Αμαλία Ηλιάδη, φιλόλογος-ιστορικός

Παρουσίαση με θέμα: "Αμαλία Ηλιάδη, φιλόλογος-ιστορικός"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Αμαλία Ηλιάδη, φιλόλογος-ιστορικός
ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ Α΄ΕΜΦΥΛΙΟΥ του 1821 Αμαλία Κ. Ηλιάδη, φιλόλογος-ιστορικός, Δ/ντρια 3ου Γυμνασίου Τρικάλων Αμαλία Ηλιάδη, φιλόλογος-ιστορικός

2 Αμαλία Ηλιάδη, φιλόλογος-ιστορικός
Οι πρωταγωνιστές του εμφυλίου πολέμου κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 Αμαλία Ηλιάδη, φιλόλογος-ιστορικός

3 Ο Κανέλλος Δεληγιάννης (1780-1862).
Αθήνα, Εθνικό Ιστορικό Μουσείο. Εκπαιδευτική Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, τ. 3, Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 1990, σ © Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος. Αμαλία Ηλιάδη, φιλόλογος-ιστορικός

4 Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης (1770-1843).
Αθήνα, Αρχείο Νεοελληνικών Προσωπογραφιών, Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών/Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, αρ. ευρ © Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών/Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, Αθήνα. Αμαλία Ηλιάδη, φιλόλογος-ιστορικός

5 Αμαλία Ηλιάδη, φιλόλογος-ιστορικός
Η Στραταρχική ράβδος, ο θώρακας, η πιστόλα και το μαχαίρι τού Θεοδώρου Κολοκοτρώνη Αμαλία Ηλιάδη, φιλόλογος-ιστορικός

6 Οδυσσεύς Βερούσης (Ανδρούτσος) (1788-1825)
Πατέρας του ήταν ο ξακουστός Αρματολός (όσοι επί Οθωμανικής κυριαρχίας εχρησιμοποιούντο για την ασφάλεια ωρισμένης περιοχής) τής Ρούμελης, Ανδρέας Βερούσης. Ανέλαβε το αρμοτολίκι τής Ρούμελης και συνδέθηκε με γνωστούς Αρματολούς και Κλέφτες Μετά τον ηρωϊκό θάνατο του Διάκου, ανέλαβε να αναχαιτίσει τους Οθωμανούς στο Χάνι τής Γραβιάς ώστε να μην φθάσει Οθωμανική βοήθεια στην Τριπολιτσά. Για αυτήν την νίκη του ανακηρύχθηκε Αρχιστράτηγος της Ανατολικής Στερεάς. Όμως έπεσε θύμα τών αντιπάλων του οι οποίοι τον κατηγόρησαν ως «ανάξιον της αρχηγίας», τον υποβίβασαν σε χιλίαρχο και στο τέλος τον καθαίρεσαν. Τον κατηγόρησαν και για δεύτερη φορά ως ύποπτο συνεννοήσεως με τους Οθωμανούς . Παραδόθηκε στον παλαιό συνεργάτη  και πρωτοπαλλήκαρό του, Ιωάννη Γκούρα, με την ρητή υπόσχεση του Γκούρα και των άλλων Αρχηγών ότι δεν θα τιμωρηθεί. Ο Γκούρας όμως δεν κράτησε την υπόσχεσή του. Τον έστειλε στην Αθήνα και τον φυλάκισε στην Ακρόπολη, μέσα στον παλιό Φράγκικο πύργο τού Γουλά. Επειδή άρχισαν να υπάρχουν αντιδράσεις για αυτήν την κακομεταχείριση και επειδή ο Ανδρούτσος ζητούσε να περάσει από δίκη, ο Γκούρας πρόσταξε να τον θανατώσουν. Στις 5 Ιουνίου η διαταγή εκτελέσθηκε. Για να καλύψουν το έγκλημά τους, πέταξαν το σώμα του στο λιθόστρωτο του Ναού τής Απτέρου Νίκης στην Ακρόπολη και διέδωσαν ότι προσπαθώντας να δραπετεύσει, έπεσε και σκοτώθηκε. Τον έθαψαν προσωρινά στην Εκκλησία τής Σωτήρας, στο Ριζόκαστρο. Το 1865 έγινε με μεγάλη επισημότητα και στρατιωτικές τιμές, η μεταφορά τών οστών του στο Α' Κοιμητήριο των Αθηνών, όπου σήμερα υπάρχει και το μνήμα του. Το 1888 στο Χάνι τής Γραβιάς έγιναν τα αποκαλυπτήρια της προτομής του. Ανάμεσα στους επισήμους ήταν και ο Βασιλεύς Γεώργιος Α' Αμαλία Ηλιάδη, φιλόλογος-ιστορικός

7 Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος (1791-1865)
Με το ξέσπασμα της Επαναστάσεως ήλθε στην Ελλάδα από την Ιταλία όπου ζούσε. Από στρατιωτικής πλευράς το όνομά του είναι συνδεδεμένο με την εκστρατεία τής Ηπείρου και καταστροφή τού Πέτα (4 Ιουλίου 1822). Όμως είναι περισσότερο γνωστός ως πολιτικός τής Επαναστάσεως και ήταν ο πρώτος Πρόεδρος της Α' Συνελεύσεως στην Επίδαυρο (20 Δεκεμβρίου 1821). Υπηρέτησε μία σταθερά Αγγλόφιλη πολιτική διότι πίστευε ότι η Αγγλία, λόγω των συμφερόντων της στην Ανατολή, ήταν η μόνη δύναμη η οποία μπορούσε να αντιταχθεί στα επεκτατικά σχέδια τής Ρωσίας και διότι θεωρούσε ότι αντιπροσώπευε πρότυπο πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής οργανώσεως. Ως αρχηγός του «Αγγλικού Κόμματος» ζήτησε με επιστολή του την αντίσταση στο Ρωσικό σχέδιο για την δημιουργία τριών Ηγεμονιών στην επαναστατημένη Ελλάδα, με το επιχείρημα ότι είναι προς το συμφέρον τής Αγγλίας και της Ευρώπης η ίδρυση ανεξάρτητου Ελληνικού κράτους. Οι απόψεις και οι ενέργειές του δημιούργησαν αρκετές ζυμώσεις οι οποίες κατέληξαν στην συνθήκη τού Λονδίνου (6 Ιουλίου 1827). Μετά την άφιξη του Ιωάννη Καποδίστρια ανέλαβε υπουργικά καθήκοντα. Αποσύρθηκε όμως το 1830 και αναδείχθηκε ηγέτης τής αντιπολιτεύσεως. Αμαλία Ηλιάδη, φιλόλογος-ιστορικός

8 Γεώργιος Κουντουριώτης (1782-1858
 Ένας από τους σημαντικότερους πολιτικούς άνδρες τής Επαναστάσεως. Έλαβε μέρος στην Β' Εθνική Συνέλευση του 'Aστρους και τον Δεκέμβριο του 1823 διορίσθηκε Πρόεδρος του Εκτελεστικού Σώματος. Σε αυτήν την θέση παρέμεινε σε όλη την διάρκεια των Εμφυλίων Πολέμων στον οποίο η ανάμειξή του υπήρξε καθοριστική και η σύγκρουσή του με τον Κολοκοτρώνη επέφερε βαρύτατο πλήγμα στον Αγώνα. Στις αρχές τού 1825 ανέλαβε την ευθύνη τών επιχειρήσεων εναντίον τού Ibrahim Paşa. Η απειρία του όμως είχε ως συνέπεια διαδοχικές αποτυχίες οι οποίες οδήγησαν στην παραίτησή του. Ανήκε στην αντι-Καποδιστριακή παράταξη. Το 1837 διορίσθηκε από τον Βασιλέα Όθωνα Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου Επικρατείας και μετά το 1843 Πρόεδρος της Γερουσίας. Το 1848 εσχημάτισε κυβέρνηση ανίκανη να αντιμετωπίσει τα εσωτερικά και εξωτερικά προβλήματα και αντικαταστάθηκε από την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Κανάρη. Ως τον θάνατό του ήταν αφοσιωμένος στον Oθωνα. Αμαλία Ηλιάδη, φιλόλογος-ιστορικός

9 Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης (1765-1848).
Ηγετική μορφή τής Πελοποννήσου, πρωταγωνιστής πολιτικών και στρατιωτικών γεγονότων. Το 1815 ανέλαβε το αξίωμα του Bey τής Μάνης και το 1818 μυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία Διακρίθηκε στις επιχειρήσεις κατά τού Mahmud Dramali Paşa ( , Οθωμανός Στρατηγός γεννημένος στην Δράμα), στην άμυνα του Μεσολογγίου και στην απόκρουση του Ibrahim Paşa. Κατά την διάρκεια του εμφυλίου πολέμου προσπάθησε να δημιουργήσει κλίμα συνδιαλλαγής μεταξύ των εμπολέμων. Κατέλαβε υψηλά αξιώματα, όπως Πρόεδρος Β' Εθνοσυνελεύσεως, Πρόεδρος Βουλευτικού και Εκτελεστικού, και Γερουσιαστής μετά την Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου Μετά την δολοφονία τού Καποδίστρια φυλακίσθηκε με την κατηγορία τής εσχάτης προδοσίας και αποφυλακίσθηκε το 1832. Αμαλία Ηλιάδη, φιλόλογος-ιστορικός

10 Γεώργιος Καραϊσκάκης (1780-1827)
Γεννήθηκε κοντά σε μία σπηλιά κοντά στην Μονή τού Αγίου Γεωργίου, στο χωριό Μαυρομμάτι τών Αγράφων, στην Θεσσαλία. Παρά το γεγονός ότι ήταν ασθενικός, ήταν ανθεκτικός στις κακουχίες. Για την συντήρηση των στρατιωτών του πολλές φορές ξόδευε από δικά του χρήματα. Στις μάχες έδινε το παράδειγμα και πήγαινε πρώτος αυτός. Ήταν πολύ ειλικρινής και πολύ ευέξαπτος. Στις επιχειρήσεις για την απελευθέρωση των Αθηνών από τον Reşit Mehmet Paşa (Kutahi) ( , Οθωμανός Στρατηγός και Μέγας Vezir -Βεζύρης-) και συγκεκριμένα στις 22 Απριλίου 1827, γίνεται μία συμπλοκή με Έλληνες και Οθωμανούς. Ο Καραϊσκάκης, αν και άρρωστος, καβαλλάει το άλογό του και τρέχει να λάβει μέρος, πρώτος όπως πάντοτε. Φθάνει στο Νέο Φάληρο και προχωρεί πολεμώντας. Όμως ένα βόλι τον βρίσκει στον δεξιό βουβώνα και έτσι πέφτει από το άλογό του βαριά τραυματισμένος. Τον μεταφέρουν στο ιστιοφόρο «Σπαρτιάτης» όπου και ξεψυχά στις 4 το πρωΐ, ανήμερα του Αγίου Γεωργίου. Ετάφη την επομένη ημέρα στην Σαλαμίνα, στην Εκκλησία τού Αγίου Δημητρίου. Όταν ήλθε ο Βασιλεύς Όθων, αποφασίσθηκε να μεταφερθούν τα οστά του στο σημείο στο οποίο λαβώθηκε θανάσιμα. Είναι στο Νέο Φάληρο, στο σημείο στο οποίο ευρίσκεται το μνημείο του. Εκεί, το 1835 έθαψαν τα οστά του με μεγάλες τιμές. Ο Όθων, για να τιμήσει τον ήρωα, έβγαλε από το στήθος του τον Μεγαλόσταυρο και τον απέθεσε στο κιβώτιο με τα οστά τού Καραϊσκάκη. Αμαλία Ηλιάδη, φιλόλογος-ιστορικός

11 Γεώργιος Κουντουριώτης
Hταν καραβοκύρης και πρωθυπουργός της Ελλάδας. Γεννήθηκε στην Ύδρα το 1782 και ήταν αδερφός του Λάζαρου Κουντουριώτη. Το 1824 εκλεχτηκε πρόεδρος του Νομοτελεστικού στο Μεσολόγγι. Επι Καποδίστρια διετέλεσε μέλος του Πανελληνίου ενώ στη συνέχεια διετέλεσε γερουσιαστής, σύμβουλος Επικρατείας και υπουργός Ναυτικών. Το 1848 διορίστηκε στην θέση του πρωθυπουργού. Αμαλία Ηλιάδη, φιλόλογος-ιστορικός