Διαπολιτισμική Προσέγγιση και Παγκοσμιοποίηση

Παρουσίαση με θέμα: "Διαπολιτισμική Προσέγγιση και Παγκοσμιοποίηση"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Διαπολιτισμική Προσέγγιση και Παγκοσμιοποίηση
Διαπολιτισμική Προσέγγιση και Παγκοσμιοποίηση Η αναγκαιότητα της διαπολιτισμικής προσέγγισης υπαγορεύεται από τη διαδικασία της παγκοσμιοποίησης και τη μετανάστευση, η οποία αποτελεί μια μόνο περίπτωση του φαινόμενου της παγκοσμιοποίησης.

2 Διαπολιτισμική Προσέγγιση και Παγκοσμιοποίηση
Διαπολιτισμική Προσέγγιση και Παγκοσμιοποίηση Παρατηρούμε μια μετατόπιση στην έμφαση της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης. α) Στο παρελθόν ο κύριος στόχος της ήταν ο παραμερισμός των διακρίσεων με βάση τη φυλή, το φύλο, την εθνοτική καταγωγή κτλ., καθώς και η διδασκαλία της πολιτικής και κοινωνικής ισότητας. β) Σήμερα, ο στόχος για μια ευνομούμενη δημοκρατική εθνική κοινωνία έχει αντικατασταθεί από τη προσήλωση σε ένα χωρίς όρια «νεοφιλελεύθερο ήθος», το οποίο δίνει έμφαση στην ανάπτυξη δεξιοτήτων και ικανοτήτων που θα καθιστούν ικανούς τους πολίτες να λειτουργούν ως «πολίτες του κόσμου», με αρχές που διαμορφώνονται από την παγκόσμια αγορά και χωρίς ρίζες σε συγκεκριμένο εθνικό κράτος.

3 Διαπολιτισμική Προσέγγιση και Παγκοσμιοποίηση
Διαπολιτισμική Προσέγγιση και Παγκοσμιοποίηση Όπως και η παραδοσιακή διαπολιτισμική εκπαίδευση, η νέα εκδοχή της αναζητά να προκαλέσει στερεότυπα και προκαταλήψεις, να διευρύνει τους ορίζοντες των ανθρώπων και να αναπτύξει τις ικανότητές τους για διαπολιτισμική αλληλεπίδραση. Ωστόσο, διαφέρει από την παραδοσιακή διαπολιτισμική εκπαίδευση στο ότι δε συνδέεται πια με κάποιο εθνικό πρόγραμμα κοινωνικής δικαιοσύνης και ισότητας. Ο στόχος είναι να αναπτύξει ένα κοσμοπολίτικο πολιτισμικό κεφάλαιο του ατόμου όχι για να αντιμετωπίσει αδικίες και αποκλεισμούς που καθιστούν μειονεκτικές και στιγματίζουν συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες στο πλαίσιο του εθνικού κράτους.

4 Διαπολιτισμική Προσέγγιση και Παγκοσμιοποίηση
Διαπολιτισμική Προσέγγιση και Παγκοσμιοποίηση Μπορούμε να ονομάσουμε αυτή την αντιπαράθεση ως σύγκρουση ανάμεσα στον «τοπικό- εθνικό διαπολιτισμό» και τον «κοσμοπολίτικο διαπολιτισμό». Ο πρώτος τονίζει την ανάγκη μάθησης και σεβασμού των ταυτοτήτων και των πολιτισμών των ομάδων που αποτελούν την εθνική κοινωνία με στόχο περισσότερη δικαιοσύνη και ισονομία για όλους τους πολίτες. Ο δεύτερος προκρίνει τη μάθηση των διεθνών γλωσσών και πολιτισμών, ιδιαίτερα αυτών με διεθνή επιρροή (Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ρώσικα, Κινέζικα, Ισπανικά) ως ένα τρόπο ενίσχυσης της οικονομικής δυνατότητας και του πολιτισμικού κεφαλαίου του ατόμου σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο.

5 Διαπολιτισμική Προσέγγιση και Παγκοσμιοποίηση
Διαπολιτισμική Προσέγγιση και Παγκοσμιοποίηση Για τους υποστηρικτές της διαπολιτισμικής προσέγγισης αυτή η κοσμοπολίτικη αντίληψη του διαπολιτισμού ενέχει σοβαρό κίνδυνο να διαχωριστεί σταδιακά από κάθε πρόγραμμα κοινωνικής δικαιοσύνης στο επίπεδο του εθνικού κράτους. Στον Καναδά, για παράδειγμα, η Joshee διαπιστώνει μια σημαντική μετατόπιση της έμφασης της πολιτικής για τον πολυπολιτισμό. Ενώ στο παρελθόν αντιμετωπιζόταν ως ένας τρόπος προώθησης της κοινωνικής ισότητας και δικαιοσύνης μέσα από την ένταξη των ομάδων που βίωναν τον κοινωνικό αποκλεισμό, σήμερα ο πολυπολιτισμός ερμηνεύεται με όρους της νεοφιλελεύθερης «κοινωνικής συνοχής» που δίνει έμφαση στην ανεκτικότητα της πολιτισμικής ετερότητας, χωρίς καμιά δέσμευση για μείωση των οικονομικών διακρίσεων και ανισοτήτων.

6 Διαπολιτισμική Προσέγγιση και Παγκοσμιοποίηση
Διαπολιτισμική Προσέγγιση και Παγκοσμιοποίηση Η διαπολιτισμικότητα δημιουργεί εντάσεις και αντιπαραθέσεις. Ακόμα και στις κοινωνίες που αναγνωρίζεται η αναγκαιότητα διαπολιτισμικών προσεγγίσεων παρουσιάζονται λιγότερο ή περισσότερο έντονες διαφωνίες αναφορικά με το εννοιολογικό περιεχόμενο και τον τρόπο εφαρμογής τους. Αυτό που κυρίως «διχάζει» είναι το θέμα της ισορροπίας ανάμεσα στην ενότητα και την ετερότητα ενός εθνικού κράτους. Η διαπολιτισμική προσέγγιση έρχεται, ανάμεσα στα άλλα, να διαβεβαιώσει ότι η αναγνώριση της ετερότητας δεν υποσκάπτει τις προσπάθειες για την εδραίωση κοινών πολιτισμικών αξιών, αμοιβαίας εμπιστοσύνης και αλληλεγγύης ανάμεσα στις κοινωνικές ομάδες.

7 Όσοι αντιτίθενται στη διαπολιτισμική προσέγγιση θεωρούν ότι πολιτικές που υποστηρίζουν τις εθνοπολιτισμικές ταυτότητες αναγκαστικά υποσκάπτουν την ευρύτερη εθνική ταυτότητα. Υποστηρίζουν ότι όσο περισσότερο οι μετανάστες ενθαρρύνονται να ταυτίζονται με την εθνοπολιτισμική τους ομάδα τόσο λιγότερο θα ταυτίζονται με την ευρύτερη κοινωνία ή τους συμπολίτες τους των άλλων εθνοπολιτισμικών ομάδων.

8 Διαπολιτισμική Προσέγγιση και Παγκοσμιοποίηση
Διαπολιτισμική Προσέγγιση και Παγκοσμιοποίηση Το εκπαιδευτικό δίλημμα στις πολυπολιτισμικές κοινωνίες των εθνικών κρατών είναι να συνδυάσουν την αναγνώριση και το σεβασμό των επιμέρους πολιτισμικών ομάδων με τη δημοκρατική κοινωνία, με τα ιδεώδη και τις αξίες της οποίας, όλοι οι πολίτες θα μπορούν να ταυτιστούν. Η ανάπτυξη της ικανότητας των μαθητών να λειτουργούν σε εθνοτικό, εθνικό και πλανητικό επίπεδο και η ταύτιση όλων με την εθνική πολιτισμική έκφραση προϋποθέτει ένα διαπολιτισμικό σχολικό πρόγραμμα που θα συμβάλει στη διαμόρφωση μιας εθνικής πολιτισμικής ταυτότητας, η οποία θα αντανακλά τις προοπτικές, τις ελπίδες και τις δυνατότητες όλων των πολιτών και θα προωθεί το δημόσιο συμφέρον.