην ξενιτιά μου η μονάκριβη ελπίδα, πάντα ο φάρος στο χαμό μου, η αμμουδιά στο γυρισμό μου και στη δίψα το νερό μου είσαι εσύ… Κι αν ο χρόνος μας λυγίσει, κι ο καιρός μας πολεμήσει, τι μπορεί να μας χωρίσει, τόση αγάπη πως να σβήσει; Χίλιες θάλασσες θ’ ανοίξω, χίλιες μοίρες θα νικήσω, κι όταν θα σε συναντήσω, θα `ναι μια στιγμή για πάντα, αγκαλιά στο Θεό, πάντα, σ’ ένα ταγκό για δυο, μαζί για πάντα ... Πάντα εσύ η επόμενή μου θα `σαι η γη, εκεί που δεν υπάρχει τέλος ούτε αρχή, εκεί που η κάθε μου πληγή θα `ναι κέρδος, κι όλα θα `χουν γίνει ένα μες στο φως αναστημένα και για πάντα ερωτευμένα όλα εκεί... Κι αν ο χρόνος μας λυγίσει, κι ο καιρός μας πολεμήσει, τι μπορεί να μας χωρίσει, τόση αγάπη πως να σβήσει; Χίλια σύμπαντα θα ενώσω, χίλια θαύματα θα δώσω, κι όταν δίπλα μου σε νιώσω, θα `ναι μια στιγμή για πάντα, αγκαλιά στο Θεό, πάντα, σ’ ένα ταγκό για δυο, μαζί για πάντα...

19

20

21

22

23

24

25 Εργασία ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ Α’ τετράμηνο
Μάθημα: Νεοελληνική Λογοτεχνία Την εργασία επιμελήθηκαν οι μαθητές και οι μαθήτριες : Αγγελής Μάνθος Ζαννίκου Τένια Κεσόγλου Μαρία Κολέττη Μαρία Κουμέντη Αργυρώ Κουφοπαντελής ΓΙώργος