Η κυρα-Κακή και οι δώδεκα μήνες Κείμενο-Εικονογράφηση: Όλα τα παιδιά της Β΄ τάξης
Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε μια κακιά γριούλα που την έλεγαν κυρα-Κακή, γιατί δεν έλεγε ποτέ τον καλό της τον λόγο. Μια μέρα η κυρα-Κακή πήγε στο δάσος να κόψει ξύλα. Ξαφνικά, παρουσιάστηκαν μπροστά της δώδεκα παλικάρια. Ήταν οι δώδεκα μήνες του χρόνου.
-Γεια σου, γιαγιά, της λένε. -Τι θέλετε και με ενοχλείτε; Φύγετε από μπροστά μου, απάντησε θυμωμένα η κυρα-Κακή. -Δε μας λες, γιαγιά, ποιος είναι ο αγαπημένος σου μήνας; -Όλοι έχουν τα χάλια τους.
Ο Γενάρης με τα χιόνια που με παγώνουν.
Ο Φλεβάρης ο κουτσός, που του λείπουν μέρες.
Ο Μάρτης μας αναγκάζει να ανάβουμε ξανά το τζάκι.
Ο Απρίλης με το Πάσχα που με λερώνει με τις μπογιές των αυγών.
Ο Μάης με τα απαίσια λουλούδια του που μου φέρνουν αλλεργίες.
Ο Ιούνης και…
…ο Ιούλης που μου καταστρέφουν το δέρμα όταν κάνω ηλιοθεραπεία.
Ο Αύγουστος…
…με τον καύσωνα.
Ο Σεπτέμβρης με τον τρύγο που με κουράζει.
Ο Οκτώβρης με τα φύλλα που πέφτουν και πρέπει να τα μαζέψω.
Ο Νοέμβρης με τις τρομακτικές βροχές που με φοβίζουν τη νύχτα
και ο Δεκέμβρης με τα άσχημα δώρα και το κουραστικό στόλισμα του χριστουγεννιάτικου δέντρου. Τους μισώ όλους!
Οι μήνες δυσαρεστήθηκαν πολύ και έδωσαν στην κυρα-Κακή τρία τσουβαλάκια και της είπαν να τα ανοίξει μόνο όταν πάει στο σπίτι της.
Μόλις πήγε λοιπόν σπίτι της ανυπομονούσε να δει τι είχαν μέσα τα τσουβαλάκια. Όταν όμως τα άνοιξε θύμωσε πάρα μα πάρα πολύ γιατί το ένα είχε κατσαρίδες, το δεύτερο σαύρες και το τρίτο σκορπιούς. Τότε η κυρα-Κακή έμαθε πολύ καλά το μάθημά της και από τότε έλεγε μόνο καλά λόγια για όλους.