Η θεωρία των κοινωνικών αναπαραστάσεων: στερεότυπα και προκαταλήψεις

Παρουσίαση με θέμα: "Η θεωρία των κοινωνικών αναπαραστάσεων: στερεότυπα και προκαταλήψεις"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Η θεωρία των κοινωνικών αναπαραστάσεων: στερεότυπα και προκαταλήψεις
ΕΝΟΤΗΤΑ 2 Θέμα 3 Η θεωρία των κοινωνικών αναπαραστάσεων: στερεότυπα και προκαταλήψεις

2 I. Κοινωνικές αναπαραστάσεις
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ I. Κοινωνικές αναπαραστάσεις II. Στερεότυπα III. Προκαταλήψεις ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνικές σχέσεις. Θέμα 3: Θεωρία των κοινωνικών αναπαραστάσεων: στερεότυπα και προκαταλήψεις

3 Κοινωνικές αναπαραστάσεις (Social representations)
Κοινωνική αναπαράσταση Ως Έννοια Θεωρία Πολυσήμαντη Η θεωρία της κοινωνικής γνώσης που μας επιτρέπει να εξηγήσουμε τις γνωστικές και κοινωνικές διαδικασίες με τις οποίες δομείται η πραγματικότητα. Ορισμός της Jodelet Ορισμός του Moscovici Άλλων (Farr, Branchs, κ.λπ.) «Είναι εύκολο να παρατηρήσουμε την πραγματικότητα των κοινωνικών αναπαραστάσεων, αλλά δεν είναι εύκολο να κατανοήσουμε την έννοια» (Moscovici, στο Ibáñez, 1988) ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνικές σχέσεις. Θέμα 3: Θεωρία των κοινωνικών αναπαραστάσεων: στερεότυπα και προκαταλήψεις

4 Κοινωνικές αναπαραστάσεις
Ο ορισμός της έννοιας της κοινωνικής αναπαράστασης είναι ένα δύσκολο έργο λόγω της πολυπλοκότητας του όρου. Δύο από τους καλύτερους ορισμούς που προτάθηκαν είναι αυτοί της Jodelet (1968) και του Moscovici (1979): Αυτές οι δομές σκέψης μάς βοηθούν να κατανοήσουμε και να ερμηνεύσουμε τι κάνουμε στον κόσμο. «Η έννοια της κοινωνικής αναπαράστασης συνεπάγεται μια συγκεκριμένη γνώση, κοινό νου, και περιεχόμενο που αναφέρεται σε λειτουργίες και διαδικασίες γένεσης κοινωνικών συμβάντων και φαινομένων. Με ευρύτερη έννοια, μπορούμε να μιλήσουμε για κοινωνική σκέψη. Οι κοινωνικές αναπαραστάσεις δημιουργούν τρόπους πρακτικής σκέψης που προσανατολίζονται στην επικοινωνία, την κατανόηση και τον έλεγχο του κοινωνικού περιβάλλοντος, του πραγματικού και του ιδεώδους». (Jodelet, 1968) «Η κοινωνική αναπαράσταση είναι ένας ειδικός τρόπος σκέψης που μέσω του οποίου καλλιεργούνται συμπεριφορές και επικοινωνίες μεταξύ των ατόμων. Η αναπαράσταση είναι ένα οργανωμένο σύνολο γνώσεων και μία από τις ψυχικές δραστηριότητες που επιτρέπει στους ανθρώπους να συλλάβουν τη φυσική και κοινωνική πραγματικότητα. Οι αναπαραστάσεις προστίθενται σε μια ομάδα ή μια σχέση κοινωνικής ανταλλαγής, απελευθερώνουν τις δυνάμεις της φαντασίας»   (Moscovici, 1979) (Moscovici, 1979) “La representación social es una modalidad particular de conocimiento, cuya función es la elaboración de los comportamientos y la comunicación entre los individuos. La representación es un corpus organizado de conocimientos y una de las actividades psíquicas gracias a las cuales los hombres hacen inteligible la realidad física y social, se integran en un grupo o en una relación cotidiana de intercambios, liberan los poderes de su imaginación” (Moscovici, 1979) ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνικές σχέσεις. Θέμα 3: Θεωρία των κοινωνικών αναπαραστάσεων: στερεότυπα και προκαταλήψεις

5 Χαρακτηριστικά των κοινωνικών αναπαραστάσεων
Αναφέρονται σε αντικείμενα Κάνουν να φαίνεται σαν υπαρκτό κάτι που υπάρχει μόνον στο νοητικό επίπεδο και το οποίο ουσιαστικά απουσιάζει από την πραγματικότητα. Εμπεριέχουν εικόνες και συμβολικές διαστάσεις Η γνώση μετατρέπεται σε εικόνα, στην οποία δίνεται συνοχή και νόημα. Το άτομο δεν αντιγράφει αλλά επεξεργάζεται ενεργά, ερμηνεύει και αναθεωρεί την πραγματικότητα. Αυτή η οπτική της πραγματικότητας βασίζεται στην κοινωνική αλληλεπίδραση και γνώση. Διαπερνά τις γενιές μέσω της κοινωνικοποίησης, κατά την οποία οι πληροφορίες ερμηνεύονται και μετασχηματίζονται. Είναι ψυχολογικές κατασκευές της πραγματικότητας Έχουν κοινωνικό χαρακτήρα Εκπονούνται και διαμοιράζονται μέσα από την ομάδα με σκοπό να ταξινομηθούν και να αποτελέσουν ένα κοινωνικό γνωστικό αντικείμενο που θα προστεθεί στην καθημερινή ζωή. Δεν συνιστούν έγκυρη/επίσημη γνώση αλλά γνώσεις που δημιουργούνται καθημερινά εντός των κοινωνικών σχέσεων. Από τις ανταλλαγές μεταξύ των μελών μιας κοινότητας και της διάδοσής τους στα μέσα ενημέρωσης προστίθενται νέα στοιχεία που με την πάροδο του χρόνου ανάγονται σε αλήθειες για τον κοινό νου. Συνιστούν τρόπο φυσικής σκέψης ή κοινής λογικής Έχουν συναισθηματική διάσταση Προκαλούν συναισθήματα και συγκίνηση στο άτομο και επηρεάζουν τη δυνατότητά του να επεξεργάζεται νέες γνώσεις για την πραγματικότητα. Αποτελούν οδηγό συμπεριφοράς Οι άνθρωποι αλληλεπιδρούν κοινωνικά με βάση ή σύμφωνα με τις κοινωνικές αναπαραστάσεις που έχουν για τα αντικείμενα που τους περιβάλλουν. ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνικές σχέσεις. Θέμα 3: Θεωρία των κοινωνικών αναπαραστάσεων: στερεότυπα και προκαταλήψεις

6 Στοιχεία στις κοινωνικές αναπαραστάσεις
Οι κοινωνικές αναπαραστάσεις αναφέρονται σ’ ένα κοινωνικό θέμα/ζήτημα που διαμορφώνεται στη βάση διαφόρων ζητημάτων. Πάνω από αυτά τα θέματα-αντικείμενα δημιουργούνται περιεχόμενα και πληροφορίες που μοιράζονται μεταξύ των μελών των ομάδων και κληροδοτούνται στις επόμενες γενιές. Έχει μια εικονιστική, συμβολική και συναισθηματική διάσταση. Διαφορετικές πηγές: πολιτισμός, ιδεολογία, προγενέστερες εμπειρίες, κοινωνικές συνθήκες κ.λπ. Κοινωνική αναπαράσταση Πληροφορίες για ένα κοινωνικό θέμα Αντικείμενο (Κατάσταση, γεγονός, χαρακτήρας, τόπος, κ.λπ.) Υποκείμενο (άτομο, οικογένεια ομάδα κ.λπ.) Το κοινωνικό αντικείμενο είναι το κεντρικό στοιχείο της κοινωνικής αναπαράστασης. Η αναπαράσταση δημιουργείται από τις πληροφορίες που παρέχει η επαφή με το εκάστοτε αντικείμενο. Η πληροφορία επηρεάζει την κοινωνική αναπαράσταση και καθορίζει τη σχέση μεταξύ κοινωνικού αντικειμένου και ενός υποκειμένου. ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνικές σχέσεις. Θέμα 3: Θεωρία των κοινωνικών αναπαραστάσεων: στερεότυπα και προκαταλήψεις

7 Λειτουργίες κοινωνικών αναπαραστάσεων
Jodelet (1989) και Ibañez (1988) Ενσωματώνουν το καινούργιο / το νέο στο σύνολο των γνώσεων που έχει κάποιος, μάς εξοικειώνουν με το άγνωστο. Ερμηνεύουν και δομούν την πραγματικότητα: η κατανόηση του κόσμου προϋποθέτει την ερμηνεία αυτού που μας είναι ήδη γνωστό και την επεξεργασία της δικής μας ερμηνείας της πραγματικότητας (αναπαραστάσεις) Καθοδηγούν τις συμπεριφορές: οι διάφορες αποφάσεις που λαμβάνουν οι άνθρωποι επηρεάζονται από τις αναπαραστάσεις που δημιουργήθηκαν για το εκάστοτε κοινωνικό αντικείμενο. Δημιουργούν προσωπικές και ομαδικές ταυτότητες Όταν μια ομάδα μοιράζεται κοινωνικές αναπαραστάσεις πάνω σε συγκεκριμένα κοινωνικά αντικείμενα, που διαμορφώνονται από την αλληλεπίδραση των μελών της σε συγκεκριμένα πολιτισμικά, κοινωνικά και ιστορικά πλαίσια, αυτές οι αναπαραστάσεις είναι διαφορετικές από εκείνες άλλων ομάδων που ζουν υπό διαφορετικές συνθήκες. Αυτές οι καταστάσεις δημιουργούν την αίσθηση του ανήκειν και τη διαφορά μεταξύ της ενδοομάδας και της εξωομάδας, η οποία είναι απαραίτητη για τη δημιουργία της ομαδικής και της προσωπικής ταυτότητας. ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνικές σχέσεις. Θέμα 3: Θεωρία των κοινωνικών αναπαραστάσεων: στερεότυπα και προκαταλήψεις

8 Στερεότυπα (Stereotypes)
Ένας από τους συνηθέστερους τρόπους κοινωνικής αναπαράστασης είναι τα ομαδικά στερεότυπα. Σύμφωνα με τον Tajfel (1984) «Μια κοινωνική αναπαράσταση είναι κάτι περισσότερο από ένα στερεότυπο, αλλά ένα στερεότυπο καταλαμβάνει σημαντικό μέρος μιας κοινωνικής αναπαράστασης». Το ότι ανήκουμε σε μια κοινωνική ομάδα μάς επιτρέπει να κατηγοριοποιούμε. Ο Turner (1981) υποστηρίζει ότι μια κοινωνική ομάδα αποτελείται από άτομα που αντιλαμβάνονται τους εαυτούς τους ως μέλη της ίδιας κοινωνικής κατηγορίας, δηλαδή, ότι αυτά τα άτομα έχουν μια κοινωνική ταυτότητα. Η κοινή κοινωνική ταυτότητα τούς επιτρέπει να ταυτιστούν με μια σειρά χαρακτηριστικών και να διαφοροποιηθούν από μέλη άλλων ομάδων με διαφορετικά χαρακτηριστικά. Το στερεότυπο ορίζεται ως «μια γενική πεποίθηση για ομάδες ανθρώπων, ειδικά ως προς τα ψυχολογικά χαρακτηριστικά τους και τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς τους» (Matsumoto & Juang, 2013). Η επεξεργασία των στερεοτύπων σημαίνει ότι βάζουμε ταμπέλες στα μελη μιας ομάδας, και δημιουργούμε έτσι διαφοροποιήσεις σε σχέση με τα μέλη άλλων ομάδων. Μας βοηθούν να χρησιμοποιούμε πληροφορίες για άλλες ομάδες. Η λειτουργία των στερεοτύπων Ατομική λειτουργία Απλοποιώντας την πραγματικότητα και ενισχύοντας προσωπικές αξίες. Κοινωνική λειτουργία Διατηρούν τις σχέσεις μεταξύ των ομάδων Eρμηνεύουν στην ομάδα γεγονότα μεγάλης κλίμακας. Δικαιολογούν ενέργειες εναντίον άλλων ομάδων. Ξεχωρίζοντας κάποιον από άλλους με θετικό τρόπο. ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνικές σχέσεις. Θέμα 3: Θεωρία των κοινωνικών αναπαραστάσεων: στερεότυπα και προκαταλήψεις

9 Η προσαρμοστική αξία του στερεοτύπου
Απαραίτητο στην κοινωνικοποίηση ενός ατόμου Βοηθάει στην καλύτερη κατανόηση του κόσμου Διευκολύνει τη διαμορφωση της κοινωνικής ταυτότητας Απλοποιεί την πραγματικότητα και εξοικονομεί κόπο και χρόνο για την ανάλυσή της Δημιουργεί συναισθήματα αναγνώρισης και αίσθηση κοινωνικής ένταξης, καθώς τα άτομα ταυτίζονται με τα στερεότυπα μιας ομάδας Μας επιτρέπει να κάνουμε μελλοντικές προβλέψεις ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνικές σχέσεις. Θέμα 3: Θεωρία των κοινωνικών αναπαραστάσεων: στερεότυπα και προκαταλήψεις

10 Χαρακτηριστικά των στερεοτύπων
Υπαγορεύουν αξιολογικές κρίσεις (θετικές ή αρνητικές) Ενεργοποιούνται αυτόματα Χρησιμοποιούν ελλιπείς πληροφορίες Μπορούν να τροποποιηθούν, αλλά αυτό δεν είναι πάντα εύκολο Δημιουργούν μεροληψίες «Οι μουσουλμάνοι είναι τρομοκράτες» «Οι Γιαπωνέζοι είναι καλοί τα μαθηματικά» Ευνοϊκές για τους δικούς μας (εσω-ομάδα) Αντιμέτωπες προς τους άλλους (εξω-ομάδα) Συνήθως, αποδίδουν εσφαλμένες πληροφορίες για την πραγματικότητα Αιτίες Δημιουργούνται μέσω της κοινωνικής μάθησης ή της διαγενεακής μετάδοσης. Είναι πεποιθήσεις που μοιράζονται πολλοί άνθρωποι και, συνεπώς, είναι δύσκολο να γίνουν αλλαγές στις γνωστικές διαδικασίες του μεμονωμένου ατόμου. Δεν μπορούμε να τα εξαλείψουμε, αλλά μπορούμε να επικεντρωθούμε στην εκδήλωσή τους και, αντιδρώντας, να προσπαθήσουμε να τα αντιμετωπίσουμε ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνικές σχέσεις. Θέμα 3: Θεωρία των κοινωνικών αναπαραστάσεων: στερεότυπα και προκαταλήψεις

11 ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνικές σχέσεις
ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνικές σχέσεις. Θέμα 3: Θεωρία των κοινωνικών αναπαραστάσεων: στερεότυπα και προκαταλήψεις

12 Αλλάζοντας τα στερεότυπα
Μοντέλο Τι περιλαμβάνει και πώς λειτουργεί Η διάλυση της αλυσίδας των στερεοτύπων Τα στερεότυπα μεταδίδονται στα μέλη μιας ομάδας μέσω της κοινωνικοποίησης. Στρατηγική: Να κάνουμε τους φορείς της κοινωνικοποίησης (γονείς, σχολείο, φίλοι, κ.λπ.) να δουν τα στερεότυπα που έχουν και τις συνέπειες που απορρέουν από τη μετάδοσή τους. Να εξουδετερώσουμε τα μηνύματα που εμφανίζονται στα μαζικά μέσα ενημέρωσης. Η υπόθεση για την επαφή των ομάδων Η επικοινωνία με ανθρώπους από άλλες ομάδες βοηθά στη μείωση των στερεοτύπων. Το στερεότυπο δεν εξαλείφεται με την απλή επαφή∙ ακόμη και επαφές που θεωρούνται «εξαιρετικές περιπτώσεις», δεν είναι αντιπροσωπευτικές της ομάδας. - Συνθήκες στις οποίες πρέπει να πραγματοποιηθεί η επαφή: * Οι ομάδες επαφής πρέπει να είναι παρόμοιες (κοινωνικό, εργασιακό ή οικονομικό επίπεδο). * Η επαφή πρέπει να οδηγήσει σε συνεργασία και στην επίτευξη ενός κοινού στόχου. * Ο χαρακτήρας της επαφής πρέπει να είναι άτυπος/ανεπίσημος. * Να απουσιάζουν διακρίσεις εις βάρος ή ευνοιοκρατία υπέρ κάποιας ομάδας. * Κατά τη διάρκεια της αλληλεπίδρασης πρέπει να γίνεται συζήτηση για τις λανθασμένες πεποιθήσεις. * Οι άνθρωποι που εμπλέκονται στην επαφή πρέπει να είναι αντιπροσωπευτικοί των ομάδων τους. Περιορισμός της στρατηγικής: Δυσκολία εξασφάλισης όλων των συνθηκών. ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνικές σχέσεις. Θέμα 3: Θεωρία των κοινωνικών αναπαραστάσεων: στερεότυπα και προκαταλήψεις

13 Τι περιλαμβάνει και πώς λειτουργεί Κατηγοριο-ποίηση εκ νέου
Αλλάζοντας τα στερεότυπα Mοντέλο Τι περιλαμβάνει και πώς λειτουργεί Κατηγοριο-ποίηση εκ νέου Τα στερεότυπα δημιουργούνται ως αντιλήψεις για ένα άτομο, μέλος άλλης ομάδας / κατηγορίας και αυτή η αντίληψη μπορεί να τροποποιηθεί. Στρατηγική του «Μοντέλου της κοινής ενδο-ομαδικής ταυτότητας»: εάν τα άτομα διαφορετικών ομάδων αρχίζουν να βλέπουν το ένα το άλλο ως μέλη της ίδιας ομάδας, οι απόψεις τους μπορεί να είναι πιο θετικές, γεγονός που προάγει την επαφή των ομάδων. Διαφέρει από την «Υπόθεση επαφής των ομάδων» στο ότι εδώ τα άτομα θεωρούν τους εαυτούς τους ως μέλη μιας ανώτερης κατηγορίας ή μιας νέας εσω-ομάδας (στην άλλη, βλέπουν ο ένας τον άλλον ως μέλη της ίδιας κατηγορίας) => Μεγαλύτερη γενίκευση. Περιορισμοί: -Σε καταστάσεις όπου εμφανίζεται μια νέα διαφορά (εμείς-αυτοί), γίνεται μια νέα κατηγοριοποίηση και ανακτάται η κοινωνική ταυτότητα της εσω-ομάδας. -Υπάρχει πιθανότητα, σε συγκεκριμένες καταστάσεις, να μην είναι εφικτή η δημιουργία μιας ανώτερης κατηγορίας που να περιλαμβάνει όλα τα άτομα. ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνικές σχέσεις. Θέμα 3: Θεωρία των κοινωνικών αναπαραστάσεων: στερεότυπα και προκαταλήψεις

14 Προκαταλήψεις (Prejudices)
Οι προκαταλήψεις είναι στάσεις που υποδηλώνουν αρνητικές αξιολογήσεις/κρίσεις (μερικές φορές μπορεί να είναι θετικές) για τα μέλη μιας ομάδας (López Zafra κ.ά., 2008). Οι κρίσεις δεν βασίζονται σε προγενέστερες άμεσες ή πραγματικές εμπειρίες με βάση τα μέλη μιας ομάδας. Πολλές από τις προκατειλημένες συμπεριφορές, όπως και τα στερεότυπα, προέρχονται ή μεταδίδονται κατά τη διάρκεια της διαδικασίας κοινωνικοποίησης στην παιδική μας ηλικία. Η σχέση μεταξύ προκαταλήψεων και στερεοτύπων δεν είναι αναπόφευκτη ‒ που σημαίνει ότι τα στερεότυπα δεν είναι κατ’ ανάγκη γενεσιουργά αίτια μιας προκατειλημένης στάσης. Ενώ τα στερεότυπα είναι αυτόματα αποτελέσματα της καθημερινής γνωσιακής διαδικασίας, οι προκαταλήψεις και οι διακρίσεις δεν είναι και, επομένως, είναι διαχειρίσιμες. Η αντίληψη για τους άλλους δημιουργείται από τα στερεότυπα που έχουμε γι’ αυτούς. ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνικές σχέσεις. Θέμα 3: Θεωρία των κοινωνικών αναπαραστάσεων: στερεότυπα και προκαταλήψεις

15 Τύποι (των πιο κοινών) προκαταλήψεων
Εξωτερικής εμφάνισης Ηλικίας Φύλου Πολιτισμικές / εθνοτικές Ιθαγένειας/ Τόπου καταγωγής Αναπηρίας/ ασθένειας Πολιτικής ιδεολογίας Οικονομικής κατάστασης Σεξουαλικού προσανατολισμού ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνικές σχέσεις. Θέμα 3: Θεωρία των κοινωνικών αναπαραστάσεων: στερεότυπα και προκαταλήψεις

16 Διάκριση (Discrimination)
Σχέσεις στερεοτύπου-προκατάληψης-διάκρισης Προκατάληψη Στερεότυπο Πεποίθηση Κοινωνικοπολιτι-σμική αναπαράσταση μιας ομάδας Αρνητική αξιολόγηση ενός ατόμου ή μιας ομάδας Λ.χ., «δεν μου αρέσουν οι Πολωνοί» Λ.χ., «οι Πολωνοί πίνουν πολύ, είναι πολύ ψυχροί και σοβαροί» Αρνητική στάση / συμπεριφορά προς μια ομάδα ή ένα άτομο Λ.χ., «μισώ τους Πολωνούς και δεν θέλω να επισκεφθώ τη χώρα τους ή να γνωρίσω τον πολιτισμό τους» Διάκριση (Discrimination) ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνικές σχέσεις. Θέμα 3: Θεωρία των κοινωνικών αναπαραστάσεων: στερεότυπα και προκαταλήψεις

17 ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνικές σχέσεις
ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνικές σχέσεις. Θέμα 3: Θεωρία των κοινωνικών αναπαραστάσεων: στερεότυπα και προκαταλήψεις

18 Πληροφορίες Ταινίες για τις προκαταλήψεις :
«Europa, Europa», de Agnieszka Holland «Shophie Scholl», de Marc Rothemund «Hotel Rwanda», de Terry George «La Ola», de Dennis Gansel. Ver traíler: ler‑espa‑ol‑ ?vlt=ffext&vlt_position=inline “Color Purple” de Steven Spilberg, USA 1985 “Crush.” Paul Haggis, Robert Moresco, USA, Germany, 2004 Για περαιτέρω ανάγνωση : Stereotyping and impression formation: How categorical thinking shapes person perception: Susan T. Fiske and Michael S. North. Measures of Stereotyping and Prejudice: Barometers of Bias, in pdf: Stereotypes in mass media: The Impact of Media Stereotypes on Opinions and Attitudes towards Latinos: Paul Martin Lester, Susan Dente Ross, Images that Injure: Pictorial Stereotypes in the Media, Greenwood Publishing Group, 2003, e-book: Stereotypes in media, presentation: Stereotypes in the Media – then and now, prezi presentation: Common Stereotypes of Minorities in Film and Television, article: ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνικές σχέσεις. Θέμα 3: Θεωρία των κοινωνικών αναπαραστάσεων: στερεότυπα και προκαταλήψεις

19 Πηγές Αναφορές Jodelet, D. (1986): La representación social: fenómenos, concepto y teoría. En moscovici, s.(dir.): Psicología Social, 2, Pensamiento y vida social. Psicología social y problemas sociales, Barcelona: Paidós. Ibáñez, T. (1988). Ideologías de la vida cotidiana. Psicología de las representaciones sociales. Barcelona: Sendai. Matsumoto D., & Juang L. (2013). Culture and Psychology (5th ed.). Belmont, CA: Wadsworth/ Cengage Learning. López Zafra, E.; Berrios Martos y Augusto Landa, J. M. (2008). Introducción a la Psicología Social. Jaén: Del Lunar. Moscovici, S. (1979). El psicoanálisis, su imagen y su público. Buenos Aires: Huemul. Tajfel, H. (Ed.) (1984). Grupos y categorías sociales. Barcelona: Herder. Turner, J. C. (1981). Towards a cognitive redefinition of the social group. Cahiers de Psychologie Cognitive/Current Psychology of Cognition, 1(2), ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνικές σχέσεις. Θέμα 3: Θεωρία των κοινωνικών αναπαραστάσεων: στερεότυπα και προκαταλήψεις

20 Πηγές Bιβλιογραφία Allport, G.W. (1954). The Nature of Prejudice. Cambridge: Addison-Wesle Brown, R. J. (1995). Prejudice: Its social psychology. Oxford: Blackwell. Navas, M., García M., Rojas, A., Pumares, P. & Cuadrado, I. (2006). Actitudes de aculturación y prejuicio: la perspectiva de autóctonos e inmigrantes. Psicothema, 18(2), Navas, M.S., Pumares, P., Sánchez, J., García, M.C., Rojas, A.J., Cuadrado, I., Asensio, M. & Fernández, J.S. (2004). Estrategias y actitudes de aculturación: la perspectiva de los inmigrantes y de los autóctonos en Almería. Sevilla: Junta de Andalucía. Nelson, T. D. (Ed.)(2016). Handbook of Prejudice, Stereotyping, and Discrimination. (2th ed.). Psychology Press. Mikulincer, M. & Shaver, P. R. (2014). APA Handbook of Personality and Social Psychology. 2: Group Processes. Oakes, P. J., Haslam, S. A. & Turner, J. C. (1994). Stereotyping and Social Reality. Oxford: Blackwell. Swin, J.K. & Stangor, C. (eds.) (1998). Prejudice: The Target’s Perspective. San Diego: Academic Press. Tajfel, H. (1969). Cognitive aspects of prejudice. Journal of Sociology Issues, 25, Tajfel, H.(1982). Social psychology of intergroup relations. Annual Review of Psychology, 33, 1-39. ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνικές σχέσεις. Θέμα 3: Θεωρία των κοινωνικών αναπαραστάσεων: στερεότυπα και προκαταλήψεις