Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΗΣ ΤΡΟΦΗΣ Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΗΣ ΤΡΟΦΗΣ

ΠΑΛΑΙΟΛΙΘΙΚΗ Ε Π Ο Χ Η `````

Διαμονή Κατά τη μακρά Παλαιολιθική-Μεσολιθική εποχή μεγάλες περιοχές της γης ήταν καλυμμένες με πάγους και το κλίμα ήταν ψυχρό. Ωστόσο, ο άνθρωπος, που ήταν υποχρεωμένος να μετακινείται διαρκώς για να βρίσκει καρπούς και θηράματα, δεν είχε μόνιμη κατοικία. Έμενε σε πρόχειρες καλύβες διαλέγοντας για την εγκατάστασή του σημεία στα οποία υπήρχε νερό (πηγές, ποτάμια, λίμνες). Όταν οι καιρικές συνθήκες επιδεινώνονταν κατέφευγε σε σπήλαια.

Διατροφή Ο άνθρωπος της Παλαιολιθικής (Μεσολιθικής) εποχής εξασφάλιζε την τροφή του συλλέγοντας καρπούς, κυνηγώντας ζώα (μαμούθ, ταράνδους, αίγαγρους, αντιλόπες, βόδια, ελάφια, άλογα) και ψαρεύοντας. Ήταν, λοιπόν, τροφοσυλλέκτης και κυνηγός.

Εργαλεία, όπλα, και ενδυμασία Ο άνθρωπος της Παλαιολιθικής-Μεσολιθικής εποχής κατασκεύαζε τα εργαλεία του και τα όπλα του κυρίως από πέτρες, αλλά και από οστά και κέρατα ζώων. Αντιμετώπιζε το κρύο τυλίγοντας το σώμα του με δέρματα ζώων.

ΦΥΛΕΣ ΠΑΛΑΙΟΛΙΘΙΚΗΣ ΕΠΟΧΗΣ Από την παλαιολιθική εποχή έχουμε εντοπίσει 3 φυλές .Οι 2 εντοπίστηκαν κοντά στη Κένυα .Η μία λεγόταν Κικουγού ενώ η άλλη λεγόταν Μασάη.Αυτές ,λοιπόν,οι δύο φυλές κατανάλωναν κρέας, γάλα και αίμα.Η τρίτη λεγόταν Σαμπούρου και κατανάλωνε πολλά λίτρα γάλα την ημέρα από βόδια,πρόβατα και κατσίκες.Αυτοί που ζούσαν στους πάγους έτρωγαν πολλά ζώα ενώ αυτοί που ζούσαν στα τροπικά δάση έτρωγαν λαχανικά και φρούτα.

Η ΝΕΟΛΙΘΙΚΗ ΕΠΟΧΗ Μια μέρα έπεσε βροχή, οι πάγοι έλιωσαν και η θερμοκρασία ανέβηκε. Η γη γέμισε φυτά. Οι άνθρωποι, παρατηρώντας τη φύση, έμαθαν πότε φύτρωναν τα φυτά και πότε έβγαιναν οι καρποί τους.

Έτσι δεν χρειάζονταν να πηγαίνουν από τόπο σε τόπο για να βρουν την τροφή τους. Σε εκείνη την εποχή τρέφονταν με δημητριακά, όσπρια, βοδινό και χοιρινό κρέας. Γι‘ αυτό τον λόγο εξημέρωσαν κάποια ζώα για να τους βοηθήσουν. Κάποια από αυτά είναι ο σκύλος που τους βοηθούσε να κυνηγούν διάφορα ζώα. Το πρόβατο, το κατσίκι, και το βόδι τους έδιναν το γάλα τους, το δέρμα τους και το μαλλί τους.

Για να μπορούν όμως να συντηρούν καλά την τροφή τους την έβαζαν στα κεραμικά σκεύη που κατασκεύαζαν και τα έθαβαν στο χώμα που είχε και την κατάλληλη θερμοκρασία. Μετά από λίγο καιρό κατάλαβαν ότι έπρεπε με κάποιον τρόπο να μπορούν να οργώνουν τη γη γι‘ αυτό κι έφτιαξαν κάποια έξυπνα εργαλεία. Κάποια από αυτά είναι: α) το αλέτρι, με το οποίο μπορούσαν να οργώνουν τη γη βάζοντάς το στα βόδια β) το δρεπάνι, με το οποίο μπορούσαν να κόβουν τα στάχια και γ) η μυλόπετρα, με την οποία άλεθαν δημητριακά κι έβγαζαν αλεύρι. Επίσης αυτά τα εργαλεία τα χρησιμοποιούμε και σήμερα για τους ίδιους ακριβούς λόγους.

Αρχαία Ελλάδα Αρχαία Ελλάδα

Η ζωή στην Αρχαία Ελλάδα Η Αρχαία Ελληνική κουζίνα ήταν πλούσια σε δημητριακά, λαχανικά, φρούτα, γαλακτοκομικά και λάδι. Συγκεκριμένα, οι Αρχαίοι Έλληνες συμπεριλάμβαναν στην διατροφή τους το μέλι, το οποίο έτρωγαν συχνά με δημητριακά ως βραστό χυλό, τα λαχανικά και τα οπωροκηπευτικά, το ελαιόλαδο, το κρασί, τους καρπούς, όπως τα σύκα, το κρέας, τα καρβέλια, τους κρασοκεφτέδες, τα όσπρια, όπως οι φακές και τα ρεβίθια, τα κουλούρια από κριθάρι, τα γλυκά , οι μελόπιτες και οι σάλτσες. Πολλά εδέσματα τα τρώνε βραστά ή ψητά ενώ χρησιμοποιούσαν και καρυκεύματα στο φαγητό τους.

Η κατανάλωση ψαριού και κρεατικών σχετίζεται με την οικονομική αλλά και την γεωργική θέση .Στις πόλεις το κρέας κόστιζε πάρα πολύ, με εξαίρεση το χοιρινό Στην κλασική Αθήνα οι περισσότεροι έτρωγαν κρέας μόνο στις γιορτές. Όμως και οι πλούσιοι και οι φτωχοί κατανάλωναν λουκάνικα. Οι Αρχαίοι Έλληνες έπιναν κρασί μαζί με το γεύμα ενώ τα διάφορα ποτά συνοδευόταν από μεζέδες .Δεύτερον το κρασί μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και για φαρμακευτικούς σκοπούς .

Τα σκεύη, που χρησιμοποιούσαν για να διατηρούν το φαγητό ήταν τα πήλινα αγγεία που τα έφτιαχναν από πηλό ή από λάσπη. Τα τοποθετούσαν μέσα στο χώμα για να μαγειρευτεί το φαγητό. Το φαγητό τους το αποθήκευαν σε πήλινα δοχεία, όπου έβαζαν και το κρασί.

Οι γεωργοί καλλιεργούσαν δημητριακά, καρπούς, φυτά Οι γεωργοί καλλιεργούσαν δημητριακά, καρπούς, φυτά. Ασκούνταν στην κτηνοτροφία και συνέθεταν την οικονομία της Αρχαίας Ελληνικής πόλης. Τα εργαλεία που χρησιμοποιούσαν στην Αρχαία Ελλάδα ήταν το δρεπάνι , το αλέτρι και το κυριότερο εργαλείο για την καλλιέργεια του εδάφους τους ήταν το άροτρο.

Η ΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ

Τι έτρωγαν και τι καλλιεργούσαν στο Βυζάντιο Τι έτρωγαν και τι καλλιεργούσαν στο Βυζάντιο Στο Βυζάντιο υπήρχε αυτάρκεια του νοικοκυριού. Έτσι κάθε οικογένεια καλλιεργούσε τα βασικά λαχανικά και εξέθρεφε τα κατοικίδια της. Επίσης, κάθε νοικοκυριό έψηνε μόνο του το ψωμί του στα χωριά. Στις πόλεις, όμως τα ψωμιά τα αγόραζαν από τους φούρνους. Οι κάτοικοι του Βυζαντίου ξεχώριζαν το κρασί γι΄ αυτό είχαν και διάφορες ποικιλίες από αυτό. Επίσης έκαναν μίξεις διαφόρων ποτών και προτιμούσαν τα μη αλκοολούχα ποτά.

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ

Οι άνθρωποι την σύγχρονη εποχή τρώνε και πίνουν πολλά πράγματα Οι άνθρωποι την σύγχρονη εποχή τρώνε και πίνουν πολλά πράγματα. Την τροφή τους την βρίσκουν καλλιεργώντας λαχανικά, φρούτα, σιτηρά, όσπρια, εκτρέφοντας αγελάδες, πρόβατα, κατσίκια και άλλα… Αυτό το κάνουν χρησιμοποιώντας διάφορα σύγχρονα γεωργικά εργαλεία. Την τροφή τους την συντηρούν σε καταψύκτες, ψυγεία, καθώς επίσης και συσκευάζοντας την σε μεγάλες βιομηχανικές μονάδες τροφίμων.

Η σύγχρονη βιομηχανία τροφίμων εξελίχθηκε κατά τη διάρκεια και μετά τη Βιομηχανική Επανάσταση. Η αφετηρία της θα μπορούσε να οριστεί ως το πρώτο εργοστάσιο που χρησιμοποίησε αποστείρωση με θερμότητα, που κατασκεύασε ο Appert στη Γαλλία στις αρχές του 1800. Οι βιομηχανίες τροφίμων, ποτών και διαφόρων προϊόντων αποτελούν μια αλυσίδα εφοδιασμού, η οποία είναι απαραίτητη για την επίτευξη των πιο βασικών αναγκών του ανθρώπου

Οι καταναλωτές ανταποκρίνονται σε καλύτερες τιμές, στα οφέλη για την υγεία και στην ευκολία. Η οικονομική κρίση σημαίνει πως οι καταναλωτές τρώνε έξω λιγότερο συχνά από το παρελθόν, δεν έχουν πολύ χρόνο μέσα στη μέρα και χρειάζονται πρακτικές και οικονομικές λύσεις για αυτούς και την οικογένειά τους. Γι αυτό το λόγο, συχνά στρέφονται προς τα λεγόμενα "γρήγορα" γεύματα.

. Ένας άλλος τομέας που αποκτά όλο και περισσότερη δημοσιότητα τα τελευταία χρόνια είναι τα τρόφιμα με φυτικές ίνες. Πάντως, πέρα από την ευκολία και την υγεία, υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες που παραμένουν σταθεροί όπως η ασφάλεια των τροφίμων σε όλα τα στάδια της παραγωγής. Η γεύση είναι ένας άλλος κρίσιμος παράγοντας. Όσο υψηλά και να είναι η υγεία και η διατροφή στις προτιμήσεις των ανθρώπων, ποτέ δεν έρχονται σε βάρος της ευχάριστης γεύσης. Η σημασία της γεύσης έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια, καθώς όλο και περισσότεροι καταναλωτές δείχνουν ότι δεν θέλουν να εγκαταλείψουν την καλή γεύση για χάρη της υγείας.

Συμπεραίνοντας, οι καταναλωτές προσέχουν στα τρόφιμα που αγοράζουν τον συνδυασμό ποιότητας – τιμής – γεύσης – υγιεινής.

ΠΗΓΕΣ Πηγές Βιβλίο Ιστορίας Α΄ Γυμνασίου Wikipedia elwikipediaorg\παλαιολιθική εποχή http://38gym-athin.att.sch.gr/images/other_schoolwork/diatrofi_sto_byzantio.htm http://www.byzantinemuseum.gr/el/collections/ceramics/