Η σχέση που συνδέει την Κa οξέος και την Κb της συζυγούς βάσης Το γινόμενο των σταθερών ιοντισμού συζυγούς ζεύγους είναι σταθερό για ορισμένη θερμοκρασία και ίσο με ΚW. ∆ηλαδή: Κa · Kb = Kw Επειδή σε ορισμένη θερμοκρασία το γινόμενο Ka · Kb είναι σταθερό, συμεραίνουμε ότι όσο μεγαλύτερη είναι η τιμή της σταθεράς Κa ενός οξέος, τόσο μικρότερη είναι η τιμή της Κb της συζυγούς του βάσης και αντίστροφα. Άρα: Όσο ισχυρότερο είναι ένα ασθενές οξύ, τοσο ασθενέστερη είναι η συζυγής του βάση και αντίστροφα. Με βάση τα παραπάνω προκύπτει ότι οι ισορροπίες της μορφής: Οξύ + Βάση ↔ Συζυγής βάση + Συζυγές οξύ είναι μετατοπισμένες προς το ασθενέστερο οξύ και την ασθενέστερη βάση. Άρα ευνοείται ο σχηματισμός των ηλεκτρολυτών με μικρότερες τιμές Κa, Kb

∆ιαλύματα αλάτων α. Άλατα των οποίων κανένα ιόν δεν αντιδρά με το νερό: Τέτοια άλατα είναι αυτά που προκύπτουν από την εξουδετέρωση ισχυρών οξέων με ισχυρές βάσεις. Τα υδατικά τους διαλύματα είναι ουδέτερα (pH = 7 στους 25oC), γιατί το pH καθορίζεται μόνο από τον ιοντισμό του νερού.

Β Άλατα των οποίων το ανιόν αντιδρά με το νερό Τέτοια άλατα είναι τα κυανιούχα, φθοριούχα, οργανικά άλατα των αλκαλίων και των αλκαλικών γαιών (NaCN, KF, RCOONa) και προκύπτουν από την εξουδετέρωση ασθενούς οξέος με ισχυρή βάση. Τα υδατικά διαλύματα των αλάτων αυτών είναι βασικά (pH > 7 στους 25 oC), γιατί το pH τους καθορίζεται από την υδρόλυση των ανιόντων, τα οποία είναι βάσεις κατά Brönsted - Lowry

γ. Άλατα των οποίων το κατιόν αντιδρά με το νερό: Τέτοια άλατα είναι τα άλατα του αμμωνίου με ισχυρά οξέα και τα άλατα των αμινών με ισχυρά οξέα (ΝΗ4ΝΟ3, RNH3Cl). Τα υδατικά διαλύματα των αλάτων αυτών είναι όξινα (pH < 7 στους 25 oC), γιατί το pH τους καθορίζεται από την υδρόλυση των κατιόντων, τα οποία είναι οξέα κατά Brönsted - Lowry.

δ. Άλατα των οποίων και τα δύο ιόντα αντιδρούν με το νερό Στην κατηγορία αυτή ανήκουν τα άλατα που σχηματίζονται από την εξουδετέρωση ασθενούς οξέος με ασθενή βάση (RCOONH4, NH4CN, NH4F). Στα διαλύματα αυτά, μπορούμε να προβλέψουμε αν το διάλυμα είναι όξινο ή βασικό, συγκρίνοντας τις τιμές των Κa και Κb, όταν οι συγκεντρώσεις των δύο ιόντων του άλατος στο διάλυμα είναι ίσες. Στην περίπτωση αυτή ισχύει: 1. Αν Κa > Kb τότε [Η3Ο+] > [ΟΗ–], και το διάλυμα είναι όξινο με pH < 7, στους 25 οC. 2. Αν Κa = Kb τότε [Η3Ο+] = [ΟΗ–], και το διάλυμα είναι ουδέτερο με pH = 7, στους 25 οC. 3. Αν Κa < Kb τότε [Η3Ο+] < [ΟΗ–], και το διάλυμα είναι βασικό με pH > 7, στους 25 οC.

Πίνακας ουδέτερων –βασικών και όξινων ιόντων

Μοριακό μοντέλο: Cl-, NH4+, και H2O

Μοριακό μοντέλο : Na+, F-, H2O

Μοριακό μοντέλο : Na+, CH3COO-, και H2O