Γιώργος Μαυρομμάτης.  Το 2011 ο πληθυσμός της ΕΕ (27) ήταν 502.5 εκ. Σε σχέση με 1/1/2010 1.4 εκ. περισσότεροι. Ο.5 εκ. φυσικοί λόγοι ( γεννήσεις.

Παρουσίαση με θέμα: "Γιώργος Μαυρομμάτης.  Το 2011 ο πληθυσμός της ΕΕ (27) ήταν 502.5 εκ. Σε σχέση με 1/1/2010 1.4 εκ. περισσότεροι. Ο.5 εκ. φυσικοί λόγοι ( γεννήσεις."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Γιώργος Μαυρομμάτης

2

3

4

5

6

7  Το 2011 ο πληθυσμός της ΕΕ (27) ήταν 502.5 εκ. Σε σχέση με 1/1/2010 1.4 εκ. περισσότεροι. Ο.5 εκ. φυσικοί λόγοι ( γεννήσεις μείον θανάτους ), 0.9 καθαρή μετανάστευση. Ανομοιότητα μεταξύ των επίπεδων γεννητικότητας στα κράτη μέλη.  Από το 2015, οι θάνατοι περισσότεροι από γεννήσεις. Οποιαδήποτε αύξηση πληθυσμού από καθαρή μετανάστευση.

8  Προβλέψεις 2008-2060 και το « δημογραφικό μέρισμα »: Μεγαλύτερη αύξηση σε Κύπρο +66, Ιρλανδία +53, Λουξεμβούργο +52, Ηνωμένο Βασίλειο +25, Σουηδία +18%. Μεγαλύτερες μειώσεις Βουλγαρία -28, Λάτβια -26, Λιθουανία -24%. Το Ηνωμένο Βασίλειο ως η πολυπληθέστερη χώρα 77 εκ (3 η Γερμανία 71 εκ ).  Το μέλλον « λιγότεροι, μεγαλύτεροι και πολυπολιτισμικοί ;». Χώρες με χαμηλά επίπεδα γεννητικότητας και υψηλή καθαρή μετανάστευση θα αλλάξει πολύ η εθνοτική σύσταση του πληθυσμού τους.

9

10  Μεταναστευτικές ροές : Ιστορικά η πολιτική σταθερότητα και η οικονομική ευμάρεια έχει θεωρηθεί ότι ελκύει τους μετανάστες στην Ευρώπη  Κατά τη διάρκεια του 2012, 1.7 εκ. υπήκοοι τρίτων χωρών εισήλθαν στην Ε. Ε. 27 και άλλο 1.7 εκ. άτομα μετακινήθηκαν από ένα κράτος μέλος σε άλλο.  Κατά το 2012, το σύνολο της Ευρωπαϊκής μετανάστευσης ( υπήκοοι τρίτων χωρών και ενδό ευρωπαϊκή μετανάστευση πολιτών ) ήταν της τάξεων των 3.4 εκ ατόμων.  Ταυτόχρονα, 2.7 εκ. άτομα απόδημοι μετανάστες εγκαταλείψαν τα κράτη μέλη της ΕΕ συμπεριλαμβανομένων και των μεταναστεύσεων εντός της ΕΕ. Δεν μπορούμε να μιλάμε για καθαρή μετανάστευση.  Η Γερμανία (592.000) ήταν πρώτη σε επίπεδο συνολικών ροών εισερχομένων, το Η. Β. δεύτερο (498.000), Ιταλία (350.800), Γαλλία (327.400), Ισπανία (304.100)  Σε επίπεδο αποδημίας, η Ισπανία ήταν πρώτη (446.600), ΗΒ (321.200), Πολωνία (275.600).  Στις ακόλουθες χώρες η καθαρή μετανάστευση ήταν αρνητική ( η αποδημία μεγαλύτερη από τη μετανάστευση ): Βουλγαρία, Τσεχία, Ιρλανδία, Ελλάδα, Κύπρος, Ισπανία, Ρουμανία, Κροατία και Βαλτικές Δημοκρατίες

11  Η ενδό ευρωπαϊκή μετανάστευση ( πολιτών κ - μ ΕΕ ) ήταν μεγαλύτερη σε Λουξεμβούργο (92% της συνολικής ), Σλοβακία (82%) και Ρουμανία (81%) και μικρότερη Σουηδία (34%) Ιταλία (33%) Σλοβενία (24%)  Γενικά, σε επίπεδο συνολικών ροών οι άντρες ήταν λίγοι περισσότεροι από τις γυναίκες (52% έναντι 48%). Το υψηλότερο ποσοστό γυναικών ήταν στην Κύπρο (67%)  Επίσης, οι μετανάστες ήταν κατά πολύ νεότεροι από του γηγενείς.

12

13

14

15

16  Το σύνολο των υπηκόων τρίτων χωρών (foreign citizens, third country nationals/ διαφορετική υπηκοότητα ) την 1/1/2013 στην ΕΕ 27 ήταν 20.4 εκ άτομα ή 4.1% του συνολικού πληθυσμού  Το σύνολο των πολιτών της ΕΕ 27 που διέμεναν σε ένα άλλο κράτος μέλος ήταν την 1/1/2013 13.7 εκ άτομα.  Σε άτομα που είχαν γεννηθεί εκτός ΕΕ 27 (foreign born, μπορεί να έχουν αποκτήσει υπηκοότητα ) την 1/1/2013 ήταν 33.5 εκ άτομα  Καθώς ήταν και 17.3 εκ άτομα που είχαν γεννηθεί σε διαφορετική χώρα της ΕΕ από τον τόπο διαμονής τους  Σε συνολικούς αριθμούς τα μεγαλύτερα επίπεδα μη πολιτών ήταν στην Γερμανία (7.7 εκ ) Ισπανία (5.1 εκ ) Η. Β. (4.1 εκ ) και ΗΒ (4.1 εκ ). Αυτές οι χώρες μαζί εκπροσωπούν το 77% των συνολικών αποθεμάτων των μη πολιτών.  Στις περισσότερες χώρες το μεγαλύτερο ποσοστό μη - πολιτών είναι από χώρες εκτός της ΕΕ. Το αντίθετο ισχύει μόνο για τις ακόλουθες χώρες Λουξεμβούργο, Σλοβακία, Ιρλανδία, Κύπρος, Βέλγιο, Μάλτα, Ουγγαρία και Ολλανδία.

17

18  Το 2012 817.000 άτομα αποκτήσαν την υπηκοότητα ενός κράτους μέλους της ΕΕ 27, αύξηση 4.3% σε σχέση με το 2011.  Το ΗΒ είχε τους μεγαλύτερους αριθμούς (193.900 ή 24% τους συνόλου ), Γερμανία (114.600), Γαλλία (96.100), Ισπανία (94.100)  Από τις 817.000 υπηκοότητες που αποκτήθηκαν οι 709.100 αφορούσαν υπηκόους τρίτων χωρών και οι υπόλοιπες ευρωπαίους πολίτες άλλων κρατών μελών ( Πολωνοί στη Γερμανία, Ρουμάνοι στην Ουγγαρία και Ιταλία κτλ.)  Όπως και τα προηγούμενα χρόνια το 2012, οι περισσότεροι περιπτώσεις αφορούσαν Μαροκινούς και Τούρκους υπηκόους (7.3% και 6.6% του συνόλου αντίστοιχα ).

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30  Ένας κινέζος φοιτητής στο Ηνωμένο Βασίλειο  Ένας Σομαλός αιτών άσυλο στην Ομόνοια  Μία Ρουμάνα καθαρίστρια στην Ιταλία  Ένας Ινδός ΙΤ μηχανικός στη Γαλλία  Μια Μαροκινή νύφη στο Βέλγιο  Είναι όλα υποκείμενα της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής και ενδο - ευρωπαϊκής κινητικότητας

31  Η ευρωπαϊκή μετανάστευση στο νέο κόσμο  Τα μεταπολεμικά ρεύματα από τις αποικίες στις μητέρες πατρίδες  Η ταυτόχρονη μετανάστευση από τον ευρωπαϊκό Νότο στο Βορρά  Η πτώση του κομμουνισμού  Μετανάστευση για ανθρωπιστικούς λόγους  Η διεύρυνση της Ευρώπης Α 8 (2004) και Α 2 (2007)  Ταυτόχρονη παγκοσμιοποίηση των μεταναστευτικών ροών  Οι νέες χώρες της ΕΕ 28 γίνονται και αυτές πολύ - πολιτισμικές. Μετανάστευση από τρίτες χώρες και ανθρωπιστικοί λόγοι  Η νέα μετανάστευση από τον Ευρωπαϊκό Νότο στο Βορρά : Γιατροί στη Σουηδία, ΙΤ στη Γερμανία και η « διαρροή μυαλών » από τις Νότιες χώρες.

32  Η ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική ως ο χώρος συνάντησης του υπερεθνικού με το εθνικό.  Η τριαλεκτική μεταξύ υπερεθνικού, εθνικού και τοπικού.  Η έννοια της « ευρωπαϊκοποίησης » της μεταναστευτικής πολιτικής. Οι οδηγίες. 2003, « επί μακρόν » και « οικογενειακή συνένωση », « οδηγία για τη μπλε κάρτα »

33  Δουβλίνο (3 ): Το πρώτο κράτος ως υπεύθυνο για την εξέταση του αιτήματος. Επιστροφή στο πρώτο κράτος μέλος. Το 2009 η Επιτροπή έκανε καταγγελία παράβασης στην Ελλάδα, παύση επιστροφών αιτούντων και το νέο σύστημα ασύλου. Ταυτόχρονη καταδικαστική απόφαση από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εναντίον της Βελγικής και Ελληνικής κυβέρνησης. Ο Καντ δεν θα ήταν χαρούμενος.  Ενδο - ευρωπαϊκή κινητικότητα : 2004 και απαγόρευση μετακίνησης στον Ευρωπαϊκό χώρο ( πέραν Η. Β., Ιρλανδίας και Σουηδίας ). Μέχρι τις 1/1/2013 υπήρχαν περιορισμοί μετακινήσεων σε Βούλγαρους και Ρουμάνους πολίτες.

34  (2005) Η παγκόσμια προσέγγιση για τη Μετανάστευση Η εξωτερική πλευρά της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής. Συνεργασία με χώρες προέλευσης. Καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης και αναπτυξιακές πολιτικές. Η παγκόσμια προσέγγιση και η Ευρωπαϊκή πολιτική Γειτνίασης. Άξονες :  Νόμιμη μετανάστευση και συνεργασίες κινητικότητας  Καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης, συμφωνίες επανεισδοχής  Μετανάστευση και ανάπτυξη  2008 Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο : 1. Προώθηση της νόμιμης μετανάστευσης 2. Περιορισμός της παράνομης και επιστροφή 3. Διαφύλαξη συνόρων (Frontex, βιομετρικά κτλ.) 4. Δημιουργία μιας Ευρώπης του Ασύλου (2012 κοινό σύστημα ασύλου ) 5. Συνεργασία με τις χώρες αποστολής για την ανάπτυξη τους

35  2009 Η οδηγία της μπλε κάρτας Πολίτες τρίτων - χωρών με υψηλή ειδίκευση να μπορούν να δουλέψουν σε όποια χώρα της ΕΕ θελήσουν ( εκτός Δανίας, Ιρλανδίας και ΗΒ ). Καθυστερήσεις στην εφαρμογή  2011 Η παγκόσμια προσέγγιση για τη μετανάστευση και την κινητικότητα Συνεργασία με τρίτες χώρες. Η κινητικότητα των πολιτών τρίτων χωρών πολύ σημαντική ( φοιτητές, στελέχη, τουρίστες κτλ.). Σύνδεση κινητικότητας και θεωρήσεων εισόδου. Κινητικότητα σε ένα περιβάλλον ασφάλειας. Η περίπτωση της Αλβανίας. Πρέπει όμως να εξασφαλίζεται η συνεργασία πρώτα. Άξονες : 1. Νόμιμη μετανάστευση και κινητικότητα 2. Καταπολέμηση παράνομης και εμπορίας ανθρώπων 3. Διεθνής προστασία 4. Ανάπτυξη Τα εργαλεία Συνεργασία κινητικότητας ( κινητικότητα, θεώρηση εισόδου και επανεισδοχή ) και Κοινή ατζέντα για τη μετανάστευση και την ένταξη ( το πρώτο βήμα ).

36  2011 Επικοινωνία για τη Μετανάστευση 248 Η περίφημη έννοια της αλληλεγγύης ( α - κυριολεκτικότητα ). Αλλά πως πραγματώνεται ; Η τρωτότητα ορισμένων σημείων ( Χερσαία ελληνικά σύνορα ). Τα σύνορα Σένγκεν και η περίπτωση της μερικής επαναφοράς των εθνικών συνόρων.  2011 Επικοινωνία για την προώθηση της αλληλεγγύης στο άσυλο Η έννοια της αλληλεγγύης. Πρέπει να πάρει συγκεκριμένες μορφές. Αλληλεγγύη και αλληλεξάρτηση. Η Επιτροπή δεν προτείνει τη θέσπιση μηχανισμού καταμερισμού των βαρών γεωγραφικά. Παραδέχεται την ύπαρξη αντιπαλότητας επί του θέματος. Τροποποίηση της οδηγίας του επί μακρόν ώστε οι πρόσφυγες μετά από 5 ετία να μπορούν να διαλέγουν τη χώρα διαμονής.

37  Υπάρχει κόπωση στον τομέα της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής ;  Λίγη προθυμία κατά τη διάρκεια της κρίσης και της ανεργίας για τη μεταναστευτική πολιτική σε επίπεδο ΕΕ ;  Το 2014 αποφασίστηκε η νέα ατζέντα για την περίοδο 2104-2020 για το χώρο των Εσωτερικών Υποθέσεων, Ελευθερίας και Ασφάλειας  Αντί για νέες προτάσεις απλά προσπάθεια υλοποίησης των προηγούμενων συμφωνηθέντων (The Yrpes Guidelines)

38

39  Μείωση των κινήτρων για μετανάστευση  Έλεγχος των συνόρων  Μια δυνατή πολιτική ασύλου  Μια νέα πολιτική νόμιμης μετανάστευσης