Πολιτισμός και πολυμορφία

Παρουσίαση με θέμα: "Πολιτισμός και πολυμορφία"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Πολιτισμός και πολυμορφία
ΕΝΟΤΗΤΑ 2 Θέμα 1 Πολιτισμός και πολυμορφία

2 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ I. Τι είναι ο πολιτισμός (κουλτούρα);
II. Τι κατανοούμε με την κοινωνικοποίηση; III. Η έννοια της πολυμορφίας. Πολιτιστική πολυμορφία IV. Πολιτιστικός πλουραλισμός: Διαπολιτισμικότητα ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνοτικές σχέσεις. Θέμα 1: Πολιτισμός και πολυμορφία

3 Τι είναι η πολιτισμός (κουλτούρα);
Αρχικά, η έννοια του πολιτισμού (της κουλτούρας) είχε έναν προσδιοριστικό ή λειτουργικό χαρακτήρα: την καλλιέργεια πάνω σ’ ένα αντικείμενο. Κάτι τέτοιο νοείται ως μια διαδικασία μετάβασης από την άγνοια στον πολιτισμό διαμέσου μιας μεθοδολογικής άσκησης, της εκπαίδευσης. Στη συνέχεια, ο πολιτισμός έγινε κατανοητός με ουσιαστικό χαρακτήρα: ως αποτέλεσμα μιας διαδικασίας πάνω από τη διαδικασία καθεαυτή, ως ένα προϊόν που θεωρείται κάτι περισσότερο από την ίδια την καλλιέργεια. Ένας από τους κλασικούς ορισμούς του πολιτισμού είναι αυτός που υιοθετήθηκε από τον Έ. Μπ. Τέιλορ (1871). Για τον Τέιλορ, «κουλτούρα ή πολιτισμός, με την ευρύτερη έννοια της εθνογραφίας, είναι ένα σύνθετο σύνολο που περιλαμβάνει γνώσεις, πεποιθήσεις, τέχνη, ήθη, νόμους, παραδόσεις και άλλες συνήθειες και δεξιότητες που αποκτούν οι άνθρωποι ως μέλη μιας κοινωνίας». Ο πολιτισμός συνεπάγεται περιεχόμενο γνώσεων και προτύπων συμπεριφοράς που μαθαίνονται κοινωνικά∙ πρόκειται, δηλαδή, για αφηρημένα πρότυπα που μοιράζεται η κοινότητα, τα οποία αντανακλώνται στις συμπεριφορές (και στο αποτέλεσμα των συμπεριφορών) των ατόμων που είναι μέλη της κοινότητας. ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνοτικές σχέσεις. Θέμα 1: Πολιτισμός και πολυμορφία

4 Διαστάσεις και στοιχεία του Πολιτισμού
Πεποιθήσεις: παραδοχές για τον κόσμο και τα πράγματα. Οι πεποιθήσεις δεν είναι απτές (είναι πράξεις πίστης), αλλά θεωρούνται αληθινές. Αποτελούν τη βάση των αξιών που καθοδηγούν τα αξιακά μοντέλα-υποδείγματα των κοινωνιών. s Αξίες: αξιολογικές κρίσεις-εκτιμήσεις για γεγονότα ή πράγματα που επιθυμούμε ή που απορρίπτουμε. Εσωρικεύονται με τη γέννησή μας και, μερικές φορές, αγνοούμε την ύπαρξή τους. Κανόνες: κανόνες που ρυθμίζουν τη συμπεριφορά των μελών μιας κοινωνίας. Θεσμοποίηση ή θεσμοθέτηση των αξιών της εκάστοτε κοινότητας (νομικοί κανόνες, παραδοσιακοί, ηθικοί, θρησκευτικοί κανόνες κ.λπ.) Άυλη διάσταση (Άυλος πολιτισμός ) Κοινωνικά ιδεώδη Υλική διάσταση (Υλικός πολιτισμός): περίτεχνα υλικά αντικείμενα που δημιουργούν οι άνθρωποι μέσω των αφηρημένων προτύπων τους (άυλο πολιτισμό ή κουλτούρα). ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνοτικές σχέσεις. Θέμα 1: Πολιτισμός και πολυμορφία

5 Σύμβολα Γλώσσα Χειρονομίες, λέξεις, στάσεις κ.λπ.
Η σημασία τους εξαρτάται από τις συμφωνίες που έχουν διαμορφωθεί εντός κάθε πολιτισμού. Ως μέλη της κοινωνίας, τα αποκωδικοποιούμε διαρκώς και τους προσδίδουμε κάποιο νόημα. Ορισμένα είναι παγκόσμια και άλλα ανήκουν σε επιμέρους κοινωνίες. Ομοίως, εντός μιας κοινωνίας τα σύμβολα μπορούν να ερμηνευθούν διαφορετικά από τα επιμέρους άτομα (εξαιτίας θρησκευτικών, μορφωτικών παραγόντων κ.λπ.) Η αδυναμία να ερμηνεύσουμε σύμβολα κουλτούρας που διαφέρει από τη δική μας, ονομάζεται πολιτισμικό σοκ (cultural shock). Είναι το πιο σημαντικό υπάρχον συμβολικό δίκτυο, επειδή είναι αυτό που στηρίζει την κοινωνική δομή. Είναι αναπόσπαστη πτυχή του πολιτισμού. Ο πολιτισμός επηρεάζει τη γλώσσα και, έτσι, διαμορφώνει τις συνθήκες και τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τον κόσμο. Η ύπαρξη διαφορετικών γλωσσών συμβάλλει στην ενίσχυση των διαφορετικών ταυτοτήτων. ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνοτικές σχέσεις. Θέμα 1: Πολιτισμός και πολυμορφία

6 Τι κατανοούμε με την κοινωνικοποίηση;
Όπως περιγράψαμε, ο άνθρωπος είναι πολιτισμικό ον, με την έννοια ότι τρέφεται από τον πολιτισμό του και γίνεται μέρος του∙ κινεί τη διατήρηση ή τη μεταβολή του πολιτισμού (διατηρεί κάποιες εκδηλώσεις και τροποποιεί ή απορρίπτει άλλες). Σύμφωνα με αυτό, αντιλαμβανόμαστε τον πολιτισμό ως κάτι δυναμικό. Οι άνθρωποι γεννιούνται σε κοινότητες και κοινωνικοποιούνται εντός πολιτισμών. Με την κοινωνικοποίηση μαθαίνουμε πρότυπα συμπεριφοράς, τρόπους σκέψης και αίσθησης, αποκτούμε εργαλεία κατανόησης του κόσμου της κοινότητάς μας αλλά και του εξωτερικού κόσμου. Θα λέγαμε ότι η κοινωνικοποίηση αναφέρεται στη διαδικασία με την οποία το άτομο απορροφάται από τον πολιτισμό της κοινωνίας του. Σύμφωνα με τον Τσάιλντ (1982), άτομα που «γεννιούνται με ευρύ φάσμα δυνητικών συμπεριφορών, οδηγούνται να αναπτύξουν συμπεριφορές με περιορισμένα μόνον όρια τα οποία συνίστανται σε αυτά που είναι κοινά και αποδεκτά από τους κανόνες της κοινωνίας τους.» Είναι μια μαθητεία προσαρμογής (μάθηση κανόνων, αξιών και εικόνων της ομάδας μας). Είναι μια διαρκής διαδικασία στη ζωή του ατόμου, πιο έντονη στα πρώτα χρόνια της ζωής. Είναι αδιάλειπτη στη ζωή της κοινωνίας. Έχει ως αποτέλεσμα τη συνοχή της ομάδας. Κοινωνικοποίηση… ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνοτικές σχέσεις. Θέμα 1: Πολιτισμός και πολυμορφία

7 Η διαδικασία της κοινωνικοποίησης (Berger & Luckmann)
Οι άνθρωποι, σύμφωνα με αυτούς τους συγγραφείς, γεννιούνται με προδιάθεση να ανήκουν σε μια κοινωνία, αλλά χρειάζονται μια διαδικασία κοινωνικοποίησης για να γίνουν μέλη της. Πρωτογενής κοινωνικοποίηση Δευτερογενής κοινωνικοποίηση Αναφέρεται στην πρώτη φάση διαμέσου της οποίας το παιδί γίνεται μέλος της κοινωνίας. Σε αυτή τη φάση γίνεται η σταδιακή ενσωμάτωση των τρόπων των ενηλίκων. Αυτό το στάδιο ολοκληρώνεται όταν το παιδί αποκτήσει συνείδηση του «άλλου» και της σημασίας του: μαθαίνει τι αντιπροσωπεύει ο «άλλος». Κάθε επόμενη διαδικασία που εισαγάγει τον ήδη κοινωνικοποιημένο ενήλικο σε νέους τομείς και στόχους του κοινωνικού κόσμου. Το άτομο αναπτύσσει συμπεριφορές που είναι κοινωνικά αναμενόμενες από τους άλλους. Περίοδος Παιδική ηλικία Εσωτερίκευση Έντονη-ισχυρή Συναισθηματική προσκόλληση Μεγάλη και ουσιώδης Βαθμός επίγνωσης Ολικός/κοινωνικός κόσμος Περίοδος Ενηλικίωση Εσωτερίκευση Ασθενής Συναισθηματική προσκόλληση Χαμηλή και επουσιώδης Βαθμός επίγνωσης Κοινωνικός/μερικεύσεις του κόσμου ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνοτικές σχέσεις. Θέμα 1: Πολιτισμός και πολυμορφία

8 Επανακοινωνικοποίηση (Re-socialisation)
Η επανακοινωνικοποίηση είναι μια επανερμηνεία του παρελθόντος με βάση την τρέχουσα πραγματικότητα, όπου προβάλλονται στοιχεία του παρελθόντος που πριν δεν ήταν διαθέσιμα. Αυτό σημαίνει ότι στην παρούσα στιγμή υπάρχει μια μεταμόρφωση του παρελθόντος που συνεπάγεται την αντικατάσταση της πρωτογενούς κοινωνικοποίησης από μια νέα κοινωνικοποίηση. Αυτή η επανακοινωνικοποίηση είναι δύσκολο να συμβεί επειδή πρέπει να υπάρχουν οι ίδιοι πρωταρχικοί όροι κοινωνικοποίησης όπως πριν, αλλά στην ενήλικη ζωή. Για να να επιτευχθεί, θα πρέπει να πληρούνται ορισμένες από τις ακόλουθες προϋποθέσεις: Παράδειγμα διαδικασίας επανακοινωνικοποίησης είναι αυτό που εκδηλώνεται συνεπεία της μετανάστευσης. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας το άτομο υποχρεούται να αντικαταστήσει πολλά από τα προηγούμενα πολιτισμικά πρότυπα (της κοινωνίας προέλευσης) με αυτά της κοινωνίας προορισμού, καθώς προσπαθεί να προσαρμοστεί. Αυτή η κατάσταση βιώνεται ως κατάσταση βαθιάς και επώδυνης κρίσης. Πλήρης έλεγχος πάνω στο άτομο Εξάλειψη της παρελθούσας κατάστασης Άρνηση των ηθικών αξιών του παλιού εαυτού Συμμετοχή του ατόμου στην επανακοινωνικοποίησή του Μεγάλες κυρώσεις ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνοτικές σχέσεις. Θέμα 1: Πολιτισμός και πολυμορφία

9 Φορείς κοινωνικοποίησης
Σύμφωνα με τον Rocher (1990), η κοινωνικοποίηση είναι «η διαδικασία με την οποία ένας άνθρωπος μαθαίνει, καθόλη τη διάρκεια της ζωής του, τα κοινωνικοπολιτισμικά στοιχεία του περιβάλλοντος του, τα οποία προσθέτει στη δομή της προσωπικότητάς του, υπό την επίδραση των εμπειριών και των σημαντικών κοινωνικών φορέων ώστε, κατ’ αυτόν τον τρόπο, να προσαρμόζεται στο κοινωνικό περιβάλλον εντός του οποίου ζει». Με την ευρύτερη έννοια, όλοι είμαστε φορείς κοινωνικοποίησης, δηλαδή, αποτελούμε τρόπους με τους οποίους μοιράζονται και γίνονται κοινά οι γνώσεις, οι αξίες κ.λπ. Οι διαφορετικοί φορείς ενίοτε: Ενισχύουν τα αποτελέσματα της διαδικασίας της κοινωνικοποίησης. Δυσχεραίνουν τη διαδικασία της κοινωνικοποίησης. Κύριοι φορείς της κοινωνικοποίησης: Σε κάθε στάδιο της ζωής, διαφορετικοί φορείς θα ασκούν μεγαλύτερη επιρροή από άλλους. Οικογένεια Ομάδα ομοτίμων/ ομηλίκων Σχολείο Μέσα επικοινωνίας ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνοτικές σχέσεις. Θέμα 1: Πολιτισμός και πολυμορφία

10 Η έννοια της πολυμορφίας
Ποικιλία, πλουραλισμός, ετερογένεια, πολλαπλότητα… Για τον Wellner (2000) η πολυμορφία νοείται ως «μια σειρά ατομικών διαφορών και ομοιοτήτων μεταξύ ανθρώπων». Είναι μια εγγενής ανθρώπινη πραγματικότητα που αναφέρεται στα χαρακτηριστικά που ορίζουν την ύπαρξή μας και τους τρόπους δράσης μας και που μας επιτρέπουν να ταυτιστούμε με μια συγκεκριμένη ομάδα. Όταν μιλάμε για πολυμορφία, μιλάμε για διάκριση με βάση χαρακτηριστικά, όπως φυλή, ηλικία, πίστη, εθνική προέλευση, θρησκεία, εθνοτική καταγωγή, σεξουαλικό προσανατολισμό κ.λπ. Ανάλογα με τα χαρακτηριστικά που εστιάζουμε μπορούμε να αναλύσουμε τη διαφορετικότητα από διαφορετικές οπτικές πολιτιστικής πολυμορφίας. Η πολιτιστική πολυμορφία συγκροτείται στη βάση πολλαπλών πολιτισμών που συνυπάρχουν και αλληλεπιδρούν τόσο σε παγκόσμια κλίμακα όσο και σε διαφορετικές περιοχές του πλανήτη. Οι περισσότερες κοινωνίες προέρχονται από επιμειξίες διαφορετικών ατόμων και ομάδων. Οι πολιτισμικές διαφορές δημιουργούν παραδόσεις και καθορίζουν τρόπους ζωής που εκφράζονται με πολλαπλές εκδηλώσεις ή συμπεριφορές οι οποίες καθορίζουν συγκεκριμένες περιοχές: γλωσσικές, καλλιτεχνικές, θρησκευτικές, γαστρονομικές, κοινωνικές δομές κ.λπ. ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνοτικές σχέσεις. Θέμα 1: Πολιτισμός και πολυμορφία

11 Οικουμενική διακήρυξη της UNESCO για την πολιτιστική πολυμορφία
Οι παραπάνω διαφορές αποτελούν επίσης αιτίες συγκρούσεων και εντάσεων μεταξύ των ομάδων. Υπ’ αυτήν την έννοια, μέσα σε κάθε ομάδα, τα άτομα παρουσιάζουν διαφορετικούς τρόπους κατανόησης και εμπειρίας της κοινής κουλτούρας της ομάδας. Η πολιτιστική πολυμορφία αποτελεί κοινή κληρονομιά της ανθρωπότητας, και πολλά κράτη υποστηρίζουν τη διατήρηση των ποικίλων υφιστάμενων πολιτισμών στην επικράτειά τους. Οικουμενική διακήρυξη της UNESCO για την πολιτιστική πολυμορφία Άρθρο 1. Πολιτιστική πολυμορφία, η κοινή κληρονομιά της αθρωπότητας Άρθρο 2. Από την πολιτιστική πολυμορφία στον πολιτιστικό πλουραλισμό Ο πολιτισμός προσλαμβάνει διάφορες μορφές στο χρόνο και το χώρο. Αυτή η πολυμορφία είναι ενσωματωμένη στη μοναδικότητα και τον πλουραλισμό της ταυτότητας των ομάδων και των κοινωνιών που αποτελούν την ανθρωπότητα. Ως πηγή ανταλλαγών, καινοτομίας και δημιουργικότητας, η πολιτιστική πολυμορφία είναι τόσο απαραίτητη για την ανθρωπότητα, όσο απαραίτητη είναι η βιοποικιλότητα για τη φύση. Υπό αυτή την έννοια, συνιστά κοινή κληρονομιά της ανθρωπότητας και πρέπει να αναγνωρίζεται και να βεβαιώνεται προς όφελος της σημερινής αλλά και των μελλοντικών γενεών. Στις όλο και πιο πολύμορφες κοινωνίες μας, είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί η αρμονική αλληλεπίδραση μεταξύ ανθρώπων και ομάδων με πολλαπλές, ποικίλες και δυναμικές πολιτιστικές ταυτότητες, καθώς και η προθυμία τους να συμβιώσουν… Βάσει αυτού του ορισμού, ο πολιτιστικός πλουραλισμός συνιστά την πολιτική απάντηση στο γεγονός της πολιτιστικής πολυμορφίας. Άρρηκτα συνδεδεμένος με το δημοκρατικό πλαίσιο, ο πολιτιστικός πλουραλισμός συμβάλλει στις πολιτιστικές ανταλλαγές και στην άνθηση της δημιουργικής ικανότητας που στηρίζει τη δημόσια ζωή. ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνοτικές σχέσεις. Θέμα 1: Πολιτισμός και πολυμορφία

12 Σύμφωνα με όσα παρατίθενται στη Λευκή Βίβλο για τη διαχείριση της πολυμορφίας [βλέπε Pin κ.ά. (2007)]: «Η πολυμορφία είναι ασυγκράτητη (...) είναι αναπόφευκτη, μεταξύ των άλλων αιτιών, εξαιτίας: της γήρανσης του πληθυσμού των χωρών του τρίτου κόσμου και των χωρών του πρώτου κόσμου∙ της μετανάστευσης, των πολιτιστικών τάσεων· του νέου ρόλου των γυναικών, της αποδοχής της αξίας του κάθε ατόμου στη δημοκρατία∙ της εδραίωσης των ανθρώπινων δικαιωμάτων· της ανάπτυξης της έμφυλης ιδεολογίας και της ευαισθητοποίησης απέναντι στα άτομα με αναπηρία. Συνοψίζοντας, η αποτελεσματικότητα της πολυμορφίας, μέσω της αύξησης της δημιουργικότητας, της εξεύρεσης ταλέντων και πλούτου στο ανθρώπινο κεφάλαιο, της ηθικής αξίας της ενίσχυσης και του αναπόφευκτού της, δημιουργεί την ανάγκη αντιμετώπισης του φαινομένου εντός και εκτός των επιχειρήσεων. ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνοτικές σχέσεις. Θέμα 1: Πολιτισμός και πολυμορφία

13 Διαχείριση της πολυμορφίας
Η κατανόηση ότι η πολιτιστική πολυμορφία αναγνωρίζει πολλαπλές πολιτισμικές ομάδες στην ίδια επικράτεια, επιβάλει τη διαχείρισή της ώστε να προαχθεί η ειρηνική συνύπαρξη των ανθρώπων που αποτελούν μέρος της. Η διαχείριση της πολυμορφίας είναι δυνατόν να συνεπάγεται απαντήσεις σε ετερογενείς κοινωνικές συνθήκες. Αυτός ο όρος έχει δύο χρήσεις: Ως έννοια: αναφέρεται σε μια ιδεώδη κατάσταση σχετικά με το πώς θα πρέπει να λειτουργούν οι κοινωνικές σχέσεις. Βασίζεται στον τρόπο με τον οποίο οι ομάδες και τα άτομα αλληλεπιδρούν μέσα σε μια χώρα. Έχει μια αξιολογική λογική. Ως απόδοση της πραγματικότητας: περιλαμβάνει δραστηριότητες που εκδηλώνονται σε κοινωνικό και ατομικό επίπεδο στο πλαίσιο των ανθρώπινων και συνταγματικών δικαιωμάτων. Ακόμη και αν η δική μας θέση είναι αυτή που σέβεται τις διαφορές, δεν κινούνται όλες οι οπτικές διαχείρισης της πολυμορφίας προς αυτή την κατεύθυνση. Η διαχείριση της πολυμορφίας συνδέεται με πολιτικές και νόμους των κρατών. Ενώ ορισμένοι νόμοι προσπαθούν να εξαλείψουν τους φραγμούς και επιδιώκουν την αναγνώριση των μεμονωμένων διαφορών, ορισμένοι άλλοι επιδιώκουν την ομογενοποίηση των ομάδων. Ορισμένα από τα μοντέλα διαχείρισης της πολυμορφίας που εφαρμόζονται στην πράξη είναι : Το μοντέλο της αφομοίωσης. Το μοντέλο του χωνευτηρίου. Το μοντέλο του πολιτιστικού πλουραλισμού. (Βλέπε θέμα 4) ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνοτικές σχέσεις. Θέμα 1: Πολιτισμός και πολυμορφία

14 Θέσεις του εθνικού πληθυσμού σχετικά με τους μετανάστες
Cultural pluralism Πολιτιστικός πλουραλισμός Πολυπολιτισμικότητα Έμφαση στον δικό μας πολιτισμό Αρχές της ισότητας και της διαφοράς Διαπολιτισμικότητα Έμφαση στις σχέσεις μεταξύ των πολιτισμών Αρχές ισότητας και διαφοράς + θετική διάδραση Αρχές: -Ισότητα: η μη διάκριση του άλλου πολιτισμού. -Διαφορά: η αποδοχή του “άλλου” πολιτισμού και του τρόπου του ως έχει. . Απορρέει από την ένταξη και είναι αιτία για τον αποκλεισμό ορισμένων. Θέσεις του εθνικού πληθυσμού σχετικά με τους μετανάστες Απορρέει από τον αποκλεισμό και αναζητά την ενσωμάτωση των πάντων. Που σημαίνει τη συνύπαρξη των διαφορετικών πολιτισμών εντός της ίδιας επικράτειας. MODULE 2. Cultural diversity and interethnic relations. Topic 1: Culture and diversity

15 ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ (interculturality)
Διαπολιτισμικότητα Ο Carlos Giménez (2003), κάνει διάκριση μεταξύ διαπολιτισμού και διαπολιτισμικότητας (κατά τον ίδιο τρόπο που διέκρινε τον πολυπολιτισμό και την πολυπολιτισμικότητα). . ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ (interculturality) ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΤΗΤΑ (interculturalism) -Ισότητα στις διεθνικές, διαγλωσσικές και διαθρησκευτικές σχέσεις. - Αντίληψη/πρόσληψη των πραγμάτων ή των γεγονότων (Τι συμβαίνει στην πραγματικότητα). - Συνύπαρξη στην πολυμορφία. - Αρχή της ισότητας, της διαφοράς και της θετικής διάδρασης. - Κανονιστική οπτική ή κοινωνικοπολιτικές και ηθικές προτάσεις (Τι θα πρέπει να συμβεί). Αναλύει τις σχέσεις που αναπτύσσονται μεταξύ ατόμων και ομάδων που διαφέρουν ως προς τον πολιτισμό τους. Προτείνει τρόπους με τους οποίους θα πρέπει να εκδηλωθούν αυτές οι διαδράσεις. Αναφέρεται σε έναν από τους τρόπους διαχείρισης της πολυμορφίας. ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνοτικές σχέσεις. Θέμα 1: Πολιτισμός και πολυμορφία

16 Σεβασμός στην πολυμορφία
Θετική διάδραση Σεβασμός στην πολυμορφία Ισότητα Βασικές αρχές διαπολιτισμικότητας: Στη θετική διαχείριση της πολυμορφίας υπάρχει ανάγκη για ενθάρρυνση της ισότητας μεταξύ των ομάδων σε όλα τα επίπεδα: νομική ισότητα, ίση μεταχείριση, ισότητα ευκαιριών και ισότητα φύλων κ.λπ. Εκδηλώσεις υπέρ της αρχής της ισότητας στις κοινοτικές δράσεις για την πολιτιστική συνύπαρξη: -Κοινοτικά μέτρα για την εξισορρόπηση των ευκαιριών μεταξύ αγοριών και κοριτσιών. -Ισότιμη πρόσβαση όλων στην υγεία και σε κοινωνικούς πόρους. -Ισότητα του διαλόγου με τους γείτονες των διαφορετικών πολιτισμών. Δεν θα υπάρξει θετική διαχείριση της πολυμορφίας χωρίς αμοιβαία εκτίμηση, σεβασμό και χωρίς τα πλεονεκτήματα των ατομικών διαφορών. Δεν μιλάμε για ακραίο εξισωτισμό αλλά για έναν ισότιμο σεβασμό των διαφορών, στο δρόμο της της ένωσης μέσα από την πολυμορφία. Εκδηλώσεις κοινοτικών δράσεων:   -Αναγνώριση των διαφορετικών πολιτιστικών, γλωσσικών ή θρησκευτικών εκφράσεων της κοινότητας. -Φροντίδα διατήρησης «όλων των διαφορών» στις συναντήσεις, π.χ. των ατόμων που ζουν στην ίδια γειτονιά. -Δημιουργία εκδηλώσεων υπέρ της «πολυπολιτισμικότητας» από ομοσπονδίες και συνδέσμους (συλλόγων ή ενώσεων) από διαφορετικές χώρες. Η αξιοποίηση της διαφορετικότητας, επωφελεία όλων όσα είναι κοινά για όλους, επιτυγχάνεται μέσω της διαπολιτισμικής συνεργασίας. Ό,τι είναι κοινό για όλους, είναι δυναμικό και μεταβαλλόμενο και πρέπει να υφίσταται την κοινοτική ταυτοποίηση και επεξεργασία. Ορισμένα κοινά ενδιαφέροντα μεταξύ διαφόρων τομέων: -Η ανάγκη βελτίωσης της ποιότητας ζωής. -Η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των πολιτών. Προαπαιτούμενα κοινοτικών δράσεων για μια θετική αλληλεπίδραση: -Οι Κοινές/αμοιβαίες ευθύνες. -Η διαπολιτισμική διαμεσολάβηση. -Ο διαπολιτισμικός διάλογος. ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνοτικές σχέσεις. Θέμα 1: Πολιτισμός και πολυμορφία

17 Βίντεο Weisse Massai. Hermine Huntgeburth, Germany, drama, 2005
Blond Diamond. Edward Zwick, USA, drama, 2006 Baraka. Ron Fricke, Constantine Nicholas, Genevieve Nicholas, USA, 1992 My Big Fat Greek Wedding. Joel Wick, Nia Vardalos, USA, Canada, 2002 L’auberge espagnole. Cedric Klapish, Spain, France, 2002 Preschool in Three Cultures. Japan, China and the United States. Joseph J. Tobin, David Y. H. Wu, Dana H. Davidson, USA, Japan Material and non-material culture: Japanese Culture in regards to Hofstede and Gesteland: Richard Gesteland seminar about Cross Culture: ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνοτικές σχέσεις. Θέμα 1: Πολιτισμός και πολυμορφία

18 Πηγές Αναφορές Berger, P., & Luckmann, T. (1966). The social construction of reality. A treatise in the sociology of knowledge, trad. fr. La construction sociale de la réalité, Paris, Armand Colin, Zigler, E., Lamb, M. E., & I. L. Child (1982). Socialization and personality development. (2nd ed.). New York: Oxford University Press. Gimenez, C. (2003 ) “Pluralismo, multiculturalismo e interculturalidad. Propuesta de clarificación y apuntes educativos”. Educación y Futuro: Revista de Investigación Aplicada y Experiencias Educativas, nº 8. Editorial CES - Don Bosco - EDEBË. Abril Págs Pin, J. R., García Lombardía, P., & Gallifa, A. (2007): En CELA: Centro para la Empresa en Latinoamérica, Adecco (Ed.), Libro blanco sobre la gestión de la diversidad en l as empresas españolas: Retos, oportunidades y buenas prácticas IESE. Rocher, G. (1990). Introducción a la Sociología general. Barcelona: Herder. Tylor, Edward B. [1871] Primitive culture: researches into the development of mythology, philosophy, religion, art, and custom. London, John Murray. Wellner, A. (2000.) ‘How do you spell diversity?’ Training, 4(37), pp ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνοτικές σχέσεις. Θέμα 1: Πολιτισμός και πολυμορφία

19 Πηγές Βιβλιογραφία Kahn, J. S. (ed.). (1975). El concepto de cultura. Barcelona: Anagrama. Malinowski, B. [1973]. (1988), Una teoría científica de la cultura, Barcelona: Edhasa. Giddens, A. & Turner, J. (eds.). [1987]. (1992). La teoría social hoy, Madrid: Alianza Editorial. Giménez, C. (1996). "La integración de los Inmigrantes y la interculturalidad: Bases teóricas de una propuesta práctica" Arbor: Ciencia, Pensamiento y Cultura (607): Giménez, C. (2003): Pluralismo, Multiculturalismo e Interculturalidad. Propuesta de clarificación y apuntes educativos. Educación y Futuro digital: Educación Intercultural, 8. Spears, R.(2011). Group Identities: The social identity perspective. Schwartz, Luyckx, Vignoles (Eds) Handbook of Identity Theory and Research. Watson, C. W. (2000): Multiculturalism. Buckingam: Open University Press. ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνοτικές σχέσεις. Θέμα 1: Πολιτισμός και πολυμορφία