Ένας φιλόσοφος του κοινού νου Eίπαμε λοιπόν τι είναι η φύση και τι σημαίνει ότι κάτι οφείλεται στη φύση και ότι είναι σύμφωνο με τη φύση. Το να αποπειραθούμε να δείξουμε ότι υπάρχει η φύσηθα ήταν γελοίο, αφού είναι φανερό ότι υπάρχουν πολλά όντα σαν και αυτά που αναφέραμε. Η προσπάθεια να δείξει κανείς το φανερό μέσω του μη φανερού χαρακτηρίζει τον άνθρωπο που δεν μπορεί να διακρίνει αυτό που γίνεται από μόνο του γνωστό από εκείνο που δεν γίνεται Φυσικά 193a1-6

Γλώσσα και πραγματικότητα Ο Σωκράτης είναι φιλόσοφος Τί καταλαβαίνει ο φιλόσοφος από μια τέτοια πρόταση για τη γλώσσα και για την πραγματικότητα; Τι είναι τα καθέκαστον και τί είναι τα καθόλου;

Το καθέκαστον είναι ένα συγκεκριμένο ατομικό ον, ενώ το καθόλου είναι ένας γενικός προσδιορισμός που χαρακτηρίζει πολλά ατομικά όντα.

Οι ατομικές, δηλαδή υλικές, ιδιότητες της ουσίας ξεφεύγουν κατά τον Αριστοτέλη από τη λογική έρευνα και την επιστημονική γνώση. Μπορούν να ποικίλλουν άπειρα από άτομο σε άτομο, καθώς και να μεταβάλλονται στο ίδιο άτομο. Η λογική και η επιστήμη πρέπει να στηρίζονται σε προτάσεις καθολικές και σταθερές συνεπώς πρέπει να κινηθούν στο επίπεδο των ειδών- ουσιών. Έτσι, μολονότι η πρώτη ουσία, η κατεξοχήν (΄κυρίως’) υπάρχουσα, είναι μόνο το άτομο..., η λογική και η επιστήμη ασχολούνται με τις δεύτερες ουσίες, τα είδη....

Το ειμί δηλώνει ύπαρξη μόνο όταν χρησιμοποιηθεί στο πλαίσιο της κατηγορίας της ουσίας· στο πλαίσιο των άλλων κατηγοριών δηλώνει μόνο την απόδοση, πχ, ενός ποιου ή ενός ποσου σε κάποια ουσία. ...δεν μπορούμε να μιλάμε για το ειναι ‘συνωνύμως’, δηλαδή σαν να έχει πάντοτε μία και μόνο σημασία. Χρειάζεται πρώτα να καθορίσουμε το πλαίσιο της κατηγορίας για την οποία μιλάεμ· ο όρος αυτός, όπως και πολλοί άλλοι, είναι ομώνυμος, δηλαδή πολύσημος και η φιλοσοφία πρέπει επιτέλους να μάθει να διακρίνει με προσοχή τις διάφορες σημασίες του.

συλλογισμός Συλλογισμός είναι εκείνος ο τρόπος σκέψης στον οποίο, έχοντας θέσει κανείς κάποιες προτάσεις συνάγει υποχρεωτικά μια άλλη εκ του γεγονότος και μόνο της θέσης των παραπάνω προτάσεων

Αναλυτική: η μελέτη της δομής της πρότασης. Αποφατικές προτάσεις Όλοι οι άνθρωρποι είναι ζώα Ορισμένοι άνθρωποι είναι γυναίκες Κανένας άνθρωπος δεν είναι τετράποδο Ορισμένοι άνθρωποι δεν είναι έξυπνοι

Όλα τα ζώα [μέσος όρος] είναι θνητά Όλοι οι άνθρωποι ειναι ζώα Όλοι οι άνθρωποι ειναι θνητοί Κανένας άνθρωπος δεν είναι τετράποδο Μερικά ζώα είναι άνθρωποι Μερικά ζώα δεν είναι τετράποδα

Όλα τα ζώα πετούν Όλοι οι άνθρωποι είναι ζώα Όλοι οι άνθρωποι πετούν Ολα τα χ είναι ψ Όλα τα φ είναι χ Όλα τα φ είναι ψ

Οι ανώτατες αρχές της λογικής Η αριστοτελική διαλεκτική είναι η επιστήμη όχι της απόδειξης αλλά της συζήτησης και της ανασκευής. Κατά συνέπεια, οι προκείμενές της δεν είναι αληθείς και αναγκαίες, αλλά στηρίζονται στη δόξαν· τέτοια είναι, κατ’ ανάγκην, και τα συμπεράσματά της. Ο ρόλος της αριστοτελικής διαλεκτικής, που εμφανίζεται με αυτό τον τρόπο κατώτερος από την αποδεικτική γνώση και περιορισμένος στο επίπεδο ςητς δόξης (σε πλήρη αντίθεση προς την πλατωνική διαλεκτική), αποκτά ιδιαίτερη σημασία όταν τίθεται το ζήτημα των ανώτατων αρχών της λογικής.

Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, κάθε λόγος με νόημα, κάθε γλωσσική επικοινωνία μεταξύ ανθρώπων, κάθε έλλογη γνώση προϋποθέτουν τρεις αρχές: την ‘αρχή της ταυτότητας’, την ‘αρχή της μη αντίφασης’ και την αρχή του αποκλειομένου τρίτου.

Κατηγοριοποίηση των επιστημών Ποιητικές Πρακτικές Θεωρητικές: ουσίες ένυλες και μεταβαλλόμενες ποσότητες άυλες και ακίνητες Ουσίες αΪδιες, άυλες και ακίνητες

Επαγωγή και ενόραση Εμπειρία και τέχνη (η επιστήμη ως γνώση των αιτίων) Η αξιοπιστία των αισθήσεων