ΘΕΜΑ: ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: ΣΤΑΘΑΡΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΘΕΜΑ: ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ Α΄ ΟΜΑΔΑ ΑΝΤΩΝΕΝΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ-ΖΩΗ ΕΞΑΔΑΚΤΥΛΟΥ ΜΑΡΙΑ-ΠΑΤΑΠΙΑ ΚΟΥΡΤΗ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΣΓΟΥΡΔΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΦΟΥΤΡΑ ΑΣΗΜΙΝΑ Β΄ ΟΜΑΔΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΡΑΒΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΕΠΠΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΣΠΑΝΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Γ΄ ΟΜΑΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΕΛΕΝΗ ΚΟΥΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΕΪΜΑΡΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΜΕΪΝΤΑΝΗ ΕΛΕΝΗ ΠΑΠΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Δ΄ ΟΜΑΔΑ ΗΛΙΑ ΜΑΡΙΑΝΘΗ ΠΗΛΙΧΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΡΑΠΟΥ ΑΝΝΑ-ΜΑΡΙΑ ΣΕΦΕΡΛΗ ΜΑΡΙΑ-ΕΛΕΝΗ ΤΖΟΒΛΑ ΙΩΑΝΝΑ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: ΣΤΑΘΑΡΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Φαινόμενο του θερμοκηπίου Α΄ ΟΜΑΔΑ ΑΝΤΩΝΕΝΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ-ΖΩΗ ΕΞΑΔΑΚΤΥΛΟΥ ΜΑΡΙΑ-ΠΑΤΑΠΙΑ ΚΟΥΡΤΗ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΣΓΟΥΡΔΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΦΟΥΤΡΑ ΑΣΗΜΙΝΑ

Το φαινόμενο του θερμοκηπίου είναι η διαδικασία κατά την οποία η ατμόσφαιρα ενός πλανήτη συγκρατεί θερμότητα και συμβάλλει στην αύξηση της θερμοκρασίας της επιφάνειάς του. Ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά από τον Γάλλο μαθηματικό, αστρονόμο και φυσικό Ζοζέφ Φουριέ, το 1824, ενώ διερευνήθηκε συστηματικά από το Σουηδό χημικό Σβάντε Αρρένιους. Σε αυτόν οφείλεται και η ονομασία του φαινομένου, όταν το 1896, την εποχή του προετοίμαζε τη διδακτορική του διατριβή, ανέπτυξε τη θεωρία ότι οι ραγδαία αυξανόμενες βιομηχανίες που στέλνουν άνθρακα και άλλους ρύπους στον αέρα ίσως να μη διαφέρουν, όσον αφορά τις επιπτώσεις στις κλιματικές αλλαγές, από τα στοιχεία που εκλύθηκαν στην ατμόσφαιρα με την έκρηξη του ηφαιστείου Κρακατόα στην Ινδονησία το 1883. Τα τελευταία χρόνια, ο όρος συνδέεται με την αύξηση της μέσης θερμοκρασίας της επιφάνειας της Γης (παγκόσμια θέρμανση), ενώ θεωρείται πως το φαινόμενο έχει ενισχυθεί σημαντικά από ανθρωπογενείς δραστηριότητες. Παρατηρείται σε όλους τους πλανήτες που διαθέτουν ατμόσφαιρα. Ο πλανήτης με το πιο εντυπωσιακό φαινόμενο θερμοκηπίου είναι η Αφροδίτη, όμως για λόγους απλότητας θα αναφερόμαστε αποκλειστικά στην περίπτωση της Γης, δηλαδή του πλανήτη στον οποίο κατοικούμε.

Πώς όμως επηρεάζεται ο άνθρωπος; Οι κλιματολογικές μεταβολές που προέρχονται από την αύξηση των θερμοκρασιών λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου μπορεί να έχουν και άμεσες και έμμεσες επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία. Οι άμεσες επιπτώσεις μπορεί να οφείλονται σε ακραίες τιμές θερμοκρασίας, σε επιδράσεις στο αναπνευστικό σύστημα και σε προκύπτουσες "φυσικές καταστροφές". Οι έμμεσες επιπτώσεις μπορεί να προέρχονται από την τροποποιημένη κατανομή των παρασίτων και των διαβιβαστών λοιμωδών νοσημάτων, τη μειωμένη γεωργική παραγωγή, τις δημογραφικές μεταβολές και τις κοινωνικές αναταραχές.

Άμεσες συνέπειες  1) Μικρές και βαθμιαίες μεταβολές στη θερμοκρασία και την υγρασία προκαλούν αντιδράσεις τόσο στη φυσιολογία όσο και στη συμπεριφορά Οι υγιείς άνθρωποι διαθέτουν έναν αποτελεσματικό μηχανισμό ρύθμισης της θερμοκρασίας του σώματος, ο οποίος μπορεί να αντιμετωπίσει μέτρια αύξηση της θερμοκρασίας του άμεσου περιβάλλοντος. Όμως, τα ευπαθή ή ασθενή άτομα, τα οποία έχουν μικρότερη σωματική αντοχή, δε θα μπορέσουν να προσαρμοστούν τόσο καλά. Ως εκ τούτου, γενικά, η αύξηση της θερμοκρασίας αποτελεί μεγαλύτερο κίνδυνο για ανθρώπους με καρδιαγγειακές, αναπνευστικές, νεφρικές και ανοσοποιητικές διαταραχές, για παιδιά με ανώριμα ρυθμιστικά συστήματα και για εξασθενημένους ηλικιωμένους.      Μικρή αύξηση στη μέση θερμοκρασία σημαίνει ότι θα υπάρξουν πολύ περισσότερες μέρες το χρόνο κατά τις οποίες οι μέγιστες θερμοκρασίες θα φτάνουν σε ακραίες τιμές. Θα εμφανίζονται συχνότερα κύματα καύσωνα. Οι υψηλότερες θερμοκρασίες το καλοκαίρι θα οδηγήσουν σε αύξηση της συχνότητας σοβαρών νοσημάτων και θανάτων. Η πιο άμεση συνέπεια της θερμότητας είναι το θερμικό στρες, το όποιο μπορεί να οδηγήσει σε εξάντληση από τη θερμότητα (χαρακτηρίζεται απο ζάλη, αδυναμία και κόπωση) και σε θερμοπληξία. Η θερμοπληξία είναι σοβαρότερη κατάσταση, στην οποία η εσωτερική θερμοκρασία του σώματος υπερβαίνει τους 41οC και το άτομο βρίσκεται σε κατάσταση σύγχυσης, λήθαργου και τέλος απώλειας της συνείδησης. Το αποτέλεσμα της θερμοπληξίας είναι συχνά μοιραίο.        Τα κύματα καύσωνα διαταράσσουν επίσης την ψυχολογική ισορροπία: αυξάνει η συχνότητα εκρήξεων θυμού και εγκλημάτων πάθους και συμβαίνουν συχνά κοινωνικές αναταραχές. Η μεταβολή του κλίματος σε παγκόσμια κλίμακα θα έτεινε επίσης να αυξήσει τη συχνότητα εμφάνισης και άλλων προβλημάτων υγείας που σχετίζονται με υψηλές θερμοκρασίες. Η υψηλή υγρασία θα προκαλούσε αύξηση στις μυκητιάσεις του δέρματος και τα εκζέματα. Οι υψηλές θερμοκρασίες μπορεί επίσης να μειώσουν τη γονιμότητα των ανδρών και να επηρεάσουν δυσμενώς τα πρώτα στάδια ανάπτυξης των εμβρύων.

Έμμεσες συνέπειες  2) Τα έντομα και τα μικρόβια ευδοκιμούν γενικά σε θερμό και υγρό περιβάλλον, επομένως ο επόμενος αιώνας φαίνεται ευοίωνος για αυτά. Προβλέπεται αύξηση στις ασθένειες που μεταδίδονται μέσω διαβιβαστών όπως για παράδειγμα ελονοσία, κίτρινος πυρετός, λύσσα και διάφοροι ιοί.   Η παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας θα επηρεάσει τις βροχοπτώσεις και, επομένως, την κατανομή των επιφανειακών υδάτων και τη μορφή των πλημμύρων. Επειδή το γεγονός αυτό θα υποβαθμίσει, από άποψη υγιεινής, την ποιότητα του νερού σε πολλές περιοχές, θα εξαπλωθούν διάρροια, χολέρα και επιδημίες δυσεντερίας. Οι αυξημένες βροχοπτώσεις θα συνεισφέρουν στη μετάδοσή τους από τη μία ανθρώπινη ομάδα στην άλλη, ενώ το θερμότερο κλίμα θα μπορούσε να ενισχύσει την επιβίωσή τους στο περιβάλλον.

3)Επιπλέον θερμαίνονται τα ύδατα και δημιουργούνται συχνοί και ισχυροί τυφώνες: Όσο η στάθμη και η θερμοκρασία των ωκεανών θα ανεβαίνει, τόσο θα αυξάνεται και η πιθανότητα δημιουργίας επικίνδυνων καιρικών φαινομένων. 4)Εμφάνιση και όξυνση του φαινομένου της “ερημοποίησης” και των κυμάτων έντονου καύσωνα: Την ίδια στιγμή που σε άλλες περιοχές του πλανήτη η στάθμη του νερού θα ανεβαίνει, άλλα κράτη θα έρχονται αντιμέτωπα με την ξηρασία και την έλλειψη πόσιμου νερού. Η Αφρική και περιοχές της Ασίας ήδη αντιμετωπίζουν το φαινόμενο, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως ως συνέπεια έχει την δημιουργία ενός νέου τύπου προσφύγων που αποκαλούνται “περιβαλλοντολογικοί πρόσφυγες” και βέβαια την δημιουργία ταραχών και ένοπλων συγκρούσεων για τον έλεγχο πηγών πόσιμου νερού. 5)Οικονομικές συνέπειες: H συνολική αντιμετώπιση του φαινομένου θα οδηγήσει τα κράτη να ξοδέψουν τεράστια χρηματικά ποσά . Ειδικά η αντιμετώπιση ασθενειών που μέχρι τώρα θεωρούνταν αδύνατον να πλήξουν τον ανεπτυγμένο κόσμο θα απαιτήσει την διάθεση αστρονομικών ποσών με συνέπεια η παγκόσμια οικονομία να πληγεί βαθιά. 6) Το λιώσιμο των πάγων στους πόλους: Πρόκειται βέβαια για το πιο άμεσο και ορατό επακόλουθο της υπερθέρμανσης του πλανήτη, για το οποίο έχουν ειπωθεί πολλά και επηρεάζει άμεσα την εμφάνιση των παραπάνω. Αξίζει όμως να τονίσουμε πως επηρεάζει και την επιβίωση πολλών ειδών του ζωικού βασιλείου που ζουν στους πόλους.

Δυσοίωνες είναι οι προβλέψεις του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού για το μέλλον του πλανήτη. Τα επίπεδα των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, έφτασαν σε επίπεδο ρεκόρ για το 2012 και θα συνεχίσουν να αυξάνονται τα επόμενα χρόνια. Οι παγκόσμιες εκπομπές θα ξεπεράσουν κατά 8 με 12 δισεκατομμύρια τόνους τους στόχους του 2020. «Το διοξείδιο του άνθρακα είναι πολύ σταθερό αέριο, που σημαίνει ότι δεν υπάρχει χημική αντίδραση που θα μπορούσε να το εξαφανίσει από την ατμόσφαιρα. Αυτό σημαίνει ότι θα παραμείνει για μεγάλες περιόδους, για εκατοντάδες χρόνια, μπορεί και περισσότερο. Για αυτό το λόγο τα μέτρα που θα πάρουμε τώρα ή τα μέτρα που δεν θα πάρουμε, θα έχουν συνέπειες για μακρά χρονική περίοδο» δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού, Μισέλ Ζαρό. Σύμφωνα με την έκθεση του ΟΗΕ ο γεωργικός τομέας, που ευθύνεται για το 11% των εκπομπών αερίων του φαινομένου του θερμοκηπίου, δεν συνέβαλε στα προγράμματα μείωσης των εκπομπών. Η έκθεση δημοσιεύεται μια εβδομάδα πριν από την ετήσια διάσκεψη για το κλίμα που θα διεξαχθεί στη Βαρσοβία. Περισσότερες από 190 χώρες θα συμμετάσχουν στις διαπραγματεύσεις, που αναμένεται να καταλήξουν σε παγκόσμια συμφωνία, που θα τεθεί σε ισχύ το 2020.

Το φαινόμενο του θερμοκηπίου Ομάδα β’: Το φαινόμενο του θερμοκηπίου Ομάδα β’: Γιάννης Σπανός Νίκος Αντωνίου Γιώργος Καραβάς Βαγγέλης Πέππας

Το φαινόμενο του θερμοκηπίου συχνά ταυτίζεται με την κλιματική αλλαγή Το φαινόμενο του θερμοκηπίου συχνά ταυτίζεται με την κλιματική αλλαγή. Στην πραγματικότητα όμως, το φαινόμενο του θερμοκηπίου είναι ένα φυσικό φαινόμενο με ευεργετικά αποτελέσματα στο κλίμα της Γης. Η Γη έχει ένα φυσικό σύστημα ελέγχου της θερμοκρασίας της. Ορισμένα αέρια της ατμόσφαιρας, γνωστά και ως θερμοκηπιακά αέρια, επιτρέπουν τη διέλευση της ηλιακής ακτινοβολίας προς τη Γη, ενώ αντίθετα απορροφούν και επανεκπέμπουν προς το έδαφος ένα μέρος της υπέρυθρης ακτινοβολίας που εκπέμπεται από την επιφάνεια της Γης. Αυτή η παγίδευση της υπέρυθρης ακτινοβολίας από τα συγκεκριμένα αέρια ονομάζεται φαινόμενο του θερμοκηπίου

Πριν από μερικά δισεκατομμύρια χρόνια, πολύ πριν η ζωή εμφανιστεί στον πλανήτη μας, η ατμόσφαιρα της Γης ήταν πολύ πλούσια σε διοξείδιο του άνθρακα (πάνω από 80%), φτωχότερη από ό,τι σήμερα σε άζωτο (10%), είχε λίγο υδρογόνο και καθόλου οξυγόνο. Μετά την εμφάνιση των πρώτων φωτοσυνθετικών οργανισμών, πριν από δισεκατομμύρια χρόνια, η σύσταση της ατμόσφαιρας βαθμιαία μεταβλήθηκε: η ποσότητα του διοξειδίου του άνθρακα μειώθηκε, το άζωτο και το οξυγόνο αυξήθηκαν και το υδρογόνο εξαφανίστηκε. Αυτή η τελευταία φάση της ατμόσφαιρας επέτρεψε την εμφάνιση και άλλων οργανισμών, για να φτάσουμε σταδιακά στις μορφές ζωής που γνωρίζουμε σήμερα.

Διοξείδιο του άνθρακα - carbon dioxide (C02); Μεθάνιο - methane (CH4); Στα αέρια που εμπλέκονται στη δημιουργία του φαινομένου του θερμοκηπίου, περιλαμβάνονται κυρίως τα εξής : Διοξείδιο του άνθρακα - carbon dioxide (C02); Μεθάνιο - methane (CH4); Οξείδιο του αζώτου - nitrous oxide (N20); Όζον - ozone (03). Χλωροφθοράνθρακες - chlorofluorocarbons (CFxCbc); Υδρατμοί - (Η20)

Τα κύρια αέρια του θερμοκηπίου των οποίων οι συγκεντρώσεις καταγράφονται και οι εκπομπές παρακολουθούνται είναι τα ακόλουθα : Τα κύρια αέρια του θερμοκηπίου των οποίων οι συγκεντρώσεις καταγράφονται και οι εκπομπές παρακολουθούνται είναι τα ακόλουθα : C02 - Διοξείδιο του άνθρακα CH4 - Μεθάνιο Ν20 - Οξείδιο του Αζώτου PFCs - Υπερφθοράνθρακες HFCs - Υδροφθοράνθρακες SF6 - Εξαφθοριούχο θείο Τα έμμεσα αέρια του θερμοκηπίου είναι CO - Μονοξείδιο του αζώτου ΝΟχ - Οξείδια Αζώτου NMVOCs - Οργανικές ενώσεις SOx - Οξείδια θείου

Το Φαινόμενο Του Θερμοκηπίου Ομάδα Γ’ Ελευθερίου Ελένη Κούκης Νικόλαος Μεϊμάρης Αναστάσιος Μεϊντάνη Ελένη Παπαγεωργίου Βασίλειος

Ποια η αλληλεπίδραση της «τρύπας του Όζοντος» με το φαινόμενο του θερμοκηπίου; Ποια από τα αέρια του είναι υπεύθυνα και για τη μείωση του στρατοσφαιρικού όζοντος;

Στα μέσα της δεκαετίας του '70 και στην περιοχή γύρω από τον Νότιο Πόλο παρατηρήθηκε για πρώτη φορά το φαινόμενο της καταστροφής του όζοντος της στρατόσφαιρας, από τους φθοροχλωράνθρακες. Ήταν η πρώτη φορά που οι επιστήμονες μίλησαν για τη γνωστή "τρύπα", που επέτρεπε σε μεγαλύτερο ποσοστό υπεριώδους ακτινοβολίας να φτάνει στην επιφάνεια της γης.

Το πρόβλημα δεν σταματά εκεί Το πρόβλημα δεν σταματά εκεί. Η καταστροφή του όζοντος αλληλεπιδρά με το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Η αύξηση της υπεριώδους ακτινοβολίας κοντά στο έδαφος οδηγεί στην αύξηση του ποσού θερμότητας που παρακρατείται από τα θερμοκηπικά αέρια.

Λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου η θερμότητα εγκλωβίζεται στα κατώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας με αποτέλεσμα η στιβάδα του στρατοσφαιρικού όζοντος να ψύχεται και να υπόκειται σε περαιτέρω καταστροφή.

Ποιοι είναι οι παράγοντες που επιδρούν στην αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα και των λοιπών «αερίων του θερμοκηπίου» στην ατμόσφαιρα;

Τα παραπάνω αέρια εκλύονται σε μεγάλες ποσότητες -ιδίως το διοξείδιο του άνθρακα- μέσα από δραστηριότητες όπως η εξόρυξη και η χρήση καυσίμων (πετρέλαιο, βενζίνη, φυσικό αέριο, λιγνίτη και κάρβουνο), όταν κόβονται και καίγονται τα δάση, από την αποσύνθεση ή την καύση απορριμμάτων, γεωργικών και κτηνοτροφικών αποβλήτων, από τη χρήση συνθετικών λιπασμάτων, από την καύση οργανικής ύλης και φυσικά από τις μεταφορές.

Ειδικά τα οξείδια του αζώτου παράγονται από τους κινητήρες των διαφόρων οχημάτων. Οι τετραχλωράνθρακες, οι οποίοι είναι πολύ καταστροφικοί για το όζον, χρησιμοποιούνται σαν προωθητικά αέρια στα διάφορα σπρέυ και αεροζόλ, στα ψυγεία, στους πυροσβεστήρες. Επιπλέον, οι χλωροφθοράνθρακες προέρχονται και από κλιματιστικά συστήματα και από τη βιομηχανική χρήση τους ως διαλύτες ή καθαριστικά.

ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ : ΔΙΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ: -ΧΡΗΣΗ ΟΡΥΚΤΩΝ ΚΑΥΣΙΜΩΝ (6 ΔΙΣ. ΤΟΝΟΙ) -ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΔΑΣΩΝ ΣΕ ΜΕΓΑΛΗ ΚΛΙΜΑΚΑ (1.7 έως 2 ΔΙΣ.ΤΟΝΟΙ) ΥΠΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΑΖΩΤΟΥ: -ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ -ΧΡΗΣΗ ΟΡΥΚΤΩΝ ΚΑΥΣΙΜΩΝ ΟΖΟΝ: -ΡΥΠΟΙ ΑΠΌ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ, ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ, ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΘΕΡΜΑΝΣΕΙΣ ΧΛΩΡΟΦΘΟΡΙΟΜΕΝΟΙ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ: -ΣΧΗΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΣΥΣΣΩΡΕΥΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΛΟΓΩ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ

Όλα τα παραπάνω συμβάλλουν στη συνεχή αύξηση των «αερίων θερμοκηπίου», με αποτέλεσμα περισσότερη θερμότητα να παγιδεύεται στον πλανήτη μας. Αυτό σημαίνει ότι η Γη θερμαίνεται συνεχώς όλο και περισσότερο

ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ ΟΜΑΔΑ Δ’: Ηλία Μαριάνθη Πηλιχού Βάσω Ράπου Άννα Μαρία Σεφερλή Μαριαλένα Τζοβλά Ιωάννα

Ποιες είναι οι πιο καταστρεπτικές συνέπειες του φαινομένου; Αύξηση της στάθμης της θάλασσας λόγω του προοδευτικού λιωσίματος των πάγων που είναι συγκεντρωμένοι στους πόλους της γης, με αποτέλεσμα περιοχές όπως η Ολλανδία και η Βενετία να κινδυνεύουν να χαθούν για πάντα κάτω από τα νερά της θάλασσας σαν νέες Ατλαντίδες. Αύξηση της μέσης θερμοκρασίας της γης, η οποία θα προκαλέσει ξηρασίες και μετακίνηση των ζωνών βροχόπτωσης από τον ισημερινό προς βορρά. Έτσι αρχίζει η ερημοποίηση του κατωτέρου τμήματος της εύκρατης ζώνης. Η επακόλουθη αυτή θερμοκρασιακή μεταβολή υπολογίζεται στους 0,5 με 0,6οC από το 1880 λόγω της έξαρσης του φαινομένου. Οι προβλεπόμενες συνέπειες της παγκόσμιας θέρμανσης ποικίλουν και αφορούν στο περιβάλλον καθώς και την ίδια την ανθρώπινη ζωή. Στις κυριότερες από αυτές συγκαταλέγονται η αύξηση της στάθμης των θαλασσών καθώς και διαφορετικά ακραία καιρικά φαινόμενα. Η εκτίμηση των επιπτώσεων της συγκέντρωσης των αερίων θερμοκηπίου στην γενικότερη οικολογική ισορροπία, αποτελεί πεδίο επιστημονικής αντιπαράθεσης καθώς υπάρχουν πολλές διαφορετικές παράμετροι που αλληλεπιδρούν και πολλά στοιχεία που πρέπει να συνεκτιμηθούν.

Επιπτώσεις από κλιματικές αλλαγές Ακραία καιρικά φαινόμενα.(Καταιγίδες, ισχυροί τυφώνες, πλημμύρες, ξηρασία, λιώσιμο των πάγων) Καταστροφή ευαίσθητων οικοσυστημάτων.(Πυρκαγιές δασών) Κίνδυνος για την ανθρώπινη υγεία.(Κάθε χρόνο η υπερθέρμανση του Πλανήτη συμβάλλει σε 150.000 θανάτους και 5.000.000 κρούσματα ασθενειών, κυρίως μολυσματικών και αναπνευστικών) Έκθεση της WWF (World Wide Fund for nature)σε συνεργασία με το Εθνικό Αστεροσκοπείο αποκαλύπτει ότι η Ελλάδα, σε περίπτωση αύξησης της θερμοκρασίας σε παγκόσμιο επίπεδο κατά 2 βαθμούς Κελσίου, θα υφίσταται συχνότερα κύματα καύσωνα και ξηρασίας, περισσότερες πυρκαγιές, έλλειψη πόσιμου νερού και σημαντικές ζημιές στις γεωργικές και τουριστικές δραστηριότητες. Μελέτη του Νίκολα Στερν , που πρόσφατα συζητήθηκε σε ημερίδα του Βρετανικού συμβουλίου, επιβεβαιώνει το μεγάλο πρόβλημα από τις κλιματικές αλλαγές και τις αβάσταχτες οικονομικές επιπτώσεις στο παγκόσμιο Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν.

Ποια μέτρα έχουν θεσπίσει οι παγκόσμιοι οργανισμοί για τη μείωση ή τον περιορισμό του φαινομένου; Οι δύο πιο σημαντικές παγκόσμιες διασκέψεις που έχουν λάβει χώρα για τον περιορισμό του φαινομένου: ΔΙΑΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΡΙΟ (ΙΟΥΝΙΟΣ,1992) Υπογράφεται από 154 χώρες, καθώς και την Ε.Ε., η συνθήκη για κλιματική μεταβολή. αποτελεί ένα πρώτο πλαίσιο δράσης, για την αποτελεσματική, σε παγκόσμιο επίπεδο, αντιμετώπιση του φαινομένου του θερμοκηπίου. ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 1997. Η δεύτερη παγκόσμια ΔΙΑΣΚΕΨΗ για το κλίμα της Γης οργανώνεται, από τον Ο.Η.Ε, στο ΚΙΟΤΟ ΤΗΣ ΙΑΠΩΝΙΑΣ, με κύριο θέμα την μείωση των εκπομπών αερίων από την καύση φυσικών καυσίμων, τα οποία συμβάλλουν στο φαινόμενο του Θερμοκηπίου και ευθύνονται για την αύξηση της μέσης θερμοκρασίας στον πλανήτη. Πάνω από 150 αρχηγοί κρατών μαζί με ειδικούς ερευνητές, διπλωμάτες, εκπροσώπους περιβαλλοντικών οργανώσεων αρχίζουν διαπραγματεύσεις για να καταλήξουν στην υπογραφή κοινής συνθήκης για την προστασία του κλίματος. Από την αρχή της διάσκεψης οι ΗΠΑ ζητούν μικρούς περιορισμούς των αερίων του θερμοκηπίου, ενώ η ευρωπαϊκή Ένωση μεγαλύτερους.