Αποτελέσματα Axelrod Η στρατηγική Tit-for-Tat επικράτησε μετά από πολλές γενιές Όταν όλοι παίζουν Tit-for-Tat έχουμε σημείο ισορροπίας Φαινόταν ότι το πρόβλημα της επιλογής σημείου ισορροπίας είχε λυθεί με τον πιο ικανοποιητικό τρόπο
Ενστάσεις στα πειράματα Αγνοεί ένα σημαντικό παράγοντα που θα άλλαζε το αποτέλεσμα Όλα τα μέλη της κοινωνίας δεν είναι σε θέση να τιμωρήσουν όσους δε συνεργάζονται (πχ ηλικιωμένοι) Αντιστοιχεί στην ύπαρξη ενός πληθυσμού που παίζει πάντα συνεργασία Μία «έξυπνη» στρατηγική θα εκμεταλλευόταν την αδυναμία Άρα δεν έχουμε σημείο ισορροπίας
Επικαλυπτόμενες γενιές Ο K. Binmore θεώρησε ένα καλύτερο μοντέλο Κάθε γενιά ζει για δύο στάδια. Ένα όπου μπορoύν να παίζουν συνεργασία ή όχι και ένα όπου πάντα παίζουν συνεργασία Το πρώτο στάδιο μιας γενιάς συμπίπτει με το δεύτερο στάδιο της προηγούμενης Αυτοί που εκμεταλλεύονται τους αδύναμους και συνεργάζονται με τους δυνατούς έχουν επιτυχία
Υπάρχει σημείο ισορροπίας όπου όλοι συνεργάζονται; Δεν μπορώ να τιμωρήσω αυτούς της επόμενης γενιάς που δε συνεργάζονται Μπορώ να τιμωρήσω όσους από την προηγούμενη γενιά δε συνεργάζονταν Η στρατηγική «συνεργάζομαι με όσους στο πρώτο στάδιο συνεργάζονταν» αποτελεί σημείο ισορροπίας
Μη αναγνώριση μεταξύ μελών Στο προηγούμενο μοντέλο τα μέλη της κοινωνίας γνώριζαν πώς έπαιζαν οι άλλοι Ανωνυμία σε μη επαναλαμβανόμενο δίλημμα του φυλακισμένου Υπάρχει λόγος για συνεργασία; Υπάρχει σημείο ισορροπίας;
Θα επιτευχθούν τα σημεία ισορροπίας; Στα δύο τελευταία μοντέλα (επικαλυπτόμενες γενιές και ανωνυμία μελών) δεν έγιναν πειράματα για το ποιο σημείο ισορροπίας επικρατεί εξελικτικά Θεωρία παιγνίων: 1944+ Εξελικτική θεωρία παιγνίων: 1960+ Πειράματα του Axelrod: 1984 Δημοσιεύσεις του Binmore: 1994,1998
Μη βέλτιστο σημείο ισορροπίας στο πρόβλημα μοιράσματος της πίτσας 2/3 του πληθυσμού ζητούν 6 κομμάτια 1/3 του πληθυσμού ζητά 2 κομμάτια Ανωνυμία μελών Κάθε ένας παίρνει μέσο όρο 2 κομμάτια ανά επανάληψη Θα μπορούσαν όλοι να παίρνουν 4 κομμάτια ανά επανάληψη Ωστόσο, το προηγούμενο είναι σημείο ισορροπίας
Απόδραση από μη βέλτιστο σημείο ισορροπίας Γιατί να μην κερδίζουμε όλοι περισσότερα; K. Binmore: Η αλλαγή προς ένα σημείο ισορροπίας που τους συμφέρει όλους περισσότερο πρέπει να γίνεται περνώντας από διαδοχικά κοντινά σημεία ισορροπίας
Δίκαιη μοιρασιά K. Binmore: Αν καλούμασταν από πριν να συμφωνήσουμε στο σημείο ισορροπίας, χωρίς να ξέρουμε ποιανού παίκτη τη θέση θα έχουμε, η μοιρασιά θα ήταν δίκαιη Στο μοίρασμα της πίτσας, ένας παίκτης δηλώνει το σημείο ισορροπίας και ο άλλος δηλώνει τις θέσεις των παικτών. Αποτέλεσμα: 4 κομμάτια ο καθένας Εφαρμόζεται και σε άλλες περιπτώσεις;
David Hume (18ος αι.) I learn to do service to another, without bearing him any real kindness: because I foresee, that he will return my service, in expectation of another of the same kind, and in order to maintain the same correspondence of good offices with me or others. And accordingly, after I have serv’d him and he is in possession of the advantage arising from my action, he is induc’d to perform his part, as foreseeing the consequences of his refusal.