Στρατηγικές επιβίωσης αποχωρισμένων αιτούντων άσυλο παιδιών στα κέντρα υποδοχής των νομών Λέσβου και Ιωαννίνων Χρύσα Γιαννοπούλου Τμήμα Βαλκανικών Σλαβικών.

Παρουσίαση με θέμα: "Στρατηγικές επιβίωσης αποχωρισμένων αιτούντων άσυλο παιδιών στα κέντρα υποδοχής των νομών Λέσβου και Ιωαννίνων Χρύσα Γιαννοπούλου Τμήμα Βαλκανικών Σλαβικών."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Στρατηγικές επιβίωσης αποχωρισμένων αιτούντων άσυλο παιδιών στα κέντρα υποδοχής των νομών Λέσβου και Ιωαννίνων Χρύσα Γιαννοπούλου Τμήμα Βαλκανικών Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών Πανεπιστήμιο Μακεδονίας

2 Εννοιολόγηση Αποχωρισμένα παιδιά vs ασυνόδευτοι ανήλικοι Κέντρα υποδοχής Στρατηγικές επιβίωσης

3 Υπόθεση εργασίας Η ενιαία θεσμική πολιτική για την υποδοχή των ασυνόδευτων ανήλικων αιτούντων άσυλο, αναιρείται σε λειτουργικό επίπεδο από την αλληλεπίδραση ανάμεσα στους διαμένοντες στα κέντρα από τη μια και την εκάστοτε τοπικότητα από την άλλη.

4 Νομικό πλαίσιο Προεδρικό διάταγμα 220/2207 που προβλέπει την υποδοχή και διαμονή των ανήλικων αιτούντων άσυλο σε ανοιχτές δομές φιλοξενίας Νόμος 3907/2011 που εισάγει τις περιπτώσεις όπου η επιτρέπεται η κράτηση ανήλικου

5 Θεωρητική προσέγγιση Μεγάλο μέρος της ακαδημαϊκής βιογραφίας σχετικά με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες ασχολείται πρώτα τους ενήλικες και λιγότερο τα παιδιά. Αυτό συμβαίνει γιατί πολλές φορές τείνουμε να βλέπουμε τα παιδιά σαν συνέχεια των ενηλίκων γονέων ή κηδεμόνων τους. Στη δεκαετία του 1970, η Charlotte Hardman (1973: 87) υποστήριξε ότι τα παιδιά πρέπει να μελετηθούν στο δικό τους ξεχωριστό πλαίσιο και όχι ως παθητικοί φορείς της εκπαίδευσης των ενηλίκων. Στη συνέχεια διάφοροι ερευνητές τω κοινωνικών επιστήμων κατέληξαν στο συμπέρασμα πως η βιολογική ηλικία δεν μπορεί από μόνη της να καθορίζει την έννοια του ανήλικου καθώς σε ορισμένες κοινωνίες η μετάβαση στην ενηλικίωση λαμβάνει χώρα σε μικρότερη ηλικία σε σύγκριση με τα παιδιά του Δυτικού κόσμου.

6 Εθνογραφικό υλικό Συνεντεύξεις με Α ) διαμένοντες στα κέντρα υποδοχής Β ) το προσωπικό των κέντρων Γ ) μη κρατικούς φορείς υποστήριξης Δ ) φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης

7 Συμπεράσματα Κεντρική παρατήρηση και συμπέρασμα στη διερεύνηση των στρατηγικών επιβίωσης των ασυνόδευτων παιδιών κατά την περίοδο διαμονής τους στα κέντρα υποδοχής, αποτελεί το γεγονός πως οι επιλογές οργάνωσης της καθημερινότητας των διαμενόντων στα υπό διερεύνηση κέντρα λειτουργούν και αναπτύσσονται εις πείσμαν των κεντρικών πολιτικών και πρακτικών. Συχνά αναπτύσσονται και εις πείσμαν του κοινωνικού πλαισίου που περιβάλλει τα κέντρα.