Γαλλία και 18ος αιώνας Το κοινωνικο-πολιτικό στίγμα= η επαρχία φτωχή, αστικός πολιτισμός των πόλεων Προκλητική χλιδή &εγωκεντρισμός της διεφθαρμένης.

Παρουσίαση με θέμα: "Γαλλία και 18ος αιώνας Το κοινωνικο-πολιτικό στίγμα= η επαρχία φτωχή, αστικός πολιτισμός των πόλεων Προκλητική χλιδή &εγωκεντρισμός της διεφθαρμένης."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Γαλλία και 18ος αιώνας Το κοινωνικο-πολιτικό στίγμα= η επαρχία φτωχή, αστικός πολιτισμός των πόλεων Προκλητική χλιδή &εγωκεντρισμός της διεφθαρμένης αριστοκρατίας Αιώνας του Διαφωτισμού + γαλλική επανάσταση 1789!!

2 Ροκοκό: επικρατούσα τεχνοτροπία
1ο μισό του 18ου αιώνα Παιχνιδιάρικο μπαρόκ χωρίς στόμφο, βάρος & υπερβολή. Απαλά χρώματα, ανάλαφροι όγκοι, διακοσμητική αισθητική, ειδυλλιακή θεματογραφία, αυλικές συνήθειες.

3 3 Είδη θεάτρου ροκοκό, κατ’ εξοχήν αριστοκρατικό, αντίθετο με το αστικό και το λαϊκό λαϊκό θέατρο του μελοδράματος & της Opéra Comique αστικό θέατρο του Διαφωτισμού

4 Διαφωτισμός στην Ευρώπη
Υπηρετεί τις ιδέες & τις αρχές της αστικής τάξης Στόχος= βελτίωση τω συνθηκών διαβίωσης και πνευματικής κατάστασης του ανθρώπου Μέσο= ο ορθολογισμός, η καλλιέργεια των επιστημών, η παιδεία. Στοιχεία: ήθος, μέτρο, ορθολογισμός Πρότυπο: μέσος αστός, μετρημένος, μετριοπαθής, ορθολογιστής,και πάτερ φαμίλιας

5 Διαφωτισμός στο θέατρο Α’
έκφραση της νέας ανερχόμενης τάξης, που περιφρονεί την αριστοκρατία και προετοιμάζει τη γαλλική επανάσταση!! Θέατρο= βραδινό σχολείο για τον αστό Θέατρο= διδάσκει, κριτικάρει, βελτιώνει. κυρίαρχο στοιχείο= το πνεύμα της αστι΄κής τάξης Ήρωες: ανάμεικτου ήθους, λίγο καλοί & λίγο κακοί, συμπαθείς με αδυναμίες

6 Διαφωτισμός στο θέατρο Β’
Μικροεμπορευματικό πνεύμα, συγκρατημένος συναισθηματισμός, ελεγχόμενη συγκίνηση: στοιχεία αντίθετα με τι ςμεταφυσικές αγωνίες και το υπέρμετρο πάθος του μπαρόκ!!! Μικρός, ανούσιος, αρμονικός κόσμος στον οποί θα εναντιωθεί η Θύελλα & Ορμή, το γερμανικό κίνημα, που θα προλειάνει το έδαφος για την έλευση του ρομαντισμού.

7 Διαφωτισμός και θέατρο Γ’
Θέματα: κατατρεγμένη αθωότητα/καταπίεση των αστών από τους κτηνώδεις αριστοκράτες. Αμαρτία : δεν είναι πλέον υπαρξιακή αλλά συγχωρείται και διορθώνεται. Δραματικά είδη της εποχής: α) τραγωδία, β) αστικό δράμα (οικογενειακά προβλήματα ενός αστού, γ) κωμωδία, δ) δακρύβρεχτες κωμωδίες και μελόδραμα: εύπεπτη συγκίνηση & συγκρατημένη τραγικότητα

8 Θεατρική ζωή & θίασοι στο Παρίσι
1700: 2 θίασοι εγκεκριμένοι: Opéra – Comédie Française Σημαντικός θίασος του Λουίτζι Ρικομπόνι, εγκαταστάθηκε στο Hotel de Bourgogne. Η Κομέντια α΄ρχισε να φθίνει, ο Ρικομπόνι άρχισε να παίζει τραγωδίες και τραγικωμωδίες σε ιταλική μετάφραση. 1723: μετονομάστηκαν σε Comédiens du Roi, αν και ακόμη ο θίασος λεγόταν Comédie italienne!

9 Opéra comique!!! Σημαντικό ελάσσον θεατρικό είδος της εποχής
Ιδρυτής της γαλλικής οπερά κομίκ ο Λεσάζ Ο διάλογος σε πεζό εναλλάσσεται με τον διάλογο σε στίχους, που τραγουδιέται με νότες από γνωστές άριες τη ςεποχής!!! Τα θεάματα αυτά παρωδούν τις τραγωδίες & τις όπερες, σατυρίζουν τα γεγονότα & τις στιγμιαίες μόδες. Θεάματα αντίθετα με τις λιτές παραστάσεις της Opéra & Comédie Française!!

10 2 κατηγορίες θεάτρου ΕΛΑΦΡΥ/ΛΑΙΚΟ
Comédie italienne & Opéra comique παίζουν ανάλαφρο ρεπερτόριο Λαικά θεάματα για τις κατώτερες κοινωνικές τάξεις: Παρωδίες των τραγουδιών της εποχης, κωμωδίες, πολλή συγκίνηση & συναίσθημα ΣΟΒΑΡΟ/ΑΣΤΙΚΟ Comédie Française Ανεβάζει κλασικούς & Βολταίρο Εμφατικό, απαγγελτικό ύφος Συγγραφε΄ςι προσκολλημένοι στα ιδεώδη της τραγικής παράδοσης του 17ου αιώνα

11 Υποκριτική Νέα αντίληψη: ζητούμενο η φυσικότητα!!!
Γράφονται πραγματείες περί υποκριτικής!!! Ξεχωρίζουν οι εξαίρετοι ηθοποιοί!!! Απαρχή του βεντετισμού και του σταρ σύστεμ!!!

12 Η Γαλλία & η τραγωδία Παραμένει μία από τις μεγαλύτερες παγκόσμιες δυνάμεις και εξακολουθεί να αποτελεί κέντρο της ευρωπαϊκής πολιτιστικής ζωής!! Συνεχιστές του Ρακίνα: πολύπλοκες ιστορίες & σχέσεις ανάμεσα στους χαρακτήρες Λαγκράνζ Σανσέλ, Κρεμπιγιόν & ΒΟΛΤΑΙΡΟΣ!!! Κρεμπιγιόν, ο μεγαλύτερος αντίπαλος του Βολταίρου, ιστορίες που αναπαρίσταντο με ωμότητα, πρόκληση οίκτου μέσα από τη φρίκη!

13 ΒΟΛΤΑΙΡΟΣ!!!! Φιλόσοφος και σημαντικός θεατρικός συγγραφέας. Επιφανής εκπρόσωπος του Διαφωτισμού με πανευρωπαϊκή ακτινοβολία. Επιχειρεί να μεταφέρει τον φιλοσοφικό του στοχασμό στο θέατρο. Έργα: το 1ο Οιδίποδας (βασισμένο στην τραγική παράδοση του Ρακίνα) + 53 ακόμη έργα (τα μισά τραγωδίες!) Βρούτος: σκληρή ρωμαϊκή πολιτική σκηνή αντιμέτωπη με το ερωτικό πάθος!

14 Βολταίρος Β’ Ζαΐρα: η μεγαλύτερη θεατρική του επιτυχία!
Τόπος: ένα σεράι την εποχή των Σταυροφοριών. Ηρωίδα: χριστιανή σκλάβα στο χαρέμι του σουλτάνου. Τραγικό δίλημμα: ελευθερία πίστης ή έρωτας.

15 Βολταίρος Γ’ ταξιδεύει στην Αγγλία ( ) και αναθεωρεί τα της τραγωδίας προσπαθώντας να κάνει πιο ευέλικτους τους κανόνες του κλακικισμού. Εν γένει τους ακολουθεί. Μεταρρυθμίσεις: κάποιος βαθμ΄ςο βίας επί σκηνής, παρουσία φαντασμάτων για την αύξηση του θεαματικού στοιχείου1

16 Βολταίρος Δ’ Εμπόδιο στη θεαματικότητα της παράστασης:
Η παρουσία των θεατών επί σκηνής!1 Χάρη στην επίδραση του Β. καταργείται αυτή η πρακτική το 1759!! Οι στομφώδεις, φιλοσοφικές, διδακτικές και ηθικολογικές (+άκρως αντιθεατρικές) τραγωδίες του φιλοξενούνται στην Comédie Française και παρωδούνται από τους Ιταλούς κωμικούς και την Opéra Comique.

17 Κωμωδία & Γαλλία Πολλές αλλαγές εξαιτίας της περιορισμένςη αίγλης της σε σχέση με την τραγωδία. Η επίδραση του Μολιέρου κυριάρχησε ως το & εντοπίζεται στους Ντανκούρ, Ρενιάρ & ΛΕΣΑΖ: οι πιο σημαντικοί κωμικού των αρχών του αιώνα! Αλαίν Ρενέ Λεσάζ: συγγραφέας πολλών διασκευών του Λόπε & του Καλντερόν. Τουρκαρέτ: 1η σουδαία γαλλική κωμωδία ηθών!

18 Λεσάζ & Τουρκαρέτ!!! Βίαιη επίθεση στους νέοπλουτους φοροεισπρράκτορες & τοκογλύφους της εποχής Περιγραφή των πονηρών απατεώνων που αλληκλέβονται και λεπτή κριτική στην οικονομική πολιτική του Λουδοβίκου 14ου (που έδινε τη δυνατότητα πλουτισμού σε λίγους προνομιούχους & αριβίστες σε βάρος των πολλών τίμιων πολιτών). Πολεμική θύελλα: άφησε την Comédie...

19 Μαριβώ & ροκοκό!! Κατ’ εξοχήν εκπρόσωπος του ροκοκό!
Αντικλασικιστικές κωμωδίες, λεπτό χιούμορ & σκεπτικισμό. Θέματα: ερωτικά: παιχ΄νίδι έρωτα/εγωκεντρισμού, προσωρινότητα σχέσεων, λεπτεπίλεπτες συγκινήσεις, γυναικεία φιλαρέσκεια, αφέλεια & επιπολαιότητα. Arlequin poli par l’amour: 1ο έργο & Ρικομπόνι

20 Μαριβώ Β’ Και τα 35 έργα του παίχτηκαν από την Κομεντί ιταλιέν (το υποκριτικό ύφος της ταίριαζε καλύτερα με τις λεπτές περιγραφές των συναισθημάτων του Μαριβώ παρά η Κομεντί Φρανσαίζ!) Θεματολογία έργων: γέννηση ενός έρωτα, εμπόδια όχι εξωτερικά (γονείς/κηδεμόνες) αλλά εσωτερικές συγκρούσεις των προσώπων. Μαριβοντάζ: επιτηδευμένη γλώσσα και ύφος αλά Μαριβώ

21 Μαριβώ Γ’ Το Παιχνίδι του έρωτα και της τύχης!
Δύο φίλοι κανονίζουν το γάμο των παιδιών τους υπό τον όρο όμως ότι και οι 2 νέοι θα συμφωνήσουν. Οι νέοι, που δε γνωρίζονται, αμφιβάλλουν για το γάμο, και έχουν αμφότεροι την ιδέα να πάρουν τη θέση του υπηρέτη τους για να παρακολουθήσουν από κοντά ο ένας τον άλλον. Στο τέλος ερωτεύονται ανεπανόρθωτα τον/την υποτιθέμενο/η υπηρέτη/τρια του άλλου. Λεπτή ανάπτυξη συναισθημάτων (---πλοκή).

22 Το άλλο είδος κωμωδίας: δάκρυα & γέλιο
Το άλλο είδος κωμωδίας: δάκρυα & γέλιο Η δακρύβρεχτη κωμωδία: το πιο λαϊκό θεατρικό είδος στη Γαλλία το Εκπρόσωπος: Λα Σωσσέ Έργα: 1 πρόσωπο, σειρά από περιπέτειες και εμπόδια, που δημιουργούν συμπάθεια/οίκτο στο κοινό. Σώζεται τελικά χάρη στην αποκάλυψη των γεγονότων (που ήταν άγνωστα προηγουμένως) και ανταμείβεται.

23 Μεταρρύθμιση θεατρικών ειδών και 2ο μισό του18ου αιώνα
Ντιντερό: ο μέγας μεταρρυθμιστής, διευθυντής της Εγκυκλοπαίδειας (28 τόμοι: ), θεωρητικός και πρακτικός του θεάτρου!!!! Θεατρικές αντιλήψεις σε 2 έργα: Νόθος γιος, Πάτερ φαμίλιας Θεωρητικά έργα: α) Παράδοξο του ηθοποιού, β) Περί δραματικής ποίησης, γ) 3 συνομιλίες για το νόθο γιο.

24 Ντιντερό Β’ & αρχές αυτοσεβασμός της νέας κοινωνικής τάξης, που υπακούει στον κώδικα της οικογένειας και του αστισμού. Στόχος του: η διδαχή του κοινού μέσα απότ η συγκίνηση Αντίθετος με την αυστηρή διάκριση των θεατρικών ειδών/ Υποστηρικτής της δημιουργίας «ενδιάμεσων» ειδών (με γλώσσα και θεματολογία ικανές να αγγίξουν τον μέσο άνθρωπο & τις κοινωνικές συνθήκες του

25 Το παράδοξο του ηθοποιού!!!
Δημοσιεύτηκε μετά θάνατο, 1830, μεγάλη επιτυχία τον 19ο αιώνα. Ερώτημα: συγκινησιακή συμμετοχή του ερμηνευτή κατά την υπόκριση Απάντηση: απόσταση & κριτική αίσθηση για καλύτερη καλλιτεχνική απόδοση. Δημιουργία απόλυτης ψευδαίσθησης της πραγματικότητας για καλύτερη εμπλοκή του θεατή!

26 Το παράδοξο του ηθοποιού β’
Συμβουλεύει επιλογή έργων εμπνευσμένων από την καθημερινή ζωή, χρήση σκηνικών με αναπαραγωγή του πραγματικού περιβάλλοντος, διάλογος σε πεζό λόγο, συγκεκριμένη & λεπτομερή κίνηση & χειρονομίες. Προϊδεάζει για τον μελλοντικό ρεαλισμό!!! Ιδέες που επιβάλλονται όμως στα τέλη του 19ου αιώνα!!!!

27 Δοκίμιο περί της δραματικής ποίησης
Εισάγει το ενδιάμεσο είδος του αστικού δράματος. Φυσικότητα στο υποκριτικό ύφος!! Δημιουργικότητα του ηθοποιού σε αντίθεση με τον ορθολογισμό του Διαφωτισμού (περιγραφή του εσωτερικού του κόσμου!!!) Συμβουλή για τον ηθοποιό: να ταυτιστεί με το ρόλο του & να ξεπεράσει τους κανόνες!!!

28 Μπωμαρσαί και υπηρέτες!!!!
Περιπετειώδης & ιδιόρρυθμη προσωπικότητα Κυριαρχεί στα τέλη του 18ου αιώνα Θεωρητικές απόψεις: Δοκίμιο για το σοβαρό θεατρικό είδος : απόρριψη των αρχαιοπρεπών τραγωδιών (ασύνδετες με την πραγματικότητα). Πρόταση: σοβαρό ρεαλιστικό & με ηθικές αρχές θέατρο!! Διάσημος για 2 κωμωδίες ίντριγκας!!!

29 Ο κουρέας της Σεβίλλης Σχέδιο ενός γηραιού κηδεμόνα να παντρευτεί τη νεαρή προστατευόμενή του→ αποτυχία!!! Φίγκαρο: ανερχόμενος, προκομμένος αστός, κουρέας στο επάγγελμα, αιχμηρά λόγια για τη συμπεριφορά της αριστοκρατίας. Figaro qua Figaro là, Fiiiiiigaroooo!!!! Κορυφαία μορφή όλων των κωμικών υπηρετών της γαλλικής κωμωδίας!!!!

30 Ο γάμος του Φίγκαρο Σχόλια και κριτική της κοινων΄΄ιας και των σχέσεων μεταξύ των τάξεων! Αντικαθρεφτίζει την αυξανόμενη αντι- αριστοκρατική αντίληψη της αστικής τάξης. Κωμωδία, συνέχεια της προηγούμενης!! Λογοκρίθηκε & απαγορεύτηκε σε όλη την Ευρώπη: γεμάτη ταξικά σχόλια!! Οι υπηρέτες μιλάνε έξω από τα δόντια για τους ευγενείς…

31 Οι γάμοι του Φίγκαρο Χαρακτηρίστηκε: «χορός πάνω σ’ ένα έτοιμο να εκραγεί ηφαίστειο» Αποκορύφωμα της προετοιμασίας της Γαλλικής Επανάστασης!!!! Μπωμαρσαί: ο 1ος που καθιέρωσε το θεσμό της καταβολής των συγγραφικών δικαιωμάτων, συντελώντας στην ίδρυση της 1ης Εταιρείας Θεατρικών Συγγραφέων το