Χημεία Α΄Λυκείου 4ο κεφάλαιο Περιεκτικότητες διαλυμάτων Αραίωση

Slides:



Advertisements
Παρόμοιες παρουσιάσεις
Χημεία Διαλυμάτων.
Advertisements

Διαλυτοτητα στερεων σε υγρα
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΓΕΝΙΚΗΣ ΧΗΜΕΙΑΣ
Χημείας Θετικής Κατεύθυνσης
Παράγοντες που επιδρούν στην ταχύτητα μιας αντίδρασης
Ιοντισμός ισχυρών οξέων – βάσεων pH και pOH
Οργανική χημεία Γ΄ Λυκείου
2.3 Περιεκτικότητα διαλύματος – Εκφράσεις περιεκτικότητας
ΧΗΜΕΙΑ Α΄ ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΗ ΕΞΙΣΩΣΗ.
Μεταφορά αντιδραστηρίου στην επιφάνεια εργασίας Tο παράθυρο της εφαρμογής έχει την παρακάτω μορφή στο εικονικό εργαστήριο Vlab Εισαγωγή υαλικών στην επιφάνεια.
Χημείας Θετικής Κατεύθυνσης
Διαλύματα ασθενών μονοπρωτικών οξέων ή βάσεων
Χημεία Α΄Λυκείου 4ο κεφάλαιο amu, Ar, Mr mol υπόθεση Avogadro, VM
Χημείας Θετικής Κατεύθυνσης
Χημεία Κατεύθυνσης Β΄ Λυκείου 2ο Κεφάλαιο - Θερμοχημεία
ΠΕΤΡΟΓΕΝΕΣΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΜΕΝΩΝ ΠΕΤΡΩΜΑΤΩΝ
Γ΄Λυκείου Κατεύθυνσης
Χημεία Α΄Λυκείου 2ο κεφάλαιο Ηλεκτρονιακή δομή Περιοδικός πίνακας
Χημείας Θετικής Κατεύθυνσης Β΄ Λυκείου Μη πολικά και πολικά μόρια
«Αναλυτική Χημεία – Ενόργανη Ανάλυση»
Χημείας Θετικής Κατεύθυνσης
Οργανική χημεία Γ΄ Λυκείου Οργανική χημεία Γ΄ Λυκείου Κων/νος Θέος,
Χημείας Θετικής Κατεύθυνσης
Χημείας Θετικής Κατεύθυνσης
Χημείας Θετικής Κατεύθυνσης
«Η οργάνωση της γνώσης»
Χημείας Θετικής Κατεύθυνσης
ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΛΥΜΑΤΟΣ
Επίδραση κοινού ιόντος
Σταθερά ιοντισμού Κa ασθενούς οξέος
ΧΗΜΕΙΑ ΥΔΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΛΥΜΑΤΩΝ
ΧΗΜΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ, ΟΞΕΑ, ΒΑΣΕΙΣ, pH. ΟΓΚΟΜΕΤΡΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΟΞΙΚΟΥ ΟΞΕΟΣ
Εργαστήριο Φυσικής Χημείας | Τμήμα Φαρμακευτικής Δημήτριος Τσιπλακίδης
ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΜΕ ΕΚΧΥΛΙΣΗ
Χημεία Α΄Λυκείου 4ο κεφάλαιο Στοιχειομετρική αναλογία
Χημείας Θετικής Κατεύθυνσης
Περιεκτικότητα %w/w - %w/v - %v/v.
Ανάμειξη διαλυμάτων ίδιας ουσίας Υπολογισμός τελικής συγκέντρωσης
Χημεία Α΄Λυκείου 2ο κεφάλαιο Γενικά για το χημικό δεσμό
Χημεία Α΄Λυκείου 1ο κεφάλαιο Άτομα, μόρια, ιόντα Υποατομικά σωματίδια
Χημείας Θετικής Κατεύθυνσης
Oι βάσεις.
pH εκφράζει πόσο όξινο είναι ένα διάλυμα
Οργανική χημεία Γ΄ Λυκείου
Οξέα … συνέχεια… 1.3 Η κλίμακα pH ως μέτρο οξύτητας
Παράγοντες που επιδρούν στην ταχύτητα μίας αντίδρασης
Η συγκέντρωση ή μοριακότητα κατ’ όγκο (c) εκφράζει τον αριθμό των moles της διαλυμένης ουσίας σε 1L διαλύματος.
Στόχοι να υπολογίζετε την τιμή του pH διαλυμάτων ισχυρών οξέων και βάσεων να κάνετε τους απαραίτητους υπολογισμούς στις περιπτώσεις αραίωσης, συμπύκνωσης.
Κων/νος Θέος, Χημεία Α΄Λυκείου 4 ο κεφάλαιο Ιδανικά αέρια Νόμοι των αερίων Καταστατική εξίσωση των αερίων.
Περιεκτικότητα διαλύματος & εκφράσεις περιεκτικότητας
Οργανική χημεία Γ΄ Λυκείου
Θεωρητικό μέρος (1 από 2) Διάλυμα ονομάζεται κάθε ομογενές μίγμα που αποτελείται από δυο ή περισσότερα συστατικά (στερεά, υγρά ή αέρια). Το συστατικό.
Οργανική χημεία Γ΄ Λυκείου
ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΔΙΑΛΥΜΑΤΩΝ-ΠΡΟΣΘΕΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΔΙΑΛΥΜΑΤΩΝ Οι χημικές ενώσεις προκύπτουν μέσα από μια χημική αντίδραση με την ανάμειξη συνήθως δύο ή περισσοτέρων διαφορετικών ουσιών και αποτέλεσμα.
ΘΕΩΡΙΑ Καταστατική εξίσωση των τέλειων αερίων Καταστατική εξίσωση των τέλειων αερίων P V = n R T.
Α. ΣΥΝΘΕΣΗΣ Α+Β → ΑΒ  π.χ. Η 2 + Cl 2 → 2HCl Στο Η ο αριθμός οξείδωσης αυξάνεται (από 0 γίνεται +1) και οξειδώνεται Στο Cl ο αριθμός οξείδωσης ελαττώνεται.

ΚΕΦ.2.Δ: Σταθερά ιοντισμού ασθενών οξέων και βάσεων (α)
ΚΕΦ.2.3: ΙΟΝΤΙΣΜΟΣ ΝΕΡΟΥ, pH (α)
Ka . Kb = Kw ΧΗΜΕΙΑ Γ’ ΛΥΚΕΙΟΥ
NaA  Na+ + A- HA + HOH H3O+ + A- ΧΗΜΕΙΑ Γ’ ΛΥΚΕΙΟΥ
ΧΗΜΕΙΑ Α ΛΥΚΕΙΟΥ.
ΧΗΜΕΙΑ Α ΛΥΚΕΙΟΥ.
2.2.2 Διαλύματα Το θαλασσινό νερό, το νερό της βρύσης
Χημεία Διαλυμάτων.
ΧΗΜΕΙΑ Γ’ ΛΥΚΕΙΟΥ (Κ)ΚΕΦ.3: 3.3 ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ Σε 500 mL διαλύματος HCl 1M θερμοκρασίας 25.
Περιεκτικότητες διαλυμάτων
Διαλύματα ασθενών μονοπρωτικών οξέων ή βάσεων
ΧΗΜΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ. Μονόδρομη αντίδραση: 1.Είναι η αντίδραση που γίνεται προς μια μόνο κατεύθυνση. 2.Μετά το τέλος ένα τουλάχιστον από τα αντιδρώντα σώματα.
Μεταγράφημα παρουσίασης:

Κων/νος Θέος, kostasctheos@yahoo.gr Χημεία Α΄Λυκείου 4ο κεφάλαιο Περιεκτικότητες διαλυμάτων Αραίωση Συμπύκνωση Ανάμειξη διαλυμάτων ίδιας ουσίας Κων/νος Θέος, kostasctheos@yahoo.gr

Διάλυμα - Διαλύτης - Διαλυμένη ουσία Κάθε ομογενές μίγμα λέγεται διάλυμα. Το συστατικό του διαλύματος που είναι σε μεγαλύτερη αναλογία και στην ίδια φυσική κατάσταση με το διάλυμα λέγεται διαλύτης. Όταν ο διαλύτης είναι το νερό το διάλυμα λέγεται υδατικό και ουσίες που είναι διαλυμένες στο νεό συνοδεύονται με το σύμβολο (aq). Τα υπόλοιπα συστατικά του διαλύματος λέγονται διαλυμένες ουσίες. Κων/νος Θέος, kostasctheos@yahoo.gr

Διάλυμα - Διαλύτης - Διαλυμένη ουσία Κων/νος Θέος, kostasctheos@yahoo.gr

Εκφράσεις περιεκτικότητας % w/w Δείχνει πόσα g διαλυμένης ουσίας περιέχονται σε 100 g διαλύματος % w/v Δείχνει πόσα g διαλυμένης ουσίας περιέχονται σε 100 mL διαλύματος % v/v Δείχνει πόσα mL (ή πόσα L) διαλυμένης ουσίας περιέχονται σε 100 mL (ή 100 L αντίστοιχα) διαλύματος ppm, ppb ppm: δείχνει πόσα μέρη διαλυμένης ουσίας περιέχονται σε 1.000.000 μέρη διαλύματος ppb: δείχνει πόσα μέρη διαλυμένης ουσίας περιέχονται σε 1.000.000.000 μέρη διαλύματος Κων/νος Θέος, kostasctheos@yahoo.gr

Κων/νος Θέος, kostasctheos@yahoo.gr Συγκέντρωση Δείχνει το πλήθος των mol της διαλυμένης ουσίας περιέχονται σε 1 L διαλύματος. Συμβολίζεται με το γράμμα C. Ισχύει: έχει μονάδα το 1 mol/L ή 1 M Παράδειγμα: Σε δοχείο όγκου V = 500 mL είναι διαλυμένα 2 mol διαλυμένης ουσίας, άρα το διάλυμα έχει συγκέντρωση: Προσοχή ο όγκος πρέπει να είναι σε λίτρα (L) Κων/νος Θέος, kostasctheos@yahoo.gr

Κων/νος Θέος, kostasctheos@yahoo.gr Αραίωση διαλύματος Όταν αραιώνουμε ένα διάλυμα (προσθέτουμε διαλύτη) δεν μεταβάλλεται η ποσότητα της διαλυμένης ουσίας, αυξάνεται ο όγκος του διαλύματος, αυξάνεται η μάζα του διαλύματος, και μειώνεται η περιεκτικότητα ή η συγκέντρωση του διαλύματος. V2 = V1 + V(H2O) m2 = m1 + m(H2O) n1 = n2 ⇔ C1·V1 = C2·V2 Κων/νος Θέος, kostasctheos@yahoo.gr

Συμπύκνωση διαλύματος Η συμπύκνωση είναι το αντίστροφο της αραίωσης δηλαδή εξατμίζουμε διαλύτη από ένα διάλυμα. Έτσι: δεν μεταβάλλεται η ποσότητα της διαλυμένης ουσίας, μειώνεται ο όγκος του διαλύματος, μειώνεται η μάζα του διαλύματος, και αυξάνεται η περιεκτικότητα ή η συγκέντρωση του διαλύματος. V2 = V1 - V(H2O) m2 = m1 - m(H2O) n1 = n2 ⇔ C1·V1 = C2·V2 Κων/νος Θέος, kostasctheos@yahoo.gr

Συμπύκνωση διαλύματος Η συμπύκνωση μπορεί να γίνει αυξάνοντας την ποσότητα της διαλυμένης ουσίας στο αρχικό διάλυμα. Έτσι: αυξάνεται η μάζα του διαλύματος, συνήθως θεωρούμε ότι ο όγκος παραμένει σταθερός, και αυξάνεται η περιεκτικότητα ή η συγκέντρωση του διαλύματος. V2 ≃ V1 m2 = m1 + m(δ.ο.) n1 = n2 + n(δ.ο.) ⇔ C1·V1 + n(δ.ο.) = C2·V2 Κων/νος Θέος, kostasctheos@yahoo.gr

Ανάμειξη διαλυμάτων ίδιας ουσίας Όταν αναμιγνύουμε διαλύματα της ίδιας ουσίας προκύπτει διάλυμα που έχει τη συνολική ποσότητα της διαλυμένης ουσίας, το συνολικό όγκο και τη τη συνολική μάζα των αρχικών διαλυμάτων, η συγκέντρωσή του είναι ενδιάμεση των αρχικών διαλυμάτων. V3 = V1 + V2 m3 = m1 + m2 n1 + n2 = n3 ⇔ C1·V1 + C2·V2 = C3·V3 Κων/νος Θέος, kostasctheos@yahoo.gr