ΚΟΡΝΗΛΙΟΣ ΜΠΡΟΥΜΑΣ Β´2 ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ Θέμα: Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΟΡΗ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ.

Παρουσίαση με θέμα: "ΚΟΡΝΗΛΙΟΣ ΜΠΡΟΥΜΑΣ Β´2 ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ Θέμα: Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΟΡΗ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΚΟΡΝΗΛΙΟΣ ΜΠΡΟΥΜΑΣ Β´2 ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ Θέμα: Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΟΡΗ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ.
 Θέμα: Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΟΡΗ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ.

2

3 Η γυναίκα της βυζαντινής περιόδου ζει μία ζωή πολύ περιορισμένη ακολουθώντας πιστά κανόνες και παραδόσεις. Μπορεί να δραστηριοποιηθεί μόνο σε συγκεκριμένους τομείς όπως είναι οικογένεια και η φιλανθρωπία σε αντίθεση με τον άντρα που μπορεί να δράσει και να αναδειχτεί κοινωνικά και πολιτικά. Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της το ζει μέσα στο σπίτι. Οι έξοδοι της είναι πάντα με συνοδεία, και μόνο στα πανηγύρια στην εκκλησία και στο λουτρό. Επίσης μπορεί να κάνει επίσκεψη αλλά μόνο σε συγγενικά πρόσωπα, σε αντίθεση με τον άνδρα που χαίρει απόλυτη ελευθερία κινήσεων σε όλα τα επίπεδα. Αναγκαστικά βέβαι οι φτωχότερες γυναίκες βγαίνουν στην αγορά και κυκλοφορούν περισσότερο από τις ευκατάστατες μια και δεν έχουν υπηρετικό προσωπικό Σημαντικό γεγονός είναι ότι δεν μπορεί να κάθεται στο ίδιο τραπέζι με άνδρες παρά μόνο όταν αυτοί είναι πολύ κοντινά της πρόσωπα. Η κόρη μπορεί να παντρευτεί από τα 12 της χρόνια. Υπεύθυνοι γι’ αυτό το γάμο είναι πάντα οι γονείς. Οι γονείς επιλέγουν το σύζυγό ο οποίος θα είναι ικανός να της προσφέρει μία αξιοπρεπή ζωή σαν παντρεμένη γυναίκα! Το μόνο που μπορεί να την εξυψώσει είναι η απόκτηση παιδιών που την ολοκληρώνει ως ύπαρξη. Η γυναίκα δεν επιτρέπετε να εργάζεται. Λόγω φτώχειας πολλές φορές βέβαια, εργάζεται στα χωράφια ή ασκεί το επάγγελμα τις βιοτέχνισας φτιάχνοντας και πουλώντας υφάσματα και υφαντά. Εξάλλου η γυναίκα κόρη μαθαίνει από μικρή την τέχνη της υφαντουργίας και της ραφτικής . Μαθαίνει επίσης το άλεσμα του σιταριού και το ζύμωμα του ψωμιού. Το μαγείρεμα φυσικά αποτελεί καθημερινότητα της καθώς και η καθαριότητα και όλες οι δουλειές του σπιτιού σε αντίθεση με τον άντρα που δεν συμμετέχει καθόλου. Στα χρόνια του Βυζαντίου συνηθιζότανε και ο «θεσμός της παλλακίδας». Μεταξύ των δύο φύλλων αναπτυσσόταν σχέση συμβίωσης εκτός γάμου, σταθερή όμως και από τα δύο μέρη. Αυτό εξυπηρετούσε λύση σε κοινωνικά κατεστημένα –ταμπού , όταν τα δύο φύλλα δεν ήταν στην ίδια κοινωνικο-οικονομική θέση . Κυρίως ήταν γυναίκες άσημες , δούλες και φτωχές ..Ωστόσο πιο σπάνια αυτό συνέβαινε και στις ανώτερες τάξεις.

4 Η ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ ΚΑΙ Η ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ
Οι Βυζαντινοί αγαπούσαν ιδιαίτερα τα πολυτελή μεταξωτά και λινά υφάσματα καθώς και τα κοσμήματα . Βασικό ένδυμα για άντρες και γυναίκες ήταν η «τουνίκα» η οποία ήταν μακρύς χιτώνας με πολλές πτυχώσεις. Οι γυναίκες κυρίως επάνω από το χιτώνα φορούσανε μανδύα με μακριά, φαρδιά μανίκια που κάλυπταν όλο το σώμα και το κεφάλι. Επίσης φορούσανε ζώνη στη μέση. Τα μαλλιά των γυναικών συνήθως ήταν κατσαρωμένα στο μέτωπο και τα συγκρατούσαν στον αυχένα με χτένια από ελεφαντόδοντο. Συχνά τα έβαφαν. Επίσης οι γυναίκες μακιγιάρονται πολύ έντονα βάφοντας με μαύρο πινέλο τα βλέφαρα τους και τα φρύδια τους. Χρησιμοποιούσαν αρώματα. Φορούσαν κοσμήματα τόσο οι γυναίκες όσο και οι άντρες. Η κατασκευή ρούχων εκείνη την εποχή ήταν εξαιρετικά δύσκολη και χρονοβόρα οι άνθρωποι τα έφτιαχναν τελείως μόνοι τους ξεκινώντας από τα στοιχειώδες και ανάλογα την οικονομική κατάσταση της κάθε οικογένειας οι φορεσιές γινόντουσαν πιο πλουμιστές με περίτεχνα διακοσμητικά σχέδια. Γενικά όσο πιο μεγάλη κοινωνική θέση και χρήματα είχε κάποιος τόσο πιο ωραίες φορεσιές διέθετε με αποτέλεσμα ανάλογα την ενδυμασία της κάθε γυναίκας να φαίνεται και η καταγωγή της και η κοινωνική της τάξη . Η ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ ΚΑΙ Η ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ

5

6 Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ
Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ -ΚΟΡΗΣ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ . Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ Η μόρφωση στο Βυζάντιο είναι κάτι επιθυμητό από όλους κυρίως βέβαια για τον ανδρικό πληθυσμό. Μεγάλο ποσοστό γυναικών ήταν αμόρφωτες… Ο γενικός κανόνας είναι ότι οι γυναίκες δεν μπορούν να έχουν την εκπαίδευση που έχουνε οι άντρες. Στις μεσαίες τάξεις οι γυναίκες μάθαιναν απλώς να γράφουν και να διαβάζουν. Οι κόρες πλουσίων οικογενειών μπορούσαν να διδαχτούν από ιδιωτικό δάσκαλο ή από τη μητέρα τους , ώστε να αποκτήσουν μεσαία ή ανώτερη μόρφωση. Μπορούσαν να μαθητεύσουν κοντά σε κάποιον λόγιο λαϊκό η κληρικό η ακόμη και με τη δική τους προσωπική τους προσπάθεια. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις οι γυναίκες που κατάγονταν από πλούσιες οικογένειες , σπούδαζαν και μάθαιναν την ρητορική τέχνη, διάβαζαν τα κείμενα του Αριστοτέλη και τους διαλόγους του Πλάτωνα. Πιο σπάνια ασχολιόντουσαν με μαθήματα γραμματικής, γαστρονομίας, μουσικής και ρητορικής.

7 Οι περισσότερες από τις γυναίκες οι οποίες μορφώνονται δεν το έκαναν για να φοιτήσουν σε κάποια ανώτατη σχολή το οποίο και απαγορευόταν . Ανώτατη εκπαίδευση σε σχολές Εκκλησιαστικές και στα Βυζαντινά σχολεία μπορούσαν να έχουν οι άνδρες. Οι γυναίκες μόνο σε μοναστήρια μπορούσαν να παρακολουθήσουν μαθήματα στοιχειώδους εκπαίδευσης. Συμπεραίνοντας για να θεωρηθεί μια γυναίκα στην εποχή του Βυζαντίου μορφωμένη θα έπρεπε να ξέρει να διαβάζει και να γράφει, να έχει μεγάλη ευγλωττία, να αρθρώνει καθαρά τις λέξεις, να μιλάει με θάρρος, να έχει όρεξη για μάθηση, και έφεση για αυτήν. Φυσικά δεν θα πρέπει να παραμελεί τις δουλειές του σπιτιού. Το κορίτσι εκείνη την εποχή έπρεπε να προετοιμάζεται για να αναλάβει τη διαχείριση του σπιτιού, και την άψογη λειτουργία του που ήταν ο κύριος , αν όχι ο αποκλειστικός της ρόλος στο κοινωνικό καταεστημένο Εν κατακλείδι όλα τα παραπάνω διαμορφώνουν ένα πνευματικό επίπεδο των γυναικών περιορισμένο και μόνο των πλουσίων εκείνης της εποχής.

8

9 Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ.
Καταρχάς στον επαγγελματικό τομέα ο ρόλος της γυναίκας ήτανε μικρός. Οι γυναίκες των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων όπως προαναφέραμε δούλευαν αναγκαστικά για βιοποριστικούς λόγους στα χωράφια και στα εργαστήρια της οικογένειας τους. Επίσης εξασκούσαν το επάγγελμα της βιοτέχνισσας πουλώντας έργα φτιαγμένα από τα χέρια τους. Ένα ακόμα επάγγελμα ήταν αυτό της θεατρίνας που ήτανε πολύ περιφρονημένο. Ασκώντας τέτοιου είδους επαγγέλματα για να ζήσουν οι γυναίκες του Βυζαντίου , ήταν νομοθετικά αποκλεισμένες από τις πολιτικές αποφάσεις της κοινωνίας. Μία γυναίκα δεν μπορούσε να ασκήσει δημόσιο λειτούργημα , ούτε να γίνει δικαστής η δικηγόρος. Πιο σπάνια στην εποχή του Βυζαντίου δεν ήταν ανήκουστο να υπάρχουν γυναίκες «συνθέτες» στην κοσμική μουσική του Βυζαντίου η ακόμα και στην ψαλτική τέχνη. Βλέπουμε λοιπόν ότι υπάρχουν κάποιες μαρτυρίες για τη συμμετοχή των γυναικών στην λατρεία της εκκλησίας ως διακόνισσες να ψάλουν διάφορους ύμνους. Εννοείται ότι δεν ψηφίζανε και δε συμμετείχαν στις αποφάσεις που έπρεπε να παρθούν για την επίλυση διαφόρων κοινωνικών θεμάτων.

10 Όπως προαναφέραμε το μορφωτικό επίπεδο της συντριπτικής πλειοψηφίας των γυναικών ήταν χαμηλό ή και ανύπαρκτο, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα να αποκλείονται εξορισμού από τη πολιτική ζωή , χωρίς καμία πρόσβαση στην εξουσία . Λίγες ήταν και οι γυναίκες που ήταν μορφωμένες και μπορούσαν να γίνουν γιατροί, που θεράπευαν φυσικά μόνο το γυναικείο πληθυσμό. Ωστόσο υπήρχαν και ξεχωριστές προσωπικότητες Βυζαντινών γυναικών που έπαιζαν καθοριστικό ρόλο στην πολιτική και κοινωνική ζωή της δικής τους εποχής αλλά και στο μέλλον του Βυζαντίου και ήταν είτε απλές γυναίκες του λαού όπως η αυτοκράτειρα Θεοδώρα, είτε εξέχουσες προσωπικότητες της αυτοκρατορικής αυλής.

11 Ονόματα γυναικών που ξεχώρισαν στην εποχή του Βυζαντίου
 Ονόματα γυναικών που ξεχώρισαν στην εποχή του Βυζαντίου  Ρόλος  Εποχή Από που καταγόταν Ιουλιανή Ανικία Αυτοκρατορική πριγκίπισσα, κόρη του αυτοκράτορα της Δυτικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας Ολύβριου   Κωσταντινούπολη. Θεοδώρα Αυτοκράτειρα (σύζυγος του αυτοκράτορα Ιουστινιανού)   Αμμόχωστος,Κύπρος. Ειρήνη η Αθηναία Βυζαντινή αυτοκράτειρα, σύζυγος Λέοντα Δ ‘ Αθήνα Κασσιανή Βυζαντινή Ηγούμενη ποιήτρια Συνθέτρια . Έγινε Αγία Κωνσταντινούπολη Ζωη Καρβουνοψίνα  Παλλακίδα-Αυτοκράτειρα (σύζυγος του Λέοντος ΣΤ' του Σοφού)   Βυζαντινή αυτοκρατορία Θεοφανώ Αυτοκράτειρα (σύζυγος δύο αυτοκρατόρων, του Ρωμανού Β’ και του Νικ. Φωκά Πελοπόννησο Ευδοκία Μακρεμβολίτισσα Αυτοκράτειρα (σύζυγος του Βυζαντινού αυτοκράτειρα Κων. Δούκα και Ρωμανού Διογένη) Άννα Κομνηνή  Βυζαντινή πριγκίπισσα κόρη αυτοκράτορα Αλέξιου Κομνηνού   Κωσταντινούπολη Ελένη Καντακουζηνή Αυτοκράτειρα (σύζυγος Ιωάννη Παλαιολόγου, κόρη Αυτοκράτορα Καντακουζηνού)  

12 ΠΗΓΕΣ WIKIPEDIA,SLIDEPLAYER, MYPENA,E-ISTORIA, ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟΥ, ΒΙΒΛΙΟ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΣΧΟΛΕΙΟΥ, blogs.sch.gr/gymkmil0/files/2013/02/333.pdf…

13 ΤΕΛΟΣ