Παθολόγος – Λοιμωξιολόγος Αμινογλυκοσίδες Άγγελος Πεφάνης Παθολόγος – Λοιμωξιολόγος Παθολογική Κλινική, ΓΝΝΘΑ «Η Σωτηρία»

Οι Αμινογλυκοσίδες Έτος Αντιβιοτικό 1943 Στρεπτομυκίνη 1957 Καναμυκίνη 1963 Γενταμικίνη 1967 Τομπραμυκίνη 1970 Σισομικίνη 1972 Αμικασίνη 1975 Νετιλμικίνη 1990 Ισεπαμικίνη 2010 ACHN: Νεογλυκοσίδη

Οι λιγότερο γνωστές αμινογλυκοσίδες Spectinomycin (Trobicin) (2g, εφάπαξ, IM) (γονοκοκκική ουρηθρίτιδα) Paromomycin Sulfate(caps 250mg) (25-35mg/kg/d, διαιρ. σε 3 δόσεις x 5-10 ημέρες) (Entamoeba histolytica, Giardia lamblia, ηπατικό κώμα) Neomycin (Nivemycin tabl 500mg) (ηπατικό κώμα, προφύλαξη πριν από εγχειρήσεις στο γαστρεντερικό)

Μηχανισμός Δράσης Οι αμινογλυκοσίδες συνδέονται με την υποομάδα 30 S του ριβοσώματος και επηρεάζουν την πρωτεϊνοσύνθεση

Αμινογλυκοσίδες: Εξ ορισμού ανθεκτικά βακτήρια Αμινογλυκοσίδες: Εξ ορισμού ανθεκτικά βακτήρια Οι Στρεπτόκοκκοι: - Πυογόννος στρεπτόκοκκος, - Πνευμονιόκοκκος - Πρασινίζοντες στρεπτόκοκκοι. Όλοι οι Αναερόβιοι Μικροοργανισμοί Οι σταφυλόκοκκοι είναι, κατά κανόνα, ευαίσθητοι στη γενταμικίνη. Στην Ελλάδα οι MRSA είναι ~50% ευαίσθητοι. Όλοι οι Εντερόκοκκοι έχουν ενδογενή χαμηλού βαθμού αντοχή στις AG (gentamicin MIC: 6 to 48 µg/mL).

Προσοχή στους εντεροκόκκους με υψηλού επιπέδου αντοχή στις AG (HLAR) ΟΙ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΙ - γενταμικίνης ή στρεπτομυκίνης ΜΕ - κρυσταλλική πενικιλλίνη G ή αμπικιλλίνη ΣΥΝΗΘΩΣ ΔΡΟΥΝ ΣΥΝΕΡΓΙΚΑ Προσοχή: στελέχη HLAR Εντεροκόκκων με: - MIC >500μg/ml στη γενταμικίνη και - MIC >2000μg/ml στη στρεπτομυκίνη δεν εμφανίζουν συνέργια.

Αμινογλυκοσίδες: Τα εγγενώς ευαίσθητα βακτήρια Εντεροβακτηριακά Escherichia coli Klebsiella pneumoniae Klebsiella spp Proteus mirabilis Proteus vulgaris Morganella morganii Providencia spp Serratia marcescens Enterobacter spp Citrobacter spp Salmonela spp Shigella spp Acinetobacter spp Pseudomonas aeruginosa M. tuberculocis - Στρεπτομυκίνη - Καναμυκίνη - Αμικασίνη Non-Tb mycobacteria - Τομπραμυκίνη Brucella spp - Γενταμικίνη

Αμινογλυκοσίδες: ανάπτυξη αντοχής Μειωμένη πρόσληψη ή μειωμένη διαπερατότητα Ριβοσωμιακές μεταλάξεις Ενζυματική τροποποίηση

Ενζυματική τροποποίηση αμινογλυκοσιδών (AG) Τα ένζυμα βρίσκονται στο κυτταρόπλασμα σε ποσότητες επαρκείς να αδρανοποιήσουν την ποσότητα του φαρμάκου που φθάνει εκεί.

Ενζυματική τροποποίηση αμινογλυκοσιδών Υπάρχουν τρεις κλάσεις τροποιητικών ενζύμων Ακετυλοτρανσφεράσες (AACs) Αδενυλοτρανσφεράσες (ANTs) Φώσφοτρανσφεράσες (APHs)

Ε. coli Gentamicin: E Tobramycin: Α Amikacin: Α Netilmycin: Α AAC-6 I

Ε. coli Gentamicin: A Tobramycin: Α Amikacin: E Netilmycin: E ANT(2’’)-I

Ε. coli Πολλαπλά ένζυμα Gentamicin: A Tobramycin: Α Amikacin: A Netilmycin: A Πολλαπλά ένζυμα

Αμινογλυκοσίδες: Φαρμακοκινητικές ιδιότητες Υδατοδιαλυτές και σταθερές σε υδατικά διαλύματα Χρόνος υποδιπλασιασμού 2-3 ώρες (στην ΤΣ-ΧΝΑ: 17-150 ώρες) Μικρού βαθμού πρωτεϊνοσύνδεση (~10%) Δεν απορροφώνται από το γαστρεντερικό σωλήνα Απεκκρίνονται κυρίως με σπειραματική διήθηση από τους νεφρούς, αλλά το 5-20% επαναρροφάται

Αμινογλυκοσίδες: Φαρμακοκινητικές ιδιότητες Δεν έχουν καλή διεισδυτικότητα σε: - ΕΝΥ, - προστάτη, - βρογχικές εκκρίσεις, - πτύελα, - οστίτη ιστό Οι συγκεντρώσεις στις χοληφόρες οδούς είναι πολύ χαμηλές όταν υπάρχει ίκτερος Διέρχονται τον πλακούντα

Αμινογλυκοσίδες: Φαρμακοκινητικές ιδιότητες Προσοχή: Παρατηρείται αδρανοποίηση των αμινογλυκοσιδών από τις β-λακτάμες όταν αναμειγνύονται στην ίδια φιάλη, γι’ αυτό δεν πρέπει να συγχορηγούνται αλλά να χορηγούνται σε διαφορετικές ώρες. Γενικώς το όξινο pH μειώνει την δραστικότητά τους (π.χ. σε πνευμονία)

Αμινογλυκοσίδες: Φαρμακοκινητικές ιδιότητες Σήμερα, προτιμάται να γίνεται η χορήγηση τους σε εφ’ άπαξ ημερήσια δόση

Πλεονεκτήματα της εφ’ άπαξ ημερήσιας χορήγησης των Αμινογλυκοσιδών Συγκριτικά με τη χορήγηση τρεις φορές την ημέρα, η εφάπαξ χορήγηση δημιουργεί υψηλότερες συγκεντρώσεις στις βρογχικές εκκρίσεις, στους παραρρίνιους κόλπους και στο πνευμονικό παρέγχυμα. Επιπλέον, η χορήγηση μιας ημερήσιας δόσης μειώνει τη νεφρική συσσώρευση των αμινογλυκοσιδών, μειώνοντας πιθανόν και την νεφροτοξικότητά τους.

Ταχέως βακτηριοκτόνα αντιβιοτικά Oι AG μετά από μερικές ώρες βακτηριοκτόνου δράσεως, και ενώ η στάθμη στον ορό έχει μηδενιστεί, συνεχίζουν να ασκούν βακτηριοστατική δράση που δεν επιτρέπει την ανάπτυξη των μικροβίων (2-4 ώρες) (post-antibiotic effect). Σε αυτό το γεγονός, όπως και στην αποκαλούμενη «αντοχή εκ προσαρμογής» (adaptive resistance) στηρίζεται και η εφάπαξ ημερήσια χορήγησή τους.

Φαρμακοδυναμική Η δραστικότητα των αμινογλυκοσιδών, όπως και των κινολονών, εξαρτάται από τη δοσολογία τους. Όσο υψηλότερη είναι η στάθμη τους στον ορό τόσο μεγαλύτερη και ταχύτερη είναι η δραστικότητά τους. (Dose-dependent antibiotics)

Katsarolils I, et al. IJAA 2010;35:62-7 Μικροβιακή Αντοχή στην Ελλάδα (UTIs): Πολυκεντρική μελέτη 2005-2006 σε 731 στελεχών κολοβακτηριδίων από επεισόδια μη επιπλεγμένων ουρολοιμώξεων της κοινότητας Είδος αντιβιοτικού Ποσοστά αντοχής Αμπικιλλίνη 26% Αμοξικιλλίνη/κλαβουλανικό 2% Μεκιλλινάμη 3% Κεφαλιθίνη 7% Κεφουροξίμη Τριμεθροπρίμη/σουλφαμεθοξαζόλη 18% Σιπροφλοξασίνη Νιτροφουραντοΐνη 5% Γενταμικίνη 1,2% Katsarolils I, et al. IJAA 2010;35:62-7

Ουρολοιμώξεις της κοινότητας - Κρήτη Αντοχή των E. coli στις AG 2005-2007 n=1291 2008-2010 n=1471 p Tobramycin 2,4 % 4,9% 0,0006 Amikacin 3,6% 2,4% 0,056 Gentamicin 3,3% 4,4% 0,168 Netilmicin 1,9% 0,0002 Maraki S, et al. J Microbiol Immunol Infect. 2013 ;46:202-9.

Ουρολοιμώξεις της κοινότητας - Κρήτη Αντοχή των άλλωνEnterobacteriaceae στις AG 2005-2007 n=292 2008-2010 n=417 p Tobramycin 6,2 % 12% 0,009 Amikacin 5,1% 11% 0,006 Gentamicin 5,8% 10,1% 0,052 Netilmicin 11,8% 0,002 Maraki S, et al. J Microbiol Immunol Infect. 2013 ;46:202-9.

Σε ποίες λοιμώξεις χορηγούνται σήμερα οι Αμινογλυκοσίδες;

Μονοθεραπεία με AG Ουρολοιμώξεις Επιπλεγμένη πυελονεφρίτιδα Τουλαραιμία (Στρεπτομυκίνη ή γενταμικίνη)

Πότε πρέπει να δίδονται οι Αμινογλυκοσίδες σε συνδυασμό με άλλα αντιμικροβιακά; Οι συνδυασμοί μπορεί να αποσκοπούν σε συνέργια ή σε πρόληψη ανάπτυξης αντοχής, αλλά και σε διεύρυνση του αντιμικροβιακού τους φάσματος. Μικροβιακή ενδοκαρδίτιδα από Εντεροκόκκους Βακτηριαιμία από Pseudomonas aeruginosa Συνέργια αναμένεται μόνον σε: Σήψη-σηπτικό shock Μεικτές αερόβιες-αναερόβιες λοιμώξεις Λοιμώξεις σε ουδετεροπενικούς ασθενείς Νοσοκομειακή πνευμονία Ενδείξεις συνδυασμού, κυρίως με κεφαλοσπορίνες, αποτελούν:

Λοιμώξεις στις οποίες οι AG χορηγούνται σε συνδυασμό με άλλα αντιμικροβιακά Μικροβιακή ενδοκαρδίτιδα (ΜΕ): Για εντεροκόκκους* και ορισμένους στρεπτοκόκκους: Συνδυασμός κρυσταλλικής πενικιλλίνης G ή αμπικιλλίνης με γενταμικίνη (ή στρεπτομυκίνη) Για σταφυλοκόκκους σε ΜΕ προσθετικης βαλβίδας: Συνδυασμός γενταμικίνης με αντισταφυλοκοκκική πενικιλλίνη ή βανκομυκίνη (για MRSA) ± ριφαμπικίνη

Λοιμώξεις στις οποίες οι AG χορηγούνται σε συνδυασμό με άλλα αντιμικροβιακά Οξεία χολοκυστίτιδα Βακτηριαιμία από Pseudomonas aeruginosa (σε συνδυασμό με β-λακτάμη) Νοσοκομειακή πνευμονία

Ενδοκοιλιακές λοιμώξεις: Λοιμώξεις στις οποίες οι AG χορηγούνται σε συνδυασμό με άλλα αντιμικροβιακά Ενδοκοιλιακές λοιμώξεις: Σε συνδυασμό με κλινδαμυκίνη ή μετρονιδαζόλη, οι αμινογλυκοσίδες καλύπτουν τα περισσότερα παθογόνα των ενδοκοιλιακών λοιμώξεων (εντεροβακτηριακά και αναερόβια μικρόβια), που προέρχονται από την κοινότητα.

Λοιμώξεις στις οποίες οι AG χορηγούνται σε συνδυασμό με άλλα αντιμικροβιακά Μηνιγγίτιδα: στα βρέφη. Λοιμώδης αρθρίτιδα: Σε συνδυασμό με β-λακτάμες Λοιμώξεις από Klebsiella pneumoniae που παράγει καρμπαπενεμάση (σε συνδυασμό με άλλα αντιβιοτικά)

Λοιμώξεις στις οποίες οι AG χορηγούνται σε συνδυασμό με άλλα αντιμικροβιακά Λοιμώξεις σε ουδετεροπενικούς ασθενείς (ταχεία βακτηριοκτόνος δράση) Φυματίωση Βρουκέλλωση Η στρεπτομυκίνη ή και η γενταμικίνη σε συνδυασμό με τη δοξυκυκλίνη αποτελούν τη θεραπεία εκλογής.

Λοιμώξεις στις οποίες οι AG χορηγούνται σε συνδυασμό με άλλα αντιμικροβιακά Σήψη Οι συνδυασμοί των αμινογλυκοσιδών (επειδή δρουν ταχέως και βακτηριοκτόνως) με τις β-λακτάμες μπορούν να αποτελέσουν την εμπειρική θεραπεία επιλογής, μέχρι την απομόνωση του παθογόνου.

Λοιμώξεις στις οποίες οι AG χορηγούνται σε συνδυασμό με άλλα αντιμικροβιακά Πνευμονία από Nocardia sp: Αμικασίνη + Ιμιπενέμη (σχήμα β’ επιλογής). Κυστική ίνωση: Τομπραμυκίνη 12mg/kg, od σε συνδυασμό με αντιψευδομοναδικό αντιβιοτικό.

Λοιμώξεις στις οποίες οι AG χορηγούνται σε συνδυασμό με άλλα αντιμικροβιακά Ηπατικό απόστημα: (συνήθως από Klebsiella sp) σε συνδυασμό με αμπικιλλίνη και μετρονιδαζόλη. Φλεγμονώδης Νόσος της Πυέλου (PID): Γενταμικίνη 4,5mg/kg, od, σε συνδυασμό με κλινδαμυκίνη (σχήμα β’ επιλογής).

Λοιμώξεις στις οποίες οι AG χορηγούνται σε συνδυασμό με άλλα αντιμικροβιακά Yersinia enterocolitica: Γενταμικίνη 5mg/kg, od σε συνδυασμό με δοξυκυκλίνη. Listeria monocytogenes: Γενταμικίνη σε συνδυασμό με αμπικιλίνη (μόνο σε μηνιγγίτιδα).

Αμινογλυκοσίδες Δοσολογικά σχήματα

Συνιστώμενες δόσεις Αμινογλυκοσιδών ώστε να επιτυγχάνονται θεραπευτικά επίπεδα: IM ή IV (επί φυσιολογικής νεφρικής λειτουργίας: ClCr > 90ml/min) Γενταμικίνη Νετιλμικίνη Αμικασίνη Δόση φόρτισης (mg/kg) 2 - Δοσολογία (mg/kg) 1-1,7 q8h 7,5 q12h άπαξ ημερησίως 5,1 (7) 6,5 15 Peak/trough (μg/ml) 4-10/1-2 15-30/5-10

Συνιστώμενες δόσεις Αμινογλυκοσιδών ώστε να επιτυγχάνονται θεραπευτικά επίπεδα: IM ή IV (επί φυσιολογικής νεφρικής λειτουργίας: ClCr > 90ml/min) Γενταμικίνη Νετιλμικίνη Αμικασίνη Δόση φόρτισης (mg/kg) 2 - Δοσολογία (mg/kg) 1-1,7 q8h 7,5 q12h άπαξ ημερησίως 5,1 (7) 6,5 15 Peak/trough (μg/ml) 4-10/1-2 15-30/5-10

Peak serum levels Λήψη αίματος 1 ώρα μετά την έναρξη της έγχυσης, της 3ης δόσης του φαρμάκου. Σε βαρέως πάσχοντες μετά τη πρώτη δόση, διότι τόσο ο όγκος κατανομής όσο και η νεφρική λειτουργία μπορεί να μεταβληθούν ταχέως.

Γενταμικίνη στην ενδοκαρδίτιδα Στην ενδοκαρδίτιδα από εντερόκοκκο προκειμένου να επιτευχθεί συνέργεια με την αμπικιλλίνη και να αποφευχθεί συγχρόνως η νεφροτοξικότητα, αρκούν μέγιστα επίπεδα 3μg/ml και ελάχιστα επίπεδα ≤0,5μg/ml

Νεφρική ανεπάρκεια Η αρχική δόση (δόση φόρτισης) είναι η ίδια με αυτή που δίδεται σε ασθενείς χωρίς νεφρική ανεπάρκεια. Η προσαρμογή των δόσεων, ανάλογα με την νεφρική λειτουργία, αφορά τις δόσεις συντήρησης.

Νεφρική ανεπάρκεια: υπολογισμός του μεσοδιαστήματος χορήγησης Νεφρική ανεπάρκεια: υπολογισμός του μεσοδιαστήματος χορήγησης Πολλαπλασιάζουμε τη τιμή της κρεατινίνης σε mg: επί 8 για τη γενταμικίνη, τομπραμυκίνη, νετιλμικίνη επί 12 για την αμικασίνη

Υπολογισμός της κάθαρσης κρεατινίνης (CLcr) Άνδρες CLcr = Γυναίκες το 85% της υπολογιζομένης τιμής για τους άνδρες

Υπολογισμός της κάθαρσης κρεατινίνης (CLcr) Άνδρες CLcr = Γυναίκες το 85% της υπολογιζομένης τιμής για τους άνδρες

Υπολογισμός του ιδανικού ΣΒ (ΙΣΒ) Άνδρες 50kg + 1kg ανά 0,9cm άνω των 153cm ύψους (π.χ άνδρας ύψους 183cm  ΙΣΒ = 77Kg) Γυναίκες 45,5kg + 1kg ανά 0,9cm άνω των 153cm ύψους (π.χ γυναίκα ύψους 168cm  ΙΣΒ = 59Kg)

Υπολογισμός της δοσολογίας σε παχυσάρκους (ΒΜΙ>30) Χρησιμοποιείται το προσαρμοσμένο (ΠΣΒ) αντί του ιδανικού ΣΒ (ΙΣΒ) ΠΣΒ = ΙΣΒ + 0,4 (Πραγματικό ΣΒ - ΙΣΒ) (Π.χ. Άνδρας ύψους 183 cm και βάρους 100 kg) ΙΣΒ = 50 + (30 x 0,9) = 77 kg ΠΣΒ = 77 + 0,4 (100 – 77) = 86,2 kg

Υπολογισμός της κάθαρσης κρεατινίνης σε παχυσάρκους (ΒΜΙ>30) Υπολογισμός της κάθαρσης κρεατινίνης σε παχυσάρκους (ΒΜΙ>30) Άνδρες CLcr = Γυναίκες το 85% της υπολογιζομένης τιμής για τους άνδρες Προσαρμοσμένο ΣΒ Velissaris D, et al. J Clin Med Res. 2014;6(4):2272-33

Ανεπιθύμητες Ενέργειες Νεφροτοξικότητα: - αύξηση κρεατινίνης: Tobra (10%), Net (9%), Genta, Amik (8%) -  Κ+, Ca, Mg++ στα παιδιά: Genta, Tobra (1%) Ωτοτοξικότητα: Amikacin (5%), Tobra (<1%) Διαταραχές αιθουσαίου ν. : Genta (2%), Net (<1%) Φαρμακευτικός πυρετός: (Amikacin, Tobramycin)  

Άρα οι Αμινογλυκοσίδες εξ ορισμού είναι υποχρεωτικά νεφροτοξικές Νεφροτοξικότητα Χαρακτηρίζεται από την πρόκληση κατά κανόνα πολυουρικής οξείας νεφρικής ανεπάρκειας που εμφανίζεται 7-10 ημέρες από την έναρξη της χορηγήσεώς τους και υποχωρεί σε διάστημα 10-30 ημερών μετά τη διακοπή της. Λόγω της πολυουρίας, μπορεί να μην γίνει αντιληπτή Είναι όμως ενδιαφέρον ότι 100% εμφανίζει κυλινδρουρία από την 3η ημέρα της θεραπείας Άρα οι Αμινογλυκοσίδες εξ ορισμού είναι υποχρεωτικά νεφροτοξικές

Μεγάλη ηλικία (>70) → 20% νεφροτοξικότητα Προηγούμενη νεφρική βλάβη Καταστάσεις που προδιαθέτουν ή αυξάνουν τη νεφροτοξικότητα των Αμινογλυκοσιδών Μεγάλη ηλικία (>70) → 20% νεφροτοξικότητα Προηγούμενη νεφρική βλάβη Αφυδάτωση, υπόταση, shock Σοβαρές λοιμώξεις Άλλες συνυπάρχουσες σοβαρές παθήσεις (π.χ. καρδιοαναπνευστική ανεπάρκεια)

Καταστάσεις που προδιαθέτουν ή αυξάνουν τη νεφροτοξικότητα των Αμινογλυκοσιδών Συγχορήγηση με άλλα φάρμακα ή ουσίες: - κεφαλοσπορίνες α’ γενεάς, - αμφοτερικίνη Β, βανκομυκίνη, - διουρητικά, - σκιαγραφικά, - κυτταροστατικά (Σισπλατίνη – Καρβοπλατίνη) - κυκλοσπορίνη - ΜΣΑΦ Παρατεταμένη θεραπεία (>10 ημέρες)

Ωτοτοξικότητα Οι αμινογλυκοσίδες διέρχονται εύκολα το φραγμό αίματος-περιλεμφικού χώρου. Εκεί παραμένουν για πολύ χρόνο, που φθάνει και τις 25 ημέρες με αποτέλεσμα την ωτοτοξικότητα (αρχική απώλεια ακοής υψηλών συχνοτήτων)

Ωτοτοξικότητα Η αμικασίνη προκαλεί κυρίως βλάβη του κοχλιακού ν. Η γενταμικίνη και η τομπραμυκίνη κυρίως του αιθουσαίου ν. Η στρεπτομυκίνη μπορεί να προσβάλει και τα δύο. Σε κλινικό επίπεδο εμφανής απώλεια της ακοής εμφανίζεται σε <0,5% των ασθενών που λαμβάνουν AG. Σε ακοομετρικές μελέτες: 2-12% μείωση της ακοής.

Αμινογλυκοσίδες και βλάβη του αιθουσαίου ν. Η βλάβη του αιθουσαίου εκδηλώνεται με: ναυτία, εμέτους, ίλιγγο, εμβοές, νυσταγμό και αστάθεια βάδισης. Παρατηρείται στο 1-3% των ασθενών που λαμβάνουν AG και δεν έχει μελετηθεί τόσο όσο η βλάβη του κοχλιακού νεύρου, η οποία είναι μόνιμη. Μπορεί να εμφανιστεί έως και μήνες μετά τη διακοπή των AG

Μεγαλύτερος κίνδυνος εμφάνισης ωτοτοξικότητας παρατηρείται κυρίως σε: Ασθενείς με λανθάνουσα νεφρική ανεπάρκεια λόγω της πιθανότητας υψηλών επιπέδων του αντιβιοτικού στον ορό χωρίς αυτό να έχει γίνει αντιληπτό. Σύγχρονη λήψη διουρητικών όπως η φουροσεμίδη. Μακροχρόνια θεραπεία με αμινογλυκοσίδη, και Μεγάλη ηλικία

Ανεπιθύμητες Ενέργειες Νευροτοξικότητα: Είναι σπάνια Εκδηλώνεται ως νευρομυϊκή παράλυση. Προσοχή σε μυασθένεια, αλλαντίαση, κουράριο, μαζικές μεταγγίσεις αίματος με citrate. Είναι συνήθως αναστρέψιμη μετά τη διακοπή της αμινογλυκοσίδης.

Οι Αμινογλυκοσίδες στην Κλινική Πράξη Δεν πρέπει να δίδονται σε: Λοιμώξεις ανώτερου αναπνευστικού, π.χ. κυνάγχη, ιγμορίτιδα, ωτίτιδα. Παροξύνσεις χρόνιας βρογχίτιδας. Πνευμονία της κοινότητας. Πρέπει να χορηγούνται άπαξ ημερησίως: Επί υποψίας Gram (-) παθογόνων στις λοιμώξεις της κοινότητας (π.χ. οξεία πυελονεφρίτιδα, οξεία χολοκυστίτιδα).

Οι Αμινογλυκοσίδες στην Κλινική Πράξη Πρέπει να χορηγούνται σε συνδυασμό: Σε υποψία σήψης και σηπτικού shock: πρέπει να χορηγούνται άμεσα και να συγχορηγούνται με μια κεφαλοσπορίνη ή καρμπαπενέμη. Στη νοσοκομειακή πνευμονία σε συνδυασμό με μια κεφαλοσπορίνη γ’ γενεάς (ή καρμπαπενέμη) + κινολόνη Στη μικροβιακή ενδοκαρδίτιδα

Οι Αμινογλυκοσίδες στην Κλινική Πράξη Κύριο αντιβιοτικό στη βρουκέλλωση Στρεπτομυκίνη, Γενταμικίνη Προσοχή στη νεφροτοξικότητα ιδιαίτερα στην γ’ ηλικία και όταν συγχορηγούνται με άλλα νεφροτοξικά φάρμακα: Η νεφρική ανεπάρκεια είναι πολυουρική!

Φθινοπωρινές Ημέρες Παθολογίας Λουτρά Αριδαίας 26/9/2014 ΝΑΥΠΛΙΟ 2/3/2013 Ευχαριστώ Φθινοπωρινές Ημέρες Παθολογίας Λουτρά Αριδαίας 26/9/2014 http://www.latsis-foundation.org/megazine/publish/ebook.php?book=68&p%0D%0Areloader=1