Το παιδί με καρκίνο.

Παρουσίαση με θέμα: "Το παιδί με καρκίνο."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Το παιδί με καρκίνο

2 Τα καρκινικά κύτταρα διασπείρονται στον οργανισμό με δύο τρόπους:
Ορισμός Νεόπλασμα ονομάζεται κάθε όγκος που δημιουργείται από καινούργια, μη φυσιολογική και ανεξέλεγκτη ανάπτυξη Τα καρκινικά κύτταρα διασπείρονται στον οργανισμό με δύο τρόπους: 1) Με τοπική διήθηση 2) Με μετάσταση Τα καρκινικά κύτταρα πολλαπλασιάζονται ραγδαία, περιορίζουν τη λειτουργία των φυσιολογικών κυττάρων και συμπιέζουν αγγειακές δομές και ζωτικά όργανα με αποτέλεσμα την εμφάνιση συμπτωμάτων

3 Αιτιολογία του παιδικού καρκίνου
Άγνωστη Πολύπλοκη & πολυπαραγοντική Γενετικοί παράγοντες Περιβαλλοντικοί

4 Γενετικοί παράγοντες Κληρονομικότητα (ρετινοβλάστωμα, όγκος Wilms’)
Χρωμοσωμικές ανωμαλίες (νευροϊνωμάτωση, αταξία-τηλαγγειεκτασία, αναιμία Fanconi, σύνδρομο Bloom, σύνδρομο Down κλπ) Δίδυμα αδέρφια

5 Περιβαλλοντικοί παράγοντες
Ιονίζουσα ακτινοβολία (ακτίνες Χ, ακτινοβολία γάμμα) Μη ιονίζουσα ακτινοβολία (υπεριώδης, ηλεκτρομαγνητική) Επαγγελματική απασχόληση & κοινωνικοοικονομικό επίπεδο των γονέων (κάπνισμα) Λοιμώξεις (EBV, HBV, HCV)

6 Πριν από τη σύλληψη Κατά την ενδομήτριο ζωή Μετά τη γέννηση Θεωρίες καρκινογένεσης Κλωνική έναρξη της κακοήθους νεοπλασίας (clonal initiation of malignancy) Θεωρία των «δύο χτυπημάτων» (“two hit” theory-Knudson hypothesis)

7 Επιδημιολογία του παιδικού καρκίνου
Σπάνιος στην παιδική ηλικία Δεύτερη αιτία θανάτου μετά τα ατυχήματα Πρώτη αιτία θανάτου μεταξύ των ασθενειών της παιδικής ηλικίας 1% όλων των νέων διαγνώσεων καρκίνου ετησίως 12/ για τη λευκή φυλή 9/ για τη μαύρη φυλή Μεγαλύτερη συχνότητα στα αγόρια από τα κορίτσια σε σχέση 1,2/1

8 Ταξινόμηση των τύπων παιδικού καρκίνου
Κατηγορία Τύπος καρκίνου Ι Λευχαιμίες ΙΙ Λεμφώματα & νεοπλασίες του ΔΕΣ ΙΙΙ Όγκοι ΚΝΣ IV Όγκοι του συμπαθητικού νευρικού συστήματος V Ρετινοβλάστωμα VI Όγκοι του ουροποιητικού συστήματος VII Όγκοι του ήπατος VIII Κακοήθεις όγκοι των οστών IX Σαρκώματα μαλακών μορίων X Όγκοι γεννητικών κυττάρων, τροφοβλαστικοί όγκοι & άλλες γοναδιακές νεοπλασίες XII Καρκινώματα & άλλες κακοήθεις επιθηλιακές νεοπλασίες Άλλες αδιαφοροποίητες κακοήθεις νεοπλασίες

9 Η συχνότητα του καρκίνου της παιδικής ηλικίας

10 Διαφορές ανάμεσα στον καρκίνο της παιδικής ηλικίας και των ενηλίκων
Στην εντόπιση: Στα παιδιά επικρατούν η λευχαιμία και τα κακοήθη νεοπλάσματα του εγκεφάλου, ενώ είναι σπάνιοι όγκοι σε συμπαγή όργανα όπως στον πνεύμονα, στο μαστό, στο παχύ έντερο και στο ουρογεννητικό σύστημα, νεοπλασίες που εμφανίζονται συχνότερα κατά την ενήλικη ζωή Στην ιστολογική μορφή: Στους ενήλικες εμφανίζονται επιθηλιακοί όγκοι, ενώ στα παιδιά όγκοι ενδοθηλιακής και εμβρυϊκής προέλευσης Στην πρόγνωση: Στα παιδιά η πρόγνωση είναι καλύτερη

11 Κλινική εικόνα Ο επίμονος εντοπισμένος πόνος
Ο ανεξήγητος πυρετός που επιμένει ή επανεμφανίζεται Η επίμονη λεμφαδενική διόγκωση Τα σημεία υψηλής ενδοκρανιακής πίεσης Η παρουσία μάζας στα μαλακά μόρια Η δερματική ερυθρότητα Η ωχρότητα Η απώλεια βάρους Οι πρωινοί έμετοι Οι αλλαγές στην ισορροπία, στο βάδισμα ή στην προσωπικότητα Η κόπωση και η αδιαθεσία Η λευκοκορία

12 Σημεία-Συμπτώματα Αιματολογικά: - Ωχρότητα, αναιμία
- Ωχρότητα, αναιμία - Πετέχειες, θρομβοπενία - Πυρετός, φαρυγγίτιδα, ουδετεροπενία Συστηματικά: Οστικά άλγη, χωλότητα, αρθραλγίες Πυρετός άγνωστης αιτιολογίας, νυκτερινοί ιδρώτες, απώλεια βάρους Ανώδυνη λεμφαδενοπάθεια Δερματικές βλάβες Ενδοκοιλιακή μάζα Διάρροιες Μάζα μαλακών μορίων Έμετοι, αταξία, διαταραχές της όρασης, κεφαλαλγία, οίδημα οπτικής θηλής Οφθαλμολογικά: Λευκοκορία Περικογχική εκχύμωση Μύση, βλεφαρόπτωση, ετεροχρωμία Εξόφθαλμος, πτώση του βολβού Ενδοθωρακική μάζα: Πρόσθιου μεσοθωρακίου Οπίσθιου μεσοθωρακίου

13

14 Διάγνωση Βιοψία Αξονική & μαγνητική τομογραφία Σπινθηρογράφημα οστών
Scanning με γάλλιο Τομογραφία με εκπομπή ποζιτρονίων Υπολογιστική τομογραφία με εκπομπή φωτονίων Βιολογικοί δείκτες (VMA, HVA, afp, LDH, ALP)

15 Ως βιοψία θεωρείται και η εξέταση μυελού των οστών
Η βιοψία ιστού απαιτείται για να επιβεβαιωθεί η διάγνωση στις μορφές καρκίνου στην παιδική ηλικία. Ο ιστός που λαμβάνεται πρέπει να ταξινομείται ανάλογα με τον ιστολογικό του τύπο και την έκταση στην οποία η νεοπλασματική μάζα έχει διηθήσει τους γειτονικούς ιστούς Ως βιοψία θεωρείται και η εξέταση μυελού των οστών

16 Οι σύγχρονες τεχνικές απεικόνισης μας δίνουν τη δυνατότητα να γνωρίζουμε:
Την ακριβή εντόπιση του πρωτοπαθούς όγκου Τη διηθητικότητά του Την έκταση των μεταστάσεων Την ανταπόκριση στη θεραπεία Η γνώση της διαγνωστικής σημασίας των βιολογικών δεικτών, βοηθά στην καλύτερη κατανόηση της βιολογίας των νεοπλασμάτων, με αποτέλεσμα την έγκαιρη διάγνωση, πρόληψη και θεραπεία

17 Σταδιοποίηση μιας νεοπλασματικής νόσου
1ο στάδιο μιας κακοήθειας θεωρείται η κατάσταση όπου ο όγκος περιορίζεται στο όργανο από το οποίο προέρχεται και μπορεί να αφαιρεθεί ολοκληρωτικά 2ο στάδιο θεωρείται η κατάσταση όπου ο όγκος είναι εντοπισμένος, αλλά παραμένουν μικροσκοπικά υπολείμματα μετά τη χειρουργική αφαίρεση 3ο στάδιο όπου υπάρχει εκτεταμένη νόσος και παραμένουν πολλά υπολείμματα μετά τη χειρουργική αφαίρεση 4ο στάδιο όπου υπάρχει μεταστατική νόσος

18 Θεραπεία Η θεραπεία μιας παιδικής κακοήθειας εξαρτάται από:
Το τύπο της κακοήθειας Το στάδιο της νόσου Την εντόπισή της Η θεραπεία μπορεί να αποσκοπεί στην ίαση ή να είναι: Ανακουφιστική Υποστηρικτική

19 Αντιμετώπιση του καρκίνου
Ο καρκίνος αντιμετωπίζεται με μια ή συνδυασμό θεραπειών: Χειρουργική Χημειοθεραπεία Ακτινοθεραπεία Βιοθεραπεία Μεταμόσχευση μυελού των οστών ή αιμοποιητικών κυττάρων Η εκλογή της θεραπείας καθορίζεται από: Το τύπο του καρκίνου Την εντόπισή του Το βαθμό μετάστασης

20 Χημειοθεραπεία Η χημειοθεραπεία είναι η χορήγηση συγκεκριμένων φαρμάκων τα οποία εξολοθρεύουν τόσο τα καρκινικά όσο και τα φυσιολογικά κύτταρα. Η χορήγηση διαφόρων χημειοθεραπευτικών φαρμάκων συγχρονίζεται ώστε να επιτευχθεί η μέγιστη κυτταρική καταστροφή. Αρκετά χημειοθεραπευτικά φάρμακα χορηγούνται ταυτόχρονα για να μεγιστοποιηθεί η θανατηφόρος επίδρασή τους στα κύτταρα, σε όλα τα στάδια δραστηριότητας

21 Τα κυτταροστατικά φάρμακα χωρίζονται στις παρακάτω ομάδες:
Αντιβιοτικά: ακτινομυκίνη D, μπλεομυκίνη Αλκυλιούντες παράγοντες: κυκλοφωσφαμίδη, ιφωσφαμίδη Φάρμακα με δράση ανάλογη με τους αλκυλιούντες παράγοντες: νιτροζουρία, cis-platina Αντιμεταβολίτες: μεθοτρεξάτη, αζαθιοπρίνη, κυτοσίνη-αραβινοσίνη(Ara-C), 6-μερκαπτοπουρίνη, 5-φλουρακίλη Αλκαλοειδή και ανασταλτικά της μίτωσης: βιντεζίνη, βινκριστίνη, ετοποσίδη, τενιποσίδη Ένζυμα & ορμόνες Άλλα φάρμακα

22 Τρόποι χορήγησης Ενδοφλέβια (IV) Υποδόρια (SBC) Ενδοραχιαία (IT)
Από το στόμα (Peros)

23 Ανεπιθύμητες ενέργειες της χημειοθεραπείας
Μυελοτοξικότητα Εμφανίζεται με αναιμία, λευκοπενία που προδιαθέτει σε λοιμώξεις και θρομβοπενία με κίνδυνο αιμορραγίας Βλάβη του βλεννογόνου του γαστρεντερικού σωλήνα: -στοματίτιδα -οισοφαγίτιδα -διάρροια -ναυτία -έμετος Αλωπεκία Πόνος Κακή διατροφή Καταστολή της χυμικής και κυτταρικής ανοσίας Άλλες παρενέργειες

24 Βασικές προϋποθέσεις για τη χορήγηση συνδυασμένης χημειοθεραπείας είναι:
Η ενσωμάτωση των φαρμάκων Κάθε φάρμακο έχει ειδικό αντινεοπλασματικό μηχανισμό Διαφορετική τοξικότητα στα όργανα, ώστε να είναι δυνατή η χορήγησή τους στις μεγαλύτερες ανεκτές δόσεις (Υπόδειγμα Goldie-Goldman) Χρονολογικά συνεργική ή αθροιστική δράση των φαρμάκων

25 Χειρουργική αντιμετώπιση
Βιοψία Τοποθέτηση κεντρικού φλεβικού καθετήρα (Hickman-Broviac) Αφαίρεση ή μείωση του όγκου

26 Ακτινοθεραπεία Θεραπεία Ανακουφιστική παρηγορητική μέθοδος
Αντιμετώπιση μικρομεταστάσεων Ανεπιθύμητες ενέργειες

27 Μεταμόσχευση μυελού ή αιμοποιητικών κυττάρων
Μεταμόσχευση μυελού ή αιμοποιητικών κυττάρων Υψηλές δόσεις χημειοθεραπείας Έντονη ανοσοκαταστολή Αιμοποιητικά κύτταρα από: Μυελό των οστών Περιφερικό αίμα Ομφάλιο λώρο Αντιδράσεις απόρριψης του μοσχεύματος Θεραπεία λευχαιμιών, μη Hodgkin λεμφωμάτων, μεταστατικού νευροβλαστώματος σταδίου 4, άλλων όγκων με διήθηση του μυελού, απλαστικής αναιμίας

28 Θεραπεία με βιολογικούς παράγοντες
Παράγοντας διέγερσης κοκκιοκυττάρων (GCSF) Μονοκλωνικά αντισώματα Ιντερλευκίνη Ιντερφερόνη

29 Νοσηλευτική Φροντίδα παιδιών που πάσχουν από καρκίνο

30 Παιδί Ασθενής Οικογένεια

31 Η αρχή… Διάγνωση Ενημέρωση -γονέων -παιδιού
Απορίες, διευκρινήσεις, πληροφορίες, προβληματισμοί, επανάληψη -παιδιού Ηλικία, γνωστικό, συναισθηματικό επίπεδο

32 Δεκάλογος Αποφυγή συγχρωτισμού: ΕΝΑΣ συνοδός για κάθε παιδί
Συχνό πλύσιμο των χεριών πριν από την επαφή με το παιδί Καθημερινή φροντίδα (μπάνιο παιδιού & συνοδού, φροντίδα στόματος και πρωκτού) Χρησιμοποίηση προστατευτικής μπλούζας Προσοχή στη διατροφή του παιδιού Αποφυγή περιττών αντικειμένων στο δωμάτιο Χρησιμοποίηση της τουαλέτας για τις σωματικές ανάγκες του παιδιού Τα παράθυρα διατηρούνται κλειστά Στο δωμάτιο του παιδιού να αποφεύγονται οι επισκέψεις Οι επισκέψεις από δωμάτιο σε δωμάτιο παιδιών και συνοδών να αποφεύγονται

33 Αναμενόμενο αποτέλεσμα:
Νοσηλευτική διάγνωση: Κίνδυνος λοίμωξης εξαιτίας της ανοσοκαταστολής και της χημειοθεραπείας Στόχος: να μην κινδυνέψει το παιδί από οποιαδήποτε λοίμωξη Αναμενόμενο αποτέλεσμα: 1. το παιδί δεν έχει σημεία λοίμωξης, είναι απύρετο, χωρίς δερματικές ερυθρότητες, ερυθρότητα στο σημείο εξόδου του καθετήρα και αρνητικές αιμοκαλλιέργειες 2. οι γονείς μπορούν να αναγνωρίσουν και να αναφέρουν πρώιμα σημεία λοίμωξης

34 1. Παρακολούθηση των ζωτικών σημείων κάθε 4 ώρες
1. Παρακολούθηση των ζωτικών σημείων κάθε 4 ώρες. Μέτρηση της θερμοκρασίας του σώματος 2. Παρακολούθηση του απόλυτου αριθμού ουδετερόφιλων πολυμορφοπύρηνων από τη γενική αίματος 3. Πολύ καλό πλύσιμο των χεριών, εκπαίδευση της οικογένειας 1. Όταν το παιδί έχει χαμηλό αριθμό λευκών αιμοσφαιρίων, ο πυρετός είναι το μόνο σημείο λοίμωξης. Θερμοκρασίες > 38ο C είναι ενδεικτικές λοίμωξης 2. Ο κίνδυνος λοίμωξης αυξάνεται σε σοβαρή ουδετεροπενία 3. Το καλό πλύσιμο των χεριών αποτελεί το καλύτερο τρόπο για την πρόληψη των λοιμώξεων

35 4. Παρακολούθηση του δέρματος του παιδιού για λύσεις της συνέχειας ή ερυθρότητα
5. Καθημερινή παρακολούθηση της στοματικής κοιλότητας και του ορθού του παιδιού για έλκη 6. Διασφάλιση της καλής λειτουργίας του εντέρου και παρακολούθηση της αφόδευσης 4. Εξαιτίας των χαμηλών πολυμορφοπύρηνων μπορεί να μην παρατηρούνται στοιχεία φλεγμονής. Οι λύσεις της συνέχειας του δέρματος αποτελούν πύλες εισόδου μικροβίων στον οργανισμό 5. Οι βλεννογόνοι του στόματος και του εντέρου επηρεάζονται από τη χημειοθεραπεία και τις ακτινοβολίες. Έλκη σε αυτές τις περιοχές αποτελούν πύλες εισόδου μικροβίων στον οργανισμό 6. Η μειωμένη δραστηριότητα, η κακή διατροφή και τα φάρμακα προκαλούν δυσκοιλιότητα. Η διέλευση σκληρών κοπράνων από τον εντερικό σωλήνα μπορεί να προκαλέσει τραυματισμούς και να διευκολύνει την είσοδο μικροβίων στη συστηματική κυκλοφορία

36 7. Εκπαίδευση του παιδιού και των γονέων για τη σημασία της καλής στοματικής φροντίδας
Χρήση μαλακής οδοντόβουρτσας Στοματικές πλύσεις μετά από κάθε γεύμα ή 4-5 φορές την ημέρα Όταν ο αριθμός των αιμοπεταλίων είναι χαμηλός, αποφυγή της οδοντόβουρτσας, χρήση στοματικών διαλυμάτων 8. Χρήση στοματικών διαλυμάτων και αντιμυκητιασικών φαρμάκων 3-4 φορές την ημέρα όταν εμφανιστούν αλλοιώσεις στη στοματική κοιλότητα 9. Λουλούδια και καλλωπιστικά φυτά, όπως και υγραντήρες απαγορεύονται σε νοσηλευόμενα ουδετεροπενικά παιδιά 7. Η τακτική και συστηματική φροντίδα του στόματος προλαμβάνει την εμφάνιση λοιμώξεων 8. Οι μυκητιασικές λοιμώξεις σε ανοσοκατεσταλμένα άτομα αντιμετωπίζονται πολύ δύσκολα 9. Τα λουλούδια και τα φυτά, η υγρασία και το βρώμικο νερό ευνοούν την ανάπτυξη Aspergillus και Pseudomonas

37 10. Χρήση άσηπτης τεχνικής κατά την πραγματοποίηση χειρισμών στους ΚΦΚ ή σε αλλαγές τραυμάτων
11. Διακοπή του εμβολιασμού, αποφυγή εμβολίων με ζωντανούς εξασθενημένους ιούς 12. Σε περίπτωση κρούσματος ανεμευλογιάς είναι απαραίτητη η απομόνωση του ανοσοκατεσταλμένου παιδιού 10. Η αποφυγή ιατρογενών λοιμώξεων είναι κριτικής σημασίας για τα ανοσοκατεσταλμένα παιδιά 11. Τα εμβόλια σε ανοσοκατεσταλμένα παιδία δεν είναι δραστικά. Το ανοσοκατεσταλμένο παιδί μπορεί να νοσήσει από εμβόλιο με ζωντανό εξασθενημένο ιό 12. Για τα ανοσοκατεσταλμένα παιδιά η λοίμωξη με τον ιό της ανεμευλογιάς είναι εξαιρετικά επικίνδυνη. Σε περίπτωση έκθεσης του παιδιού σε κρούσμα ανεμευλογιάς συνιστάται η χορήγηση ανοσοσφαιρίνης μέσα σε 96 ώρες ή ακυκλοβίρης

38 13. Χορήγηση κατάλληλων αντιπυρετικών σε παιδιά με πυρετό
14. Χορήγηση αντιβιοτικών σύμφωνα με τα αποτελέσματα των καλλιεργειών 13. Απαγορεύεται η χορήγηση ασπιρίνης και ιβιπρουφαίνης σε παιδιά με χαμηλό αριθμό αιμοπεταλίων 14. Με τις καλλιέργειες απομονώνεται ο παθογόνος μικροοργανισμός έτσι ώστε να χορηγούνται τα πιο αποτελεσματικά αντιβιοτικά. Η χορήγηση των αντιβιοτικών πρέπει να γίνεται γρήγορα μετά την εμφάνιση του πυρετού στα ανοσοκατεσταλμένα παιδιά

39 Νοσηλευτική διάγνωση: Κίνδυνος αιμορραγίας εξαιτίας της θρομβοκυτοπενίας
Στόχος: να μην κινδυνέψει το παιδί από ανεξέλεγκτη αιμορραγία Αναμενόμενο αποτέλεσμα: 1. το παιδί δεν έχει εκτεταμένη και ανεξέλεγκτη αιμορραγία 2. οι γονείς και το παιδί κατανοούν τον κίνδυνο αιμορραγίας, ιδιαίτερα στο σπίτι και μπορούν να την αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά

40 1. Σε σημεία παρακέντησης ή φλεβοκέντησης άσκηση ήπιας πίεσης για αρκετό χρονικό διάστημα. Στα σημεία λήψης μυελού τοποθέτηση γαζών κι επιδέσμων 2. Αν ο αριθμός των αιμοπεταλίων είναι πολύ χαμηλός (<20000/mm3) τότε: Περιορισμός δραστηριοτήτων που μπορεί να προκαλέσουν τραυματισμούς, ειδικά της κεφαλής. Ενθάρρυνση του παιδιού να συμμετέχει σε δραστηριότητες όπως την ανάγνωση βιβλίων, παρακολούθηση τηλεόρασης κλπ Χρήση μαλακής οδοντόβουρτσας και στοματικών διαλυμάτων Χορήγηση υπακτικών για τη διευκόλυνση των κενώσεων Αποφυγή υπόθετων Έλεγχος κοπράνων και ούρων για αιμορραγία Αποφυγή τροφών που μπορούν να τραυματίσουν το στοματικό βλεννογόνο 1. Επιπρόσθετη πίεση μπορεί να χρειαστεί αν ο αριθμός των αιμοπεταλίων είναι χαμηλός 2. Ο χαμηλός αριθμός αιμοπεταλίων αυξάνει τον κίνδυνο αυτόματων αιμορραγιών. Ο κίνδυνος εγκεφαλικής αιμορραγίας είναι αυξημένος

41 3. Εκπαίδευση του παιδιού για τον τρόπο αντιμετώπισης των ρινορραγιών
3. Εκπαίδευση του παιδιού για τον τρόπο αντιμετώπισης των ρινορραγιών 4. Έλεγχος της εμμήνου ρήσεως στα κορίτσια 3. Μια από τις πιο συχνές εκδηλώσεις αιμορραγίας είναι η ρινορραγία 4. Η απώλεια αίματος κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρήσεως στα κορίτσια μπορεί να είναι μεγάλη. Επιπρόσθετα, μπορεί να χρειαστεί και ορμονική θεραπεία

42 Αναμενόμενο αποτέλεσμα:
Νοσηλευτική διάγνωση: Κακή θρέψη εξαιτίας της ναυτίας, του εμέτου, της βλεννογονίτιδας και των διαταραχών της γεύσης Στόχος: να προσλαμβάνει το παιδί επαρκή αριθμό θερμίδων Αναμενόμενο αποτέλεσμα: 1. το παιδί δεν έχει χάσει πάνω από 5% του σωματικού του βάρους 2. Το παιδί τρώει φαγητά της αρεσκείας του, προσλαμβάνοντας κατάλληλα συστατικά για την ανάπτυξή του

43 1. Χορήγηση αντιεμετικών κατά τη διάρκεια της θεραπείας
2. Όταν το παιδί έχει ναυτία, χορηγούνται δροσερές και υγρές τροφές. Γεύματα εύγευστα, ελκυστικά σε εμφάνιση και σε μικρές ποσότητες πρέπει να χορηγούνται σε θερμοκρασία δωματίου 3. Χορήγηση μικρών συχνών γευμάτων υψηλής πρωτεϊνικής και θερμιδικής αξίας μαζί με συμπληρώματα διατροφής. Χορήγηση στο παιδί των αγαπημένων του τροφών 1. Τα αντιεμετικά ελαττώνουν ή προλαμβάνουν τους εμέτους 2. Οι δροσερές, υγρές τροφές είναι καλύτερα ανεκτές από τα παιδιά, ενώ δεν τραυματίζουν περαιτέρω το στοματικό βλεννογόνο 3. Τα μικρά γεύματα προσλαμβάνονται ευκολότερα. Οι πρωτεΐνες βοηθούν την ανάπλαση των ιστών. Ο επαρκής αριθμός θερμίδων είναι απαραίτητος για την ανάπτυξη. Τα παιδιά αρέσκονται να τρώνε τα αγαπημένα τους φαγητά

44 4. Αποφυγή χορήγησης των αγαπημένων τροφών σε παιδιά που έχουν ναυτία
5. Χορήγηση αναλγητικών πριν το φαγητό 6. Καθημερινή παρακολούθηση και καταγραφή του σωματικού βάρους 4. Το παιδί μπορεί να συνδέσει το αίσθημα ναυτίας με την αγαπημένη του τροφή 5. Τα αναλγητικά μπορεί να διευκολύνουν τη λήψη τροφής ακόμα και όταν ο στοματικός βλεννογόνος είναι ευαίσθητος 6. Η μέτρηση του σωματικού βάρους αποτελεί δείκτη για την ανάγκη πρόσληψης επιπρόσθετων μέτρων αν είναι απαραίτητο

45 7. Συμμετοχή του παιδιού στον καταρτισμό των γευμάτων
8. Συμμετοχή διαιτολόγου στην αξιολόγηση της διατροφικής κατάστασης του παιδιού και στην κατάρτιση του διαιτολογίου 7. Η επιλογή του φαγητού από το παιδί αυξάνει το ενδιαφέρον του και τη συμμετοχή του στη διατροφή 8. Ο διαιτολόγος παρέχει εξειδικευμένη γνώση απαραίτητη για την ανάπτυξη και τη διατροφική κατάσταση του νεαρού ασθενή

46 Αναμενόμενο αποτέλεσμα:
Νοσηλευτική διάγνωση: Ανεπαρκής γνώση σχετικά με τη νόσο και τη θεραπεία Στόχος: να κατανοήσουν γονείς και παιδί τη σοβαρότητα της νόσου και την κρισιμότητα της θεραπείας Αναμενόμενο αποτέλεσμα: 1. το παιδί και οι γονείς κατανοούν τη διάγνωση 2. το παιδί και οι γονείς ακολουθούν το θεραπευτικό πρωτόκολλο

47 1. Εκτίμηση της ετοιμότητας του παιδιού και των γονέων για ενημέρωση
1. Εκτίμηση της ετοιμότητας του παιδιού και των γονέων για ενημέρωση. Δημιουργία κατάλληλου περιβάλλοντος 2. Κατά την αναγγελία της διάγνωσης και για τις επόμενες επισκέψεις, εξασφάλιση επαρκούς χρόνου για επεξήγηση τυχόν ερωτήσεων και σχολίων σχετικά με τη νόσο και τη θεραπεία 3. Παροχή πληροφόρησης προσαρμοσμένη στο μορφωτικό επίπεδο κάθε οικογένειας 4. Ενθάρρυνση των γονέων ώστε να κατανοήσουν τη σοβαρότητα της κατάστασης 1. Κατά την αναγγελία της διάγνωσης τα μέλη της οικογένειας χρειάζονται χρόνο για να αφομοιώσουν τις πληροφορίες. Παροχή γραπτών πληροφοριών 2. Η εκπαίδευση είναι συνεχής και μπορεί να χρειαστεί ενίσχυση για τους αγχωμένους γονείς. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να αναμιχθούν γρήγορα οι γονείς στο πλαίσιο θεραπείας του παιδιού. 3. Ενημέρωση με απλά και κατανοητά λόγια ώστε να καλύπτει το μορφωτικό επίπεδο κάθε οικογένειας 4. Επιβράβευση των προσπαθειών των γονέων. Είναι σημαντικό να γνωρίζουν ότι κάνουν το καλύτερο για το παιδί τους

48 Νοσηλευτική διάγνωση: Προβλήματα από την αλλαγή στην εικόνα του σώματος
Στόχος: το παιδί να προσαρμοστεί και να αποδεχτεί την καινούργια εικόνα του σώματος του Αναμενόμενο αποτέλεσμα: 1. το παιδί αποδέχεται την αλλαγή στην εμφάνιση χωρίς να μειώνεται η κοινωνικότητά του 2. το παιδί εκδηλώνει τις σκέψεις του σχετικά με την απώλεια των μαλλιών του ή την απώλεια του μέλους του

49 1. Ενημέρωση του παιδιού και των γονέων για τις αλλαγές στην εικόνα
2. Ενθάρρυνση για εξωτερίκευση των φόβων, των ανησυχιών και των αισθημάτων για την αλλαγή της εικόνας του σώματος. Παραπομπή σε ειδικό 3. Παρουσίαση των εναλλακτικών τρόπων αναπλήρωσης της απώλειας 4. Ενθάρρυνση για επιστροφή στο σχολείο μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας 1. Ενημέρωση για την παροδικότητα ορισμένων αλλαγών (αλωπεκία) ή για την μονιμότητα άλλων και για τους τρόπους που μπορούν να βελτιώσουν την εικόνα 2. Η παιγνιοθεραπεία είναι σημαντική ώστε το παιδί να μπορέσει να εξωτερικεύει τις ανησυχίες του 3. Το παιδί μπορεί να επιλέξει αυτό που του ταιριάζει περισσότερο και μειώνει την επίπτωση της απώλειας 4. Η γρήγορη επιστροφή στο σχολείο μειώνει το αίσθημα της απουσίας και της απομόνωσης

50 Αναμενόμενο αποτέλεσμα: 1. το παιδί ακολουθεί το πρωτόκολλο θεραπείας
Νοσηλευτική διάγνωση: Ανεπαρκής αντιμετώπιση της χρόνιας νόσου από την αγχωμένη οικογένεια Στόχος: Η οικογένεια αποδέχεται τη νόσο και ενισχύει τη θεραπεία Αναμενόμενο αποτέλεσμα: 1. το παιδί ακολουθεί το πρωτόκολλο θεραπείας 2. οι γονείς αναφέρουν τις ανησυχίες τους για τις επιπτώσεις της νόσου στην οικογένεια 3. το παιδί και οι γονείς χρησιμοποιούν τα συστήματα υποστήριξης

51 1. Ενημέρωση της οικογένειας για τη σπουδαιότητα της θεραπείας
1. Ενημέρωση της οικογένειας για τη σπουδαιότητα της θεραπείας. Εκπαίδευση για τη χρήση των υγειονομικών υπηρεσιών 2. Ακρόαση και ενθάρρυνση των ανησυχιών της οικογένειας. Παροχή ειλικρινών απαντήσεων 3. Επαφή της οικογένειας με άλλες οικογένειες που έχουν το ίδιο πρόβλημα 4. Επαφή της οικογένειας με κοινωνικούς φορείς και υπηρεσίες στήριξης 1. Η τήρηση του πρωτοκόλλου θεραπείας από την οικογένεια συμβάλλει στην επιτυχημένη ολοκλήρωσή της 2. Η εξακρίβωση των ανησυχιών και του φόβου συμβάλλει στην καλύτερη αντιμετώπιση της χρόνιας νόσου από την οικογένεια 3. Οι άλλες οικογένειες που αντιμετώπισαν το ίδιο πρόβλημα μπορούν να παρέχουν στήριξη και προτάσεις 4. Το οικονομικό και συναισθηματικό φόρτος της φροντίδας του παιδιού με καρκίνο μπορεί να αντιμετωπιστεί

52 Αναμενόμενο αποτέλεσμα:
Νοσηλευτική διάγνωση: Οξύς και χρόνιος πόνος που σχετίζεται με τη θεραπεία και τις παρεμβάσεις Στόχος: Το παιδί δεν βιώνει πόνο γιατί αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά Αναμενόμενο αποτέλεσμα: 1. το παιδί δεν βιώνει πόνο ή ο πόνος του ελέγχεται αποτελεσματικά, όπως φαίνεται από τις περιόδους ανάπαυσης χωρίς διακοπές, τη συμμετοχή σε παιχνίδια και δραστηριότητες, τη χαμηλή βαθμολογία στα εργαλεία εκτίμησης του πόνου και τις λεκτικές αναφορές

53 1. Ειλικρινής επεξήγηση των παρεμβάσεων πριν εκτελεστούν
2. Παρακολούθηση και καταγραφή σημείων και συμπτωμάτων πόνου, όπως ταχυκαρδία, απόσυρση, αυξημένη αρτηριακή πίεση, εκφράσεις προσώπου, ευερεθιστότητα, λεκτική αναφορά πόνου, κλάμα. Χρησιμοποίηση κατάλληλου εργαλείου για την εκτίμηση του πόνου 3. Εφαρμογή μη φαρμακευτικών μέτρων αντιμετώπισης του πόνου 4. Χορήγηση αναλγητικών φαρμάκων. Χρησιμοποίηση τοπικών αναλγητικών πριν τις επώδυνες παρεμβάσεις 1. Η ειλικρινής ενημέρωση ενισχύει την εμπιστοσύνη κι ελαττώνει το φόβο 2. Τα μικρότερα παιδιά ίσως να μην μπορούν να πουν ότι πονάνε. Τα σημεία και συμπτώματα του πόνου πρέπει να αναγνωρίζονται έγκαιρα 3. Τα μη φαρμακευτικά μέτρα αντιμετώπισης του πόνου μπορεί να ελαττώσουν την ποσότητα των αναλγητικών 4. Τα αναλγητικά φάρμακα ελαττώνουν τον πόνο των παρεμβάσεων και της ίδιας της νόσου

54 5. Επεξήγηση της μεθόδου ελέγχου του πόνου στους γονείς και το παιδί ανάλογα με την ηλικία και το μορφωτικό επίπεδο 6. Ενημέρωση του γιατρού αν δεν επιτυγχάνεται ανακούφιση του πόνου με τα συγκεκριμένα αναλγητικά 7. Συμμετοχή εξειδικευμένου προσωπικού πριν και κατά τη διάρκεια των επώδυνων παρεμβάσεων 8. Χορήγηση αγχολυτικών φαρμάκων 5. Οι γονείς γνωρίζουν το παιδί τους και μπορούν να βοηθήσουν στη σωστή αξιολόγηση του πόνου 6. Η ανακούφιση του πόνου διαφέρει μεταξύ των ασθενών. Αύξηση της δόσης μπορεί να είναι απαραίτητη ειδικά σε παιδιά με χρόνιο πόνο ή σε παιδιά που πεθαίνουν 7. Το εξειδικευμένο προσωπικό χρησιμοποιεί τεχνικές ψυχαγωγίας και αποτελεί ένα «ασφαλές» άτομο που μπορεί να εμπιστευτεί το παιδί κατά τη διάρκεια επαναλαμβανόμενων επώδυνων παρεμβάσεων 8. Τα αγχολυτικά φάρμακα ελαττώνουν το άγχος ειδικά των εφήβων πριν τις επώδυνες παρεμβάσεις

55 Αναμενόμενο αποτέλεσμα:
Νοσηλευτική διάγνωση: Λύσεις της συνέχειας του δέρματος εξαιτίας της ακτινοθεραπείας, της χημειοθεραπείας και της ακινησίας Στόχος: Το δέρμα του παιδιού διατηρεί την ακεραιότητά του Αναμενόμενο αποτέλεσμα: 1. το παιδί και οι γονείς αντιμετωπίζουν κατάλληλα κάθε δερματική βλάβη

56 1. Παρακολούθηση της κατάστασης του δέρματος του παιδιού σε κάθε βάρδια
2. Χρήση μόνο κατάλληλων σκευασμάτων για το δέρμα. Εκπαίδευση των γονέων 3. Αποφυγή έντονου τριψίματος του δέρματος, σαπουνιών απολέπισης και πολύ ζεστού νερού 4. Ένδυση του παιδιού με μαλακά και άνετα ρούχα 1. Το δερματικό ερύθημα που είναι συνηθισμένο σε ασθενείς που κάνουν ακτινοθεραπεία δεν πρέπει να εξελίσσεται σε δερματική βλάβη 2. Πολλά εμπορικά σκευάσματα μπορεί να προκαλέσουν ερυθρότητα κι ευαισθησία στο δέρμα του παιδιού 3. Η τριβή του δέρματος μπορεί να προκαλέσει λύσεις της συνέχειας. Το πολύ ζεστό νερό δεν είναι ανεκτό από τους ευαίσθητους ιστούς 4. Τα στενά ρούχα και αυτά που είναι κατασκευασμένα με σκληρές ίνες μπορεί να τραυματίσουν το ευαίσθητο δέρμα

57 5. Επιπρόσθετα φαρμακευτικά σκευάσματα μπορεί να χρειαστούν
5. Ενημέρωση του γιατρού σε πιθανή λύση της συνέχειας του δέρματος 6. Αν το παιδί είναι ακίνητο στο κρεβάτι, συνιστάται η προσεκτική αλλαγή θέσης κάθε 2 ώρες. Εκπαίδευση των γονέων 5. Επιπρόσθετα φαρμακευτικά σκευάσματα μπορεί να χρειαστούν 6. Η ακινησία μπορεί να αυξήσει την πίεση στο δέρμα με αποτέλεσμα την εμφάνιση κατακλίσεων

58 Αναμενόμενο αποτέλεσμα:
Νοσηλευτική διάγνωση: Βλεννογονίτιδα εξαιτίας της ακτινοθεραπείας και της χημειοθεραπείας Στόχος: Ο βλεννογόνος του στόματος του παιδιού διατηρεί την ακεραιότητά του Αναμενόμενο αποτέλεσμα: 1. το παιδί δεν εμφανίζει σημεία ανεπιθύμητων ενεργειών της θεραπείας, όπως προκύπτει από την ακεραιότητα του στοματικού και εντερικού βλεννογόνου

59 1. Παρακολούθηση της κατάστασης του στόματος και του πρωκτού του παιδιού για πιθανά έλκη, ερυθήματα ή λύσεις σε κάθε βάρδια. Ενημέρωση του γιατρού. Εκπαίδευση των γονέων 2. Αποφυγή μέτρησης της θερμοκρασίας του σώματος από το ορθό ή από το στόμα όταν υπάρχουν εξελκώσεις. Εκπαίδευση των γονέων να μετρούν τη θερμοκρασία από τη μασχάλη 3. Συστηματική στοματική υγιεινή με τη χρήση ειδικών μη αλκοολικών διαλυμάτων αρκετές φορές την ημέρα. Αποφυγή οδοντόβουρτσας 1. Η λύση της συνέχειας αρχικά εμφανίζεται ως ερύθημα και εξελίσσεται σε έλκος. Η εξωνοσοκομειακή φροντίδα πρέπει να περιλαμβάνει καθημερινή εκτίμηση στόματος και πρωκτού κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Στοματικά διαλύματα, αλοιφές και κρέμες τοπικής χρήσης είναι απαραίτητες όταν εμφανιστούν έλκη 2. Η εισαγωγή θερμομέτρου στο στόμα ή τον πρωκτό ενός παιδιού μπορεί να προκαλέσει τραυματισμό, έστω και αν γίνει πολύ προσεκτικά 3. Η συχνή στοματική περιποίηση συμβάλλει στην απομάκρυνση των μικροβίων από τη στοματική κοιλότητα και ελαττώνει το κίνδυνο μικροβιαιμίας

60 4. Αν παρατηρηθεί ερυθρότητα στην περιοχή του πρωκτού, έναρξη εδρόλουτρων με υπερμαγγανικό κάλιο και χρήση ειδικών αλοιφών και κρεμών μετά από κάθε κένωση 5. Σε παιδιά που φορούν πάνες η καθαριότητα να γίνεται με μαντηλάκια που δεν είναι αρωματισμένα και δεν περιέχουν οινόπνευμα 6. Παροχή κατάλληλων γευμάτων και δροσερών υγρών 4. Τα εδρόλουτρα και οι αλοιφές τοπικής χρήσης διατηρούν το περίνεο και την περιπρωκτική περιοχή καθαρή και προλαμβάνουν την εμφάνιση ελκών 5. Το οινόπνευμα και τα αρώματα μπορούν να ερεθίσουν περισσότερο το ευαίσθητο δέρμα και να επιδεινώσουν την κατάσταση 6. Οι τροφές που περιέχουν κιτρικό οξύ και τα πικάντικα φαγητά μπορεί να προκαλέσουν έντονο πόνο σε παιδιά με στοματίτιδα. Τα δροσερά υγρά και ο θρυμματισμένος πάγος συμβάλλουν στην ανακούφιση του πόνου

61

62

63

64 Σας ευχαριστώ πολύ