ΑΠΟΚΟΛΛΗΣΗ ΠΛΑΚΟΥΝΤΑ

ΟΡΙΣΜΟΣ Είναι μια επιπλοκή της κύησης κατά την οποία ένα τμήμα του πλακούντα αποχωρίζεται από τη μήτρα

ΓΕΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ Αφορά την μη φυσιολογική αποκόλληση μετά τις 20 εβδομάδες της κύησης και πριν από την γέννηση. Συμβαίνει στο 1% των κυήσεων παγκοσμίως.  Είναι η πιο κοινή παθολογική αιτία αιμορραγίας στο τρίτο τρίμηνο της κύησης. Εμβρυική θνητότητα 20-40% (ανάλογα με το βαθμό αποκόλλησης. Μητρική θνητότητα αισθητά αυξημένη.

ΠΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ Έγκειται σε απόσπαση των απαγκιστρωμένων πλακουντιακών λαχνών από το επεκτεινόμενο κατώτερο τμήμα της μήτρας ⇒ Αιμορραγία στο βασικοκυτταρικό ιστό ⇒ ‘Ωθηση του πλακούντα από τη μήτρα ⇒ Περαιτέρω αιμορραγία. Συνήθη αίτια: τραύματα υπέρταση διαταραχή της πηκτικότητας Εμφανής ή εξωτερική αιμορραγία (αιμορραγία μέσω του κόλπου) - 80% Κρυφή ή εσωτερική αιμορραγία (το αίμα λιμνάζει πίσω από τον πλακούντα) ⇒ Αποκόλληση του πλακούντα.

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ Μητρική υπέρταση (44% των περιπτώσεων) Μητρική υπέρταση (44% των περιπτώσεων) Μητρικό κάπνισμα (90% αυξημένο κίνδυνο) Κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών από μητέρες μέσα σε ένα χρόνο πριν από τη σύλληψη και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης Τραυματισμός της μητέρας, όπως τα τροχαία ατυχήματα, επιθέσεις, πτώσεις Μικρός ομφάλιος λώρος Η παρατεταμένη ρήξη των υμένων (> 24 ώρες). Οπίσθιο πλακούντιο ινομύωμα της μήτρας. Η ηλικία της μητέρας: < 20 και > 35 ετών Προηγούμενη αποκόλληση Διάφορες λοιμώξεις (ιδίως νοσοκομειακές) Δηλητηρίαση από κοκαΐνη

ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ Συσπάσεις οι οποίες δε σταματούν (ομιοάζουν συνεχείς) Πόνος στη μήτρα Ευαισθησία στην κοιλιά Κολπική αιμορραγία (μερικές φορές) Δυσανάλογη διόγκωση μήτρας Ωχρότητα

ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ Τάξη 0:  Ασυμπτωματική. Η διάγνωση στηρίζεται στην εντόπιση οργανωμένου θρόμβου αίματος ή εισoλκής σε πλακούντα που έχει αφαιρεθεί. Τάξη 1:  Ήπια (48% όλων των περιπτώσεων). Καθόλου κολπική αιμορραγία έως ήπια κολπική αιμορραγία Ελαφρά ευαισθησία στη μήτρα Φυσιολογική πίεση αίματος και φυσιολογικός καρδιακός ρυθμός της μητέρας Καμία διαταραχή της πήξης Καμία εμβρυική δυσφορία

ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ (2) Τάξη 2: Μέτρια (27% όλων των περιπτώσεων): Τάξη 2: Μέτρια (27% όλων των περιπτώσεων): Καθόλου κολπική αιμορραγία έως μέτρια κολπική αιμορραγία Μέτρια έως σοβαρή ευαισθησία στη μήτρα με πιθανές τετανικές συσπάσεις Ταχυκαρδία της μητέρας με ορθοστατικές αλλαγές στην πίεση του αίματος και τον καρδιακό ρυθμό Εμβρυϊκή δυσφορία Ελάττωση του ινωδογόνου του πλάσματος (τιμές: 50-250mg/dL) Τάξη 3: Σοβαρή (24% όλων των περιπτώσεων): Καθόλου κολπική αιμορραγία έως σοβαρή κολπική αιμορραγία Πολύ επίπονες τετανικές συσπάσεις της μήτρας Σοκ της μητέρας Ελάττωση του ινωδογόνου του πλάσματος (τιμές: <150mg/dL) Διαταραχή της πήξης Εμβρυϊκός θάνατος Μήτρα Couvelaire (Το αίμα διαπερνά διάμεσου του τοιχώματος της μήτρας στον ορογόνο υμένα)

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ Η θεραπεία εξαρτάται από την ποσότητα της απώλειας του αίματος και από την κατάσταση του εμβρύου Παρακολούθηση εάν έμβρυο <36 εβδομάδων και μητέρα δεν διατρέχουν κίνδυνο Άμεση έξοδος του εμβρύου εάν το έμβρυο είναι ώριμο ή εάν είτε το έμβρυο είτε η μητέρα βρίσκονται σε κίνδυνο Αντικατάσταση του όγκου αίματος ώστε να διατηρηθεί η πίεση του και αντικατάσταση του πλάσματος αίματος ώστε να διατηρηθούν τα επίπεδα του ινωδογόνου. Φυσιολογικός τοκετός Vs καισαρική τομή Καισαρική τομή αντενδείκνυται σε περιπτώσεις διάχυτης ενδοαγγειακής πήξης. Παρακολούθηση της ασθενούς για αιμορραγία για 7 μέρες μετά τον τοκετό. Υπερβολική αιμορραγία από τη μήτρα ⇒ Υστερεκτομή Ο κίνδυνος αποκόλλησης του πλακούντα μπορεί να μειωθεί με τη διατήρηση μιας καλής διατροφής, συμπεριλαμβανομένων λήψη φυλλικού οξέος, με τακτικό ύπνο και με τη διόρθωση της υπέρταση της κύησης.

ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ: Ανάγκη μετάγγισης αίματος και εντατικής φροντίδας μετά τον τοκετό λόγω εμφάνισης αναιμίας Μη ικανοποιητική σύσπαση της μήτρας μετά τον τοκετό ⇒ χορήγηση φαρμάκων Διαταραχές πήξης του αίματος για λίγες μέρες Οι πολλές μεταγγίσεις μπορούν να θέσουν τον κίνδυνο διάχυτης ενδοαγγειακής πήξης εξ αιτίας της αυξημένης θρομβοπλαστίνης ⇒ υστερεκτομή Σοβαρή καταπληξία ⇒ βλάβη σε ήπαρ και νεφρούς (π.χ. διάχυτη νέκρωση του φλοιού του νεφρού) Έντονος πόνος σε περιπτώσεις όπου η αποκόλληση είναι κεντρική ή μικρού βαθμού και δεν υπάρχει αιμορραγία

ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΣΤΟ ΝΕΟΓΝΟ Σε περίπτωση αποκόλλησης μεγάλου τμήματος του πλακούντα από τη μήτρα θα έχουμε πιθανόν εμβρυϊκή δυσφορία μέχρι τον τοκετό και ίσως θάνατο του εμβρύου στη μήτρα ⇒ θνησιγένεια. Πρόωρο νεογνό. Προβλήματα στην αναπνοή και την σίτιση. Χαμηλός κορεσμός οξυγόνου στο αίμα του νεογνού μετά τον τοκετό σε περίπτωση εμβρυικής δυσφορίας Χαμηλή αρτηριακή πίεση ή χαμηλός αιματοκρίτης. Σε περίπτωση σοβαρής αποκόλλησης το νεογνό πιθανόν να υποστεί εγκεφαλική βλάβη και να πεθάνει πριν ή λίγο μετά τον τοκετό.