Οι Πυραμίδες της Αιγύπτου:Xέοπα,Χεφρήνου,Μυκερίνου

Παρουσίαση με θέμα: "Οι Πυραμίδες της Αιγύπτου:Xέοπα,Χεφρήνου,Μυκερίνου"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Οι Πυραμίδες της Αιγύπτου:Xέοπα,Χεφρήνου,Μυκερίνου

2 Οι Πυραμίδες της Γκίζας
Οι Πυραμίδες της Γκίζας είναι το αρχαιότερο σωζόμενο μνημείο από τα επτά θαύματα του Αρχαίου κόσμου και είναι οι πιο διάσημες πυραμίδες του κόσμου.Βρίσκονται στην Αίγυπτο .Η κατασκευή χρονολογείται στο π.Χ και βρίσκεται στη Νεκρόπολη της Γκίζας.Το σύμπλεγμα πιθανολογείται ότι χρησιμοποιήθηκε για τον ενταφιασμό Φαραώ και κατασκευάστηκε από την τέταρτη δυναστεία των Αιγυπτίων.Οι τρεις μεγάλες πυραμίδες στην Γκίζα δεν είναι μόνο τα πιο αξιόλογα μνημεία της Αιγύπτου θεωρούνται επίσης από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα αρχιτεκτονικής στον κόσμο.Χτίστηκαν χρόνια περίπου πριν από τη Βασιλεία του Ραμσή Β’. Ήταν οι τάφοι των Φαραώ Χέοπος,Χεφρήνου,Μυκερίνου.

3 Πυραμίδα Μυκερίνου Πυραμίδα Χεφρήνου Πυραμίδα του Χέοπα
Πυραμίδα Χεφρήνου Πυραμίδα του Χέοπα Η πυραμίδα του Χεφρήνου,γνωστή επίσης και ως Πυραμίδα του Κχέφρεν,είναι η δεύτερη εμγαλύτερη από τις Πυραμίδες της Γκίζας και ο τάφος του Φαραώ της Τέταρτης Αιγυπτιακής Δυναστείας Χεφρήνου.Η Πυραμίδα έχει μήκος βάσης 215,5 μέτρα και ύψος 136,4 μέτρα.Έχει φτιαχτεί από ογκόλιθους ασβεστόλιθου που ζυγίζουν πάνω από 2 τόνους ο καθένας. Η πυραμίδα του Μυκερίνου βρίσκεται στα οροπέδια της Γκίζας στα νοτιοδυτικά προάστια του Καίρου ,Αίγυπτος και είναι η μικρότερη από τις τρεις πυραμίδες της Γκίζας.Χτίστηκε ως τάφος του Φαραώ της τέταρτης Αιγυπτιακής δυναστείας Μυκερίνου.Έχει 61 μέτρα ύψος και βάση 108,5 μέτρα.Είναι κατασκευασμένη από ασβεστόλιθο και γρανίτη. Η μεγαλύτερη και πιο διάσημη είναι η Πυραμίδα του Χέοπα(ή Χουφού) ενώ οι άλλες δύο είναι μικρότερες και βρίσκονται κάποια μέτρα μακρύτερα από την Πυραμίδα του Χέοπα.Έχει ύψος 146,60 μέτρα.Έχει όγκο κυβικά μέτρα ,καλύπτει επιφάνεια τ.μ και βάρος 6,5 εκατομμύρια τόνους.Εξωτερικά η Πυραμίδα είναι επιστρωμένη από γρανίτη.Το εσωτερικό ήταν λαβύρινθος από διαδρόμους και δωματιάκια ,που εμπόδιζαν την εύκολη είσοδο στον κύριο χώρο,όπου βρισκόταν η σαρκοφάγος του Φαραώ.

4 Οι Πυραμίδες της 4ης Δυναστείας
Οι Πυραμίδες της 4ης Δυναστείας Η αναζήτηση μιας τέλειας αρχιτεκτονικής φόρμας βρίσκει την εκπλήρωσή της στο ταφικό μνημείο του Χέοπος και σ’ αυτά των διαδόχων του,Χεφρήνου και Μυκερίνου στη Γκίζα.Η πυραμίιδα γίνεται έτσι σύμβολο του πολιτισμού των Φαραώ που από μόνο του κατορθώνει να αναπαραγάγει τα βασικά χαρακτηριστικά του.Μνημείο γεωμετρικό και οργανωμένο ,τοποθετημένο στο εσωτερικό της χαοτικής ξεραίλας της ερήμου ,επιδεικνύει την ύπαρξη του βασιλιά καθώς και το σημαντικότερο κατόρθωμα της βασιλικής λείτουργιας:τη διατήρηση του κόσμου σε αντίθεση με το χάος Η πυραμίδα είναι ένα κενό σημέιο ,με την έννοια ότι είναι ένα γεωμετρικό σχήμα χωρίς κανένα χαρακτηριστικό ,στο οποίο μπορούν να αποδοθούν διαφορετικά νοήματα και σε συμφωνία μεταξύ τους.Έτσι πρέπει κάθε φορά να ερμηνεύεται και να γίνεται είτε αρχέγονος λόφος,είτε ράμπα για την άνοδο στον ουρανό , ή ακόμα και υλοποίηση των ακτινών του ήλιου.Σε τελευταία ανάλυση η πυραμίδα εισάγει ένα σύστημα σημειωτικής,θεωρητικά πεφωτισμένης , που είναι το ίδιο στο οποίο στηρίζεται ο αιγυπτιακός πολιτισμός σε όλες του τις εκφάνσεις.

5 ΟΝΟΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΩΝ : Μαυρογιώργου Μαρία. Τσαπαρλή Νεφέλη. Τσιούρης Μιχάλης. Χήτας Γιώργος. Μύταρης Παναγιώτης. Καλύβα Ευδοκία.

6 ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

7 Το άγαλμα της Ελευθερίας, συμβολίζει την ελευθεριά, την ευκαιρία για μια καλύτερη ζωή και τη φιλία μεταξύ εθνών.

8

9 Η βάση του αγάλματος και το μουσείο είναι ανοιχτά αλλά το εσωτερικό του είναι κλειστό. Παρ' όλα αυτά μπορούν οι επισκέπτες να βλέπουν το σκελετό του αγάλματος μέσα από το διάφανες ταβάνι της βάσης .Από τη βάση μέχρι την κορυφή αυτής υπάρχουν 192 σκαλιά ενώ από τη βάση του αγάλματος μέχρι το στρέμμα του υπάρχουν 356 σκαλιά.

10

11 Το άγαλμα έχει διάσταση μέσης 10,5 μετρά και το συνολικό του βάρος είναι 225 τόνοι . Το ύψος του, χωρίς τη βάση, είναι 46 μετρά ενώ με τη βάση, το ύψος του φτάνει τα 96 μετρά . Τα σανδάλια του αγάλματος, έχουν μήκος 7,5 μετρά, ενώ στο στέμμα υπάρχουν 25 παράθυρα και 7 καρφιά, τα οποία συμβολίζουν τις 7 θάλασσες.

12 Η κατασκευή του αγάλματος ξεκίνησε το 1875, ολοκληρώθηκε στο Παρίσι τον Ιουνίου του 1884, παραδόθηκε στον αμερικάνικο λαό στης 4 Ιουλίου του 1884 σε 350 κομμάτια και πακεταρισμένο σε 214 κιβώτια, συναρμολογήθηκε και εγκαινιάστηκε στη θέση που βρίσκεται σήμερα, στης 28 Οκτωβρίου του Η συναρμολόγηση του κράτησε 4 μήνες

13

14 Τη διαχείριση και τη φροντίδα του αγάλματος, είχε στην αρχή η επιτροπή φάρων, επειδή ο φωτεινός πυρσός θεωρήθηκε ως είδος φάρου για τους ναυτιλλομένους . Επειδή όμως το φρούριο Γουντ εξακολούθησε να χρησιμοποιείται απ'τον αμερικάνικο στρατό, το άγαλμα μεταφέρθηκε το 1901 στο υπουργείο των στρατιωτικών.

15

16 Το 1924 ανακηρύχθηκε εθνικό μουσείο
Το 1924 ανακηρύχθηκε εθνικό μουσείο . Το το φρούριο Γουντ αποστρατιωτικοποιήσεις σε ''νησί της ελευθερίας'' και το 1966 προστέθηκε στο συγκρότημα η γειτονική νησίδα Έλις, άλλοτε σταθμός μεταναστών . Η συνολική έκταση του χώρου του μνημείου έφθασε έτσι τα 13,63 εκτάρια .

17

18 Τη συγκεκριμένη μέρα οι τουριστες που επιχειρημένη να επισκεφθούν το άγαλμα της ελευθερίας βρήκαν κλειστό, το σύμβολο των ΗΠΑ που έπεσε και αυτό θύμα του κλεισίματος πολλών ομοσπονδιακών υπηρεσιών ,λόγω αδύναμης του κογκρέσου να εγκρίνει τον προϋπολογισμό της κυβέρνησης. Δεκάδες υπάλληλοι κρουαζιερόπλοιων κινητοποιήθηκαν για να ενημερώσουν ,με ατελείωτη υπομονή και σε όλες τις γλώσσες του κόσμου ,το πλίθος που είχε συγκεντρωθεί για να δει από κοντά το άγαλμα . Όσο περνούσαν οι ώρες ο αριθμός των τουριστών που συγκεντρώνονταν στην προβλήτα του Μπάτερι Παρκ ,στο νότιο Μανχάταν ,αυξάνονταν . Ο Φάχει εξηγησε οτι κατα μεσο ορο το νησακι Λίμπερτι δεχεται καθημερινα 8000 τουριστες.

19 ΟΜΑΔΑ Β Εργάστηκαν Αλέξανδρος Τσιούρης Κώστας Τάγκας Μιχάλης Μπουκουβάλας Γιώργος Μπλάτζος Ευαγγελία Παππά Μαρία Μάστορα

20 ΚΟΛΟΣΣΑΙΟ

21 Πότε κατασκευάστηκε Το Κολοσσαίο άρχισε να κατασκευάζεται στην εποχή του Βεσπασιανού το 72 μΧ. Συνεχίστηκε την εποχή του Τίτου και ολοκληρώθηκε όταν ήταν αυτοκράτορας ο Δομιτιανός 80 μ.Χ. Ονομαζόταν αμφιθέατρο των Φλαβίων, από το όνομα της δυναστείας των αυτοκρατόρων που το έκτισαν.

22 Γιατί κατασκευάστηκε Για να κατασκευαστεί, εργάστηκαν χιλιάδες Ιουδαίοι αιχμάλωτοι που είχαν συλληφθεί από τον Τίτο μετά την καταστροφή των Ιεροσολύμων. Πήρε το όνομά του από το Κολοσσαίο άγαλμα του Νέρωνα (Ο Κολοσσός), που βρισκόταν στην τοποθεσία που χτίστηκε.

23

24 Υλικό και τρόπος κατασκευής
Η αρχιτεκτονική είναι η τέχνη που εκφράζει το ρωμαϊκό πνεύμα. Οι Ρωμαίοι δανείστηκαν από τους Ετρούσκους την πολεοδομία, την τειχοποιία, την τοξωτή αψίδα κ.α., ενώ από την Ελλάδα πήραν το κορινθιακό κιονόκρανο συνδυασμένο με ιωνικά στοιχεία. Παράλληλα, πρόσθεσαν νέα υλικά και νέες μεθόδους στην οικοδομική κατορθώνοντας έτσι να κατασκευάσουν μεγάλα οικοδομήματα, με ξεχωριστά ρωμαϊκά γνωρίσματα που συνδύαζαν το θόλο, την αψίδα και τους ελληνικούς διακοσμητικούς ρυθμούς.

25 Ιδιαίτερα πρέπει να τονιστεί πως οι Ρωμαίοι προτιμούσαν τα έργα που εξυπηρετούσαν τις ανάγκες του Κράτους: γέφυρες, υδραγωγεία, δρόμους και κατασκευές στερεές που να αψηφούν το χρόνο και να εκφράζουν το μεγαλείο της Ρώμης. Αργότερα βέβαια έχτιζαν και έργα που είχαν κύριο στόχο τους τη προσφορά ανέσεων και ψυχαγωγίας στο λαό, όπως θέατρα, αμφιθέατρα, ιπποδρόμους, θέρμες και βιβλιοθήκες.

26

27 Η χωρητικότητα και η κατάταξη
Μπορούσε να χωρέσει θεατές και είχε σχήμα έλλειψης με περιφέρεια 524 μέτρων. Οι διαστάσεις του ήταν: 156x188μ. και το ύψος του 48μ. και είχε 4 ορόφους. Οι τρεις πρώτοι είχαν αψίδες και ο 4ος 40 παράθυρα. Πάνω από τον 4ο όροφο υπήρχε στοά. Ο τελευταίος όροφος προοριζόταν για τις γυναίκες και τις κατώτερες τάξεις των πολιτών, ενώ ο πρώτος για τους επιφανείς πολίτες.

28 Το εσωτερικό του ήταν χωρισμένο σε κερκίδες, ενώ στο κέντρο του είχε κονίστρα που χωριζόταν από τις κερκίδες με ένα ψηλό βάθρο. Κάτω από την κονίστρα βρίσκονταν τα υπόγεια. Εκεί βρίσκονταν τα κλουβιά με τα ζώα, τα οποία μπορούσαν να ανυψωθούν για να ανεβαίνουν τα ζώα στην αρένα, καθώς και οι μηχανικές συσκευές του κτηρίου.

29

30 Στο Κολοσσαίο γινόταν αγώνες με ελεύθερη είσοδο, όπου διοργανώνονταν από τους αυτοκράτορες για να αυξάνουν την δημοτικότητά τους. Οι αγώνες διαρκούσαν μία μέρα ή και περισσότερες. Ξεκινούσαν με κωμικές πράξεις και εξωτικά ζώα, και τελείωναν με μονομαχίες μεταξύ ζώων και μονομάχων, ή ματαξύ μονομάχων. Οι μονομάχοι ήταν αιχμάλωτοι πολέμου ή δούλοι. Το 80 μ.Χ. έγιναν τα εγκαίνιά του, με αγώνες που διήρκεσαν εώς 100 ημέρες. Λειτούργησε για περίπου 400 χρόνια, με μια διακοπή μεταξύ των ετών μ.Χ., εξαιτίας ενός κεραυνού που κατέστρεψε μεγάλο τμήμα του.

31

32 Μετά από σεισμούς και λεηλασίες κατά την διάρκεια των αιώνων είναι σήμερα ερείπιο και ένα από τα δημοφιλέστερα τουριστικά αξιοθέατα της σύγχρονης Ρώμης. Ο Πάππας το επισκέπτεται κάθε Μεγάλη Παρασκευή, εις μνήμην τον χριστιανών μαρτύρων. Στα τέλη του 2011 ξεκίνησαν αναστηλωτικά έργα, τα έξοδα των οποίων υπολογίζονται στα 25 εκατομμύρια ευρώ. Την αποκατάσταση του μνημείου δήλωσε ότι θα χρηματοδοτήσει ο ιδρυτής της φίρμας Tod's, που κατασκευάζει δερμάτινα παπούτσια και τσάντες, Ντιέγκο Ντελά Βάλε.

33 ΙΩΑΝΝΑ ΒΑΡΤΖΙΩΤΗ ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΛΑΧΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΖΙΤΖΙΛΩΝΗ ΟΛΓΑ ΧΗΤΟΥ ΞΑΝΘΗ ΖΗΚΑ

34 Ο ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΘΕΑΣ ΝΙΚΗΣ Ο ναός βρίσκεται πάνω σε πυργοειδή προμαχώνα, στη νότια (δεξιά) πτέρυγα των Προπυλαίων της Ακρόπολης. Η επικίνδυνη πλευρά του προμαχώνα κλεινόταν από μαρμάρινο θωράκιο (στηθαίο). Από αυτό το θωράκιο διασώθηκαν μερικές πλάκες, οι οποίες εκτίθενται στο Μουσείο της Ακρόπολης και απεικονίζουν Νίκες που οδηγούν αγελάδες σε θυσία. Ανάμεσά τους, η περίφημη Νίκη που λύνει το σανδάλι της.[2] Το μήνυμα αυτών των παραστάσεων ήταν σαφές: Η Αθήνα ήταν και θα είναι νικήτρια.[3] Πρόκειται για αμφιπρόστυλο τετράστηλο ναό ιωνικού ρυθμού, δηλαδή με τέσσερις κίονες στην πρόσοψη και άλλους τέσσερις πίσω. Ο σηκός είναι απλός μονόχωρος[1], εξαιρετικά μικρών διαστάσεων, στον οποίο έχει ενσωματωθεί και ο πρόναος. Η σμίκρυνση αυτή υπαγορεύτηκε από την αλλαγή στο σχέδιο, η οποία προέκυψε από την έλλειψη χώρου στον προμαχώνα. Η ανατολική πλευρά του σηκού ήταν ανοιχτή.[4] Η ζωφόρος της δυτικής πλευράς ήταν διακοσμημένη με ανάγλυφες παραστάσεις μαχών μεταξύ Ελλήνων και έφιππων ανατολιτών ή άλλων Ελλήνων, αφήνοντας πιθανά επίτηδες την ασαφή εντύπωση ότι πρόκειται για Αθηναίους που νικούν Πέρσες ή άλλες ελληνικές πόλεις κράτη.[4] Στην ανατολική ζωφόρο απεικονιζόταν συνέλευση των Ολύμπιων θεών με τον Δία και την Αθηνά στο μέσο. Μέσα στον σηκό βρισκόταν το αρχαϊκό ξόανο της Αθηνάς η οποία κρατούσε στα χέρια της, σύμφωνα με τον συγγραφέα Αρποκρατίωνα, το κράνος της και ένα ρόδι, σύμβολο ισχύος και γονιμότητας.[4] Μπροστά από τον ναό υπήρχε βωμός.[3]

35 ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ Ο Παρθενώνας αποτελεί το λαμπρότερο μνημείο της Αθηναϊκής πολιτείας και τον κολοφώνα του δωρικού ρυθμού. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 448/7 π.Χ. και τα εγκαίνια έγιναν το 438 π.Χ. στα Μεγάλα Παναθήναια, ενώ ο γλυπτός διάκοσμος περατώθηκε το 433/2 π.Χ. Σύμφωνα με τις πηγές, οι αρχιτέκτονες που εργάστηκαν ήταν ο Ικτίνος, ο Καλλικράτης και πιθανόν ο Φειδίας, που είχε και την ευθύνη του γλυπτού διάκοσμου. Είναι ένας από τους λίγους ολομάρμαρους ελληνικούς ναούς και ο μόνος δωρικός με ανάγλυφες όλες του τις μετόπες. Πολλά τμήματα του γλυπτού διακόσμου, του επιστυλίου και των φατνωμάτων της οροφής έφεραν γραπτό διάκοσμο με κόκκινο, μπλε και χρυσό χρώμα. Χρησιμοποιήθηκε πεντελικό μάρμαρο, εκτός από το στυλοβάτη που κατασκευάστηκε από ασβεστόλιθο... Το πτερό είχε 8 κίονες κατά πλάτος και 17 κατά μήκος. Η τοποθέτηση των κιόνων είναι ασυνήθιστα πυκνή με αναλογία διαμέτρου κίονα και μετακιονίου διαστήματος 1:2,25 (πρβλ. την αναλογία 1: 2,32 στο ναό του Δία στην Ολυμπία και 1:2,65 στο ναό της Αφαίας στην Αίγινα). Στις στενές πλευρές υπήρχε και δεύτερη σειρά 6 κιόνων που δημιουργούσε την ψευδαίσθηση δίπτερου ναού. Μια άλλη ιδιομορφία ήταν η ύπαρξη ζωφόρου που περιέτρεχε το σηκό σε όλο του το μήκος και αποτελεί ίσως την πιο φανερή από τις ιωνικές επιδράσεις. Οι μετόπες της ανατολικής πλευράς απεικονίζουν τη Γιγαντομαχία. Στην δυτική παριστάνεται Αμαζονομαχία, στη νότια Κενταυρομαχία και στη βόρεια σκηνές από τον Τρωικό πόλεμο

36 ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ Τα Προπύλαια είναι Δωρικού ρυθμού. Αποτελούνται από τρία κλίτη. Την κυρίως Στοά και τις δυο πτέρυγες. Η Στοά είναι χώρος επιβλητικός, διαστάσεων 24 επί 18 μέτρων. Η βόρεια πτέρυγα, μήκους 8,5 μέτρων αποτελείται από μια στοά και ένα δωμάτιο, την πινακοθήκη, που φιλοξενούσε εκθέσεις ζωγραφικής. Η δυτική πρόσοψη στηρίζεται επί τριών κιόνων δωρικού ρυθμού που επέτρεπαν να εισδύει άπλετο φως. Η Νότια πτέρυγα έμεινε ημιτελής. Τρεις κίονες Ιωνικού ρυθμού και ύψους 9,26 μέτρων χωρίζουν την Στοά από τις πτέρυγες σε κάθε πλευρά. Η ανατολική πρόσοψη της στοάς στηρίζεται επί έξι κιόνων, Δωρικού ρυθμού. Σχηματίζουν τρεις πύλες, από τις οποίες η μεσαία είναι πιο ευρύχωρη από τις άλλες και δεν έχει σκαλοπάτια, διότι από εκεί περνούσε η εκατόμβη, τα εκατό ζώα που προορίζονταν για την θυσία. Η μαρμάρινη στέγη ήταν διακοσμημένη με φατνώματα. Τα Προπύλαια της Ακρόπολης των Αθηνών κτίσθηκαν στη δυτική πλευρά του βράχου, στη θέση όπου τοποθετείται και η πύλη του οχυρού της μυκηναϊκής ακρόπολης. Γύρω στα μέσα του 6ου αι. π.Χ., την εποχή των Πεισιστρατιδών, και ενώ ο χώρος είχε ήδη διαμορφωθεί σε ιερό αφιερωμένο στη θεά Αθηνά, κτίσθηκε το πρώτο πρόπυλο. Ένα νέο πρόπυλο κατασκευάσθηκε μεταξύ των ετών π.Χ., αλλά καταστράφηκε από τους Πέρσες το 480 π.Χ. Μετά τα Περσικά επισκευάσθηκε ή ξαναοικοδομήθηκε κατά τη διάρκεια της εφαρμογής του προγράμματος τειχισμού της Ακρόπολης, από το Θεμιστοκλή και τον Κίμωνα. Τα μνημειώδη Προπύλαια των κλασικών χρόνων, που βλέπει σήμερα ο επισκέπτης, αποτελούν μέρος του μεγαλεπίβολου οικοδομικού προγράμματος που συντελέσθηκε στην Ακρόπολη από τον Περικλή. Κτίσθηκαν μεταξύ των ετών π.Χ., μετά την ολοκλήρωση του Παρθενώνα, σε σχέδια του αρχιτέκτονα Μνησικλή. Το αρχικό σχέδιο του οικοδομήματος ήταν πρωτοποριακό από αρχιτεκτονική και καλλιτεχνική άποψη, αλλά δεν ολοκληρώθηκε ποτέ στο σύνολό του.

37 ΕΡΕΧΘΕΙΟ Κατά τη μυθολογία στο σημείο αυτό έγινε η φιλονικία της Αθηνάς και του Ποσειδώνα για την κυριαρχία της πόλης. Ο θεός της θάλασσας Ποσειδώνας χτύπησε το βράχο με την τρίαινα και ξεπήδησε θαλασσινό νερό. Με τη σειρά της η Αθηνά χτύπησε με το δόρυ της και φύτρωσε η ελιά. Οι θεοί που ήταν κριτές έδωσαν τη νίκη στην Αθηνά. Οι Αθηναίοι όμως θέλοντας να συμβιβάσουν τους δύο αντίπαλους θεούς τούς αφιέρωσαν από ένα ιερό κάτω από την ίδια στέγη. Έτσι χτίστηκε το πιο ιδιόμορφο από τα οικοδομήματα της Ακρόπολης από άποψη αρχιτεκτονικού σχεδίου. Στο σημείο αυτό κατά τη μυθολογία είχε την κατοικία του ο βασιλιάς Ερεχθέας, που αργότερα ταυτίστηκε με τον Ποσειδώνα. Γι’ αυτό και ο ναός πήρε το όνομά του από το μυθολογικό αυτό βασιλιά της Αθήνας. Ο ναός χτίστηκε μεταξύ 425 και 406 π.Χ. με σχέδια του αρχιτέκτονα Καλλίμαχου και είναι ένα από τα αριστουργήματα του ιωνικού ρυθμού.

38 ΚΑΡΥΑΤΙΔΕΣ Εσωτερικά ο ναός ήταν χωρισμένος σε δύο μέρη. Το ανατολικό μέρος προς την πρόσοψη ήταν της Αθηνάς, το άλλο του Ποσειδώνα. Στο ιερό της Αθηνάς βρισκόταν το ξόανό της, ένα άγαλμά της δηλαδή κατασκευασμένο από ξύλο ελιάς, για το οποίο πίστευαν ότι είχε πέσει από τον ουρανό. Στο ιερό του Ποσειδώνα, όπου κατεβαίνει κανείς με δώδεκα σκαλοπάτια, η ξηλωμένη σ’ ένα σημείο στέγη και οι τρεις τρύπες στο βράχο του δαπέδου προκλήθηκαν από το χτύπημα της τρίαινας του θεού, όπως πίστευαν οι αρχαίοι. Το πιο γνωστό όμως μέρος του Ερεχθείου είναι η «Πρόστασις των Κορών», οι περίφημες δηλ. Καρυάτιδες. Πρόκειται για ένα σκεπαστό μπαλκόνι, του οποίου η στέγη στηρίζεται όχι σε κίονες, αλλά σε έξι αγάλματα Κορών εξαιρετικής τέχνης

39 Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΚΡΩΠΟΛΗΣ
Διαπιστώθηκε ότι ο λόφος ήταν κατοικημένος από την 3η χιλιετία π.Χ.. Υπήρχε εκεί συνοικισμός καθώς επρόκειτο για φυσικό οχυρό. με πρόσβαση μόνο από τη δυτική πλευρά, ενώ η επάνω επιφάνεια του λόφου ήταν αρκετά πλατιά ώστε να μπορεί να κατοικηθεί, στις δε πλαγιές υπήρχαν υδάτινες πηγές. Ο Θουκυδίδης μάλιστα γράφει ότι «ἡ Ἀκρόπολις ἡ νῦν οὖσα πόλις ῆν» (2 - 15). Το μέγαρο του τοπικού άρχοντα βρισκόταν στη θέση όπου πολλούς αιώνες αργότερα χτίστηκε το Ερέχθειο. Συν τω χρόνω ο άρχοντας του συνοικισμού της Ακρόπολης απέκτησε μεγάλη δύναμη και κάποια στιγμή ένωσε υπό την εξουσία του με ειρηνικό τρόπο ολόκληρη την Αττική με εξαίρεση την Ελευσίνα. Η παράδοση λέει ότι ο άρχοντας αυτός που ένωσε τους συνοικισμούς της Αττικής ήταν ο Θησέας. Το γεγονός αυτό τοποθετείται στο δεύτερο ήμισυ της δεύτερης προ Χριστού χιλιετίας. Ο κίνδυνος εχθρικών επιδρομών ανάγκασε τον ηγεμόνα αυτό να οχυρώσει την Ακρόπολη με ένα τείχος από μεγάλες πέτρες, το γνωστό αργότερα ως Κυκλώπειο Τείχος. Ο θεσμός της κληρονομικής μοναρχίας καταργήθηκε μετά την αποτυχημένη εισβολή των Δωριέων (11ος αιώνας). Η τάξη των γαιοκτημόνων αναλαμβάνει την εξουσία και επικρατεί το αριστοκρατικό πολίτευμα. Παύει να είναι διοικητικό κέντρο η Ακρόπολη. Η διοίκηση ασκείται από την κάτω πόλη, το άστυ. Ο λόφος της Ακρόπολης χρησιμοποιείται πλέον ως χώρος θρησκευτικών τελετών, αν και έως τον 4ο αιώνα αποκαλείται «πόλις». Εκεί όπου αρχικά βρισκόταν το μέγαρο του άρχοντα των μυκηναϊκών χρόνων ανοικοδομήθηκε τον 8ο αιώνα μικρός ναός αφιερωμένα στην προστάτιδα της πόλης, την Αθηνά Πολιάδα. Ο ναός αυτός αναφέρεται από τον Όμηρο στην Ιλιάδα (Β ):

40 ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΟΡΓΙΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΤΕΦΟΣ ΠΡΕΝΤΖΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΠΑ ΜΑΡΙΛΕΝΑ ΜΑΡΙΑ ΤΣΑΡΠΕΛΑ