Ε.Π.Λ.ΗΕ.Π.Λ.Η Πάσχω από… …εσείς; Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο!

Τι είναι Ε.Π.Λ.Η ? Πολύ φοβάμαι ότι πολλοί σαραντάρηδες και πενηντάρηδες θα αναγνωρίσετε τον εαυτό σας, όπως εγώ… (επίσης, κυρίες μου, μπορεί να αναγνωρίσετε το σύζυγό σας, ανεξαρτήτως ηλικίας…) Πρόσφατα μου διέγνωσαν Ε.Π.Λ.Η. Έλλειψη Προσοχής Λόγω Ηλικίας Και ιδού πώς εκδηλώνεται:

Αποφασίζω να πλύνω το αυτοκίνητο. Καθώς πηγαίνω στην πόρτα, βλέπω ότι υπάρχει αλληλογραφία στην κονσόλα της εισόδου. Αποφασίζω να δω την αλληλογραφία πριν πλύνω το αυτοκίνητο. Ακουμπάω τα κλειδιά του αυτοκινήτου στην κονσόλα, βάζω στο καλάθι των αχρήστων, κάτω από την κονσόλα, όλα τα διαφημιστικά, και βλέπω ότι το καλάθι είναι γεμάτο. Οπότε, αποφασίζω ν’αφήσω τους λογαριασμούς πάνω στην κονσόλα, και ν’αδειάσω πρώτα το καλάθι. Αλλά, λέω, μιας και θα είμαι δίπλα στο γραμματοκιβώτιο, ας ετοιμάσω και την ταχυπληρωμή των λογαριασμών να την πάρει ο ταχυδρόμος.

Παίρνω το καρνέ επιταγών μου και βλέπω ότι μου έμεινε μόνο μία επιταγή. Το άλλο καρνέ επιταγών μου είναι στο γραφείο μου, οπότε πάω να το φέρω και βλέπω πάνω στο γραφείο μου το κουτάκι κοκα-κόλας που είχα αρχίσει να πίνω. Πριν πάρω το καρνέ μου, οπωσδήποτε να πάρω από κει την κόκα-κόλα πριν τη χύσω πάνω στα χαρτιά μου, σκέφτομαι. Κι επειδή είναι πλέον χλιαρή, αποφασίζω να τη βάλω στο ψυγείο. Πάω λοιπόν στην κουζίνα με την κόκα-κόλα, και βλέπω τη γλάστρα στον πάγκο της κουζίνας: τα λουλούδια μαράθηκαν, θέλουν νερό! Αφήνω την κόκα-κόλα πάνω στον πάγκο κι ανακαλύπτω τα γυαλιά μου της πρεσβυωπίας που τα ψάχνω από το πρωί.

Σκέφτομαι πως πρέπει να τα πάω στο γραφείο μου, αλλά πρώτα να βάλω νερό στα λουλούδια. Αφήνω πάλι τα γυαλιά μου στον πάγκο, γεμίζω μια κανάτα νερό και, ξαφνικά, βλέπω το τηλεχειριστήριο. Κάποιος το παράτησε πάνω στο τραπέζι της κουζίνας. Το βράδυ που θα θέλω να δω ειδήσεις, θα το ψάχνω παντού και δεν θα θυμάμαι ότι είναι στην κουζίνα. Οπότε αποφασίζω να το βάλω στο τραπεζάκι στο σαλόνι στη θέση του, αλλά πρώτα θα βάλω νερό στα λουλούδια. Βάζω νερό στα λουλούδια, αλλά χύνω το μισό στο πάτωμα. Οπότε, ακουμπάω πάλι το τηλεκοντρόλ στο τραπέζι και πάω να φέρω μια σφουγγαρίστρα να μαζέψω τα νερά. Έπειτα πάω ξανά στην είσοδο και προσπαθώ να θυμηθώ τι ήθελα να κάνω…

Στο τέλος της ημέρας: - Το αυτοκίνητο δεν πλύθηκε, - Οι λογαριασμοί δεν πληρώθηκαν, - Η κόκα-κόλα μου είναι χλιαρή πάνω στον πάγκο της κουζίνας - Τα λουλούδια είναι ακόμη μισομαραμένα, - Δεν βρίσκω το τηλεκοντρόλ, - Δεν ξέρω πού είναι τα γυαλιά μου - Και με τίποτα δε μπορώ να θυμηθώ τι έκανα τα κλειδιά του αυτοκινήτου…

Όταν συνειδητοποιώ ότι τίποτα από αυτά δεν έχει γίνει, δε μπορώ να καταλάβω πώς είναι δυνατό, αφού όλη μέρα δεν σταμάτησα τις δουλειές και είμαι ένα πτώμα! Προφανώς έχω σοβαρό πρόβλημα και πρέπει να ρωτήσω το γιατρό, αλλά πρώτα να τσεκάρω τα μου… Θέλετε να με βοηθήσετε;

Στείλτε αυτό το μήνυμα σε όσους ξέρετε, γιατί δεν θυμάμαι σε ποιον το έστειλα. Μη γελάτε, κι εσείς έτσι θα γίνετε μια μέρα!

Το γήρας είναι αναπόφευκτο. Η ωριμότητα είναι επιλέξιμη. Ο αυτοσαρκασμός είναι θεραπεία! Να είστε καλά!